Είχαμε αναλύσει στο παρελθόν
τα ιστορικά, ιδεολογικά και πολιτικά παρελκόμενα της έννοιας του
χρήματος, αλλά και το ουσιαστικότατο ζήτημα της αντιστοιχίας του
χρήματος. Εν ολίγοις εδώ και αρκετές δεκαετίες το καπιταλιστικό
σύστημα παραγωγής και εργασίας, έχει στηρίξει ολόκληρη την ύπαρξη του
πάνω στις «φούσκες» που δημιουργούν οι τράπεζες. Το τελευταίο αυτό είναι
και ο κύριος λόγος της περίφημης οικονομικής κρίσης, η οποία
χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από οικονομικούς δολοφόνους, ώστε να
υποταχθούν στην θέληση τους ολόκληρα έθνη, τα οποία στην συνέχεια μέσω
των δωσίλογων κυβερνήσεων καλούνται να χαλιναγωγήσουν τους Λαούς τους
στην νέα φεουδαρχία των «περιούσιων» πολυεθνικών εταιριών ή να τους
εξοντώσουν.
Έχουμε ήδη, ως Έλληνες, αρκετά έντονη εμπειρία από τις πολιτικές που φέρνει η κρίση χρέους, εφόσον την διακυβέρνηση της χώρας είναι στα χέρια πολιτικών που πρόσκειται στα κέντρα που πυροδοτούν τις κρίσεις χρέους και τις χρησιμοποιούν ως όπλο γεωοικονομικού πολέμου. Εν περιλήψει αυτό που όλοι έχουμε δει είναι η κομμουνιστικού τύπου ποινικοποίηση της ατομικής ιδιοκτησίας, η προλεταριοποίηση των Ελλήνων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και η απόδοση της εθνικής κυριαρχίας και της νομοθετικής αρχής στους διεθνείς επικυρίαρχους. Στο πρακτικό επίπεδο έχουμε χιλιάδες αυτοκτονίες Ελλήνων, εκατοντάδες χιλιάδες που βρίσκονται σε απελπισία και τους ανάλγητους πολιτικούς να κλείνουν προκλητικά τα μάτια τους, απέναντι σε αυτές τις αλήθειες, λόγω των επιταγών των εντολέων τους, τις οποίες και θεωρούν ως ύψιστη προτεραιότητα, όπως έχουν υπογράψει άλλωστε και στο Μνημόνιο ΙΙ.
Αυτό που δεν έχει πιθανώς καταλάβει ο μέσος Έλληνας, αλλά το οποίο είναι ύψιστης σημασίας στην προσπάθεια μας για προσδιορισμό του κυριότερου εχθρού, στην προσπάθεια μας να δούμε πίσω από το παραπέτασμα που θέτουν ενώπιον μας τα ΜΜΕ και οι ίδιες οι κυβερνήσεις, είναι ότι ο επικυρίαρχος, όπως και το ζητούμενο είναι παγκόσμιο. Το χρέος καθιστά κυβερνήσεις έρμαιο στις ορέξεις των πάσης φύσεως hedge funds, τραπεζών, οίκων αξιολογήσεως κ.λ.π. Μια «διαβολική» σύμπτωση; Ας δούμε κάποιους από αυτούς τους διεθνείς «οίκους»:
Το Economist έχει δημοσιεύσει τον χάρτη του παγκοσμίου χρέους, όπως αυτό διαμορφώνεται από τα στοιχεία που συρρέουν εδώ και χρόνια στο συγκεκριμένο οικονομολογικό περιοδικό. Στον συγκεκριμένο χάρτη και από τα συγκεκριμένα στοιχεία, φαίνεται πως το χρέος των κρατών προς τους τραπεζίτες είναι πάνω από 50,5 τρις. Δολάρια, εκ των οποίων τα 12 είναι χρέος των ΗΠΑ. Με κόκκινο χρώμα στον χάρτη σημειώνονται τα κράτη με τα μεγαλύτερα χρέη, μέσα στα οποία είναι οι ΗΠΑ, η Γερμανία, ο Καναδάς, η Γαλλία, η Γερμανία, η Κίνα, η Αυστραλία, η Ιαπωνία, η Ιταλία και η Ελλάδα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι από τους G8 απουσιάζει μόνο η Ρωσία από την λίστα των πιο χρεωμένων κρατών με το χρέος της, όμως, να αυξάνεται κατά 17,6% ετησίως.
Τρία αξιοσημείωτα σημεία, που μπορούμε να δούμε στον χάρτη, είναι ότι πρώτον οι περιοχές στις οποίες διεξήχθη η περιβόητη «Αραβική Άνοιξη» που οραματίζεται ο Τσίπρας έχουν χώρες χαμηλού σχετικώς χρέους, ενώ πλέον όλες τους εμφανίζουν κατακόρυφη άνοδο του. Δεύτερο αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι όλοι ανεξαιρέτως οι «γείτονες» της Ελλάδος, είναι χώρες χαμηλού χρέους. Το τρίτο σημείο άξιο προσοχής είναι ότι οι χώρες που έχουν εναρμονιστεί με το καπιταλιστικό μοντέλο της παγκοσμιοποιήσης, είναι οι χώρες υψηλού χρέους, δηλαδή οι ελεγχόμενες χώρες.
Από τα παραπάνω μπορούμε να συμπεράνουμε τα εξής:
1) Οι τραπεζίτες εν τέλει ελέγχουν τις χώρες στις οποίες εγκαθιδρύεται το καπιταλιστικό, παγκοσμιοποιητικό μοντέλο.
2) Η «Αραβική Άνοιξη» και οι επιθέσεις που εξελίσσονται σήμερα (Συρία) ή που σχεδιάζονται (Ιράν), είναι επιθέσεις που μεταξύ άλλων θα χρησιμεύσουν προκειμένου να «ανοίξουν» κάποιες αγορές, όπου δεν έχει τον έλεγχο του χρήματος κάποια «ιδιωτική», δηλαδή «περιούσια» τράπεζα, και συνεπώς εντός σύντομου χρονικού διαστήματος να ελεγχθούν πλήρως.
Γίνεται φανερό και προφανές, λοιπόν, το που στοχεύουν οι ταγοί της ελληνικής μεταπολιτεύσεως, αλλά και τα αφεντικά τους. Στόχος τους είναι ο χάρτης που σας παραθέτουμε να «κοκκινίσει» ολόκληρος ο χάρτης, ώστε να ελεγχθεί η παγκόσμια παραγωγή και οικονομία από συγκεκριμένα κέντρα λήψεως αποφάσεων. Σε κάθε χώρα αυτό γίνεται με την αγαστή συνεργασία του αντίστοιχου «συνταγματικού τόξου» της κάθε χώρας, όπου η δεξιά προωθεί τα αντιλαϊκά μέτρα και αποδέχεται την λαθρομετανάστευση, ενώ η αριστερά προωθεί την λαθρομετανάστευση και αποδέχεται τα αντιλαϊκά μέτρα. Η μόνη λύση σε αυτό τον γόρδιο δεσμό είναι η ενδυνάμωση του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος που είναι το μοναδικό πράγμα στην Ελλάδα, το οποίο δεν είναι ελεγχόμενο, όπως αποδεικνύεται από την λύσσα με την οποία το πολεμούν όλοι οι ταγοί του καθεστώτος.
Κώστας Αλεξανδράκης
Έχουμε ήδη, ως Έλληνες, αρκετά έντονη εμπειρία από τις πολιτικές που φέρνει η κρίση χρέους, εφόσον την διακυβέρνηση της χώρας είναι στα χέρια πολιτικών που πρόσκειται στα κέντρα που πυροδοτούν τις κρίσεις χρέους και τις χρησιμοποιούν ως όπλο γεωοικονομικού πολέμου. Εν περιλήψει αυτό που όλοι έχουμε δει είναι η κομμουνιστικού τύπου ποινικοποίηση της ατομικής ιδιοκτησίας, η προλεταριοποίηση των Ελλήνων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και η απόδοση της εθνικής κυριαρχίας και της νομοθετικής αρχής στους διεθνείς επικυρίαρχους. Στο πρακτικό επίπεδο έχουμε χιλιάδες αυτοκτονίες Ελλήνων, εκατοντάδες χιλιάδες που βρίσκονται σε απελπισία και τους ανάλγητους πολιτικούς να κλείνουν προκλητικά τα μάτια τους, απέναντι σε αυτές τις αλήθειες, λόγω των επιταγών των εντολέων τους, τις οποίες και θεωρούν ως ύψιστη προτεραιότητα, όπως έχουν υπογράψει άλλωστε και στο Μνημόνιο ΙΙ.
Αυτό που δεν έχει πιθανώς καταλάβει ο μέσος Έλληνας, αλλά το οποίο είναι ύψιστης σημασίας στην προσπάθεια μας για προσδιορισμό του κυριότερου εχθρού, στην προσπάθεια μας να δούμε πίσω από το παραπέτασμα που θέτουν ενώπιον μας τα ΜΜΕ και οι ίδιες οι κυβερνήσεις, είναι ότι ο επικυρίαρχος, όπως και το ζητούμενο είναι παγκόσμιο. Το χρέος καθιστά κυβερνήσεις έρμαιο στις ορέξεις των πάσης φύσεως hedge funds, τραπεζών, οίκων αξιολογήσεως κ.λ.π. Μια «διαβολική» σύμπτωση; Ας δούμε κάποιους από αυτούς τους διεθνείς «οίκους»:
Rothschilds of London
Lazar Brothers of Paris
Israel Moses Seif of Italy
Warburg Bros of Hamburg
Lehman Brothers of New York
Kuhn Loeb of New York
Chase Manhattan of New York(Morgan)
Goldman Sachs of New York
Lazar Brothers of Paris
Israel Moses Seif of Italy
Warburg Bros of Hamburg
Lehman Brothers of New York
Kuhn Loeb of New York
Chase Manhattan of New York(Morgan)
Goldman Sachs of New York
Το Economist έχει δημοσιεύσει τον χάρτη του παγκοσμίου χρέους, όπως αυτό διαμορφώνεται από τα στοιχεία που συρρέουν εδώ και χρόνια στο συγκεκριμένο οικονομολογικό περιοδικό. Στον συγκεκριμένο χάρτη και από τα συγκεκριμένα στοιχεία, φαίνεται πως το χρέος των κρατών προς τους τραπεζίτες είναι πάνω από 50,5 τρις. Δολάρια, εκ των οποίων τα 12 είναι χρέος των ΗΠΑ. Με κόκκινο χρώμα στον χάρτη σημειώνονται τα κράτη με τα μεγαλύτερα χρέη, μέσα στα οποία είναι οι ΗΠΑ, η Γερμανία, ο Καναδάς, η Γαλλία, η Γερμανία, η Κίνα, η Αυστραλία, η Ιαπωνία, η Ιταλία και η Ελλάδα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι από τους G8 απουσιάζει μόνο η Ρωσία από την λίστα των πιο χρεωμένων κρατών με το χρέος της, όμως, να αυξάνεται κατά 17,6% ετησίως.
Τρία αξιοσημείωτα σημεία, που μπορούμε να δούμε στον χάρτη, είναι ότι πρώτον οι περιοχές στις οποίες διεξήχθη η περιβόητη «Αραβική Άνοιξη» που οραματίζεται ο Τσίπρας έχουν χώρες χαμηλού σχετικώς χρέους, ενώ πλέον όλες τους εμφανίζουν κατακόρυφη άνοδο του. Δεύτερο αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι όλοι ανεξαιρέτως οι «γείτονες» της Ελλάδος, είναι χώρες χαμηλού χρέους. Το τρίτο σημείο άξιο προσοχής είναι ότι οι χώρες που έχουν εναρμονιστεί με το καπιταλιστικό μοντέλο της παγκοσμιοποιήσης, είναι οι χώρες υψηλού χρέους, δηλαδή οι ελεγχόμενες χώρες.
Από τα παραπάνω μπορούμε να συμπεράνουμε τα εξής:
1) Οι τραπεζίτες εν τέλει ελέγχουν τις χώρες στις οποίες εγκαθιδρύεται το καπιταλιστικό, παγκοσμιοποιητικό μοντέλο.
2) Η «Αραβική Άνοιξη» και οι επιθέσεις που εξελίσσονται σήμερα (Συρία) ή που σχεδιάζονται (Ιράν), είναι επιθέσεις που μεταξύ άλλων θα χρησιμεύσουν προκειμένου να «ανοίξουν» κάποιες αγορές, όπου δεν έχει τον έλεγχο του χρήματος κάποια «ιδιωτική», δηλαδή «περιούσια» τράπεζα, και συνεπώς εντός σύντομου χρονικού διαστήματος να ελεγχθούν πλήρως.
Γίνεται φανερό και προφανές, λοιπόν, το που στοχεύουν οι ταγοί της ελληνικής μεταπολιτεύσεως, αλλά και τα αφεντικά τους. Στόχος τους είναι ο χάρτης που σας παραθέτουμε να «κοκκινίσει» ολόκληρος ο χάρτης, ώστε να ελεγχθεί η παγκόσμια παραγωγή και οικονομία από συγκεκριμένα κέντρα λήψεως αποφάσεων. Σε κάθε χώρα αυτό γίνεται με την αγαστή συνεργασία του αντίστοιχου «συνταγματικού τόξου» της κάθε χώρας, όπου η δεξιά προωθεί τα αντιλαϊκά μέτρα και αποδέχεται την λαθρομετανάστευση, ενώ η αριστερά προωθεί την λαθρομετανάστευση και αποδέχεται τα αντιλαϊκά μέτρα. Η μόνη λύση σε αυτό τον γόρδιο δεσμό είναι η ενδυνάμωση του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος που είναι το μοναδικό πράγμα στην Ελλάδα, το οποίο δεν είναι ελεγχόμενο, όπως αποδεικνύεται από την λύσσα με την οποία το πολεμούν όλοι οι ταγοί του καθεστώτος.
Κώστας Αλεξανδράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου