Λουξεμβούργο, η όαση της φοροδιαφυγής

  ΓΕΩΟΙΚΟΝΟΜΙΑ & ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΔΗΜΟΦΙΛΗ, ΜΑΚΡΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ / Analyst Team 

Οι δημόσιες υπηρεσίες του μικρού Δουκάτου είναι πιο μυστικοπαθείς και σιωπηλές ακόμη και από τη Μαφία – πιστοί υπηρέτες του χρηματοπιστωτικού κτήνους, χωρίς το οποίο μάλλον δεν θα μπορούσε να συντηρηθεί η χώρα

(To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες)

.

Ο κ. J. C. Juncker, ο πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και πρόεδρος σήμερα της Ευρώπης, ήταν ένας μοιραίος άνθρωπος για την Ελλάδα – αφού η επίθεση των αγορών εναντίον μας ξεκίνησε μετά από το γνωστό «The game is over», με το οποίο επέκρινε το 2009 έναν ακόμη αποτυχημένο Έλληνα υπουργό οικονομικών.

Μοιραίος ήταν και για την Κύπρο, στη δολοφονία της οποίας ασφαλώς συνέβαλλε, αφού ήταν προς όφελος της ιδιαίτερης πατρίδας του – η οποία «κληρονόμησε» αρκετούς πελάτες του κυπριακού τραπεζικού συστήματος, καθώς επίσης του νησιωτικού «φορολογικού παραδείσου».

Σήμερα βέβαια είναι πολύ φιλικός απέναντι στη χώρα μας, ένα από τα βασικά όπλα της κυβέρνησης ίσως – ενώ θεωρείται ο πλέον αγαπημένος πολιτικός της πέμπτης και ισχυρότερης όλων εξουσίας: του χρηματοπιστωτικού τέρατος. Άλλωστε με τη βοήθεια του κατάφερε να αναρριχηθεί στην ηγεσία της ΕΕ, παρά τις αντιρρήσεις δύο μεγάλων χωρών: της Γερμανίας και της Μ. Βρετανίας.

Η «αγάπη» αυτή έχει φυσικά το λόγο της, ειδικά όταν χαρακτηρίζει ένα τέτοιο θηρίο – ανάγεται δε στην «ασυδοσία» που του έχει επιτραπεί από τον πρώην πρωθυπουργό, σε μία από τις σημαντικότερες οάσεις της παγκόσμιας φοροδιαφυγής: στο Λουξεμβούργο. Ειδικότερα, με βάση τις έρευνες της WSJ, τα εξής:

Το σημαντικότερο εξαγωγικό προϊόν του μικρού δουκάτου είναι αναμφίβολα οι φορολογικές ελαφρύνσεις – ενώ η κρατική υπηρεσία, η οποία εγκρίνει χιλιάδες φορολογικές συμφωνίες με τους πολυεθνικούς ομίλους, είναι η «Societes 6». Το αντικείμενο της υπηρεσίας αυτής είναι ο καθορισμός των φορολογικών επιβαρύνσεων, οι οποίες αφορούν τις 50.000 περίπου διεθνείς εταιρείες συμμετοχών (Holdings), οι οποίες έχουν έδρα το Λουξεμβούργο.

Η φήμη της «Societes 6» σε άλλες χώρες είναι αμφιλεγόμενη, καθόλου καλή δηλαδή – αφού το δουκάτο κατηγορείται πως με τις φορολογικές του υπηρεσίες έχει αποκλειστικό και μόνο σκοπό την προσέλκυση ξένων επιχειρήσεων οι οποίες, με τη βοήθεια του, μπορούν να φοροδιαφεύγουν νόμιμα. Αντίθετα, η φήμη της μεταξύ των πολυεθνικών ομίλων είναι πάρα πολύ καλή, επειδή λειτουργεί γρήγορα, αποτελεσματικά και μη γραφειοκρατικά.

Η Κομισιόν βέβαια, της οποίας ηγείται σήμερα ο πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, δεν χαίρεται καθόλου με την αποτελεσματική λειτουργία της «Societes 6» – εξετάζοντας πρόσφατα τη φορολογική συμφωνία της με το γνωστό όμιλο Amazon, στην προσπάθεια της να ανακαλύψει εάν υπάρχει μία μη επιτρεπόμενη, μία παράνομη καλύτερα  «συνεργία σε φοροδιαφυγή» του Λουξεμβούργου.

Κάτι ανάλογο έχει συμβεί και με την «Fiat Chrysler», ενώ η Κομισιόν δηλώνει έμμεσα πως θα ακολουθήσουν έρευνες και για άλλους ομίλους – αν και τόσο το Λουξεμβούργο, όσο και οι επιχειρήσεις αμύνονται απέναντι στις κατηγορίες, ισχυριζόμενοι ότι δεν έχει συμβεί τίποτα το παράνομο: πως όλα είναι σύμφωνα με το ισχύον Διεθνές Δίκαιο.

.

Η νομιμοφάνεια

Με φορολογικές ελαφρύνσεις, καθώς επίσης με διάφορες «συμμετοχικές δομές», οι ξένες επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες στο Λουξεμβούργο μπορούν να μειώσουν ορισμένα είδη φόρων τους από έως και 29% στο μηδέν – να πληρώσουν δηλαδή 0% φόρους.

Συνήθως, επιβαρύνονται ελάχιστα ή και καθόλου με φόρους που προέρχονται από τις άδειες χρήσης προϊόντων ή σημάτων των μητρικών τους εταιρειών (Licenses), από τους τόκους που τις χρεώνουν για τα κεφάλαια που δήθεν τις δανείζουν, από μερίσματα, από κεφαλαιακά κέρδη, καθώς επίσης από εκκαθαρίσεις.

Παρά το ότι δε η ΕΕ έχει ενοποιήσει όλες τις διατάξεις που αφορούν τη λειτουργία των μελών της, από τη χρήση ηλεκτρικών λαμπτήρων έως το μέγεθος χιλιάδων εργαλείων, η φορολογική πολιτική παραμένει στη δικαιοδοσία του εκάστοτε κράτους – με ορισμένες χώρες να ασκούν αθέμιτο ανταγωνισμό σε όλες τις υπόλοιπες όπως, για παράδειγμα, η Ιρλανδία, η Ολλανδία και το Λουξεμβούργο.

Η Ιρλανδία βέβαια, λόγω των ενισχύσεων που έλαβε από την Ευρωζώνη, παρά το ότι οι Πολίτες της, εκβιαζόμενοι ασύστολα από την ΕΚΤ ανέλαβαν τα βάρη των χρεοκοπημένων τραπεζών τους (ανάλυση), υπέκυψε στις πιέσεις – περιορίζοντας μερικώς τις φορολογικές ελαφρύνσεις των πολυεθνικών. Η Κύπρος απλά δολοφονήθηκε, επίσης επειδή αναγκάσθηκε να καταφύγει στο δανεισμό από την Ευρωζώνη – ενώ θεωρούμε πως αφενός μεν η είσοδος της στο ευρώ ήταν ένα τεράστιο λάθος, αφετέρου ότι η ΕΕ δεν είναι ο καταλληλότερος «αμυντικός σύμμαχος», από γεωπολιτικής πλευράς.

Επόμενη στη λίστα θα είναι σίγουρα η Ολλανδία, ιδιαίτερα λόγω της υπερχρέωσης του ιδιωτικού της τομέα, σε συνδυασμό με τη φούσκα ακινήτων (άρθρο) – γεγονότα που καθιστούν εξαιρετικά ευάλωτη την οικονομία της, οπότε «επιρρεπή» στις πιέσεις. Η εταιρία που ελέγχεται εκεί σήμερα είναι η Starbucks – αν και πρωταθλητής της νόμιμης φοροδιαφυγής, μέσω της συγκεκριμένης χώρας, λέγεται πως είναι η ΙΚΕΑ.

Σύμφωνα όμως με τους περισσότερους, καμία άλλη χώρα δεν έχει συμπεριφερθεί μέχρι σήμερα τόσο «επιθετικά», όσον αφορά την παροχή φορολογικών ελαφρύνσεων, καθώς επίσης την τήρηση του τραπεζικού και λοιπού απορρήτου, όπως το Λουξεμβούργο. Οι δημόσιες υπηρεσίες του είναι πιο μυστικοπαθείς και σιωπηλές από την ίδια τη Μαφία – πιστοί «υπηρέτες» δηλαδή του χρηματοπιστωτικού κτήνους, χωρίς το οποίο μάλλον δεν θα μπορούσε να συντηρηθεί το Δουκάτο.

.

Οι έλεγχοι

Το προηγούμενο έτος, ο έλεγχος του φορολογικού συστήματος του Λουξεμβούργου από τον ΟΟΣΑ τεκμηρίωσε ότι, δεν τηρούνται τα διεθνή πρότυπα (Standards), όσον αφορά τη διαφάνεια, καθώς επίσης την ανταλλαγή πληροφοριών. Σύμφωνα δε με υψηλό στέλεχος του οργανισμού,

«Ο πλούτος του Λουξεμβούργου βασίζεται στην παροχή βοήθειας προς τις επιχειρήσεις, με στόχο να μην πληρώνουν φόρους σε εκείνες τις χώρες, στις οποίες πραγματοποιούν τα κέρδη τους. Αντί να δημιουργεί αγαθά η χώρα, προσφέρει φορολογικές υπηρεσίες«.

Ο υπουργός οικονομικών του Λουξεμβούργου έχει φυσικά εντελώς διαφορετική γνώμη – ισχυριζόμενος πως η χώρα του τηρεί τα διεθνή πρότυπα και δεν είναι φορολογικός παράδεισος. Όμως, ο ΟΟΣΑ παρουσίασε πρόσφατα προτάσεις για τη φορολόγηση των διεθνών ομίλων, οι οποίες απαιτούν μεγαλύτερη διαφάνεια – δυσκολεύοντας τις επιχειρήσεις να μεταφέρουν τα κέρδη τους σε εκείνες τις χώρες που φορολογούνται λιγότερο. Εν τούτοις, για να γίνουν πράξη αυτές οι προτάσεις, θα πρέπει να ψηφιστούν από τα εθνικά κοινοβούλια – κάτι που δεν φαίνεται ιδιαίτερα εύκολο.

Το παράδειγμα πάντως των Η.Π.Α. είναι χαρακτηριστικό – αφού οι αμερικανικές επιχειρήσεις με έδρα το εξωτερικό, φορολογούν το 9% των διεθνών κερδών τους στο Λουξεμβούργο, στο οποίο διαμένει μόνο το 0,1% του παγκοσμίου προσωπικού τους. Ο συντελεστής φορολόγησης κερδών εκεί είναι μόλις 0,4% – όταν ο αντίστοιχος στις Η.Π.Α. είναι 35%.      

Το σταυροδρόμι των κεφαλαίων

Ο χρηματοπιστωτικός τομέας της χώρας συμβάλλει κατά 36% στο ΑΕΠ, εξαρτώμενος σχεδόν εξ ολοκλήρου από τις φορολογικές ελαφρύνσεις που παρέχονται, καθώς επίσης από τη διακριτικότητα – έχοντας προσφέρει πάρα πολλά στους 550.000 κατοίκους.

Οι Πολίτες του Λουξεμβούργου, με βάση το κατά κεφαλήν εισόδημα (γράφημα), είναι οι πλουσιότεροι του πλανήτη – αν και μειώθηκε τα τελευταία χρόνια επειδή, λόγω της κρίσης, τα κράτη ελέγχουν πιο αυστηρά τους Πολίτες, καθώς επίσης τις επιχειρήσεις τους.

 .

 .

Η χώρα διαθέτει χιλιάδες θέσεις εργασίας για τραπεζίτες, δικηγόρους και οικονομικούς ελεγκτές, αφού 149 τράπεζες έχουν εκεί την έδρα τους – ενώ ο κλάδος των επενδυτικών κεφαλαίων είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παγκοσμίως, μετά τις Η.Π.Α.

Αποτελεί δε ένα διεθνές σταυροδρόμι διακίνησης κεφαλαίων, όπου με τη βοήθεια πολύπλοκων δομών, πολλές επιχειρήσεις μεταφέρουν τα χρήματα τους «κατά το δοκούν» – με αποτέλεσμα οι επενδύσεις των ξένων πολυεθνικών, τα τελευταία δέκα χρόνια, να έχουν τετραπλασιαστεί, φτάνοντας στα 3,2 τρις $.

.

Η πολιτική ισχύς

Το Λουξεμβούργο, ιδρυτικό μέλος της Ευρωζώνης και έδρα του ESM, του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, καθώς επίσης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ήταν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ο «διαμεσολαβητής» των δύο ισχυρότερων κρατών της Ευρώπης – της Γαλλίας και της Γερμανίας.

Αποτελεί επίσης το συνδετικό κρίκο που ενώνει την ευρωπαϊκή πολιτική με το χρηματοπιστωτικό τέρας – από το οποίο προστατεύεται, παρέχοντας του κάθε είδους υπηρεσίες.

Η άνοδος του οφείλεται κυρίως στο ότι, ήταν η πρώτη χώρα που εφάρμοσε τη δεκαετία του 1990 την κοινοτική οδηγία, σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται στις επιχειρήσεις να φορολογούν τα κέρδη τους στο κράτος που έχουν εγκαταστήσει τα κεντρικά τους και όχι εκεί που πουλούν τα προϊόντα τους. Εκτός αυτού, το Λουξεμβούργο κατάφερε να συνάψει 73 διμερείς συμφωνίες, με σκοπό την αποφυγή της διπλής φορολόγησης των επιχειρήσεων – ενώ είναι σε εξέλιξη ακόμη 19.

Το κύριο χαρακτηριστικό της χώρας, στο οποίο στηρίζεται η επιτυχία της, είναι η αξιοπιστία – η σαφήνεια των νόμων, το σταθερό φορολογικό σύστημα, καθώς επίσης η προθυμία των υπουργείων να επιλύουν άμεσα τα προβλήματα των εταιρειών, όπου εμφανιστούν. Για παράδειγμα, οι επιχειρήσεις μπορούν να προτείνουν μία φορολογική δομή της εταιρίας συμμετοχών που σχεδιάζουν να ιδρύσουν στο Λουξεμβούργο, πριν ακόμη εγκατασταθούν εκεί.

Εάν η δομή αυτή εγκριθεί, ενδεχομένως μετά από κάποιες αλλαγές που απαιτούνται, τότε ισχύει τουλάχιστον για πέντε χρόνια, ως έχει – ενώ τα πάντα λειτουργούν εμπιστευτικά, χωρίς καμία διαρροή. Εκτός αυτού, οι αποφάσεις των φορολογικών αρχών διαρκούν ελάχιστα – όταν σε πολλές άλλες χώρες απαιτούνται ακόμη και δέκα χρόνια, καθώς επίσης συνεχείς δικαστικές αντιπαραθέσεις.

.

Η αλλαγή πορείας

Όπως φαίνεται, το Λουξεμβούργο θα συνεχίσει να είναι μία επιτυχημένη χώρα, ακόμη και αν περιορισθούν οι φορολογικές ελαφρύνσεις που προσφέρονται στις ξένες επιχειρήσεις, οι οποίες είναι εγκαταστημένες εκεί – επειδή έχει καταφέρει πλέον να οικοδομήσει ένα σύστημα φιλικό προς την επιχειρηματικότητα, με δημόσιες υπηρεσίες που λειτουργούν γρήγορα, αξιόπιστα και αποτελεσματικά.

Με απλούστερα λόγια, η χώρα στηρίχθηκε μεν στη νόμιμη φοροδιαφυγή, καθώς επίσης στις υπηρεσίες που προσέφερε στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, αλλά δεν έμεινε αδρανής, δρέποντας μόνο τους καρπούς των «επιτυχιών» της – γνωρίζοντας πως σε μία εποχή που τα «πάντα ρέουν» όλο και πιο γρήγορα, πρέπει κανείς να αποκτά συνεχώς περισσότερα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, έτσι ώστε να ισορροπεί την απώλεια των παλαιοτέρων.

Αυτό αποδεικνύεται από την εξέλιξη του ΑΕΠ της (γράφημα), το οποίο συνέχισε να είναι ανοδικό παρά την κρίση, με ένα μικρό διάλειμμα το 2010. Εάν δε σκεφθεί κανείς πως το ΑΕΠ αυτό (60,38 δις $) επιτυγχάνεται με μόλις 209.000 εργαζομένους, όταν το αντίστοιχο της Ελλάδας είναι 241,7 δις $ με σχεδόν 5.000.000 εργαζομένους, θα κατανοήσει την τεράστια διαφορά με τη χώρα μας.

 .

 .

Σε κάθε περίπτωση, το Λουξεμβούργο φαίνεται να αλλάζει πλέον πορεία – κατανοώντας πως δεν πρέπει να θέσει σε κίνδυνο την οικονομία του, σε μία εποχή που τα κράτη επιχειρούν να θέσουν κάποια όρια στη φορολογική ασυδοσία.

.

Επίλογος

Δυστυχώς, οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν συνειδητοποιούν πως οι ευθύνες για τη μιζέρια που διακρίνει την πατρίδα μας, είναι αποκλειστικά και μόνο δικές τους – αφού σε αυτές οφείλεται η τρομακτική έλλειψη σταθερού επιχειρηματικού, φορολογικού και νομικού πλαισίου που εμποδίζει την ανάπτυξη μας.

Όσο και αν πιστεύει δε κανείς πως τα προβλήματα της χώρας μας είναι οικονομικά, λόγω της ευρείας παραπληροφόρησης, κάνει μεγάλο λάθος – αφού είναι σαφώς πολιτικά, από όποια πλευρά και αν τα εξετάσει κανείς.

Ειδικότερα, οι διαρκώς μεταβαλλόμενοι φόροι, η αστάθεια, η μεγάλη εχθρότητα προς τις επιχειρήσεις, η πλήρης ανυπαρξία πλαισίων, η διαφθορά του δημοσίου, οι συνδικαλιστικές «παροξύνσεις», η ανέκαθεν αρνητική στάση της εκάστοτε αντιπολίτευσης προς τις κατά καιρούς κυβερνήσεις κοκ., είναι εκείνα τα «μολυσμένα αγκάθια», τα οποία εμποδίζουν την πατρίδα μας να μεγαλουργήσει – που κορυφώνουν την ανεργία και που διώχνουν τους νέους, καθώς επίσης τους έντιμους, ικανούς Έλληνες σε ξένα κράτη.

Ολοκληρώνοντας, δυστυχώς γελάει κανείς απογοητευμένος κάθε φορά, ακούγοντας ορισμένα πολιτικά κόμματα να αυτοαποκαλούνται προοδευτικά – όταν οι ενέργειες τους, η νοοτροπία τους, καθώς επίσης τα προγράμματα διακυβέρνησης τους είναι τόσο αναχρονιστικά, όσο ίσως σε καμία άλλη χώρα της Δύσης                                                                    ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ .ΕΔΩ

.