Ο ΣΥΡΙΖΑ αφαιρεί την εθνική ταυτότητα από την Ιστορία

10 Απριλίου 2008. Συμβολικότατη εκδηλώση: ο Αντώνης Λιάκος και ο Παντελής Καψής παρουσιάζουν την επανέκδοση του επίμαχου βιβλίου της Μαρίας Ρεπούση στην ΕΣΗΕΑ.

Η ολοκλήρωση μιας γενοκτονίας είναι η άρνηση της. Το να αρνηθεί κάποιος μια γενοκτονία να την υποβιβάσει ως ιστορικό γεγονός και ως βαριά συνέπεια και άλγος στη συλλογική συνείδηση, σε πνευματικό επίπεδο, είναι εξίσου βάρβαρο με την διάπραξη της. Όπως πολύ καλά γνωρίζουμε όλοι ο υπουργός Παιδείας κύριος Νίκος φίλης έχει να παρουσιάσει στα «επιτεύγματα» του μόνο την διεύθυνση μιας εφημερίδας (Αυγή) που εκπροσωπούσε το κόμμα του. Αυτό το ακροαριστερό σχήμα είχε μικρά αλλά ικανοποιητικά ποσοστά. Όμως το ίδιο το έντυπο σημείωνε επί σειρά ετών πολύ χαμηλές πτήσεις στις κυκλοφορίες του. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο ο πρωθυπουργός είναι πεπεισμένος ότι το πρόσωπο που περιθωριοποίησε μια εφημερίδα μπορεί να θέσει στο προσκήνιο την ελληνική παιδεία. Μια από τις αιτίες της προτίμησης που έδειξε ο κύριος Τσίπρας στο πρόσωπο του κυρίου Φίλη μπορεί να είναι και η πεισματική άρνηση της γενοκτονίας των Πόντιων από τους Τούρκους αλλά και η είδηση που ακολουθεί και η οποία δημοσιεύτηκε στηνεφημερίδα Καθημερινή: «Ανοίγει ο διάλογος για την Ιστορία» είναι ο τίτλος και
ακολουθούν μερικά από τα σημαντικότερα αποσπάσματα του άρθρου που αναφέρονται στον εθνικό διάλογο για την Παιδεία (ο ευφημισμός που έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ στις ήδη ειλημμένες αποφάσεις): « ο εθνικός διάλογος θα οργανωθεί σε τρεις κύκλους. Ο πρώτος θα είναι στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, υπό την καθοδήγηση του βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ, πανεπιστημιακού Κώστα Γαβρόγλου. Ο δεύτερος θα οργανωθεί στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας με πρόεδρο τον καθηγητή του Παντείου Νίκο Θεοτοκά, που κινείται στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. […] Ο τρίτος κύκλος θα οργανωθεί από επιτροπή στην οποία θα μετάσχουν άνθρωποι της εκπαίδευσης με πρόεδρο τον ιστορικό, ομότιμο καθηγητή του Παντείου Αντώνη Λιάκο».

Όπως γνωρίζουν όλοι όσοι παροικούν την Ιερουσαλήμ του ελληνόφωνου κρατικού συστήματος υποχρεωτικού αφελληνισμού και οικοδόμησης νεοταξικής συνείδησης, ο κ. Αντώνης Λιάκος είναι ο πνευματικός πατέρας, ο καθοδηγητής του Ρεπουσισμού στην εκπαίδευση. Ήταν φυσικό και επόμενο να οριστεί από αυτήν την κυβέρνηση να επιτελέσει αυτόν τον ρόλο. Έχει εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο στόχος αυτής της πρωτοβουλίας δεν αποκρύπτεται από τους εμπνευστές του. Δεν προσπαθούν καν να λειάνουν τις γωνίες των επιδιώξεών τους εφευρίσκοντας ακατανόητες προτάσεις και εύηχα, απατηλά σχήματα πολιτικής ορθότητας. Ο κύριος Λιάκος είπε ξεκάθαρα: «Δεν θέλω τη δημιουργία εθνικής ταυτότητας. Θέλω τη δημιουργία ιστορικής ταυτότητας».

Κόντρα στο Σύνταγμα

Σε μια περίοδο που η ισλαμιστική τρομοκρατία και το ζήτημα της πολιτισμικής ταυτότητας της Ευρώπης και του προσανατολισμού του δυτικού πολιτισμού αποτελούν τα κυρίαρχα θέματα στην πολιτική, την διανόηση, τα εκπαιδευτικά συστήματα και τον δημόσιο λόγο, η Ελλάδα (ή για την ακρίβεια το ελληνόφωνο κράτος) σκοπεύει διά των οργάνων του να αφαιρέσει την Εθνική ταυτότητα από το δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης και στην θέση της να τοποθετήσει μια κάποια ιστορική ταυτότητα. Ακόμα μια πρόκληση προς τον άνθρωπο που εκστόμισε τούτη τη μεγάλη ασυναρτησία είναι να μας υποδείξει ένα έθνος που δεν επιδιώκει τη διαμόρφωση Εθνικής ταυτότητος αλλά ιστορικής.

Να μας παρουσιάσει τα οφέλη που θα προκύψουν από την ιδέα του αλλά και τις πιθανές ζημιές - την εξής μία: την λήθη κάθε έννοιας και βιώματος ελληνικότητας, το σβήσιμο του έθνους μας από τον χάρτη της ζώσας πραγματικότητας και την καταχώρηση του σε κάποιον αραχνιασμένο τόμο Ιστορίας.

Ποιος εξουσιοδότησε τον κύριο Λιάκο να παραβιάσει το Σύνταγμα της χώρας αφαιρώντας την Εθνική ταυτότητα από την διδασκαλία της ιστορίας; Ποιο ιθύνων νους που γνωρίζει τις σκέψεις, τις σχέσεις, τις επιδιώξεις και τις μεθόδους του κ. Λιάκου τον τοποθέτησε σε αυτήν την Επιτροπή διαλόγου η οποία θα κατευθύνει τις εξελίξεις μέχρι ενός σημείου, για να έρθει έπειτα η νομοθετική εξουσία και να… τελειώσει την δουλειά;

Η παραβίαση του Συντάγματος της χώρας δεν αναφέρεται τυχαία ούτε καθ’ υπερβολήν. Όπως αναφέρεται ρητά στο Σύνταγμα της Ελλάδος στο άρθρο 16.2. «H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες». 

Όπως γίνεται σαφές η παιδεία που παρέχει δωρεάν το κράτος έχει σκοπό την ανάπτυξη της Εθνικής και της θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών. Η Εθνική συνείδηση πως είναι δυνατόν να αναπτυχθεί δίχως την πολύτιμη αρωγή της Ιστορίας; Το μοντέλο που έχει κυρίως Λιάκος κατά νου μιλάει για κάποιαν ιστορική συνείδηση. Και η εθνική συνείδηση θα αναπτύσσεται από τις εορταστικές εκδηλώσεις δύο επετείων (28^η Οκτωβρίου & 25^η Μαρτίου) που θα πραγματοποιούνται στο σχολείο - αν δεν καταργηθεί η μια εκ των δύο ή και οι δυο μαζί.

Είναι προφανές ότι η βρίσκεται εν πλήρει εξελίξει το Σχέδιο ο αλλαγής λαού. Οι Έλληνες θα υποχρεωθούν να φύγουν στο εξωτερικό για να βρούν δουλειά, ενώ οι υπόλοιποι, στην πλειοψηφία τους γέροντες, ανειδίκευτοι και ανήμποροι θα παραμείνουν στην Ελλάδα μέχρι να τελευτήσουν και να κληρονομήσουν τα εδάφη που απελευθέρωσαν οι πρόγονοι μας οι επήλυδες που διαβαίνουν τα ορθάνοιχτα σύνορα της κυρίας Τασίας Χριστοδουλοπούλου.

Όσα εξαγγέλθηκαν για τον αφελληνισμό του μαθήματος της ιστορίας και τις φράσεις του μοντέλου διδασκαλίας της που ακολουθεί τα χνάρια του Εθνικού μας ιστορικού Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου αποτελούν ευθεία πρόκληση προς όλους τους Έλληνες που έχουν στοιχειώδη Εθνική ευαισθησία. Αυτό δεν πρόκειται να περάσει έτσι. Τα κλειδιά των συνειδήσεων των μαθητών δεν μπορούν να τα παραδώσουν οι γονείς τους σε αινιγματικές, σκοτεινές και ανθελληνικές προσωπικότητες.

Φυσικά, η Νέα Δημοκρατία* ενώ θα όφειλε να έχει φέρει άμεσα αυτό το ζήτημα στη Βουλή και να ασκεί δριμύτατη κριτική για τις αναληφθείσες πρωτοβουλίες, με πολύ βολικό τρόπο για τον σύριζα, ματώνει σε ανώφελες εσωκομματικές έριδες που δεν αφορούν κανέναν εκτός από όσους συμμετέχουν σε αυτές. Ανόδος, προδοσία, ανικανότητα ή όλα αυτά μαζί;

*Ας μην λησμονούμε ότι η Νέα Δημοκρατία υπερασπίστηκε φανατικά το βιβλίο της Μαρίας Ρεπούση με τον «συνωστισμό», παρά τις απώλειες ψήφων και την συνεπακόλουθη κατάρρευση του προφίλ της ως «πατριωτική δύναμη».

Αναρτήθηκε από Panagiotis Liakos                        ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ     ΕΔΩ