To θαύμα με εικόνες στην Αγιά-Σοφιά που άφησε άφωνους τους Τούρκους!

Μια καταπληκτική ιστορία που δείχνει το μέγεθος της ορθόδοξης αγιοσύνης στο μεγαλύτερο αρχιτεκτονικό της δημιούργημα που χαρακτηρίστηκε σαν ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα του ανθρωπίνου πολιτισμού, στον ναό της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης, έφερε στο φως της δημοσιότητας ο ίδιος ο τουρκικός τύπος, ( εφημερίδα Radikal, δημοσιογράφος, Ömer Erbil), καταμαρτυρώντας άλλο ένα ισχυρό σημάδι παρουσίας της Ορθόδοξης αγιοσύνη της στην γειτονική χώρα.
Η ιστορία αναφέρεται στην κλοπή 11 πολύτιμων χριστιανικών εικόνων επενδυμένες με χρυσό από τον ναό της Αγίας Σοφίας πριν από πενήντα πέντε χρόνια και η επιστροφή τους, μετά από ένα μεγάλο συνειδησιακό πόλεμο στον πραγματικό τους κάτοχο, δηλαδή στον μεγαλύτερο σύμβολο της Ορθοδοξίας που και σήμερα δεσπόζει την Βασιλίδα των πόλεων.
Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι μια Αμερικανίδα, η Eliza B Chrystie, η οποία βρέθηκε σαν επισκέπτρια πριν από πενήντα πέντε χρόνια στον ναό της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινούπολης.
Την περίοδο εκείνη γίνονταν μεγάλες εργασίες ανακίνησης του ναού και κάποιες εικόνες βρίσκονταν στο δάπεδο για καταγραφή και επεξεργασία από τους υπεύθυνους της ανακίνησης. Η Eliza B Chrystie βρήκε τότε την ευκαιρία να κλέψει κάποιες εικόνες από τους ανυποψίαστους εργάτες της ανακαίνισης του ναού.
Περίχαρης η Αμερικανίδα τουρίστρια μόλις επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες παρουσίασε στους φίλους της το μεγάλο της «λάφυρο» από τον ιστορικό ναό της Κωνσταντινούπολης. Καθώς όμως περνούσαν τα χρόνια, η Eliza B Chrystie άρχισε να αισθάνεται ότι οι εικόνες σαν να είχαν φωνή της μιλούσαν και της τόνιζαν πως δεν της ανήκουν και πως πρέπει να τις επιστρέψει στον φυσικό τους χώρο, δηλαδή στην Αγία Σοφία.
Σταδιακά οι φωνές αυτές αυξηθήκαν και η παρουσία αυτών των χριστιανικών εικόνων μετατράπηκε σε εφιάλτη για την Αμερικανίδα τουρίστρια η οποία τώρα μετανοιωμένη όλο και περισσότερο άρχισε να σκέπετε πως θα μπορούσε να τις επιστρέψει πίσω στον ιερό ναό.
Επειδή όμως είχε ήδη γεράσει και δεν μπορούσε να πάει μόνη της στην Κωνσταντινούπολη, ζήτησε την βοήθεια της νεότερης αδελφή της και έτσι μετά από 55 χρόνια μαζί με τα ιερά κλοπιμαία ξαναβρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί όμως προβληματίστηκε με ποιο τρόπο θα γίνονταν η παράδοση των εικόνων χωρίς να δημιουργηθεί πρόβλημα και παράλληλα να ηρεμήσει ψυχικά από όλη αυτή την ιστορία
Οι δυο αδελφές επιστέφτηκαν τότε ένα Τούρκο χρυσοχόο, τον Adil Birsen, δήθεν για να αγοράσουν κοσμήματα. Στον Τούρκο του έκανε εντύπωση ότι έδειχναν πως κάτι τους απασχολούσε αλλά δεν το φανέρωναν. Την επομένη μέρα ξαναήρθαν στο μαγαζί του και η Αμερικανίδα του ζήτησε να την εξυπηρετήσει σε κάτι το πολύ σοβαρό ενώ καθώς μιλούσε, όπως διηγείται ο Τούρκος χρυσοχόος, άρχισε να κλαίει αφήνοντας άναυδο τον Adil Birsen ο όποιος δεν είχε καταλάβει το τι ακριβώς ήθελε.
Τελικά η Eliza B Chrystie του φανέρωσε τον λόγο της επίσκεψης της και του ζήτησε την βοήθεια του να επιτρέψει στην Αγία Σοφία τις κλεμμένες εικόνες τονίζοντας πως αυτό είναι μια συνειδησιακή ομολογία σαν μια εξομολόγηση για την μεγάλη της αμαρτία.
Φυσικά ο Τούρκος χρυσοχόος δέχτηκε να βοηθήσει τις δυο Αμερικανίδες και τότε η Eliza B Chrystie αφού του παρέδωσε τις εικόνες είπε με μεγάλη συγκίνηση ότι, «Επιτέλους τώρα θα ησυχάσω και θα μπορέσω να πεθάνω ήσυχα αφού επιτέλεσα το καθήκον μου να εξομολογηθώ την μεγάλη μου αμαρτία και να την επανορθώσω με αυτόν τον τρόπο».
Το νέο έγινε ευρέως γνωστό από τον τουρκικό τύπο προκαλώντας πολύ μεγάλη αίσθηση. Χαρακτηριστικό είναι πως ο διευθυντής του Μουσείου της Αγίας Σοφίας, ο Hayrullah Cengiz, επαίνεσε δημόσια την ενέργεια της Αμερικανίδας τονίζοντας πως αποτελεί μια κίνηση ομολογίας και κάθαρσης μιας πράξης που έγινε πριν από 50 χρόνια, ενώ τόνισε πως με τον ίδιο τρόπο θα πρέπει να αποδοθούν στην Αγία Σοφία και άλλα πολύτιμα αντικείμενα που κατά καιρούς έχουν αφαιρεθεί παράνομα από το μεγάλο αυτό χριστιανικό θρησκευτικό σύμβολο.
Το γεγονός αυτό που χαρακτηρίζεται σαν το «θαύμα των αγίων εικόνων» της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινούπολης, είναι άλλο ένα καταπληκτικό μήνυμα πως η Ορθοδοξία παραμένει ζωντανή μέσα στο μεγαλύτερο αρχιτεκτονικό της δημιούργημα στην Βασιλίδα των πόλεων.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
ΠΗΓΗ: www.nikosxeiladakis.gr                                                    ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ    ΕΔΩ

Τελετή Ονομασίας και Απονομής Πτυχίων ΔΕΑ της 2014 Ε΄ ΕΣΣΟ στη ΣΤΘ

Την Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015, πραγματοποιήθηκε η τελετή ονομασίας και απονομής πτυχίων στους Δόκιμους Εφέδρους Αξιωματικούς της 2014 Ε΄ ΕΣΣΟ, στο Στρατόπεδο «Επιλάρχου Μελίδη Γ.» που εδρεύει στον Αυλώνα Αττικής.

Η τελετή ονομασίας έλαβε χώρα παρουσία του Υποδιευθυντή της Διεύθυνσης Ιππικού Τεθωρακισμένων του ΓΕΣ Ταξίαρχου κ. Σταύρου Τσερπέ, εν ενεργεία Αξιωματικών, καθώς και συγγενών των νέων ΔΕΑ.

       ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ     ΕΔΩ

Τελετή Παράδοσης - Παραλαβής των Καθηκόντων του Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Στρατού

4 ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ 4 ΑΡΧΗΓΟΙ ΣΤΟ ΓΕΣ . ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΟ ΚΥΡΙΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ !!...

Την Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015, πραγματοποιήθηκε η τελετή παράδοσης – παραλαβής των καθηκόντων του Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Στρατού από το Στρατηγό κ. Χρίστο Μανωλά, στον Αντιστράτηγο κ. Βασίλειο Τελλίδη, παρουσία του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Πάνου Καμμένου, του ΑΝΥΕΘΑ κ. Κώστα Ήσυχου, του ΥΦΕΘΑ κ. Νίκου Τόσκα, του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Στρατηγού κ. Μιχαήλ Κωσταράκου, του Αρχηγού ΓΕΝ Αντιναύαρχου κ. Ευάγγελου Αποστολάκη και του Αρχηγού ΓΕΑ Αντιπτέραρχου κ. Χρήστου Βαΐτση, στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων στη Βάρη Αττικής.

Ημερήσια Διαταγή Παραδίδοντος Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Στρατού Στρατηγού κ. Χρίστου Μανωλά

Ημερήσια Διαταγή Παραλαμβάνοντος Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Στρατού Αντιστράτηγου κ. Βασίλειου Τελλίδη

            ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ    ΕΔΩ

Από το 1894 η Γερμανία ζητούσε τον έλεγχο της Ελλάδας, λόγω δανείων! – Τί αξίωσε και πώς απείλησε με πόλεμο τον Τρικούπη

Βούλγαρης Χρήστος

Ο Τρικούπης σε σκίτσο της εποχής, με την «τρόικα του 19ου αιώνα», τους εκπροσώπους της Γερμανίας, της Αγγλίας και της Γαλλίας. Ο Γερμανός ήταν πάντα ο πιο σκληρός και αμεετάπιστος! Με το τέλος των διαπραγματεύσεων ο Γερμανός πρέσβης απείλησε με πόλεμο την Ελλάδα!Η περήφανη στάση του Χαρίλαου Τρικούπη που έδειξε την έξοδο στους ιδιώτες δανειστές, οι οποίοι, με πρώτους τους Γερμανούς, αξίωναν να πάρουν τον οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό έλεγχο της χώρας, να εισπράττουν τα έσοδα του ελληνικού κράτους και να γίνει ιδιοκτησία τους η Εθνική Τράπεζα, ζητούσαν νέους φόρους επί των Ελλήνων και απολύσεις χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, ενώ απαιτούσαν οι τόκοι που θα πλήρωνε η Ελλάδα για δάνειο 459 εκατομμυρίων δραχμών να φτάσουν τα 750 εκατομμύρια χρυσά φράγκα.Το παλάτι και οι περισσότερες ελληνικές εφημερίδες στήριξαν στην ουσία τους προκλητικούς δανειστές, υποσκάπτοντας τα εθνικά συμφέροντα και τη θέση του ελληνικού λαού. Η γερμανική αυτοκρατορία «τιμώρησε» στη συνέχεια την Ελλάδα, προκαλώντας από το παρασκήνιο τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και επιβάλλοντας τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο στη χώρα, το 1898.

του Αλέκου Α. Ανδρικάκηandrikakisalekos@gmail.com

Η προσπάθεια της «σιδηράς» Γερμανίας να ελέγξει πολιτικά και οικονομικά την Ελλάδα δεν είναι μια σημερινή υπόθεση. Χρονολογείται από τα τέλη του 19ου αιώνα, αμέσως μετά τη χρεοκοπία του 1893! Από τότε οι Γερμανοί ομολογιούχοι, οι κάτοχοι δηλαδή περίπου του 33% του ελληνικού χρέους, πίεζαν τις κυβερνήσεις τους να επιβάλουν ακόμη και στρατιωτικά μέτρα σε βάρος της Ελλάδας ή, τουλάχιστον, να θέσουν υπό τον πολιτικό και οικονομικό έλεγχο τη χώρα μας, θεωρώντας ότι ως κάτοχοι μέρους του χρέους, είναι και… ιδιοκτήτες της Ελλάδας!

Στο πλευρό τους είχαν το ίδιο το φιλογερμανικό παλάτι, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών εφημερίδων! Τότε όμως ο πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης, αν και ηγείτο μιας χώρας με διαλυμένη οικονομία, χωρίς σοβαρή στρατιωτική υποδομή, με τεράστια προβλήματα σε όλα τα επίπεδα, όχι μόνο αρνήθηκε να υποκύψει, αλλά έδειξε την «έξοδο» στους προκλητικούς Γερμανούς και στους άλλους δανειστές, που εκτός των άλλων ζητούσαν να εισπράξουν τόκους πολλαπλάσιους από το κεφάλαιο το οποίο δάνεισαν στην Ελλάδα!

Βέβαια, η γερμανική αυτοκρατορία «τιμώρησε» στη συνέχεια την Ελλάδα, προκαλώντας από το παρασκήνιο τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και επιβάλλοντας τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο στη χώρα, το 1898. Σήμερα κάνει το ίδιο παιγνίδι σε βάρος της Ελλάδας, χωρίς όμως να βρίσκει κάποιον Τρικούπη στην ηγεσία της χώρας…
Η ιστορία μοιάζει σε πολλά σημεία με τη σημερινή κατάσταση: οι Γερμανοί ομολογιούχοι, μετά την πτώχευση του Δεκεμβρίου του 1893, την οποία θεωρούσαν «δόλια» ώστε να μην πάρουν τα χρήματά τους, άρχισαν να πιέζουν, μαζί με τους ομολογιούχους της Γαλλίας και της Γερμανίας προκειμένου η Ελλάδα είτε να συμβιβαστεί σε ευνοϊκές υπέρ αυτών ρυθμίσεις αποπληρωμής, με τη δέσμευση των εθνικών εσόδων γι αυτό το σκοπό, είτε να επιβληθούν μέτρα από τη γερμανική αυτοκρατορία σε βάρος της Ελλάδας, που μπορεί να έφταναν ακόμη και στη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων, αλλά τουλάχιστο θα οδηγούσαν –μέσω των πιέσεων και των εκβιασμών- στον πολιτικό και οικονομικό έλεγχο της χώρας.

Άγγλοι και Γάλλοι ομολογιούχοι δεν έφτασαν στα άκρα, αλλά οι Γερμανοί, μέσω των κυβερνητικών οργάνων της χώρας τους, προχώρησαν μέχρι τέλους. Αφού επέμειναν, μαζί με τους άλλους Ευρωπαίους στην οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896, που βύθισαν στο χάος μια ήδη πτωχευμένη χώρα, οδήγησαν όμως σε μεγάλα κέρδη τις εταιρείες που έκαναν τα ολυμπιακά και άλλα έργα, αλλά και τους δανειστές, που δάνεισαν κι άλλα χρήματα με δυσβάστακτους όρους, συνέχισαν να εκβιάζουν και να απειλούν τις ελληνικές κυβερνήσεις.

Έφτασαν μέχρι το σημείο να προκαλέσουν από το παρασκήνιο τον ελληνοτουρκικό πόλεμο των 30 ημερών, το 1897, τον λεγόμενο ατυχή, στον οποίο η Ελλάδα ηττήθηκε κατά κράτος, καθώς ο στρατός της ήταν διαλυμένος. Αφορμή ήταν η επέμβαση του ελληνικού στρατού στην Κρήτη, αλλά στην ουσία ήταν η ευκαιρία της Γερμανίας να ελέγξει την Ελλάδα.
Τα δάνεια και οι εκβιασμοί του 1894
Οι Γερμανοί, πρωτίστως, αλλά δευτερευόντως οι Γάλλοι και οι Άγγλοι μετά τη χρεοκοπία του Δεκεμβρίου του 1893 είχαν διαμορφώσει ένα περιβάλλον αντίστοιχο με αυτό που προηγήθηκε των σημερινών μνημονίων: οι μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες, αλλά και οι περισσότερες ελληνικές, είχαν επί μήνες, μετά την κήρυξη της πτώχευσης, συνεχή δημοσιεύματα σε βάρος της Ελλάδας, του «μπαταξή» της Ευρώπης, αλλά και των «τεμπέληδων Ελλήνων»!

Έτσι διαμόρφωσαν την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη σε μια λογική ότι η χώρα μας ήταν περίπου ένα κράτος απατεώνας! Κι όμως , η Ελλάδα εκβιαζόταν τότε (μάλλον και τώρα…) να ξεπληρώσει δάνεια που στην ουσία ποτέ δεν πήρε στα «χέρια» της!
Ας δούμε τον συνολικό απολογισµό των εξωτερικών δανείων 1824-1893 σε φράγκα:
Ονοµαστικός 796.739.000
Πραγµατικός 559.821.000
Καθαρή πρόσοδος του Ελληνικού Δηµοσίου 388.706.680
Εξυπηρέτηση µέχρι το 1878 57.378.808
Εξυπηρέτηση 1879-1893 285.272.996
Αποσβέσεις. 123.908.057
Συνολικές αποδόσεις ελληνικού Δηµοσίου 472.575.469
Υπόλοιπο τον Σεπτέμβριο του 1893 630.005.720
Είναι φανερό ότι στο ελληνικό Δηµόσιο αναγνωρίσθηκε (πραγµατικά) το 73% του ονοµαστικού, από το οποίο εισέπραξε το 70% ή το 50% του ονοµαστικού. Είχε χρεωθεί περίπου 770 εκατ., εισέπραξε 389 εκατ., επέστρεψε 472 εκατ. ή το 120% των όσων µας δόθηκαν και πάλι το 1893 χρωστούσαµε 630 εκατ. ή το 82% του ονοµαστικού ή το 320% των όσων καθαρά µας απόδωσαν! Δηλαδή χρωστούσαµε το σύνολο των τακτικών εσόδων της 9ετούς διακυβέρνησης Τρικούπη (κατά Μ.Ο. 75 εκατ. ετήσια). Τα δάνεια του 1879-90 ήταν συνολικά 7, ονομαστικής αξίας 630 εκατομμυρίων δραχμών.

Αφαιρώντας όμως τα μεσιτικά και τις προμήθειες (!), στην πραγματικότητα ήταν 459 εκατομμύρια, ενώ το πραγματικό κεφάλαιο περιοριζόταν στα 389 εκατομμύρια, αφού μερικά δάνεια μόλις υπογραφόταν η σύμβασης παραχώρησης, παρακρατούνταν για να εξοφληθούν προηγούμενα. Από τα 389 εκατομμύρια, ένα μικρό μέρος δόθηκε πραγματικά για τις ανάγκες της χώρας.

Ήταν ένα μέρος του δανείου του 1884 και το δάνειο του 1890, του Τρικούπη, που δόθηκαν για την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής Πειραιάς – Λάρισα. Τα υπόλοιπα χρησιμοποιήθηκαν για την εξόφληση των προηγούμενων δανείων, την πληρωμή χρεών του ελληνικού δημοσίου στις τράπεζες και για τις στρατιωτικές δαπάνες, που σε γενικές γραμμές ήταν οι ιδιώτες και τα κράτη που δάνειζαν και εκβίαζαν την Ελλάδα…

Πόσο μοιάζει – το επισημαίνουμε και πάλι- η σημερινή ιστορία με αυτή του 19ου αιώνα… Συνολικά μόνο οι τόκοι των δανείων απορροφούσαν το 40% των φορολογικών εσόδων. Έτσι, δεν μπορούσε παρά να έλθει η πτώχευση του Δεκεμβρίου του 1893, που αφορούσε μόνο στο εξωτερικό κι όχι στις εσωτερικές υποχρεώσεις του κράτους.

Οι εκβιασμοί των Γερμανών και η ανυποχώρητη στάση του Τρικούπη

Ο Τρικούπης μετά την κήρυξη της πτώχευσης βρέθηκε στο στόχαστρο του ευρωπαϊκού αλλά και του ελληνικού τύπου. Ο διεθνής τύπος, απηχώντας στην ουσία τα συμφέροντα των ομολογιούχων, έκανε λόγο για δόλια πτώχευση.
Ειδικά οι εφημερίδες της Γερμανίας απειλούσαν ανοικτά την Ελλάδα και καλούσαν την κυβέρνησή τους να παρέμβει και ή να διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις με την Ελλάδα ή να πάρει τον οικονομικό και στην ουσία πολιτικό έλεγχο της χώρας!

Θέση που αργότερα υιοθέτησε η γερμανική – τότε- αυτοκρατορία, φτάνοντας στο σημείο ο πρεσβευτής της στην Αθήνα να απειλήσει ανοικτά, στα τέλη Ιουλίου 1894, τον Έλληνα πρωθυπουργό.

Από τον Ιανουάριο του 1894 ο Τρικούπης θα ζητήσει διαπραγματεύσεις με τους ομολογιούχους, τις οποίες θα αρχίσει τον Μάιο, δια αλληλογραφίας, με τα κομιτάτα των ομολογιούχων σε Γερμανία, Αγγλία και Γαλλία, και με τους απεσταλμένους αντιπροσώπους τους στην Αθήνα.

Ο Τρικούπης διαπραγματεύτηκε ο ίδιος με τους τρεις αντιπροσώπους οι οποίοι, με πρώτο και σκληρότερο τον Γερμανό Σταίβη, ζήτησαν περίπου να τους παραχωρηθεί ο έλεγχος της χώρας!

Η στάση του Τρικούπη, όπως αποδεικνύεται από τα 9 πρωτόκολλα (στην ουσία πρακτικά) των συζητήσεων, που ξεκίνησαν στις 6 Ιουνίου και ολοκληρώθηκαν στις 12 Ιουλίου ήταν πραγματικά στάση εθνικού ηγέτη: παρά το γεγονός ότι ήταν με την πλάτη στον τοίχο, με μια χώρα μικρή, διαλυμένη οικονομικά και στρατιωτικά, με τις μεγάλες δυνάμεις να απειλούν ακόμη και την ύπαρξή της, ο Τρικούπης είπε «όχι» στην εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και του πολιτικού, οικονομικού και στρατιωτικού ελέγχου της Ελλάδας.

Η στάση του αυτή έγινε σεβαστή πρωτίστως από τους Γάλλους ομολογιούχους, αλλά και τους Άγγλους, όχι όμως και τους Γερμανούς και την κυβέρνησή τους, οι οποίοι είχαν στόχο να μετατρέψουν την Ελλάδα σε δική τους αποικία και να ανατρέψουν τον Τρικούπη.

Και τα κατάφεραν, καθώς ο Τρικούπης είχε ανοικτό πόλεμο από το φιλογερμανικό παλάτι και την αντιπολίτευση, αλλά ακόμη και από το μεγαλύτερο μέρος των εφημερίδων, που περίπου θεωρούσαν «ατιμωτικό» η Ελλάδα να αντιστέκεται στις ορέξεις των Γερμανών!

Η γερμανική αυτοκρατορία θα εκδικηθεί την Ελλάδα τόσο με τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 (στον οποίο πήραν μέρος 4.500 ξένοι εθελοντές στο πλευρό της Ελλάδας, ανάμεσά τους περίπου 20 Γερμανοί, οι οποίοι έτσι εκδήλωσαν τη διαφωνία τους με τη στάση της επίσημης Γερμανίας), όσο και με την επιβολή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου του 1898, που έθεσε τη χώρα σε διεθνή επιτροπεία μέχρι το… 1978!

Ο ίδιος ο Τρικούπης βέβαια πλήρωσε αυτή τη στάση του. Το 1895 απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής και αυτοεξορίστηκε στις Κάννες της Γαλλίας. Πέθανε ένα χρόνο αργότερα. Ευτυχώς για κείνον δεν πρόλαβε να δει την Ελλάδα υπό τον απόλυτο γερμανικό και διεθνή έλεγχο, στον οποίο αντιτάχτηκε.

Όπως προαναφέραμε, οι διαπραγματεύσεις με τους τρεις απεσταλμένους αντιπροσώπους των κομιτάτων των δανειστών ξεκίνησαν στις 6 Ιουνίου και ολοκληρώθηκαν στις 12 Ιουλίου 1894.

Τους Γερμανούς ομολογιούχους εκπροσώπησε ο Μαξ Σταίβη (Max Staevie), τους Άγγλους ο σερ Μόνστουαρτ Γκραντ Νταφ (sir Monstuart Grant Duff) και τους Γάλλους ο Τζ. Ορστεΐν (J. Ornstein).
Ζήτησαν τον έλεγχο της χώρας!

Οι αντιπρόσωποι των δανειστών ήταν προκλητικοί στις απαιτήσεις τους. Ζήτησαν τα φορολογικά και άλλα έσοδα του κράτους να πηγαίνουν αμέσως στα χέρια τους, χωρίς να παρεμβαίνει πολιτικά η ελληνική κυβέρνηση, να τους παραχωρηθούν τα ακαθάριστα έσοδα από σειρά ελληνικών κρατικών μονοπωλίων, όπως του καπνού, του αλατιού, του πετρελαίου, των σιγαρόχαρτων, των σπίρτων, των παιγνιόχαρτων, ενώ αξίωσαν να μην υπάρχει ανώτατο πλαφόν για τον τόκο που θα πλήρωνε η Ελλάδα.

Μόνο για την πληρωμή τόκων ζητούσαν να εισπράττουν 15 εκατομμύρια χρυσά φράγκα κάθε χρόνο, φτάνοντας στο σημείο σε 50 χρόνια να έχουν εισπράξει 750 εκατομμύρια χρυσά φράγκα μόνο για τους τόκους, την ώρα που το πραγματικό κεφάλαιο των δανείων ήταν σημαντικά μικρότερο από 500 εκατομμύρια δραχμές!
Ακόμη επιχείρησαν να παρέμβουν στην εσωτερική διαχείριση της χώρας, αξιώνοντας να αλλάξει το φορολογικό σύστημα, να επιβληθεί κτηματικός φόρος, τον οποίο φυσικά επεδίωκαν να εισπράττουν, να περικοπούν οι υποχρεώσεις του κράτους σε σχέση με τον εσωτερικό δανεισμό ώστε να κερδίσουν αυτοί τη διαφορά, να απολυθούν χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι, να μειωθούν τα έξοδα του δημοσίου και να κερδίσουν αυτοί τη διαφορά, να αλλάξει η αιχμή της οικονομικής πολιτικής της χώρας και να γίνει προστατευτική προς το τραπεζικό σύστημα, κ.α.
Ο Τρικούπης αντέδρασε στις παράλογες απαιτήσεις δηλώνοντας μέχρι το τέλος των διαπραγματεύσεων ότι δεν πρόκειται να δεχτεί την εκχώρηση του οικονομικού και άρα του πολιτικού ελέγχου στους ομολογιούχους, ούτε της εθνικής κυριαρχίας της χώρας. Ενώ με κάθε ευκαιρία τόνιζε πως δεν επρόκειτο να φορτώσει στις πλάτες της Ελλάδας βάρη που δεν μπορούσε να σηκώσει, ούτε να δεσμεύσει το μέλλον της υπέρ των συμφερόντων των δανειστών.
Παράλληλα στις συζητήσεις και στα επίσημα έγγραφα που κατέθεταν οι αντιπρόσωποι στον Έλληνα πρωθυπουργό απευθύνονταν με απαξιωτικό λόγο για την Ελλάδα και με θράσος απέναντι στον ίδιο, γεγονός που οδήγησε τον Τρικούπη να τους επαναφέρει συχνά στην τάξη, υπενθυμίζοντάς τους πως ήταν εκπρόσωποι ιδιωτών και όχι επίσημοι κρατικοί αντιπρόσωποι, ισότιμοι με τον ίδιο και την κυβέρνησή του.

Μετά το τέλος των διαπραγματεύσεων, στις 28 Ιουλίου 1894, στην τρικουπική εφημερίδα «Το Άστυ», το μόνο ίσως ελληνικό έντυπο που στήριξε με σθένος αυτή την εθνική στάση του πρωθυπουργού, γράφηκε εκτενές κείμενο με τον τίτλο «Το ιστορικό των διαπραγματεύσεων» που αποκάλυπτε όλη την αλήθεια των αξιώσεων, των εκβιασμών, των πιέσεων και των προσβολών εκ μέρους των ομολογιούχων.
Σ’ αυτό αποκαλυπτόταν ότι τέθηκε και το θέμα να περάσει ο έλεγχος της Εθνικής Τράπεζας στην ιδιοκτησία των δανειστών, στοιχείο που δεν καταγράφηκε στα πρωτόκολλα των συζητήσεων. Με τον τρόπο αυτό θα γίνονταν οριστικά κυρίαρχοι όχι στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, αλλά στην οικονομία της χώρας, καθώς η Εθνική ήταν η κεντρική τράπεζα και μέσω αυτής ασκείτο η δημοσιονομική πολιτική.

Το κείμενο του «ιστορικού» περιέχει τόσες και τέτοιες λεπτομέρειες όχι μόνο των διαπραγματεύσεων αλλά και του παρασκηνίου που μόνο ο ίδιος ο Τρικούπης θα μπορούσε να γνωρίζει.
Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι είτε ο ίδιος είτε καθ’ υπόδειξή του γράφηκε το αποκαλυπτικό κείμενο.

Λεπτομέρεια: την ίδια ημέρα της δημοσίευσης, ο Γερμανός πρεσβευτής στην Αθήνα ειδοποίησε την ελληνική κυβέρνηση ότι η μη ικανοποίηση των κατόχων ομολόγων ίσως να οδηγήσει στην διακοπή των διπλωματικών σχέσεων της Γερμανίας με την Ελλάδα. Ανοιχτή απειλή, δηλαδή, που αργότερα θα υλοποιηθεί.
Από τότε θα σκληρύνει και η στάση του κάιζερ (αυτοκράτορα) Γουλιέλμου Β΄, και θα εκδηλωθεί με τον πιο ύπουλο τρόπο στην υποκίνηση της Τουρκίας να προκαλέσει τον πόλεμο με την Ελλάδα, τον οποίο επίσης πλήρωσε η χώρα μας με νέο δάνειο!
«Πόλεμος» από το παλάτι
Στις 22 Ιουλίου 1894 οι διαπραγματεύσεις Τρικούπη – ομολογιούχων έφτασαν σε συμφωνία με κάποια μορφή ελέγχου της Ελλάδας, που όμως καμιά σχέση δεν είχε με τις αρχικές αξιώσεις των δανειστών. Όμως τον Αύγουστο η γενική συνέλευση των ομολογιούχων, πρωτοστατούντων των Γερμανών, θα απορρίψει τη συμφωνία, οι οποίοι πίεζαν την κυβέρνησή τους να επέμβει.
Ο πόλεμος στο εσωτερικό σε βάρος του Τρικούπη κορυφώνεται, τόσο από το παλάτι όσο και από τον εθνικό τύπο. Το παλάτι στηρίζει ακόμη και συλλαλητήριο που οργανώνεται στην Αθήνα σε βάρος του Τρικούπη!
Το συλλαλητήριο διοργανώθηκε στις 8 Ιανουαρίου στο Πεδίον του Άρεως και σ’ αυτό συμμετείχε ο ίδιος ο τότε διάδοχος Κωνσταντίνος! Αφορμή ήταν η απόφαση της κυβέρνησης να υπάρξει για πρώτη φορά φόρος ακίνητης περιουσίας.
Λίγες ημέρες τα ανάκτορα με προκλητική αντικοινοβουλευτική ενέργεια θα προκαλέσουν την παραίτηση του Τρικούπη.
Πριν την ανατροπή του, στα τέλη του Δεκεμβρίου και στις αρχές Ιανουαρίου, οι εφημερίδες της Γερμανίας αναγράφουν πληροφορίες ότι οι Γερμανοί ομολογιούχοι ζητούσαν επιμόνως από το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών δυναμική επέμβαση υπέρ τους και σε βάρος της Ελλάδας. Μετά την παραίτησή του ο Τρικούπης θα είναι υποψήφιος βουλευτής, αλλά συντριβεί στις εκλογές του Απριλίου.
Τις διαπραγματεύσεις από το τέλος του 1895 θα συνεχίσει η διάδοχος κυβέρνηση του Δηλιγιάννη.

Τον Ιούλιο του 1896, οι ομολογιούχοι υπέβαλαν νέες προτάσεις και ζητούσαν την υπαγωγή όλων των εσόδων του ελληνικού Δημοσίου, αλλά και τον έλεγχό τους, στην εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους.

Αυτό υπαγόρευε, όπως δήλωσε στη βουλή ο Δηλιγιάννης, τη διακοπή των διαπραγματεύσεων.

Ο ελληνοτουρκικός πόλεμος

Τον Φεβρουάριο του 1897, ο Σ. Στρέιτ ως υποδιοικητής της Εθνικής θα φθάσει σε συμβιβασμό με τους ομολογιούχους, αλλά θα τον αναστείλει η κυβέρνηση. Την ίδια μέρα της αναστολής οι μεγάλες δυνάμεις επέδιδαν διακοίνωση στην Αθήνα για το κρητικό ζήτημα.
Μετά από δύο μήνες, στις 18 Απριλίου 1897, η οθωμανική αυτοκρατορία, ενθαρρυμένη από τη Γερμανία, κήρυττε τον πόλεμο κατά της Ελλάδας. Την ίδια μέρα ο βασιλιάς Γεώργιος αντικαθιστούσε τον Δηλιγιάννη με κυβέρνηση υπό τον Δημήτριο Ράλλη.
Μετά από παρέμβαση των δυνάμεων θα κηρυχθεί ανακωχή, με την Ελλάδα ηττημένη κατά κράτος. Οι διαπραγματεύσεις ειρήνης θα διεξαχθούν χωρίς τη συμμετοχή της Ελλάδας, η οποία με διακοίνωσή της στις 10 Μαΐου1897 ανέθετε στις μεγάλες δυνάμεις «την άνευ όρων φροντίδα των συμφερόντων της».

Οι Γερμανοί ομολογιούχοι επεδίωκαν την επιβολή οικονομικού ελέγχου επί της Ελλάδας και πίεζαν τις γερμανικές τράπεζες, την κυβέρνηση και τον αυτοκράτορά τους. Από την 1η Ιουνίου 1897 ο Στρέιτ επανέλαβε τις διαπραγματεύσεις μαζί τους.
Αφού έγινε αποδεκτός ο Δ.Ο.Ε., υπογράφηκε η προκαταρκτική συμφωνία ειρήνης τον Σεπτέμβριο, η οποία υποχρέωνε την Ελλάδα σε πολεμική αποζημίωση της Πύλης, χωρίς να βλαφτούν τα συμφέροντα των ομολογιούχων και να καθυστερήσει η πληρωμή τους.
Προβλεπόταν η ίδρυση στην Αθήνα Διεθνούς Επιτροπής, η οποία θα εξασφάλιζε την εξυπηρέτηση των εθνικών χρεών της Ελλάδας.
Η συνθήκη ειρήνης προέβλεπε αποζημίωση 170 εκατομμυρίων χρυσών φράγκων στην Τουρκία. Και βέβαια χρειάστηκε νέο δάνειο για να πληρωθεί πολεμική αποζημίωση προκειμένου να αποχωρήσει η Τουρκία από τα καταληφθέντα εδάφη. Η κατάσταση πλέον της οικονομίας ήταν χαώδης.
Η Γερμανία είχε επιμείνει με έμφαση στην επιβολή του Δ.Ο.Ε. ως προϋπόθεση του συμβιβασμού. Προς αυτή την κατεύθυνση συναινούσε επίσης η Γαλλία και τελικά ευθυγραμμίστηκε και η διαφωνούσα Αγγλία.
Στην Αθήνα η προκαταρκτική συμφωνία ειρήνης είχε προκαλέσει την πτώση της κυβέρνησης Ράλλη, την οποία είχε διαδεχθεί η κυβέρνηση Ζαΐμη. Οι διαπραγματεύσεις με τους αντιπροσώπους των δυνάμεων άρχισαν τον Οκτώβριο και ολοκληρώθηκαν τον Ιανουάριο του 1898.

Ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος του 1898
Τον Φεβρουάριο του 1898, η Ελλάδα έμπαινε σε διεθνή οικονομικό έλεγχο. Στο άρθρο 2 της συνθήκης ειρήνης με την Τουρκία προβλεπόταν πως η καταβολή της αποζημίωσης δεν θα καθυστερούσε την ικανοποίηση των παλαιών δανειστών της Ελλάδος και προέβλεπε την ίδρυση επιτροπής Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου από αντιπροσώπους των Μεγάλων Δυνάμεων (Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία, Ιταλία, Αυστρία).
Η Επιτροπή αυτή θα βρίσκονταν μονίμως στην Αθήνα και θα επέβλεπε την τήρηση των συμφωνιών, την εξόφληση των δανειστών της Ελλάδας και την καταβολή της αποζημίωσης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η συμφωνία την οποία αναγκάστηκε να υπογράψει η Ελλάδα προέβλεπε επίσης ρήτρα σύμφωνα με την οποία η χώρα μας όφειλε να εξασφαλίσει την ψήφιση των όρων της από την ελληνική βουλή!
Οι εκπρόσωποι των μεγάλων δυνάμεων, προστάτες στην ουσία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αλλά και των δικών τους συμφερόντων, εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα από τον Οκτώβριο του 1897, πριν καν ψηφιστεί το σχετικό νομοσχέδιο από την ελληνική βουλή, το οποίο οι ίδιοι συνέταξαν!
Και από τις 21 Φεβρουαρίου 1898, όταν το ελληνικό κοινοβούλιο ψήφισε τους όρους της συνθήκης και τους έκανε νόμο (όπως είχε… προαναγγελθεί από τη συνθήκη ειρήνης του Σεπτεμβρίου του 1897), εγκαταστάθηκαν πλέον κανονικά και με το νόμο περίπου ως κυβερνήτες στη χώρα…

Οι Γερμανοί σκληραίνουν τη στάση τους…
Ο τότε πρωθυπουργός Αλέξανδρος Ζαΐμης, μετέπειτα Ύπατος Αρμοστής Κρήτης και Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που είχε διαδεχθεί τον Σεπτέμβριο τον παραιτηθέντα Θεόδωρο Δηλιγιάννη, προσπάθησε να πετύχει μείωση της ξένης επέμβασης στη διοίκηση της χώρας.
Άγγλοι, Γάλλοι, Ιταλοί κλπ, το συζητούσαν, αλλά η Γερμανία του κάιζερ Γουλιέλμου Β΄, που είχε τη σκληρότερη στάση, δεν το δέχτηκε. Η Διεθνής Επιτροπή Ελέγχου ανέλαβε καθήκοντα οικονομικής διαχείρισης, αλλά στην ουσία ευρύτερης πολιτικής διοίκησης, αφού αποφάσιζε και για τις προσλήψεις, τις προαγωγές και τις μεταθέσεις στον δημόσιο τομέα, ενώ έλεγχε και υπέγραφε ακόμη και την αλληλογραφία!

Τα δάνεια που όφειλε η Ελλάδα χωρίστηκαν σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με την παλαιότητα τους και υπολογίστηκε τόσο ο τόκος για τα 4 χρόνια της πτώχευσης, από το 1893. Τα δάνεια σε καιρό πτώχευσης η Ελλάδα δεν τα αναγνώριζε, αλλά φυσικά οι αποφάσεις δεν ήταν πλέον δικές της… «Διευκολύνθηκε» για την περίοδο αυτή με το να χρεωθεί ένα πιο χαμηλό επιτόκιο… Επιβλήθηκε επίσης νέα ισοτιμία της δραχμής ως προς τα ξένα νομίσματα, που φυσικά ήταν ευνοϊκή για τους δανειστές, ενώ αφαιρέθηκε από την κυβέρνηση το δικαίωμα να κόψει χρήμα στο ελληνικό νομισματοκοπείο.

Στην ουσία καταργήθηκε η ελληνική κυβέρνηση και καταλύθηκε η εθνική κυριαρχία . Οι Έλληνες είχαν μπει επίσημα σε μια μορφή διεθνούς κατοχής. Φυσικά ο Ελληνικός στρατός υπήρχε μόνο στα χαρτιά, καθώς δεν υπήρχαν πόροι για την συντήρηση του, δεν αγοραζόταν πολεμικό υλικό, δεν γίνονταν ασκήσεις και η στρατιωτική θητεία είχε ελαχιστοποιηθεί.
Η πρώτη απόφαση που πήρε αφορούσε στην εκμετάλλευση των βασικών πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας ώστε τα έσοδα να χρησιμοποιηθούν για τα δάνεια. Έτσι στους ξένους επιτηρητές εκχωρήθηκαν, τα κρατικά μονοπώλια άλατος, πετρελαίου, σπίρτων, παιγνιοχάρτων, σμύριδος, σιγαροχάρτου (θα απέφεραν, όπως υπολογίστηκε, 12.300.000 δραχμές, ο φόρος καπνού (6.600.000 δρ.), τα τέλη χαρτοσήμου (10.000.000 δρ.) και οι δασμοί του τελωνείου Πειραιά (10.700.000 δρ.)
Το εναλλακτικό σχέδιο, αν δεν γινόταν δυνατή η είσπραξη των ποσών αυτών, προέβλεπε την εκχώρηση των δασμών από τα τελωνεία, Λαυρίου (πρόβλεψη για είσπραξη 1,5 εκατ. δραχμών), Πατρών (2,4 εκατομ.), Βόλου (1,7 εκατομ.), Κέρκυρας (1,6 εκατομ.)

Όταν λειτούργησε η επιτροπή του Ελέγχου, οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις χορήγησαν νέο δάνειο 170.000.000 χρυσών φράγκων ώστε η Ελλάδα να πληρώσει την πολεμική αποζημίωση στην Τουρκία για την πολεμική της ήττα και να αντιμετωπίσει το τρέχον υψηλό της έλλειμμα. Μας χορήγησαν δηλαδή δάνειο για να δυσχεράνουν ακόμη περισσότερο την ελληνική θέση, καθώς το επιτόκιο ήταν αρκετά υψηλό…
Ένα μεγάλο μέρος των εσόδων συλλέγονταν από την «Εταιρεία Διαχειρίσεως Μονοπωλίων», η οποία ήταν εισηγμένη στο Χρηματιστήριο της Αθήνας.
Ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος διατηρήθηκε στη χώρα μέχρι τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, αλλά τα τελευταία δάνεια ξεπληρώθηκαν το…1978!! Τότε μάλιστα έκλεισε και το γραφείο του ΔΟΕ στην Αθήνα.

Πηγές
-Πρωτόκολλα των διαπραγματεύσεων Τρικούπη – αντιπροσώπων ομολογιούχων , 6 Ιουνίου- 22 Ιουλίου 1894.
-Εφημερίδες της εποχής και κυρίως «Το Άστυ» Ιουνίου – Αυγούστου 1894, από τα αρχεία της Βουλής, της Εθνικής Βιβλιοθήκης και του Πανεπιστημίου Πατρών.
-Αλέκου Ανδρικάκη, «Η διεθνής εποπτεία του 1898, με τη σκληρή στάση των Γερμανών, που κράτησε μέχρι το…1978 – Όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται», αφιέρωμα της εφημερίδας «Πατρίς», 31 Οκτωβρίου 2011.
– Α. Ρυκάκης, «Η Κρήτη και ο ελληνοτουρκικός πόλεμος» Αθήναι 1898.
-Μανούσος Κούνδουρος «Ιστορικαί και Διπλωματικαί αποκαλύψεις» Αθήναι 1921.

candianews

https://ohifront.wordpress.com/2015/02/22/%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-1894-%CE%B7-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CF%87%CE%BF-%CF%84/#more-107296                 ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ

ΤΩΡΑ: Δείτε την ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΒΟΜΒΑ που δόθηκε στον Γιάνη Βαρουφάκη για την σωτηρία της Ελλάδος!

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ....

Λίγο πριν... ΤΟ κρίσιμο Eurogroup στο οποίο η Ελλάδα διαπραγματεύεται με τους εταίρους ζητώντας τη διακοπή του Μνημονίου κι ένα καλύτερο αύριο για την Ελλάδα,

 

οι δημοσιογράφοι Μάκης Βραχιολίδης και Γιάννης Παπαζήσης επέδωσαν ανοικτή επιστολή προς τον υπουργό Οικονομικών Κύριο Ιωάννη Βαρουφάκη. 

 

Στην επιστολή αυτή καταδεικνύεται η κλοπή σε βάρος του λαού από τις προηγούμενες κυβερνήσεις,

 

σε συμπαιγνία με τις 4 συστημικές τράπεζες, προτείνοντας παράλληλα λύση στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί! 

 

Λύση η οποία θα είναι σωτήρια για τη χώρα. Ελπίζουμε ότι η επιστολή και η λύση που προτείνεται, θα φανεί πολύτιμη στον κ. Βαρουφάκη. Ιδού η επιστολή:

 

Οι δημοσιογράφοι Μάκης Βραχιολίδης, Γιάννης Παπαζήσης που απέστειλαν την επιστολή στον Υπουργό Οικονομικών 

 

Κύριε υπουργέ, γνωρίζουμε το μέγεθος της επιστημοσύνης σας αλλά και τις προθέσεις σας με την ανάληψη των 

 

καθηκόντων σας, όπως επίσης και το εύρος των δραστηριοτήτων σας, εδώ και 2 εβδομάδες που αναλάβατε το δύσκολο αυτό έργο. 

 

Εμείς λοιπόν θέλουμε με την παρούσα επιστολή να σας βοηθήσουμε για το καλό της πατρίδος διότι εάν αποτύχετε αυτό θα έχει συνέπειες δραματικές για όλους μας. 

 

Με τη δημοσιογραφική μας ιδιότητα ήρθαμε σε επαφή με σημαντικά πρόσωπα και τα στοιχεία που συλλέξαμε από τις συνεντεύξεις που πήραμε

 

πιστεύουμε ότι θα σας είναι χρήσιμα για να φέρετε σε πέρας το υπερμεγέθους δυσκολίας έργο που αναλάβατε στην πολύ δύσκολη αυτή στιγμή για το έθνος 

 

και κάθε δυνατή βοήθεια από όπου και αν προέρχεται, πιστεύουμε ότι θα σας φανεί χρήσιμη.

 

Επί της ουσίας λοιπόν σας γνωστοποιούμε ότι οι 4 πρώην πρωθυπουργοί δανείστηκαν από το εξωτερικό 233 δις

 

ευρώ και τα έδωσαν όλα στις 4 ελληνικές συστημικές τράπεζες για την ανακεφαλαιοποίηση αυτών και τα χρέωσαν στον ελληνικό λαό, 

 

με συνέπεια σήμερα να εμφανίζονται ότι δεν χρεωστάνε αυτές στους δανειστές της χώρας μας αλλά εμείς, ο ελληνικός λαός!!!

 

Αυτό Κύριε υπουργέ έγινε μέσω των ΦΕΚ νο250 της 9-12-2008

 

Ν. 3723/08 , ΦΕΚ νο 65 την 6-5-2010

 

 

Ν. 3845/10, ΦΕΚ νο 148 την 3-9-2010 ,

 

Ν. 3872/10, ΦΕΚ νο 256 την 9-12-2011

 

Ν. 4031/11 και ΦΕΚ νο 94 την 11-9-2012.

 

 

Στα παραπάνω ΦΕΚ και στους αντίστοιχους Νόμους θα δείτε ότι οι προκάτοχοί σας έβαλαν ως εγγύηση

 

το ίδιο το κράτος και το μέλλον όλων μας το υποθήκευσαν στο αγγλικό δίκαιο, πράγμα απαράδεκτο! 

 

Δανείστηκαν χωρίς λόγο 233 δις ευρώ, τα έδωσαν στις τράπεζες και έβαλαν ως εγγυητή το κράτος, δηλαδή όλους μας, 

 

δίνοντας ως εγγύηση ομόλογα του ελληνικού κράτους τα οποία υποχρεωνόμαστε να πληρώσουμε εμείς επειδή δεν πληρώνουν οι τράπεζες.

 

Οι τραπεζίτες, με την ανοχή και εγγύηση του κρατικού μηχανισμού επειδή αρνούνται να τα πληρώσουν, 

 

καλούμαστε όλοι μας να πετύχουμε το ακατόρθωτο, να πληρώσουμε δηλαδή ως λαός 233 δις ευρώ συν τους τόκους, χωρίς να τα έχουμε πάρει εμείς αυτά τα δάνεια!

 

Ρωτούμε λοιπόν, είναι ή δεν είναι ιδιωτικές εταιρείες όλες οι ελληνικές τράπεζες; Έπρεπε οι μέτοχοί τους να αναλάβουν την ανακεφαλαιοποίησή τους με δικά τους έξοδα; 

 

Πού έχει ξανασυμβεί το κράτος να αναλαμβάνει την ανακεφαλαιοποίηση ιδιωτικών εταιρειών;

 

Είναι ή δεν είναι παράνομο αυτό; Καλείστε λοιπόν να ερευνήσετε το όλο θέμα με τα στοιχεία που σας δώσαμε,

 

να ζητήσετε τα χρήματα αυτά να καταβληθούν από τις 4 ελληνικές συστημικές τράπεζες που τα έχουν στα χρηματοκιβώτιά τους ή σε off shore εταιρείες τους και αν δεν τα επιστρέψουν, 

 

να περάσουν από δίκη άπαντες όσοι συνέργησαν σε αυτό το ασύλληπτου μεγέθους οικονομικό έγκλημα που έγινε σε βάρος όλων μας. 

 

Μόλις επιστρέψουν τα χρήματα στα κρατικά ταμεία οι τράπεζες, με οποιοδήποτε τρόπο είτε δια της μεταξύ σας συνεννοήσεως είτε δια της δικαστικής οδού (που δεν θα πρέπει να καθυστερήσει καθόλου),

 

τότε να επιστραφούν στους δανειστές μας για να ανακουφιστεί η χώρα και οι πολίτες από αυτό το πραγματικά τεράστιο και πρωτοφανές πρόβλημα. 

 

Αμέσως μετά να ακυρωθούν τα μνημόνια εις το ελληνικό κοινοβούλιο διότι ψηφίστηκαν αντισυνταγματικώς

 

ως προσχέδια νόμων και όχι ως δανειακές συμβάσεις στα μνημόνια 2 και 3 και η απόδειξη βρίσκεται στο ΦΕΚ της 14-2-2012 Ν. 4046

 

ΚΑΙ ΣΤΟ ΦΕΚ 240 ΤΗΣ 12-12 2012 Το δε μνημόνιο Νο1 το πέρασαν μόνοι τους από την βουλή 

 

οι Παπανδρέου και Παπακωνσταντινου. Επί αυτών μάλιστα απεφάνθη και ο κύριος Κατρούγκαλος ως έξης:

 

«Καμία από τις τρεις δανειακές συμβάσεις, κανένα από τα Μνημόνια δεν ήρθε να κυρωθεί στη βουλή 

 

με τον τρόπο που προβλέπει το Σύνταγμα δηλαδή ως υπογραμμένη Συνθήκη και μάλιστα με την πλειοψηφία των 3/5.

 

Η πρώτη δανειακή σύμβαση κατατέθηκε και αποσύρθηκε και η δεύτερη και Τρίτη ψηφίστηκαν ως σχέδια και μάλιστα με το τέχνασμα των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου.

 

Αρχικά εγκρίθηκαν τα σχέδια όχι οι συμβάσεις και μετά κυρώθηκαν . Δεν επιδιώχθηκε η ακύρωσή τους διότι δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε συνταγματικό δικαστήριο που να επιτρέπει τον έλεγχο αυτών των πραγμάτων . 

 

Το ΣτΕ ελέγχει μόνο την νομιμότητα Διοικητικών πράξεων, όχι διεθνών συμβάσεων και ο Άρειος Πάγος δεν έχει καμία τέτοια αρμοδιότητα.

 

Όσο δεν έχουν Συνταγματικό Δικαστήριο αυτές οι πολιτικές πράξεις δεν μπορούν να έχουν έλεγχο. 

 

Στο δεν Διεθνές Δικαστήριο πάλι δεν υπάρχει δικαστήριο που να ελέγχει ένα τέτοιο εσωτερικό ζήτημα». 

 

Πιστεύουμε ότι έγινε αντιληπτό το μέγεθος του εγκλήματος που συντελέστηκε σε βάρος του ελληνικού λαού.

 

Παίρνετε λοιπόν πίσω τα 233 δις από τις τράπεζες, που τα έδωσε αναίτια το κράτος, ακυρώνετε τα μνημόνια, δίνετε τα χρήματα πίσω στους δανειστές μας και ησυχάζουμε άπαξ δια παντός.

 

Αυτή είναι η πιο ασφαλής οδός Κύριε Υπουργέ και δι' αυτής της οδού δεν θα χρειαστεί να έρθετε σε ρήξη με κανένα ευρωπαϊκό κράτος ούτε να ζητήσετε βοήθεια από κανένα άλλο ευρωπαϊκό κράτος.             

 

Αν πράξετε αυτό τότε μπορείτε να πάτε την Γερμανία στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για να μας αποδώσει τις πολεμικές αποζημιώσεις και όσα μας οφείλει από το κατοχικό δάνειο τα οποία ξεπερνούν συνολικά τα 500 δις ευρώ συμφώνα με τον κύριο Μανώλη Γλέζο. 

 

Έτσι την «τινάζετε» στον αέρα για να μην μπορέσει ξανά να σας υποδείξει ποιος είναι ο έντιμος και ποιος όχι αλλά και ποιος χρωστάει τελικά σε ποιον Κύριε Υπουργέ.

 

Ευχόμαστε καλή επιτυχία στο έργο σας. Μετά τιμής Ιωάννης Παπαζήσης δημοσιογράφος- συγγραφέας Μάκης Βραχιολίδης δημοσιογράφος-εκδότης τοπικής εφημερίδος                                                               ΑΠΟ     Lefana                

Οι προτάσεις της κυβέρνησης Τσίπρα αποτελούν συνέχεια επί το χείριστο των μνημονιακών δεσμεύσεων.

Περιεχόμενα

1. Αύξηση των χαμηλών συντελεστών του ΦΠΑ.

2. Κατάργηση όλων των απαλλαγών στη φορολογία εισοδήματος

3. Η λεηλασία της ιδιωτικής περιουσίας θα συνεχιστεί.

4. Επιβολή των αυστηρών δημοσιονομικών κανόνων λιτότητας

5. Συνεχίζεται η πολιτική διάλυσης της κοινωνικής ασφάλισης

6. Η κυβέρνηση δεσμεύεται να πληρωθούν οι οφειλές σε εφορία και τράπεζες.

7. Οι ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα θα συνεχιστούν...

8. Πλήρης διάλυση των εργασιακών σχέσεων.

9. Θεσμοθέτηση του κοινωνικού ρατσισμού με υιοθέτηση "Έξυπνης Κάρτας Πολιτών".

To «πράσινο φως» επί του καταλόγου των μεταρρυθμίσεων, που παρουσίασε η Ελλάδα, έδωσε και επισήμως -με ανακοίνωση- το Eurogroup, που συνεδρίασε μέσω τηλεδιάσκεψης, η οποία διήρκεσε μια ώρα. Δηλαδή το θεώρησαν ως βάση συζήτησης για να συμφωνήσουν το νέο πακέτο μέτρων ως "συνέχεια του προγράμματος διάσωσης", όπως δήλωσε χθες ο Ντάιζελμπλουμ.

Τι περιλαμβάνουν οι προτάσεις που κατέθεσε ο κ. Βαρουφάκης εκ μέρους της κυβέρνησης; Στην ουσία τους δεν διαφέρουν καθόλου από το διαβόητο e-mail Γκίκα Χαρδούβελη (Καθημερινή, 2/12/2014).  Ενώ σ' ορισμένα ζητήματα οι προτάσεις Βαρουφάκη, είναι ακόμη χειρότερες. Η μόνη ουσιαστική διαφορά είναι το γεγονός ότι το e-mail Χαρδούβελη είναι πιο αναλυτικό από τις προτάσεις της κυβέρνησης Τσίπρα. Κι έτσι το ένα συμπληρώνει το άλλο και βοηθά να καταλάβουμε τι είχαν στο μυαλό τους οι συντάκτες του καταλόγου μεταρρυθμίσεων.

1. Αύξηση των χαμηλών συντελεστών του ΦΠΑ.

"Η πολιτική για τον ΦΠΑ θα πρέπει να εξορθολογιστεί και οι συντελεστές θα πρέπει να εκσυγχρονιστούν με τρόπο που μεγιστοποιεί τα πραγματικά έσοδα, χωρίς αρνητικές επιπτώσεις στην κοινωνική δικαιοσύνη, και με σκοπό τον περιορισμό των απαλλαγών και την εξάλειψη παράλογων εκπτώσεων."

Με άλλα λόγια προβλέπεται νέος γύρος αυξήσεων σε κατηγορίες του ΦΠΑ, ειδικά τις χαμηλότερες, με "περιορισμό των απαλλαγών και την εξάλειψη παράλογων εκπτώσεων." Ούτε λέξη για την αδυναμία απόδωσης του σημερινού εξαιρετικά υψηλού ΦΠΑ. Ενώ αφήνει ανοιχτό το ζήτημα της κατάργησης των εκπτώσεων σε φάρμακα και βιβλία, καθώς και των εκπτώσεων στα νησιά.

Να θυμηθούμε ότι στο e-mail Χαρδούβελη προβλεπόταν αύξηση του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία από 6,5% σε 13%, «πάγωμα» των ονομαστικών συντάξεων το 2016 και το 2017, αλλά και λαχειοφόρο αγορά για μεγαλύτερες εισπράξεις ΦΠΑ μέσω αποδείξεων και άλλα μέτρα φορολογικής διοίκησης, για να κλείσει το δημοσιονομικό κενό του πρώτου εξαμήνου 2015.

Ενώ προβλεπόταν ότι από την 1η Ιουλίου 2015 θα υιοθετούνταν νέα μέτρα. Καταλαβαίνετε τώρα γιατί όλες οι προτάσεις της κυβέρνησης Τσίπρα έχουν ορίζοντα τον Ιούνιο; Ακολουθεί κατά γράμμα το χρονοδιάγραμμα, που έχει θέσει η τρόικα για την επιβολή νέου μνημονίου, από την περίοδο συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου.

2. Κατάργηση όλων των απαλλαγών στη φορολογία εισοδήματος

Η κυβέρνηση δεσμεύεται να τροποποιήσει ακόμη μια φορά τον φορολογικό κώδικα, με σκοπό την "τροποποίηση της φορολογίας των συλλογικών επενδύσεων και του καθεστώτος των δαπανών του φόρου εισοδήματος οι οποίες θα ενσωματωθούν στο κώδικα φορολογίας εισοδήματος."

Με άλλα λόγια η κυβέρνηση υπόσχεται να διαφοροποιήσει την φορολογία "συλλογικών επενδύσεων" - μην ξεχνάμε ότι στην ΕΕ μελετάται η πλήρης κατάργηση του φόρου εισοδήματος για εισηγμένες εταιρείες - και να συνεχίσει το κυνήγι των δαπανών για τον καθορισμό του φόρου εισοδήματος. Ούτε λέξη για την κατοχύρωση της αντικειμενικής φοροδοτικής ικανότητας με βάση το εισόδημα.

Επίσης δεσμεύεται για τον "εκσυγχρονισμό του κώδικα φορολογίας εισοδήματος και εξάλειψη από αυτόν των φορολογικών απαλλαγών με αντικατάστασή τους, όπου είναι απαραίτητο, με μέτρα ενίσχυσης της κοινωνική δικαιοσύνης."

Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει περίπτωση να επανέλθουν οι απαλλαγές παιδιού, πολυτέκνων, μονογονεϊκών νοικοκυριών και άλλων ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, όπως π.χ. οι άνεργοι που θα συνεχίσουν να πληρώνουν κανονικά, τουλάχιστον όπως σήμερα με βάση τις δαπάνες τους. Αντίθετα, πάνε περίπατο και οι τελευταίες ελάχιστες απαλλαγές που έχουν απομείνει για τους μισθωτούς-συνταξιούχους. Δηλαδή τα έξοδα ιατρικής, φαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης, η διατροφή του ενός συζύγου στον άλλο, η αναπηρία 67% και άνω, η αναπηρία αξιωματικών, ή οπλιτών, θυμάτων πολέμου, κτλ.

Επίσης, πάει περίπατο και η μοναδική απαλλαγή που είχε απομείνει για τις νέες ατομικές εμπορικές επιχειρήσεις ή νέους ελεύθερους επαγγελματίες με πρώτη δήλωση έναρξης επιτηδεύματος από 1η Ιανουαρύου 2013 και για τα τρία (3) πρώτα έτη άσκησης της δραστηριότητάς τους ο φορολογικός συντελεστής του πρώτου κλιμακίου μειώνεται κατά 50% και εφόσον το εισόδημα της κατηγορίας αυτής δεν υπερβαύνει τις 10.000 ευρώ.

Αν αναρωτιέσται πώς θα μπορέσετε να βγάλετε πέρα, μην ανησυχείτε. Η νέα κυβέρνηση σας τάζει "μέτρα ενίσχυσης της κοινωνική δικαιοσύνης", δηλαδή κρατική φιλανθρωπία. Το πώς την εννοεί και με πόσο εξώφθαλμα ρατσιστικό τρόπο θέλει να την εφαρμόσει, θα το δούμε πιο κάτω.

3. Η λεηλασία της ιδιωτικής περιουσίας θα συνεχιστεί.

Η κυβέρνηση Τσίπρα δεσμεύεται επίσης ότι "θα εφαρμόσουμε, με τη βοήθεια των ευρωπαϊκών και των διεθνών εταίρων, μια βάση δεδομένων πλούτου που βοηθά τις φορολογικές αρχές, να εκτιμούν την ακρίβεια των προηγούμενων φορολογικών δηλώσεων εισοδήματος." Πρόκειται για το περίφημο περιουσιολόγιο.

Αν η κυβέρνηση δεν ήθελε να είναι σε θέση να βγάλει στο σφυρί μέχρι και το τελευταίο περιουσιακό στοιχείο των νοικοκυριών, τι θα έκανε; Όχι περιουσιολόγιο, αλλά βεβαίωση των πηγών εισοδήματος με βάση το οποίο θα πρέπει να εκτιμάται η αντικειμενική φοροδοτική ικανότητα του φορολογούμενου. Αντί γι' αυτό και η νέα κυβέρνηση θεωρεί ως βάση φορολόγησης δεν είναι το παραγώμενο εισόδημα, αλλά η περιουσία, κινητή και ακίνητη.

Αν πάρουμε υπόψη μας επίσης το γεγονός ότι ούτε λέξη δεν γίνεται για απαλλαγή της ακίνητης περιουσίας από τους δημευτικούς φόρους, αλλά και αναφέρεται ρητώς ότι το περιουσιολόγιο θα καταρτιστεί με τη "βοήθεια των ευρωπαϊκών και των διεθνών εταίρων", εύκολα μπορεί να συνάγει κανείς το συμπέρασμα ότι η λεηλασία της ιδιωτικής περιουσίας θα συνεχιστεί. Κατά τα πρότυπα και τις εντολές του ΔΝΤ και της ΕΕ που θέλει ιδιαίτερα την μικρή και μεσαία ιδιοκτησία έρμαιο της κερδοσκοπίας ακινήτων.

4. Επιβολή των αυστηρών δημοσιονομικών κανόνων λιτότητας

Η κυβέρνηση Τσίπρα δεσμεύεται να "υιοθετήσει τροποποιήσεις στον Οργανικό Νόμο του Προϋπολογισμού και θα λάβει μέτρα για τη βελτίωση της διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών." Ποιός είναι ο Οργανικός Νόμος; Αυτός που επιβλήθηκε στα δημοσιονομικά της χώρας μας με το "Μεσοπρόθεσµο Πλαίσιο Δηµοσιονοµικής Στρατηγικής 2015-2018" που εισηγήθηκε ο Στουρνάρας τον Μάιο του 2014.

Συνιστούσε μνημονιακή υποχρέωση και απαίτηση σύμφωνα με το επικαιροποιημένο μνημόνιο που συμφώνησε η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου στις 14 Απριλίου 2014. Σ' αυτό ο νέος Οργανικός Νόμος του Προϋπολογισμού προέβλεπε:

i. Να καθιερώσει σταθερό ανώτατο όριο δαπανών στο ΜΠΔΣ για τα υπουργεία και τον τομέα της υγείας και κάθε χρόνο ένα ανώτατο όριο για ένα επιπλέον έτος θα προστίθεται, ενώ τα ήδη ορισμένα ανώτατα όρια (δηλαδή για τα δύο πρώτα έτη της κυλιόμενης τριετούς περιόδου που καλύπτεται από τα ανώτατα όρια) θα παραμείνουν όπως είχαν.

ii. Να καθιερώσει δεσμευτικούς στόχους ισοσκελισμένων προϋπολογισμών για τις τοπικές κυβερνήσεις.

iii. Να ορίσει στόχους απόδοσης για τις ΔΕΚΟ.

iv. Να εισαγάγει προβλέψεις για το εκ των προτέρων πάγωμα του 10% των διακριτικών πιστώσεων ανά γραμμή προϋπολογισμού ως μέρος του ΜΠΔΣ. Οι παγωμένες πιστώσεις θα εκταμιευθούν το δεύτερο μισό του χρόνου υπό την προϋπόθεση της επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων. Η πρώτη εφαρμογή θα αφορά στον προϋπολογισμό του 2014.

v. Να ιδρύσει ένα ανεξάρτητο Δημοσιονομικό Συμβούλιο που θα αξιολογεί τις μακροοικονομικές προβλέψεις και τις υποθέσεις για την κατάρτιση του προϋπολογισμού και του ΜΠΔΣ, θα παρακολουθεί τη συμμόρφωση απέναντι σε στόχους και κανόνες, και θα κάνει ανεξάρτητη ανάλυση πολιτικών και αξιολόγηση των δημοσιονομικών εξελίξεων και κινδύνων.

Μπορεί να υπάρξει επεκτακτική δημοσιονομική πολιτική με κοινωνικές δαπάνες υπό αυτό το καθεστώς κριτηρίων; Και βέβαια όχι. Ο Οργανικός Νόμος είναι ο θεσμικός θεματοφύλακας της άγριας μνημονιακής λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων και των κοινωνικών δαπανών.

Μα η νέα κυβέρνηση λέει ότι θα τον τροποποιήσει. Δεν σημαίνει αυτό κάτι; Όχι. Την ανάγκη τροποποίησής του είχε αναλάβει εξαρχής η κυβέρνηση Σαμαροβενιζέλων και την έκανε γιατί έτρεμε τις πολιτικές και κοινωνικές συνέπειες. Ύστερα από το αρχικό στάδιο της αναθεώρησης του Οργανικού Νόμου Προϋπολογισμού, η κυβέρνηση των δοσιλόγων με βάση το επικαιροποιημένο μνημόνιο:

i. Θα προσλάβει την Επιτροπή για το ανεξάρτητο Δημοσιονομικό συμβούλιο (Ιούλιος 2014).

 ii. Θα ολοκληρώσει μια συνολική αναθεώρηση των εσωτερικών διαδικασιών κατάρτισης του προϋπολογισμού και του ΜΠΔΣ ώστε να διασφαλιστεί ή συμβατότητα με την αναθεωρημένη νομοθεσία συμπεριλαμβανομένης της εξασφάλισης της ανεξαρτησίας για τον προϋπολογισμό των ρυθμιστικών και άλλων ανεξάρτητων φορέων (Σεπτέμβριος 2014).

iii. Τροποποιεί τον Οργανικό Νόμο Προϋπολογισμού ώστε να διασφαλιστεί πως ευθυγραμμίζεται με το τρέχον πρόγραμμα αναθεώρησης της Διαχείρισης Δημόσιων Οικονομικών και τις διεθνείς καλές πρακτικές (Οκτώβριος 2014).

iv. Μετά από διαβούλευση με τους ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ προτείνει ένα συγκεκριμένο κανόνα για την υπέρβαση στόχων για τα έσοδα σε ισχύ μετά την περίοδο του προγράμματος, προκειμένου να ενταχθεί στον Οργανικό Νόμο Προϋπολογισμού, και αν το μέγεθος και η φύση των απροσδόκητων εσόδων και της δημοσιονομικής υπέρβασης στόχων κατά το προηγούμενο έτος επιτρέπει ένα μεγαλύτερο ποσό δαπανών κατά το τρέχον έτος, με την επιφύλαξη πως δεν προβλέπονται κενά.

Τι κάνουν οι προτάσεις Βαρουφάκη; Να συνεχίζουν το επικαιροποιημένο μνημόνιο του Απριλίου 2014 από το σημείο που σταμάτησε η κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων. Δηλαδή, προτείνει να υλοποιηθούν οι τέσσερις ρήτρες που δεν μπόρεσε να υλοποιήσουν οι προηγούμενοι τον Ιούλιο-Οκτώβριο 2014.

Να γιατί ο Σαμαράς έχει δίκιο όταν λέει ότι η κυβέρνηση Τσίπρα με τις προτάσεις της δεσμεύεται "να προχωρήσει στο 2ο στάδιο θεσμοθέτησης του νέου Οργανικού Νόμου που περικλείει τους Ευρωπαϊκούς δημοσιονομικούς κανόνες, όπως είχε δεσμευθεί και η προηγούμενη Κυβέρνηση (για παράδειγμα την ετήσια μείωση του χρέους κατά 5%). Να θυμίσουμε ότι το πρώτο στάδιο δεν το ψήφισε ως Αξιωματική Αντιπολίτευση στη Βουλή, λέγοντας ότι «δεν πιστεύει σε αυτή την Ευρώπη των αυστηρών δημοσιονομικών κανόνων»…"

Να θυμίσουμε ότι οι σημερινοί κυβερνώντες αντιμνημονιακοί είχαν καταγγείλει σφόδρα τόσο την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, όσο και το νέο Οργανικό Νόμο, που ψηφίστηκαν με ένα άρθρο μόνο. Ενώ τώρα δεσμεύονται να υλοποιήσουν κατά γράμμα όσα οι προηγούμενοι δεν πρόλαβαν, ή δεν τόλμησαν να υλοποιήσουν. Όποιος νομίζει ότι η εφαρμογή αυτών των αυστηρών δημοσιονομικών κανόνων και μάλιστα υπό την εποπτεία ιδιωτικής επιτροπής, που θα προσληφθεί γι' αυτόν τον σκοπό, θα επιτρέψει άλλη την εφαρμογή άλλης πολιτικής έστω και στο ελάχιστο, τι να του πούμε; Να δώσει χαιρετίσματα στο βασιλιά Τσαλαπετεινό στη Νεφελοκοκκυγία όπου κατοικοεδρεύει.

5. Συνεχίζεται η πολιτική διάλυσης της κοινωνικής ασφάλισης

"Η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να συνεχίσει τον εκσυγχρονισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος." Προσέξτε τι λέει: να "συνεχίσει τον εκσυγχρονισμό"! Ποιόν εκσυγχρονισμό; Αυτόν των μειούμενων συντάξεων, χρεοκοπίας και διάλυσης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, που είμαστε μάρτυρες ειδικά τα τελευταία χρόνια.

Οι "ελληνικές αρχές" δεσμεύονται να "συνεχίσουν [όπως και πριν] να εργάζονται επί διοικητικών μέτρων για την ενοποίηση και τον εκσυγχρονισμό των συνταξιοδοτικών πολιτικών και την εξάλειψη των «παραθύρων» και κινήτρων που αυξάνουν τον υπερβολικό ρυθμό των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων σε όλη την οικονομία και πιο συγκεκριμένα, στον τραπεζικό και δημόσιο τομέα."

Επίσης να "ενοποιήσουν συνταξιοδοτικά ταμεία προκειμένου να υπάρξει εξοικονόμηση," όπως ήταν δεσμευμένοι να κάνουν οι Σαμαροβενιζέλοι αλλά δεν τόλμησαν. Τώρα αναλάμβανει να το κάνει η κυβέρνηση Τσίπρα κι έτσι να δώσει την χαριστική βολή στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.

Επιπλέον οι "ελληνικές αρχές" δεσμεύονται να "εγκαθιδρύσουν έναν στενότερο δεσμό μεταξύ των συνταξιοδοτικών εισφορών και των εισοδημάτων, εκσυγχρονίσουν τα επιδόματα, ενισχύσουν τα κίνητρα για τη δήλωση εργασίας και παράσχουν στοχευμένη βοήθεια σε υπαλλήλους ηλικίας 50-65 ετών, μεταξύ άλλων μέσω του προγράμματος Εγγυημένου Εισοδήματος, έτσι ώστε να εξαλειφθούν οι κοινωνικές και πολιτικές πιέσεις για πρόωρη συνταξιοδότηση η οποία επιβαρύνει υπέρμετρα τα συνταξιοδοτικά ταμεία."

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Σύνδεση της συνταξιοδοτικής εισφοράς με το εισόδημα του εργαζόμενου κι έτσι κατάργηση του συστήματος της τριμερούς χρηματοδότησης. Να δοθεί η δυνατότητα συμπληρωματικής εργασίας στους χαμηλοσυνταξιούχους που δεν τα βγάζουν πέρα, με όλες τις βαρύτατες συνέπειες στην αγορά εργασίας. Ούτε λέξη για ενίσχυση των συντάξεων, ή έστω ότι δεν πρόκειται να μειωθούν ακόμη περισσότερο.

Όμως το χειρότερο είναι η δέσμευση για την αποτροπή της πρόωρης συνταξιοδότησης για υπαλλήλους ηλικίας 55-65. Η κυβέρνηση Τσίπρα δεσμεύεται να αποτρέψει όποιον πιέζεται από την ανεργία, ή την επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών να αξιοποιήσει τα συντάξιμα χρόνια του και να βγει σε πρόωρη συνταξιοδότηση με μειωμένη σύνταξη. Πώς θα τον αποτρέψει να εξασκήσει αυτό το δικαίωμα; Προφανώς με απαγόρευση και με αντάλλαγμα ένα επίδομα πτωχοκομείου, το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, που θα είναι χαμηλώτερο της μειωμένης σύνταξης.

Με ποιό δικαίωμα η κυβέρνηση θα απαγορεύσει αυτό το δικαίωμα; Και τα συντάξιμα χρόνια που έχει πληρώσει ο δικαιούχος; Υπέρ πίστεως και τοκογλύφων. Η κυβέρνηση σχεδιάζει να τον κρατήσει με επίδομα πτωχοκομείου μέχρι να περάσει τα 65 χρόνια για να του δοθεί η μειωμένη του σύνταξη.

Κι όλα αυτά γιατί; Διότι μας λένε ότι η "πρόωρη συνταξιοδότηση επιβαρύνει υπέρμετρα τα συνταξιοδοτικά ταμεία." Μέγα ψέμμα. Η αλήθεια είναι ότι η εκτίναξη της ανεργίας, της ανασφάλιστης εργασίας, μαζί με την συστηματική ληστεία των ασφαλιστικών ταμείων από τις κυβερνήσεις και τους κομπραδόρους της, έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο το σύστημα ασφάλισης. Για τα οποία δεν κάνει ούτε λόγο πια η κυβέρνηση Τσίπρα.

Αν μετά απ' όλα αυτά πιστεύεται ότι θα έχετε διατηρηθεί έστω το σημερινό αξιοθρήνητο επίπεδο συντάξεων, τότε βουρ για τη Νεφελοκοκκυγία.

6. Η κυβέρνηση δεσμεύεται να πληρωθούν οι οφειλές σε εφορία και τράπεζες.

Η κυβέρνηση Τσίπρα δεσμεύεται: "να βελτιώσει άμεσα, σε συμφωνία με τους θεσμούς, την νομοθεσία για την πληρωμή οφειλών από φορολογικές υποχρεώσεις και εισφορές κοινωνικής ασφάλειας." Όσοι από εσάς νομίζετε ότι δεν είναι δίκαιο να πληρώνετε φόρους, εισφορές και δάνεια τελείως αναντίστοιχα με τα εισοδήματά σας, ξεχάστε το. Θα πληρώσουν όλοι.

Απλά η κυβέρνηση θα προσφέρει "παράλληλα σε ιδιώτες και επιχειρήσεις όρους αποπληρωμής  που να επιτρέπει σε φερέγγυες επιχειρήσεις να επιβιώσουν, να αποτρέπει τον παρασιτισμό, ακυρώνει τον ηθικό κίνδυνο και ισχυροποιεί την κοινωνική ευθύνη καθώς και μια ορθή κουλτούρα αποπληρωμών." Αν λοιπόν είστε μέχρι τώρα "φερέγγυοι", δηλαδή πληρώνατε, ίσως να μπορέσει να "ρυθμίσει τις δόσεις ώστε να γίνεται αποτελεσματική διάκριση ανάμεσα σε α) στρατηγική χρεοκοπία / μη-πληρωμή και β) αδυναμία πληρωμής." Ποιός θα το κρίνει αυτό και βάσει ποιά κριτήρια, ας το αφήσουμε στη νοσηρή φαντασία κυβέρνησης και δανειστών.

Όσο για τα ποινικά, η κυβέρνηση δεσμεύεται να "αποποινικοποιήσει τους οφειλέτες με χαμηλότερο εισόδημα και μικρές υποχρεώσεις." Δηλαδή ελάχιστους. Όσο για εκείνους που χρωστάνε πολλά λόγω ακίνητης περιουσίας και τεκμηρίων, ισχύει η δέσμευση της κυβέρνησης να "επιταχύνει μεθόδους και διαδικασίες επιβολής, συμπεριλαμβανομένου και του νομικού πλαισίου για την συγκέντρωση απλήρωτων φόρων και την αποτελεσματική εφαρμογή εργαλείων συλλογής." Θα κλάψουν πολλοί.

Όσο για τα τραπεζικα και μη-εξυπηρετούμενα δάνεια, δεν υπάρχει ούτε αναφορά σε δέσμευση για προστασία πρώτης κατοικίας, κοκ. Αντίθετα, "η Ελλάδα δεσμεύεται" να "αντιμετωπίσει τα μη-εξυπηρετούμενα δάνεια με τέτοιο τρόπο που να θεωρεί πλήρως την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών (λαμβάνοντας υπόψη τον υιοθετημένο Κώδικα Δεοντολογίας των Τραπεζών), την λειτουργία του συστήματος δικαιοσύνης, την κατάσταση της αγοράς ακινήτων, θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης και τυχόν δυσμενείς επιπτώσεις στην δημοσιονομική κατάσταση της κυβέρνησης."

Με άλλα λόγια τα τραπεζικα και μη-εξυπηρετούμενα δάνεια θα αντιμετωπιστούν με τους όρους που έχουν θέσει οι ίδιες οι Τράπεζες (με τον Κώδικα Δεοντολογίας των Τραπεζών, που εξέδοσε η Τράπεζα της Ελλάδας) και φυσικά προς όφελός τους.

Επίσης δεσμεύεται "να ευθυγραμμίσει τη νομοθεσία για εξωδικαστικές διευθετήσεις με τις ρυθμίσεις μετά την προσαρμογή τους με στόχο να περιοριστεί ο κίνδυνος στα δημοσιονομικά και στη νοοτροπία πληρωμών, ενώ παράλληλα θα διευκολύνεται η αναδιάρθρωση ιδιωτικών χρεών." Με άλλα λόγια δεσμεύεται να περιορίσει την προσφυγή των δανειοληπτών στα δικαστήρια, ώστε να περιοριστούν οι αποφάσεις σε βάρος των τραπεζών. Και στη θέση τους να υπάρξουν εξωδικαστικές διευθετήσεις για πιεστούν οι δανειολήπτες.

Ξαναλέμε ότι πουθενά δεν υπάρχει κανενός είδους δέσμευση για προστασία έστω της πρώτης κατοικίας, ή έστω για ρυθμίσεις υπέρ δανειοληπτών όπως στο Νόμο Κατσέλη. Αντίθετα η κυβέρνηση Τσίπρα δεσμεύεται να "εκσυγχρονίσει το πτωχευτικό Δίκαιο και να διευθετήσει τις υποθέσεις που εκκρεμούν."

Αν αυτή τη δέσμευση τη συνδυάσει κανείς και με τη δέσμευση της κυβέρνησης Τσίπρας να επαναφέρει και να ψηφίση το νέο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, που έφερε η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαροβενιζέλων, αλλά δεν πέρασε χάρις στην αποχή των δικηγόρων, τότε εύκολα καταλαβαίνουμε ότι πάμε σε απελευθέρωση και ένταση των πλειστηριασμών υπέρ των τραπεζών.

7. Οι ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα θα συνεχιστούν...

Η κυβέρνηση Τσίπρα δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει "ιδιωτικοποιήσεις και διαχείριση δημόσιας περιουσίας για να προσελκύσουν επενδύσεις σε τομείς κλειδιά και να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά τα δημόσια περιουσιακά στοιχεία."

Έτσι οι "ελληνικές αρχές" δεσμεύονται "ότι δεν θα καταργήσουν ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ολοκληρωθεί. Στην περίπτωση που ο διαγωνισμός έχει προκηρυχθεί η κυβέρνηση θα σεβαστεί τη διαδικασία, σύμφωνα με την νομοθεσία." Ω γέγονε, γέγονε! Κι όποιοι τα αρπάξαν χοντρά, καλά έκαναν και τα αρπάξαν. Άλλωστε, Γενικός Γραμματέας του νέου υπουργικού συμβουλίου είναι ο κ. Σαγιάς, που διέπρεψε ως επαγγελματίας στο ξεπούλημα δια των ιδιωτικοποιήσεων.

Όμως, τι γίνεται με τις ιδιωτικοποιήσεις που ξεκίνησαν, αλλά δεν ολοκληρώθησαν; Οι "ελληνικές αρχές" θα "επανεξετάσουν τις ιδιωτικοποιήσεις που δεν έχουν προκηρυχτεί, αποσκοπώντας στην βελτίωση των όρων έτσι ώστε να βελτιστοποιηθούν τα μακροπρόθεσμα οφέλη του δημοσίου, να δημιουργηθούν έσοδα, να ενισχυθεί ο ανταγωνισμός, να προωθηθεί η οικονομική ανάκαμψη και να ενισχυθούν οι μακροπρόθεσμες προοπτικές ανάπτυξης."

Με άλλα λόγια κι αυτές οι ιδιωτικοποιήσεις θα γίνουν, αλλά με αναθεωρημένους όρους σύμφωνα με τις συνήθεις ευχές που συνοδεύουν πάντα την πολιτική του ξεπουλήματος. Κι αν νομίζετε ότι η ιδιωτικοποίηση του δημοσίου θα μείνει εκεί γελιέστε.  Οι ελληνικές αρχές θα "υιοθετήσουν μια προσέγγιση μέσω της οποίας οι νέες περιπτώσεις θα εξετάζονται κατά περίπτωση ανάλογα με την αξία τους, με έμφαση στις μακροχρόνιες μισθώσεις, κοινοπραξίες ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και συμβολαίων που μεγιστοποιούν όχι μόνο τα κυβερνητικά έσοδα αλλά και τις προοπτικές των ιδιωτικών επενδύσεων." Οι αμαρτωλές ΣΔΙΤ παραχωρήσεων, μισθώσεων, κοκ, θα συνεχίσουν να είναι στην πρώτη γραμμή της ιδιωτικοποίησης υποδομών και υπηρεσιών του δημοσίου. Με ότι συνεπάγεται για το δημόσιο συμφέρον, αλλά και για τα κυκλώματα διαπλοκής που χάρις σ' όλα αυτά θριαμβεύουν.

Και φυσικά σ' αυτές τις δεσμεύσεις, δεν θα μπορούσε να λείπει και δέσμευση υπέρ του ΤΑΙΠΕΔ. Το αμαρτωλό αυτό εξαμβλωμα διάλυσης και εκποίησης δημόσιας περιουσίας, όχι μόνο παραμένει, αλλά επεκτείνεται. Έτσι "ενοποιήσουν το ΤΑΙΠΕΔ με διάφορους δημόσιους οργανισμούς που βρίσκονται διασκορπισμένοι με στόχο την ανάπτυξη της δημόσιας περιουσίας και την ενίσχυση της αξίας του μέσω μικροοικονομικών πολιτικών και αναθεωρήσεων στα δικαιώματα ιδιοκτησίας." Μόνο και μόνο για να μην γλυτώσει κανένας δημόσιος χώρος, ούτε αστικό πάρκο, ή πλατεία, από την διαδικασία εκποίησης του ΤΑΙΠΕΔ.

8. Πλήρης διάλυση των εργασιακών σχέσεων.

Τι δεσμεύεται η κυβέρνηση Τσίπρα να κάνει με τις εργασιακές σχέσεις και την αγορά εργασίας;

Τα εξής:

·         Να υιοθετήσει τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ σε όλο το εύρος της νομοθεσίας που αφορά την αγορά εργασίας μέσω διαβουλεύσεων με τους κοινωνικούς εταίρους, ενώ θα ωφεληθεί από την τεχνογνωσία των ILO, ΟΟΣΑ και της διαθέσιμης τεχνικής συνδρομής.

·         Επεκτείνει και αναπτύξει τα υπάρχοντα σχέδια που παρέχουν προσωρινή απασχόληση στους ανέργους, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους εφόσον υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια και να αναβαθμίσει τα προγράμματα επιμόρφωσης των μακροχρόνια ανέργων.

·         Να μεταβεί σε μια «έξυπνη» (smart) νέα προσέγγιση στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας με ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και δικαιοσύνης. Αυτό περιλαμβάνει την φιλοδοξία για εξορθολογισμό και σε βάθος χρόνου την αύξηση του κατώτατου μισθού με ένα τρόπο που θα διαφυλάξει την ανταγωνιστικότητα και τις προοπτικές της απασχόλησης. Η έκταση και ο χρόνος των αλλαγών στον κατώτατο μισθό θα γίνουν με διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και τους Ευρωπαϊκούς και διεθνούς θεσμούς, συμπεριλαμβανομένου και του ILO, ενώ θα ληφθούν υπόψη οι συμβουλές ενός νέου ανεξάρτητου σώματος (independent body) για το αν οι αλλαγές στους μισθούς είναι σε συνάρτηση με τις εξελίξεις στην παραγωγή και την ανταγωνιστικότητα.

Πάνε περίπατο και οριστικά οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι αντίστοιχες συμβάσεις εργασίας. Οι άνεργοι είναι καλοί μόνο να κρύβονται από τις επίσημες στατιστικές σε επιδοτούμενες θέσεις προσωρινής απασχόλησης, ή κατάρτισης και τίποτε περισσότερο. Εισάγεται επισήμως το σύστημα ευελιξίας και ασφάλειας, ή δικαιοσύνης, που ονομάστηκε στην ΕΕ Flexicurity και το οποίο συνδυάζει την πλήρη απορύθμιση της αγοράς εργασίας με ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης. Δηλαδή συνδυάζει την απελευθέρωση των απολύσεων, την κατάργηση των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων και των υποχρεωτικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, με πολιτικές επιδοτούμενης απασχόλησης για τους ανέργους.

Η ίδια η έννοια του βασικού μισθού χάνεται και επικρατεί η ιδιωτική συμφωνία εργαζόμενου-εργοδότη. Κι όλα αυτά μάλιστα υπό καθεστώς ενός "νέου ανεξάρτητου σώματος (independent body)" που θα κρίνει αυτό - κι όχι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις - αν οι αμοιβές είναι οι πρέπουσες σύμφωνα με την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα. Αν σκεφτεί κανείς ότι οι μέσοι μισθοί έπεσαν επί μνημονίων κατά 30% για να βελτιωθεί η ανταγωνιστηκότητα, μπορεί να καταλάβει κανείς τι επέρχεται.

9. Θεσμοθέτηση του κοινωνικού ρατσισμού με υιοθέτηση "Έξυπνης Κάρτας Πολιτών".

Για να αντιμετωπιστεί δήθεν η "ανθρωπιστική κρίση", η ελληνική κυβέρνηση "επιβεβαιώνει το σχέδιο της" να:

·         "Αντιμετωπίσει τις ανάγκες που προκύπτουν από την πρόσφατη αύξηση της απόλυτης φτώχειας (ανεπαρκή πρόσβαση σε τροφή, στέγη, υπηρεσίες υγείας και την παροχή ρεύματος) μέσω ιδιαίτερα στοχευμένων μη χρηματικών μέσων (π.χ. κουπόνια τροφίμων)." Το αμερικάνικο σύστημα που για να πάρεις κουπόνια τροφίμων πρέπει να υποστείς ανάκριση τρίτου βαθμού, να στιγματιστείς και να ξεφτιλιστείς στον έσχατο βαθμό ως άνθρωπος. Οι αμερικάνοι λένε επίσημα ότι το κάνουν για να αποτρέψουν τις μάζες των εξαθλιωμένων να καταφεύγουν συστηματικά στα προγράμματα αυτά.

·         "Να το πράξει με τρόπο που θα είναι βοηθητικός για τη μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης και τη μάχη κατά της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας (π.χ. με έκδοση μιας έξυπνης κάρτας πολίτη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κάρτα ID στο σύστημα υγείας, αλλά και για την πρόσβαση στο πρόγραμμα κουπονιών σίτισης κ.τλ.)." Το σχέδιο Ομπάμα για "τσιπάρισμα" όσων αναξιουπαθούντων κάνουν χρήση του Obamacare, τώρα και στην Ελλάδα. Η Έξυπνη Κάρτα Πολιτών, είναι για την αστυνόμευση όσων ενταχθούν στα προγράμματα φιλανθρωπίας που σχεδιάζει η κυβέρνηση. Κι έχει την ίδια χρησιμότητα και αξία με το αστέρι του Δαβίδ, με το οποίο οι ναζί στάμπαραν τους εβραίους για να ξεχωρίζουν, ή το ανάποδο τρίγωνο που χρησιμοποιούσαν για το σταμπάρισμα των ομοφυλοφίλων. Πρόκειται για θεσμοθέτηση της χειρότερης μορφής κοινωνικού και ταξικού ρατσισμού.

·         "Να αξιολογήσει το πιλοτικό πρόγραμμα για το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα με στόχο την επέκτασή του σε πανελλαδική βάση." Το ΕΕΕ δεν είναι παρά μια επινόηση που μας έρχεται από την Ελισαβετιανή Αγγλία του 17ου αιώνα προκειμένου να αντιμετωπιστεί η μάστιγα της επαιτείας στους δρόμους της γηραιάς Αλβιώνος. Τους μάζευαν σε πτωχοκομεία (workhouses) υπό αυστηρή αστυνόμευση, για να αποτρέψουν τη μαζική εξαθλίωση να φαίνεται στους δρόμους. Σήμερα, δεν χρειάζονται ακόμη τα πτωχοκομεία. Με το ΕΕΕ και την Έξυπνη Κάρτα Πολιτών, ο φτωχός, ο εξαθλιωμένος θα τεθεί κατ' οίκον περιορισμό, ή σε κάποιο ευαγές ίδρυμα όπως ήταν παλιά τα λεπροκομεία.

·         "Εξασφαλίσει ότι η μάχη κατά της ανθρωπιστικής κρίσης δεν θα έχει αρνητικό δημοσιονομικό αντίκτυπο." Με άλλα λόγια, ούτε κονδύλια για συσσίτια δεν προβλέπονται από την κυβέρνηση. Η "ανθρωπιστική κρίση" θα αντιμετωπιστεί από ιδιωτικά ή ευρωπαϊκά κονδύλια υπό την αιγίδα του κράτους. Με άλλα λόγια οι εξαθλιωμένοι θα πέσουν θύματα της αναπτυσσόμενης βιομηχανίας φιλανθρωπικής βοήθειας. Και εις ανώτερα.

Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε και να αναφερθούμε στον τρόπο στον τρόπο που η κυβέρνηση δεσμεύεται να συνεχίσει την "αξιολόγηση" στο δημόσιο με όλες τις διαθεσιμότητες και απολύσεις που συνοδεύεται, να επιβάλλει μείωση των αμοιβών στο δημόσιο τομέα και να "αναθεωρήσει" προς τα κάτω τις δαπάνες για υγεία, παιδεία, κοκ. Ακόμη κι ο διαβόητος Γεωργίου θα παραμείνει στη θέση ως πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ τουλάχιστον έως τον Σεπτέμβρη του 2015, ενώ το καθεστώς που έχει επιβάλλει θα συνεχιστεί ακόμη και χωρίς αυτόν.

Πουθενά στις δεσμεύσεις δεν υπάρχει ούτε καν υπόνοια του προγράμματος της ΔΕΘ. Πρόκειται για δεσμεύσεις που ολοκληρώνουν τις μνημονιακές υποχρεώσεις της προηγούμενης κυβέρνησης Σαμαροβενιζέλου επί το χείριστο. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια από τα ίδια και χειρότερα.

Αναρτήθηκε από ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ                   ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ  ΕΔΩ