Το σχέδιο «Λίμνες» υπήρξε προϊόν της ονειροφαντασίας του ηγέτη του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη. Τέθηκε από αυτόν στην 3η Ολομέλεια και φυσικά, «δημοκρατικά», εγκρίθηκε. Η 3η Ολομέλεια πραγματοποιήθηκε στις 11…
Το σχέδιο «Λίμνες» υπήρξε
προϊόν της ονειροφαντασίας του ηγέτη του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη. Τέθηκε από
αυτόν στην 3η Ολομέλεια και φυσικά, «δημοκρατικά», εγκρίθηκε. Η 3η
Ολομέλεια πραγματοποιήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1947 στη Γιουγκοσλαβία
και το σχέδιο ονομάστηκε «Λίμνες» λόγω των κοντινών Πρεσπών…
Το σχέδιο «Λίμνες» προέβλεπε τον τριπλασιασμό της δύναμης του «Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας» (ΔΣΕ), ώστε αν διαθέτει 60.000 μαχητές ως την άνοιξη του 1948 από τις 24.000 που διέθετε τον Σεπτέμβριο του 1947, δηλαδή εντός 6-7 μηνών! Δεδομένου ότι καθ’ όλη τη διάρκεια του βίου το ΔΣΕ δεν κατάφερε να στρατολογήσει, βίαια ως επί το πλείστον, λίγες μόνο χιλιάδες ανδρών και γυναικών, το σχέδιο ήταν εξ’ ορισμού ουτοπικό.
Αυτό το σημείο όμως ήταν το πλέον εύπεπτο. Πέραν της αύξηση της δύναμής του ο ΔΣΕ έπρεπε να εξοπλίσει πλήρως τους 60.000 μαχητές, την στιγμή που δεν διέθετε επαρκή βαρύ οπλισμό για τα υπάρχοντά τμήματά του. Επίσης προβλεπόταν η συγκέντρωση υλικού αρμοδιότητας μηχανικού και διαβιβάσεων και μεταφορικών μέσων. Επίσης ο ΔΣΕ θα μετατρεπόταν σε τακτικό στρατό. Στόχος ήταν η «απελευθέρωση» εκτεταμένης περιοχής στη βόρεια Ελλάδα με κέντρο τη Θεσσαλονίκη με παράλληλη ανακήρυξη «δημοκρατικής κυβέρνησης».
Αναφέρει το σχέδιο: «Πρώτο βασικός σκοπός. Αποκατάσταση εδαφικής ενότητας μεταξύ Μακεδονίας, Ηπείρου και Θεσσαλίας. Αυτό θα επιτρέψει να μεταφέρουμε στο νότο σοβαρές ενισχύσεις σε υλικά για να πετύχουμε την ανάπτυξη των δυνάμεων του ΔΣΕ στις περιοχές Θεσσαλίας, Ρούμελης και Πελοποννήσου και των σοβαρών επιχειρήσεών τους και έτσι να εξασφαλίσουμε τη μέγιστη δυνατή διασπορά των δυνάμεων του εχθρού και, κατά συνέπεια, να ανακουφίσουμε τις περιοχές της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας.
«Δεύτερος βασικός σκοπός: Αποκατάσταση εδαφικής ενότητας μεταξύ των βουνών Χάσια – Πιέρια – Όλυμπος – Κίσσαβος. Σταθερή κυριαρχία του ΔΣΕ στο οροπέδιο Κοζάνης μέχρι τον ποταμό Αξιό με κέντρο βάρους προς τις διόδους Έδεσσα – Άρνισα και Καστανιά με σκοπό την αποκοπή της Δυτικής Μακεδονίας από το νότο και την ανατολή. Ταυτόχρονα ενίσχυση της Κεντρικής Μακεδονίας από την πλευρά της Δυτικής και Ανατολικής Μακεδονίας.
«Τρίτος βασικός σκοπός: Να αναληφθεί αποφασιστική επιθετική προσπάθεια για τη δημιουργία ελεύθερης περιοχής στο χώρο Κόνιτσα – Μέτσοβο, Γρεβενά – Τσοτύλι – Νεστόριο».
Επίσης ανά εδαφικό διαμέρισμα προβλεπόταν: «Ήπειρος. Μόνιμη εγκατάσταση στην περιοχή Παγωνίου και Λάκα Σούλι και εξασφάλιση ελέγχου στην αρτηρία Άρτα – Πρέβεζα – Γιάννενα. Θεσσαλία. Απώθηση του εχθρού από την κεντρική οροσειρά της Πίνδου (Κόζιακας – Άγραφα) και των εκεί θέσεων του ΔΣΕ.
«Ρούμελη. Κυριαρχία του ΔΣΕ στο δρόμο Λαμία – Καρπενήσι με σκοπό την αποκατάσταση εδαφικής ενότητας μεταξύ Θεσσαλίας και Ρούμελης. Ενίσχυση του ελέγχου στο βασικό οδικό άξονα Αθήνα – Λαμία με σκοπό την αγκίστρωση κατά μήκος αυτής της αρτηρίας του μέγιστου δυνατού των δυνάμεων του εχθρού. Προώθηση προς το όρος Πάρνηθα (κοντά στην Αθήνα), ανάπτυξη των επιχειρήσεων στη νήσο Εύβοια και αποκατάσταση άμεσης επαφής με την Πελοπόννησο ώστε να επιτευχθεί η μεταφορά εκεί υλικού. Διαβάστε την συνέχεια στο history-point.gr
Το διαβάσαμε εδώ
ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ
Το σχέδιο «Λίμνες» προέβλεπε τον τριπλασιασμό της δύναμης του «Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας» (ΔΣΕ), ώστε αν διαθέτει 60.000 μαχητές ως την άνοιξη του 1948 από τις 24.000 που διέθετε τον Σεπτέμβριο του 1947, δηλαδή εντός 6-7 μηνών! Δεδομένου ότι καθ’ όλη τη διάρκεια του βίου το ΔΣΕ δεν κατάφερε να στρατολογήσει, βίαια ως επί το πλείστον, λίγες μόνο χιλιάδες ανδρών και γυναικών, το σχέδιο ήταν εξ’ ορισμού ουτοπικό.
Αυτό το σημείο όμως ήταν το πλέον εύπεπτο. Πέραν της αύξηση της δύναμής του ο ΔΣΕ έπρεπε να εξοπλίσει πλήρως τους 60.000 μαχητές, την στιγμή που δεν διέθετε επαρκή βαρύ οπλισμό για τα υπάρχοντά τμήματά του. Επίσης προβλεπόταν η συγκέντρωση υλικού αρμοδιότητας μηχανικού και διαβιβάσεων και μεταφορικών μέσων. Επίσης ο ΔΣΕ θα μετατρεπόταν σε τακτικό στρατό. Στόχος ήταν η «απελευθέρωση» εκτεταμένης περιοχής στη βόρεια Ελλάδα με κέντρο τη Θεσσαλονίκη με παράλληλη ανακήρυξη «δημοκρατικής κυβέρνησης».
Αναφέρει το σχέδιο: «Πρώτο βασικός σκοπός. Αποκατάσταση εδαφικής ενότητας μεταξύ Μακεδονίας, Ηπείρου και Θεσσαλίας. Αυτό θα επιτρέψει να μεταφέρουμε στο νότο σοβαρές ενισχύσεις σε υλικά για να πετύχουμε την ανάπτυξη των δυνάμεων του ΔΣΕ στις περιοχές Θεσσαλίας, Ρούμελης και Πελοποννήσου και των σοβαρών επιχειρήσεών τους και έτσι να εξασφαλίσουμε τη μέγιστη δυνατή διασπορά των δυνάμεων του εχθρού και, κατά συνέπεια, να ανακουφίσουμε τις περιοχές της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας.
«Δεύτερος βασικός σκοπός: Αποκατάσταση εδαφικής ενότητας μεταξύ των βουνών Χάσια – Πιέρια – Όλυμπος – Κίσσαβος. Σταθερή κυριαρχία του ΔΣΕ στο οροπέδιο Κοζάνης μέχρι τον ποταμό Αξιό με κέντρο βάρους προς τις διόδους Έδεσσα – Άρνισα και Καστανιά με σκοπό την αποκοπή της Δυτικής Μακεδονίας από το νότο και την ανατολή. Ταυτόχρονα ενίσχυση της Κεντρικής Μακεδονίας από την πλευρά της Δυτικής και Ανατολικής Μακεδονίας.
«Τρίτος βασικός σκοπός: Να αναληφθεί αποφασιστική επιθετική προσπάθεια για τη δημιουργία ελεύθερης περιοχής στο χώρο Κόνιτσα – Μέτσοβο, Γρεβενά – Τσοτύλι – Νεστόριο».
Επίσης ανά εδαφικό διαμέρισμα προβλεπόταν: «Ήπειρος. Μόνιμη εγκατάσταση στην περιοχή Παγωνίου και Λάκα Σούλι και εξασφάλιση ελέγχου στην αρτηρία Άρτα – Πρέβεζα – Γιάννενα. Θεσσαλία. Απώθηση του εχθρού από την κεντρική οροσειρά της Πίνδου (Κόζιακας – Άγραφα) και των εκεί θέσεων του ΔΣΕ.
«Ρούμελη. Κυριαρχία του ΔΣΕ στο δρόμο Λαμία – Καρπενήσι με σκοπό την αποκατάσταση εδαφικής ενότητας μεταξύ Θεσσαλίας και Ρούμελης. Ενίσχυση του ελέγχου στο βασικό οδικό άξονα Αθήνα – Λαμία με σκοπό την αγκίστρωση κατά μήκος αυτής της αρτηρίας του μέγιστου δυνατού των δυνάμεων του εχθρού. Προώθηση προς το όρος Πάρνηθα (κοντά στην Αθήνα), ανάπτυξη των επιχειρήσεων στη νήσο Εύβοια και αποκατάσταση άμεσης επαφής με την Πελοπόννησο ώστε να επιτευχθεί η μεταφορά εκεί υλικού. Διαβάστε την συνέχεια στο history-point.gr
Το διαβάσαμε εδώ
ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου