Η Προδοσία της Κύπρου, αποτελεί το πρώτο εκ της μακράς σειράς των
εθνικών εγκλημάτων τα οποία διέπραξαν οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις. Η
λυσσώδης άρνηση των πολιτικών απατεώνων και των κομματικών συμμοριών να
ανοίξει ο περιβόητος «Φάκελος της Κύπρου», είναι πτυχή μονάχα όσων
προδοτικών συντελέστηκαν τον μαύρο εκείνο Ιούλιο του έτους 1974.
Την Ελληνική Ιστορία εντούτοις, δεν την γράφουν ψοφοδεείς
πολιτικάντηδες, ούτε οι κατ' επάγγελμα ψεύτες δημοσιογράφοι. Την γράφει ο
Ελληνικός Λαός και τα άξια στρατευμένα τέκνα του. Αναπόσπαστο κομμάτι
της νεώτερης ελληνικής Ιστορίας, είναι η δράση του αρματαγωγού «Λέσβος»
κατά την τουρκική εισβολή στη Μεγαλόνησο.Το βράδυ της 13ης Ιουλίου 1974, το αρματαγωγό «Λέσβος» αποπλέει από τις Κεχριές με κατεύθυνση την Αμμόχωστο στη Κύπρο. Μεταφέρει στρατιώτες που θα αντικαταστήσουν την προηγούμενη σειρά και στρατιωτικό υλικό για την Ελληνική Δύναμη Κύπρου, την περίφημη ΕΛΔΥΚ. Κυβερνήτης του σκάφους είναι ο Πλωτάρχης ΠΝ, Ελευθέριος Χανδρινός.
Το αρματαγωγό, αναμένεται να πιάσει λιμάνι το πρωί της 17ης Ιουλίου, μετά από τετραήμερο ταξίδι. Παρά ταύτα, στις 9 το πρωί της 15ης Ιουλίου ο Κυβερνήτης πληροφορείται από ραδιοφώνου την εκδήλωση πραξικοπήματος στην Κύπρο και την λανθασμένη είδηση πως ο Μακάριος είναι νεκρός. Ο Πλωτάρχης Χανδρινός επικοινωνεί με το Αρχηγείο Ναυτικού, απ' όπου λαμβάνει την εντολή να συνεχίσει την αποστολή του. Το μεσημέρι της 16ης Ιουλίου κι ενώ βρίσκεται νοτίως της Λεμεσού, το Αρχηγείο Ναυτικού διατάσσει τον Χανδρινό να πλεύσει προς τον όρμο Λάρδο στη Ρόδο, διαταγή η οποία διορθώνεται την επομένη 17 Ιουλίου, με την οδηγία να κατευθυνθεί άμεσα προς Αμμόχωστο.
Στις 5 το απόγευμα της 19ης Ιουλίου, το αρματαγωγό «Λέσβος» δένει στο λιμάνι της Αμμοχώστου. Αποβιβάζει τους στρατιώτες, δεν εκφορτώνει όμως το στρατιωτικό υλικό, διότι ο αρμόδιος αξιωματικός της ΕΛΔΥΚ αναφέρει πως δεν χρειαζόταν, μιας και είχαν περισυλλεγεί άφθονες ποσότητες οπλισμού και πυρομαχικών κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος ( επρόκειτο για πυρομαχικά και όπλα τσέχικης προέλευσης τα οποία κατασχέθηκαν από τις δυνάμεις του Μακάριου).
Όση ώρα διαρκεί η αποβίβαση, ο Πλωτάρχης Χανδρινός επισημαίνει την κίνηση στο Κάστρο της Αμμοχώστου, το οποίο βρίσκεται απέναντι από το λιμάνι και εντός του οποίου έχουν οχυρωθεί οπλισμένοι Τούρκοι. Δίνει εντολή να επανδρωθούν τα πυροβόλα του πλοίου και να υπάρχουν πυρομαχικά στο κατάστρωμα κατά τρόπο όμως, ώστε να παραπέμπει σε εργασίες συντήρησης. Τούτο συμβαίνει επειδή για πρώτη φορά στον καταπέλτη του σκάφους υπάρχουν δύο αξιωματικοί της ειρηνευτικής δύναμης, οι οποίοι ελέγχουν στρατιώτες και υλικό που αποβιβαζόταν.
Λίγη ώρα αργότερα, 450 αξιωματικοί και στρατιώτες της ΕΛΔΥΚ επιβιβάζονται στο αρματαγωγό και παίρνουν το δρόμο της επιστροφής.
20 Ιουλίου, η τουρκική εισβολή
Έχει ξημερώσει πια 20 Ιουλίου του 1974 και το Α/Γ Λέσβος βρίσκεται 40 ν. μίλια από την Πάφο, όταν ο Πλωτάρχης λαμβάνει την εντολή να αποβιβάσει τους άνδρες της ΕΛΔΥΚ στη Λεμεσό. Νέα διαταγή, αλλάζει τον χώρο αποβίβασης και το μεσημέρι της ίδιας ημέρας οι αξιωματικοί και στρατιώτες πατούν ξανά κυπριακό έδαφος, στην Πάφο. Ο Πλωτάρχης Ε. Χανδρινός γράφει στην αναφορά του: «Επιθυμώ να αναφέρω ότι ως διεπίστωσα το ηθικόν του Έλληνος, η ψυχραιμία και η τόλμη αυτού ευρίσκεται εις υψηλόν βαθμόν. Δεν θα ήτο υπερβολή να γράψω ότι άπαντες οι επιβαίνοντες του πλοίου Αξ/κοί, Υπαξ/κοί και οπλίται εν ουδεμία περιπτώσει απώλεσαν το θάρρος των και την πίστιν προς τα ιδεώδη της φυλής. Ιδιαιτέρως εθαύμασα το θάρρος των επαναπατριζομένων οπλιτών του Στρατού Ξηράς, οίτινες καίτοι είχον συνειδητοποιήσει ότι επέστρεφον εις τας οικίας των, με έξαλλονενθουσιασμόν και αλλαλαγμούς χαράς εδέχθησαν την, από του στόματός μου, πληροφορίαν περί της επανόδου των εις Κύπρον, προς ενίσχυσιν των μαχομένων συναδέλφων των εναντίον των εχθρών του Γένους».
Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με την Τουρκία και επιπλέον, χωρίς να έχει σχετικές διαταγές, ο Ελευθέριος Χανδρινός διατάσσει τον βομβαρδισμό του τουρκοκυπριακού θύλακα της πόλης, όπου καθώς έχει πληροφορηθεί, έχουν συγκεντρωθεί δύο τάγματα εξοπλισμένων τουρκοκυπρίων. Παράλληλα, οι άρτι αποβιβασθέντες ΕΛΔΥΚάριοι προχωρούν σε εκκαθαριστική επιχείρηση, εξουδετερώνοντας την εν δυνάμει απειλή, ενώ οι οπλισμένοι τουρκοκύπριοι παραδίνονται. Γράφει σχετικά με αυτή την ενέργεια ο Πλωτάρχης στο ημερολόγιό του: «Επί του θέματος της εκτελέσεως βολής εναντίον των τουρκοκυπριακών θέσεων, πλέον των όσων αναφέρθησαν, έχω να προσθέσω ότι από την στιγμήν που διετάχθην όπως αναστρέψω διά Πάφον, εθεώρησα ότι το πλοίον συμμετείχεν, αδιακρίτως εάν έφερε Ελληνικήν Σημαίαν, ενεργώς εις οιονδήποτε είδος επιχειρήσεων, είτε αμυντικών, είτε επιθετικών, ελάμβανονχώραν επί της νήσου ή πέριξ αυτής».
Επιστροφή στην Πατρίδα
Ο Κυβερνήτης του «Λέσβος», γνωρίζει καλά πως είναι πλέον ο περιζήτητος εύκολος στόχος της τουρκικής αεροπορίας. Εύκολος, διότι διαθέτει πενιχρά μέσα αντιαεροπορικής προστασίας, η δε ταχύτητα πλεύσεώς του είναι ιδιαιτέρως χαμηλή καθιστώντας το αρματαγωγό βορά των ορέξεων του εχθρού. Προς τούτον, ο Κυβερνήτης παίρνει την απόφαση να πλεύσει όχι δυτικά προς Κρήτη, οπότε ο εντοπισμός του θα ήταν βέβαιος, αλλά νοτίως, προς τις ακτές της Αιγύπτου. Τηρώντας σιγή ασυρμάτου, ώστε να καταστήσει ακόμη δυσκολότερο τον εντοπισμό του, κινείται παράλληλα στις αιγυπτιακές ακτές και ακολούθως, όταν βρίσκεται σε ασφαλή από την Κύπρο απόσταση, προς Κρήτη και κατόπιν προς το Ναύσταθμο στη Σαλαμίνα. Αξίζει να αναφερθεί, πως το αρματαγωγό χρησιμοποίησε τον ασύρματο μονάχα όταν έπρεπε να αναφέρει στο Αρχηγείο του Ναυτικού το θάνατο από καρδιακή προσβολή ενός πολιτικού υπαλλήλου, οδηγού οχήματος.
Σύγχυση και πανικός στις τουρκικές δυνάμεις
Η αποστολή του αρματαγωγού «Λέσβος» προκάλεσε πανικό στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες έκαναν λόγο για ελληνική στρατιωτική νηοπομπή η οποία αποβίβαζε στρατιώτες και πολεμοφόδια στην Κύπρο. Τουρκικό πολεμικό ναυτικό και πολεμική αεροπορία, αρχίζουν λυσσωδώς να αναζητούν τον ανύπαρκτο ελληνικό στόχο. Το αποτέλεσμα είναι οικτρό για τους βάρβαρους εισβολείς: η τουρκική αεροπορία εκλαμβάνει τα τουρκικά αντιτορπιλικά ως εχθρικά και τα βομβαρδίζει, ενώ ταυτόχρονα τα τουρκικά πλοία βάλλουν κατά των αεροσκαφών με αποτέλεσμα την κατάρριψη τεσσάρων εξ αυτών. Παράλληλα, το τουρκικό αντιτορπιλικό «Kocatepe» (D354) βυθίζεται, παίρνοντας στον βυθό τον κυβερνήτη αντιπλοίαρχο, 13 αξιωματικούς και 64 ναύτες. Σοβαρές ζημιές από τα τουρκικά αεροσκάφη υπέστησαν ακόμα δύο τουρκικά αντιτορπιλικά τα οποία αποσύρονται άμεσα.
Το τουρκικό Γενικό Επιτελείο, εκδίδει ανακοίνωση η οποία αποτελεί μνημείο αυτοεξευτελισμού: «Παρ' όλες τις φιλικές προειδοποιήσεις, οι οποίες συνεχώς εκδίδονταν μέχρι σήμερα το απόγευμα, μια μεγάλη ελληνική αποβατική νηοπομπή, συνοδευόμενη από ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη, κατόρθωσε να διεισδύσει στην περιοχή η οποία είχε κηρυχθεί «απαγορευμένη» από της εσπέρας της 20ής Ιουλίου, και να καταπλεύσει στις 16.00, στα ανοιχτά της Πάφου. Η νηοπομπή απήντησε με πυκνά πυρά στις προειδοποιήσεις της αεροπορίας μας και του ναυτικού μας και άρχισε να αποβιβάζει στρατεύματα στην Πάφο. Η αποβίβασις απετράπη μετά από επιθέσεις της τουρκικής αεροπορίας στον λιμένα της Πάφου. Οι επιθέσεις της αεροπορίας μας προξένησαν βαριές απώλειες στα πολεμικά και τα αποβατικά πλοία της νηοπομπής». Μόνον πολύ αργότερα, οι Τούρκοι αντιλήφθησαν το μέγεθος της καταστροφής που προξένησαν οι ίδιοι στον εαυτό τους, κυνηγώντας το φάντασμα του αρματαγωγού Λέσβος.
Ο αποστρατευθείς με το βαθμό του Πλοιάρχου - και όχι του αρχιπλοιάρχου, βαθμός αποστράτευσης του συνόλου των άκαπνων κομματόσκυλων της μεταπολίτευσης- Ελευθέριος Χανδρινός, απεβίωσε τον Ιούλιο του 1994, άγνωστος και ξεχασμένος από τους λογιστές και τους μεσίτες, τους πολιτικάντηδες και τους δημοσιογραφίσκους της «εκσυγχρονισμένης και δημοκρατικής» Ελλάδας.
Κάθε φορά κατά την οποία οι ψευτοδημοκράτες θα μας ομιλούν με στόμφο για τα ανύπαρκτα επιτεύγματα του Ψευδοεθνάρχητους, Εμείς οι Έλληνες Εθνικιστές θα δίνουμε τον Όρκο στους Ήρωες του Μεγάλου μας Έθνους, στον Ελευθέριο Χανδρινό και στα ηρωικά λιοντάρια της ΕΛΔΥΚ:
Aμέςδέ γ' εσσόμεθα πολλώ κάρρονες - Εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροι!
Ευάγγελος Καρακώστας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου