Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Ιούλιος 1929: Όταν ο Βενιζέλος καθιστούσε τον κομμουνισμό ιδιώνυμο έγκλημα


     
Ιούλιος 1929: Όταν ο Βενιζέλος καθιστούσε τον κομμουνισμό ιδιώνυμο έγκλημα
Γράφει ο Γ. Δημητρακόπουλος.
Αμέσως μετά την ομιλία του συναγωνιστού βουλευτού Γρέγου εις την βουλή των αχρείων και την επισήμανση της αντιφατικής προσωπικότητος του Ελ. Βενιζέλου, την θεατρινίστικη αντίδραση βουλευτών της Νέας Δεινοκρατίας και την ιερά αγανάκτηση των ΜΜΕ για την «ασέβεια» της Χρυσής Αυγής προς τον «Εθνάρχη» Βενιζέλο, θυμήθηκα ένα άρθρο που είχα γράψει παλαιότερα για την ανεκτίμητη προσφορά του Ελευθερίου Βενιζέλου στον αντικομμουνιστικό αγώνα. Με την ευκαιρία, σας το υπενθυμίζω…
Συμπληρώνονται αυτές τις ημέρες 84 χρόνια από τότε που –με πρωτοβουλία του Ελευθερίου Βενιζέλου- ψηφίστηκε στην Βουλή των Ελλήνων ειδικός νόμος που καθιστούσε τον κομμουνισμό Ιδιώνυμο έγκλημα. Ωστόσο, δεν ήταν αυτό το πρώτο νομοθέτημα κατά του ξενοκίνητου και ξενόδουλου κομμουνισμού.
Ο πρώτος σχετικός νόμος έγινε από τον δημοκρατικό Αλέξανδρο Παπαναστασίου (τον οποίο η κυρίαρχος προπαγάνδα προσπαθεί να παρουσιάσει ως… αριστερίζοντα), με το Νομοθετικό Διάταγμα της 19/21-4-1924 «Περί συστάσεως εν εκάστω νομώ επιτροπών Ασφαλείας». Ο νόμος αυτός έγινε το 1924, δηλαδή, μετά την Μικρασιατική καταστροφή («για την οποία όχι μόνο χαρήκαμε, αλλά και την ΕΠΙΔΙΩΞΑΜΕ», όπως υπερηφάνως διακήρυτταν οι κουκουέδες) και μετά την θέση του ΚΚΕ για «ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη», συμφώνως με τας επιταγάς της Κομιντέρν (Κομμουνιστικής Διεθνούς).
Εν συνεχεία, η δικτατορία του Παγκάλου, τροποποίησε το ανωτέρω, με το Νομοθετικό Διάταγμα 5-5/2-6-1926, το οποίον προέβλεπε εκτοπίσεις «παντός ατόμου υπόπτου δια πράξεων αντικειμένων εις την δημοσίαν τάξιν, ησυχίαν και ασφάλειαν της χώρας», καθώς και «παντός ατόμου υπόπτου διαδόσεως ιδεών ανεικειμένων εις τα κυριαρχικά του κράτους δικαιώματα».
Ωστόσο, η πρώτη συγκροτημένη προσπάθεια διαχωρισμού των απάτριδων κομμουνιστών από τον εθνικό κορμό, έγινε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο (που κι αυτόν η κυρίαρχος προπαγάνδα τον εμφανίζει ως ελαφρώς… αριστερίζοντα!), με τον ιδιώνυμο νόμο 4229 της 24/25-7-1929, που έμεινε στην ιστορία ως «Ιδιώνυμο». Ιδού τι όριζε ο συγκεκριμένος νόμος «Περί μέτρων προστασίας του κοινωνικού καθεστώτος και προστασίας των ελευθεριών των πολιτών»:
«Έχοντες υπ’ όψει το άρθρον 75 του Συντάγματος, εκδίδομεν τον επόμενον νόμον, ψηφισθέντα υπό της Βουλής και της Γερουσίας. Άρθρον 1. -1. Όστις επιδιώκει την εφαρμογήν ιδεών εχουσών ως έκδηλον σκοπόν την δια βιαίων μέσων ανατροπήν του κρατούντος κοινωνικού συστήματος ή την απόσπασιν μέρους εκ του όλου της Επικρατείας, ή ενεργεί υπέρ της εφαρμογής αυτών προσηλυτισμόν, τιμωρείται με φυλάκισιν τουλάχιστον εξ μηνών. Προς τούτοις επιβάλλεται δια της αποφάσεως και εκτοπισμός ενός μηνός μέχρι δύο ετών εις τόπον εν αυτή οριζόμενον. Με τας αυτάς ποινάς τιμωρείται και όστις επωφελούμενος απεργίας ή λοκ-άουτ, προκαλεί ταραχάς ή συγκρούσεις. 2. Ως ιδιαιτέρα επιβαρυντική περίπτωσις, θεωρείται η εκτέλεσις της πράξεως εν δημοσίω τόπω παρόντων πολλών ή δια του τύπου, ή εάν ο προσηλυτισμός ενεργείται δια χρημάτων, ή απευθύνεται προς ανηλίκους, στρατιωτικούς εν γένει ή δημοσίους λειτουργούς».
Όπως βλέπετε, γίνεται ιδιαιτέρα μνεία στην «απόσπασιν μέρους εκ του όλου της Επικρατείας». Εννοείται η απόσπασις Μακεδονίας και Θράκης από τον εθνικό κορμό.
Ιδού τι είπε ο Ελ. Βενιζέλος, υπερασπίζοντας την αναγκαιότητα ψηφίσεως του Ιδιωνύμου στη Βουλή: «Πιστεύω, λοιπόν, ότι θα με ακούση ο εργατικός κόσμος, όταν του είπω: ”Πρόσεξε, μην παρασυρθείς, από τους κομμουνιστάς εις τον αγώνα αυτόν, ο οποίος φαίνεται, ότι ετοιμάζεται και εις την μάχην αυτήν, η οποία πρόκειται να δοθή”. Το κράτος εκπροσωπούμενον από την κυβέρνησιν, την νόμιμον, και έχον, ως ελπίζω, υποστήριξιν όλου του πολιτικού κόσμου, θα αντιταχθή κατά τοιαύτης επαναστατικής ενεργείας προς ανατροπήν του ελευθέρου πολιτεύματος, θα την κτυπήση με όλα τα μέσα, τα οποία διαθέτει επί τη βάσει των κειμένων νόμων».
Εθνικισμός

Δεν υπάρχουν σχόλια: