35
Γράφει ο Γεώργιος Δημητρακόπουλος, Φιλόλογος
Αν υπάρχει κάτι στο οποίο η Αριστερά είναι, ομολογουμένως, άριστη, είναι η αντιστροφή της πραγματικότητας, η αποτελεσματικότητά της στο να κάνει, κατά το κοινώς λεγόμενο, το άσπρο μαύρο. Θεμέλιος λίθος της επιτυχίας της είναι η απρόσκοπτη (παρά τα περί του αντιθέτου διαδιδόμενα) πρόσβασή της στα ΜΜΕ και η μέσω αυτών ανηλεής προπαγάνδα.
Η ίδρυση, από μία δράκα ανθελλήνων, του εν Ελλάδι επίσημου κομματικού οργάνου της μισανθρωπικής μαρξιστικής ιδεοληψίας παρουσιάστηκε ως σύσταση ενός φιλολαϊκού φορέα και όχι, ως πραγματικά ήταν, ήτοι ένα αντιλαϊκό συνονθύλευμα με στόχο την ευδαιμονία της κομμουνιστικής νομενκλατούρας. Ο στασιαστικός τους ρόλος κατά την διάρκεια της μικρασιατικής εκστρατείας πέρασε στον κόσμο ως αντίσταση κατά της αστικής τάξης. Ο συμμοριτισμός και η εθνική μειοδοσία της Κατοχής και των αμέσως επομένων ετών βαπτίστηκαν εθνική αντίσταση. Η προδοσία του ονόματος του Διγενή στους Άγγλους (από το ΑΚΕΛ) έγινε στο πλαίσιο του απελευθερωτικού αγώνα… Η σύναξη των πρακτόρων στο Πολυτεχνείο ήταν αντιχουντική δράση, ενώ η διάλυση της ελληνικής βιομηχανίας φιλεργατική πολιτική, όπως και ο αχαλίνωτος διεθνισμός των ημερών μας είναι αγνός ανθρωπισμός…
Τελευταίο παράδειγμα απόπειρας εξαπάτησης της κοινής γνώμης ,εκ μέρους της κυβέρνησης πλέον, η επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα. Μία μετάβαση στη ρωσική πρωτεύουσα με μοναδικό αντικειμενικό σκοπό την δημιουργία εντυπώσεων προς εσωτερική κατανάλωση και την τόνωση της καλλιεργούμενης προεκλογικής ψευδαίσθησης πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα στρέψει το πηδάλιο της χώρας στην πλευρά του μεγάλου εν δυνάμει συμμάχου. Ο πρωθυπουργός συνάντησε τον πρόεδρο Πούτιν για βότκα και ψιλή κουβέντα. Καμμία στροφή δεν προτίθεται να κάνει, πώς θα μπορούσε άλλωστε, όταν έχει ήδη αιτηθεί την παράταση του χρηματοδοτικού προγράμματος από την σιωνιστοκρατούμενη Δύση, όταν έχει, σε όλους τους τόνους διακηρύξει ότι οι δανειστές θα πάρουν πάση θυσία τα χρήματά τους. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύεται άξιος συνεχιστής της πολιτικής της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Κάποτε ανήκαμε στην Δύση, πλέον είμαστε Δύση.
Στον αντίποδα, το ενδιαφέρον της Ρωσίας για προσέγγιση είναι ειλικρινές. Πέρα από προφητείες για το ξανθό γένος, μία ψύχραιμη, ρεαλιστική ματιά καταδεικνύει την αλήθεια. Η Ρωσία είναι η μόνη παγκόσμια δύναμη που αντιστέκεται στη νέα τάξη πραγμάτων και για τούτο δέχεται βρώμικο οικονομικό, και όχι μόνο, πόλεμο, με στόχο την διεθνή απομόνωσή της. Στην προσπάθειά της να αμυνθεί, και γιατί όχι να αντεπιτεθεί, η Ρωσία αναζητά συμμάχους και η Ελλάδα, με την στρατηγικά αναβαθμισμένη γεωπολιτική της θέση, είναι στο πλάνο της. Οι Ρώσοι δεν είναι Έλληνες ούτε αγάπησαν ξαφνικά τους Έλληνες, επιθυμώντας να γίνουν σωτήρες τους. Οι Ρώσοι ενδιαφέρονται για τα εθνικά τους συμφέροντα και καλά κάνουν. Στην παρούσα φάση η συμμαχία με την Ελλάδα τους είναι απαραίτητη και τούτο καλούμαστε να αξιοποιήσουμε προς όφελός μας. Οι καιροί όμως ου μενετοί και η αλλοπρόσαλλη εξωτερική μας πολιτική των τελευταίων ετών οδηγεί την "αρκούδα" να ρίξει γέφυρες σε έναν παραδοσιακό της εχθρό, την Τουρκία.
Δεν είναι η πρώτη χρονική συγκυρία κατά την οποία οι Ρώσοι φαίνονται φιλικώς διακείμενοι προς εμάς, για τους δικούς τους πάντα λόγους. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις ύψωσαν τείχος. Η σημερινή χρησιμοποιεί την Ρωσία για μικροκομματικά οφέλη, πρακτική που εγκυμονεί ένα μεγάλο κίνδυνο: η θύρα της Ρωσίας να κλείσει άπαξ δια παντός για την Ελλάδα, καθώς οι Ρώσοι δεν είναι ηλίθιοι και οπωσδήποτε έχουν τις εναλλακτικές τους.
Η ευκαιρία είναι μεγάλη και απαγορεύεται να απολεσθεί. Τα εθνικά συμφέροντα Ρώσων και Ελλήνων σήμερα συμπίπτουν. Δυστυχώς, η ηγεσία της πατρίδας μας δεν είναι μόνο απελπιστικά λίγη για χάραξη νέας εξωτερικής πολιτικής, αλλά είναι και απροκάλυπτα απρόθυμη να την επιδιώξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου