Γιατί χρειαζόμαστε εθνικό νόμισμα;

Γιατί χωρίς αυτό η Ελλάδα δεν θα είναι ποτέ ελεύθερη να ακολουθήσει τις πολιτικές που έχει ανάγκη και συμφέρουν τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Με το εθνικό νόμισμα δεν θα μπορεί να μας εκβιάσει κανένας Ντράγκι, καμιά Μέρκελ, κανένας Γιούνγκερ, όπως κάνουν σήμερα κραδαίνοντας την απειλή για διακοπή της χρηματοδότησης. Τις αποφάσεις πλέον θα μπορεί να τις πάρει ο ελληνικός λαός.

Με το εθνικό νόμισμα θα μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε τις ανάγκες της οικονομίας και της κοινωνίας χωρίς χρέη. Θα μας επιτρέψει να θέσουμε ως άμεση προτεραιότητα την πραγματική ενίσχυση αμοιβών και συντάξεων ώστε να υπάρξει αγοραστική δύναμη και να ενισχυθεί η εσωτερική αγορά. Θα μας επιτρέψει να χρηματοδοτήσουμε αδρά ένα κοινωνικό κράτος που αρμόζει σε μια σύγχρονη πολιτισμένη κοινωνία όπου τα κοινωνικά δικαιώματα προστατεύονται αποτελεσματικά.

Το εθνικό νόμισμα θα μας επιτρέψει να χρηματοδοτήσουμε ένα αληθινό "οικονομικό θαύμα" που δεν θα εξαντλείται απλά σε άνοδο ορισμένων δεικτών, αλλά θα επιτρέψει στον Έλληνα εργαζόμενο, αγρότη, ελευθεροεπαγγελματία, μικρομεσαίο να μεγαλουργήσει πρώτα και κύρια στην παραγωγή. Αντί να είναι χαμένος μέσα σε μια παρασητική οικονομία της αρπαχτής, του ρουσφετιού, της επιδότησης και των δανεικών, όπως έχει καταντήσει σήμερα η Ελλάδα.

Το εθνικό νόμισμα θα μας επιτρέψει να εισαγάγουμε το θεσμό του Βασικού Εισοδήματος ως θεμελιώδους δικαιώματος για όλους του Έλληνες πολίτες, ώστε κανένας να μην κινδυνεύει να βρεθεί στο κατόφλι της φτώχειας, ή κάτω απ' αυτό. Οποιαδήποτε κι αν είναι η εργασιακή του κατάσταση.

Θα μας επιτρέψει επιτέλους να προστατεύσουμε την μητρότητα στην οικογένεια, αναλαμβάνοντας το κράτος να καλύψει το κύριο μέρος του κόστους γέννησης και ανατροφής ενός παιδιού μέχρι την ενηλικίωσή του και σύμφωνα με ειδικές του ανάγκες.

Φεύγοντας από το ευρώ θα μπορέσουμε από την πρώτη κιόλας στιγμή να ενισχυθούν με 300 ευρώ το παιδί μηνιαίως, όλες οι οικογένειες με ανήλικα τέκνα. Ώστε να αναχαιτισθεί αμέσως η δημογραφική κατάρρευση της χώρας και να ξεφύγουμε μια για πάντα από την κατάντια, που μας οδήγησε η διαρκής συρρίκνωση δικαιωμάτων και εισοδημάτων λόγω του ευρώ, η κατηγορία του πληθυσμού που απειλείται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη από την φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό είναι οι ηλικίες από 0-17.

Με το εθνικό νόμισμα θα μπορέσουμε επιτέλους να αποκτήσουμε κράτος δικό μας και κυρίως αληθινή δημοκρατία, όπου εμείς θα αποφασίζουμε για την τύχη μας κι όχι ένα μάτσο "απάτριδες τεχνοκράτες", όπως είχε χαρακτηρίσει τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών ο Ντεγκόλ. Θα μας δοθεί η ευκαιρία να ξεφορτωθούμε όλους αυτούς που οικοδόμησαν ένα ασύδωτο, εχθρικό και διεφθαρμένο κρατικό τέρας για να κρατά τον έλληνα πολίτη υπόδουλο της κρατικής και κομματικής γραφειοκρατίας, μόνο και μόνο για το νέμονται οι ημέτεροι.

Και που θα βρείτε τα λεφτά, μας λένε. Εκεί που τα βρίσκει κι ο Ντράγκι, απαντάμε. Που βρίσκει τα τρις ευρώ με τα οποία τροφοδοτεί τις τράπεζες; Τα δημιουργεί από το τίποτε και ύστερα τα δανείζει. Γιατί λοιπόν να το κάνει ο Ντράγκι και να μην το κάνουμε εμείς για εμάς τους ίδιους; Γιατί να μην μπορεί το ελληνικό κράτος να εκδίδει με τον ίδιο τρόπο το χρήμα που έχει ανάγκη; Μόνο που αντί να το διοχετεύει στις τράπεζες ως δανειακό κεφάλαιο, μπορεί να χρηματοδοτήσει απευθείας τα εισοδήματα και τις συντάξεις της μεγάλης πλειοψηφίας.

Φυσικά, χρειαζόμαστε μια άλλη κεντρική τράπεζα. Όχι μια Α.Ε. ξένων συμφερόντων όπως η σημερινή Τράπεζα της Ελλάδος. Τι μπορούμε να κάνουμε; Μπορούμε να καταργήσουμε τους αποικιοκρατικούς ιδρυτικούς νόμους της ΤτΕ (1927) και στη θέση της να δημιουργήσουμε εξαρχής ένα νέο κρατικό ίδρυμα έκδοσης χρήματος και εποπτείας του τραπεζικού συστήματος.

Έτσι θα μπορέσουμε να οδηγήσουμε στην πτώχευση τις συστημικές τράπεζες και στη δημόσια εκκαθάριση των ενεργητικών τους, ώστε να μάθουμε όλη τη διαδρομή ξεπλύματος πολιτικού, επιχειρηματικού και εγκληματικού χρήματος, αλλά και τα θαλασσοδάνεια προς ολιγάρχες και κόμματα. Θα μπορέσουμε να σβήσουμε τα χρέη εκεί όπου απαιτείται και να λυτρώσουμε τους δανειολήπτες από τις τοκογλυφικές και σαράφικες πρακτικές των τραπεζών.

Και μην ξεχνάτε: φεύγοντας από το ευρώ, σβήνονται όλα τα χρέη προς το ευρωσύστημα. Δεν υπάρχει καμιά συμβατική δέσμευση για μια χώρα που επιλέγει να φύγει από το ευρώ. Κι ο λόγος είναι απλός. Οι χρηματοδοτήσεις από ΕΚΤ, αλλά από τον μηχανισμό στήριξης δεν γίνονται με κριτήριο την στήριξη της οικονομίας που δανείζεται, αλλά για την στήριξη του ευρώ και των τραπεζών του. Επομένως η χώρα επιλέγει να φύγει, δεν δεσμεύεται από κανενός είδους υποχρέωση προς το ευρωσύστημα.

Άλλωστε το άρθρο 50 της Συνθήκης Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που επιτρέπει σε μια χώρα όταν το επιλέξει η ίδια να αποχωρήσει από ευρώ και ΕΕ, δεν αναγνωρίζει κανενός είδους υποχρέωση του πρώην κράτους μέλους προς την Ένωση. Εκτός από τις επιβεβαιωτικές αποφάσεις των κοινοβουλίων των υπολοίπων κρατών. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση η Ελλάδα οφείλει και πρέπει να απαιτήσει η ίδια αποζημίωση για την ληστρική μεταχείρισή της και τον εξαναγκασμό της να μετατραπεί σε επίσημη δουλοπαροικία του χρέους, η οποία με βάση το διεθνές οικονομικό και δημόσιο δίκαιο θεωρείται κορυφαίο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Ανάλογο με εκείνο της γενοκτονίας.

Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε από την απόφαση να φύγουμε από το ευρώ. Απλά θα χάσουμε τα δεσμά μας, που έχουν οδηγήσει 1 στους 2 Έλληνες χωρίς δουλειά, 1 στους 3 χωρίς κανενός είδους ασφάλιση, 1 στους 4 κάτω από όριο φτώχειας και συνολικά στο ξεπούλημα της πατρίδας μας.

Κι έχουμε να κερδίσουμε με τη βοήθεια του εθνικού νομίσματος και της δημοκρατίας την εθνική μας αξιοπρέπεια και κυριαρχία, το δικαίωμα στη δουλειά και στον τόπο μας με ανοιχτούς ορίζοντες και αληθινά ελεύθερες συναλλαγές μ' όλες τις χώρες του πλανήτη με βάση τις δικές μας επιλογές, την ισοτιμία και την αμοιβαιότητα. Χωρίς προνόμια και μονοπωλιακές καταστάσεις που μας έφεραν σ' αυτή την κατάντια.                                                                                 ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ      ΕΔΩ