ΕΠΙΛΑΡΧΙΑ: Το τραπεζικό κόλπο

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

Το τραπεζικό κόλπο

Έχει σχεδόν μηδενισθεί η αξία των μετοχών που κατέχει το κράτος στις τέσσερις τράπεζες, έχοντας πετάξει άνω των 31 δις € από το παράθυρο – ενώ ας μην θεωρούμε πως είναι πια υγιείς, οπότε δεν θα χρειαζόταν η δήμευση των καταθέσεων

«Η Ελλάδα διοικείται από μία στυγνή δικτατορική κυβέρνηση στο παρασκήνιο, από την Τρόικα δηλαδή, με τυπικές κυβερνήσεις στο προσκήνιο – οι οποίες έχουν ουσιαστικά το ρόλο του σάκου του μποξ, για να εκτονώνεται ανόητα η οργή των Πολιτών».

Άρθρο

Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας δήλωσε πρόσφατα πως είναι ικανοποιημένος με την ολοκλήρωση της διαδικασίας αύξησης κεφαλαίων των τραπεζών, για τρίτη συνεχή φορά – επειδή, κατά τον ίδιο, οι επενδυτές εμπιστεύθηκαν ξανά την Ελλάδα! Τι ακριβώς εμπιστεύθηκαν, δεν έκανε τον κόπο να εξηγήσει στους Έλληνες – στους οποίους πλέον δεν ανήκει ούτε η χώρα, ούτε οι τράπεζες της.

Ειδικότερα, γνωρίζοντας κανείς πως στις τράπεζες είναι υποθηκευμένο μεγάλο μέρος της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων, καθώς επίσης πολλές επιχειρήσεις, ενώ στην Τρόικα η δημόσια περιουσία, δεν είναι καθόλου δύσκολο να συμπεράνει ποιοί είναι οι νέοι ιδιοκτήτες της Ελλάδας – ενώ δεν προσφέρει σε τίποτα η εθελοτυφλία.

Διαπιστώνεται πάντως πια «δια γυμνού οφθαλμού» ότι, αφενός μεν οι τράπεζες αφελληνίζονται, αφετέρου πως έχει συντελεσθεί η μεγαλύτερη τραπεζική ληστεία όλων των εποχών (αναλυτικό άρθρο), εις βάρος των κορόιδων – των φορολογουμένων Πολιτών, καθώς επίσης των Ελλήνων μικρομετόχων που απαγορεύθηκε να συμμετέχουν στην κεφαλαιοποίηση (όπως συνέβη και με το κράτος).

Περαιτέρω, στον πίνακα που ακολουθεί φαίνονται οι τιμές των μετοχών των τραπεζών, με τις οποίες έγινε η αύξηση κεφαλαίου το 2014, καθώς επίσης οι αντίστοιχες του 2015 – όπου στην τέταρτη στήλη (διαφορά), σημειώνεται πόσες φορές μικρότερη ήταν η τιμή το 2015, στην επόμενη πόση είναι πλέον η συμμετοχή των ιδιωτών, ενώ στην τελευταία του κράτους.

Τράπεζα	Τιμή νέων μετοχών 2015	Τιμή νέων μετοχών 2014	Διαφορά	Ποσοστό ιδιωτών	Ποσοστό κράτους (ΤΧΣ)

EUROBANK	0,01	0,31	-31 φορές	97,7%	2,3%
ΕΘΝΙΚΗ*	0,02	0,30	-15 φορές	στο 67%	Υπ. στο 33%
ΠΕΙΡΑΙΩΣ	0,03	1,70	-56 φορές	75%	25%
ALPHA BANK	0,04	0,65	-16 φορές	89%	11%

*2,20 κατά ανακοινώσεις

Συμπεραίνεται λοιπόν πως η Eurobank, καθώς επίσης η Alpha Bank, έχουν πλέον ιδιωτικοποιηθεί εντελώς, χωρίς να εισπράξει κάποιο αντίτιμο το κράτος – αλλά, αντίθετα, να έχει χάσει όλα σχεδόν τα χρήματα του, από τις δύο προηγούμενες κεφαλαιοποιήσεις! Εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το κράτος είμαστε εμείς, αφού με τους φόρους μας πληρώνονται οι ζημίες – τις οποίες διαπιστώνουμε από τα συνεχή μέτρα που ανακοινώνονται, σε καθημερινή σχεδόν βάση.

Περαιτέρω, από τον επόμενο πίνακα φαίνεται πόσα έχασε κάποιος, είτε ιδιώτης μικρός μέτοχος, είτε το δημόσιο – στο υποθετικό παράδειγμα, κατά το οποίο τοποθέτησε 1.000 € από την τσέπη του, για την αγορά μετοχών κατά την αύξηση κεφαλαίου των τραπεζών το 2014 (χωρίς τα δεκαδικά ψηφία).

Τράπεζα	Αρ. μετοχών	Τιμή 2015	Αξία 2014	Αξία 2015	Ζημία

EUROBANK	3.225	0,01	1.000	32,25	-967,75
ΕΘΝΙΚΗ	3.333	0,02	1.000	66,66	-933,34
ΠΕΙΡΑΙΩΣ	588	0,03	1.000	17,64	-982,36
ALPHA BANK	1.538	0,04	1.000	61,52	-938,48

Με απλά λόγια, τα 1.000 € που έβαλε κάποιος υποθετικά από την τσέπη του μόλις το 2014 (το κράτος επίσης), έγιναν 32 € στην πρώτη τράπεζα (έχασε δηλαδή τα 968 €), 66 € στη δεύτερη, 17 € στην τρίτη και 61 € στην τελευταία! (επιφυλασσόμενος για τυχόν αριθμητικά λάθη).

Εάν αυτό δεν είναι ληστεία στο φως της ημέρας, μία μεγάλη ντροπή για την Ελλάδα και τους Έλληνες, ενώ καλύτερα να μην χαρακτηρίσουμε τη «συμμορία» που την εκτέλεσε, τότε τι άλλο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ληστεία;

Συνεχίζοντας, τα κεφάλαια που είχε διαθέσει το κράτος (ΤΧΣ) προηγουμένως στις τέσσερις παραπάνω τράπεζες ήταν περίπου 25 δις €, τα οποία είχαν εκτοξεύσει το πραγματικό έλλειμμα ξανά στα ύψη, οπότε το δημόσιο χρέος – γεγονός που σημαίνει ότι, γίνεται εν αγνοία μας όλο και μεγαλύτερο, παρά την πολιτική λιτότητας, για να ενισχύονται οι τράπεζες, έτσι ώστε να είναι σε θέση να κατασχέσουν τα σπίτια μας!

Από την άλλη πλευρά, στα τέλη του 2013 η αξία των μετοχών του κράτους σε αυτές τις τράπεζες ήταν 22,5 δις €, στα τέλη του 2014 είχε πέσει στα 13 δις €, το Μάρτιο του 2015 στα 6,5 δις €, ενώ τον Οκτώβριο του 2015 ήταν μόλις 2,4 δις €. Επομένως, είχαν χαθεί ήδη τα 22,6 δις €, τα οποία φυσικά θα επιβαρύνουν όλους εμάς – μέσω της υπερβολικής αύξησης των φόρων, των μειώσεων των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, των συντάξεων, του περιορισμού του κοινωνικού κράτους κοκ.

Σήμερα έχει σχεδόν μηδενισθεί η αξία των μετοχών που κατέχει το κράτος στις τέσσερις μεγάλες τράπεζες, έχοντας πετάξει άνω των 31 δις € από το παράθυρο – ενώ όποιος θεωρεί πως είναι πλέον υγιείς, οπότε δεν θα χρειαστεί να συμμετέχουν οι καταθέτες στη διάσωση τους (haircut), θα ήταν καλύτερα να προσέξει τη θέση της S&P, σύμφωνα με την οποία τα νέα κεφάλαια των τραπεζών είναι πάρα πολύ χαμηλά.

Περαιτέρω, φαίνεται πως οι δανειστές είναι άπληστοι και αχόρταγοι, κρίνοντας από τις νέες απαιτήσεις τους για μειώσεις μισθών (ΔΝΤ) – αν και δεν είναι πολλοί αυτοί που κατανοούν τί ακριβώς κρύβεται πίσω από τις συγκεκριμένες απαιτήσεις. Ειδικότερα, όλες οι τιμές των παγίων διαμορφώνονται αργά ή γρήγορα σε ανάλογο ύψος με τους μισθούς – γεγονός που σημαίνει ότι, όσο περιορίζονται οι μισθοί, τόσο μειώνονται οι τιμές.

Με απλά λόγια, οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων των Ελλήνων (σπίτια, οικόπεδα, επιχειρήσεις) μειώνονται συνεχώς, ανάλογα με την πτώση των μισθών τους – ενώ την ίδια στιγμή καλούνται να πληρώσουν υψηλότερους φόρους. Επομένως, καταδικάζονται να χάσουν ότι έχουν και δεν έχουν, καταλήγοντας άβουλοι σκλάβοι χρέους – ενώ οι τράπεζες έχουν ήδη προετοιμασθεί, για να μεταφέρουν όλη την ιδιωτική περιουσία σε ξένα χέρια.

Ολοκληρώνοντας, το αποτρόπαιο έγκλημα που συντελείται σήμερα στην Ελλάδα είναι μάλλον άνευ προηγουμένου στην παγκόσμια ιστορία – ακόμη και αν συγκριθεί με τα ανάλογα εγκλήματα της πρώτης αποικιοκρατικής εποχής.

Σε κάθε περίπτωση, η χώρα δεν θα ανήκει σύντομα στους Έλληνες, ενώ διοικείται από μία στυγνή δικτατορική κυβέρνηση στο παρασκήνιο, από την Τρόικα δηλαδή, με τυπικές κυβερνήσεις στο προσκήνιο – οι οποίες έχουν ουσιαστικά το ρόλο του σάκου του μποξ, για να εκτονώνεται ανόητα η οργή των πολιτών.