Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

Κυπρος 1974… Συνέντευξη απ’ την άλλη πλευρά του λόφου


Σημείωση: Ο γράφων τηρώντας δέσμευσή του κατά τη συνέντευξη αυτή, έχει αφαιρέσει τα τμήματα εκείνα που δεν αναφέρονται αποκλειστικά στην Κύπρο. Παράλληλα, κατά πάγια τακτική, δεν σχολιάζει ούτε προβάλει εδώ τις προσωπικές του απόψεις στις θέσεις και περιγραφές του Υποπλοιάρχου ε.α. Ταβλαρίδη. Η συνέντευξη αυτή δεν έχει κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα δημόσια.

……ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΑΒΛΑΡΙΔΗ ΑΠΟΣΤΡΑΤΟ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ
(ΑΘΗΝΑ 27 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2006)
………………………..
-. Πάμε τώρα πάλι στην Κύπρο και την περίοδο πριν το πραξικόπημα. Την εμπλοκή σου με το πραξικόπημα.
Τ. Α μπράβο. Εκεί. Εκεί στο ζουμί όλο. Μου έριξε δέκα μέρες ο διοικητής όπως σου είπα για το κούρεμα. Και μου λέει ότι ο Παπαγιάννης ο…
-. Για την σύγκρουσή σου με τον Παπαδάκη;
Τ. Μπράβο. Για την αναφορά που έκανα για τις πυριταποθήκες. Και με φώναξε ο Παπαργύρης και μου λέει «Την επόμενη κίνηση που θα κάνεις θα γυρίσεις πίσω στην Ελλάδα. Εντάξει;» «Εντάξει.» Πάω στον ‘ΛΕΒΕΝΤΗ’ κυβερνήτης. Έκτοτε με τον μόνο με τον οποίο είχα κάποια επαφή, επειδή και αυτός έμενε στην Αμμόχωστο, ήταν ο Σταύρος ο Γουλέας. Δηλαδή συναντιόμαστε, πήγαινα στο σπίτι του τον έβλεπα, «Γεια σου Σταύρο, τι κάνεις; Η γυναίκα σου, το παιδί σου;» και τα λοιπά. Με τους άλλους δεν είχα επαφή, όχι δεν ήθελα να έχω, λόγω αποστάσεως. Εγώ μου άρεσε, ασχολιόμουνα με γκόμενες, πήγαινα έκανα τα μπάνια μου, το βράδυ ας πούμε γύριζα σε τίποτα κέντρα και τα λοιπά και εν συνεχεία τρεις τέσσερις η ώρα έκανα και την έφοδο στο καράβι να δω τι γίνεται ας πούμε γιατί ήτανε στην Αμμόχωστο το καράβι. Ο Παπαγιάννης με τον Παπαργύρη, δεν ξέρω για ποιον λόγο, εκείνη την εποχή ήτανε τσακωμένοι. Εγώ σου μιλάω…, δηλαδή πού να σου ορκιστώ, στα κόκαλα της μάνας μου και του πατέρα μου, που δεν έχω πιο ιερό απ’ αυτούς. Με παίρνει τηλέφωνο Σάββατο ο Παπαργύρης και μου λέει «Έλα απάνω σε θέλει ο διοικητής.» Με τον ‘ΛΕΒΕΝΤΗ’ εγώ έκανα περιπολία γύρω από την Κύπρο μία φορά τον μήνα για να δω μήπως γινότανε τίποτα παράδοση όπλων και τέτοια. Δηλαδή πήγαινα Πάφο, Κυρήνεια και γύριζα. Είχα γυρίζει από την περιπολία δέκα μέρες, είχα δει και τον συχωρεμένο τον Τσομάκη μάλιστα, συζητάγαμε εκεί στην Κυρήνεια στο κάστρο διάφορα, ότι ήθελε να παρατείνει τη παραμονή του διότι ήθελε να εξοφλήσει διάφορα πράγματα γιατί ήτανε αρραβωνιασμένος, θα αρραβωνιαζότανε και ήθελε να παντρευτεί και παρακάλεσε τον διοικητή, γιατί στην θέση του Τσομάκη θα ήμουνα εγώ. Αν είχε φύγει ο Τσομάκης από την Κύπρο, στην Κυρήνεια θα στέλνανε εμένα. Αλλά επειδή ο Τσομάκης, εκ των υστέρων απεδείχθη… Θεός σχωρέστον, αυτός ήτανε ήρωας και τα … δεν έχουνε βγάλει ούτε ένα όνομα, ούτε σε καράβι, ούτε…, εν πάση περιπτώσει αυτά είναι άλλη ιστορία, θα τα πούμε μετά, για την ευαισθησία των αξιωματικών και των συμμαθητών και του Ναυτικού.                                                                                                                                                                 Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ        ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια: