Αγγελόπουλος – Σημίτης: Η μετεξέλιξη της μειοδοσίας

Το ελληνικό έθνος πίσω από τους χιλιάδες ήρωες της αντίστασης, είδε τα σωθικά του να τρώγονται από μία κάστα ανθρώπων που ο όρος «προδότης» θα ήταν μάλλον κολακευτικός.

Μαζί με τους αμέτρητους ήρωες που εξέθρεψε η αειφόρος ελληνική Γη, υπήρξαν και απεχθείς μορφές που σημάδεψαν για πάντα την ιστορία του Έθνους. Ως άλλα παράσιτα σε ένα θαυμαστό περιβόλι, ανδρώθηκαν στο ημίφως την ώρα που οι γενιές των Ελλήνων κοιτούσαν κατάματα τις ορδές των ξένων κατακτητών, κατατρώγοντας την ρίζα του δέντρου που έμελλε να βλαστήσει την συνέχιση της ιστορίας.
Η ιστορία της κατοχής και της Εθνικής Αντίστασης θα έπρεπε να αποτελεί βασικό μέρος εκπαίδευσης για τις επόμενες γενιές. Η σημερινή τραγωδία που βιώνει ο ελληνικός λαός δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες: Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται απλώς σαν φάρσα, αλλά οι ρόλοι των δοσίλογων που δρουν στο πλευρό των κατακτητών είναι βγαλμένοι ακριβώς από εκείνη την μαύρη περίοδο της ελληνικής ιστορίας. Κάποιοι αναλυτές, όπως ο Δημοσθένης Κούκουνας προχωρά ένα βήμα παραπάνω, ταυτίζοντας την διαχρονικότητα της προδοσίας με συγκεκριμένες κάστες ανθρώπων που η ενδελεχής έρευνα ταυτοποιεί ακόμα και πρόσωπα.
Ένας καλόπιστος ερευνητής θα μπορούσε εύλογα να απορήσει: Πώς είναι δυνατόν ένας λαός που πλήρωσε το βαρύτερο τίμημα αίματος σε όλη την Ευρώπη να ανέχεται φορείς εκείνης της μαύρης περιόδου να μεσουρανούν δεκαετίες μετά στην οικονομική και πολιτική ζωή του τόπου υπηρετώντας ακριβώς τα ίδια συμφέροντα; Πώς είναι δυνατόν μετά την Νυρεμβέργη, η Ελλάδα να διεκδικεί ακόμα το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις, ενώ συγχρόνως καθίσταται έρμαιο οικονομικής υποδούλωσης από τους ίδιους ξένους δυνάστες;
Υπάρχει μία πιθανή εξήγηση. Η υπέρμετρη δολιότητα ελληνόφωνων «συνεργατών» του κατακτητή, που διαβλέποντας την πτώση του Ράιχ πέρασαν έγκαιρα στο αντίπαλο στρατόπεδο προκειμένου όχι απλώς να διασωθούν, αλλά και να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους. Τα κεκτημένα της φρίκης πάνω στο αίμα των Ελλήνων ηρώων, αναβαπτίζοντας σε μία νύχτα την συνεργασία με τους κατακτητές ως «αντιστασιακή δράση».
Είδαμε σε προηγούμενο άρθρο την προσέγγιση του γνωστού συγγραφέα για τον πρόγονο της γνωστής οικογένειας Αγγελόπουλων, της ιστορικής επιχειρηματικής δυναστείας των καθόλα ευυπόληπτων σύγχρονων συνεχιστών της μεταπολεμικής «Χαλυβουργικής» και των δορυφορικών ενασχολήσεων τους όπου συνεργαζόταν με τον Γερμανό κατακτητή. Κατά τα ιστορικά ντοκουμέντα που παρατίθενται, οι «συνεργάτες των Γερμανών αδερφοί Αγγελόπουλοι», προέβαιναν σε μια σειρά οχυρωματικών έργων επ' ωφελεία του γερμανικού στρατού Κατοχής και μεταξύ αυτών, κατασκεύαζαν με σίδερο και ατσάλι συρματοπλέγματα για τους Έλληνες αιχμαλώτους που συγκεντρώνονταν στα στρατόπεδα κράτησης και εκτέλεσής τους.
Ειδική αναφορά στο βιβλίο που αποτυπώνει την έρευνα του κ. Δημοσθένη Κούκουνα, γίνεται και για τον Γεώργιο Σημίτη, πατέρα του γνωστού «προοδευτικού» πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Ο πατήρ Σημίτης σύμφωνα με τον συγγραφέα, ήταν συνεργάτης και «αγαπημένο παιδί» του αρχηγού των Ελλήνων Ναζί, Γιώργου Μερκούρη, ο οποίος ανέλαβε επί Κατοχής διοικητής της Εθνικής Τράπεζας. Ο ίδιος ο Γεώργιος Σημίτης, διορίστηκε υψηλόβαθμο στέλεχος στην Εμπορική τράπεζα, από όπου και έφυγε μετά τον θάνατο του ναζί μέντορα του! Υψηλά τραπεζικά πόστα δηλαδή, όλως τυχαίως την εποχή που γινόταν η μεγάλη ληστεία του «κατοχικού δανείου». Ληστεία που ακόμα παραμένει ατιμώρητη, ενώ τις συνέπειες της ζούμε σήμερα στο έπακρο.
Και όμως, τόσο ο Αγγελόπουλος όσο και ο Σημίτης, εμφανίζονται το 1944 ως «αντιστασιακοί» σε ένα ρεσιτάλ λήθης πάνω στην κατοχική γενοκτονία του Ελληνικού λαού με τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς από την πείνα και τα βασανιστήρια. Τους τραγικούς χειμώνες του '42 – 43, όταν αυτοί οι «αντιστασιακοί» έχαιραν της εκτίμησης των κατοχικών δυνάμεων...
Η εξήγηση είναι προφανής: Όταν η πτώση του Ράιχ έγινε ορατή, πολλοί εκ των συνεργατών έσπευσαν να αλλάξουν στρατόπεδο ώστε να πλασαριστούν για την επόμενη μέρα. Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ένα απεχθέστερο είδος από τον «πεπεισμένο» συνεργάτη, όπως ήταν ο δηλωμένος ναζί Γιώργος Μερκούρης. Ο Συνεργάτης επ' αμοιβή.
Η ιστορική ατιμωρησία αλλά και η προκλητική συνέχιση της φιλογερμανικής πολιτικής από ανθρώπους όπως ο Κώστας Σημίτης, θα πρέπει να προβληματίσει. Η λύση για την συνέχιση αυτών των στρεβλώσεων, πρέπει να δοθεί με την μόνη ενδεδειγμένη θεραπεία : Την λαϊκή αφύπνιση, την ιστορική γνώση, που είναι η μόνη που μπορεί να πολεμήσει και να γκρεμίσει την Δρακογενιά (όπως έλεγε και ο Ν. Γκάτσος στο γνωστό του ποίημα...).

Read more: http://www.newsbomb.gr/apokalypseis/story/330797/aggelopoylos-–-simitis-i-metexelixi-tis-meiodosias#ixzz2aZ9UOB00                                                    ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ      ΕΔΩ

Η προπαγάνδα των υπηρετών της Νέας Τάξης Πραγμάτων δεν έχει όρια... (φώτο)

Από χτες όλα τα εκκλησιαστικά πρακτορεία ειδήσεων ανάρτησαν την φωτογραφία ενός μοναχού της Μονής Εσφιγμένου να κρατά μια μολότοφ... αλλά δεν μας έδειξαν άλλες φωτογραφίες, ή βίντεο έστω κι από κινητό με το που έπεσε η μολότοφ και τι ζημιές προκάλεσε... Και αναρωτιόμαστε για να αναρτήσουν αυτή την photoshop φωτογραφία πόσα πήραν κι από ποιους; ... 

Δεν μπορεί εκκλησιαστικά site να προωθούν ειδήσεις του αιρετικού πάπα και να βρίζουν και να διώκουν όποιον ομολογεί την Ορθοδοξία... 

Δεν μπορεί να λες είμαι Ορθόδοξος και στηρίζω την δίωξη Ορθοδόξων μοναχών... 

Ο Μοναχός βγήκε από το παράθυρο και φώναζε κουνώντας το χέρι του, στους μπράβους του πατριάρχη και των κατσουλιέριδων: Σταματήστε θα μας γκρεμίσετε το κονάκι μας... θα έχουμε θύματα... 

Πήραν την φωτογραφία και πρόσθεσαν στο photoshop το μπουκάλι με την μολότοφ, για να πουν ότι απειλήθηκε η ζωή τους και ανενόχλητοι να μπουκάρουν στο κονάκι της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου...

Αυτά είναι τα σκοτεινά σχέδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων... 

Ιδού: 

ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ "ΚΑΤΑΛΗΨΙΕΣ"

Να έχεις πάντα εμπιστοσύνη στον έναν και μοναδικό Θεό

 Έρχεται μεγάλο κακό στον κόσμο. Όμοιο του δεν έγινε ποτέ. Ούτε και θα ξαναγίνει. "

Σ΄όλους μας έρχονται κάποιες στιγμές στη ζωή μας, που έχουμε την ανάγκη του Θεού, περισσότερο από άλλες φορές..
Είναι οι στιγμές του προσωπικού Γολγοθά του καθενός μας...
Είναι οι στιγμές που σηκώνουμε το βλέμμα μας ψηλά στον ουρανό και ζητάμε τη βοήθεια του Κυρίου.
Είναι οι στιγμές, που νοιώθουμε την ανάγκη να ανοίξουμε την ψυχή μας σ' έναν ιερέα, σ' έναν εξομολογητή... να ξεδιπλώσουμε τους στεναγμούς και το δάκρυ μας... τις μικρές ανθρώπινες επιθυμίες μας, τις ελπίδες μας... και να πάρουμε κουράγιο, δύναμη και μια ευχή...
Κάπως έτσι βρέθηκα να μιλώ μ' έναν ιερέα, από εκείνους τους λίγους, τους ξεχωριστούς... από εκείνους που γαληνεύουν την ψυχή σου και σε κάνουν να νοιώθεις ότι μέσα από αυτόν, περνά η ευλογία Του Θεού... από εκείνους που συμβαδίζουν ο Λόγος και το Έργο του Πλάστη του κόσμου τούτου...
Του ζήτησα να μου επιτρέψει να  να μοιραστώ μαζί σας την ευχή του και τα λόγια του γι αυτά που έρχονται... αυτά, που λίγο πολύ οι περισσότεροι έχουμε πια συνειδητοποιήσει.
Μου έδωσε την άδειά του να το δημοσιεύσω... και τον ευχαριστώ.

Πόπη Σουφλή

"Καλησπέρα και να έχεις πάντα εμπιστοσύνη στον έναν και μοναδικό Θεό τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό. 

Να προσεύχεσαι και να νιώθεις πως

έχει τόση δύναμη η προσευχή σου σαν να είσαι εσύ εκείνη την στιγμή ένα μωρό και να φωνάζεις τον πατέρα σου (Θεό) να σου μετακινήσει τον καναπέ (εμπόδιο) γιατί έχει πέσει απο κάτω η μπίλια που έπαιζες (στόχος) γιατί εσύ δεν έχεις την δύναμη μόνη σου να μετακινήσεις τον καναπέ που είναι βαρύς για να φτάσεις την μπίλια που είναι τέρμα γωνία του καναπέ. 

Ο Θεός ο οποίος είναι Πάνσοφος και ο οποίος όποιον αγαπά εκ-παιδεύει μετά την εκ-παίδευση που πιθανότατα σε κάνει ζήτησε του να σου δείξει γιατί πέρασες αυτήν την δοκιμασία την οποία περνάς. 

Κάποιες φορές μας δείχνει αλλά εμείς δεν έχουμε τα μάτια ακόμη και τότε (όταν μας το δείχνει) να το δούμε. 

Έρχεται μεγάλο κακό στον κόσμο. Όμοιο του δεν έγινε ποτέ. Ούτε και θα ξαναγίνει. 

Θα γίνουν πράγματα που ούτε μας πάνε στο μυαλό. 

Ακόμη και η φύση θα αγριέψει. 

Ο άνθρωπος θα πρέπει να δεί το κακό σε όλο του το μεγαλείο.

Σαν το κακό που προκάλεσαν οι δαιμονισμένοι των Γεργεσηνών την Κυριακή που μας πέρασε.

Να προσεύχεσαι και να ζητάς απο τον Θεό να σε έχει παρούσα και ζωντανή εσένα και την οικογένειά σου στην Βασιλεία Του. 

Να του έχεις εμπιστοσύνη.

 Γιατί στο τέλος θα γίνει το δικό Του το θέλημα. Που δεν είναι άλλο απο την επαναφορά του ανθρώπου στο καθ ομοίωση.

Σε έχω στην προσευχή μου".                                   ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ    ΕΔΩ

ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ

Οι «ηττημένοι» νικητές (μέρος α’)

| Εκτύπωση ΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ

Η δράση του 231 Τάγματος Πεζικού κατά των Τούρκων εισβολέων
Με αυτοθυσία πολέμησαν οι άντρες του τιμημένου Τάγματος από την πρώτη μέχρι την τελευταία μέρα του σκληρού και άνισου πολέμου κατά των Τούρκων εισβολέων

Στον άνισο αγώνα ενάντια στους εισβολείς του Αττίλα, έγραψε τη δική του ιστορία και το 231 Τ.Π. Μια ιστορία ανδρείας, φιλοπατρίας, αίματος και θυσίας στο πεδίο της μάχης. Από την πρώτη μέρα του πολέμου μέχρι την κατάπαυση του πυρός αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και στρατιώτες, έφεδροι και κληρωτοί, της Μονάδας αυτής της Εθνικής Φρουράς εκπλήρωσαν και με το παραπάνω το προς την πατρίδα καθήκον. Λίγοι αυτοί, με ελάχιστα πολεμικά μέσα, ρίχτηκαν στις μάχες με τόλμη και θάρρος, φράσσοντας τον δρόμο στον ιταμό εισβολέα. Από τον Διοικητή μέχρι τον τελευταίο στρατιώτη, οι άνδρες του 231 Τ.Π. πολέμησαν με ανδρεία και 15 από αυτούς έδωσαν τη νεανική ζωή τους θυσία στον ιερό βωμό της αξιοπρέπειας, της τιμής και της λευτεριάς της ιδιαίτερης πατρίδας μας. Άλλοι τέσσερεις αγνοούνται και 36 τραυματίστηκαν. Φέρουν ακόμα στα κορμιά τους τα σημάδια από τις σφαίρες, τις οβίδες και τις βόμβες του εχθρού, ατίμητα παράσημα της παλληκαριάς τους.
Αιώνια τιμή
Ο κάμπος του Αγίου Βασιλείου, οι βουνοπλαγιές και οι κορυφογραμμές του τουρκοπατημένου σήμερα Πενταδακτύλου, από την Αετοφωλιά μέχρι τη Γομαρίστρα, τους Άσπρους και το Καλαμπάκι, σίγουρα, αντιλαλούν ακόμη και θ’ αντιλαλούν αιώνια στα πέρατα του νησιού μας, την παλληκαριά και την αυτοθυσία που επέδειξαν πολεμώντας τον υπεράριθμο εχθρό οι αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και άντρες του τιμημένου 231 Τάγματος Πεζικού, από την πρώτη μέχρι την τελευταία μέρα του σκληρού και άνισου πολέμου κατά των Τούρκων εισβολέων. Και η άφθαρτη δόξα, θάλλουσα, θα παραστέκει στους τάφους των ηρωικών παιδιών της Μονάδας αυτής, που έδωσαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν, τη νεανική ζωή τους, για να φράξουν τον δρόμο στον βάρβαρο εισβολέα, υπερασπιζόμενοι το πάτριον έδαφος. Αιώνια η Κύπρος θα τους ευγνωμονεί και θα τους τιμά επάξια. Όπως θα ευγνωμονεί και θα τιμά τους αγνοουμένους του Τάγματος, που παρέμειναν άταφοι στον τόπο της θυσίας τους κι άφησαν εκεί τα ιερά τους κόκαλα να λευκάζουν και να μας θυμίζουν ότι από μας περιμένει εκδίωξη του μιαρού εισβολέα ο σκλαβωμένος Πενταδάκτυλος.

Δεν λογάριαζαν αριθμούς
Γνώριζαν οι λεβέντες του 231 Τάγματος Πεζικού ότι ήταν λίγοι κι ο εχθρός ήταν πολυαριθμότερος. Γνώριζαν, επίσης, ότι οι Τούρκοι είχαν στη διάθεσή τους αφθονία όλων των σύγχρονων πολεμικών μέσων, ενώ ο περισσότερος από τον δικό τους οπλισμό ήταν απαρχαιωμένος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Όλα τα γνώριζαν, όμως δεν λογάριασαν αριθμούς. Ρίχτηκαν στον αγώνα με θάρρος, υπερασπιζόμενοι τα ιερά εδάφη και τους βωμούς της πατρίδας, αψηφώντας τον θάνατο. Γνώριζαν ότι δεν είχαν άλλη επιλογή από τη μέχρις εσχάτων υπεράσπιση της πατρίδας. Προτού προχωρήσουμε στις σκληρές και άνισες μάχες που έδωσε το 231 Τάγμα Πεζικού το 1974, ας πάμε 49 χρόνια πίσω, για να δούμε πώς συγκροτήθηκε και πώς εξελίχθηκε σήμερα σε μια άρτια συγκροτημένη μηχανοκίνητη Μονάδα.

Η τουρκοκυπριακή ανταρσία
Η τουρκοκυπριακή ανταρσία του Δεκέμβρη 1963 βρήκε την Κύπρο χωρίς εκπαιδευμένο στρατό, ικανό να συντρίψει τους στασιαστές (ΤΟΥΡΔΥΚ και ΤΜΤ) από τις πρώτες μέρες που επιχείρησαν να καταλύσουν το νόμιμο κράτος της νεοσύστατης Κυπριακής Δημοκρατίας και να επιβάλουν τη διχοτόμηση. Επισημαίνεται χαρακτηριστικά ότι Υπουργός Άμυνας ήταν τότε ο Οσμάν Ορέκ, από τα κορυφαία στελέχη της ΤΜΤ και στενός συνεργάτης του Ραούφ Ντενκτάς. Με τη βοήθεια της Τουρκίας, οι στασιαστές εκπαιδεύονταν από το 1958 και εξοπλίζονταν μυστικά.

Όταν ξέσπασε η ανταρσία, σύμφωνα με στοιχεία από τουρκοκυπριακές πηγές, που δεν διαψεύστηκαν ποτέ, η παράνομη ένοπλη οργάνωση ΤΜΤ αριθμούσε πάνω από 5.000 ενόπλους, «μουτζαχετίν» («μαχητές») εκπαιδευμένους από Τούρκους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς. Με την εκδήλωση της ανταρσίας τους κατά του νόμιμου κράτους, οι στασιαστές ενισχύθηκαν από την Τουρκική Δύναμη Κύπρου (ΤΟΥΡΔΥΚ), που είχε εγκαταλείψει το στρατόπεδό της και αναπτύχθηκε μεταξύ Λευκωσίας και Πενταδακτύλου, θέτοντας υπό τον έλεγχό της τα στρατηγικά σημεία του Αγίου Ιλαρίωνα και της Διάβασης Μπογαζίου -Δικώμου. Στα σημεία αυτά οι Τούρκοι έφτιαξαν μόνιμα πολυβολεία και δημιούργησαν μιαν αμυντική γραμμή σε βάθος, που αποτελούσε ένα άρτια οργανωμένο θύλακο-προγεφύρωμα, που το εκμεταλλεύτηκαν αργότερα κατά την εισβολή του 1974. Επίσης, στις τουρκοκυπριακές συνοικίες των πόλεων και σε αρκετά άλλα σημεία, όπου υπήρχαν διάσπαρτα αμιγή τουρκοκυπριακά χωριά, έφτιαξαν μόνιμα πολυβολεία και εμπόδιζαν την είσοδο στους Έλληνες, προκαλώντας συχνά επεισόδια.
Η ίδρυση της Εθνικής Φρουράς
Μπροστά στην εξέλιξη αυτή, που απειλούσε την ύπαρξη του νεοσύστατου κυπριακού κράτους, οι ελάχιστοι Ελληνοκύπριοι αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και στρατιώτες, με εθελοντές αγωνιστές, σήκωσαν το βάρος της υπεράσπισης της ακεραιότητας της ιδιαίτερης πατρίδας μας. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση ίδρυσε την Εθνική Φρουρά και κάλεσε υπό τα όπλα τούς γεννηθέντες το 1943 και αργότερα άλλες ηλικίες. Στη συνέχεια, με ειδικούς νόμους, καθιερώθηκε η υποχρεωτική θητεία.
Η Ελλάδα, με Πρωθυπουργό τον αείμνηστο Γεώργιο Παπανδρέου, διέβλεψε έγκαιρα τον κίνδυνο τουρκικής εισβολής και διχοτόμησης. Και για να ματαιώσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, έστειλε στην Κύπρο, κάτω από άκρα μυστικότητα, μια Μεραρχία Στρατού με δύναμη πυρός Σώματος Στρατού, με επικεφαλής τον Υποστράτηγο Δημήτρη Γεωργιάδη, που ήταν ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός -υπολοχαγός τότε του Ιππικού- που είχε έρθει σ’ επαφή με τους Ιταλούς εισβολείς, τη χαραυγή της 28ης Οκτωβρίου 1940. Παράλληλα, άρχισε να οργανώνεται η Εθνική Φρουρά, με τη στράτευση και ταχύρρυθμη εκπαίδευση νεοσυλλέκτων, από αξιωματικούς και υπαξιωματικούς του Ελληνικού και του Κυπριακού Στρατού.
Η συγκρότηση του 231 Τάγματος Πεζικού
Στο πλαίσιο του οργανωτικού σχεδίου της Εθνικής Φρουράς, το 231 Τάγμα Πεζικού συγκροτήθηκε στις 27 Ιουλίου 1964, με πρώτο Διοικητή τον Λοχαγό Πεζικού Ανεμογιάννη Γεώργιο, με έδρα το Μπογάζι Κερύνειας, όπου λειτουργούσε ως Κέντρον Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων. Αργότερα το 231 Τ.Π. έπαυσε να λειτουργεί σαν ΚΕΝ στο Μπογάζι, διότι δημιουργήθηκαν τα μεγάλα και πιο εξυπηρετικά ΚΕΝ στη Λάρνακα, την Αμμόχωστο και την Πάφο.
Προτού αρχίσει ο πόλεμος κατά των Τούρκων εισβολέων, η έδρα του Τάγματος ήταν στον Άγιο Βασίλειο, βορειοδυτικά της Λευκωσίας, όχι σε μακρινή απόσταση από τα ελεγχόμενα από την ΤΟΥΡΔΥΚ τουρκοκυπριακά χωριά Πυλέρι, Φώττα, Κρινί, Κανλί, Αγύρτα, Κιόνελι και Ορτάκιογιου. Διοικητής του Τάγματος ήταν τότε ο Αντισυνταγματάρχης Πεζικού Χαραμαράς Δημήτριος. Όταν άρχισε η εισβολή του Αττίλα, στην έδρα του Τάγματος βρίσκονταν ο Λόχος Διοικήσεως και ο Λόχος Υποστηρίξεως. Τμήματα των δυο αυτών λόχων ήταν αποσπασμένα σε άλλους λόχους, εκτός στρατοπέδου, στη γραμμή μετώπου, απέναντι από τον εχθρό.
* Από το υπό έκδοση βιβλίο του Χαράλαμπου Χαραλαμπίδη «Οι ''ηττημένοι'' νικητές»
    ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ   ΕΔΩ

Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές

Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις… είναι από την Ελληνική γλώσσα.. (Bιβλίο Γκίνες) Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ' αυτήν δεν υπάρχουν όρια. (Μπιλ Γκέιτς, Microsoft)

Η Ελληνική και η Κινέζικη… είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και... στον ίδιο τόπο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από την μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική. (Francisco Adrados, γλωσσολόγος).

Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο. Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από τον βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.

Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πως να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.

Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.

Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί). Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.

Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης. Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.

Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λές, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της. Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιον φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.

Η ΣΟΦΙΑ

Στην γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα. Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε και εμπρός να είναι έτσι. Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Γι’ αυτόν τον λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.

Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».

Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή +έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.

Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).

Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για την σκέψη. Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει. Μας «φθίνει» – ελαττώνει σαν ανθρώπους – και μας φθίνει μέχρι και τη υγεία μας. Και φυσικά όταν θέλουμε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει πως το λέμε; Μα φυσικά «άφθονο».

Έχουμε την λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έρθει και στην ώρα του. Ωραίο δεν είναι ένα φρούτο ούτε άγουρο ούτε σαπισμένο, και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.

Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά . Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις την δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία…

Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά). Άρα για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και ιατρευόμαστε. Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με την σωματική μας υγεία.

Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο…

Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που άλλο από Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε σαν λέξη, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο. Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα.

Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με την σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.

«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων. Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού. Το να μιλάς σωστά σημαίνει να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.

Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ

Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία, προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ.

Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος: «Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».

Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα – μητέρα των εννοιών μας – μου απεκάλυπτε έναν άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».

Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.

Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.

«Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ’ εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.

Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να αποθαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες». Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.

Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ότι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως. Η Ελληνική γλώσσα επεβλήθη αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της.

Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».

[Πηγή ellinikoarxeio.com]

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
                                                                                                                                   ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ    ΕΔΩ

Βάσει επίσημων κειμένων τους οι κομμουνιστές σχεδίαζαν απ΄το 1941 την πρόκληση εμφυλίου με σκοπό την σοβιετική εξουσία

Όπως έχουμε ξαναδεί, ο τότε οργανωτικός γραμματέας του ΚΚΕ Γ.Ιωαννίδης στις καταγεγραμμένες μαρτυρίες του στο βιβλίο "Αναμνήσεις" ήταν αρκούντως αποκαλυπτικός σχετικά με τις προθέσεις του ΚΚΕ το 1941-44. Φυσικά, το θέμα δεν εξαντλήθηκε και δεν μπορεί να εξαντληθεί σε 1-2 αναρτήσεις. Τα γραπτά μένουν, δημοσιεύονται και αξιολογούνται.
 Στο παράρτημα του συγκεκριμένου έργου υπάρχουν κείμενα και επιστολές του Ιωαννίδη που απευθύνονταν προς συντρόφους του και κομματικά όργανα. Ας δούμε τι έλεγε (οι υπογραμμίσεις δικές μας):

 Στο κείμενο "Η σημερινή κατάσταση, η γραμμή και τα καθήκοντα του κόμματος μας ", που είναι το τρίτο κατα σειρά μάθημα που έκανε ο ίδιος ο Ιωαννίδης τον Οκτώβριο του '41 ως επικεφαλής της κομματικής καθοδήγησης στους ομοϊδεάτες συγκρατούμενούς του στην Ακροναυπλιά, έλεγε: (σελ.416)

 "Γι'αυτό υπέρτατο καθήκον, κεντρικό σύνθημα των ΚΚ όλων των χωρών, είναι η υπεράσπιση της Σοβιετικής Ένωσης με όλα τα μέσα βοήθειας, του Κόκκινου Στρατού στον τιτάνιο αγώνα ενάντια στις ενωμένες δυνάμεις της παγκόσμιας αντίδρασης".

Εδώ αναφέρονται ρητά και κατηγορηματικά οι προτεραιότητες των απανταχού ΚΚ, και φυσικά και του ΚΚΕ. Πάνω απ'όλα δεν ήταν η απελευθέρωση της Πατρίδας και αλλά η υπεράσπιση της Σοβιετικής Ένωσης και η βοήθεια στον Κόκκινο Στρατό.
 Δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση, ο άνθρωπος ήταν σαφέστατος.

Παρακάτω λέει (σελ.416-7):

 "Συγκεκριμένη βοήθεια που μπορεί να προσφέρει το κόμμα μας, το ελληνικό προλεταριάτο, ο ελληνικός λαός γενικότερα στην Σοβιετική Ένωση και στον Κόκκινο Στρατό είναι η πάλη για το διώξιμο του ξένου κατακτητή, γιατί αυτό τον αδυνατίζει, τον κλονίζει και κάνει πιο εύκολο το έργο του Κόκκινου Στρατού. Το διώξιμο του ξένου κατακτητή όμως είναι ταυτόχρονα το υπέρτατο συμφέρον και καθήκον της χώρας και γενικότερα κάθε Έλληνα (...)
Γι'αυτό μπαίνει ωμά το καθήκον της πάλης για το διώξιμο του ξένου κατακτητή σε κάθε Έλληνα. Σ'αυτό ακριβώς το σημείο βρίσκεται ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο γενικότερο συμφέρον της παγκόσμιας επανάστασης και στο ιδιαίτερο συμφέρον της χώρας και του ελληνικού λαού. Στο χτύπημα του κοινού εχθρού."

 Εδώ υπάρχουν δύο καίρια σημεία:
 α) Η ηγεσία του ΚΚΕ θεωρούσε ότι ο καλύτερος τρόπος για να εκτελέσουν το υπέρτατο καθήκον τους, δηλαδή την βοήθεια προς την Σοβιετική Ένωση, θα ήταν το διώξιμο του κατακτητή απ΄την Ελλάδα. Υπό αυτό το πρίσμα σοβιετοδουλείας έβλεπαν τον όποιον αντιστασιακό αγώνα έλεγαν ότι έκαναν, και όχι υπό το πρίσμα του αγνού φιλολαϊκού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα που διαλαλούσαν.
 β) Οι κομμουνιστές έχοντας καταλάβει ότι ο ελληνικός λαός επιθυμεί το διώξιμο των κατακτητών, συνέδεαν αυτήν την λαϊκή επιθυμία με τις δικές τους επιδιώξεις. Μίλαγαν για "χτύπημα του κοινού εχθρού", πράγμα που σημαίνει ότι διαχώριζαν τους εαυτούς τους απ΄τον ελληνικό λαό και καλά έκαναν. Οι κομμουνιστές ήταν κατά των κατακτητών διότι έτσι πίστευαν ότι θα βοηθούσαν αποτελεσματικότερα τους Σοβιετικούς. Ο ελληνικός λαός ήταν κατά των κατακτητών διότι επιθυμούσε την απελευθέρωσή του. Διαφορετικά κίνητρα, διαφορετικές επιδιώξεις. Και αυτό απεδείχθη περίτρανα αργότερα.

 Λίγο παρακάτω (σελ.420) ο Ιωαννίδης προσθέτει, όσον αφορά τους στόχους του ΚΚΕ:

 "Εμείς δεν θα παύσουμε να διακηρύττουμε και να παλεύουμε για το ότι ο σκοπός μας είναι η σοβιετική εξουσία και ότι μόνο αυτή μπορεί να δώσει οριστική λύση στα ζητήματα της χώρας και να σώσει τον λαό απ΄την δυστυχία και την εκμετάλλευση".

 Τα περί "σοβιετικής εξουσίας" είναι αρκετά. Τα σχόλια περιττεύουν.

 Όσο για το πότε και το πως θα επιτευχθεί η εγκαθίδρυση αυτής της σοβιετικής εξουσίας, ο Ιωαννίδης ήταν εξίσου σαφής (σελ.423) :

 "Μόλις κλονιστεί η στρατιωτική δύναμη του Άξονα ή όταν το πράγμα φτάσει στο απροχώρητο τότε το ξεσήκωμα του λαού θα είναι αναπόφευκτο. Στο Κόμμα μας τότε θα πέσει το ιστορικό καθήκον να οργανώσει την εξέγερση αυτή του λαού, να μπει επικεφαλής, και φροντίζοντας να εφαρμοστούν όλοι οι νόμοι και κανόνες της εξέγερσης και του εμφυλίου πολέμου, που αναφέραμε στα δύο πρώτα μαθήματα, να οδηγήσει τον λαό ασφαλώς στη νίκη, στο διώξιμο του ξένου κατακτητή και στον δρόμο της οριστικής και κοινωνικής απελευθέρωσης".

 Υπενθυμίζουμε ότι η συγκεκριμένη ομιλία του Ιωαννίδη προς τους συντρόφους του στην Ακροναυπλιά έγινε τον Οκτώβριο του '41, λίγες μέρες μετά την ίδρυση (27/09/1941) του ΕΑΜ στην Αθήνα από στελέχη του ΚΚΕ και άλλων 3 κομμάτων.
 Το συγκεκριμένο απόσπασμα απ΄τα λόγια του Ιωαννίδη είναι εξαιρετικά προφητικό καθώς προαναγγέλει με εντυπωσιακή ακρίβεια τα όσα θλιβερά έγιναν στην Πατρίδα μας όταν άρχισε να διαφαίνεται η αποχώρηση των Γερμανών και μετά από αυτή. Δεν διστάζει να μιλήσει ευθέως για εμφύλιο πόλεμο (απ΄το 1941 κιόλας!!!) για τους νόμους και τους κανόνες του οποίου είχαν ήδη γίνει δύο ξεχωριστά μαθήματα, όπως λέει. Δυστυχώς αυτά τα δύο πρώτα μαθήματα δεν εχουν δημοσιευτεί, αλλά ο καθένας μπορεί να υποθέσει τι διδαχές θα συμπεριλαμβάνανε...
 Τα παραπάνω είναι μία χειροπιαστή απόδειξη ότι τα εγκλήματα που διέπρατταν κατα συρροή οι κομμουνιστές στις περιοχές που ήλεγχαν κατά την Κατοχή και σε σχεδόν όλη την Ελλάδα απ΄την Απελευθέρωση και μετά, ήταν σχεδιασμένα και προαποφασισμένα. 
 Τιποτα δεν έγινε στην τύχη, ούτε οι σφαγές ήταν απλές "αριστερές παρεκκλίσεις" κάποιων "θερμόαιμων".
 Η κομματική γραμμή περί πρόκλησης εμφυλίου ήταν σαφής απ΄το 1941 κιόλας όταν τίποτα δεν προδίκαζε την αλληλοσφαγή που ακολούθησε.


 Σε γράμμα των μελών της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ που κρατούνταν στην Ακροναυπλιά, προς το Πολιτικό Γραφείο του κόμματος με ημερομηνία 15/05/1942 αναφέρεται τι σκόπευαν να κάνουν οι κομμουνιστές μετά την αποχώρηση του κατακτητή (σελ.448):

 "Θα γίνει αμεσως προσωρινή κυβέρνηση απ΄τα κόμματα και τις οργανώσεις που συνεργάζονται στο ΕΑΜ και θα πρωτοστατήσουν στην εθνική απελευθέρωση της Ελλάδας."

  Σύμφωνα με τους κομμουνιστές λοιπόν, η μεταπελευθερωτική ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να απαρτίζεται ΜΟΝΟ από κόμματα και οργανώσεις συνεργαζόμενα με το ΕΑΜ.
 Οι μη-εαμίτες αυτομάτως αποκλείονταν.
 Και όχι μόνο αποκλείονταν απ΄την εξουσία, αλλά καταγγέλονταν κιόλας εφόσον έκαναν το "αμάρτημα" να μην ενταχθούν στο ΕΑΜ (σελ.449):

 "Νομίζουμε ότι εφόσον τα κόμματα εξακολουθούν να παραμένουν μακριά απ΄το ΕΑΜ, θα πρέπει να τα καταγγείλετε ανοικτά."

Βλέπουμε λοιπόν ότι η περιβόητη φράση του γ.γ. του ΚΚΕ, Γ.Σιάντου, "πας μη εαμίτης είναι γκεσταπίτης" δεν ήταν ένα τσιτάτο της στιγμής, ούτε μία αυθαίρετη φράση του. Ήταν απολύτως στο πνεύμα της κομματικής γραμμής.

 Σε εισήγηση του Ιωαννίδη σε συνεδρίαση της Κ.Ε του ΚΚΕ, στις 02/06/1943 έλεγε: (σελ.474)

"Δηλαδή η κυβέρνηση που θα  δημιουργηθεί μετά το διώξιμο του κατακτητή θα διενεργήσει ελεύθερο δημοψήφισμα για την λύση του πολιτειακού ζητήματος και ελεύθερες εκλογές για συντακτική εθνοσυνέλευση, για να αποφασίσει ο κυρίαρχος λαός για τις τύχες του. Τώρα το ΚΚΕ ολοκληρώνει το άμεσο πολιτικό του πρόγραμμα και βγαίνει ανοικτά στον ελληνικό λαό με τις μελλοντικές του επιδιώξεις. Το ΚΚΕ μετά το διώξιμο του ξένου κατακτητή και την διενέργεια του δημοψηφίσματος θα επιδιώξει την πραγματοποίηση της λαϊκής δημοκρατίας.

 Φυσικά ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι το δημοψήφισμα που σκόπευαν να διενεργήσουν οι κομμουνιστές μέσω της μεταπελευθερωτικής εαμικής κυβέρνησης που θα σχημάτιζαν, θα ήταν καθαρά για το θεαθήναι. Θα είχε προαποφασισμένο αποτέλεσμα, αφού ο Ιωαννίδης προεξοφλεί ότι μετά από αυτό το δημοψήφισμα το ΚΚΕ θα επιδίωκε την εγκαθίδρυση της λαϊκής δημοκρατίας.
 Αυτή η λαϊκή δημοκρατία θα ήταν προφανώς σε πλήρη αντιστοιχία με την σοβιετική εξουσία που ήταν ο κύριος σκοπός τους, όπως είδαμε παραπάνω.

 Για αυτήν την λαϊκή δημοκρατία που οραματίζονταν οι κομμουνιστές μεταπολεμικά είχε μιλήσει και ο Σιάντος σε επιστολή του προς τον Ιωαννίδη, όπως είχαμε δει εδώ.

Μία γενική περιγραφή αυτής της λαϊκής δημοκρατίας κάνει ο Ιωαννίδης παρακάτω (σελ.474-5) όπου μεταξύ άλλων λέει:

 "Η λαϊκή δημοκρατία θα έχει στην αρχή κοινοβουλευτική μορφή..." (στην αρχή, γιατί μετά θα είχαμε να κανουμε με κομμουνιστική δικτατορία όπως σε όλες τις χώρες που πήραν την εξουσία οι κομμουνιστές)

 "Η λαϊκή δημοκρατία δεν θα καταργήσει τον στρατό μα θα τον ξεκαθαρίσει από όλα τα φασιστικά, αντιλαϊκά στοιχεία..." (μετάφραση: θα έπεφτε μαχαίρι που θα πήγαινε σύννεφο)

 "Η λαϊκή δημοκρατία θα χτυπήσει το ξαναζωντάνεμα της Μεγάλης Ιδέας" (για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας...)


 Έστω και ετεροχρονισμένα, οφείλουμε ενα μεγάλο ευχαριστώ στον οργανωτικό γραμματέα και νο.2 του ΚΚΕ, Γιάννη Ιωαννίδη που με τις ξεκάθαρες διατυπώσεις του έδινε ένα σαφές περίγραμμα των στόχων, της νοοτροπίας και της μεθοδολογίας του κόμματός του.                               ΠΗΓΗ

Επιμνημόσυνη Δέηση Υπέρ Πεσόντων Καταδρομέων στην 1η ΜΑΛ

Την Κυριακή 29 Ιουλίου 2013, πραγματοποιήθηκε στην έδρα της 1ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών (Μάλεμε Χανίων) Επιμνημόσυνη Δέηση Υπέρ των Πεσόντων Καταδρομέων της Α’ Μοίρας Καταδρομών και των χειριστών της Πολεμικής Αεροπορίας, στις επιχειρήσεις της Κύπρου τον Ιούλιο 1974, με την παρουσία του Αρχηγού ΓΕΣ Αντιστράτηγου κ. Αθανάσιου Τσέλιου.                                                                ΠΗΓΗ

Η κομβική σημασία του «ασήμαντου»

Στην εκκλησία του δήμου υπήρχε έντονη αναταραχή, το κλίμα ήταν αρκετά βαρύ και η ανησυχία ήταν έκδηλη μεταξύ των Αθηναίων πολιτών. Tα σύννεφα του επερχόμενου πολέμου ήταν πλέoν ορατά. Οι πρέσβεις των Λακεδαιμονίων ανέμεναν την απάντηση στο «τελεσίγραφο» που είχαν μόλις προσκομίσει στην Αθηναϊκή πολιτεία. Οι Σπαρτιατικές αιτιάσεις ήταν σχεδόν αστείες, κατάφορα παράλογες και απροκάλυπτα προκλητικές…. Να εξοριστούν κάποιοι ιερόσυλοι ώστε να εξαγνιστεί η Αθήνα, να δοθεί ανεξαρτησία στην Αίγινα και «προ πάντων, προειδοποιούσαν με μεγάλη επιμονή ότι θα μπορούσε να αποσοβηθεί ο πόλεμος» (Θουκ. Ιστ. Α 139) εάν καταργηθεί το ψήφισμα με το οποίο αποκλείονταν οι Μεγαρείς από την αγορά της Αθηναϊκής συμμαχίας (το φερόμενο ως «Μεγαρικό ψήφισμα»). Οι απόψεις διίσταντο σχετικά με το τι έπρεπε να πράξουν, κάποιοι έλεγαν ότι η πόλη έπρεπε να δεχτεί τον πόλεμο, κάποιοι άλλοι έλεγαν ότι το ψήφισμα δεν έπρεπε να σταθεί εμπόδιο στην διατήρηση της ειρήνης.
Στο βήμα ανέβηκε ο Περικλής του Ξανθίππου και πήρε τον λόγο για να συμβουλέψει τους συμπολίτες του. Σε αυστηρό τόνο επικρίνει τους Λακεδαιμόνιους ότι «Για να λύσουν τις διαφορές μας προτιμούν τον πόλεμο από τις διαπραγματεύσεις και έρχονται τώρα, εδώ, να μας διατάξουν και όχι να παραπονεθούν» (Θουκ. Ιστ. Α 140), παράλληλα δε προτρέπει τους συμπολίτες του «Κανείς από σας μην νομίσει ότι θα πολεμήσουμε για ασήμαντη αφορμή αν δεν ανακαλέσουμε το Μεγαρικό ψήφισμα, για το οποίο οι Λακεδαιμόνιοι λένε, τάχα, ότι αν καταργηθεί δεν θα γίνει πόλεμος», συνεχίζει προειδοποιώντας τους «Το ασήμαντο αυτό είναι δοκιμασία του φρονήματος σας και της αποφασιστικότητας σας γενικά. Αν υποχωρήσετε θα προβάλλουν αμέσως, άλλη μεγαλύτερη απαίτηση, γιατί θα νομίσουν ότι και τώρα ενδώσατε από φόβο» (Θουκ. Ιστ. Α140) και καταλήγει λέγοντας «Όταν άνθρωποι προς τους οποίους είμαστε ίσοι, έρχονται χωρίς καμία διαιτησία και προβάλλουν απαιτήσεις, είτε αυτές είναι μικρές είτε είναι μεγάλες, τούτο σημαίνει ότι μας ζητούν υποταγή» (Θουκ. Ιστ. Α 141). Στην συνέχεια αναλύει την στρατηγική κατάσταση και προτείνει δράσεις για τον πόλεμο που είναι αναπόφευκτος, καθώς οι αιτιάσεις αυτές ήταν βεβαίως η εκλυτική αφορμή για τους Σπαρτιάτες και όχι η αιτία.
Στο τέλος της ομιλίας του προτείνει να απαντήσουν στους Λακεδαιμόνιους με τρόπο που να «από-νομιμοποιεί» διπλωματικά τις όποιες έως τότε δράσεις τους. Θα επέτρεπαν στους Μεγαρείς να χρησιμοποιούν τις αγορές και τα λιμάνια των Αθηναίων, υπό τον όρον ότι αντιστοίχως και οι Λακεδαιμόνιοι θα καταργούσαν την «ξενηλασία» που εφάρμοζαν εναντίων των Αθηναίων και των συμμάχων τους (Θουκ. Ιστ. Α 144). Με αυτόν τον τρόπο για κάθε παραχώρηση που ζητούσαν οι Λακεδαιμόνιοι, οι Αθηναίοι ζητούσαν ένα αντίστοιχο αντάλλαγμα, προκειμένου να την αποδεχτούν. Φυσικά η ανωτέρω αντιπρόταση δεν έγινε δεκτή και ο πόλεμος ξεκίνησε. Όπως είχε αντιληφθεί ο Περικλής, εάν οι απαιτήσεις είχαν γίνει δεκτές, ήταν σίγουρο ότι θα ακολουθούσαν νέες, ακόμα μεγαλύτερες έως ότου ο πόλεμος τελικά ξεκινούσε και πάλιν, καθώς τα πραγματικά αίτια ήσαν εντελώς διαφορετικά.
  Σε ολόκληρη την εξόχως διδακτική ιστορία του πελοποννησιακού πολέμου υπάρχουν τέτοια έξοχα και σαφή παραδείγματα στρατηγικής σκέψης, παραδείγματα που ήταν τότε, όσον είναι και σήμερα επίκαιρα, για όποιον θέλει πράγματι να αντιληφθεί τον τρόπο με τον οποίο χαράσσεται η Στρατηγική και τον τρόπο με τον οποίο οφείλουν να λειτουργούν «Υπέρ Πατρίδος», οι όντως ελεύθεροι άνθρωποι και οι Πολιτείες που θέλουν να παραμείνουν ελεύθερες. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο «Θουκυδίδης» διδάσκεται, σήμερα, σε σχολές που διαμορφώνουν στρατηγική σκέψη.
Δυστυχώς οι μόνοι που αγνοούν πλήρως την σημασία και το περιεχόμενο της στρατηγικής σκέψης είναι… οι δύσμοιροι απόγονοι αυτών που την δημιούργησαν. Είμαστε περήφανοι για τους προγόνους μας και για αυτά που προσέφεραν σε ολόκληρο τον κόσμο (είτε πρόκειται για σκέψη, είτε πολιτισμό, είτε τέχνη, είτε επιστήμη) αλλά αγνοούμε επιδεικτικά, μικρόψυχα και αυτοκαταστροφικά το κάθε τι μεγάλο και σπουδαίο για το οποίο «είμαστε υπερήφανοι». Τα αγνοούμε και πράττουμε ακριβώς αυτά που απέφευγαν να κάνουν οι πρόγονοι μας. Φυσικά τα αποτελέσματα αυτής μας της παρατεινόμενης «άγνοιας» είναι ευκρινώς ορατά σε κάθε τομέα της ατομικής και συλλογικής μας ζωής.     
Ας εξετάσουμε γιά παράδειγμα μερικές «ασήμαντες» υποχωρήσεις της «πολιτείας» μας οι οποίες όμως οδήγησαν σε άλλες λιγότερο ασήμαντες απαιτήσεις. Πολλές φορές η δοκιμασία του φρονήματος και της αποφασιστικότητας γίνεται στα πλαίσια έναρξης του διαβόητου «δημοκρατικού διαλόγου» και «διαβούλευσης κοινωνικών εταίρων» για να βρεθούν κάποιες τάχατες «κοινά αποδεκτές» λύσεις σε «μεγάλα προβλήματα» που κατ’ ουσίαν δεν είναι παρά δόλιες και μεθοδευμένες απαιτήσεις όσων θέλουν να ανατρέψουν την ισχύουσα κατάσταση προς όφελος τους εντός της φερ’ ειπείν «πολιτείας» (κοινωνικά / οικονομικά θέματα). Άλλες φορές το συγκεκριμένο «τεστ αντοχής και υποχωρητικότητας» πραγματοποιείται από ξένους παράγοντες οι οποίοι έχουν ως στόχο την ίδια την «ελληνική» «πολιτεία» και τον οριστικό της αφανισμό με την βιολογική εξάλειψη του Ελληνικού Έθνους.
Δεν καταδικάσαμε την δήθεν «αφελή» φιλολογία περί της πώλησης δημόσιας περιουσίας όταν αυτή προερχόταν από φυλλάδες του εξωτερικού και τώρα αυτό αποτελεί αμετακίνητη απαίτηση της «Τρόϊκας». Εφόσον η αντίδραση μας έδειξε εξ αρχής σημάδια ενδοτισμού, διαλλακτικότητας (και δη δουλικής) ήταν σίγουρο ότι οι θρασείες απαιτήσεις θα επαναληφθούν σε πιο έντονη μορφή, έτσι λοιπόν φτάσαμε σήμερα να γίνεται υπό την απειλή διακοπής της οικονομικής βοήθειας. Δεν καταδικάσαμε την απαίτηση των «συμβολικών» απολύσεων στο δημόσιο και σήμερα μας τίθεται ως απαραίτητος όρος για την επόμενη δόση. Το γεγονός της ανυπαρξίας σθεναρής άρνησης της χώρας μας να συνδιαλλαγεί για τέτοια θέματα, ο κακομοιριασμένος ενδοτισμός της ήταν η προκλητική σταγόνα αίματος που ερέθισε τα περιφερόμενα διεθνή αρπακτικά να μας επιτεθούν. Έως που θα φθάσει ο εξευτελισμός της Ιστορίας μας και της ίδιας μας της Υπόστασης ; Τι περιμένουμε δέσμιοι των μειοδοτικών επιλογών της παραλυσίας του «δημοκρατικού τόξου» ; Να τεθεί ως όρος για την επόμενη δόση η πώληση της Ακρόπολης;
Επιπλέον, πολύς και ζωηρός λόγος γίνεται, σε αντίστοιχες περιπτώσεις, για τις λεγόμενες «κόκκινες γραμμές» στην πολιτική της χώρας, μόνον που δεν αποτελούν τίποτα άλλο από βαρύγδουπες και κούφιες εκφράσεις των ελεεινών παλιάτσων του μεταπολιτευτικού πολιτικαντισμού, ολότελα κενές περιεχομένου. Πώς μπορεί άλλωστε μία οργανωμένη κοινωνία να θέσει τα οιαδήποτε όρια όταν οι θεμελιώδεις συστατικές αξίες της έχουν παραμεριστεί, περιθωριοποιηθεί, χλευασθεί κι εκμηδενισθεί; Πώς μπορεί μία συγκροτημένη κοινωνία να απαιτήσει σεβασμό όταν πρωτίστως δεν έχει ξεκαθαρίσει μέχρις ποίου σημείου μπορεί να υποχωρήσει έναντι δράσεων τρίτων (ζητώντας φυσικά τα αντίστοιχα, τουλάχιστον ισοβαρή πάγια ανταλλάγματα κάθε φορά από αυτούς) προτού να φτάσει στο σημείο όπου τίθεται το δαμόκλειο και αδυσώπητο casus belli κυριολεκτικά ή μεταφορικά (καθώς και ο οικονομικός πόλεμος είναι αδιαμφισβήτητα μία αδίστακτη κι ακήρυκτη μορφή πολέμου).
Είναι το πάτριο εθνικό έδαφος κάτι που μπορούμε να παραχωρήσουμε έναντι χρημάτων; Ευρίσκονται  στα πλαίσια των διαπραγματεύσιμων, τμήματα πατρίου εδάφους και εθνικοί πόροι;
Προφανώς ουδέν δικαίωμα έχουμε να διαπραγματευτούμε με πράγματα που παραλάβαμε από τους προγόνους μας (κερδισμένα με αίμα κι ατσάλι και όχι με αγοραπωλησίες ή χρήματα); Μήπως τουναντίον έχουμε απαραβίαστη ελαχίστη υποχρέωση να τα παραδώσουμε τουλάχιστον άφθαρτα στους απογόνους μας;
Οι υποχωρήσεις και η διαλλακτικότητα ασφαλώς είναι συχνά απαραίτητες για κάθε Πολιτεία, αλλά με την απαραίτητη προϋπόθεση να εφαρμόζονται μέσα στα εθνικώς δέοντα κατάλληλα πλαίσια και να εξυπηρετούν, πάντα, το συμφέρον της. Είναι όντως δυνατόν να υποχωρεί κάποιος χωρίς να επιδεικνύει καμία αδυναμία, αλλά για να γίνει αυτό- επιτυχημένα και άρτια- πρέπει η όποια υποχώρηση να διενεργείται μέσα σε αποδεκτά πλαίσια, πάντοτε δε με τα αντίστοιχα βέβαια και ασφαλή ανταλλάγματα. Σε κάθε διαφορετική περίπτωση, όταν θίγονται τα ουσιαστικά δικαιώματα και κεκτημένα, η Πολιτεία δεν έχει το δικαίωμα να υποχωρήσει ούτε καν στα… ασήμαντα κι ελάχιστα !
Για το πανάρχαιο και μεγάλο Έθνος μας θα ήταν επιεικώς άτιμο και επαίσχυντο να χάσουμε στην ειρήνη  έναντι χρημάτων, αυτά που κερδίσαμε στον πόλεμο, έναντι δακρύων και αίματος.
Ανειρήνευτο κι ανελέητο πόλεμο λοιπόν, ενάντια στους ξενόδουλους παραχωρησίες, τους σιχαμερούς κι ουτιδανούς σύγχρονους «μηδίσαντες» ! Εμείς οι Έλληνες Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής έχουμε κάνει την επιλογή μας. Θα συνεχίσουμε την Εθνική Αντίσταση, για Εθνική Ανεξαρτησία, Κοινωνική Δικαιοσύνη και Πολιτειακή Ανασυγκρότηση, έστω κι αν μείνει μόνο ένας από εμάς. Σύμφωνοι με την προγονική προσταγή «ΕΣΤ’ ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΠΕΡΙΗ!»   

Γ. Ευθυμιάδης

Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-kombikh-shmasia-tou-ashmantou#.UfbG9qz7YxJ#ixzz2aSwpHk5T                           ΠΗΓΗ

ΡΕ ΠΩΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ COMPUTER STA ΑΓΓΛΙΚΑ...;;; ΕΣΕΙΣ ΤΟ ΞΕΡΑΤΕ ΟΤΙ Η ΛΕΞΗ COMPUTER ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ;

Όταν πλημμύριζε ο Νείλος στην Αρχαία Αίγυπτο, οι αγρότες που είχαν χωράφια δίπλα στο ποτάμι έχαναν τα όρια τους. Όταν βρέθηκε εκεί ο Θαλής ο Μιλήσιος να μετρήσει την μεγάλη πυραμίδα από την σκιά της, του ανέθεσαν να βρει έναν τρόπο έτσι ώστε μετά την άμπωτη να μπορούν να ξαναβρούν οι Αιγύπτιοι αγρότες τα όρια των χωραφιών τους....

Ο Θαλής έβαλε πασσάλους ανά τακτά διαστήματα στην άκρη του ποταμού κατά μήκος της ακτής. Από κάθε πάσσαλο έδεσε μακριά σχοινιά προς τα έξω, προς τα χωράφια, δηλαδή κάθετα σε διεύθυνση προς τον ποταμό.

Τα σχοινιά κατά μήκος τους, ανάλογα με τις αποστάσεις έφεραν κόμβους!!! Με την βοήθεια των κόμβων μέτρησε ακριβώς τα σύνορα του κάθε αγρού αφού είχε σταθερή απόσταση από τον ποταμό. Η μέθοδος αυτή, του να υπολογίζεις δηλαδή με ακρίβεια, ονομάστηκε κομβέω. (υπολογίζω, μετρώ ακριβώς με την βοήθεια κόμβων.)

Αργότερα το πήραν οι Λατίνοι όπου όσοι ήξεραν να εκτελούν μαθηματικές ή αριθμητικές πράξεις, το φώναζαν δυνατά (εξ ού κομπασμός), και ο υπολογισμός σε αυτούς έγινε combaso, ή compasso (υπάρχει και το όργανο για υπολογισμό της πορείας του πλοίου compass = πυξίδα, κλπ). Έκτοτε το μετρώ ή υπολογίζω με ακρίβεια compaso => computer.

Αγγλικά άραγε πως λέγεται το computer; Γιατί Ελληνικά ξέρουμε. eglimatikotita.gr
     ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ     ΕΔΩ

Από την Τουρκία ήρθαν οι δυο Σύριοι που έβαλαν φωτιά στην Σάμο!

Στον ανακριτή οδηγήθηκαν χθες προκειμένου να απολογηθούν οι δύο Σύριοι που είχαν βρεθεί την πρώτη κιόλας ημέρα της μεγάλης πυρκαγιάς στην εκκλησία του Άη Γιαννάκη στην ευρύτερη περιοχή της Ζωοδόχου Πηγής...

Οι δύο Σύριοι αρχικά είχαν ομολογήσει ότι έβαλαν φωτιά προκειμένου να ζεσταθούν το Σάββατο το βράδυ όταν είχαν φτάσει από τα απέναντι τουρκικά παράλια. Όταν, όμως, τους ζητήθηκε να υποδείξουν το μέρος ήταν τουλάχιστον 1500 μέτρα πιο μακριά από εκεί που εκδηλώθηκε η πρώτη εστία της φωτιάς. Την επόμενη ημέρα είχε βρεθεί άλλος ένας ομοεθνής τους ο οποίος δήλωνε ότι είχε μαζί του μια γυναίκα με δύο παιδιά προφανώς για να αποπροσανατολίσει την έρευνα.

Μετά και από την συνδρομή και της Ελληνικής Αστυνομίας το κατηγορητήριο από απλή αμέλεια έχει, σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, μετατραπεί σε κακούργημα δηλαδή εμπρησμός από πρόθεση και οι δύο Σύριοι μετά από την προθεσμία που πήραν από τον ανακριτή θα βρεθούν εκ νέου ενώπιον των δικαστικών αρχών για να αποφασιστεί η όχι, η προφυλάκισή τους. thestival hellas-now.com
                                           ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ       ΕΔΩ

Ο μυστικός πόλεμος του αερίου

| Εκτύπωση  Του Γιάννου Χαραλαμπίδη

Πού στοχεύει το φλερτ τουρκικών και ισραηλινών εταιρειών
Ποιες επιλογές έχουν Ισραήλ, Κύπρος και Τουρκία για την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου και γιατί είναι σημαντικοί οι επόμενοι 18 μήνες

Η ΤΟΥΡΚΙΑ πώς σχεδιάζει να μεταφέρει τους αγωγούς στα δικά της παράλια

Το φυσικό αέριο είναι στρατηγικό εργαλείο ισχύος και ο πλούτος της Κύπρου, δηλαδή το φυσικό αέριο, αποτελεί πόλο έλξης για την Τουρκία, η οποία οργανώνει επί μακρόν τον στρατηγικό της σχεδιασμό για να αναδειχθεί ως περιφερειακή δύναμη μέσω της στρατιωτικής της ισχύος, της οικονομικής της ανάπτυξης και των ενεργειακών της οδών. Εκ των πραγμάτων βρίσκεται σε εξέλιξη ένας μυστικός πόλεμος οικονομικών και άλλων συμφερόντων, καθώς και ισχύος.
Τουρκική πρόταση και αναγνώριση
Επειδή, λοιπόν, η Τουρκία δεν έχει δικά της πετρέλαια και φυσικό αέριο εποφθαλμιά τα κοιτάσματα της Κύπρου, αλλά και κάτι άλλο: Επιδιώκει να χαλάσει τη συνεργασία της Κύπρου με το Ισραήλ. Επί τούτου, οι Τούρκοι έχουν, ήδη, ενεργοποιηθεί. Το παιχνίδι δεν εξελίσσεται σε επίπεδο κρατικό αλλά εταιρειών. Θυμίζει, δε, τον πόλεμο των “hackers”. Τα κράτη ελέγχουν από το παρασκήνιο, αλλά αποποιούνται ευθύνη. Και από την άλλη επωφελούνται του κέρδους, που προκύπτει μέσα από τις ζημιές που υφίσταται ο αντίπαλος. Και στην προκειμένη περίπτωση ο τουρκικός στόχος επιδιώκει να δημιουργήσει συνθήκες αμοιβαίου οφέλους με το Ισραήλ από τη μια και να απομονώσει την Κύπρο από την άλλη, αποτρέποντας μια στρατηγική συνεργασία Κύπρου - Ισραήλ που θα έχει ως επίκεντρο το φυσικό αέριο.
Τι συμβαίνει λοιπόν στην παρούσα φάση; Τουρκικές εταιρείες, μία εκ των οποίων η “Zorlu Group”, έχουν έρθει σε επαφή με αντίστοιχες ισραηλινών συμφερόντων επί τη βάσει των εξής εισηγήσεων:
1. Να εγκαταστήσουν αγωγό από τα κοιτάσματα του Ισραήλ στα τουρκικά παράλια και δη στο Τσεϊχάν. Και από εκεί, για να αποφευχθούν επιπρόσθετα έξοδα, το φυσικό αέριο από το Ισραήλ θα διοχετεύεται για εσωτερική τουρκική κατανάλωση. Εάν θα προορίζεται ποσότητά του για ευρωπαϊκές αγορές, τότε η Άγκυρα θα αγοράζει την ανάλογη ποσότητα από άλλες πηγές και από αγωγούς που περνούν από το έδαφός της προς την Ευρώπη. Συναφής με αυτήν είναι και η εξής επιλογή: Μεταφορά φυσικού αερίου από τη Χάιφα στο Τσεϊχάν μέσω αγωγού ο οποίος θα συνδέεται με τον αγωγό Trans - Anatolian και με τον υπό σχεδιασμόν παρακαμπτήριο αγωγό Σαμψούντας - Τσεϊχάν, ο οποίος θα ενώνεται με τον Trans Anatolian Pipeline (TAP) (Αζερμπαϊτζάν - Τουρκία - Ελλάδα).
2. Οι Τούρκοι αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο να πληρώνουν cash κι εκ των προτέρων, ενώ καμιά επιβάρυνση δεν θα επωμιστεί το Ισραήλ για τον αγωγό. Οι Τούρκοι υπόσχονται ότι σε δύο με τρία έτη μπορούν να ολοκληρώσουν την εκμετάλλευση έναντι των έξι με επτά ετών που προβλέπεται να αρχίσει η εκμετάλλευση στην περίπτωση κατασκευής τερματικού στο Βασιλικό.
Για να κατασκευαστεί ένας τέτοιος αγωγός πρέπει να διασχίσει την κυπριακή ΑΟΖ. Η κυπριακή Κυβέρνηση δεν μπορεί να ασκήσει βέτο. Δύναται, όμως, να ζητήσει διάλογο με τα εμπλεκόμενα μέρη και ειδικότερα την Τουρκία ζητώντας την επίλυση θεμάτων που έχουν σχέση ζητήματα ασφάλειας ή και οικολογίας, όπως συνέβη στην περίπτωση του «Nord Stream Pipeline». Σε αυτή την περίπτωση η Σουηδία έθεσε ανάλογα οικολογικά θέματα και πέτυχε να ληφθεί υπόψη το ζευγάρωμα των ψαριών! Ένας τέτοιος διάλογος είναι επιβεβλημένος και αν η Τουρκία αρνηθεί, τότε ο αγωγός δεν θα πραγματοποιηθεί. Εκ των πραγμάτων ένας τέτοιος αγωγός περνά μέσω της αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οι επιλογές του Ισραήλ
ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, εκτός από την τουρκική, έχει ενώπιόν του τις εξής επιλογές:
1. Να κατασκευάσει τερματικό στην Εϊλάτ, στην Ερυθρά θάλασσα. Ένα τέτοιο εγχείρημα έχει το μειονέκτημα ότι θα χρειαστεί να περάσει χερσαίος αγωγός μέσω Σινά, ο οποίος θα είναι ευάλωτος σε τρομοκρατικά κτυπήματα, ενώ υπάρχει ζήτημα ψηλού κόστους. Το πλεονέκτημα είναι ότι θα υπάρχει μεγαλύτερη και ευκολότερη πρόσβαση στις αγορές της Ασίας, όπου οι τιμές του φυσικού αερίου είναι ψηλότερες συγκριτικά με την Ευρώπη.
2. Να πωλήσει το φυσικό αέριο στην Αίγυπτο. Μέχρι πρότινος το Ισραήλ κάλυπτε το 20% των αναγκών του από την Αίγυπτο. Η Κυβέρνηση Μόρσι είχε διαρρήξει τη σχετική συμφωνία με το Ισραήλ. Προηγουμένως, το Ισραήλ βρισκόταν υπό αιγυπτιακή εξάρτηση.
3. Να εγκαταστήσει πλωτή εξέδρα στα οικόπεδά του. Όμως, η επιλογή αυτή αντιμετωπίζει το πρόβλημα του τεχνολογικού ελλείμματος και της προηγούμενης εμπειρίας.
Η επιλογή του LNG και η ναυτιλία
Η ΑΛΛΗ επιλογή του Ισραήλ είναι η Κύπρος και η κατασκευή του LNG στο Βασιλικό. Και ως συναφής προϋπόθεση προβάλλει η κατασκευή αγωγού 180 χιλιομέτρων από τα ισραηλινά οικόπεδα προς το Βασιλικό. Η επιλογή αυτή μπορεί να καλύψει και εκείνη του Ελιάτ, υπό την έννοια ότι υπάρχει η δυνατότητα να περνούν τα πλοία από το Βασιλικό μέσω Σουέζ στην Ασία.
Το δίλημμα που εγείρεται στην παρούσα φάση είναι εάν θα κατασκευαστεί το LNG στο Βασιλικό ή εάν θα κατασκευαστεί αγωγός από το Βασιλικό στη Ρεβιθούσα, όπου ο εκ Κύπρου αγωγός θα ενωθεί με εκείνον που θα έρχεται από το Αζερμπαϊτζάν στην Ελλάδα μέσω Τουρκίας (Trans Anatolian Pipeline). Επί του τερματικού στο Βασιλικό υπάρχει κατ΄ αρχήν συμφωνία. Στην κατασκευή του τερματικού θα συνεισφέρουν οι εταιρείες που εμπλέκονται στην εκμετάλλευση του κυπριακού φυσικού αερίου, η Κυπριακή Δημοκρατία καθώς και τρίτα μέρη όπως είναι επενδυτές και άλλες εταιρείες.
Εάν όλα εξελιχθούν χωρίς προβλήματα, τότε, δηλαδή μετά τη δεύτερη επιβεβαιωτική γεώτρηση τής οποίας τα αποτελέσματα θα είναι έτοιμα τον Σεπτέμβριο, το αργότερο τον Οκτώβριο, θα μπορεί να γίνει προπώληση του φυσικού αερίου και μέρος των χρημάτων να διατεθεί για τον τερματικό. Η διαδικασία θα διαρκέσει περί τους 18 μήνες και αφορά σε εκείνους που θέλουν να επενδύσουν.
Εντός αυτού του χρονικού διαστήματος θα ληφθεί η τελική απόφαση (FID Final Investment Decision). Άλλοι 18 μήνες θα χρειαστούν για τις μελέτες κατασκευής και τη λήψη της σχετικής τελικής απόφασης. Εν συνεχεία η οικοδόμηση και η ολοκλήρωση των έργων που αφορούν στον τερματικό και στις σχετικές εγκαταστάσεις θα διαρκέσει 3 με 4 χρόνια. Το σύνολο του χρονικού διαστήματος μέχρι την πώληση αερίου θα πάρει περί τα έξι με επτά έτη, που σημαίνει το 2019 με 20.
Υπό αυτές τις συνθήκες είναι σημαντική η ναυτιλία τόσο από πλευράς Κύπρου όσο και από πλευράς Ελλάδας αφού από το Βασιλικό το υγροποιημένο φυσικό αέριο θα μεταφέρεται για παράδειγμα στη Ρεβιθούσα και από εκεί στη λοιπή Ευρώπη. Ή από το Βασιλικό προς άλλους, όπως έχει ήδη λεχθεί, μέσω Σουέζ προορισμούς, όπως είναι αυτοί της Ασίας, όπου οι τιμές είναι πιο ψηλές από ό,τι στην Ευρώπη. Είναι δε σαφές ότι οι επόμενοι 18 μήνες είναι σημαντικοί εάν θα αποφασιστεί η επιλογή του LNG στο Βασιλικό ή και εάν θα αποτραπεί ο αγωγός από τα κοιτάσματα του Ισραήλ στην Τουρκία.

Επιλογές της Κύπρου και ασφάλεια
ΥΠΟ αυτές τις συνθήκες οι επιλογές για την Κύπρο είναι οι ακόλουθες:
Επιλογή πρώτη: Η κατασκευή του LNG που σχετίζεται με θέματα ασφάλειας, που αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο, που προϋποθέτει εκπόνηση μελετών. Χρειάζεται, δε, επιπρόσθετο κονδύλι αφού επιβάλλεται, για παράδειγμα, νέα τεχνολογία και μονάδες ταχείας επέμβασης καθώς και ναυτικό, που δεν διαθέτει η Κύπρος. Ερώτημα: Χωρίς ασφάλεια πώς θα γίνουν επενδύσεις και πώς θα γίνει εκμετάλλευση; Είναι μάλιστα αληθές ότι η Κύπρος είναι έντεκα φορές μεγαλύτερη στη θάλασσα όπου είναι ο πλούτος της, από ό,τι στην ξηρά.
Επιλογή δεύτερη: Η κατασκευή αγωγού από την Κύπρο στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα προς τη Ρεβιθούσα, που ονομάζεται ήδη ως “East Mediterranean Energy Corridor”. Βεβαίως, ένας τέτοιος διάδρομος μπορεί να δημιουργηθεί και μέσω του LNG, αλλά αντί αγωγού μεγάλης απόστασης και σε μεγάλα βάθη, να δημιουργηθεί μέσω της ναυτιλίας. Επιλογή τρίτη: Η κατασκευή αγωγού από την Κύπρο στην Τουρκία. Για τον αγωγό αυτό προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι είναι χαμηλού κόστους.
Βεβαίως, η τιμή δεν είναι το μοναδικό κριτήριο. Υπάρχουν και άλλα όπως της ασφάλειας, της γεωπολιτικής και της ισχύος. Εάν η Τουρκία καταφέρει να συγκεντρώσει στο Τσεϊχάν τον ενεργειακό πλούτο της Κύπρου και του Ισραήλ, τότε ενισχύει τον γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό της ρόλο στην περιοχή ως περιφερειακή δύναμη και θέτει υπό τον έλεγχό της την κατάσταση. Η πολιτική αυτή είναι ενταγμένη στην τουρκική αναθεωρητική στρατηγική που συγκρούεται με τα συμφέροντα του Ισραήλ, καθώς και της Κύπρου, η οποία θα τεθεί, ειδικώς σε περίπτωση λύσης στη βάση της ομοσπονδίας, είτε αυτή θα είναι διζωνική είτε πολυπεριφερειακή ή άλλη, υπό την τουρκική εξάρτηση.

Αποφάσεις και στρατηγική
Οι αποφάσεις του Ισραήλ και ιδιαίτερα της Κύπρου θα πρέπει να ληφθούν, λαμβανομένων υπόψη των εθνικών τους συμφερόντων σε βάθος χρόνου και επί τη βάσει στρατηγικού σχεδιασμού. Η τουρκική αναθεωρητική στρατηγική δεν θα αλλάξει, ακόμη και αν χάσουν σε κάποια στιγμή την εξουσία οι Ισλαμιστές του Ερντογάν, διότι είναι απόφαση του βαθέος κράτους, το οποίο είναι πάντα εκεί. Στην παρούσα φάση έχει αλλάξει χέρια. Από τα χέρια των κεμαλιστών στρατηγών έχει περάσει στα χέρια του Ερντογάν.
Η Κύπρος και η Ελλάδα θα πρέπει να αποφασίσουν ότι θα συνεργαστούν με το Ισραήλ σε στρατηγικό επίπεδο για να αναδειχθούν σε μια πανίσχυρη τριμερή περιφερειακή δύναμη, που θα βοηθήσει και την Τουρκία υπό την έννοια ότι: Η τουρκική επιθετικότητα τροφοδοτείται από την αδυναμία των Αθηνών και της Λευκωσίας. Συνεπώς, η ασφάλεια περνά μέσω της αποτροπής.
Ταυτοχρόνως, με τη μέθοδο αυτή, το Ισραήλ εδραιώνεται ως η κυρίαρχη περιφερειακή δύναμη, αφού η Κύπρος προς την κατεύθυνση της Ελλάδας προσφέρει στο Ισραήλ το στρατηγικό βάθος που δεν έχει σήμερα. Από την άλλη, η Κύπρος, όπως και η Ελλάδα χρειάζονται τη στρατιωτική υπεροπλία του Ισραήλ και την αποτρεπτική του ικανότητα, στην οποία σταδιακά θα πρέπει να προσφέρουν και οι ίδιες, διότι σε άλλη περίπτωση το περιστέρι της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως το έχουμε ξαναπεί, θα βρεθεί μεταξύ των συμπληγάδων που δημιουργούνται από τα συμφέροντα των ισλαμικών γερακιών της Άγκυρας και των λευκών καρχαριών του Ισραήλ.
Είναι μάλιστα σαφής ο κίνδυνος να εξελιχθεί η Κύπρος σε ένα ιδιόμορφο μοντέλο που θα ομοιάζει περισσότερο με τη Νιγηρία, παρά με άλλα μοντέλα. Και οι κίνδυνοι αυτοί μπορούν να αποτραπούν μόνο εάν οι ηγεσίες στην Κύπρο και την Ελλάδα κατανοήσουν την έννοια της αποτροπής και της στρατηγικής στην πράξη και όχι στα λόγια. Και αυτό σημαίνει μεταξύ άλλων τον τερματισμό της τουρκολαγνίας και των κατά καιρούς τεμενάδων στην Άγκυρα στη λογική του κατευνασμού, που αποτελεί τη μέγιστη ψευδαίσθηση. Και είναι ο κατευνασμός μέγιστη ψευδαίσθηση διότι αποτελεί συνταγή που δεν αποτρέπει την τουρκική απειλή και επιθετικότητα.
Παρασκήνιο, κλιμάκωση απειλών και αποτροπή

Η ιστορία μαρτυρεί και αποδεικνύει ότι η πρακτική του κατευνασμού συνιστά τροφοδοσία για τις τουρκικές απειλές οι οποίες, κατά μία εκτίμηση, είναι δυνατό να κλιμακωθούν στην κυπριακή ΟΑΖ μετά τα αποτελέσματα της δεύτερης επιβεβαιωτικής γεώτρησης που θα γίνουν γνωστά τον Σεπτέμβριο, το αργότερο τον Οκτώβριο. Η Άγκυρα θα επιδιώξει να αποτρέψει την εμπλοκή αφενός των ενδιαφερόμενων επενδυτών στη διαδικασία προπώλησης φυσικού αερίου και αφετέρου των επενδυτών που θα ενδιαφερθούν για την κατασκευή του LNG. Η τουρκική πολιτική έχει πολλαπλούς στόχους:
1) Να επιτύχει την επιλογή κατασκευής του αγωγού από τα κοιτάσματα του Ισραήλ στο Τσεϊχάν, οπότε στόχος της Λευκωσίας θα πρέπει να είναι η αποτροπή μιας τέτοιας εξέλιξης και η επιτάχυνση κατά τρόπον αξιόπιστο εντός των επόμενων μηνών της κατασκευής του LNG.
2) Να συνδέσει την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου με τη λύση του Κυπριακού και τον τουρκικό έλεγχο επί του φυσικού αερίου με τους ακόλουθους τρόπους: Ο ένας είναι ο αγωγός από τα κυπριακά κοιτάσματα στα τουρκικά παράλια, ο άλλος είναι ο διαμερισμός των πετρελαίων μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων και ο τρίτος είναι ο έλεγχος των όποιων κοιτασμάτων θα βρεθούν στα βόρεια της Κύπρου, τα οποία έχει ήδη καπαρώσει η Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίων μέσω συμφωνιών με το ψευδοκράτος, τις οποίες η Άγκυρα προσδοκά να νομιμοποιήσει μέσω των συνομιλιών και της λύσης, όπως επίσης και τον εκ νέου καθορισμό της κυπριακής ΑΟΖ. Και η πρακτική αυτή είναι τμήμα της τουρκικής αναθεωρητικής στρατηγικής.
Επί του παρόντος αυτά, όπως και οι στρατηγικές μας επιλογές, συνιστούν ψιλά νοήματα για το κομματικό σύστημα, τους στρατούς του και τα λεγόμενα… λαμπρά μυαλά!               ΠΗΓΗ

Η προκλητική δήλωση Βενιζέλου καθ’ υπαγορευση Παπανδρέου.

Η σημειολογία της συνάντησης με τον πολιτικό εγκληματία, τον διαχρονικό ντηλερ του ισλαμοφασισμού της Κλίντον μια μέρα πριν το ταξίδι του ΥΠΕΞ, δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Ο Σαμαράς προφανώς συμφωνεί αφού δεν έχει αντιδράσει. 

Ο Βουλευτής Επικρατείας και Τομεάρχης Εξωτερικών των ΑΝΕΞΑΡΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Τέρενς Κουίκ έκανε την εξής δήλωση:

«Οι δηλώσεις του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης και Υπουργού Εξωτερικών Ευάγγελου Βενιζέλου, μετά τη συνάντησή του στην Άγκυρα με τον Τούρκο ομόλογό του Αχμέτ Νταβούτογλου, εγείρουν πολλές απορίες για την πορεία που λαμβάνουν

οι θέσεις της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας.
Το γεγονός ότι ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος μίλησε ανάμεσα στις κουβέντες του με τον Νταβούτογλου για τον TAP, για «αλλαγή γεωγραφικών δεδομένων», επιβεβαιώνει την άποψη που διατύπωσα την ημέρα της ορκωμοσίας της νέας κυβέρνησης ότι η επιλογή του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ στη θέση του Υπουργού Εξωτερικών, μόνο ανησυχίες μπορεί να δημιουργεί.

Επίσης, επισημαίνουμε, με εξ’ ίσου ιδιαίτερη ανησυχία, το γεγονός ότι ο Αχμέτ Νταβούτογλου μπροστά στην «πόρτα» που έφαγε η Τουρκία από την «αραβική άνοιξη» της Αιγύπτου, προσπαθεί να εμπλέξει την Ελλάδα στις πολιτικές της στην περιοχή της Μεσογείου,, που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ζήτημα για την Ελλάδα, η οποία προσπαθεί να αποκαταστήσει πλήρως τις σχέσεις της με την Αίγυπτο, πόσο μάλλον όταν η Αθήνα προσπαθεί να συνομιλήσει με το Κάιρο για θέματα ΑΟΖ.

Και μας μένει να ξεκαθαρίσει το Μέγαρο Μαξίμου, εάν όλα όσα συζήτησε και συμφώνησε ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος με τον Αχμέτ Νταβούτογλου ήταν σε προσυνεννόηση ή έτυχαν της εκ των υστέρων αποδοχής από τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, όταν μάλιστα ο ίδιος ο κ.Σαμαράς, ανοίγει από αύριο κύκλο επαφών με υψηλόβαθμους αξιωματούχους των ΗΠΑ, εν όψει της επίσκεψής του στο Λευκό Οίκο, αρχές Αυγούστου

Τέλος να επισημάνω ότι όσες ώρες ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών ήταν στην Άγκυρα, πολεμικά αεροπλάνα της Τουρκίας, παραβίαζαν τον εναέριο χώρο της πατρίδας μας.

Λέτε να έκανε από τώρα πράξη την αλλαγή των γεωγραφικών δεδομένων που ανέφερε ο κ. Βενιζέλος;»

  ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ          ΕΔΩ





Πηγή

Μυρόβλησε η φωτογραφία του γέροντος Ιουστίνου

Προχθές βράδυ,γύρω στις 11..00 το βράδυ την ώρα δηλαδή που συμπληρώνονταν ακριβώς 40 ημέρες από την κοίμηση του γέροντα Ιουστίνου,εκείνος παρηγόρησε τα πνευματικά του παιδιά μ'ένα θαύμα μέσα στο κελί που πέρασε τα 3 τελευταία χρόνια της ζωής του και όπου εκοιμήθη.

 Το κέλι του γέροντα ήταν ανοικτό προς επίσκεψη από τις 25 Ιουλίου.Στην πολυθρόνα του γέροντα,εκεί που συνήθιζε να εξομολογεί,να ευλογεί και να μυρώνει τους πιστούς,βρίσκεται τοποθετημένη μια μεγάλη φωτογραφία του.
Προχθές το βράδυ λοιπόν όπου κάποιοι μοναχόι και λαικοί προσεύχονταν στο κελί του γέροντα άρχισε να τρέχει μύρο από την φωτογραφία ακριβώς στο σημείο όπου βρίσκεται το χέρι του ευλογώντας..
Αυτό επαναλήφθηκε και εχτές το πρωί όταν κάποιοι προσκυνητές προσευχόνταν εκεί στο κελάκι του.
 Είναι ένα σημάδι από την αγιασμένη αυτή μορφή πως και εκεί που βρίσκεται ακούει και βοηθάει όποιον το ζητήσει.

ΠΗΓΗ  /  Μετάφραση proskynitis.blogspot

Διαβάστε και-Μαρτυρίες για τα θαυμαστά γεγονότα που έγιναν μετά την οσιακή κοίμηση του γέροντος Ιουστίνου          
  ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ              ΕΔΩ
ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ

Αυτοί που καταπάτησαν το Σύνταγμα και κατάργησαν την Δημοκρατία εορτάζουν σήμερα την "επάνοδο της Δημοκρατίας"!!!

Γράφει ο Θάνος

Η υποκρισία σύσσωμου του πολιτικού κόσμου της πατρίδας μας αμαυρώνει την επέτειο της υποτιθέμενης αναστήλωσης της δημοκρατίας...

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα υποδεχθεί σήμερα όλους αυτούς που ευθύνονται έμμεσα ή άμεσα για την οικονομική και κοινωνική καταστροφή της πατρίδας μας....

Ολους αυτούς που ευθύνονται για την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας....

Ειδικά τα τελευταία 3,5 χρόνια η δημοκρατία τυπικά και ουσιαστικά έπαψε να υπάρχει...

Μην εξαπατάσθε από το ότι οδεύουμε στις κάλπες και ψηφίζουμε...

Αν η δημοκρατία εξαρτιώταν ΜΟΝΟ από αυτό καλά θα ήταν όμως κάθε άλλο...

Ζούμε σε μια περίοδο που ούτε πια και η ψήφος έχει κάποιο συγκεκριμένο νόημα...
Εξάλλου οι επί δεκαετίες κυβερνώντες διεφθαρμένοι πολιτικοί τελικώς ανακάλυψαν ένα εκλογικό σύστημα τόσο απατηλό κι εξόφθαλμα αντιδημοκρατικό ώστε να μπορούν αν κυβερνάνε ακόμα και κόντρα στην πλειοψηφία της θελήσεως του λαού...

Φρόντισε γι αυτό ο "Αγιος" (όπως θα ονομασθεί σίγουρα στο μέλλον από τους προδότες) Προκόπης Παυλόπουλος με το bonus των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα!!!!

Οσον αφορά την ίδια την διακυβέρνηση εκεί πλέον έχει γίνει το αντισυνταγματικό "σώσε"...

Μειώσεις μισθών, απολύσεις υπαλλήλων, μειώσεις συντάξεων, καταργήσεις οργανισμών, ξεπούλημα δημοσίας περιουσίας, διάλυση των ενόπλων δυνάμεων και σωμάτων ασφαλείας, διάλυση της υγείας, διάλυση της παιδείας, κατάργηση εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων δεκαετιών, υπέρογκες και παράλογες φορολογήσεις ακόμα και με αντισυνταγματικά χαράτσια, διάλυση των δημοσίων υπηρεσιών.... κλπ.
Κι όλα αυτά και πολλά άλλα με αντισυνταγματικούς, φασιστικούς νόμους ή παράνομες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου....

Σε ένα κράτος που διατείνεται ότι θέλει να καταπολεμήσει την φοροδιαφυγή καταργούνται εφορίες (ΔΟΥ) κι αποδυναμώνεται το ΣΔΟΕ (πρόσφατα άκουσα ελεγκτή του ΣΔΟΕ να λέει ότι είμαστε 800 κακοπληρωμένοι υπάλληλοι/ελεγκτές για ολόκληρη την χώρα!!!)...

Μέσα σε αυτό το αντιδημοκρατικό και φασιστικό πολιτικό σκηνικό στο οποίο λουκέτα, ανεργία και φτώχεια μαστίζουν τον λαό μας, κυβερνάνε οι τράπεζες και η ξενόφερτη τρόϊκα...

Οι Τούρκοι ακονίζουν τα μαχαίρια τους, οι Σκοπιανοί έχουν στυλώσει τα ποδάρια στο ψεύδος και οι Αλβανοί ετοιμάζονται να ζητήσουν αποζημιώσεις για τους Τσάμηδες ενώ την ίδια στιγμή αμφισβητούν την ελληνική ΑΟΖ και δεκάδες Αλβανοί κακοποιοί αλωνίζουν την πατρίδα μας δολοφονώντας, ληστεύοντας και βιάζοντας ανυπεράσπιστους πολίτες....

Σε μια χώρα όπου όλα βαίνουν καθημερινά από το κακό στο χειρότερο εκτός όλων των υπολοίπων δεινών, οι προδότες τα τελευταία 15 χρόνια έχουν επιτρέψει την είσοδο και ταυτόχρονα με εντολές της Ε. Ενωσης απαγορεύουν την έξοδο (!) σε 2 εκατομμύρια ισλαμιστές λαθρομετανάστες!!!! 

Και να ήταν μόνο αυτό....

Η τραγική και συνυπεύθυνη για όλα τα δεινά μας αντιπολίτευση ζητάει επιμόνως να δοθεί η ελληνική ιθαγένεια σε όλο αυτόν τον συρφετό και να χτιστούν ισλαμικά τεμένη και τζαμιά για να λατρεύουν τον Αλλάχ τους... (Φυσικά κανένας συμπολιτευόμενος ή αντιπολιτευόμενος προδότης δεν μας λέει, πως και πότε θα γκρεμισθούν τα τζαμια αυτά, αν και όταν χτιστούν και αποτελέσουν άντρα ισλαμιστών τρομοκρατών και φονιάδων... Να δούμε ποιος θα τολμήσει τότε να βάλει χέρι στους ιμάμηδες...)

Λυπάμαι αδέρφια που αναγκάζομαι να σας μαυρίζω την ψυχή με όλα αυτά τα δυσάρεστα...
Ξέρω ότι μερικοί θα πουν ότι λαϊκίζω, ότι κάνω μαύρη προπαγάνδα...
Ας μου πουν αυτοί οι κύριοι σε τι από όλα αυτά λέω ψέματα...
Οταν λες την αλήθεια δεν πα να λένε ότι θέλουν...
Τα λέω όπως πάντα, ακομμάτιστα με μόνη ιδεολογία τον πατριωτισμό μου...

Αν δεν ξυπνήσουμε δεν πρόκειται να σηκώσει κεφάλι το Γένος μας...
Τα παιδιά μας θα ζήσουν σε πολύ χειρότερη κοινωνία από την δική μας...

Κι όμως φίλοι μου μέσα λοιπόν σε αυτό το εξωφρενικό και τρομακτικό σκηνικό οι προδότες θα γιορτάσουν για μια ακόμα φορά την επάνοδο της "δημοκρατίας"...

Ουαί υμίν υποκριταί, γραμματείς και φαρισαίοι....

ΘΑΝΟΣ

ΥΓ. Μέσα σε όλη αυτή την παλιοκατάσταση έχουμε και τον έξωθεν εισαγόμενο "βομβαρδισμό" της Νέας Τάξης με ψεκασμούς, εμβολιασμούς, μεταλλαγμένα προϊόντα, γάμους ομοφυλοφίλων, εκτρώσεις, ευθανασίες, υποχρεωτικές δωρέες οργάνων...
Χάος....                                                                                                                                                ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ        ΕΔΩ