ΤΡΕΙΣ ΛΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΔΥΟ ΧΟΡΕΥΟΥΝΜε αφορμή μια «δράση» (sic) στην Πλατεία Αμερικής από μια ομάδα με το όνομα Δίκτυο Νομαδικής Αρχιτεκτονικής κι επειδή όλο και περισσότεροι (που πάντα όμως κρύβονται από πίσω οι ίδιοι) φαίνεται να «ενδιαφέρονται» για την περιοχή μας και το «καλό μας», έχουμε να πούμε τα εξής: Έχουμε μπουχτίσει από το «ενδιαφέρον». Φτάνει! Δεν αντέχουμε τόση «αγάπη»!!! Κάποιοι επέλεξαν τη δική μας περιοχή για εποικισμό κι ενώ ο εποικισμός συνεχίζεται απρόσκοπτα, καταπατώντας κάθε έννοια δικαίου, τώρα κόπτονται για την «αρμονική συμβίωση»… αφού φυσικά ο πρώτος τους στόχος να μας διώξουν από τα σπίτια μας απέτυχε (σας υποσχόμαστε ότι δεν πρόκειται να φύγουμε ότι κι αν κάνετε).
Για να βάζουμε τα πράγματα σε μία σειρά και αναφορικά με την συγκεκριμένη «φιλεύσπλαχνη» ομάδα του Δικτύου Νομαδικής Αρχιτεκτονικής, για να ξέρουν ΟΛΟΙ γιατί μιλάμε
Αυτοί είστε… ή αλλιώς τί κάνει νιάου-νιάου
Από δικά τους κείμενα και παρουσιάσεις
«…με στόχο να δημιουργήσουμε ελεύθερους, δημοκρατικούς, αυτοοργανομένους κοινωνικοπολιτικούς χώρους» από την παρουσίαση στο εργαστήρι “Ο δημόσιος χώρος ως κοινό αγαθό”. Ακτιβιστικές παρεμβάσεις σε δημόσιους χώρους: γκάζι, ελαιώνας 2009.
«… Από τη μία οι εγκατεστημένοι πληθυσμοί και η μόνιμη, σταθερή κατοίκηση. Η μεγάλη επινόηση- και ταυτόχρονα η θεμελιακή διαφορά τους με τους νομάδες- είναι το κράτος. Στην περίπτωση της νομαδικής κατοίκησης όμως δεν ισχύει κανένας κρατικός μηχανισμός, εφόσονοι νομάδες δεν διαθέτουν ούτε έδαφος ούτε κεφάλαιο. Έτσι, ο κάτοικος- νομάς συνιστά την κατ’ εξοχήν μορφή του ξένου εφόσον δεν προέρχεται από καθορισμένο τόπο και δεν έχει δεδομένη θέση κατοικίας» από τις διαλέξεις 2006 στη Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ.
«Η Αθήνα ως µητρόπολη κατοικείται από το πλήθος, το πλήθος ορίζεται από το ότι δεν αισθάνοµαι σπίτι µου, όπου κι αν βρίσκοµαι, από το ανοίκειο πρόκειται για µια έννοια χωρίς ιστορία, χαρακτηριστικά της αποτελούν οι κοινοί τόποι και η αφηρηµένη διάνοια, που εκφράζεται µέσα από µια µη κρατική δηµόσια σφαίρα. Το πλήθος έρχεται σε αντίθεση µε την έννοια του κράτους και της κοινότητας µε την σηµασία που έως τώρα γνωρίζαµε… Το πλήθος αντανακλά τη κρίση της κοινωνίας και της εργασίας τη διαιώνιση της µισθωτής εργασίας σε προσωρινές η ευέλικτες µορφές. Το ζητούµενο για το πλήθος δεν είναι να πάρει την εξουσία, να οικοδοµήσει ένα καινούριο κράτος ένα καινούριο µονοπώλιο, αλλά να υπερασπιστεί αυτή την εµπειρία ως «επίκεντρο πολιτικής πράξης» «να υπερασπίσει πολλαπλές εµπειρίες µορφές µη αντιπροσωπευτικής δηµοκρατίας, ήθη και έθιµα µη κρατικά… Οι σύνθετες πρακτικές, εκείνες που συνδυάζουν µια σύνθετη αντιµετώπιση διάρρηξης των ορίων µπορούν να παράσχουν εργαλεία και κριτικές µεθόδους για να προσεγγίσουν αυτό το οποίο πάει πέρα από την αυστηρή διαχείριση, προκειµένου να αποκαλύψουν τον σύνθετο χαρακτήρα του χώρου, µπορούν να αποτελέσουν τα εργαλεία εκείνα που θα αντιµετωπίσουν τις ακατάστατες, σύνθετες ζωές των κατοίκων και την συνθήκη του πλήθους. » από την μελέτη 2010 Δίκτυο Νομαδική Αρχιτεκτονική για τις περιοχές Γεράνι, Ψυρρή, Γκάζι, Μεταξουργείο. Οι παραπομπές είναι από το πρώτο μέρος το οποίο υπογράφει η αρχιτέκτων και community artist (!) κυρία Ελένη Τζιρτζιλάκη, όπως αυτό εμφανίζεται στην ιστοσελίδα latsisfoundation.org (!!!! au mon dieu !!!!).
Και τελειώνοντας παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το ενημερωτικό «Ταξιδεύοντας-κατοικώντας στην Πλατεία Αμερικής 2014 στην ιστοσελίδα τους και ΦΥΣΙΚΑ στην ιστοσελίδα του Δήμου Αθηναίων «Η δράση – συνάντηση έχει ως στόχο την εμπειρία της συγκατοίκησης στην πόλη και την υπέρβαση των συνόρων, που όλο και πιο ισχυρά μπαίνουν ανάμεσά μας. Είναι μια μορφή συμπαράστασης στις ευάλωτες συνθήκες ζωής της πόλης του σήμερα μέσα από την πρακτική της συνάντησης, της συμμετοχής και της συγκατοίκησης».
Αυτή είναι η καθημερινότητά μας…
Η περιοχή μας (6ο δημοτικό διαμέρισμα) έχει μετατραπεί σε ένα επικίνδυνο γκέτο «νόμιμων»/παράνομων μεταναστών ναρκέμπορων, προαγωγών, πορνών, πλαστογράφων και άθλιων ελλήνων «επιχειρηματιών» και ιδιοκτητών ακινήτων που τους υπηρετούν, μαζί με ΜΚΟ και τους «μαϊντανούς αντιεξουσιαστές» των Β.Π. που συντηρούν αυτή την κατάσταση για ίδιον όφελος, σ’ ένα ανοιχτό κέντρο κράτησης αλλοδαπών με (παράνομα σύμφωνα με τον Νόμο) 30ήμερα έγγραφα οικειοθελούς αποχώρησης με την ανοχή της Πολιτείας.
Οι ηλικιωμένοι άνθρωποι και τα παιδιά φοβούνται να κυκλοφορήσουν το βράδυ στους δρόμους και τις πλατείες που έχουν καταλάβει οι εποικιστές-αλλοδαποί. Καθημερινά μαθαίνουμε για περιστατικά βίας, κλοπών και ληστειών. Τα ελληνικά καταστήματα κλείνουν το ένα μετά το άλλο και από την άλλη «χαρίζονται» αφειδώς άδειες λειτουργίας ΚΥΕ σε «χαρισματικούς» αλλοδαπούς «επιχειρηματίες» που ανοίγουν αλυσίδες καταστημάτων (αυτοί περιέργως δεν πλήττονται από την κρίση). Η περιοχή μας έχει καταληφθεί από ίντερνετ καφέ, μπαρ, μίνι μάρκετ, κουρεία, καταστήματα μεταφοράς χρημάτων, μίνι καζίνο-φρουτάκια, όπου διακινούνται ελεύθερα ναρκωτικά, πλαστά έγγραφα, λαμβάνουν χώρα παράνομες μεταφορές χρημάτων και ανθίζει η πορνεία με υγειονομικά ανέλεγκτες Αφρικανές και όχι μόνον. Η Πολιτεία ανέχεται τους εκατοντάδες μη αδειοδοτημένους οίκους ανοχής κοντά σε σχολεία και εκκλησίες, φοβούμενη τις μαφίες.
Όλα τα πάρκα, οι δρόμοι και οι πεζόδρομοι έχουν καταληφθεί από άτομα που πίνουν, ουρούν, αφοδεύουν παντού και επιδίδονται σε διάφορες παρανομίες.
Σχεδόν σε κάθε πολυκατοικία υπάρχει ένας χώρος στέγασης (ισόγεια καταστήματα και υπόγεια, ημιυπόγεια ως επί το πλείστον) Ρουμάνων, Βούλγαρων, Αλβανών Ρομά με άθλιες υγειονομικές συνθήκες, όμως με έναν τζίρο 200-250 ευρώ την ημέρα που μεταφέρουν στις χώρες τους κάθε μήνα με τα πανάκριβα αυτοκίνητά τους.
Και σαν να μην έφταναν όλα, ήρθατε ΕΣΕΙΣ να παίξετε θέατρο ΕΜΑΣ! Και πού; ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ! Έχετε μεγάλο θράσος και είστε ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ. Πηγαίνετε στο Κολωνάκι, το Χαλάνδρι, το Φάληρο, στον κύριο Λάτση ή στα σπίτια σας και παρουσιάστε εκεί τις «ιδέες» σας.
ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΗΛΙΘΙΟΙ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΧΙ ΠΛΗΘΟΣ, ΑΕΙ …
Κάτοικοι κι επαγγελματίες 6ου Δ.Δ. ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου