Την Κυριακή των Απόκρεω ,η ευαγγελική περικοπή μιλά για τη Δευτέρα Παρουσία.Δεν έχω ακούσει όμως ποτέ κανένα "Ανθιμο" να λέει αυτά που πρέπει. Θυμάμαι ένα γέροντα καλόγερο που κάθε Σάββατο, όταν τελείωνα το μάθημα, που ήταν το ευαγγέλιο, κρατούσε τα παιδιά και τους έκανε κατηχητικό.
Έτυχε λοιπόν, ένα από αυτά τα Σάββατα να είναι παραμονή της Κυριακής των Απόκρεω
και ο καλόγερος ήρθε μια ώρα νωρίτερα και κάθησε σε μιαν άκρη μέχρι να τελειώσω.
Εξηγούσα λοιπόν στούς μαθητές πως ο Θεός δεν θα μας βάλει στον Παράδεισο επειδή ανάψαμε μια χούφτα κεριά και κάναμε 100 μετάνοιες και άλλες 100 φορές το σταυρό μας. Πρέπει τις Κυριακές να τις αφιερώνομε στον Κύριο, που γι αυτό το λόγο λέγονται Κυριακές. Τι κάνομε όμως εμείς; Σηκωνόμαστε το πρωί, βάζομε τα καλά μας και ...
πηγαίνομε στην εκκλησία. Όλα καλά!
Μετά, ο μπαμπάς στο καφενείο και η μαμά στο σπίτι για το μαγείρευμα.
Το μεσημέρι όλοι καθόμαστε στο πλούσιο κυριακάτικο τραπέζι...
Έτσι αφιερώσαμε την ημέρα μας στον Κύριο;
Μήπως θα έπρεπε να σκεφτούμε το Ευαγγέλιο της Κυριακής των Απόκρεω; Μήπως θα ήταν πιο καλό να μην πάω στην εκκλησία και να πάω να σκάψω με το τρακτέρ μου το χωράφι της κυρα-Μαρίας που είναι πάμπτωχη κι έχει να θρέψει και τρία παιδιά; Μήπως θα ήταν καλύτερα να πάρω μερικές σοκολάτες και καραμέλλες και να πάω σ' ένα νοσοκομείο, να προσφέρω λίγη συντροφιά σε άρρωστα παιδιά και γέροντες;
Μήπως μια επίσκεψή μου στη φυλακή με δυο κούτες τσιγάρα και ένα παρηγορητικό λόγο, θα απάλυνε την ψυχή των φυλακισμένων και θα τους έκανε καλύτερους ανθρώπους;
Ειδάλλως, πώς θα ξεχωρίσει ο Θεός αν είμαι κατσίκι ή πρόβατο; Υπάρχει άλλος τρόπος;
Μήπως όταν κάνω πολλές αρτοκλασίες, μνημόσυνα, αγιασμούς, και ευχέλαια;
Μήπως όταν χτίσω μια εκκλησούλα; OXI, ένα μεγάλο "ΟΧΙ" !
Δεν θα κάνεις αυτά που άκουσα από ένα λα'ι'κό θεολόγο-καθηγητή εκκλησιαστικής σχολής- που μια Κυριακή στο κήρυγμά του, πριν μερικά χρόνια έλεγε: "...Ωραίες είναι οι καλές πράξεις, αλλά πρώτα απ' όλα είναι οι ιερουργίες..."
Όποιος θέλει παράδεισο και γαλήνη ψυχής μόνο ένας δρόμος υπάρχει...
Ό,τι λέει το Ευαγγέλιο της Κυριακής των Απόκρεω.
Αυτά έλεγα στα πιτσιρίκια της δεκαετίας του 1970. Και ο γηραιός καλόγερος, σαν να τα άκουγε αυτά πρώτη φορά, με χειροκρότησε και μου ζήτησε να κάνω εγώ το κήρυγμα στην εκκλησία..http://press-gr.blogspot.com/2010/02/blog-post_5774.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου