Αν θέλεις να κερδίσεις το δίκιο σου, πρέπει να γίνεις πιο δυνατός
Ολα είναι συσχετισμοί ισχύος. Μπορεί να έχεις δίκιο αλλά αν δεν έχεις ισχύ, δεν θα το βρεις ποτέ. Και η διαπραγμάτευση με τους δανειστές βασίζεται στον συσχετισμό ισχύος. Από τη μια είμαστε εμείς, με εκπρόσωπο συνήθως τον τσαλακωμένο παοκτζή υπουργό, και, από την άλλη, είναι οι δανειστές λέγε με κυρίως Γερμανία και ΔΝΤ. Σε πολλά έχουμε δίκιο. Για παράδειγμα, στο κατοχικό δάνειο, για το οποίο ακόμη και ο Αδόλφος, που σκότωνε ψυχές σαν να ήταν μύγες, είχε πληρώσει δόση από αυτά που «δανείστηκε» με τον νόμο του ξίφους.
Η απαίτησή μας είναι δηλαδή ξεκάθαρη, νόμιμη και βάσιμη. Επειδή όμως είμαστε ταπί, πιο φτωχοί και από ποντικό αγγλικανικής εκκλησίας, που έλεγε ο Τσάντλερ, επειδή δεν παράγουμε ούτε μανταλάκια, οι Γερμανοί μάς κογιονάρουν. Διότι οι διεθνείς σχέσεις δεν είναι δικαστήριο να κάνεις αγωγή και, αφού κερδίσεις, να στείλεις τους δικαστικούς επιμελητές να κατασχέσουν το Μαύρο Δάσος, την πατρίδα του Μπρεχτ ή το Σβάμπεν.
Οταν έχεις το ένα χέρι απλωμένο για δανεικά, δεν μπορείς να χτυπάς το άλλο χέρι στο τραπέζι. Θα μου πείτε «δηλαδή, η υποταγή είναι μονόδρομος;». Οχι, διότι δεν είμαι ο Αλέξης ή ο Κυριάκος. Αν θέλεις να κερδίσεις το δίκιο σου, πρέπει να αλλάξεις τον συσχετισμό ισχύος, να γίνεις πιο δυνατός. Και ένας από τους παράγοντες συγκρότησης της ισχύος, εκτός από τα όπλα και το χρήμα, είναι οι συμμαχίες.
Η Γερμανία για τρίτη φορά στην Ιστορία διαπράττει ύβριν. Εχοντας συσσωρεύσει αμύθητα κεφάλαια και χτίσει μεγάλη παραγωγική δυνατότητα, αφού ποδηγέτησε μέσα από τους αντιδημοκρατικούς θεσμούς της ευρωγραφειοκρατίας όλη σχεδόν την Ευρώπη, τώρα αυθαδιάζει στην υπερδύναμη.
Αμφισβητεί το κύρος των ΗΠΑ, που έχουν υποστεί μεγάλες παραγωγικές απώλειες από την παγκοσμιοποίηση, την οποία οι ίδιες ξεκίνησαν, έχουν όμως ακόμη συντριπτική στρατιωτική ισχύ, που μπορεί να καταστρέψει όχι τη Γερμανία, αλλά όλο τον πλανήτη 10 φορές τουλάχιστον.
Οι ΗΠΑ δεν έχυσαν το αίμα εκατομμυρίων Αμερικανών σε δύο πολέμους ούτε ξόδεψαν επί δεκαετίες τρισεκατομμύρια για να δεχτούν τώρα να τους χαστουκίσει η κόρη του πάστορα, που έχει μικρότερο στρατό από την Ελλάδα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα στείλει κατευθείαν τον Πάτον να αποβιβαστεί στη Νορμανδία και να φτάσει ως οδοστρωτήρας στην καρδιά της Γερμανίας. Πρώτα θα συντρίψει με προστατευτισμό, δασμούς και πρόστιμα τα γερμανικά προϊόντα στην αγορά των ΗΠΑ, τη μεγαλύτερη για τη γερμανική βιομηχανία.
Οι Αγγλοι, που και αυτοί έχυσαν ποταμούς αίματος σε δύο πολέμους, δεν νίκησαν για να πάνε τώρα να παραδοθούν σε κάτι χλεχλέδες γραφειοκράτες στις Βρυξέλλες.
Εμείς, σε αντίθεση με τους πονηρούληδες Φρίτσηδες, είμαστε από τις ελάχιστες χώρες που υπερεκπληρώναμε τις υποχρεώσεις μας στο ΝΑΤΟ, λόγω τουρκικού κινδύνου, αλλά το κάναμε. Οι Γερμανοί επί δεκαετίες εξασφάλιζαν την ασφάλειά τους με έξοδα των Αμερικανών και τώρα τους βγάζουν γλώσσα.
Εμείς, λοιπόν, μαζί με τους Ούγγρους, τους Αγγλους, τους Ιταλούς και άλλους που θα αθροίζονται, πρέπει να ενισχύσουμε την ισχύ μας απευθυνόμενοι στους μεγάλους συμμάχους μας, παίρνοντας πάλι θέση σε αυτήν τη νέα αλλά τόσο παλιά σύγκρουση, θέση πάλι δίπλα στους ιστορικούς συμμάχους μας. Τότε και μόνο τότε μπορεί να δοθεί λύση και στο χρέος και στην ανυπαρξία ανάπτυξης.
Διότι με την πολιτική «θα κάνουμε το σκατό μας παξιμάδι για 60 χρόνια, θα φορολογούμαστε σαν σκλάβοι του Πατισάχ και θα περιθάλπουμε σουνίτες ως τα τρισέγγονά μας», η πατρίδα δεν θα σηκώσει κεφάλι που να ρίξει μαύρο χιόνι.
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
(www.neadexia.gr) ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου