Τουρκία: Πόλεμος εξουσίας με σοβαρές απώλειες

  Blog - Leonidas Koumakis, Blogs / από ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΟΥΜΑΚΗΣ 

Ο μεγαλομανής «σουλτάνος» Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν απολαμβάνει πλέον καμιά εκτίμηση ούτε από τους γείτονες της Τουρκίας, ούτε από τους συμμάχους της, ούτε καν από παλαιούς φίλους

.

Στις 28 Αυγούστου 2014, όταν ο «σουλτάνος» ή «προφήτης» Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μεταπήδησε στην Προεδρία της Τουρκικής Δημοκρατίας όρισε σαν πρωθυπουργό και αρχηγό του  Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης τον καθηγητή – μέντορα του Αχμέτ Νταβούτογλου με τον οποίο μοιράζεται  το όραμα ανασύστασης της νέο – οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ειδικά για τον διαχρονικό, αχαλίνωτο επεκτατισμό της Τουρκίας στο Αιγαίο που υιοθετήθηκε μετά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 (σχετικά άρθρα μας 4/5/2016 με τίτλο Τι συμβαίνει στο Αιγαίο; και 12 /1/2009 με τίτλο Ελληνικά νησιά του Αιγαίου & τουρκικός επεκτατισμός) ο Αχμέτ Νταβούτογλου τον «επένδυσε» και με θεωρητικά «επιχειρήματα» στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος» γράφοντας –ούτε λίγο, ούτε πολύ- πως «Η βασική πηγή του προβλήματος στο Αιγαίο είναι η αθεράπευτη αντίφαση μεταξύ του παρόντος καθεστώτος και της σημερινής γεωπολιτικής πραγματικότητας»!!

Με ταυτόσημες λοιπόν απόψεις σε όλα τα θέματα της μακροπρόθεσμης Τουρκικής, νέο – οθωμανικής φαντασίωσης, ο «σουλτάνος» παρέδωσε τα πρωθυπουργικά καθήκοντα στον Αχμέτ Νταβούτογλου το 2014, προτρέποντας τον να μην «γίνει μαριονέτα». Φυσικά, το είπε αλλά δεν το εννοούσε. Έτσι, όταν στην διάρκεια των 20 μηνών «συγκυβέρνησης» ο «σουλτάνος» κατάλαβε ότι ο Αχμέτ Νταβούτογλου τον πίστεψε πραγματικά, φρόντισε να τον καρατομήσει.

Οι προστριβές που προέκυψαν από την άσκηση της εξουσίας μεταξύ Ερντογάν και Νταβούτογλου είδαν κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας – κυρίως από αντιπολιτευόμενες εφημερίδες (σχετική αναφορά σε δημοσίευμα της Τζουμχουριέτ στις 11/2/2016 υπάρχει στο άρθρο μας 12^ης Μαρτίου 2016 με τίτλο Τουρκικό θέατρο του παραλόγου).

Η εφημερίδα Hurriyet η οποία στο παρελθόν έχει κατ΄ επανάληψη χρησιμοποιηθεί από το Βαθύ Κράτος της Τουρκίας σε «ειδικές επιχειρήσεις», δημοσίευσε ένα αποκαλυπτικό άρθρο στο οποίο παραθέτει τους λόγους που οδήγησαν ένα ακόμα μέντορα του νέο – οθωμανού Σουλτάνου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο περιθώριο.

Ας δούμε ποιοι είναι οι λόγοι που προβάλλονται για την εκπαραθύρωση του Αχμέτ Νταβούτογλου και την πολύ πιθανή αντικατάσταση του από την μαριονέτα – γαμπρό του «σουλτάνου» Μπεράκ Αλμπαιράκ:

• ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Ο Αχμέτ Νταβούτογλου σύστησε στους πρώην υπουργούς Zafer Çağlayan, Muammer Güler, Egemen Bağış και Erdoğan Bayraktar να δικαστούν για διαφθορά τον Δεκέμβριο του 2013 και να αθωωθούν από το Ανώτατο Δικαστήριο, θέση με την οποία διαφώνησε κάθετα ο «σουλτάνος».
• Μ Ι Τ : Όταν ανακοινώθηκε η παραίτηση του επικεφαλής της Μυστικής Υπηρεσίας της Τουρκίας (ΜΙΤ) Χακάν Φιντάν (επρόκειτο να ισχύσει από τις 7 Ιουνίου 2015), ο Αχμέτ Νταβούτογλου την ενέκρινε, αλλά ο «σουλτάνος» παρενέβη αμέσως για να παραμείνει ο Χ. Φιντάν στην θέση του – όπως έγινε.
• ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ: Κατά την σύνταξη των καταλόγων των υποψηφίων των Τουρκικών εκλογών της 7^ης Ιουνίου 2015 και της 1^ης Νοεμβρίου 2015 κυρίαρχο λόγο είχε ο πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου, παραμερίζοντας σε πολλές περιπτώσεις τις επιθυμίες του «σουλτάνου».
• ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ & ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ: Σοβαρή κρίση ξέσπασε όταν ο έμπιστος του «σουλτάνου» Μπιναλί Γιλτιρίμ υποστηρίχτηκε απροκάλυπτα στο συνέδριο του κόμματος της 12^ης Σεπτεμβρίου 2015 κάτι που λειτούργησε σαν (προειδοποιητικός) «μοχλός πίεσης» προς τον Αχμέτ Νταβούτογλου.
• ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ: Μια κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Αχμέτ Νταβούτογλου μετά τις εκλογές της 7^ης Ιουνίου 2015 ήταν πιθανή, αλλά ο Ερντογάν επέμενε να γίνουν νέες εκλογές – όπως και έγιναν 5 μήνες αργότερα.
• ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ: Παρά την αντίθεση του πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου, δύο πρόσωπα (ο έμπιστος του Ερντογάν Μπιναλί Γιλντιρίμ και ο γαμπρός του Μπεράτ Αλμπαιράκ) μπήκαν στην κυβέρνηση μετά από επιμονή του «σουλτάνου».
• ΠΑΛΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ: Η στενή σχέση του πρώην αναπληρωτή πρωθυπουργού Μπουλέντ Αρίντς με τον Αχμέτ Νταβούτογλου πυροδότησε φήμες για πάλη εξουσίας μεταξύ των συμβούλων Νταβούτογλου και Ερντογάν.
• ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ: Υπήρξαν κατηγορίες κατά του Αχμέτ Νταβούτογλου ότι «δεν στηρίζει επαρκώς» το Προεδρικό σύστημα που επιθυμεί ο «σουλτάνος» – του αποδίδεται μάλιστα η ρήση «Εάν υπερασπιζόμουνα Προεδρικό σύστημα διακυβέρνησης θα αναιρούσα τον εαυτό μου».
• ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ: Ο Αχμέτ Νταβούτογλου ήθελε να παρουσιάσει ένα νέο σύνταγμα στο κοινοβούλιο το ταχύτερο δυνατό, ενώ ο Ερντογάν παρενέβη απροκάλυπτα για να επιβραδύνει την διαδικασία γιατί ήθελε καλύτερους συσχετισμούς δυνάμεων στο κοινοβούλιο οι οποίες θα ευνοούσαν τις Προεδρικές εξουσίες.
• ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ: Η κίνηση του Αχμέτ Νταβούτογλου να φέρει στην επιφάνεια τις περιουσίες των πολιτικών και των εκλογικών δαπανών των υποψηφίων και των κομμάτων, προκάλεσε την άμεση αντίδραση του «σουλτάνου» με τον ισχυρισμό ότι δεν υπήρχαν επαρχιακές και περιφερειακές αρχές που θα μπορούσαν να ασχοληθούν, εάν περνούσε ένας τέτοιος νόμος.
• ΑΡΣΗ ΑΣΥΛΙΑΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΚΟΥΡΔΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ: Ο Αχμέτ Νταβούτογλου δεν προχώρησε, όπως θα επιθυμούσε ο «σουλτάνος», την διαδικασία άρσης της ασυλίας βουλευτών του Κουρδικού κόμματος. Η καθυστέρηση άρσης της ασυλίας, παρά τις επανειλημμένες δηλώσεις του Ερντογάν, ήταν ένα ακόμα σοβαρό στοιχείο προστριβής.
• ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΚΟΥΡΔΙΚΟΥ: Η θέση του Αχμέτ Νταβούτογλου ότι «εάν το εκτός νόμου ΡΚΚ επέστρεφε στην εκεχειρία που ίσχυε τον Μάιο του 2013, θα μπορούσαν να συζητηθούν όλα τα θέματα» συνάντησε την δημόσια αντίδραση του Ερντογάν: « Δεν υπάρχει τίποτα για συζήτηση, η μόνη λύση στο Κουρδικό πρόβλημα είναι ο στρατός».
• ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΣ: Ο Αχμέτ Νταβούτογλου δεν προχώρησε στον αυστηρότερο επαναπροσδιορισμό της «τρομοκρατίας» στον Τουρκικό ποινικό κώδικα, όπως διακαώς επιθυμούσε ο «σουλτάνος».
• ΕΚΠΤΩΣΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ ΑΠΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΡΚΚ: Ο Ερντογάν απαιτούσε την αφαίρεση της Τουρκικής ιθαγένειας από «υποστηρικτές» του ΡΚΚ, ενώ ο Αχμέτ Νταβούτογλου δήλωνε πως το θέμα αυτό δεν ήταν στην κυβερνητική ατζέντα. (Αλήθεια, η Ελλάδα γιατί δεν αφαιρεί την Ελληνική ιθαγένεια από μερικούς ψευτο-μουφτήδες της Ελληνικής Θράκης που θέλουν να αυτοαποκαλούνται «Τούρκοι»;)
• ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ: Μετά τις εκλογές ο Αχμέτ Νταβούτογλου εξέδωσε μια εγκύκλιο περιορισμού της γραφειοκρατίας κορυφαίων αξιωματούχων και διοικητών περιφερειών, αλλά υποχρεώθηκε να την αποσύρει μετά από άκομψη παρέμβαση του «σουλτάνου».
• ΣΥΛΛΗΨΗ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΩΝ: Ο Αχμέτ Νταβούτογλου ξεκαθάρισε πως ήταν αντίθετος στην σύλληψη Ακαδημαϊκών προκειμένου να δικαστούν επειδή υπέγραψαν διαμαρτυρία για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην νοτιοανατολική Τουρκία. Αντίθετα ο «σουλτάνος» χρησιμοποίησε κατ΄ επανάληψη την σκληρότερη ρητορική για τους Ακαδημαϊκούς αυτούς.
• ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΤΖΟΥΜΧΟΥΡΙΕΤ: Ο Αχμέτ Νταβούτογλου δήλωσε πως θα περιμένει την δίκη των δημοσιογράφων Ντουντάρ και Γκιούλ της Τζουμχουριέτ, ενώ ο Ερντογάν δήλωνε πως δεν υπακούει ούτε σέβεται την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου που τους απελευθέρωσε τον Φεβρουάριο του 2016 μέχρι την δίκη τους (Ήδη καταδικάστηκαν σε 5,5 χρόνια φυλακή)
• ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΠΡΟΕΔΡΟ & ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟ ΗΠΑ: Η συνάντηση του Αχμέτ Νταβούτογλου με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα και τον Αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν στα τέλη Απριλίου 2016 αναβλήθηκε, μετά από φήμες για «έκφραση δυσαρέσκειας» του Τουρκικού Προεδρικού Μεγάρου.
• ΝΕΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ: Η Διοικητική Επιτροπή του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ στις 29 Απριλίου 2016 αποφάσισε, κατά την διάρκεια απουσίας του Αχμέτ Νταβούτογλου στην Αμερική, να αφαιρέσει από τον Πρόεδρο του κόμματος την εξουσία να διορίζει τους υπεύθυνους των επαρχιακών και περιφερειακών υπευθύνων του κόμματος.
• THE PELIKAN BRIEF: Μια πρωτοεμφανιζόμενη ιστοσελίδα (θεωρήθηκε ότι ανήκει σε «κολλητό» του σουλτάνου γιατί υπογράφει «κάποιος που θα θυσίαζε την ψυχή του για τον ΑΡΧΗΓΟ») καταφέρεται εναντίον του Αχμέτ Νταβούτογλου με βαρείς χαρακτηρισμούς («Ο τελευταίος προδότης δεν είναι άλλος από τον Αχμέτ Νταβούτογλου. Διότι ο ΑΡΧΗΓΟΣ τον ευλόγησε πριν δυο χρόνια με τη θέση του πρωθυπουργού, έχοντας μόνο δυο όρους: να μην συνεργαστεί με τη Δύση και τους Δούρειους Ίππους της και να ευνοήσει την προώθηση του προεδρικού αξιώματος).

.

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Όλες οι παραπάνω «αφορμές» σίγουρα κρύβουν πολύ περισσότερα για την πραγματική «μάχη εξουσίας» που συνεχίζεται στην Τουρκία. Η φάση που μόλις ολοκληρώθηκε με την καρατόμηση του Αχμέτ Νταβούτογλου είχε και σημαντικές απώλειες για την Τουρκία.

Ο Αχμέτ Νταβούτογλου υπήρξε, με το μειλίχιο ύφος,  η βιτρίνα του ισλαμικού καθεστώτος στην Τουρκία απολαμβάνοντας ακόμα σημαντική ανοχή ή και υποστήριξη από Ευρώπη, Αμερική – και όχι μόνο. Ο μεγαλομανής «σουλτάνος» Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν όμως δεν απολαμβάνει πλέον καμιά εκτίμηση ούτε από τους γείτονες της Τουρκίας, ούτε από τους συμμάχους της, ούτε καν από παλαιούς φίλους.

Μέσα στην ίδια την Τουρκία επικρατεί βαθύτατος διχασμός: Οι Κουρδικοί πληθυσμοί διώκονται και πάλι με πρωτοφανή βιαιότητα, η πνευματική ελίτ αλλά και κάθε απλός Τούρκος πολίτης που διαθέτει κοινό νου κρατούν σαφείς αποστάσεις από τα καμώματα του Ερντογάν, η νεολαία και όλα τα κινήματα της αριστεράς βρίσκονται απέναντι στον περιορισμό της ατομικής ελευθερίας, της λογοκρισίας και των διώξεων, ενώ εκατομμύρια «διαφορετικών» ανθρώπων βρίσκονται υπό συνεχή διωγμό (Αλεβίδες, Πόντιοι κρυπτοχριστιανοί, διάφορες μειονότητες κ.α.). Το ισχυρό όπλο του «σουλτάνου» που τον κρατά ακόμα στην εξουσία είναι ο φόβος και η τρομοκρατία που επιβάλλεται παντού αλλά και το πλήθος των σύγχρονων, φανατισμένων βαζιβουζούκων που θεωρεί τον  Ερντογάν κάτι σαν «ιερό προφήτη» και μετατρέπεται σταδιακά σε αυθεντικό τζιχαντιστή έτοιμο να δράσει μέσα ή έξω από την Τουρκία!

Πρόσφατα, η Αμερικανική Washington Post με 47 βραβεία Πούλιτζερ, δεν τσιγκουνεύτηκε καθόλου τα λόγια της για τον «σουλτάνο» (20/2/2016):  «Χάλασε τις σχέσεις της χώρας του με όλο τον κόσμο και τώρα δεν μπορεί να πείσει κάποιον να κάνει κάτι. Τα λόγια του Ερντογάν έχουν χάσει το ειδικό τους βάρος. Δεν τηρεί το λόγο του. Δεν μπορεί υποστηρίξει τα συμφέροντα της χώρας του, είναι σε διαφωνία με όλους, ακόμη και με τους συμμάχους του. Για μια χώρα που θεωρείτο σημαντική περιφερειακή δύναμη, αυτά τα γεγονότα είναι καταστροφικά».

Λίγες μέρες αργότερα (1/3/2016) ο βουλευτής Γκαζιάντεπ της Τουρκικής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Ακίφ Εκιτζί, ζήτησε «Να υποβάλουμε τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε ψυχολογική θεραπεία, καθότι, (στρεφόμενος προς τους βουλευτές της συμπολίτευσης) όπως κι εσείς, έχει απολέσει την λογική του. Φίλοι µου, εάν δεν ντρεπόσασταν θα τον ανακηρύσσατε Προφήτη! Βρισκόμαστε αντιμέτωποι µε κάποιον ο οποίος σέρνει τη χώρα στη φωτιά, την σπρώχνει στην καταστροφή!»

Στις 6/5/2016, ο πολύ πεπειραμένος Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, σε συνέντευξη στο πρακτορείο Ρία Νοβόστι, ήταν πολύ σαφής: «Ο τουρκικός επεκτατισμός και οι συνεχείς παραβιάσεις στον ελληνικό εναέριο χώρο σε συνδυασμό µε την ανεκτικότητα των ΝΑΤΟικών δεν μπορεί να οδηγήσουν σε τίποτα καλό…»

Με τα σημερινά δεδομένα, η Τουρκία οδεύει στην εγκαθίδρυση μιας προσωπικής δικτατορίας με κοινοβουλευτικό μανδύα. Μιας δικτατορίας που ονειρεύεται ανασύσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας γιορτάζοντας θορυβωδώς τις επιτυχίες της αλλά αρνούμενη πεισματικά τα εγκλήματα και τις γενοκτονίες που διέπραξε. Όλα αυτά,  μέσα σε έντονες ζυμώσεις που δεν αποκλείουν καθόλου βίαιες ανατροπές.

Στην Ελλάδα απαιτείται μεγάλη αυτοσυγκέντρωση, ετοιμότητα και μεγάλη ψυχραιμία. Αν ο «σουλτάνος» έχει την φαεινή ιδέα να σαλτάρει κατά την δική μας πλευρά, δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πως θα είμαστε προετοιμασμένοι να τον υποδεχτούμε καταλλήλως.

Άλλωστε, η επέκταση των χωρικών μας υδάτων σε 12 μίλια προβλέπεται ρητά από το διεθνές δίκαιο και είναι κάτι που θα έχουμε την χρυσή ευκαιρία να κάνουμε, αμέσως μόλις ο «απωλέσας την λογική του» ψευτο- σουλτάνος κάνει το πρώτο βήμα…

.

Analyst.gr                                                                                                 ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ  ΕΔΩ