Του Κωστάκη Αντωνίου
Αυτή, η για πρώτη φορά πολιτικά παρανοϊκή φιλοσοφία για λύση στην οποία θα είναι κερδισμένοι και ο εισβολέας και το θύμα του, δεν αποτελεί τίποτε άλλο, παρά εφεύρημα της Κυβέρνησης, για να δικαιολογήσει νέες παραχωρήσεις προς την Τουρκία
Ο Ερντογάν μιλά σαν ηγέτης της Τουρκίας, ο Ακιντζί μιλά σαν ηγέτης των Τουρκοκυπρίων, ο Αναστασιάδης άγχεται, αγωνιά και μεριμνά για να ικανοποιήσει τις ανησυχίες των Τουρκοκυπρίων!
Οι Τούρκοι ηγέτες, όταν μιλούν, μιλούν ως εκλελεγμένοι ηγέτες του τουρκικού λαού. Υποστηρίζουν τα δίκαια, τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις της Τουρκίας, όπως τα αντιλαμβάνονται όλα αυτά. Δεν μιλούν ούτε ενδιαφέρονται για τις "ανησυχίες" και την "ασφάλεια" άλλων κρατών και άλλων λαών. Αυτά, ας τα υποστηρίξουν και τα προβάλουν οι ηγέτες των άλλων κρατών.
Ο Μουσταφά Ακιντζί, όταν μιλά, μιλά ως εκλελεγμένος ηγέτης των Τουρκοκυπρίων. Υπερασπίζεται τα συμφέροντα και όσα θεωρεί δίκαια των Τουρκοκυπρίων. Δεν αναγνωρίζει δίκαια στους Ελληνοκυπρίους. Ο Νίκος Αναστασιάδης, όταν μιλά, δεν μιλά ως εκλελεγμένος ηγέτης των Ελληνοκυπρίων και επιλέγει να μιλά ως ηγέτης και των δύο κοινοτήτων και να αναφέρεται και να στηρίζει τις "ανησυχίες" των Τουρκοκυπρίων και να δικαιολογεί το αίσθημα "ανασφάλειάς" τους.
Πρόκειται για πρωτοφανή μετάλλαξη και παγκόσμια ιδιαιτερότητα. Ο ηγέτης ενός κατεχόμενου κράτους, αντί να ανησυχεί για την ασφάλεια των Ελληνοκυπρίων, αναγνωρίζει και δικαιολογεί και αίσθημα ανασφάλειας των Τουρκοκυπρίων. Και δεν το λέγει απλώς. Προσπαθεί να το ικανοποιήσει και μέσω της διαπραγματευτικής διαδικασίας. Και όταν ένας ηγέτης "μοιράζει" το πάπλωμα στα δύο και λέγει πως δικαίωμα στην ασφάλεια έχει και ο αντίπαλος, τότε μοιραία είναι φυσιολογικό να κάμει παραχωρήσεις και να ικανοποιήσει και τον αντίπαλο, αδικώντας την κοινότητά του.
Ο Νίκος Αναστασιάδης έχει ενστερνισθεί και εμβολιασθεί πλήρως με την προπαγάνδα του ΑΚΕΛ ότι "εκάμαμεν τζι εμείς πολλά στους Τουρκοκύπριους". Έχει ασπασθεί πλήρως τη διαστρεβλωμένη, ιστορικά, αντίληψη του ΑΚΕΛ, ότι το 1963 δεν έχει γίνει τουρκικό στρατιωτικό πραξικόπημα με στόχο τη διάλυση του κυπριακού κράτους, αλλά εξελίχθη μία αιματηρή ιστορία βεντέτας μεταξύ των σοβινιστικών ομάδων των δύο πλευρών, με έπαθλο την επικράτηση.
Έχει πλήρως ενστερνισθεί την ΑΚΕΛική θέση ότι το κράτος, το οποίο θεμελίωσαν οι αγώνες των Ελληνοκυπρίων, και το οποίο επεχείρησαν να καταλύσουν οι Τουρκοκύπριοι με τη βοήθεια της Τουρκίας, πρέπει να κυβερνάται φίφτι-φίφτι από τους δύο. Και μάλιστα ότι οι Τούρκοι δικαιούνται να έχουν κράτος πάνω σε ξένη περιουσία. Γιατί περιουσία των Ελληνοκυπρίων είναι και η Κερύνεια και η Αμμόχωστος και η Μόρφου και όλες οι κατεχόμενες περιοχές.
Αλληλοεμβολιασμός ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ
Πολλές φορές στα άρθρα μου αναφέρομαι στο ΑΚΕΛ, ως ουραγό του ΔΗΣΥ. Αλλά συμβαίνει και αντίστροφο. Ο ΔΗΣΥ καθίσταται ουραγός του ΑΚΕΛ. Αλληλοεμβολιάσθησαν για να επιτύχουν την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, να κυριαρχήσουν επί μίας συνομοσπονδιακής Κύπρου, επιχειρώντας από κοινού τον αφελληνισμό του κυπριακού Ελληνισμού, αποδεχόμενοι ανύπαρκτες τουρκοκυπριακές ανησυχίες και ανασφάλειες, και αυτοπροβαλλόμενοι και ως συνήγοροι των Τουρκοκυπρίων.
Ποία ανασφάλεια είναι δυνατόν να αισθάνονται οι Τουρκοκύπριοι όταν έχουν πίσω τους την Τουρκία των 80 εκ. με την πανίσχυρη στρατιωτική μηχανή και την αχανή έκταση; Ουδεμία ανασφάλεια πρέπει να αισθάνονται οι Τουρκοκύπριοι, αντίθετα με τους Ελληνοκυπρίους, οι οποίοι είναι 700 χιλιάδες ψυχές έναντι των 80 εκ. Τούρκων, έχουν την Τουρκία 40 μίλια από τις ακτές τους και έχουν τον τουρκικό στρατό μέσα στο σπίτι τους.
Γιατί ο Αναστασιάδης, ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ μιλούν για την ανάγκη να ικανοποιηθούν οι ανησυχίες των Τουρκοκυπρίων και το αίσθημα ασφάλειάς τους; Ποτέ στο παρελθόν Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν έλαβε τέτοια φιλοτουρκική θέση. Ποτέ δεν υποστηρίχθηκε πως πρέπει να ικανοποιηθούν οι ανησυχίες των Τουρκοκυπρίων.
Ο μόνος λόγος που ο Πρόεδρος, συνεπικουρούμενος από τον ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ, προβάλλει τέτοιες φιλοτουρκικές αιτιάσεις, είναι γιατί μέσα στο μυαλό του κυριαρχεί πλέον η βούληση να κάμει τέτοιες παραχωρήσεις προς την τουρκική πλευρά, τις οποίες θα δικαιολογήσει πως αποτελούσαν αδήριτη ανάγκη να ικανοποιήσει τις τουρκικές ανησυχίες και την ανασφάλεια. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η Κυβέρνηση και ο ΔΗΣΥ μιλούν για λύση win-win, στην οποία όλοι θα κερδίζουν και κανένας δεν θα χάνει.
Αλλά οι Τούρκοι είναι ήδη κερδισμένοι από τη στρατιωτική κατοχή της Κύπρου. Κατέχουν εδάφη, άρπαξαν ελληνοκυπριακές περιουσίες, κατασκεύασαν κράτος. Τι άλλο θα τους προσφέρει ο Αναστασιάδης, για να πάρουν ακόμη επιπρόσθετο κέρδος; Και τι θα αφαιρέσει από τους Ελληνοκυπρίους για να "ισοζυγίσει" το win-win;
Πρόκειται για φαινόμενο παγκόσμιας ηλιθιότητας και πρωτοφανούς ψοφοδεϊσμού. Ο ηγέτης μίας χώρας υπό κατοχή, όχι μόνο να μη διεκδικεί όσα του άρπαξαν, αλλά να δηλώνει προς τον αρπάξαντα, ότι θα έχει κέρδος από την αρπαγή!
Win-win: Προσφέρεται ως κώνειο παράδοσης
Το win win, τελικά είναι μία τεράστια αποθήκη, μέσα στην οποία η τρόικα Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ θα δικαιολογήσει όλες τις παραχωρήσεις της και θα προσφέρει το κώνειο της πλήρους παράδοσης στην Τουρκία. Επί παραδείγματι:
* Εάν η Τουρκία αποδεχθεί να περιορίσει τις εγγυήσεις της μόνο στο τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος, θα βγουν ο Πρόεδρος και τα δύο κόμματα και να που στον λαό: "Ανατρέψαμε το αναχρονιστικό σύστημα εγγυήσεων και πλέον οι τουρκικές εγγυήσεις θα καλύπτουν μόνο το τουρκικό συνιστών κράτος. Καλύψαμε και τις ανασφάλειες των Ελληνοκυπρίων και τις ανασφάλειες των Τουρκοκυπρίων".
* Εάν ο Πρόεδρος αποδεχθεί την εσαεί παρουσία τριών χιλιάδων Τούρκων στρατιωτών στην Κύπρο, θα βγει και θα μας πει: "Πρόκειται για πρωτοφανές επίτευγμα. Απαλλαγήκαμε οριστικά της παρουσίας 40 χιλιάδων Αττίλων και τους περιορίσαμε στις τρεις χιλιάδες".
* Εάν η Τουρκία αποδεχθεί τη συμπερίληψη της Μόρφου σε μία τρίτη περιοχή, υπό τη διοίκηση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, ο Πρόεδρος θα έλθει και θα πει: "Μεταξύ της πλήρους απώλειας της Μόρφου, διασώσαμε την πόλη, αποσπώντας την από την αιχμαλωσία του Αττίλα, και απελευθερώνοντάς την".
Εν ολίγοις, αυτό εξυπακούει το "όλοι κερδισμένοι". Μισά-μισά τα κέρδη. Κέρδη και για την Τουρκία, "κέρδη" και για τα θύματά της.
Αλλά, βεβαίως, η Τουρκία δεν αρκείται να πάρει μόνο σημαντικά κέρδη. Τα θέλει όλα...
Και ο Αναστασιάδης θα τα δεχθεί. Χωρίς καν να επικαλεσθεί πιστόλι στον κρόταφο. Θα επικαλεσθεί το εφεύρημά του ότι "επετύχαμε λύση win-win, από την οποία βγαίνουν κερδισμένοι όλοι. Ικανοποιήσαμε τις ανησυχίες των Τουρκοκυπρίων και των Ελληνοκυπρίων. Όλοι πρέπει να αισθανόμαστε δικαιωμένοι".
Δεν έχουμε πέραν της μίας διεξόδου σωτηρίας: Μόνο να μας σώσει ο Ερντογάν με την αδιαλλαξία του. Διαφορετικά θα κληθούμε να απολαύσουμε τον βιασμό μας, αφού οι ηγέτες μας δεν κατάφεραν να τον αποφύγουν... ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου