Με
την Χρυσή Αυγή ασχολήθηκε στο σημερινό άρθρο του στην εφημερίδα «Το
Βήμα», ο εκδότης του ΔΟΛ και πατέρας του Βουλευτή της ΝΔ, Σταύρος
Ψυχάρης. Επειδή εμείς είμαστε πιο δημοκράτες από τον εν λόγω
κύριο, του οποίου οι εφημερίδες ουδέποτε έχουν φιλοξενήσει τις θέσεις
του τρίτου πολιτικού κόμματος του τόπου, σας παραθέτουμε αυτούσιο το
άρθρο του, πριν πούμε το οτιδήποτε:«Ισόβια!
Του Σταύρου Π. Ψυχάρη
Συμπληρώνονται οσονούπω 40 χρόνια από την πτώση της δικτατορίας και την αποκατάσταση του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος. Η επέτειος συμπίπτει με τα θλιβερά γεγονότα με πρωταγωνιστές τους οιονεί «κληρονόμους» του χουντικού καθεστώτος.
Όσοι ζήσαμε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 με αποστροφή διατηρούμε στη μνήμη μας το κλείσιμο των εισόδων της Βουλής με χονδρές αλυσίδες.
Με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας αφαιρέθηκαν οι αλυσίδες, για λίγο καιρό όμως. Και ως τα τελευταία χρόνια το Κοινοβούλιο ήταν προσπελάσιμο από τους πολίτες. Η αστυνομία το απέκλειε όταν το πλησίαζαν διαδηλωτές.
Η Βουλή των Ελλήνων τα τελευταία 50 χρόνια δύο φορές μόνο υπέστη επίθεση: Το 1964, όταν δεξιοί και ακροδεξιοί διαδηλωτές εισέβαλαν στο βουλευτήριο. Είχαν ξεκινήσει την πορεία του από τον χώρο προεκλογικής συγκεντρώσεως του Γ. Πλυτά, υποψηφίου της Δεξιάς (ΕΡΕ) που είχε μόλις παραδώσει την εξουσία στην Ένωση Κέντρου. Οι εισβολείς συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν.
Η δεύτερη περίπτωση είναι η γνωστή σύγκρουση ακροαριστερών κατά την αστυνομία διαδηλωτών με τις δυνάμεις της τάξεως μπροστά από τη Βουλή – σύγκρουση που δεν έλαβε διαστάσεις και έληξε με λίγους εκατέρωθεν τραυματισμούς.
Αυτά τα περιστατικά φαντάζουν ασήμαντα ενώπιον των επεισοδίων που παρακολουθούμε τελευταίως να διαδραματίζονται μέσα στην αίθουσα συνεδριάσεων της Βουλής.
Εάν δεν είναι δημιουργήματα νοσηράς φαντασίας γραφικών ιστορικών κακεκτύπως, είναι απασφαλισμένη νάρκη για τη Δημοκρατία.
Οι ιδέες δεν διώκονται αλλά οι παράνομες πράξεις τιμωρούνται. Και όταν λέμε τιμωρούνται, εννοούμε ισόβια κατά το γνωστό πρότυπο!»
Καταρχάς, ξεκινώντας τις σκέψεις μας γύρω από το άρθρο του κ. Ψυχάρη, οφείλουμε πρώτα απ’ όλα να κάνουμε μία βασική ερώτηση. Ποιο είναι το περιστατικό «σύγκρουσης ακροαριστερών κατά την αστυνομία διαδηλωτών με τις δυνάμεις της τάξεως μπροστά από τη Βουλή – σύγκρουση που δεν έλαβε διαστάσεις και έληξε με λίγους εκατέρωθεν τραυματισμούς.»; Γιατί εμείς θυμόμαστε άλλα περιστατικά που ξεχνάει ο κ. Ψυχάρης, όπως τον εμπρησμό της Marfin από αριστερούς τρομοκράτες, που προφανώς δεν «φαντάζει ασήμαντο», εμπρός στο οτιδήποτε.
Πάμε στον πυρήνα όμως του άρθρου του κ. Ψυχάρη που είναι μία ξεκάθαρη προτροπή προς την «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη για «Ισόβια!» στους «κληρονόμους του χουντικού καθεστώτος». Θα αντιπαρέλθουμε τον «φερετζέ» ότι «οι ιδέες δεν διώκονται αλλά οι παράνομες πράξεις τιμωρούνται», αφού ένα σύνθημα εντός του Κοινοβουλίου, ίσως τιμωρείται με μία επίπληξη. Σίγουρα δεν τιμωρείται με «Ισόβια!» δεσμά.
Οπότε ας πάμε στις ιδέες που ο κ. Ψυχάρης αποδίδει «δημοκρατικότατα» στη Χρυσή Αυγή, αφού είναι προφανές το που αναφέρεται το άρθρο του και που προτρέπει την τιμωρία τους με «Ισόβια!» δεσμά.
Πρώτον απ’ όλα να θυμίσουμε στον κ. Ψυχάρη ότι το παρόν άρθρο του φιλοξενείται σε μία εφημερίδα, η οποία κατά τη διάρκεια της κατοχής υπήρξε η φωνή του κατακτητή. Βεβαίως, η κατάσταση δεν έχει αλλάξει και πολύ από τότε, αφού και τώρα η εφημερίδα «Το Βήμα» είναι η φωνή του κατακτητή, ήτοι το γραφείο τύπου της κλεπτοκρατίας ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και των διεθνών τοκογλύφων.
Δεύτερον, περνώντας επί προσωπικού, να θυμίσουμε στον κ. Ψυχάρη κάποιες «μνήμες», όχι από τις 21 Απριλίου του 1967, αλλά από το πολύ παρεμφερές και συναφές 1973. Στη φωτογραφία του μακρινού 1973, όταν τη χώρα κυβερνούσε το στρατιωτικό Καθεστώς, πολυπληθής αντιπροσωπεία της ελληνικής κυβερνήσεως υπό τον Νικόλαο Μακαρέζο, επισκέφτηκε την Κίνα, προκειμένου να αναπτυχθούν οι ελληνοκινεζικές εμπορικές σχέσεις. Πίσω από τον Τσου Εν Λάι(πρώτη σειρά, τρίτος από δεξιά), διακρίνεται χαμογελώντας, ο κύριος Σταύρος Ψυχάρης, ο οποίος συνόδευε τον Ν. Μακαρέζο. Η δε θέση του στη φωτογραφία, πίσω από τον Μακαρέζο, αποδεικνύει και τη «βαθύτατη απέχθεια και αντίστασή του» στο αντιδημοκρατικό, δικτατορικό Καθεστώς της 21ης Απριλίου 1967. Όπως καθείς αντιλαμβάνεται, είναι πολλά τα ένοχα μυστικά της μεταπολιτευτικής απάτης, η οποία παίζεται ακατάπαυστα στις πλάτες του Ελληνικού Λαού. Τα καθεστώτα έρχονται και παρέρχονται, όμως η θέση της οικογένειας Ψυχάρη παραμένει αμετάβλητη, ως σημείο αναφοράς, στο πλευρό των κυβερνήσεων, στρατιωτικών και ψευτοδημοκρατικών!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου