O Βούτσης για το 2021 φοβήθηκε «εθνικοφρονητική υπεροχή και ηγεμονία», με αφορμή το άρθρο 113 του νομοσχεδίου για το Επιτελικό Κράτος.
Στην ουσία βέβαια αυτά που επικαλέστηκε ως «πλουραλιστική συζήτηση» για την εθνογένεσή μας είναι να βάλουμε από τη μια την ιστορική αλήθεια, όπως την εκφράζουν η ενότητα και η διαχρονία του Ελληνισμού, και από την άλλη τα εθνοαποδομητικά σκουπίδια που εξέμεσαν οι αλμπάνηδες «επιστήμονες» της Αριστεράς.
Είναι ο παλιός νταλκάς των κομμουνιστών και κάτι παρατρεχάμενων επίσης μηδενιστών, να «σκοτώσουν» τον Παπαρρηγόπουλο και να βάλουν στη θέση του τις επιστημονικοφανείς κοπριές του Κορδάτου και των σκιτζήδων επιγόνων του, που έφτασαν να αμφισβητούν τη Γενοκτονία των Ποντίων και να αποκαλούν «συνωστισμό» τη σφαγή στη Σμύρνη. Για να φτάσουν να φτύσουν πάνω στο αίμα εκατομμυρίων χριστιανών αδελφών μας, υιοθετούν όλη τη ρατσιστική ρητορική του Φαλμεράγιερ κι άλλων, για να πουν ότι δεν υπάρχει ένα διαχρονικά ενιαίο Εθνος, πως είμαστε μπάσταρδο κράμα Τούρκων, Σλάβων, Αλβανών, χωρίς σχέση με την αρχαία Ελλάδα, και πως το σύγχρονο Εθνος το έφτιαξαν ως ιδεολόγημα ο Κοραής και το μετεπαναστατικό κράτος, επιβάλλοντας από τα πάνω τον δήθεν μύθο της καταγωγής μας από τους αρχαίους Ελληνες. Και βεβαίως, το σημαντικότερο, πως η Επανάσταση δεν ήταν Εθνική αλλά… ταξική.
Μερικοί μάλιστα, οι οποίοι/ες φέρουν τις άλλες, τις «πλουραλιστικές» απόψεις, φτάνουν να καταλογίζουν σε μας εθνοκάθαρση κατά των… Τούρκων στην Επανάσταση, με σημαία τη σφαγή -δηλαδή τη δικαιολογημένη εκδίκηση των σκλάβων κατά του βάρβαρου καταπιεστή- των δυναστών μας κατά την άλωση της Τριπολιτσάς. «Ζάχαρη» περνούσαμε επί Τουρκοκρατίας, μύθος το Κρυφό Σχολειό, τρέχανε από τα μπατζάκια μας τα δικαιώματα και η ευημερία, αλλά δεν το ξέραμε. Ολοι αυτοί/ές, που έχουν επιστημοσύνη λιγότερη κι από τα πισινά του γαϊδάρου, πήραν αέρα από τη μεταπολιτευτική μόλυνση των πανεπιστημίων, όπου εφαρμόζοντας την γκραμσική θεωρία και εκμεταλλευόμενοι την αδικαιολόγητη ενοχή της Δεξιάς και την κατάρρευση του αληθινού Κέντρου της Ιστορίας κυριάρχησαν σταδιακά αλληλοπροωθούμενοι, με υπερπαραγωγή αντίστοιχων ανθελληνικών μηδενιστικών μεταπτυχιακών και διδακτορικών.
Αποτέλεσμα, να μετατρέψουν πολλά ΑΕΙ και κυρίως τους Τομείς Ιστορίας σε γιάφκες μηδενιστικών κοπρόσκυλων. Ζητώ δε συγγνώμη από τους συμπαθείς αληθινούς κόπρους, οι οποίοι ουδέποτε έβλαψαν το Εθνος, το πολύ να κυνήγησαν κάναν ταχυδρόμο ή να άρπαξαν κάνα μπατζάκι περαστικού. Αυτό το ιδεοληπτικό σκουπιδαριό το σέρνει η Αριστερά από τη γένεσή της, από την εποχή του ΣΕΚΕ. Κάποτε τέτοιοι ιντελιγκέντσηδες προκαλούσαν οργή και θυμηδία. Τώρα πλέον, δυναμωμένοι από την παρακμιακή κυριαρχία τους σε πολλά ΑΕΙ και στα διαβρωμένα εξίσου μηδενιστικά ΜΜΕ, επιβάλλουν όρους και επιδιώκουν το 2021 να κάνουν κεντρικό θέμα τα σκύβαλα που έχουν στο μαρξιστικό κεφάλι τους. Δεν γνωρίζω τον υπουργό Επικρατείας κ. Γεραπετρίτη, δεν έχω καμιά προσωπική διαφορά μαζί του. Μου λένε πως είναι λαμπρός επιστήμονας. Ούτε επαγγελματικά θα μπορούσαμε να έχουμε συγκρουστεί, εκείνος συνταγματολόγος, πανεπιστημιακός με εντυπωσιακό βιογραφικό, εγώ ένας ταπεινός μαχόμενος δικηγόρος του ποινικού και αστικού. Γνωρίζω όμως πως έσπευσε αμέσως να συμμορφωθεί προς τας ιδεολογικάς υποδείξεις της Αριστεράς, υπογραμμίζοντας ότι στο άρθρο 113 παράγραφος 1γ «δεν είναι ότι προσπαθούμε να διαμορφώσουμε ενοποιημένη εθνική βάση, αλλά είναι το branding της Ελλάδας προς τα έξω, ώστε να απηχεί τα μηνύματα με έναν ενιαίο τρόπο επικοινωνιακής προβολής και όχι μια δημόσια πολιτική που αναφέρεται σε ενιαίο έθνος». Τζιζ το ενιαίο Εθνος, σεληνιάζονται οι Βούτσηδες.
Και τελικά του πέρασε του Βούτση, αφαιρέθηκαν τα περί «ενιαίας εθνικής ταυτότητας» από το άρθρο του νόμου και μείναμε με το branding, λες και η χώρα, το Εθνος, είναι σερβιέτα ή αναψυκτικό, που θέλουμε να το μοσχοπουλήσουμε. Συμβολικό φάουλ και υποχώρηση σε μια Αριστερά που μαζεύει φάπες στη Βουλή και στον δημόσιο διάλογο, από μια εντυπωσιακά οργανωμένη και επιτυχημένη κυβερνητική αρχή του Κυριάκου Μητσοτάκη, που σφάλλει κι αυτός αν θεωρεί τέτοιες υποχωρήσεις δείγμα «μοντέρνας» σκέψης.
Το Εθνος είναι εδώ, διαχρονικό, βουτηγμένο στο αίμα των ηρώων του, με πανίσχυρη ταυτότητα χιλιετιών, που σφυρηλατήθηκε και ενώθηκε με την Ορθοδοξία. Τίποτα πιο μοντέρνο από τον αγώνα του Εθνους για την ελευθερία. Μπορούμε, ας το ξαναπούμε, να έχουμε σύγχρονο κράτος, απογειωμένη οικονομία, χωρίς γραφειοκρατία, και παράλληλα να υπερασπιζόμαστε την ισχυρή και διαχρονική ταυτότητά μας, σεβόμενοι τη βούληση των δωρητών της ελευθερίας μας, των αγωνιστών της Εθνικής Επανάστασης του 1821.
Ο ικανός κ. Γεραπετρίτης είναι μεν Πειραιώτης, όπως η αφεντιά μου, χωρίς την ημέτερη λιμανίσια τραχύτητα. Είμαι σίγουρος πως πιάνει το πιρούνι με το αριστερό και πως έχει τουλάχιστον τρεις θεωρίες για κάθε συνταγματικό θέμα. Είμαι βέβαιος δε πως έχει πορευτεί ακαδημαϊκώς, πέραν της όντως εγνωσμένης επιστημοσύνης του, με τη διπλωματία και την ισορροπιστική ικανότητα στην οποία μόνον οι καλύτεροι των ζογκλέρ ξεπερνούν τους Ελληνες πανεπιστημιακούς. Οφειλε όμως με τον δικό του ευγενή τρόπο να πει στον Βούτση και στην ιδεοληπτική συνομοταξία του να πάει να κόψει τον σβέρκο του και πως η κυβέρνηση δεν σκοπεύει να προσαρμόσει τον νόμο και τον σκοπό του εορτασμού στα ράκη των αντιεπιστημονικών και ανθελληνικών ψευδών της Αριστεράς. Δεν το έκανε. Απλά υποχώρησε στο κορυφαίο ίσως ιδεολογικό ζήτημα που διαχωρίζει τη μηδενιστική Αριστερά από τον εθνικό δημοκρατικό κορμό. Η ευκολία με την οποία έγινε δείχνει, δυστυχώς, ότι μάλλον συμφωνεί μαζί της. Προ ημερών σε συνέντευξή του στον Σπύρο Χαριτάτο με εντυπωσίασε η καθαρότητα της σκέψης του για τα ζητήματα του Ελληνικού και εν γένει ανάπτυξης και διοίκησης. Θα ήταν εθνωφελής μια ανάλογα ξεκάθαρη στάση του απέναντι στον αριστερό μηδενισμό.
Κύριε καθηγητά, ο Παπαφλέσσας, ο γιος της Καλογρηάς, ο Μάρκος Μπότσαρης και οι μαυροντυμένοι φοιτητές του Ιερού Λόχου, οι Νυμφίοι του Θανάτου, που έπεσαν στο Δραγατσάνι υπό τη διοίκηση του πρίγκιπα Αλέξανδρου Υψηλάντη, μάλλον δεν έπεσαν για να κάνουν branding. «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος» έλεγε η προκήρυξη που απηύθυνε ο Αλ. Υψηλάντης προς το όλον Εθνος περνώντας τον Προύθο, όχι «Ανοίξαμε και σας περιμένουμε»…
*Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
- Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη
Στην ουσία βέβαια αυτά που επικαλέστηκε ως «πλουραλιστική συζήτηση» για την εθνογένεσή μας είναι να βάλουμε από τη μια την ιστορική αλήθεια, όπως την εκφράζουν η ενότητα και η διαχρονία του Ελληνισμού, και από την άλλη τα εθνοαποδομητικά σκουπίδια που εξέμεσαν οι αλμπάνηδες «επιστήμονες» της Αριστεράς.
Είναι ο παλιός νταλκάς των κομμουνιστών και κάτι παρατρεχάμενων επίσης μηδενιστών, να «σκοτώσουν» τον Παπαρρηγόπουλο και να βάλουν στη θέση του τις επιστημονικοφανείς κοπριές του Κορδάτου και των σκιτζήδων επιγόνων του, που έφτασαν να αμφισβητούν τη Γενοκτονία των Ποντίων και να αποκαλούν «συνωστισμό» τη σφαγή στη Σμύρνη. Για να φτάσουν να φτύσουν πάνω στο αίμα εκατομμυρίων χριστιανών αδελφών μας, υιοθετούν όλη τη ρατσιστική ρητορική του Φαλμεράγιερ κι άλλων, για να πουν ότι δεν υπάρχει ένα διαχρονικά ενιαίο Εθνος, πως είμαστε μπάσταρδο κράμα Τούρκων, Σλάβων, Αλβανών, χωρίς σχέση με την αρχαία Ελλάδα, και πως το σύγχρονο Εθνος το έφτιαξαν ως ιδεολόγημα ο Κοραής και το μετεπαναστατικό κράτος, επιβάλλοντας από τα πάνω τον δήθεν μύθο της καταγωγής μας από τους αρχαίους Ελληνες. Και βεβαίως, το σημαντικότερο, πως η Επανάσταση δεν ήταν Εθνική αλλά… ταξική.
Μερικοί μάλιστα, οι οποίοι/ες φέρουν τις άλλες, τις «πλουραλιστικές» απόψεις, φτάνουν να καταλογίζουν σε μας εθνοκάθαρση κατά των… Τούρκων στην Επανάσταση, με σημαία τη σφαγή -δηλαδή τη δικαιολογημένη εκδίκηση των σκλάβων κατά του βάρβαρου καταπιεστή- των δυναστών μας κατά την άλωση της Τριπολιτσάς. «Ζάχαρη» περνούσαμε επί Τουρκοκρατίας, μύθος το Κρυφό Σχολειό, τρέχανε από τα μπατζάκια μας τα δικαιώματα και η ευημερία, αλλά δεν το ξέραμε. Ολοι αυτοί/ές, που έχουν επιστημοσύνη λιγότερη κι από τα πισινά του γαϊδάρου, πήραν αέρα από τη μεταπολιτευτική μόλυνση των πανεπιστημίων, όπου εφαρμόζοντας την γκραμσική θεωρία και εκμεταλλευόμενοι την αδικαιολόγητη ενοχή της Δεξιάς και την κατάρρευση του αληθινού Κέντρου της Ιστορίας κυριάρχησαν σταδιακά αλληλοπροωθούμενοι, με υπερπαραγωγή αντίστοιχων ανθελληνικών μηδενιστικών μεταπτυχιακών και διδακτορικών.
Αποτέλεσμα, να μετατρέψουν πολλά ΑΕΙ και κυρίως τους Τομείς Ιστορίας σε γιάφκες μηδενιστικών κοπρόσκυλων. Ζητώ δε συγγνώμη από τους συμπαθείς αληθινούς κόπρους, οι οποίοι ουδέποτε έβλαψαν το Εθνος, το πολύ να κυνήγησαν κάναν ταχυδρόμο ή να άρπαξαν κάνα μπατζάκι περαστικού. Αυτό το ιδεοληπτικό σκουπιδαριό το σέρνει η Αριστερά από τη γένεσή της, από την εποχή του ΣΕΚΕ. Κάποτε τέτοιοι ιντελιγκέντσηδες προκαλούσαν οργή και θυμηδία. Τώρα πλέον, δυναμωμένοι από την παρακμιακή κυριαρχία τους σε πολλά ΑΕΙ και στα διαβρωμένα εξίσου μηδενιστικά ΜΜΕ, επιβάλλουν όρους και επιδιώκουν το 2021 να κάνουν κεντρικό θέμα τα σκύβαλα που έχουν στο μαρξιστικό κεφάλι τους. Δεν γνωρίζω τον υπουργό Επικρατείας κ. Γεραπετρίτη, δεν έχω καμιά προσωπική διαφορά μαζί του. Μου λένε πως είναι λαμπρός επιστήμονας. Ούτε επαγγελματικά θα μπορούσαμε να έχουμε συγκρουστεί, εκείνος συνταγματολόγος, πανεπιστημιακός με εντυπωσιακό βιογραφικό, εγώ ένας ταπεινός μαχόμενος δικηγόρος του ποινικού και αστικού. Γνωρίζω όμως πως έσπευσε αμέσως να συμμορφωθεί προς τας ιδεολογικάς υποδείξεις της Αριστεράς, υπογραμμίζοντας ότι στο άρθρο 113 παράγραφος 1γ «δεν είναι ότι προσπαθούμε να διαμορφώσουμε ενοποιημένη εθνική βάση, αλλά είναι το branding της Ελλάδας προς τα έξω, ώστε να απηχεί τα μηνύματα με έναν ενιαίο τρόπο επικοινωνιακής προβολής και όχι μια δημόσια πολιτική που αναφέρεται σε ενιαίο έθνος». Τζιζ το ενιαίο Εθνος, σεληνιάζονται οι Βούτσηδες.
Και τελικά του πέρασε του Βούτση, αφαιρέθηκαν τα περί «ενιαίας εθνικής ταυτότητας» από το άρθρο του νόμου και μείναμε με το branding, λες και η χώρα, το Εθνος, είναι σερβιέτα ή αναψυκτικό, που θέλουμε να το μοσχοπουλήσουμε. Συμβολικό φάουλ και υποχώρηση σε μια Αριστερά που μαζεύει φάπες στη Βουλή και στον δημόσιο διάλογο, από μια εντυπωσιακά οργανωμένη και επιτυχημένη κυβερνητική αρχή του Κυριάκου Μητσοτάκη, που σφάλλει κι αυτός αν θεωρεί τέτοιες υποχωρήσεις δείγμα «μοντέρνας» σκέψης.
Το Εθνος είναι εδώ, διαχρονικό, βουτηγμένο στο αίμα των ηρώων του, με πανίσχυρη ταυτότητα χιλιετιών, που σφυρηλατήθηκε και ενώθηκε με την Ορθοδοξία. Τίποτα πιο μοντέρνο από τον αγώνα του Εθνους για την ελευθερία. Μπορούμε, ας το ξαναπούμε, να έχουμε σύγχρονο κράτος, απογειωμένη οικονομία, χωρίς γραφειοκρατία, και παράλληλα να υπερασπιζόμαστε την ισχυρή και διαχρονική ταυτότητά μας, σεβόμενοι τη βούληση των δωρητών της ελευθερίας μας, των αγωνιστών της Εθνικής Επανάστασης του 1821.
Ο ικανός κ. Γεραπετρίτης είναι μεν Πειραιώτης, όπως η αφεντιά μου, χωρίς την ημέτερη λιμανίσια τραχύτητα. Είμαι σίγουρος πως πιάνει το πιρούνι με το αριστερό και πως έχει τουλάχιστον τρεις θεωρίες για κάθε συνταγματικό θέμα. Είμαι βέβαιος δε πως έχει πορευτεί ακαδημαϊκώς, πέραν της όντως εγνωσμένης επιστημοσύνης του, με τη διπλωματία και την ισορροπιστική ικανότητα στην οποία μόνον οι καλύτεροι των ζογκλέρ ξεπερνούν τους Ελληνες πανεπιστημιακούς. Οφειλε όμως με τον δικό του ευγενή τρόπο να πει στον Βούτση και στην ιδεοληπτική συνομοταξία του να πάει να κόψει τον σβέρκο του και πως η κυβέρνηση δεν σκοπεύει να προσαρμόσει τον νόμο και τον σκοπό του εορτασμού στα ράκη των αντιεπιστημονικών και ανθελληνικών ψευδών της Αριστεράς. Δεν το έκανε. Απλά υποχώρησε στο κορυφαίο ίσως ιδεολογικό ζήτημα που διαχωρίζει τη μηδενιστική Αριστερά από τον εθνικό δημοκρατικό κορμό. Η ευκολία με την οποία έγινε δείχνει, δυστυχώς, ότι μάλλον συμφωνεί μαζί της. Προ ημερών σε συνέντευξή του στον Σπύρο Χαριτάτο με εντυπωσίασε η καθαρότητα της σκέψης του για τα ζητήματα του Ελληνικού και εν γένει ανάπτυξης και διοίκησης. Θα ήταν εθνωφελής μια ανάλογα ξεκάθαρη στάση του απέναντι στον αριστερό μηδενισμό.
Κύριε καθηγητά, ο Παπαφλέσσας, ο γιος της Καλογρηάς, ο Μάρκος Μπότσαρης και οι μαυροντυμένοι φοιτητές του Ιερού Λόχου, οι Νυμφίοι του Θανάτου, που έπεσαν στο Δραγατσάνι υπό τη διοίκηση του πρίγκιπα Αλέξανδρου Υψηλάντη, μάλλον δεν έπεσαν για να κάνουν branding. «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος» έλεγε η προκήρυξη που απηύθυνε ο Αλ. Υψηλάντης προς το όλον Εθνος περνώντας τον Προύθο, όχι «Ανοίξαμε και σας περιμένουμε»…
*Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου