6. Κατά το τέλος του Οκτωβρίου του 1942 ο Άρης συνέλαβε τον πρώην αντάρτη του ΕΛΑΣ Προβια στο χωριό Τσούκα Φθιώτιδος. Με εντολή του τον έδεσαν σε κορμό δένδρου και τον εκτέλεσαν με μεσαιωνικά βασανιστήρια (μαχαιριές, βραστό λάδι στις πληγές, κλπ.), επειδή εγκατέλειψε τον ΕΛΑΣ.
7. Στις 20 Νοεμβρίου του 1942 και ενώ γινόταν προετοιμασίες για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, ο Άρης συνέλαβε εις περιοχή Μαυρολιθαρίου την Ιωάννα Γκόγγου από την Στρώμης της Παονασσίδας, επειδή δήθεν κατέδωσε τους Άγγλους της Γκιώνας εις τούς ‘Ιταλούς. Αυτή την έσφαξε με μαχαίρι, κατόπιν εντολής του, αντάρτης του ΕΛΑΣ, επειδή θεωρήθηκε ύποπτη φυγής από τον Άρη.
8. Στις 23 Νοεμβρίου του 1942 ο Άρης εκτέλεσε με τα χέρια του στην πλατεία του χωρίου Καστριώτισσα Παρνασσίδος τον κτηνοτρόφο Νικ. Μασσαβέττα, απόγονο του Αθανάσιου Διάκου, δήθεν σαν ζωοκλέφτη και πήρε από την οικογένεια του όλα τα πρόβατά της. Λίγα λόγια για τον Αρη Βελουχιώτη. Ό Αθανάσιος Κλάρας ή Άρης Βελουχιώτης, γεννήθηκε στην Λαμία το 1905. Από μικρός έδειξε ροπή για την παρανομία και ήταν γνωστός για μικροκλοπές κ.λ.π. Μετά την απoφoίτηση του από την Μέση Γεωργική Σχολή Λαρίσης, τοποθετήθηκε ως πρακτικός γεωπόνος στην περιοχή της Δράμας. Σύντομα εγκατέλειψε την θέση του επειδή δεν του άρεσε η μισθωτή εργασία. Ακολούθως κατάφυγε στην Αθήνα, όπου άρχισε την κομμουνιστική του δράση. Υπηρέτησε την θητεία του στο Πυροβολικό, όπου και καθαιρέθηκε από τον βαθμό του Δεκανέα λόγω της κομμουνιστικής δραστηριότητος του εντός της Μονάδος. Μετά την απόλυση του ήλθε στην Αθήνα, όπου εργάσθηκε στον «ΡΙΖΟΣΠΆΣΤΗ». Όπως φαίνεται από το Ποινικού του Μητρώο, καταδικάσθηκε περισσότερες από 15 φορές για κλοπές, ψευδορκία, πλαστογραφία, βιαιοπραγίες και απόδραση. Το 1939 στις φυλακές Κερκύρας υπέγραψε δήλωση μετανοίας με την οποία αποκήρυξε το Κ.Κ.Ε. και αποφυλακίσθηκε. Ή πράξη του αυτή τον συνόδευσε μέχρι του θανάτου του, διότι εξ της βρισκόταν πάντοτε σε μειονεκτική μοίρα έναντι των κομματικών του αντίπαλων. Ήταν ιδιόρρυθμο άτομο, χασισοπότης με πολλά ελαττώματα και αδυναμίες, αλλά και πονηρός, τολμηρός και γρήγορος στις αποφάσεις του. Η δράση του κατά την κατοχή, δείχνει άτομο με έντονο κομματικό φανατισμό, εγωπαθές και θηριώδες, χωρίς ανθρωπισμό και ευγενικά αισθήματα. Για τον Βελουχιώτη η ανθρώπινη ζωή δεν είχε καμιά αξία και εφάρμοζε την πάντα την αρχή «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Ουδέποτε τον συγκίνησε ή ανθρώπινη ζωή και ηδονιζόταν να βασανίζει και να σκοτώνει με τα ιδία του τα χέρια ανθρώπους ακόμη και για μικροπαραπτώματα Ήταν ανελέητα σκληρός και δεν δίσταζε να λέει «ότι αν είναι να γλιτώσει ένας ένοχος ας πάνε και εννιά αθώοι», όπως τον περιγράφει ο Καπετάν Νικηφόρος του ΕΛΑΣ στην Εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» στις 23/9/75. Λόγω της ψυχοσύνθεσης του αυτής δεν ήταν δυνατόν να προσελκύσει και ενθουσιάσει τον πληθυσμό σαν χαρισματικός ηγέτης, εκτός βέβαια από αυτούς που ήταν ήδη φανατικοί κομμουνιστές και οι οποίοι είχα την ίδια ψυχοσύνθεση με αυτόν. Με την χρησιμοποίηση όμως σαδιστικών μεθόδων και φρικιαστικών βασανιστηρίων επιβαλλόταν, τόσο στους κατοίκους της υπαίθρου, όσον και στους αντάρτες του. ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου