Στην Αθήνα αιφνιδιάζονται συνεχώς: Η Άγκυρα μας κτυπάει «κουδουνάκι» και εμείς τρέχουμε από πίσω

OPINION MAKERS

Θεόφραστος Ανδρεόπουλος

Το ανησυχητικό δεν είναι ότι ο Ρ.Τ.Ερντογάν υπέγραψε μνημόνιο με την... μισή Λιβύη με το οποίο οριοθετεί θαλάσσιες ζώνες αρπάζοντας την ελληνική υφαλοκρηπίδα, ούτε καν ότι επιχείρησε να δημιουργήσει μια συμμαχία μαζί με Τυνησία και Αλγερία κατά της Ελλάδας, ούτε καν επίσης ότι επιχειρεί να στρέψει την Αίγυπτο κατά της Ελλάδας δελεάζοντας την με την παραχώρηση της «πηγής» του Ζορ.
Το ανησυχητικό σε όλα αυτά είναι ότι στην Αθήνα δεν είχαν ιδέα ούτε καν ότι υπήρχαν σαν σκέψεις!
Πολύ σωστά, ο Ρ.Τ.Ερντογάν έχει «κρεμάσει κουδουνάκι» στην «μπάλα» και εμείς τρέχουμε από πίσω της, ακολουθούμε τις εξελίξεις που δημιουργεί ο Τούρκος πρόεδρος και μάλιστα ζαλισμένοι καθώς δεν προλαβαίνουμε να αφομοιώσουμε τις... «σφαλιάρες».
Τελευταία και δυσμενέστατη εξέλιξη ότι αναχαιτίστηκε, σχεδόν σε όλα τα σημεία γύρω από την Τρίπολη της Λιβύης η επίθεση των δυνάμεων του στρατηγού Χαλίφα Χαφτάρ, χάρη στην αερογέφυρα ενισχύσεων που έστησε η Τουρκία δια μέσου των FIR, κυρίως της Αιγύπτου, αλλά και της Ελλάδας, παραβιάζοντας την απόφαση του ΟΗΕ για εμπάργκο όπλων και στρατιωτικού προσωπικού στις αντιμαχόμενες δυνάμεις του GNA (αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ κυβέρνηση) και LNA (οι δυνάμεις του Χ.Χαφτάρ που υποστηρίζονται από Αίγυπτο, ΗΑΕ, Ιορδανία κλπ.).
Περισσότεροι από 800 φιλότουρκοι ή Τουρκμένοι ισλαμιστές μεταφέρθηκαν από την Συρία και αναπτύχθηκαν άμεσα στα σημεία που είχε διαρραγεί ή υπήρχε κίνδυνος να διαρραγεί η αμυντική διάταξη των κυβερνητικών δυνάμεων.
Όπως αναφέρουν πληροφορίες που περιήλθαν σε γνώση του ελληνικού ΓΕΕΘΑ, από τα συνολικά 11 σημεία από τα οποία είχε ξεκινήσει η επίθεση των δυνάμεων του Χαφτάρ, τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών γύρω από το Διεθνές Αεροδρόμιο της Τρίπολης, κανένα από αυτά δεν κινδυνεύει αυτή την στιγμή με διάρρηξη.
Το έχουν καταλάβει στην Αθήνα ότι αν ΔΕΝ κερδίσει ο Χ.Χάφταρ την σύρραξη στην Λιβύη, το μνημόνιο που υπέγραψε το καθεστώς της Τρίπολης με την Τουρκία δεν πρόκειται να ακυρωθεί ή τουλάχιστον να έχει ελπίδες να ακυρωθεί;
Γιατί δεν δείχνουν να το έχουν καταλάβει, εκτός εάν ελπίζουν ότι όλα θα τα λύσει η... Χάγη.
Μόνο που στην Αθήνα δεν θα πρέπει να είναι απόλυτα σίγουροι για το τι θα προκύψει στην Χάγη ή με τι όρους θα πάμε στην Χάγη. Να είναι βέβαιοι πως και εκεί ο Ρ.Τ.Ερντογάν θα ετοιμάσει εκπλήξεις. Εκπλήξεις τις οποίες θα σχεδιάζει εδώ και χρόνια.
Άλλωστε κορόιδο είναι; Με τόσο εύκολους και «βολικούς» αντιπάλους γιατί να μην δοκιμάσει να πάρει πίσω ακόμα κι αυτά που δεν πήρε ο ίδιος ο Κεμάλ; Αυτός είναι ο στόχος του, να θέσει υπό ερμηνεία ακόμα και την ίδια την Συνθήκη της Λοζάνης και αν γίνει αυτό τότε... θα «τρίβουμε» τα μάτια μας.
Να πούμε ότι η Ελλάδα επί υπουργίας Ευάγγελου Βενιζέλου στο Υπουργείο Εξωτερικών κατέθεσε στον ΟΗΕ μία ευρεία επιφύλαξη για τις αρμοδιότητες του δικαστηρίου, στην περίπτωση που οι θαλάσσιες οριοθετήσεις ακουμπούν θέματα κυριαρχίας και άμυνας.
Στόχος αυτής της κατατεθείσης επιφυλάξεως, επειδή η Ελλάδα φοβόταν μονομερή προσφυγή της Τουρκίας στην Χάγη, ήταν να εξαιρεθούν από τυχόν παραπομπή ζητήματα κυριαρχίας, εδαφικής ακεραιότητας και αμύνης.
Η Ελλάδα δέχεται παραπομπή στην Χάγη για θέματα υφαλοκρηπίδας και θαλασσίων ζωνών, όχι όμως για ζητήματα που άπτονται της ερμηνείας της Συνθήκης της Λοζάννης και των γκρίζων ζωνών, της αναθεωρήσεως της Συνθήκης του Μοντρέ και της αποστρατιωτικοποιήσεως των νήσων του Αιγαίου.
!Κάτι είχε καταλάβει ο άνθρωπος...              ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ    ΕΔΩ

Φρεγάτες Belh@rra για το ΠΝ: Αποκλειστικά τα κόστη και η διαμόρφωση των πλοίων

Home /Άμυνα, Ελλάδα, Κεντρικά, Προτεινόμενα/Φρεγάτες Belh@rra για το ΠΝ: Αποκλειστικά τα κόστη και η διαμόρφωση των πλοίων

Γιάννης Νικήτας

Άμυνα,Ελλάδα,Κεντρικά,Προτεινόμενα |

Η πλέον πρόσφατη εξέλιξη για το θέμα απόκτησης των νέων γαλλικών φρεγατών περιλαμβάνει την αναλυτική ενημέρωση αναφορικά τα κόστη και τη διαμόρφωση των πλοίων. Ασφαλώς, τα παρακάτω δείχνουν μια πρώτη ολοκληρωμένη εικόνα πλην όμως  η τελική διαμόρφωση είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης.
Το ζήτημα απόκτησης των νέων πλοίων για το ΠΝ το DefenceReview.gr το έχουν παρακολουθήσει εκ του σύνεγγυς από τη πρώτη στιγμή με ακρίβεια και αντικειμενικότητα στο σκέλος των πληροφοριών προς τους αναγνώστες μας. Ως εκ τούτων, τα δεδομένα είναι ως εξής.
Το κόστος για δύο πλοία με πλήρες πακέτο τεχνικής υποστήριξης και όπλων ανέρχεται στα 2 ως το ελάχιστο με μέγιστο τα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες αυτό περιλαμβάνει:
Διαμόρφωση 32 βλημάτων εκ των οποίων οι 24 Aster 30 και 8 MdCN. Το κόστος των όπλων ανέρχεται στα 500 εκατομμύρια ευρώ και περιλαμβάνει ένα φόρτο ανά πλοίο. Στα πλοία δύναται να εγκατασταθεί CIWS (αναφέρεται ευθέως το RAM) με κόστος 80 εκατομμύρια ευρώ δηλαδή 40 εκατομμύρια ευρώ  ανά πλοίο. Εδώ το ΠΝ έχει εκφράσει την άποψη για την εγκατάσταση των Phalanx από τις πρώτες φρεγάτες «S» που θα αποσύρει.

Το RAM κλειδώνει ως όπλο CWIS.

Επιπροσθέτως, πλήρες πακέτο τεχνικής υποστήριξης για 8 έτη με κόστος 110 εκατομμύρια ευρώ. Πρόκειται για το λεγόμενο Follow On Support.  Κάποια μικρά κόστη περιλαμβάνουν επίσης και τη διαμόρφωση του ελικοδρομίου των πλοίων ώστε να υποστήριζουν και να δέχονται ελικόπτερα Aegeanhawk.
Στα επιπλέον κόστη περιλαμβάνονται 200 εκατομμύρια ευρώ που αναφέρονται ως κόστη «Innovation». Στην ουσία πρόκειται για κόστη Research & Development ενώ υπάρχει ένα πολύ μεγάλο κόστος της τάξης των 60 εκατομμυρίων για τις αμοιβές της γαλλικής διεύθυνσης εξοπλισμών. Ανάλογα υπάρχουν και στα Aμερικανικά FMS με χαρακτηριστικό εκείνο του εκσυγχρονισμού των F-16 όπου η Ελλάδα πληρώνει 530 εκατομμύρια δολάρια στην Αμερικανική κυβέρνηση που εκτός από ορισμένα υλικά τα υπόλοιπα είναι τα κόστη των υπηρεσιών και των διαδικασιών του FMS.
Υπενθυμίζεται, ότι το κόστος της διακρατικής συμφωνίας για τον εκσυγχρονισμό των F-16 ανέρχεται σε 1,528 δισ. δολάρια, εκ των οποίων 998 εκατομμύρια δολάρια είναι το συμβόλαιο της Lockheed Martin με την αμερικανική κυβέρνηση και τα εναπομείναντα 530 εκατομμύρια δολάρια είναι το κόστος των υπηρεσιών και υλικών, που προσφέρει η αμερικανική κυβέρνηση καθώς και η Αμερικανική Αεροπορία USAF.
Το κόστος είναι φυσικά συνάρτηση της τελικής διαμόρφωσης των πλοίων καθώς και των λοιπών επιλογών όπως τα χρόνια του FOS ή το συνολικό απόθεμα των όπλων ή άλλες παράμετροι όπως η μείωση του κόστους για το λεγόμενο «Innovation» και φυσικά το απαράδεκτο κόστος της DGA. Προφανώς, εάν οι Γάλλοι αποφασίσουν κοινή διαμόρφωση με 32 κελιά όπως το ΠΝ τότε τα παραπάνω κόστη θα πέσουν στο ένα τρίτο. Οι τελευταίες πληροφορίες μας από τη Γαλλική πρωτεύουσα επιβεβαιώνουν το παραπάνω.
Η συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Παρίσι στις 29 Ιανουαρίου του νέου έτους με τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν αναμένεται να επισφραγίσει το θέμα απόκτησης των νέων γαλλικών πλοίων. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες ήδη στη ΓΔΑΕΕ υπάρχει έντονη προεργασία σε ανεπίσημο επίπεδο ώστε σταδιακά σε βραχυπρόθεσμο χρόνο να λάβει χώρα η σύναψη της τελικής σύμβασης που θα αναφέρει ακριβώς τα τελικά κόστη και τη τελική διαμόρφωση των δύο πλοίων.  

Η διαμόρφωση του πλοίου. Φωτογραφία Γιάννης Νικήτας.

Πηγές του ΓΕΝ επισημαίνουν στον αρθρογράφο πως το ΠΝ είναι ευχαριστημένο από τα πλοία καθώς διασφαλίζεται ικανοποιητική αναχορηγία όπλων, δυνατότητα αεράμυνας περιοχής με κορυφαία βλήματα, ένα πανίσχυρο και το ικανότερο ραντάρ με δυνατότητα εμπλοκής 16 στόχων έναντι 2 στα σημερινά πλοία σε Ελλάδα και Τουρκία και ύπαρξη ενός σύγχρονου συστήματος όπως το RAM ικανό να παρέχει αυτοπροστασία στο πλοίο. Η φράση που χαρακτηριστικά ειπώθηκε είναι πως τα πλοία είναι customize για τις ελληνικές ανάγκες.
Άποψη μας είναι πως η ελληνική πλευρά πρέπει να πιέσει για τη περαιτέρω μείωση του κόστους και να θέσει θέμα περισσότερων πλοίων και κυρίως κορβετών Gowind (συγκεκριμένα Gowind 3100) μέσα από συμφωνία πλαίσιο που θα περιλαμβάνει και την εξαγορά ναυπηγείων. Περισσότερα πλοία είτε 4 φρεγάτες και 4 κορβέτες είτε 2 φρεγάτες και 6 κορβέτες θα προσέφεραν καλύτερη διαπραγματευτική θέση για την Ελλάδα, μεταφορά τεχνογνωσίας στα ελληνικά ναυπηγεία και μια στρατηγική επένδυση των Γάλλων στα ναυπηγεία καθώς και ολική ανανέωση του Στόλου με υπερσύγχρονα πλοία.

Ο συνδιασμός που θα απογείωνε το πλοίο είναι η προσθήκη των CAMM μαζί με το RAM και φυσικά την ύπαρξη των Aster 30.                ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ     ΕΔΩ

ΟΜΑΔΑ ΖΗΤΑ Βετερανοι ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ο πολιτικός αμοραλισμός του Ραγκούση

ΟΜΑΔΑ ΖΗΤΑ Βετερανοι

Αμύνεσθαι ΠΕΡΙ Πατρης ·

Δεν είναι μόνο ο πολιτικός αμοραλισμός του Ραγκούση.
Δεν είναι καν πια παράξενο που μεταπήδησε από το ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΡΙΖΑ και στον Τσίπρα που έβριζε...
Είναι ο σκοτεινός ρόλος αυτού του ανθρώπου

Ο πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα, Πολ Τόμσεν, δεν ήρθε στη χώρα πρώτη φορά μετά την εφαρμογή των Μνημονίων, αλλά αλώνιζε και πριν από τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009.
Τον Αύγουστο του 2009 ο Τόμσεν ταξίδεψε στο νησί της Πάρου.
Εκεί συνάντησε τον τότε δήμαρχο της Πάρου Γιάννη Ραγκούση και επί μακρόν συζήτησε πώς θα χειριστεί η μελλοντική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μία προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ.
Η συζήτηση δεν ήταν μεταξύ των δύο.
Παρών ήταν και ο αδελφός του τότε προέδρου του ΠΑΣΟΚ Αντρίκος Παπανδρέου.
Τίποτε δεν είναι τυχαίο καθώς ο Γιάννης Ραγκούσης εξελέγη βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2009, έγινε πρωτοκλασάτος υπουργός της κυβέρνησης Παπανδρέου, ενώ η χώρα μπήκε στο Μνημόνιο το 2010, αφού «μαγειρεύτηκαν» τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ.
Όπως, βεβαίως, δεν είναι τυχαίο ότι αυτός ο έμπιστος του Παπανδρέου βρίσκεται σήμερα στο ΣΥΡΙΖΑ
email             ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΤΣΟΒΙΒΛΙΟ

“Σκοτεινό το μέλλον της Τουρκίας στη δεκαετία που έρχεται! Ανέχεια και κίνδυνοι από την αλαζονεία Ερντογάν

Από

Militaire News

-

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ

Ξεκινά σε λίγες μέρες μια νέα δεκαετία. Κάθε χώρα κάνει τις δικές της προβλέψεις για το μέλλον . Η τουρκική κυβέρνηση πιστεύει ότι κατάφερε να γίνει μια περιφερειακή υπερδύναμη  και μπορεί να επιβάλει τις απόψεις και τα θέλω της σε όλο τον κόσμο. H πραγματικότητα , όμως, την διαψεύδει. Έγκριτοι δημοσιογράφοι καταθέτουν τις απόψεις τους για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα τους.
Ο Φεχίμ Ταστεκίν κάνει μια προσωπική εκτίμηση στην εφημερίδα Ahval για την δεκαετία που έρχεται και μεταξύ άλλων, γράφει:
“Παραμονές της νέας δεκαετίας η χώρα πλατσουρίζει στο βούρκο της φτώχιας, της ανέχειας, της έλλειψης δικαιοσύνης. Από την πολιτική των μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες καταφέραμε να γίνουμε εχθροί με όλο τον κόσμο. Το μέλλον της εξωτερικής πολιτικής είναι σκοτεινό.
Η χώρα εισέρχεται στο 2020 με πακέτα καταστροφών. Τα οφέλη από τη συμμετοχή στον Εμφύλιο της Συρίας τα τελευταία οκτώ χρόνια ήταν η συγκέντρωση δεκάδων χιλιάδων τζιχαντιστών .
Ο Ερντογάν ισχυρίζεται ότι χάλασε τα σχέδια στην Ανατολική Μεσόγειο. Το μόνο , όμως , που πέτυχε ήταν να αυξήσει τους εχθρούς της χώρας. Ο αραβικός κόσμος πρόσθεσε και την Τουρκία δίπλα στον μεγάλο εχθρό, το Ιράν. Αξιοθρήνητη κατάσταση, αν σκεφθεί κανείς ότι ούτε οι ουλεμάδες της Τεχεράνης δεν εμπιστεύονται την Άγκυρα.
Η Ευρώπη και οι Άραβες ετοιμάζονται να πλήξουν την Τουρκία στο μέτωπο της Λιβύης . Ελλοχεύει ο κίνδυνος της σύγκρουσης Ρωσίας-Τουρκίας. Η Λιβύη από την πλευρά της θα χρησιμοποιήσει την Τουρκία για να εξαναγκάσει τις διάφορες ισλαμικές οργανώσεις σε συμβιβασμό.
Πουλάει το όνειρο της μεγάλης Τουρκίας που έγινε υπερδύναμη.
Δυστυχώς δεν υπάρχουν αισιόδοξα μηνύματα για εναλλακτική λύση. Η κυβέρνηση Ερντογάν δεν έχει τη δυνατότητα , αλλά και την ευκαιρία να κάνει μια νέα αρχή.
Πέρα από τα πολιτικά αδιέξοδα, υπάρχει και μια τρομακτική κοινωνική πραγματικότητα. Καμιά άλλη κοινωνία στον πλανήτη δεν πρόκειται να ανεχθεί το 1/10 της κατάρρευσης που βιώνει  η τουρκική κοινωνία.”
Ο καθηγητής Μουράτ Μπελγκέ (Τ24)  αναφέρει ότι ο Ερντογάν κάνει ό,τι κάνει με σκοπό , όπως λέει, την επιβίωση της χώρας. Όποιος επικρίνει τις απόψεις του θεωρείται όργανο των ξένων που θέλουν να διαμελίσουν την Τουρκία και αυτόματα χρίζεται προδότης.
Στο ερώτημα  “τι δουλειά έχει η Τουρκία στη Λιβύη”, η απάντηση είναι ότι “και ο Κεμάλ πήγε στη Λιβύη”. Φυσικά ο Κεμάλ πήγε στην Λιβύη ως αξιωματικός του Στρατού για να υπερασπιστεί τα εδάφη της οθωμανικής αυτοκρατορίας, στην οποία ανήκε η Λιβύη. Τι σχέση μπορεί να έχει  η μια περίπτωση με την άλλη.
Όλες οι διεκδικήσεις του πασπαλίζονται με τη χρυσόσκονη της αδικημένης Τουρκίας που αγωνίζεται και δίνει νέους απελευθερωτικούς αγώνες.”
Η θρυαλλίδα που θα προκαλέσει την αντίδραση των πολιτών ίσως είναι το φαραωνικό όνειρο της διάνοιξης της διώρυγας στην Κωνσταντινούπολη.  Οι αντιδράσεις διανοούμενων, οικολόγων, ακτιβιστών και απλών πολιτών έντονες. Η συλλογή υπογραφών κινείται με αστραπιαίους ρυθμούς.
Αναμφισβήτητα η διώρυγα είναι ένα ακατόρθωτο σχέδιο λόγω του κόστους της. Ενδεχομένως χρησιμοποιείται από τον Ερντογάν ως ο κυματοθραύστης, για να εκτονώνονται οι πολίτες και να μην αντιδρούν στους κινδύνους ή τα λάθη της εξωτερικής πολιτικής.
Μια άλλη παράμετρος που προκαλεί την οργή του κόσμου είναι η δημιουργία μιας αραβικής επαρχίας στην Κωνσταντινούπολη. Το θέμα αυτό σχολιάζει ο Ορχάν Μπούρσαλι στην Τζουμχουριέτ και γράφει: “Συνοικίες που έχουν το μέγεθος του Πέρα, του Μπαϊράμπασα, του Γαζήοσμάνπασα άλλαξαν ιδιοκτήτες τα τελευταία χρόνια. Τρεις αραβικές εταιρίες απέκτησαν τεράστιες εκτάσεις.
Ο Ερντογάν παρουσίαζε τη μακέτα της διώρυγας στους πλούσιους Άραβες εδώ και χρόνια. Εκείνοι, ως έμπειροι επιχειρηματίες φρόντισαν να αγοράσουν οικόπεδα γύρω από την περιοχή που θα απαλλοτριωθεί. Μεταξύ αυτών και η μητέρα του σεϊχη του Κατάρ, η οποία αγόρασε 44 στρέμματα.
Η διώρυγα σχεδιάστηκε για να κατασκευαστεί μια μεγάλη αραβική πόλη στις πλάτες, στην κορυφή της Κωνσταντινούπολης”.
“Η ευτυχία είναι ένα όνειρο αλλά η δυστυχία είναι η πραγματικότητα”, είχε πει ο Βολταίρος. Το κακό είναι ότι τα όνειρα κάποιων προκαλούν τη δυστυχία και την καταστροφή άλλων.                                      ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ    ΕΔΩ

Εορτή Δένδρου Χριστουγέννων

        Από το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού ανακοινώνεται  ότι την Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2019, πραγματοποιήθηκε στο Πολεμικό Μουσείο, παρουσία του Υπαρχηγού Γενικού Επιτελείου Ναυτικού Υποναυάρχου Γεωργίου Καμπουράκη ΠΝ, η Εορτή Δένδρου Χριστουγέννων, για τα τέκνα του Στρατιωτικού και Πολιτικού Προσωπικού του Πολεμικού Ναυτικού.
        Στην εν λόγω εκδήλωση ,τα παιδιά έλαβαν μέρος σε μουσικοχορευτικά δρώμενα, ενώ παρακολούθησαν θεατρική παράσταση παραμυθιού «Τα Χριστούγεννα του Σκρούτζ».

Διεύθυνση Εθιμοτυπίας & Δημοσίων Σχέσεων

Έκθεση εικόνων

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•             ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ      ΕΔΩ

Επίσκεψη Αρχηγού ΤΑ στην 133ΣΜ και στην 11η ΜΚΒ

Τη Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2019, ο Αρχηγός Τακτικής Αεροπορίας (ΤΑ), Αντιπτέραρχος (Ι) Θεμιστοκλής Μπουρολιάς, με την ευκαιρία των εορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, επισκέφθηκε την 133 Σμηναρχία Μάχης (133ΣΜ) στο Καστέλλι του Νομού Ηρακλείου Κρήτης και την 11η Μοίρα Κατευθυνομένων Βλημάτων (11η ΜΚΒ) στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου τον υποδέχθηκαν οι Διοικητές των Μονάδων, Σμήναρχος (Ι) Ιωάννης Σγουράκης και Σμήναρχος (Ι) Παντελεήμων Κοβλατζής, αντίστοιχα.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του, ο Αρχηγός ΤΑ συνομίλησε και αντάλλαξε ευχές με το προσωπικό των Μονάδων, τους Ιπτάμενους και Τεχνικούς των αεροσκαφών επιφυλακής, καθώς επίσης και με τα πληρώματα ετοιμοτήτων των Οπλικών Συστημάτων TOR-M1 και S-300.

1 από 9

                                                                                                                        ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ   ΕΔΩ

133 ΣΜ

133 ΣΜ

133 ΣΜ

133 ΣΜ

133 ΣΜ

11η ΜΚΒ

11η ΜΚΒ

11η ΜΚΒ

11η ΜΚΒ

Κόκκινη Λαίλαπα... Με ΤΣΕΚΟΥΡΙΑ και ΜΑΧΑΙΡΙΑ η απόφαση του ΕΛΑΣ... Σαν σήμερα στην Αθήνα οι κομμουνιστές, ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ την ηθοποιό Ελένη Παπαδάκη...!!!

ΣΤΟΧΟΣ

Η Ελένη Παπαδάκη (4 Νοεμβρίου 1903 - 21 Δεκεμβρίου 1944) ήταν η κορυφαία ελληνίδα ηθοποιός του Μεσοπολέμου, την οποία ο Γρηγόρης Ξενόπουλος είχε χαρακτηρίσει 'αδιαμφισβήτητη διάδοχο της Κοτοπούλη'. Γνώρισε την δόξα πολύ νέα, αλλά έχασε την ζωή της μόλις στα 41 της, από την λαϊκή αστυνομία του Κουκουέ...

Όπως έδειξε η ιατροδικαστική έρευνα, το πτώμα της άτυχης ηθοποιού έφερε μια μαχαιριά στον λαιμό και πλήγματα από τσεκούρι στο σώμα. Τα χέρια επίσης του θύματος ήταν γαντζωμένα στα μαλλιά της, σε μια προσπάθεια να προφυλάξει, ίσως, το κεφάλι της από τα κτυπήματα. Τέλος τα μάτια της - τα πιο όμορφα μάτια του ελληνικού θεάτρου - ήταν ορθάνοικτα από τρόμο και καθρέφτιζαν όλη τη φρίκη που είχε ζήσει από τους ΕΛΑΣίτες...

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ "ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ" ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΑΝ ΗΤΑΝ ΣΚΗΝΗ ΑΠΟ ΤΑΙΝΙΑ ΘΑ ΤΗΝ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΓΙΑ ΕΝΗΛΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΗΛΙΚΟΥΣ. ΠΡΟΣΕΞΤΕ... ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΑΜ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΥΡΑΤ...

Ο Δημήτρης Μυράτ, στο τελευταίο βιβλίο του θυμήθηκε την ημέρα εκείνη:

''Τη μέρα που ξέσπασε το Δεκεμβριανό κίνημα του'44, ήταν μια Κυριακή. Ξεκίνησα ποδαρόδρομο ώς τα Πατήσια- είχαμε συνηθίσει στην Κατοχή την έλλειψη συγκοινωνιακών μέσων- να πάω στην παράσταση του ΡΕΞ. Δεν είχαμε μάθει πως το πρωί στο Σύνταγμα είχε χυθεί το πρώτο αίμα. Φτάνοντας στο μακαρίτικο θέατρο 'Παπαιωάννου'' άκουσα κάτι συναδέλφους να μου φωνάζουν ''Που πάς, δεν υπάρχουν παραστάσεις!''. Γύρισα πίσω,φυσικά με το ίδιο συγκοινωνιακό μέσο. Στην οδό Ιακωβίδου όπου μέναμε κι οι δυό, απάντησα την Ελένη έξω απ'το σπίτι της. Της είπα τα νέα: ''Πήγαινε κάπου να κρυφτείς, φοβάμαι μη σε βρεί κακό''. Έγινε θηρίο ανήμερο. Πρώτη φορά την είδα έτσι στα τόσα χρόνια της στενής μας φιλίας ''Είσαι και συ από κείνους που με λένε δωσίλογη!'', φώναξε με την κρυστάλλινη φωνή της, που δεν έχανε την μαγεία της ακόμα κι όταν ήταν οργισμένη. Δεν τόλμησα να της αντιμιλήσω. Λιγες μέρες πρίν, στο Θέατρο Διονύσια, της Πλατείας Συντάγματος είχε οργανωθεί από το Σωματείο των ηθοποιών μια γενική συνέλευση με σκοπό την δίκη των δωσίλογων ηθοποιών.'' (Δοσίλογους οι κομμουνιστές θεωρούσαν ΟΛΟΥΣ όσους δεν ήταν στο ΕΑΜ ή στο ΚΚΕ κι αυτό συνεπάγεται και από την σημερινή τοις ρητορική για εκείνη την περίοδο)

Άλλα άτομα από τον περίγυρό της ανησυχούσαν λίγο παραπάνω. Ο ηθοποιός Χαράλαμπος Πλακούδης της συνέστησε να μην παρουσιάζεται πολύ για να μην γίνει στόχος, ενώ ο δικηγόρος Νίκος Θηβαίος, της πρότεινε να μετακομίσει σε μια πιο ασφαλή γειτονιά-ίσως στο Κολωνάκι. Εκείνη δεν έδωσε σημασία, παρότι είχαν γίνει ήδη έξι συλλήψεις γύρω από την γειτονιά της στα μέσα του Δεκέμβρη...

Ατάραχη, απαντούσε σε όποιον την συμβούλευε να φυλαχτεί: ''Μα γιατί να φύγω; Τι έχω κάμει; Επείραξα ποτέ κανένα; Επειδή έσωσα ανθρώπινες ζωές στην Κατοχή, είναι ποτέ δυνατόν να έχω τον παραμικρότερο φόβο; Ας με πιάσουν, και να δούμε τι κακό έκαμα. Εξάλλου όταν περάσουν αυτές οι ταραγμένες μέρες, θα μου δοθεί ασφαλώς η ευκαιρία να βάλω πολλά πράγματα στην θέση τους. Θα μείνω να ξεκαθαρίσω αυτή την κατάσταση, να ιδώ τι έχουν μαζί μου. Γιατί να φύγω λοιπόν;''

Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ

21 Δεκεμβρίου, ημέρα Πέμπτη.

Ξημέρωσε με έναν μολυβένιο ουρανό κι ένα τσουχτερό κρύο. Τη νύχτα ένα μακρινό ουρλιαχτό σκύλου, είχε κρατήσει την Ελένη αρκετή ώρα ξύπνια και την είχε γεμίσει ανησυχία.

Αντίθετα με την συνήθειά της, σηκώθηκε πολύ νωρίς και ετοιμάστηκε με ξεχωριστή επιμέλεια. Όχι οτι δεν το συνήθιζε, αλλά τις μέρες εκείνες μπορούσε να θεωρηθεί ίσως σα μια περιττή πολυτέλεια. Αφού έκανε το μπάνιο της, φόρεσε καινούρια εσώρουχα και ένα καινούριο ζευγάρι μεταξωτές κάλτσες.

Όταν κατέβηκε να δεί τους δικούς της, φορούσε καφέ φουστάνι, καστόρινα παπούτσια, ένα σκουφάκι που έμοιαζε σαν αυτά που φοράνε οι καθολικοί καπουτσίνοι και γούνινο παλτό. Μετά βγήκε για ψώνια προσπαθώντας να βρεί λίγο μέλι, αλλά γύρισε άπρακτη μιας και το πολύτιμο εμπόρευμα που αναζητούσε για την μητέρα της είχε ήδη εξαντληθεί. Γενικά όλη η γειτονια παρουσίαζε μεγάλη στέρηση τροφίμων. Πετάχτηκε μετά απέναντι, στην γειτόνισσά της Μπούμπα Κορυζή και της πήρε λίγους κύβους ζάχαρη από ένα δέμα του Ερυθρού Σταυρού, γιατί συνήθιζαν να ανταλλάσσουν τέτοια σπάνια επισιτιστικά ευρήματα. Θυμάται η καΠαπαληγούρα οτι φεύγοντας η Ελένη της είπε οτι θα πήγαινε στου Δημήτρη Μυράτ , συμπληρώνοντας οτι είχε το προαίσθημα πως θα την συλλάβουν.Νωρίς μετά το μεσημεριανό φαγητό, συγκεντρώθηκαν στο σπίτι του Μυράτ. Πρίν βγεί απ'το δωμάτιο της, χάιδεψε τα βιβλία της στην βιβλιοθήκη.

-Άκουσα οτι ανατινάζουν σπίτια.

Ας καταστραφεί το σπίτι μου, φθάνει να μην πάθουν τίποτα τα βιβλία μου

Ο καπετάν Ορέστης, φαίνεται οτι ζήτησε εκείνο το απόγευμα τη σύλληψη της Ελένης Παπαδάκη. Στο γραφείο του ΕΑΜ υπήρχε ήδη μια λίστα με τα ονόματα των ''αντιδραστικών στοιχείων'' και το όνομά της ήταν μέσα, με τον προσδιορισμό ''η φιλενάδα του Ράλλη''.

Ο Κώστας Μπιλιράκης, φοιτητής Ιατρικής, ανέλαβε το καθήκον να την συλλάβει. Μην γνωρίζοντας τον ακριβή τόπο κατοικίας της, έκανε στάση στην οδό Χρυσοστόμου και ρώτησε την υπηρέτρια του κομμουνιστή δικηγόρου Μακρή, Γεωργία, πρός τα πού να κατευθυνθεί. Σταμάτησε έξω απ'το σπίτι της Αιμιλίας Καραβία, και αυτή τη φορά η υπηρέτρια της Μίλιας, η Αργυρώ, τον έστειλε στο διπλανό σπίτι. Βρήκε την Αικατερίνη Παπαδάκη, που εκείνη την ώρα διάβαζε στο ανοιχτό παράθυρο. Την ρώτησε άγρια:

-Που είναι η Ελένη Παπαδάκη;

-Δεν είναι σπίτι αυτή τη στιγμή.

-Πού είναι και τι ώρα θα γυρίσει;

-Δεν ξέρω που είναι, μα θα γυρίσει κατά τις εφτά. Μια στιγμή να ρωτήσω.

-Όχι. Κάτσε εκεί που είσαι, γιατί στην άναψα!

Βλαστημώντας και απειλώντας συνέχισε.

-Εδώ πολιτοφυλακή του ΕΑΜ! Πού είναι η Ελένη Παπαδάκη;

-Δεν ξεύρω,σας είπα. Βγήκε απ'το σπίτι. Τι συμβαίνει;΄

Βλέποντας τον Μπιλιράκη έτοιμο να σκαρφαλώσει στο παράθυρο, η γρια-Παπαδάκη κατέβασε απότομα το ρολό του παραθύρου. Βγήκε από το πορτάκι της κουζίνας, κι έτρεξε στο σπίτι της Καραβία για βοήθεια. Στην αυλή μεταξύ των δύο σπιτιών βρήκε τον Μιχαλακόπουλο.

-Βοηθήστε με κύριε. Κάποιος με κυνηγά με το πιστόλι να με σκοτώσει!

-Μήν κάνετε έτσι κυρία, κάποιον θα καταζητεί, απάντησε αυτός με απάθεια.

Ο Μπιλιράκης εμφανίστηκε και πάλι και άρπαξε την γριούλα από το μπράτσο, κραδαίνοντας το πιστόλι. Τη σκηνή είδε η νύφη της, Τεό Παπαδάκη που έτρεξε να ρωτήσει τι συμβαίνει. Μέσα στον πανικό της, η Τεό φανέρωσε στους ''πολιτοφύλακες''' οτι η Ελένη βρισκόταν στο σπίτι του Μυράτ. Ο Μυράτ, ήταν μέλος του ΕΑΜ, και ήλπισε οτι εκείνος θα βοηθούσε. Ο Μπιλιράκης κατευθύνθηκε προς το σπίτι του Μυράτ, ενώ ο Μιχαλακόπουλος έμεινε πίσω στο σπίτι της Καραβία, κρατώντας την γρια-Παπαδάκη, όμηρο. Πέντε το απόγευμα, ο Μπιλιράκης εισέβαλλε

στην οικία Μυράτ. Οι άντρες,που έπαιζαν χαρτιά, έντρομοι σήκωσαν τα χέρια ψηλά.

-Την Ελένη Παπαδάκη! Που είναι η Ελένη Παπαδάκη; Σας συλλαμβάνω όλους, μπρός, πάμε στην Πολιτοφυλακή

Ο Βλάσσης Μακαρώνας, ήταν ο ωμός εκτελεστής της Ελένης Παπαδάκη. Πρίν γίνει ο δήμιος της Ελένης ήταν ένας μπακάλης από τους Ποδαράδες. Ο καπετάν Ορέστης, ήταν φυσικά ο επόπτης στο μεγαλειώδες έργο των δημίων του, Στέφανου Λιόλιου, Πέτρου Τζογανάκη, Ιωάννη Κουκούτση.

''Μου την έφεραν σε ταξί.'' διηγήθηκε ο Μακαρώνας. ''την είχαν στριμωγμένη οι άνθρωποι της πολιτοφυλακής. Ήταν τυλιγμένη στο γούνινο παλτό της γιατί έκανε διαβολόκρυο. ''

Μετά από την Ελένη Παπαδάκη είχαν σειρά επτά χωροφύλακες πρός εκτέλεση. Και ο αριθμός τους αυξάνονταν μέχρι το πρωί. Γι'αυτό έγιναν όλα βιαστικά. Τους κράτησαν προσωρινά στο κρατητήριο κι ύστερα ξεκίνησε η παρέλαση..

Οι μελλοθάνατοι παρήλαυναν μπροστά από τον καπεταν-Ορέστη ο οποίος τους γύμνωνε από τα πολύτιμα αντικείμενα.. Σταυρούς, βέρες, δαχτυλίδια.. Όταν ήρθε η σειρά της Ελένης, της αφαίρεσε δύο δαχτυλίδια και τη την ξαπόστειλε στην ομηρία. Όταν πέρασαν καμμιά δεκαριά άλλοι, του ήρθε επιφοίτηση:

-Π'ώς είπε αυτή οτι τη λένε;

Παπαδάκη; Δεν είναι αυτή που καταδίκασε το Σωματείο ελλήνων ηθοποιών;''

Κι έδωσε την διαταγή του θανάτου.

* * *

Το τέλος της άτυχης Ελένης ήτανε φοβερό.

Ο Μακαρώνας την παρέλαβε μπροστά στον Ορέστη, ο οποίος είχε διατάξει την εκτέλεση με τσεκούρι, όπως γινόταν με τα άλλα πολυάριθμα θύματα. Την διέταξαν να γδυθεί ενώ εκείνη είχε αντιληφθεί ότι πλησιάζει το τέλος της. Ετρεμε από το κρύο και το φόβο και κλαίγοντας τους

παρακαλούσε. Εβγαλε την γούνα της την οποία παρέλαβε ο Ορέστης και όταν την διέταξε να βγάλει και τα υπόλοιπα ρούχα της αναλύθηκε σε δυνατές κραυγές απελπισίας και γόους. Ορμησαν τότε αφιονισμένοι πάνω της και μεσα σ’ ένα κατήφορο από προπηλακισμούς την έσυραν κοντά σε ένα ανοιγμένο λάκκο κι’ εκεί την έγδυσαν με την βία.              ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ   ΕΔΩ

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟ-ΑΡΛΟΥΜΠΕΣ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ «ΑΝΑΛΥΤΩΝ» ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΑ ΚΑΝΑΛΙΑ

 

Νίκος Χειλαδάκης 

5/5 (13)
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Το τελευταίο καιρό με την ολοένα και αυξανόμενη ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν ξεφυτρώσει πολλοί τουρκολόγοι του… πουθενά, με ατέλειωτες συζητήσεις στα ελληνόφωνα ανθελληνικά κανάλια και όλοι, λίγο πολύ, πλησιάζουν στην τελική λύση για την κρίση που θα πρέπει να είναι για άλλη μια φορά υποχώρηση στα εθνικά θέματα, στην εθνική μας κυριαρχία και ακόμα χειρότερο, η προσφυγή στο διεθνές νεοταξικό δικαστήριο της Χάγης εκλιπαρώντας την Τουρκία να μας ακολουθήσει για να διαπραγματευτούμε την…εδαφική μας ακεραιότητα.
Κάνεις από όλους αυτούς του ειδήμονες δεν κάθεται κατ’ αρχή να ομολογήσει το πως όλα αυτά τα χρόνια μια εγκληματική εξωτερική πολιτική, που βασίζονταν στο βολικό παραμυθάκι της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας και ότι η Άγκυρα θα συμμορφώνονταν προς τις ευρωπαϊκές υποδείξεις, συν της πολιτικής του κατευνασμού για να αποφύγουμε τον πόλεμο, μας έφερε στο έσχατο σημείο στο χείλος του πολέμου και όλα αυτά από ένα προδοτικό πολιτικό σύστημα.
Το βασικό στοιχείο όλων αυτών των ατέρμονων συζητήσεων, πλην ελαχίστων εξευρέσεων, είναι ότι όλοι αυτοί οι «ειδικοί» έχουν κυριολεκτικά μεσάνυχτα για το τι γίνεται μέσα στην Τουρκία και πως διαμορφώνονται οι κινήσεις της Άγκυρας προς την δική μας πλευρά και όχι μόνο, και αυτό γιατί ελάχιστοι γνωρίζουν την τουρκική πραγματικότητα, έχουν καταδεχτεί να μελετήσουν την χώρα αυτή, την κοινωνία, την πολιτική και τον στρατό της.

Και ένα πρώτο στοιχείο που αγνοείται συστηματικά, είναι για παράδειγμα ότι μετά το αποτυχόν πραξικόπημα έχουν εξολοθρευτεί περίπου το 40 με 50% των στελεχών των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. Δεν γνωρίζουν ότι ακόμα και οι γνώστες πολεμικές βιομηχανίες, Aselsan, Tübitak, κλπ, έχουν αποδεκατιστεί από τα κυριότερα στελέχη ενώ αλλά έχουν οδηγηθεί στην…«αυτοκτονία», (ειδικά στην Aselsan). Ότι μέχρι σήμερα ο «αγαπητός» και «λατρευτός» στον τουρκικό λαό, Ερντογάν, είχε υποστεί τουλάχιστον…τρεις απόπειρες δολοφονίας και ότι τα εκατομμύρια των Κούρδων στην Κωνσταντινούπολη, (υπολογίζονται στα 4 εκατομμύρια), έχουν ορκιστεί να τον εξοντώσουν, γεγονός που δείχνει πως εκεί ένα καζάνι «βράζει» επικίνδυνα.
Στην πραγματικότητα η σημερινή Τουρκία που μας κουνά συνεχώς το δάχτυλο και μας απειλεί με έντεχνες, καλα μελετημένες μεθόδους ψυχολογικού πολέμου καθώς έχει βρει πρόθυμα «πρόβατα» να εκφοβίζει, είναι η ίδια στα τέλη του δεκάτου ενάτου αιώνα που είχε χαρακτηριστεί σαν ο Μεγάλος Ασθενής.

Κάνεις δεν θέλει στην πραγματικότητα τον Ερντογάν, ούτε η Μόσχα, ούτε η Ουάσιγκτον και αυτά που λένε για προσωπικές φιλίες με Πούτιν και Τραμπ, δηλαδή αυτών των δυο με ένα αλλοπρόσαλλο και αλαζόνα Ερντογάν, είναι παραμύθια για ευκολόπιστους. Το πρόβλημα για αυτούς είναι το πρόβλημα που είχαν οι τότε μεγάλες δυναμεις πως θα χειριστούν μια διαδικασία αποσταθεροποίησης και τι κινδύνους έχει αυτή. Και οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι επικεντρώνονται σε μια πραγματικά τεράστια στρατοκρατική μηχανή, που κανείς δεν ξέρει ποιος θα την ελέγχει στην διαδικασία αυτή.
Μας έχουν βάλει την ιδέα όλοι αυτοί οι αιθεροβάμονες ειδικοί, ότι είμαστε μια μικρή χώρα ουσιαστικά ανίκανη να αντιπαρέλθει στην υπερδύναμη της Τουρκίας. Μια υπερδύναμη όμως, με γυάλινα πόδια.
Στην πραγματικότητα η υπερδύναμη αυτή έχει τόσους πολλούς εχθρούς και εντός και εκτός, που σκόπιμα κυρίως τους εσωτερικούς, αγνοούμαι και δεν αξιοποιούμε. Κάποιος γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος είχε γράψει πρόσφατα ότι η Τουρκία κινδυνεύει να διαλυθεί όχι με κάποιο πόλεμο με εξωτερικό εχθρό, αλλά με μια διαδικασία αυτοδιάλυσης, μέσα σε ένα εσωτερικό περιβάλλον με χίλιες δυο αντιθέσεις και εκρηκτικές καταστάσεις. Μια γεύση από αυτό παίρνουμε καθημερινά από τα τουρκικά κανάλια με τις κηδείες των Şehit, από διάφορες περιοχές της χώρας. Εκεί πέφτει… πολύ κλάμα και πάλι κλάμα.

Η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν είναι εθνική, αλλά μια πολιτική που εξυπηρετεί μόνο αυτούς που κάθονται στις μεγάλες καρέκλες και εκτελούν τις εντολές των αφεντάδων τους για να εξακολουθήσουν να κάθονται στις μεγάλες καρέκλες τους.
Τα γεγονότα όμως θα έρθουν, θέλουμε δεν θέλουμε, μας αρέσουν δεν μας αρέσουν, και τότε όλοι αυτοί οι καρεκλοκένταυροι θα είναι οι πρώτοι που θα πληρώσουν το ακριβό τους αντίτιμο.
Στο βίντεο καταφέρονται κατά του Ερντογάν και του εσωτερικού «πολέμου» του, από τον αξιωματικό και από άλλους συγγενείς του θύματος. Αυτή είναι η πραγματική Τουρκία.

Ίδωμέν και Αναμένωμεν, με…εμπιστοσύνη, προπαντός εμπιστοσύνη!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr        ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ    ΕΔΩ

Χίος: Μουσουλμάνοι έποικοι προσπάθησαν να πυρπολήσουν εκκλησία - Έκαψαν την Αγία Τράπεζα (βίντεο)

• 
  

Τα ξημερώματα του Σαββάτου, μουσουλμάνοι έποικοι στη Χίο προσπάθησαν να πυρπολήσουν το ξωκλήσι της Παναγίας της Λειαπυργούσαινας στο Χαλκειός.
Το ξωκλήσι αυτό βρίσκεται μόλις 200 μέτρα από τη δομή «φιλοξενίας» των παράνομων μεταναστών.
Αυτό μάλιστα είναι το δεύτερο περιστατικό εμπρησμού εκκλησίας μέσα σε 1,5 μήνα μετά τον Άγιο Χαράλαμπο, ο οποίος βρίσκεται επίσης δίπλα στη δομή.
Το περιστατικό έγινε αντιληπτό από κάτοικο της περιοχής που πήγε να ανάψει το καντήλι, αφού είδε την σιδεριά παραβιασμένη και την πόρτα της εκκλησίας να λείπει.
Οι δράστες όπως προκύπτει, είχαν ως στόχο όχι να κλέψουν αλλά να πυρπολήσουν την εκκλησία αφού πήραν το καντήλι και το τοποθέτησαν στην Αγία Τράπεζα με αποτέλεσμα να πάρει φωτιά το κάλυμμα της Αγίας Τραπέζης και να επεκταθεί και στον χώρος της Αγίας και Ιεράς Πρόθεσης, στον χώρο δηλαδή όπου γίνεται η προετοιμασία των προσκομιζομένων δώρων με σκοπό την τέλεση της Θείας Ευχαριστίας.
Αυτό φυσικά δεν θα πρέπει να προκαλεί εντύπωση άλλωστε σε αρκετές μουσουλμανικές χώρες από τις οποίες προέρχονται οι αλλοδαποί που έχουν εγκατασταθεί στην χώρα μας, είναι γνωστό πως του Χριστιανούς τους σκοτώνουν κατά βούληση και τις εκκλησίες τις καίνε ή τις τινάζουν στον αέρα.  
Δυστυχώς αυτή είναι η νέα πραγματικότητα που επιβάλλεται στους Έλληνες πολίτες, η οποία θα γίνει πολύ χειρότερη με την μόνιμη εγκατάσταση των μουσουλμάνων εποίκων στη χώρα.
Σε λίγα χρόνια η κάθε επίσκεψη σε εκκλησία θα γίνεται υπό το φόβο επίθεσης η τρομοκρατικής ενέργειας.             ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ  ΕΔΩ

ΣΤΗΝ ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΜΕΝΗ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ 70.000 «ΠΡΟΣΦΥΓΑΚΙΑ» ΕΧΟΥΝ ΜΠΕΙ ΦΕΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ – ΤΑ 68.000 ΣΤΟ ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ

Στην εξισλαμισμένη πόλη του Ηνωμένου Βασιλείου η ποικιλομορφία έχει εξαφανιστεί εντελώς καθώς σχεδόν όλοι οι κάτοικοι είναι μουσουλμάνοι …..
Μόνο 48 από τα 4.033 άτομα που ζουν στην πόλη Savile είναι λευκοί ντόπιοι Βρετανοί και δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου ποικιλομορφία στην πόλη όπως οι περισσότεροι άλλοι κάτοικοι ή από το Πακιστάν ή την Ινδία.

Σε ένα άρθρο ντοκιμαντέρ, το Daily Mail καλεί την Savile Town «ένα από τα πιο ρατσιστικά ομοιογενή μέρη της Βρετανίας», καθώς οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν τον ίδιο πολιτισμό και είναι μουσουλμάνοι.
Αυτό δεν είναι σύμπτωση, καθώς στα περισσότερα μέρη οι μουσουλμάνοι προτιμούν να ζουν με ανθρώπους από το ίδιο πολιτιστικό υπόβαθρο.
Πολλοί μετανάστες ήρθαν στην Savile Town για να κάνουν τις χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας στους μύλους. Μετά από λίγο άνοιξαν τα δικά τους καταστήματα για ισλαμικά ρούχα και χαλιά προσευχής.
Σύντομα οι παμπ έκλεισαν και άλλα δυτικά καταστήματα με παντοπωλεία έπρεπε να κλείσουν επίσης. Εν τω μεταξύ, χτίστηκε ένα τζαμί για περίπου 4.000 προσκυνητές και η εικόνα των δρόμων άλλαξε για πάντα.
«Πολλές μουσουλμανικές γυναίκες που ζουν εδώ, μιλούν λίγα ή καθόλου αγγλικά … Οι συζύγες έχουν περιορισμένη ζωή: ανατροφή των παιδιών, μαγείρεμα για οικογένειες, ή πηγαίνοντας μόνο σε εκδηλώσεις γυναικών στο τεράστιο τοπικό τζαμί.

Πολλοί, φαντάζομαι, έχουν μεταφερθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο για να παντρευτούν τους Βρετανούς άνδρες της κληρονομιάς της Νότιας Ασίας που έχουν κάνει την περιοχή τους στο σπίτι τους, γράφει το The Daily Mail.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, ακόμη και η κυρία που πωλεί παγωτά το καλοκαίρι φοράει ένα burka στην πόλη Savile και νεαρά κορίτσια αναγκάζονται να φορούν ισλαμικά ενδύματα.
«Ανησυχητικά, κάθε κορίτσι που είδα – ακόμα και εκείνα των έξι και επτά που παίζουν στο πάρκο – ήταν τυλιγμένο σε ένα μίνι φόρεμα και ένα φορεματάκι για να μη γλείφει ο άνθρωπος τη σάρκα του», λέει ο δημοσιογράφος της Daily Mail.
Η ανάπτυξη της πόλης δίνει μια προεπισκόπηση για το μέλλον: το Ισλάμ δεν φέρνει ποικιλομορφία, φέρνει μια ομοιογενή κοινωνία, μια κοινωνία αποκλειστικά για μουσουλμάνους.

Homepage               
ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ

{From Leonidas Koumakis} Σύνορα της καρδιάς, Γαλάζιες πατρίδες και Πράσινα άλογα…

προς κρυφή κοιν.: PRESS-BL

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης

Η Τουρκία συνυπάρχει στον πλανήτη με εκατοντάδες ακόμα χώρες και δεν μπορεί να συμπεριφέρεται μόνιμα σαν κακομαθημένο παιδί που απαιτεί την ικανοποίηση κάθε αξίωσης – όσο εξωφρενικά παράλογη και αν είναι.

Ζούμε σε μια εποχή που επανεμφανίζεται στην γειτονιά μας ένας επικίνδυνος Χιτλερίσκος «παλιάς κοπής» ο οποίος ονειρεύεται την επανασύσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας κατά τα πρότυπα του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή (1494-1566). 

Δεν τον ενδιαφέρει που οι «κατακτήσεις» του επιφανέστερου των 36 σουλτάνων της αυτοκρατορίας κατέρρευσαν με την πάροδο του χρόνου, αλλά ότι συνέδεσε ιστορικά το όνομα του με την μέγιστη γεωγραφική επέκταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας και το απόγειο της δύναμής της.

Στην σύγχρονη εποχή, ο Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας που ιδρύθηκε πάνω στα συντρίμμια της οθωμανικής αυτοκρατορίας επιθυμώντας διακαώς να συνδεθεί με τις «επιτυχίες» της αλλά απορρίπτοντας μετά βδελυγμίας τα αναρίθμητα εγκλήματα της, εξελίσσεται ραγδαία σε μια μέγιστη απειλή για την ειρήνη και την ασφάλεια ολόκληρης της Ανατολικής Μεσογείου, των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής.

Αν και φανατικός ισλαμιστής, αφού καραδοκούσε υπομονετικά για πάρα πολλά χρόνια, υποδυόμενος τον «μετριοπαθή δημοκράτη», το 2016 με αφορμή ένα αμφιλεγόμενο «πραξικόπημα» έβαλε την Τουρκία στον γύψο με την επιβολή κατάστασης «έκτακτης ανάγκης» και το 2018 απέκτησε και τυπικά απεριόριστο πολιτικό και στρατιωτικό έλεγχο κάνοντας «εκλογές» με σημαδεμένη τράπουλα.

Ήδη όμως από το 2016, όταν επέβαλε την «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», άρχισε να επιταχύνει το πρόγραμμα των Τουρκικών «κατακτήσεων» εν όψει του εορτασμού των 100 χρόνων από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας το 1923, μιλώντας ανοικτά και ξεδιάντροπα για τα «Σύνορα της καρδιάς» του.

Στον κατάλογο των Τουρκικών «κατακτήσεων» δεν είναι μόνο η Κύπρος όπου η εισβολή και η κατοχή Κυπριακών εδαφών έγινε από το 1974 με τις πανίσχυρες πλάτες διαφόρων «συμμάχων» μας, αλλά η Συρία (επίσης με τις πανίσχυρες πλάτες Αμερικής - Ρωσίας), τώρα η Λιβύη και φυσικά η Ελλάδα!

Ειδικότερα όσον αφορά την Ελλάδα, μετά την ταυτόχρονη ένταξη Ελλάδος & Τουρκίας στο ΝΑΤΟ (1952) και μέχρι την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο (1974) το Αιγαίο υπήρξε μια ειρηνική, Ελληνική λίμνη 6.000 περίπου νησιών και βραχονησίδων, με την Τουρκία να σέβεται υποδειγματικά την Ελληνική κυριαρχία.

Μετά την «επιτυχία» στην Κύπρο, οι Τούρκοι παντουρκιστές άρχισαν να δημιουργούν μονομερώς προβλήματα στο Αιγαίο αν και η Τουρκία ήδη από το 1924 δεν περίμενε ούτε καν να στεγνώσει το μελάνι από τις υπογραφές που έβαλε στην Συνθήκη της Λωζάνης και άρχισε να την παραβιάζει ασύστολα, με την ένοχη ανοχή Ελλάδος, έξη ακόμα χωρών που την συνυπέγραψαν και βέβαια των μεγάλων «συμμάχων» μας. 

Βαρλίκι, Πογκρόμ, Απελάσεις* ήταν ένα μικρό μόνο δείγμα των ύπουλων Τουρκικών κτυπημάτων στον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου. Όλα τα χτυπήματα συνοδευόταν από υποκριτικές διακηρύξεις «Ελληνοτουρκικής φιλίας» και πανέμορφα λόγια για την ανάγκη ειρηνικής συνύπαρξης.

Το σκηνικό άλλαξε ριζικά όταν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έχοντας υπό απόλυτο έλεγχο την Τουρκία, άρχισε να κάνει πράξη όλες τις φαντασιώσεις του παντουρκισμού όχι με τον μεθοδικό και ύπουλο τρόπο των προκατόχων του, αλλά με την αρρωστημένη μεγαλομανία ενός ηγέτη που επιβάλλεται με την βία!

Στο εσωτερικό της Τουρκίας, μια στυγνή και αμείλικτη δικτατορία για κάθε «αντιφρονούντα» γέμισε τις τουρκικές φυλακές με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και έστειλε στην αυτοεξορία δεκάδες χιλιάδες ακόμα Τούρκων πολιτών.

Στην διεθνή σκηνή, τα καμώματα του Τουρκικού καθεστώτος οδήγησαν σε μια άγνωστη μέχρι σήμερα διεθνή απομόνωση της Τουρκίας, μηδενίζοντας το σύνολο της διπλωματικής επιρροής που ασκούσε για δεκαετίες προκειμένου να επικρατεί καθολική σιωπή για τα συνεχή εγκλήματα της κατά πολιτών, χωρών και εθνών.

Το καθεστώς Ερντογάν ήδη από το 2012 άρχισε να «προσφέρει» παρασκηνιακά τον ενεργειακό πλούτο Ελλάδος και Κύπρου σε διάφορες χώρες της Μεσογείου (Λίβανο, Ισραήλ, Αίγυπτο, Λιβύη), προτείνοντας τον καθορισμό θαλασσίων ζωνών που θα αγνοούν την ύπαρξη ΑΟΖ Ελληνικών νησιών και Κυπριακής Δημοκρατίας με διάφορα ανόητα «επιχειρήματα», επισείοντας διαρκώς την «δύναμη του ισχυρότερου». 

Φυσικά, ουδείς ανταποκρίθηκε στις νέο-οθωμανικές «προτάσεις», όταν στις 28 Νοεμβρίου 2019 έγινε γνωστό πως Τουρκία και Λιβύη «υπέγραψαν μνημόνια συμφωνίας και για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών» χωρίς όμως να έχουν καν κοινά θαλάσσια σύνορα!

Το ένα «μνημόνιο» αφορά μια θαλάσσια περιοχή στην οποία υπάρχουν πολύ μεγάλα Ελληνικά νησιά (όπως Ρόδος, Λέσβος, Κρήτη) και πολλά άλλα μικρότερα, τα οποία δεν λαμβάνονται καθόλου υπ΄ όψη, ώστε η Ερντογανική Τουρκία να αποκτήσει ταχυδακτυλουργικά θαλάσσια σύνορα με την Λιβύη και να εγκατασταθεί σε περιοχές με τις οποίες δεν έχει καμιά απολύτως σχέση!

Τα «μνημόνια» στο όνομα της Λιβύης υπέγραψε ένα πρόσωπο που δεν είναι εκλεγμένο αλλά διορισμένο από τον ΟΗΕ με στόχο να πετύχει εθνική συμφιλίωση στην σπαρασσόμενη χώρα (Φαγιέζ Μουσταφά αλ-Σαράτζ) και όχι φυσικά να ξεπουλήσει τον εαυτό του και ολόκληρη την Λιβύη στους παντουρκιστές του Ερντογάν!

Ο Αλ-Σάρατζ με τον τίτλο «Πρόεδρος του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης», όπως και το συμβούλιο που τον περιβάλλει, εκπροσωπούν μόνο τον εαυτό τους στην Τρίπολη ενώ ολόκληρη σχεδόν η υπόλοιπη Λιβύη -σύντομα απ΄ ότι φαίνεται και η πρωτεύουσα Τρίπολη- ελέγχεται από τον (αναγνωρισμένο από Γαλλία, Αίγυπτο, Ρωσία κ.α.) στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ του Εθνικού Στρατού της Λιβύης!

Η κραυγαλέα άκυρη υπογραφή «μνημονίων» στο όνομα της Λιβύης με ανθρώπους που εκπροσωπούν μόνο τα προσωπικά τους συμφέροντα προκειμένου να εξυπηρετηθεί η Ερντογανική μεγαλομανία της «γαλάζιας πατρίδας», οδήγησε σε μια πρωτοφανή διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας με ομοβροντία διεθνών αντιδράσεων – μόνο δειγματοληπτικά:

Ο αξιωματούχος του στρατάρχη Χ. Χαφτάρ Δρ Aref Ali Nayed, πρόεδρος του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Προηγμένων Μελετών της Λιβύης, με επείγουσα επιστολή στον ειδικό απεσταλμένο του Γ. Γ. του ΟΗΕ στη Λιβύη Δρ Ghassan Salame, επισήμανε πως «το προεδρικό συμβούλιο της κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας (GNA)  ποτέ δεν έχει εκλεγεί από τον λαό της Λιβύης και δεν έχει ορκιστεί ενώπιον της Λιβυκής Βουλής των Αντιπροσώπων (HoR), του μοναδικού νόμιμου κοινοβουλίου στη χώρα», ζητώντας την παρέμβαση του Γ.Γ. ώστε η υπογραφή τέτοιων συμφωνιών και μνημονίων να θεωρούνται άκυρες.

Το Αιγυπτιακό Υπουργείο Εξωτερικών σε ανακοίνωσή του αναφέρει πως «Τα δύο μνημόνια δεν έχουν νομική ισχύ, δεν μπορούν να αναγνωρισθούν επισήμως υπό το πρίσμα του άρθρου 8 της Συμφωνίας Skhirat, το οποίο ορίζει ότι η Λιβυκή κυβέρνηση ή το Υπουργικό Συμβούλιο, και όχι ο πρωθυπουργός, έχουν την εξουσία να υπογράφουν διεθνείς συμφωνίες» καθώς επίσης πως «Αυτές οι δύο συμφωνίες δεν μπορούν να έχουν κανένα αντίκτυπο στα δικαιώματα των χωρών της Μεσογείου ή των θαλάσσιων συνόρων στην περιοχή της Μεσογείου».

Ακολούθησε (30 Νοεμβρίου 2019) ο Αντιπρόεδρος του Προεδρικού Συμβουλίου της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης, Φατί αλ Μαϊμπάρι, απορρίπτοντας κατηγορηματικά την «συμφωνία» Αλ-Σαράτζ - Τουρκίας, κατηγορώντας τον τελευταίο πως «καταχράστηκε τη διεθνή αναγνώριση της διορισμένης από τον ΟΗΕ κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας».

Ο Saad al-Jamal, αντιπρόεδρος του Αραβικού κοινοβουλίου το οποίο αποτελεί όργανο του Αραβικού Συνδέσμου των 22 χωρών-μελών, δήλωσε πως «Η συμφωνία αποτελεί την ύψιστη προδοσία για τον λαό της Λιβύης» (2 Δεκεμβρίου 2019).

Η Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης καταδίκασε την συμφωνία Αλ-Σάρατζ – Τουρκίας θεωρώντας την παράνομη επειδή δεν σέβεται τα δικαιώματα των υπόλοιπων χωρών της Α. Μεσογείου και παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Ο Πρόεδρος του σώματος Αγκίλα Σαλέχ, σε επιστολή του προς Γ. Γραμματέα του ΟΗΕ, ζητάει την καταδίκη της συμφωνίας σαν «απειλή προς το Λιβυκό κράτος, το μέλλον και την ασφάλεια» (3 Δεκεμβρίου 2019).

Το Αμερικανικό State Department ανακοίνωσε ότι το «μνημόνιο έχει προκαλέσει εντάσεις στην περιοχή, δεν είναι χρήσιμο και είναι προκλητικό», το Ισραηλινό Υπουργείο Εξωτερικών «επαναλαμβάνει την πλήρη υποστήριξή του και την αλληλεγγύη του προς την Ελλάδα στις θαλάσσιες ζώνες της και την αντίθεσή του σε κάθε απόπειρα παραβίασης αυτών των δικαιωμάτων», ενώ ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν,  αμέσως μετά τη λήξη της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ δήλωσε πως «Η Τουρκία οφείλει να σέβεται τα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών μελών του ΝΑΤΟ» εκφράζοντας «στήριξη στις ανησυχίες της Ελλάδας για τη συμφωνία Λιβύης-Τουρκίας» (4 Δεκεμβρίου 2019).

Την ίδια ημέρα, η εκπρόσωπος του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών έστειλε ένα αποκαλυπτικό μήνυμα: «Ευελπιστούμε ότι τα μέρη που υπέγραψαν τα προαναφερθέντα μνημόνια θα επιδείξουν πολιτική σύνεση και δεν θα προβούν σε βήματα τα οποία είναι ικανά να οξύνουν ακόμα περισσότερο την ούτως ή άλλως δύσκολη κατάσταση στη Λιβύη και συνολικά στη Μεσόγειο» και πως το μνημόνιο «έδωσε αφορμή για ισχυρισμούς περί αποπειρών της Τουρκίας να νομιμοποιήσει τη στρατιωτική της υποστήριξη προς την κυβέρνηση της Τρίπολης, στην αντιπαράθεσή της με τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό του Χαφτάρ, όπως και μέσω της απροκάλυπτης παραβίασης του εμπάργκο όπλων».

Η εκπρόσωπος του Γερμανικού Υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Άνταμπαρ δήλωσε πως «την θέση αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Ελλάδα και την Κύπρο συμμερίζεται ρητά το Βερολίνο» καλώντας Τουρκία και την Λιβύη «να σεβαστούν την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα όλων των κρατών μελών της ΕΕ και να ακολουθούν την οριοθέτηση θαλασσίων περιοχών σύμφωνα με το ισχύον διεθνές δίκαιο» (11 Δεκεμβρίου 2019).

Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης καταδίκασαν τη συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης για τα θαλάσσια σύνορα, που θεωρούν ότι παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Το λεγόμενο μνημόνιο κατανόησης Αγκύρας-Τρίπολης «παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων κρατών, δεν συμμορφώνεται προς το δίκαιο της θάλασσας και δεν μπορεί να έχει νομικά δεσμευτικές συνέπειες για τρίτα κράτη», τονίζεται στο κείμενο συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής (13 Δεκεμβρίου 2019).

Ο Γ. Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, μετά από συνάντηση με τον Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδος αποφάσισε «να παραπέμψει το θέμα στις νομικές υπηρεσίες του ΟΗΕ, ώστε να έχει και τη δική τους αντίληψη» (16 Δεκεμβρίου 2019).

Ο Πρόεδρος της Τουρκίας, εκνευρισμένος από την εντεινόμενη διεθνή απομόνωση της Τουρκίας άρχισε να κατηγορεί την Ρωσία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Αίγυπτο ότι «υποστηρίζουν τις δυνάμεις του Στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ»! Ποιος; Αυτός που έσπασε πρώτος και αδιάντροπα το εμπάργκο όπλων των Ηνωμένων Εθνών στην Λιβύη για να υποστηρίξει τον «υποτακτικό» του, ο οποίος διορίστηκε από τον ΟΗΕ – για άλλο φυσικά σκοπό!   (20 & 24 Δεκεμβρίου 2019).

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α Τ Α: Η έξαλλη αντιμετώπιση των συνεπειών μιας προκλητικά επιθετικής πολιτικής με στόχο την ανασύσταση νέο-οθωμανικής αυτοκρατορίας και αρπαγής ξένου φυσικού πλούτου με την  επιβολή «τετελεσμένων», δεν αποτελεί παρά ένα ακόμα βήμα σε επικίνδυνα αδιέξοδα.

Οι άναρθρες κραυγές του τουρκικού καθεστώτος («Κόβουμε βυθοτεμάχια & ξεκινάμε σεισμικές έρευνες έξω από την Κρήτη», «Τον Γενάρη στέλνουμε στρατεύματα στη Λιβύη», «Για τον East Med πρέπει να πάρετε την άδεια μας», «Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι δικαστήριο», «Μπορούμε να κλείσουμε το Ινσιρλίκ» κ.ο.κ.ε.), δείχνουν την απελπιστική διπλωματική απομόνωση της σημερινής Τουρκίας.

Τα τεράστια, μυθικά ενεργειακά αποθέματα που διαθέτει η Ανατολική Μεσόγειος αποτελούν μαγνήτη για τους πολιτικούς και οικονομικούς γίγαντες του πλανήτη μας. Η φύση και το διεθνές δίκαιο δεν παραχωρούν στην Τουρκία κανένα απολύτως όφελος από τον πλούτο αυτό, κάτι που η Ερντογανική Τουρκία προσπαθεί να αποτρέψει με νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις και την απειλή χρήσης βίας.  

Η.Π.Α. και Ρωσία είναι οι χώρες που μπορούν να «ελέγξουν» άμεσα και αποτελεσματικά την αχαλίνωτη επιθετικότητα του Ρ. Τ. Ερντογάν.

Οι Η.Π.Α. παραμένουν ερωτηματικό κυρίως λόγω της στάσης του Ντόναλτ Τράμπ αλλά τα μεγάλα συμφέροντα των πετρελαϊκών εταιριών σε Κύπρο και Ελλάδα, δεν του αφήνουν μεγάλα περιθώρια ελιγμών.

Η Ρωσία έχει τα ίδια ακριβώς συμφέροντα με την Τουρκία όσον αφορά την ματαίωση ή την παρεμπόδιση του ανταγωνιστικού στην Ρωσία αγωγού φυσικού αερίου  East Med. Έχει όμως αντίθετα συμφέροντα όσον αφορά την υποστήριξη του στρατάρχη Χ. Χαφτάρ τον οποίο η Τουρκία πολεμά λυσσαλέα προς όφελος του υποτακτικού της ο οποίος πρέπει να παραμείνει στην τυπική του «εξουσία», ώστε να επικαλείται τα άκυρα «μνημόνια» που υπέγραψε μαζί του.

Όμως, κοντός ψαλμός αλληλούια:

Η Τουρκία συνυπάρχει στον πλανήτη με εκατοντάδες ακόμα χώρες και δεν μπορεί να συμπεριφέρεται μόνιμα σαν κακομαθημένο παιδί που απαιτεί την ικανοποίηση κάθε αξίωσης – όσο εξωφρενικά παράλογη και αν είναι.

Στις 2 Ιανουαρίου 2020 ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Β. Νετανιάχου, ο Έλληνας και ο Ιταλός ομόλογός του καθώς και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας θα υπογράψουν στην Αθήνα διακρατική συμφωνία για τον αγωγό East Med.

Στις 4 Ιανουαρίου 2020 θα πραγματοποιηθεί στο Κάιρο τετραμερής συνάντηση Υπουργών Εξωτερικών Αιγύπτου, Γαλλίας, Κύπρου και Ελλάδος με θέμα τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο.

Στις αρχές του 2020 εντατικοποιούνται οι εργασίες Ελλήνων, Αιγυπτίων και Ιταλών προκειμένου να καταλήξουν σε οριστική συμφωνία καθορισμού ΑΟΖ μεταξύ Αιγύπτου – Ελλάδος και Ελλάδος – Ιταλίας.

Στις 7 Ιανουαρίου 2020 θα γίνει η συνάντηση του Ν. Τράμπ με τον Έλληνα πρωθυπουργό στον Λευκό Οίκο. Εκεί αναμένεται να διαφανούν οι προθέσεις των Η.Π.Α. - ίσως και μερικά από όσα συζητήθηκαν και δεν ανακοινώθηκαν, στις πολύωρες συσκέψεις Αμερικανών και Τούρκων τον Νοέμβριο, σχετικά με την Ανατολική Μεσόγειο. 

Ενδεχόμενη επιμονή της Τουρκίας σε πειρατικές ενέργειες και επικίνδυνα αδιέξοδα, την οδηγεί ευθέως σε μια διαφαινόμενη από καιρό πορεία προς τα βράχια…

______________________________________________________________________________________________________

*Ολόκληρη η Τουρκική στρατηγική αφελληνισμού, στο αυτοβιογραφικό βιβλίο «Το Θαύμα-Μια πραγματική ιστορία» το οποίο σύντομα θα είναι διαθέσιμο δωρεάν στο διαδίκτυο. Η Αγγλική έκδοση έτους 2019 του βιβλίου (The Miracle – A True Story), έχει ήδη αναρτηθεί δωρεάν στο διαδίκτυο.

                                 πηγή