Γράφει ο Νίκος ΧειλαδάκηςΑπό το 2001 και επί προεδρίας του George W Bush, η αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών, η γνώστη παγκοσμίως CIA, είχε καταστρώσει σχέδια που πρόβλεπαν για τα επόμενα χρόνια την πρόκληση κρίσεων με κύριο στόχο την διάσπαση των χωρών Ρωσίας, Κίνας, Ινδίας, Ιράν αλλά και Τουρκίας. Αυτά αποκαλύπτονται στην ετήσια αναφορά του Global Trends 2015, η οποία αναδημοσιεύτηκε και στον τουρκικό τύπο ένεκα του μεγάλου τουρκικού ενδιαφέροντος καθώς οι προβλεπόμενοι σχεδιασμοί της CIA, αναφέρονταν και σε επικείμενη διάσπαση της Τουρκίας.
Σύμφωνα με την 85 σελίδων αναφορά του Global Trends, το παρών έτος 2015 θα είναι πολύ κρίσιμο καθώς, όπως επισημαίνεται, οι εξελίξεις οδηγούν στην πρόκληση μιας παγκόσμιας αναταραχής που θα προέρθει από μια οικονομική κρίση. Η αναταραχή αυτή θα θέσει σε κίνδυνο την ακεραιότητα των αναφερθέντων χωρών, οι οποίες σύμφωνα με την Νέα Τάξη, αποτελούν τα τελευταία αναχώματα και εμπόδια για την παγκόσμια επικράτηση της. Στην περίπτωση της Τουρκίας υπήρξαν αρκετές αναθεωρήσεις των σχεδίων για να φτάσουμε στην προοπτική οριστικού διαμελισμού της. Η γειτονική χώρα μέχρι πριν από λίγα χρόνια αποτελούσε ένα προγεφύρωμα της Νέας Τάξης και το τουρκικό καθεστώς συνεργάζονταν στενά με τους Αμερικανούς σε πολλά επίπεδα. Η επικράτηση όμως του Ερντογάν και η σταδιακή «μετάλλαξη» του όταν θέλησε να ξεφύγει από τον ασφυκτικό έλεγχο των Αμερικανών και παράλληλα να καταδιώξει τους πραγματικούς συμμάχους των ΗΠΑ στο εσωτερικό της Τουρκίας, δηλαδή τα τάγμα του Φετουλάχ Γκιουλέν, έφεραν τις σχέσεις Τουρκίας ΗΠΑ στο κατώτερο δυνατό σημείο. Αποτέλεσμα σήμερα η Τουρκία να έχει αποβεί ένας απρόβλεπτος κρίκος στα αμερικανικά σχέδια που τώρα προβλέπουν στις αναφορές τους και το πιθανό κεφάλαιο της διάσπασης της. Το σχέδιο της διάσπασης της Τουρκίας είναι πάντως πολύ παλιά υπόθεση και τελευταία πολλά αμερικανικά στρατηγικά κέντρα προβλέπουν ότι ο Ερντογάν θα είναι ο μοιραίος άνθρωπος που θα οδηγήσει την χώρα του στον οριστικό διαμελισμό.
Σε μια πρόσφατη έκθεση προς την αμερικανική προεδρία για την Τουρκία, που συνέταξαν οι πρώην πρέσβεις των ΗΠΑ στην Τουρκία, Morton Abramowıtz και Eric Edelman, ( οι όποιοι θεωρούνται στις ΗΠΑ σαν οι πιο άριστα ενημερωμένοι για τα τουρκικά πράγματα), προβλέπεται, σύμφωνα με ένα σχετικό και αποκαλυπτικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Cumhurriyet, ότι ο Ερντογάν, που τον αποκάλεσαν σαν ένα «Ισλαμιστή Φράνκο», (πρώην δικτάτορας της Ισπανίας), θα είναι ο μοιραίος ηγέτης της Τουρκίας που θα οδηγήσει την χώρα του στην οριστική διάσπαση. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι εκτιμήσεις του Michael Rubin, κορυφαίου στελέχους του αμερικανικού πανίσχυρου, CFR, «Συμβούλιου Εξωτερικών Σχέσεων». Ο Michael Rubin έκανε την εκτίμηση ότι ο Ταΐπ Ερντογάν θα είναι ο μοιραίος ιστορικά άνθρωπος που θα διαλύσει την Τουρκία. Να σημειωθεί ότι ο Michael Rubin εκτός από του ότι είναι κορυφαίο μέλος του «Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων» των ΗΠΑ, ένας πανίσχυρος παράγοντας διαμόρφωσης της εξωτερικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών, διατέλεσε βασικός σύμβουλος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών και του υπουργείου Άμυνας, ενώ ήταν μέλος της πρώτης συμβουλευτικής κυβέρνησης του Ιράκ μετά την αμερικανική εισβολή. Για όλα αυτά οι απόψεις του θεωρούνται κάτι παραπάνω από σοβαρές και προβληματίζουν έντονα την τουρκική επικαιρότητα.
Το σχέδιο της Ουκρανικής κρίσης είχε από τότε καταστρωθεί και σύμφωνα με τους αμερικανικούς νεοταξικούς σχεδιασμούς, θα αποτελούσε τον πρώτο κρίκο μιας αλυσίδας που θα προκαλούσε την διάλυση της σημερινής Ρωσίας του Βλαδιμήρ Πούτιν. Η μεγάλη σημασία της Ουκρανίας φαίνεται από του ότι ο Μπρεζίνσκυ, ο μεγαλύτερος αρχιτέκτονας της Νέας Τάξης, την θεωρούσε σαν περιοχή κλειδί για την Ευρασία. Ο Μπρεζίνσκυ είχε αποκαλέσει χαρακτηριστικά την Ουκρανία, «τσάκρα», δηλαδή κομβικό σημείο για τον έλεγχο της Ευρασίας. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, οι επίγονοι και θιασώτες της θεωρίας του Μπρεζίνσκι, ακολουθώντας τις προτροπές του μεγάλου πατέρα της Νέας Τάξης Πραγμάτων, αργά ή γρήγορα θα έκαναν την απόπειρα να υποτάξουν την χώρα αυτή, μια στην ουσία τεχνητή χώρα καθώς ποτέ δεν ήταν ανεξάρτητη ούτε έχει μια εθνική ιστορική διαδρομή που θα την καταξίωνε σαν ανεξάρτητη εθνική οντότητα. Στην πραγματικότητα ήταν μια ρώσικη επαρχία και μάλιστα ιστορικά θεωρείται σαν η μήτρα της ρωσικής ορθοδοξίας και στο παρελθόν αποτέλεσε ένα από τα βασικά κομμάτια του ρωσικού εθνικισμού. Την ύπαρξη των σχεδίων «έκρηξης» της Ουκρανίας, σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες από την Τουρκία, τις είχε πληροφορηθεί ο Ρώσος πρόεδρος από τις αρχές του 2012. Γι’ αυτό το φθινόπωρο του 2012 είχε διατάξει τότε μια γιγάντια άσκηση των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων στην περιοχή της νοτιοδυτικής Ρωσίας, κάτι που είχε εκπλήξει τους παρατηρητές καθώς το ενδιαφέρον της Ρωσίας ήταν τότε συγκεντρωμένο στην κρίση της Συρίας. Τα αμερικανικά σχέδια προβλέπουν την διάσπαση της Ρωσίας σε μια σειρά μικρών χωρών κατά το βρετανικό παλιό μοντέλο του «διαιρεί και βασίλευε». εκμεταλλευομένη τις εθνοφυλετικές διαφορές που υπάρχουν μέσα στην ρωσική κοινοπολιτεία. Χαρακτηριστικό το πως αντιμετωπίζεται ο Πούτιν είναι ότι σε πολλές δυτικές χώρες, όπως στην Γαλλία, αλλά και στις αμερικανικές προτεσταντικές σέχτες, ο Πούτιν παρουσιάζεται από τα κανάλια τους ούτε λίγο ούτε πολύ σαν ο… αντίχριστος που θέλει να καταστρέψει τον «πολιτισμένο κόσμο». Βέβαια η υλοποίηση όλων αυτών των σχεδίων εξαρτάται και από την αντίδραση του Ρώσου προέδρου, ο οποίος έχει δείξει πως δεν είναι από αυτούς που παραδίνονται εύκολα.
Όσον αφορά την Κίνα, η χώρα αυτή σύμφωνα με τα νεοταξικά σχέδια προβλέπεται να ακολουθήσει το «παράδειγμα» της Ρωσίας. Το σημείο αναφοράς της Νέας Τάξης για την διάσπαση της Κίνας είναι η μεγάλη τουρκομουσουλμανική μειονότητα των Ουιγούρων, που κατοικεί στα ανατολικά της σύνορα και η οποία ουσιαστικά έχει κηρύξει μια επανάσταση διαρκείας εναντίον του Πεκίνου. Η αντίδραση όμως μέχρι σήμερα της κεντρικής κινεζικής εξουσίας ήταν εξαιρετικά βίαιη, με πολλά θύματα μεταξύ των Ουιγούρων που είχαν υποκινηθεί από τους νεοταξικους προστάτες τους αλλά και από Τούρκους υποκινητές.
Όλα αυτά δείχνουν μια καινούργια και πιο ξεκάθαρη εικόνα για να κατανοήσουμε ότι έγινε και στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Η Ελλάδα όπως και η Κύπρος, αποτελούσαν πάντα στρατηγικά «πιόνια» της παρτίδας σκάκι για την περικύκλωση της Ευρασίας και την προώθηση των σχεδίων της Νέας Τάξης. Παράλληλα τα ενεργειακά κοιτάσματα του ελληνισμού ήταν ένα μεγάλο δέλεαρ για τη Νέα Τάξη να επιβάλει ολοκληρωτικά κατοχικά καθεστώτα σε όλο το ελληνισμό, με παράπλευρο στόχο να εξοντώσουν και το ορθόδοξο θρησκευτικό συναίσθημα που συνδέει τον ελληνισμό με μια «επικίνδυνη» Ρωσία του Πούτιν. Σε αυτή την κατοχή συνέβαλλε τα μέγιστα η προδοτική κλίκα που κυβέρνησε την χώρα τις τελευταίες δεκαετίες και που συμπεριφέρθηκε σαν εντεταλμένα όργανα της ανθελληνικής και αντιορθόδοξης Νέας Τάξης.
Το μεγάλο «παιχνίδι» όμως, ή καλύτερα η παρτίδα σκάκι, όπως την χαρακτήρισε ο «πολύς» ΖμπίγκνιουΜπρεζίνσκι, όχι μόνο δεν τέλειωσε αλλά τώρα αρχίζει πραγματικά και όπως διαφάνηκε σε πολλές περιπτώσεις, πολλά σχέδια των εγκεφάλων της παγκόσμιας Ελίτ συχνά αποτυγχάνουν οικτρά. Σε εμάς εναπόκειται αν θέλουμε να «παίξουμε» για να σωθούμε, ή όχι. Προϋπόθεση όμως πάντα είναι να απαλλαχτεί η Ελλάδα από το «μίασμα» της μνημονιακής κατοχής. Ειδεμή, θα δούμε πολύ πιο χειρότερες μέρες από αυτές της προδοσίας που ζούμε σήμερα.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
nikosxeiladakis.gr ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου