Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

Η ανάληψη πολιτικής ευθύνης δεν είναι κενή περιεχομένου


| Εκτύπωση | 08/10/2011 | Με τον Σάββα Ιακωβίδη

 
 
ΠΑΝΤΑ καίριος, καυστικός και σαρκαστικός ο συνεπής αναγνώστης και εκλεκτός φίλος Ανδρέας Τ. Λουκά, πρόσφυγας από το Αγριδάκι της κατεχόμενης Κερύνειας μας. Ιδού πώς σχολιάζει τα παρεπόμενα του πορίσματος της Επιτροπής Πολυβίου και την άρνηση του Προέδρου να παραιτηθεί, ως ύστατη πράξη πολιτικής και προσωπικής εξιλέωσής του: «Κάποιος οπαδός του Προέδρου Χριστόφια βγήκε από κάποιο τηλεοπτικό πρόγραμμα, μετά τη δημοσιοποίηση του πορίσματος Πολυβίου, και αφού το απέρριψε, ζητούσε ευθύνες από τους δημοσιογράφους για την έκρηξη στο Μαρί, επειδή, είπε, σαν δημοσιογράφοι δεν έκαμαν καλά τη δουλειά τους, να εντοπίσουν, δηλαδή, το πρόβλημα, με αποτέλεσμα να μην ειδοποιηθεί ο Πρόεδρος για την κακή κατάσταση των πυρομαχικών, που περιείχαν τα εμπορευματοκιβώτια που ανατινάχτηκαν, με αποτέλεσμα να συμβεί η έκρηξη με όλα τα συνακόλουθα. Κάποια άλλη κυρία, με οργίλο ύφος, απαιτούσε να πάψουμε να ζητούμε να παραιτηθεί ο Πρόεδρος, επειδή, διάολε, κάποιοι άνθρωποι τον εψήφισαν για να είναι Πρόεδρος…
 
Ακούγοντας, λοιπόν, τους συμπαθέστατους ΑΚΕΛικούς συμπατριώτες μας, συνειδητοποίησα ένα πράγμα: Έχουν δίκαιο! Πόσα να προλάβει ένας άνθρωπος! Εκτός των άλλων, έχει να εγκαινιάσει ένα σωρό οικήματα λαϊκών οργανώσεων, να παραστεί σε επετειακές εκδηλώσεις για μνημόσυνα του πραξικοπήματος, των Μισιαούλη και Καβάζογλου (κάθε χρόνο!), σε συγκεντρώσεις της ΠΟΓΟ, της Ελένης Μαύρου και συγχωριανών του, σε ακτίβ του κόμματος στα Περβόλια, στο Μενεού, στη Δρομολαξιά, στο Κιβισίλι και στη Λεμεσό, σε εκδηλώσεις του υποκαταστήματος του κόμματος στη Βρετανία, και ένα σωρό άλλα, ων ουκ έστι αριθμός! Και να μην ξεχνούμε πως έχει και τον αγώνα με τον Έρογλου και τον Ντάουνερ! Αυτούς, ποιος άλλος μπορεί να τους κάμει ζάφτι; Ποιος άλλος είναι σε θέση καλύτερα από τον Δημήτρη (έτσι τον αποκαλούν όλοι οι ΑΚΕΛικοί: Με το μικρό του όνομα! Τόσο οικείοι του νιώθουν…..) να τους γωνιάσει και να τσιμεντώσει καλύτερα τη ΔΔΟ; 
 
Πού να προλάβει όλα αυτά και από πάνω να έχει και την έγνοια του κάθε άχρηστου, που υπηρετεί δίπλα από τη στοίβα του θανάτου; Και η Αρχή Ηλεκτρισμού! Τι της ήρθε και έφτιαξε το εργοστάσιό της δίπλα στα κοντέινερ; Τι σημασία έχει που ο σταθμός κτίστηκε πριν τα κοντέινερ. Γιατί δεν τον… μετακίνησαν αλλού, όταν είδαν ότι ο Πρόεδρος επέλεξε να βάλει εκεί τα εκρηκτικά των καρντάσηδών του; Όλοι εκείνοι, τα ήθελαν και τα έπαθαν! Και πως σκοτώθηκαν, τι; Τόσοι Αφγανοί σκοτώνονται κάθε μέρα! Τι έγινε και εμείς δεν λέμε να το ξεπεράσουμε; Στο κάτω-κάτω, πού να ‘βαζε τα κοντέινερ; Στο Κελλάκι, δίπλα στο εξοχικό του, όπου παίζουν τα παιδιά και τα εγγόνια του; Καταλαβαίνετε πως οι άνθρωποι έχουν δίκαιο! Κι εγώ το καταλαβαίνω και, συναισθανόμενος τις ασήκωτες ευθύνες μου, και επειδή δεν έχω από πού να παραιτηθώ, αποφάσισα ότι είναι άδικο να αποποιούμαι τις αυτονόητες ευθύνες μου και να απαιτώ να τις φορτωθεί ο καημένος ο Πρόεδρος. 
 
Γι’ αυτό, απαιτώ από τον Γενικό Εισαγγελέα να εκδώσει διάταγμα σύλληψής μου. Να με δικάσουν με την αυταπόδειχτη κατηγορία, ότι αν και άκουσα για την κατάσχεση κάποιων κοντέινερ πριν από δυόμισι χρόνια, δεν φρόντισα να παρακολουθήσω την υπόθεση και να κρατώ ενήμερο τον πολυάσχολο Πρόεδρο. Εγώ είμαι ο μεγάλος ένοχος! Και δεν είναι δικαιολογία πως ούτε καν τον ψήφισα! Έχω ευθύνη! Γιατί μπορεί να μην τον ψήφισα, αλλ’ ούτε έσπασα στο ξύλο τον φίλο μου τον Κλεάνθη, που τον ψήφισε (Α, ρε Κλεάνθη!). Τον Πρόεδρο, να τον αφήσετε ήσυχο! Δικαιούται και εκείνος να απολαύσει την ησυχία του στο εξοχικό του με την παρέα του, τώρα που, επιτέλους, τα κατάφερε και έγινε Πρόεδρος…».ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: