ΣΤΟΧΟΣ
-
Απίστευτο κι όμως αληθινό: Μετά τον «Ριζοσπάστη» που της κάνει κάθε τόσο μνημόσυνα και αφιερώματα, πρίν λίγες ημέρες και η συριζέικη «Αυγή» δημοσίευσε ένα δισέλιδο υμνητικό αφιέρωμα στην ηρωΐδα των Γυφτοσκοπιανών, Μίρκα Γκίνοβα (Ειρήνη Γκίνη), που αγωνίστηκε μέχρι την τελευταία της πνοή για την απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα!.. Το αφιέρωμα της «Αυγής» είχε τίτλο «Η καλή δασκαλίτσα» και ήταν ένας ύμνος προς την προδότρα Γκίνοβα, για την οποία τόσες φορές έχει γράψει στο παρελθόν ο «Στόχος» με αφορμή τα μνημόσυνα που της κάνει το προδοτικό ΚΚΕ…
ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΩΣ ΠΡΟΔΟΤΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΤΗΣ ΕΦΤΙΑΞΕ ΤΟ 1982 ΜΝΗΜΕΙΟ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ!..
Μάλιστα, οι κύριοι της «Αυγής» είναι τόσο αφελείς, που δημοσίευσαν τα τελευταία λόγια της Γκίνοβα, λίγο πριν την εκτελέσει ο Ελληνικός Στρατός στις 26 Ιουλίου του 1946: «Εγώ πεθαίνω σαν τίμιος άνθρωπος για κάτι στο οποίο ολοκληρωτικά πιστεύω. Πολεμώντας για τη Μακεδονία και για τους ανθρώπους που αγάπησα…»!... Παραδέχεται, δηλαδή, η «Αυγή» ότι η εκτελεσμένη ως προδότρα από τον Ελληνικό Στρατό Μίρκα Γκίνοβα πολέμησε «για την Μακεδονία» και όχι για την Ελλάδα. Μάλιστα, σε κάποιο σημείο του αφιερώματος, η «Αυγή» μάς ενημερώνει ότι το 1996 η FYROM τίμησε τα 50 χρόνια από την εκτέλεσή της και την αναγνώρισε ως εθνική ηρωίδα, ενώ σε ορισμένες πόλεις (Σκόπια, Μπίτολα, κ.α.) υπάρχουν δρόμοι και προτομές στο όνομά της.
Όπως έχει αποκαλύψει ο «Στόχος», η εκτέλεση της Μίρκας Γκίνοβα
(1916-1946) έγινε από τον Ελληνικό Στρατό στις 26 Ιουλίου 1946 για
Εσχάτη Προδοσία, αφού η Γκίνοβα προπαγάνδιζε σε όλο τον Νομό Πέλλας την
εδώ και τώρα ανεξαρτησία της Μακεδονίας από την καταπίεση των Ελλήνων!..
Πέφτοντας από τις βολές των ελληνικών όπλων, η Γκίνοβα ζητωκραύγασε
υπέρ του ΚΚΕ και της ανεξαρτησίας της Μακεδονίας!.. Η εκτέλεση της
Μίρκας Γκίνοβα έγινε μετά την άρνησή της να καταδικάσει τα αυτονομιστικά
σχέδια των κομμουνιστών για την Ελληνική Μακεδονία και καταδικάστηκε ως
προδότρια της Ελλάδος από το Ελληνικό Στρατοδικείο. Γι’ αυτό, άλλωστε,
την έχουν αναγορεύσει οι γυφτο-Σκοπιανοί σε μεγάλη ηρωΐδα τους και την
τιμούν κάθε χρόνο, την επέτειο του θανάτου της....
Ο «Στόχος» θυμίζει ότι το 1982, επί Ανδρέα Παπανδρέου, το Δημοτικό Συμβούλιο των Γιαννιτσών έδωσε το όνομά της σε μια πλατεία της Πόλης, για να αναγκαστεί να ανακαλέσει στην συνέχεια μετά την γενική λαϊκή κατακραυγή που ξεσήκωσε στην περιοχή η προκλητική αυτή απόφαση, καθώς υπήρξαν ακόμη Έλληνες οι οποίοι ζούσαν και είχαν υποστεί στο πετσί τους την προσπάθεια υφαρπαγής της Μακεδονίας από την Γκίνοβα και τους υπόλοιπους υπηρέτες του Σοβιετικού Πανσλαβισμού.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΝ ΒΑΣΑΝΙΣΑΝ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΨΕΥΤΟ«ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ» ΤΗΣ ΕΓΡΑΨΑΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙ!..
Αξίζει να μεταφέρουμε πώς περιγράφει τις τελευταίες ημέρες της Μίρκας Γκίνοβα το δημοσιογραφικό όργανο των εν Ελλάδι γυφτο-Σκοπιανών, η εφημερίδα «Νόβα Ζόρα» σε αφιέρωμα που της είχε κάνει τον Ιούνιο του 2010…
«ΝΟΒΑ ΖΟΡΑ»: «..Στην πρώτη συνδιάσκεψη του Народно ослободителниот
фронт-НОФ (σ.σ.: «Λαϊκού Απελευθερωτικού Μετώπου της Μακεδονίας»!..),
στις 20 Ιουνίου 1945, η Μίρκα εκλέχτηκε ως μέλος του Εκτελεστικού
Συμβουλίου και υπεύθυνη για ζητήματα γυναικών. Με δική της πρωτοβουλία
εξαπλώθηκαν τα δίκτυα του НОФ και АФЖ (Антифашистички фронт на
жените-Αντιφασιστικό μέτωπο γυναικών), στα χωριά του Воден (σ.σ.:
Έδεσσας).
Στις 6 Ιουλίου 1946, στην τοποθεσία Куса-Κούσα και Долга Ливада-Ντόλγκα Λίβαντα, κοντά στο δάσος του χωριού Почеп-Πότσσεπ (Μαργαρίτα Ν.Πέλλας), οι αγωνιστές και τα πολιτικά στελέχη του НОФ και του ΚΚΕ, περικυκλώθηκαν από τον κυβερνητικό στρατό. Οι ομάδες των παρτιζάνων είχαν περίπου 60 αγωνιστές και πολέμησαν εναντίων του εχθρού, ο οποίος είχε 400 στρατιώτες. Λόγω της μεγάλης διαφοράς δυνάμεων, η ηγεσία, με υπεύθυνη τη Μίρκα, αποφάσισε να υποχωρήσει μέρος της ηγεσίας και των μαχητών προς το χωριό Старо В’лкојанево-Παλιό Βαλκογιάνεβο, αλλά κάτω από ανεξήγητες συνθήκες, η ομάδα κατευθύνθηκε προς αλλού. Κατα τη διάρκεια της υποχώρησης, η Μίρκα μαζί με άλλους εννέα, αιχμαλωτίστηκαν.
Στη φυλακή του Воден η Мирка Гинова βασανίστηκε με το πιο θηριώδη τρόπο. Την έθαψαν στη γη μέχρι το κεφάλι, της έβαζαν βελόνες στα νύχια και την έσερναν στους δρόμους του Воден με σκοπό να τρομοκρατήσουν τον πληθυσμό. Στις 23 Ιουλίου του 1946, οι φυλακισμένοι μεταφέρθηκαν στο Πρώτο δημοτικό σχολείο Γιαννιτσών-Ениџе Вардар και εκεί έγινε η δίκη κεκλεισμένων των θυρών. Η Μίρκα Γκίνοβα καταδικάστηκε σε θάνατο και η απόφαση υλοποιήθηκε στα νεκροταφεία της πόλης από το κυβερνητικό εκτελεστικό απόσπασμα. Η είδηση του θανάτου της μεταφέρθηκε από το πρακτορείο ειδήσεων Associated Press και από το ραδιοφωνικό σταθμό «Ελεύθερη Ελλάδα». Η Мирка Гинова ήταν η πρώτη γυναίκα που καταδικάστηκε σε θάνατο με πυροβολισμό στην Ελλάδα, λόγω πολιτικής δράσης. Οι εθνικά Μακεδόνες της Ελλάδας τιμούν τη μνήμη της ακόμα και σήμερα και τραγουδούν το γνωστό τραγούδι «Тихо Мирка си заспала-Τίχο Μίρκα σι ζασπάλα-Ήσυχα η Μίρκα αποκοιμήθηκε».»!..
Μάλιστα, οι κύριοι της «Αυγής» είναι τόσο αφελείς, που δημοσίευσαν τα τελευταία λόγια της Γκίνοβα, λίγο πριν την εκτελέσει ο Ελληνικός Στρατός στις 26 Ιουλίου του 1946: «Εγώ πεθαίνω σαν τίμιος άνθρωπος για κάτι στο οποίο ολοκληρωτικά πιστεύω. Πολεμώντας για τη Μακεδονία και για τους ανθρώπους που αγάπησα…»!... Παραδέχεται, δηλαδή, η «Αυγή» ότι η εκτελεσμένη ως προδότρα από τον Ελληνικό Στρατό Μίρκα Γκίνοβα πολέμησε «για την Μακεδονία» και όχι για την Ελλάδα. Μάλιστα, σε κάποιο σημείο του αφιερώματος, η «Αυγή» μάς ενημερώνει ότι το 1996 η FYROM τίμησε τα 50 χρόνια από την εκτέλεσή της και την αναγνώρισε ως εθνική ηρωίδα, ενώ σε ορισμένες πόλεις (Σκόπια, Μπίτολα, κ.α.) υπάρχουν δρόμοι και προτομές στο όνομά της.
Ο «Στόχος» θυμίζει ότι το 1982, επί Ανδρέα Παπανδρέου, το Δημοτικό Συμβούλιο των Γιαννιτσών έδωσε το όνομά της σε μια πλατεία της Πόλης, για να αναγκαστεί να ανακαλέσει στην συνέχεια μετά την γενική λαϊκή κατακραυγή που ξεσήκωσε στην περιοχή η προκλητική αυτή απόφαση, καθώς υπήρξαν ακόμη Έλληνες οι οποίοι ζούσαν και είχαν υποστεί στο πετσί τους την προσπάθεια υφαρπαγής της Μακεδονίας από την Γκίνοβα και τους υπόλοιπους υπηρέτες του Σοβιετικού Πανσλαβισμού.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΝ ΒΑΣΑΝΙΣΑΝ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΨΕΥΤΟ«ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ» ΤΗΣ ΕΓΡΑΨΑΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙ!..
Αξίζει να μεταφέρουμε πώς περιγράφει τις τελευταίες ημέρες της Μίρκας Γκίνοβα το δημοσιογραφικό όργανο των εν Ελλάδι γυφτο-Σκοπιανών, η εφημερίδα «Νόβα Ζόρα» σε αφιέρωμα που της είχε κάνει τον Ιούνιο του 2010…
Στις 6 Ιουλίου 1946, στην τοποθεσία Куса-Κούσα και Долга Ливада-Ντόλγκα Λίβαντα, κοντά στο δάσος του χωριού Почеп-Πότσσεπ (Μαργαρίτα Ν.Πέλλας), οι αγωνιστές και τα πολιτικά στελέχη του НОФ και του ΚΚΕ, περικυκλώθηκαν από τον κυβερνητικό στρατό. Οι ομάδες των παρτιζάνων είχαν περίπου 60 αγωνιστές και πολέμησαν εναντίων του εχθρού, ο οποίος είχε 400 στρατιώτες. Λόγω της μεγάλης διαφοράς δυνάμεων, η ηγεσία, με υπεύθυνη τη Μίρκα, αποφάσισε να υποχωρήσει μέρος της ηγεσίας και των μαχητών προς το χωριό Старо В’лкојанево-Παλιό Βαλκογιάνεβο, αλλά κάτω από ανεξήγητες συνθήκες, η ομάδα κατευθύνθηκε προς αλλού. Κατα τη διάρκεια της υποχώρησης, η Μίρκα μαζί με άλλους εννέα, αιχμαλωτίστηκαν.
Στη φυλακή του Воден η Мирка Гинова βασανίστηκε με το πιο θηριώδη τρόπο. Την έθαψαν στη γη μέχρι το κεφάλι, της έβαζαν βελόνες στα νύχια και την έσερναν στους δρόμους του Воден με σκοπό να τρομοκρατήσουν τον πληθυσμό. Στις 23 Ιουλίου του 1946, οι φυλακισμένοι μεταφέρθηκαν στο Πρώτο δημοτικό σχολείο Γιαννιτσών-Ениџе Вардар και εκεί έγινε η δίκη κεκλεισμένων των θυρών. Η Μίρκα Γκίνοβα καταδικάστηκε σε θάνατο και η απόφαση υλοποιήθηκε στα νεκροταφεία της πόλης από το κυβερνητικό εκτελεστικό απόσπασμα. Η είδηση του θανάτου της μεταφέρθηκε από το πρακτορείο ειδήσεων Associated Press και από το ραδιοφωνικό σταθμό «Ελεύθερη Ελλάδα». Η Мирка Гинова ήταν η πρώτη γυναίκα που καταδικάστηκε σε θάνατο με πυροβολισμό στην Ελλάδα, λόγω πολιτικής δράσης. Οι εθνικά Μακεδόνες της Ελλάδας τιμούν τη μνήμη της ακόμα και σήμερα και τραγουδούν το γνωστό τραγούδι «Тихо Мирка си заспала-Τίχο Μίρκα σι ζασπάλα-Ήσυχα η Μίρκα αποκοιμήθηκε».»!..
Εφημερίδα «ΣΤΌΧΟΣ» ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου