Βολές Αρμάτων και Πυροβολικού Μονάδων ΧΧ ΤΘΤ

 

 

Το μήνα Μάρτιο, Μονάδες της ΧΧ Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας, πραγματοποίησαν εκπαιδευτικές βολές αρμάτων Τ-80U, Τεθωρακισμένων Αρμάτων Μάχης ΒΜΡ-3 και βολές πυροβολικού αυτοκινούμενων Πυροβόλων 155 χιλ., στο Πεδίο Βολής Καλού Χωριού. 

Οι βολές αποτελούν μέρος της επιχειρησιακής εκπαιδεύσεως του προσωπικού  των Μονάδων και σκοπό έχουν στην περαιτέρω αναβάθμιση του επιπέδου της μαχητικής τους ικανότητας. 

Μέρος των βολών, παρακολούθησαν ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, Αντιστράτηγος Δημόκριτος Ζερβάκης και ο Υπαρχηγός, Αντιστράτηγος Λουκάς Χατζήμιχαηλ, οι οποίοι διαπίστωσαν την άρτια οργάνωση, το αξιόμαχο και υψηλό επίπεδο ετοιμότητας και επιχειρησιακής εκπαίδευσης του προσωπικού. 

Ο Αρχηγός, απευθυνόμενος στα πληρώματα των μέσων, τους συνεχάρη  για τα επιτυχή αποτελέσματα των βολών, το υψηλό ηθικό, καθώς επίσης και το επίπεδο εκπαίδευσης και επαγγελματισμού τους.

             http://www.army.gov.cy/el/news/1171

Η αλβανική μεραρχία, τα SS και η σφαγή της Παραμυθιάς

 

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν την περίοδο της Κατοχής στην Ελλάδα, ήταν η σφαγή της Παραμυθιάς.

Από κοινού, στρατιώτες των SS και της 1ης Γερμανικής Ορεινής Μεραρχίας,  τσάμηδες και της Μουσουλμανικής Τσάμικης πολιτοφυλακής εισέβαλαν στην ακριτική πολη τον Σεπτέμβριο του 1943 σκότωσαν 201 Έλληνες κυρίως χωρικούς και προκάλεσαν τεράστιες καταστροφές σε… 19 γειτονικούς δήμους.

Όλοι οι δράστες ήταν γνωστοί με ονοματεπώνυμο!

Τα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου και της ήττας των Δυνάμεων του Άξονα, μία σειρά από δίκες για εγκλήματα πολέμου καταδίκασαν αυτές τις πράξεις, ωστόσο δεν συνελήφθη ποτέ κανένας και κανένας κατηγορούμενος δεν δικάστηκε, καθώς είχαν ήδη καταφύγει στην Αλβανία.

Στη Δίκη των Ομήρων που έγινε στη Νυρεμβέργη το 1948, οι Αμερικανοί δικαστές αποφάσισαν πως οι εκτελέσεις της Παραμυθιάς ήταν «καθαρές δολοφονίες»…

Η ΜΕΡΑΡΧΙΑ «SKANDERBEG»

Σε όλες τις κατακτημένες περιοχές οι Γερμανοί συγκρότησαν ένοπλα τμήματα και μονάδες κυρίως για την καταπολέμηση των παρτιζάνων.

Ένα από τα χειρότερα ήταν η 1η Αλβανική Μεραρχία.

H Αλβανία κατελήφθη από τους Ιταλούς τον Απρίλιο του 1939.

Μετά την κατάληψη Ελλάδας και Γιουγκοσλαβίας η ιταλική Αλβανία επεκτάθηκε εδαφικά περιλαμβάνοντας ακόμα και το Κόσσοβο, πραγματοποιώντας το όνειρο των Αλβανών εθνικιστών για τη «Μεγάλη Αλβανία».

Οι Αλβανοί, υπό την προστασία των Ιταλών, άρχισαν τις σφαγές Ελλήνων, Σέρβων και Μαυροβούνιων.

Οι Γερμανοί ενέταξαν έναν αριθμό Αλβανών στη 13η Ορεινή Μεραρχία των Waffen SS «Handschar».

Στη μεραρχία αυτή υπηρετούσαν κυρίως Βόσνιοι μουσουλμάνοι.

Οι 1.000 περίπου Αλβανοί που υπηρέτησαν σε αυτή σχημάτισαν το 1ο τάγμα του 2ου Συντάγματος, το οποίο κατόπιν μετονομάστηκε σε 28ο Σύνταγμα. Λίγο αργότερα άλλοι 500 Αλβανοί εντάχθηκαν στις τάξεις της μεραρχίας. Κατόπιν τούτου οι Γερμανοί αποφάσισαν να σχηματίσουν μια εξ’ ολοκλήρου αλβανική Μεραρχία.

Οι άνδρες έφεραν ιταλικό και γερμανικό οπλισμό.

Η Μεραρχία διέθετε και μια επιλαρχία ιταλικών αρμάτων Μ15/42.

Η Μεραρχία διέθετε το 50ο και το 51ο Ορεινό Σύνταγμα SS, το 21ο Ορεινό Σύνταγμα Πυροβολικού, την 21η Επιλαρχία Αναγνώρισης, την 21η Αντιαρματική Μοίρα, το 21ο Ορεινό Τάγμα Μηχανικού, το 21ο Τάγμα Επιμελητείας, τα 21ο Τάγμα Διαβιβάσεων και το 21ο Τάγμα Υγειονομικού.

Οι Αλβανοί, αμέσως μετά την συγκρότηση της Μεραρχίας, εκτράπηκαν σε φοβερά εγκλήματα κατά των Σέρβων, σε σημείο που οι Γερμανοί υποχρεώθηκαν να διαλύσουν δύο τάγματα της μεραρχίας και να συλλάβουν Αλβανούς.

Στις 14 Μαΐου 1944 οι Αλβανοί επέδραμαν σε εβραϊκά σπίτια στην Πρίστινα.

Συνέλαβαν 281 Εβραίους τους οποίους και παρέδωσαν στους Γερμανούς.

Οι συλληφθέντες στάλθηκαν στο στρατόπεδο του Μπέργκεν – Μπέλσεν. Ελάχιστοι επιβίωσαν.

Οι άνδρες της Μεραρχίας όμως ενεπλάκησαν και σε σφαγές Αλβανών μη φίλα προσκείμενων προς τον Άξονα.

Εκδίωξαν επίσης 10.000 οικογένειες Σέρβων και Μαυροβουνίων από το Κόσσοβο, ενώ παράλληλα βοήθησαν στην εγκατάσταση 72.000 Αλβανών, αλλάζοντας, οριστικά, την εθνολογική σύνθεση της περιοχής, την οποία εκμεταλλεύτηκαν οι απόγονοί τους, το 1999.

Η ΣΦΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

Η πόλη της Παραμυθιάς ήταν το διοικητικό κέντρο του Νομού Θεσπρωτίας πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Όταν ξέσπασε ο πόλεμος, είχε μικτό πληθυσμό 3000 Χριστιανών Ελλήνων και 3000 Μουσουλμάνων Αλβανών Τσάμηδων.

Η Ιταλική φασιστική προπαγάνδα είχε υιοθετήσει μία φιλο-Αλβανική προσέγγιση, όπου υποσχόταν πως η περιοχή θα γινόταν μέρος της Μεγάλης Αλβανίας μετά το τέλος του πολέμου.

Ως αποτέλεσμα, η Τσαμική Μουσουλμανική κοινότητα συνεργαζόταν σε μεγάλο βαθμό με τις δυνάμεις της κατοχικής Ιταλίας και μετέπειτα με τους Γερμανούς στρατιώτες των Δυνάμεων του Άξονα, διαπράττοντας μία σειρά εγκλημάτων εναντίον του άοπλου ντόπιου ελληνικού πληθυσμού.

Οι κατοχικές δυνάμεις εγκατέστησαν μία τοπική Τσαμική διοίκηση στην πόλη της Παραμυθιάς, με τον Τζεμίλ Ντίνο να διορίζεται ως τοπικός διοικητής της Θεσπρωτίας και αντιπρόσωπος της Αλβανικής κυβέρνησης.

Τον Σεπτέμβριο του 1943, λόγω της αυξανόμενης δραστηριότητας των ανταρτών στη γύρω περιοχή, ο Γερμανός Αντισυνταγματάρχης Γιόζεφ Ρέμολντ διέταξε την έναρξη διαφόρων αποστολών από ανιχνευτές αποτελούμενων από συνδυασμένες ομάδες Γερμανών και Τσάμηδων.

τις 24 Σεπτεμβρίου, μία ομάδα περιπολίας η οποία αποτελείτο από πέντε Γερμανούς στρατιώτες έπεσε σε ενέδρα, την οποία πιθανότατα έστησαν Έλληνες αντάρτες.

Την επόμενη μέρα, τα σώματά τους βρέθηκαν σε κατάσταση που ήταν δύσκολο να αναγνωριστούν.

Για το συγκεκριμένο περιστατικό διαδόθηκε η φήμη πως η ομάδα συνοδευόταν από Τσάμηδες, οι οποίοι και διέπραξαν τις δολοφονίες με σκοπό να κατηγορήσουν τους Έλληνες και να ξεκινήσουν έτσι ένα μεγάλο πογκρόμ τις επόμενες μέρες. Ωστόσο, σύμφωνα με μεταπολεμικές μαρτυρίες, αυτή η δυνατότητα δεν έχει αποδειχθεί.

Στις 27 Σεπτεμβρίου, συνδυασμένες δυνάμεις Γερμανών και Τσάμηδων ξεκίνησαν μία μεγάλης κλίμακας επιχείρηση, καίγοντας και καταστρέφοντας χωριά βόρεια της Παραμυθιάς, συμπεριλαμβανομένων των χωριών Ελευθεροχώρι, Σέλιανη, Σεμελικα και Άγιος Νικόλαος, σκοτώνοντας κατά η διάρκεια 50 Έλληνες χωρικούς.

Σε αυτή την επιχείρηση, το Σώμα των Τσάμηδων αριθμούσε 150 άντρες και σύμφωνα με τον Γερμανό Στόκχερτ, «η επίδοσή τους ήταν πολύ καλή».

Ωστόσο, αυτή η επιχείρηση δεν ήταν αρκετή και την παραμονή της 27ης Σεπτεμβρίου, ομάδα Τσάμηδων της πολιτοφυλακής ερεύνησαν σχεδόν κάθε σπίτι της Παραμυθιάς.

Ο Τσάμης αξιωματικός της πολιτοφυλακής, Μαζάρ Ντίνο, βασισμένος σε έναν κατάλογο ονομάτων που είχε στην κατοχή του, συνέλαβε 53 κατοίκους και τους κλείδωσε στο δημοτικό σχολείο της πόλης εν αναμονή της εκτέλεσής τους.

Ο τοπικός επίσκοπος Δωρόθεος ταξίδεψε από τα Ιωάννινα για να πείσει τον Ναζί διοικητή Χούμπερτ Λανζ να ακυρώσει τις εκτελέσεις.

Τα αδέλφια Ντίνο, οι οποίοι είχαν ενορχηστρώσει αυτές τις δράσεις για να ξεφορτωθούν τους εκπροσώπους και τους διανοούμενους της Ελληνικής κοινότητας, γνωρίζοντας τις προθέσεις του Δωρόθεου, ενέργησαν γρήγορα.

Τα μεσάνυχτα της 29ης Σεπτεμβρίου, οι αιχμάλωτοι οδηγήθηκαν στον τόπο της εκτέλεσης στα περίχωρα της πόλης. Ωστόσο, τέσσερις αιχμάλωτοι αφέθηκαν ελεύθεροι.

ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ

Σύμφωνα με τον Γερμανό λοχία Χέλμουτ Γκότε, ο οποίος ήταν μέλος της ομάδας εκτελεστών

«Οι όμηροι διατάχθηκαν να βγουν από το σχολείο και να παραταχθούν σε γραμμή. Ένας μεταφραστής διάβαζε τα ονόματα αυτών που θα εκτελούνταν κι εκείνοι έκαναν ένα βήμα μπροστά.

Έπρεπε να τους μεταφέρουμε στον τόπο εκτέλεσης, έξω από την Παραμυθιά.

Οι τάφοι είχαν ήδη ανοιχτεί και έπρεπε να στηθούν μπροστά τους.

Η εκτέλεση έγινε με καραμπίνες από απόσταση 5-6 μέτρων.

Δεν υπήρχαν χαριστικές βολές»

Σύμφωνα με μαρτυρία του Γκότε μετά τον πόλεμο, οι Τσάμηδες αποτελούσαν μέρος της ομάδας των εκτελεστών.

Αν και υπήρχαν αναφορές πως τα πτώματα λεηλατήθηκαν για κοσμήματα και χρήματα, ο Γκότε το αρνείται.

Σύμφωνα με άλλον Γερμανό ο οποίος ήταν μέρος της ομάδας εκτελεστών, οι συγγενείς των θυμάτων διατάχθηκαν αμέσως μετά την εκτέλεση να θάψουν τα πτώματα.

Τα θύματα ήταν άνθρωποι από όλα τα κοινωνικά στρώματα, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς ήταν εξέχουσες προσωπικότητες της Ελληνικής κοινότητας της Παραμυθιάς.

Ανάμεσά τους βρίσκονταν ένας ιερέας, ένας γιατρός, πέντε δάσκαλοι, ο διευθυντής του σχολείου και οι περισσότεροι τοπικοί επιχειρηματίες.

ΔΕΝ ΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ΚΑΝΕΙΣ!

Στα μεταπολεμικά χρόνια, έλαβε χώρα στην Ελλάδα ένας αριθμός δικών για εγκλήματα πολέμου που αφορούσαν την περίοδο της κατοχής από Δυνάμεις του Άξονα.

Ωστόσο, κανένας κατηγορούμενος δεν συνελήφθη ή φυλακίστηκε, καθώς είχαν ήδη διαφύγει στο εξωτερικό.

Στη δίκη της Νυρεμβέργης, ο Χούμπερτ Λανζ ανέφερε πως οι εκτελέσεις και οι αποστολές για αντίποινα αποτελούσαν μέρος των «κανονισμών του πολέμου», αν και παραδέχτηκε πως είχε πλήρη άγνοια για τις εκτελέσεις στην Παραμυθιά.

Το 1948, το Ελληνικό Εθνικό Γραφείο για Εγκλήματα Πολέμου διέταξε νομική έρευνα για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από Ιταλούς, Αλβανούς και Γερμανούς κατά τη διάρκεια της κατοχής και δύο μέρες μετά, διατάχθηκε η άμεση σύλληψη των κατηγορουμένων.

Εξαιτίας του ότι όλοι οι κατηγορούμενοι βρίσκονταν εκτός χώρας, είναι άγνωστό αν το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας κίνησε την απαραίτητη διπλωματική διαδικασία.

Πληροφορίες

Meyer, Hermann Frank (2008). Blutiges Edelweiß: Die 1. Gebirgs-division im zweiten Weltkrieg [Bloodstained Edelweiss. The 1st Mountain-Division in WWII]              https://www.militaire.gr/i-alvaniki-merarchia-ta-ss-kai-i-sfagi-tis-paramythias/

Εγκρίθηκε από το ΚΥΣΕΑ η προμήθεια των Spike NLOS

 

Οι ΕΔ αποκτούν πρωτόγνωρες δυνατότητες

Θεόφραστος Ανδρεόπουλος | email: andreopoulos@pronews.gr

Ολοκληρώθηκε η συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ όπου εγκρίθηκε η προμήθεια συστημάτων Spike NLOS για τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων κι έγινε ενημέρωση για την εξέλιξη της πορείας άλλων εξοπλιστικών προγραμμάτων. Έγινε επίσης ενημέρωση από τους αρμόδιους υπουργούς για το μεταναστευτικό καθώς και για την προετοιμασία ενόψει της νέας αντιπυρικής περιόδου.

Σε χερσαίες, ναυτικές και εναέριες πλατφόρμες μεταφοράς και εκτόξευσης θα εγκατασταθούν τα ισραηλινά αντιαρματικά συστήματα Spike NLOS.

H σύμβαση υπολογίζεται περίπου στα 370 εκατομμύρια ευρώ και αναμένεται να εξοπλίσει ορισμένες μονάδες του στρατού Ξηράς αλλά και μέσα της Αεροπορίας Στρατού και πιο συγκεκριμένα τα επιθετικά ελικόπτερα τύπου Apache.

Οι πύραυλοι αυτοί αναμένεται να ενταχθούν και στο οπλοστάσιο τεσσάρων Κανονιοφόρων και τεσσάρων Σκαφών Ανορθόδοξου Πολέμου του Πολεμικού Ναυτικού.

Η προμήθεια των πυραυλικών συστημάτων Spike NLOS λόγω της εκτεταμένης εμβέλειας των βλημάτων, συγκεκριμένα έως και 50 χιλιόμετρα όταν εκτοξεύεται από ελικόπτερο και έως και 32 χιλιόμετρα όταν εκτοξεύεται από χερσαίες ή ναυτικές πλατφόρμες προσδίδει στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις πρωτόγνωρες δυνατότητες.               https://www.pronews.gr/elliniki-politiki/ektakto-egkrithike-apo-to-kysea-i-promitheia-ton-spike-nlos/

Φράσεις του Ευαγγελίου που όλοι χρησιμοποιούμε σχεδόν καθημερινά

 

Δείτε τις φράσεις και τη σημασία τους

Newsroom | email: info@pronews.gr

«Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής, Από τον Αννα στον Καϊάφα, Συ είπας», είναι κάποιες μόνο κάποιες από τις ευαγγελικές φράσεις που όλοι χρησιμοποιούμε!

Μπορεί το Πάσχα να απέχει μόνο μια… ανάσα, ωστόσο μια γρήγορη αναφορά σε φράσεις που όλοι χρησιμοποιούμε σχεδόν καθημερινά, αποδεικνύει ότι στην ελληνική παράδοση η Μεγάλη Εβδομάδα δεν «εγκλωβίζεται» χρονικά τις ημέρες των Παθών, αλλά διαχέεται μέσα από διάφορες ευαγγελικές φράσεις στην καθημερινότητα καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.

Από την Κυριακή των Βαΐων και την πανηγυρική είσοδο του Ιησού, στην Ιερουσαλήμ », διατηρούμε στην καθημερινότητα τη φράση «μετά βαΐων και κλάδων» ελάχιστα παραφρασμένη από το κείμενο του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου: «Τη επαύριον όχλος πολύς ο ελθών εις την εορτήν, ακούσαντες ότι έρχεται Ιησούς εις Ιεροσόλυμα, έλαβον τα βαΐα των φοινίκων και εξήλθον εις απάντησιν αυτώ, και έκραζον’ ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ».

Σήμερα, η παραπάνω έκφραση ταυτίζεται με τη θερμή, έως αποθεωτική, με όλες τις τιμές υποδοχή που γίνεται σε κάποιον.

Συχνά αναφερόμαστε στις «μωρές παρθένες», εννοώντας όσους παριστάνουν τους αθώους, ή σ΄εκείνους που έμειναν «εκτός νυμφώνος», δηλαδή βγήκαν από το «παιχνίδι» ή ακόμα στο γνωστό «ιδού ο νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός» εννοώντας την απρόσμενη έλευση κάποιου.

Με τις φράσεις αυτές πρέπει να γνωρίζουμε ότι αναπαράγουμε αποσπάσματα της παραβολής των δέκα παρθένων, που διέσωσε ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος και ακούμε τη Μεγάλη Τρίτη: «Μέσης δε νυκτός κραυγή γέγονεν’ ιδού ο νυμφίος έρχεται».

Τη Μεγάλη Τρίτη, ακούγεται και το μεγαλειώδες τροπάριο της Κασσιανής, ο πρώτος στίχος του οποίου «Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…» χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα για να χαρακτηρίσει κάποιον ή κάποια που μετανοεί για λάθη και αμαρτίες που έχει πράξει, ζητώντας συγγνώμη και μία δεύτερη ευκαιρία.

«Πριν αλέκτορα φωνήσαι», θα με αρνηθείς τρεις φορές, θα πει στον Απόστολο Πέτρο ο Ιησούς στη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου και θα δικαιωθεί μερικές ώρες μετά, όταν ο Πέτρος αρνείται τρεις φορές ότι τον γνωρίζει λέγοντας «ουκ οίδα αυτόν».

«Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής», αναφέρει ο Χριστός στους μαθητές Του στη Γεσθημανή με το νόημα να παραμείνει αναλλοίωτο μέχρι σήμερα.

Λίγο αργότερα ο Κύριος, σε μια προσωρινή στιγμή ανθρώπινης αδυναμίας μπροστά στο επερχόμενο μαρτύριο, θα πει: «Απέλθετω απ΄εμού το ποτήριον τούτο», έκφραση την οποία χρησιμοποιούμε ακόμα και σήμερα, όταν θέλουμε να αποφύγουμε σκληρές δοκιμασίες που θεωρούμε ότι δεν θα αντέξουμε.

«Μετά φανών και λαμπάδων» οδηγεί ο Ιούδας «…την σπείραν και εκ των αρχιερέων και των Φαρισαίων υπηρέτας» που συλλαμβάνουν τον Ιησού στο Όρος των Ελαιών. Το φιλί της προδοσίας, τα «τριάντα αργύρια» και το ίδιο το όνομα Ιούδας Ισκαριώτης αποτελούν διαχρονικά σύμβολα υποκρισίας, δολιότητας, αλλά, κυρίως, της απρόσμενης εκ των έσω προδοσίας.

«Από τον Αννα στον Καϊάφα», λέμε όταν περιγράφουμε την άσκοπη –ιδίως σε κάποιες υπηρεσίες…– ταλαιπωρία μας.

«Συ είπας», απαντά ο Ιησούς στην ειρωνική ερώτηση του ιερέα-δικαστή Του αν θεωρεί τον εαυτό Του Υιό του Θεού και ο Καϊάφας «διέρρηξε τα ιμάτιά του». Αυτή η φράση σήμερα σημαίνει ότι κάποιος κάνει το παν για να πείσει ότι έχει δίκιο ή κατηγορείται άδικα.

Η απόλυτη έκφραση ευθυνοφοβίας παραμένει μέχρι και σήμερα το «νίπτω τας χείρας μου» του Ρωμαίου επιτρόπου στην Ιουδαία Πόντιου Πιλάτου, ρήση που ο Ευαγγελιστής Ματθαίος περιγράφει ακολούθως: «Ιδών δε ο Πιλάτος ότι ουδέν ωφελεί, αλλά μάλλον θόρυβος γίνεται, λαβών ύδωρ απενίψατο τας χείρας κατέναντι του όχλου λέγων’ αθώος ειμί από του αίματος του δικαίου τούτου’ υμείς όψεσθε».

Ο Χριστός παρουσιάζεται στο έξαλλο ιουδαϊκό πλήθος που στην ερώτηση του Πιλάτου «Ιησού ή Βαραββάν» απαντά «Ιησού» και αμέσως μετά κραυγάζει «Άρον άρον, σταύρωσον αυτόν», κάτι που σήμερα ταυτίζεται με τη βιαστική, βεβιασμένη και συνήθως λανθασμένη απόφαση.

Η κορύφωση του Θείου Δράματος με τη Σταύρωση μας προσφέρει άφθονο υλικό.

«Μη με σταυρώνεις» λέμε συχνά, μιλώντας για άσκοπη ταλαιπωρία, ενώ οι «σταυρωτήδες» που έβαλαν τα καρφιά στο σώμα του Χριστού, θεωρούνται διαχρονικά κοινωνικά απόκληροι.

«Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου», θα πει στον Ιησού ο μεταμελημένος στο σταυρό ληστής, πρόταση που σήμερα δείχνει αιφνιδιασμό και μεγάλη έκπληξη.

Η τελευταία φάση του Χριστού πάνω στο σταυρό «Πάτερ, άφες αυτοίς’ ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα ως απόλυτη έκφραση μεγαλοψυχίας και συγχώρεσης απέναντι σε όσους μας έχουν βλάψει, ενώ το «επί ξύλου κρεμάμενος» χαρακτηρίζει τον εκτεθειμένο και ανίσχυρο στα προβλήματα της ζωής άνθρωπο.

«Του έψαλε τον αναβαλλόμενο», λέμε για εκείνον που δέχεται για πολλή ώρα έντονες επιπλήξεις, η ρίζα του οποίου βρίσκεται σε τροπάριο της Μεγάλης Παρασκευής, όπου ο υμνογράφος θρηνεί, απευθυνόμενος στον Χριστό: «Σε τον αναβαλλόμενον, το φως ώσπερ ιμάτιον».

Λέγοντας «έχουσιν γνώσιν οι φύλακες», αναπαράγουμε τμήμα κυριακάτικων ψαλμών της Αναστάσεως που αναφέρεται στη φύλαξη του Σώματος του Ιησού από τους Ρωμαίους στρατιώτες, αλλά εννοούμε ότι, παρότι δεν το διατυμπανίζουμε, γνωρίζουμε καλά τι συμβαίνει.

Το νόημα δε της φράσης «άπιστος Θωμάς» παραμένει αναλλοίωτο στο χρόνο, ενώ το «Ανάστα ο Κύριος» ταυτίζεται με τον έντονο θόρυβο και τη φασαρία.

«Έγινε της Αναλήψεως» λέμε όταν συμβαίνουν συνταρακτικά γεγονότα, ενώ, τέλος η κορυφαία λέξη που εμπεριέχει τη δικαίωση του Θείου Δράματος είναι αυτή της Αναστάσεως, που ταυτίζεται με τη λύτρωση, τη μεγάλη ψυχική χαρά και την απελευθέρωση από τα κάθε είδους δεσμά.             https://www.pronews.gr/thriskeia/fraseis-tou-eyaggeliou-pou-oloi-xrisimopoioume-sxedon-kathimerina/

Συμμετοχή του Αρχηγού Εθνικής Φρουράς στις εκδηλώσεις για την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου στην Αθήνα

 

Το Σάββατο, 25 Μαρτίου 2023, ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, Αντιστράτηγος Δημόκριτος Ζερβάκης, συμμετείχε στις εκδηλώσεις για την Εθνική Επέτειο της 25^ης Μαρτίου 1821 στην Αθήνα, μετά από πρόσκληση του Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, Στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου. 

Την ημέρα της Εθνικής Επετείου, ο Αντιστράτηγος Ζερβάκης, παρευρέθηκε στην επίσημη Δοξολογία για την Εθνική Εορτή, στην κατάθεση στεφάνου από την Α.Ε. Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, κα. Κατερίνα Σακελλαροπούλου, στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και στη συνέχεια παρακολούθησε την στρατιωτική παρέλαση στην παρουσία της Α.Ε. Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, κ. Νικόλαου Παναγιωτόπουλου, του Υπουργού Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Μιχάλη Γιωργάλλα, του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, καθώς και εκπροσώπων λοιπών πολιτειακών, πολιτικών και στρατιωτικών αρχών.           

                

    

http://www.army.gov.cy/el/news/1169