Εκτίμηση μας είναι πως ο αριθμός των μόλις δύο πλοίων είναι ανεπαρκής και ως εκ τούτων ανεβάζει το κόστος στα 2,5 δις ευρώ μαζί με το πλήρες πακέτο όπλων, υποστήριξης, εκπαίδευσης και υποδομών ενώ δεν διασφαλίζει οικονομίες κλίμακας και ναυπήγηση των πλοίων στην Ελλάδα.
Πως θα έπρεπε να διαπραγματευτούμε – Ένα προτεινόμενο πλάνο
Δεδομένου πως οι ανάγκες του ΠΝ είναι για την αντικατάσταση 9 φρεγατών, τον άμεσο εκσυγχρονισμό των 4 φρεγατών ΜΕΚΟ 200ΗΝ, των νέων τορπιλών καθώς και ναυπήγησης νέων υποβρυχίων η ελληνική πλευρά θα έπρεπε να διαπραγματευτεί με τη γαλλική ένα πλήρες πακέτο εντάσσοντας όλα τα παραπάνω ή μέρος αυτών σε μια συνολική διαπραγμάτευση που θα περιλάμβανε ευρεία διαπραγμάτευση πρωτίστως σε πολιτικό επίπεδο εξασφαλίζοντας οικονομικές διευκολύνσεις όπως η μακροπρόθεσμη αποπληρωμή και ναυπήγηση στην Ελλάδα σε συνεργασία με πλειάδα ελληνικών αμυντικών βιομηχανιών έχοντας μεγάλο εθνικό οικονομικό όφελος και φυσικά εγχώρια προστιθέμενη αξία ενώ απαραίτητη θα ήταν η μεταφορά τεχνογνωσίας στην ελληνική βιομηχανία.
Μια πρώτη προσέγγιση
Θεωρούμε πως ιδανική λύση θα ήταν η διαπραγμάτευση για 4 φρεγάτες Belharra καθώς και η ναυπήγηση επιπλέον 4 κορβετών Gowind ώστε να αντικατασταθούν οι 9 φρεγάτες κλάσης «ΕΛΛΗ» τύπου «S». Ένα τέτοιο πλάνο θα εξασφάλιζε πολύ καλύτερες τιμές και φυσικά θα ικανοποιούσε επακριβώς τις απαιτήσεις σε τεχνικό επίπεδο του ΠΝ με όλες τις ενδεδειγμένες τεχνικές τροποποιήσεις στα πλοία. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την επιλογή του Ναυτικού των ΗΑΕ ως παράδειγμα μιας επιλογής ενώ άλλη επιλογή θα ήταν μια Gowind ακόμα πιο βαριά εξοπλισμένη με ισχυρότερο ραντάρ (NS-100 ή NS-200) και Aster 30. ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ https://defencereview.gr/polemiko-naytiko-i-lathos-diapragmate/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου