Ήδη κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (Β’ ΠΠ, 1939-1945) τόσο οι Γερμανοί όσο και οι Σύμμαχοι είχαν αναπτύξει ένα εξελιγμένο, για τα δεδομένα της εποχής, και καλά εξοπλισμένο σύστημα μηχανοκίνητου πολέμου. Μετά το τέλος του πολέμου, η συγκεκριμένη οργανωτική δομή αντιμετώπισε δύο προκλήσεις: Την καταστροφική ισχύ του πυρηνικού πολέμου και την άνοδο του αντάρτικου πολέμου, ως μορφής απελευθερωτικού αγώνα (η πρόκληση αυτή έγινε ιδιαίτερα εμφανείς τόσο κατά τη διάρκεια του ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου του 1946-1949, όσο και δε άλλες περιπτώσεις, όπως στην Κίνα, την Ινδοκίνα, τη Μαλαισία).
Η ιστορία της εξέλιξης του μηχανοκίνητου και τεθωρακισμένου πολέμου
αφορά, κυρίως, στις επιλογές της Σοβιετικής Ένωσης, των Ηνωμένων
Πολιτειών (ΗΠΑ), ως οι δύο κυρίαρχοι πόλοι της μεταπολεμικής εποχής,
δηλαδή του «Ψυχρού Πολέμου» (1945-1991), και του Ισραήλ, ως μια εξέχουσα
περίπτωση ενός «νησιού» περικυκλωμένο από μια εχθρική «αραβική
θάλασσα». ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ https://defencereview.gr/i-exelixi-ton-michanokiniton-kai-tethorakismenon-dynameon-i-sovietiki-amerikaniki-kai-israilini-proseggisi/?fbclid=IwAR3MPIkzVU8AQhJi9T3Zh3pw8TyrQGqIOEK3BLqCzvqDbkTTItliTHA7ZY0
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου