Τα
κέρδη που αποκόμισε η Τουρκία από την επιχείρηση στη Συρία είναι ένα
θέμα το οποίο έχει καλυφθεί σε έναν βαθμό με διάφορα άρθρα στην Ελλάδα
και θα αποτελέσει αντικείμενο του άρθρου μας της Κυριακής.
Τα παραπάνω αναφέρονται για να έχουμε και το κατάλληλο «φίλτρο» στην ανάλυσή μας, ενώ μελετάμε το άρθρο του που δημοσιεύτηκε στον ιστοχώρο Ahval Türkçe στις 28/10. Την Κυριακή επανερχόμαστε στο θέμα, με τα κέρδη της Τουρκίας από την επιχείρηση «Πηγή Αίματος» και όχι ειρήνης, φυσικά.
Οι επτά μεγάλες ήττες του Ερντογάν λόγω της επιχείρησης στη Συρία
(Του İlhan Tanır)
Η κυβέρνηση Ερντογάν, έστω και αν ήθελε περισσότερα, κατάφερε να καταλάβει και να θέσει υπό τον έλεγχό της μια περιοχή 120 τχλμ ανατολικά του Ευφράτη. Οι δυνάμεις που στηρίζονται από την Τουρκία ύψωσαν τις σημαίες τους στην Τελ Αμπγιάντ / Γκίρε Σπι και την Ρας αλ Αΐν / Σερεκάνιγιε. Όμως παρ’ όλα αυτά, δεν είναι ξεκάθαρο εάν η Τουρκία έχει κερδίσει κάτι σε διεθνές επίπεδο.
Μετά την επιχείρηση, τα πακέτα των κυρώσεων ξεπέρασαν το προστατευτικό φράγμα που είχε στηθεί στην Ουάσινγκτον υπέρ της Τουρκίας. Όσον και αν ο Ερντογάν κατάφερε να δημιουργήσει ρήγμα στην αντιπολίτευση και να ξεπεράσει το εμπόδιο Κιλιτσντάρογλου-Ιμάμογλου στο εσωτερικό, τα πράγματα στο εξωτερικό πήραν ακριβώς την αντίθετη κατεύθυνση, αφού εκεί ο Ερντογάν μετρά επτά μεγάλες απώλειες:
____
Σημείωση: Το γεγονός ότι οι δύο κρίσιμες ψηφοφορίες για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων και τις κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας και του Ερντογάν ψηφίστηκαν με διακομματική συναίνεση στις 29 Οκτωβρίου, ημέρα ίδρυσης της Τουρκικής Δημοκρατίας, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί τυχαίο. Ειδικά η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, μπορεί να αμφισβητήσει ακόμα και την ίδια την Τουρκική Δημοκρατία. ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ
Όμως δεν είδαμε να γράφονται και πολλά για τις ζημιές που έχει η Τουρκία από αυτήν την επιχείρηση.Επειδή τα ζητήματα αυτά έχουν τις ιδιαιτερότητές τους, και για να έχουμε μια εικόνα για το πώς τα «βλέπει» ένας έγκριτος Τούρκος αρθρογράφος, αποφασίσαμε να μεταφράσουμε άρθρο του Ιλχάν Ταμίρ, ο οποίος για πάνω από δέκα χρόνια παρακολουθεί τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις με κέντρο την Ουάσινγκτον, με δημοσιεύσεις σε έγκριτα ΜΜΕ, όπως το Christian Science Monitor, το BBC Türkçe και η Δεξαμενή Σκέψης Carnegie, ενώ υπήρξε αντιπρόσωπος και αρθρογράφος της Hürriyet Daily News την περίοδο 2009-2014.
Τα παραπάνω αναφέρονται για να έχουμε και το κατάλληλο «φίλτρο» στην ανάλυσή μας, ενώ μελετάμε το άρθρο του που δημοσιεύτηκε στον ιστοχώρο Ahval Türkçe στις 28/10. Την Κυριακή επανερχόμαστε στο θέμα, με τα κέρδη της Τουρκίας από την επιχείρηση «Πηγή Αίματος» και όχι ειρήνης, φυσικά.
Οι επτά μεγάλες ήττες του Ερντογάν λόγω της επιχείρησης στη Συρία
(Του İlhan Tanır)
Η κυβέρνηση Ερντογάν, έστω και αν ήθελε περισσότερα, κατάφερε να καταλάβει και να θέσει υπό τον έλεγχό της μια περιοχή 120 τχλμ ανατολικά του Ευφράτη. Οι δυνάμεις που στηρίζονται από την Τουρκία ύψωσαν τις σημαίες τους στην Τελ Αμπγιάντ / Γκίρε Σπι και την Ρας αλ Αΐν / Σερεκάνιγιε. Όμως παρ’ όλα αυτά, δεν είναι ξεκάθαρο εάν η Τουρκία έχει κερδίσει κάτι σε διεθνές επίπεδο.
Μετά την επιχείρηση, τα πακέτα των κυρώσεων ξεπέρασαν το προστατευτικό φράγμα που είχε στηθεί στην Ουάσινγκτον υπέρ της Τουρκίας. Όσον και αν ο Ερντογάν κατάφερε να δημιουργήσει ρήγμα στην αντιπολίτευση και να ξεπεράσει το εμπόδιο Κιλιτσντάρογλου-Ιμάμογλου στο εσωτερικό, τα πράγματα στο εξωτερικό πήραν ακριβώς την αντίθετη κατεύθυνση, αφού εκεί ο Ερντογάν μετρά επτά μεγάλες απώλειες:
- Halkbank: Όσο κι αν η υπόθεση του κατηγορητηρίου της Halkbank, μετά από προσπάθειες του Τραμπ, κρατιόταν στο ράφι, με βάση ορισμένους ειδικούς, η πίεση που ασκήθηκε μετά την επιχείρηση στη Συρία κατέστησε αναπότρεπτη τη δημοσίευσή του. Κατόπιν αυτού, υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για την εξέλιξη της υπόθεσης στην δίκη που θα αρχίσει στις 5 Νοεμβρίου στις ΗΠΑ. Έστω και αν δεν αποφασιστεί η εξέταση της υπόθεσης, είναι πολύ πιθανό να επιβληθούν κυρώσεις [σ.τ.μ.: σε φυσικά πρόσωπα και στο τραπεζικό σύστημα της Τουρκίας]. Εκτός αυτού, υπάρχει και το θέμα της προβληματικής εμπλοκής του Τζουλιάνι στην υπόθεση, δικηγόρου του Τραμπ, που είναι κι αυτό ένα σοβαρό ζήτημα. Αν αποδειχτεί εμπλοκή του Τζουλιάνι στις σχέσεις του Τραμπ με την Άγκυρα, αν αποδειχτεί ότι ο Τζουλιάνι ήταν λομπίστας της τουρκικής κυβέρνησης, τότε θα μπουν στο μικροσκόπιο όλες οι αποφάσεις που έλαβε ο Τραμπ με την Τουρκία, μια κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει μέχρι και στην εκδίωξη του Τραμπ από την προεδρία.
- Πακέτα κυρώσεων: Μπορεί η Τουρκία να εισέβαλε στη Συρία, όμως αυτό πυροδότησε τις εξελίξεις στο Κογκρέσο, με αποτέλεσμα να προετοιμαστούν 3-4 νέα διαφορετικά πακέτα κυρώσεων εναντίον της. Επίσης, πυροδότησε την έναρξη διαδικασίας ψήφισης του νομοσχεδίου που αναγνωρίζει τη Γενοκτονία των Αρμενίων, ένα ψήφισμα που αν και δεν είναι δεσμευτικό, έχει τεράστια συμβολική σημασία. Ήδη είναι κοντά στην έγκριση το σχέδιο νόμου Engel-McCaul, ενώ δύο ακόμα πακέτα κυρώσεων είναι σε διαδικασία διαβούλευσης στη Γερουσία [σ.τ.μ.: Στις 29/10 εγκρίθηκε πακέτο κυρώσεων στη Βουλή των Αντιπροσώπων με 403 ψήφους υπέρ και 16 κατά, που προβλέπει έλεγχο της περιουσιακής κατάστασης του Ερντογάν και της οικογένειάς του].
- Νομοσχέδιο Αναγνώρισης Γενοκτονίας των Αρμενίων: Το νομοσχέδιο που έρχεται στο προσκήνιο σχεδόν κάθε χρόνο, χωρίς να μπαίνει σε διαδικασία ψηφοφορίας, φέτος θεωρείται εξαιρετικά πιθανόν να ψηφιστεί. Αν δεν προβεί σε κάποια σκληρή, δραματική και απειλητική ανακοίνωση ο Τραμπ την τελευταία στιγμή, το νομοσχέδιο θα τεθεί σε ψηφοφορία στη Γενική Συνέλευση της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ. Σε περίπτωση που το νομοσχέδιο αυτό ψηφιστεί, πάρα τον διπλωματικό πόλεμο που έχει αρχίσει η Τουρκία στην Ουάσινγκτον για να αποτρέψει κάτι τέτοιο, αυτό θα αποτελέσει ήττα της τουρκικής διπλωματίας, που οφείλεται στην επιχείρηση της Τουρκίας στη Συρία [σ.τ.μ.: Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε με διακομματική συναίνεση τις 29/10, με 405 ψήφους υπέρ έναντι 11 κατά].
- Δημόσιες σχέσεις στον στρατηγό των Κούρδων Μαζλούμ Κομπάνι: Ένα άλλο αποτέλεσμα της επιχείρησης ανατολικά του Ευφράτη, είναι ευκαιρία προβολής στη διεθνή κοινή γνώμη του στρατηγού των Δημοκρατικών Δυνάμεων της Συρίας Μαζλούμ Κομπάνι (Ferhat Abdi Şahin), ο οποίος καταζητείται από την Τουρκία με «ερυθρό δελτίο». Ενώ ο Μαζλούμ έχει προσκληθεί στις ΗΠΑ από τον ίδιο τον Τραμπ, το Κογκρέσο ζήτησε από το υπουργείο Εξωτερικών την επιτάχυνση της έκδοσης θεώρησης εισόδου στον στρατηγό. Και σαν να μην έφτανε αυτό, είδαμε βίντεο στο οποίο ο στρατηγός Μαζλούμ συμμετείχε σε τηλεδιάσκεψη με τον υπουργό Άμυνας της Ρωσίας. Με τη δημοσιοποίηση αυτής της συνομιλίας, η Ρωσία, που ούτως ή άλλως δεν αναγνωρίζει το ΡΚΚ ως τρομοκρατική οργάνωση, αποδέχτηκε το διεθνή ρόλο του Μαζλούμ. Η διεθνής προβολή και η πρόσκληση του στρατηγού στην Ουάσινγκτον έχει δημιουργήσει σοβαρούς τριγμούς την Άγκυρα και δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς το θόρυβο που θα ξεσπάσει όταν επισκεφθεί την πρωτεύουσα των ΗΠΑ.
- Μεγάλη ήττα στα ΜΜΕ: Οι σχέσεις του ΑΚΡ και του Ερντογάν με τα ΜΜΕ των ΗΠΑ το τελευταίο διάστημα δεν ήταν καλές, όμως μετά την επιχείρηση η Τουρκία κατηγορείται για σφαγές, χρήση χημικών όπλων, και ως δολοφόνος των ηρωικών συμμάχων των ΗΠΑ, που νίκησαν τον ISIS και τους τζιχαντιστές.
- Έγινε δύσκολο το ταξίδι του Ερντογάν στις ΗΠΑ στις 13 Νοεμβρίου: Όλα τα παραπάνω αύξησαν το βαθμό δυσκολίας της επίσκεψης Ερντογάν στην Ουάσινγκτον, που ούτως ή άλλως θα γινόταν σε προβληματικό περιβάλλον.
- Αυξήθηκε η «ορατότητα» της Βουλής της Δημοκρατικής Συρίας: Η συμπρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Βουλής της Δημοκρατικής Συρίας, δηλαδή η συμπρωθυπουργός της κυβέρνησης της Ροζάβας, Ιλχάμ Αχμέντ, με μια ξαφνική απόφαση προσκλήθηκε και πάλι και επισκέφθηκε τις ΗΠΑ, αντί του Μαζλούμ Κομπάνι, και συμμετείχε ως ομιλήτρια στο Κογκρέσο, ενώ έκανε και υψηλού επιπέδου συνομιλίες στην Ουάσινγκτον. Ήταν κι αυτό ένα από τα απότοκα της επιχείρησης στη Συρία.
____
Σημείωση: Το γεγονός ότι οι δύο κρίσιμες ψηφοφορίες για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων και τις κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας και του Ερντογάν ψηφίστηκαν με διακομματική συναίνεση στις 29 Οκτωβρίου, ημέρα ίδρυσης της Τουρκικής Δημοκρατίας, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί τυχαίο. Ειδικά η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, μπορεί να αμφισβητήσει ακόμα και την ίδια την Τουρκική Δημοκρατία. ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου