ΓΚΙΚΑΣ ΤΡΙΠΟΣ(1917-2012)
Ο ήρωας ανάπηρος πολέμου που χωρίς πόδια άνοιγε τις παρελάσεις "εφυγε" τον Νοέμβριο του 2012.
Γεννήθηκε στην Ύδρα την 2 Οκτωβρίου του 1917.
Ο ταξίαρχος Γκίκας Τρίπος στις 27 Δεκεμβρίου του 1940, ενώ πολεμούσε στην Πρεμετή στην περιοχή της σκλαβωμένης Βορείου Ηπείρου, τραυματίστηκε από έκρηξη Ιταλικής οβίδας, με αποτέλεσμα να ακρωτηριαστούν και τα δύο του πόδια. Για την πολεμική του δράση τιμήθηκε με μετάλλια και παράσημα Ανδρείας, τόσο στο μέτωπο από τον Στρατηγό Βενετσάνο Κετσέα, όσο και στην Αθήνα από τον Βασιλιά Παύλο Α', στη διάρκεια τιμητικής εκδηλώσεως που διοργανώθηκε στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου. Έφερε τον βαθμό του Ταξιάρχου ε.α. και με την οικογένεια του κατοικούσε σε οικία στον αριθμό τρία (3), επί της οδού Γεωργίου Σεφέρη, νυν Μιχάλη Καλκάνη, στην συνοικία Περισσός του Δήμου Νέας Ιωνίας Αττικής.
Διηγούμενος τις εμπειρίες του, τα όσα βίωσε και έζησε στη διάρκεια του πολέμου αλλά και ο προσωπικός του αγώνας για να ξεπεράσει το πρόβλημα υγείας του, έκαναν τους πάντες να δακρύζουν. Αυτόν τον ήρωα σημερα δεν τον ξέρει κανείς στην Ελλάδα και κανένα σχολικό βιβλίο δεν τον αναφέρει ...
Οι σημαντικοί άνθρωποι είναι σιωπηλοί.
Φασαρία κάνουν μόνο οι ασήμαντοι..
Ο ήρωας ανάπηρος πολέμου που χωρίς πόδια άνοιγε τις παρελάσεις "εφυγε" τον Νοέμβριο του 2012.
Γεννήθηκε στην Ύδρα την 2 Οκτωβρίου του 1917.
Ο ταξίαρχος Γκίκας Τρίπος στις 27 Δεκεμβρίου του 1940, ενώ πολεμούσε στην Πρεμετή στην περιοχή της σκλαβωμένης Βορείου Ηπείρου, τραυματίστηκε από έκρηξη Ιταλικής οβίδας, με αποτέλεσμα να ακρωτηριαστούν και τα δύο του πόδια. Για την πολεμική του δράση τιμήθηκε με μετάλλια και παράσημα Ανδρείας, τόσο στο μέτωπο από τον Στρατηγό Βενετσάνο Κετσέα, όσο και στην Αθήνα από τον Βασιλιά Παύλο Α', στη διάρκεια τιμητικής εκδηλώσεως που διοργανώθηκε στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου. Έφερε τον βαθμό του Ταξιάρχου ε.α. και με την οικογένεια του κατοικούσε σε οικία στον αριθμό τρία (3), επί της οδού Γεωργίου Σεφέρη, νυν Μιχάλη Καλκάνη, στην συνοικία Περισσός του Δήμου Νέας Ιωνίας Αττικής.
Διηγούμενος τις εμπειρίες του, τα όσα βίωσε και έζησε στη διάρκεια του πολέμου αλλά και ο προσωπικός του αγώνας για να ξεπεράσει το πρόβλημα υγείας του, έκαναν τους πάντες να δακρύζουν. Αυτόν τον ήρωα σημερα δεν τον ξέρει κανείς στην Ελλάδα και κανένα σχολικό βιβλίο δεν τον αναφέρει ...
Οι σημαντικοί άνθρωποι είναι σιωπηλοί.
Φασαρία κάνουν μόνο οι ασήμαντοι..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου