Στην
πνευματική της πορεία και τον πόλεμο ενάντια στον πονηρό είχε συμμάχους της
τούς Μεγαλομάρτυρες Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο τον Μυροβλύτη και τον Ιαματικό
Παντελεήμονα, ό οποιος θεραπεύεσαι τον πόνο που της
προκαλούσαν τά χτυπήματα των δαιμόνων
Για
τον Άγιο Γεώργιο έλεγε ότι είναι ό μόνος Άγιος πού δεν παίρνει άδεια από τον Θεό για να κάνει κάτι. Έχει ανοιχτή άδεια, τρέχει
αμέσως με το άλογό του και φέρνει γρήγορα το αποτέλεσμα. Όταν ήταν ακόμη
στο σπίτι της ανεψιάς της επιθύμησε να
φάει κολοκύθια. «Έργαλάκι μου ,(ΕΡΓΑΛΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑ ΚΑΛΥΜΝΙΚΑ) έ (δεν» θα
πάεις να μου φέρεις κανένα (= κανένα) κολοκύτι = κολοκύθι);». Σε κλάσματα
δευτερολέπτου πέρασε κάποιος μανάβης και της είπε «Μου περίσσεψαν αυτά τα κολοκύθια, πάρτα να πάω σπίτι μου χωρίς φορτίο».
Και κάποια άλλη φόρα πού ήταν στο
Μοναστήρι - όποιο είναι κτισμένο σε πετρώδη τοποθεσία επιθύμησε μελιτζάνες γι’ αυτήν
και τις αδελφές πού τις στερούνταν.
Με το κομβοσχοινάκι της στο χέρι φώναξε
στον Άη-Γιώργη: «Έργαλάκι στείλε μας λίγες μελιτζάνες. Τρέεις άλλου κι άλλου,
κι’ έδώ μάς ξέχασες;». Μια γυναίκα άπό τά απέναντι μέρη τού μοναστηριού -
διατηρούσε κήπο με λαχανικά άκουσε μια δυνατή ανδρική φωνή στα αυτιά της να
μαζέψει μελιτζάνες και να τις πάει στην αδελφή Πελαγία στο Μοναστήρι. Έτσι
έκανε και καθώς απορημένη ρωτούσε η γυναίκα
να
μάθει
για
τον
άνδρα
πού
την
διέταξε,
είδε
το
αινιγματικό
χαμόγελο
της
αδελφής
Πελαγίας...
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ 2015. ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΙΟΣ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ Π. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου