Ήταν ζήτημα χρόνου η επιστροφή της Άγκυρας σε τακτικές έντασης που ταράζουν τα «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο. Το ‘χει συνήθειο, άλλωστε – κατά τις παραμονές, προπάντων, κρίσιμων συναντήσεων Τούρκων και Ελλήνων αξιωματούχων – να απαντά με προκλήσεις στην άσκηση των δικαιωμάτων μας εντός των ορίων της επικράτειάς μας.
ΤΗΣ Κρινιώς Καλογερίδου
ΠΗΓΗ himara.gr
Προκλήσεις που ακυρώνουν την «νηνεμία» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με επαναφορά παράλογων αιτιάσεων αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο. Αιχμή του δόρατος των τουρκικών αιτιάσεων είναι πάντα το αναθεωρητικό δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας». Βάσει αυτού εγείρει αμφισβητήσεις και προβάλλει εμπόδια.
Άλλοτε αμφισβητεί την αρμοδιότητα της χώρας μας για ναυτικές ασκήσεις του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας (την οποία βαφτίζει «τουρκική» κατά το δοκούν), άλλοτε εμποδίζει την έρευνα και διάσωση προσφύγων και μεταναστών στα ΕΧΥ (απαντώντας ταυτόχρονα με έκδοση ΝΟΤΑΜ για δέσμευση τεράστιων περιοχών, χωρίς να έχει δικαιοδοσία εντός του FIR Αθηνών και του Αιγαίου) και άλλοτε επιδίδεται σε «παιχνίδια» με NAVTEX και anti-NAVTEX, σε απάντηση δικών μας ερευνητικών εργασιών στα εθνικά χωρικά ύδατα της Ελλάδας.
Αυτό το τελευταίο είναι η περίπτωση που αντιμετωπίζουμε από ημερών (18 Οκτωβρίου ’24) – πριν τη συνάντηση των ΥΠΕΞ Ελλάδας -Τουρκίας (Γεραπετρίτη – Φιντάν) στην Αθήνα (8 Νοεμβρίου) – με αφορμή την έκδοση ελληνικής NAVTEX απ’ τον σταθμό της Λήμνου, προκειμένου να πραγματοποιηθούν ερευνητικές εργασίες από το πλοίο O/V AEGAEO μεταξύ Χίου και Λέσβου (20 -25 Οκτωβρίου) για την εγκατάσταση καλωδίου.
Το πνεύμα αντιπαλότητας και ανταγωνισμού της Τουρκίας άναψε κόκκινο για δεύτερη συνεχόμενη φορά μετά το περιστατικό στην Κάσο (που ήταν μεν σοβαρό, αλλά ασυγκρίτως υποδεέστερο εκείνου της παράδοσης ελληνικής κυριαρχίας [Ίμια, 1996] για πρώτη φορά μετά τον Β’ ΠΠ), το οποίο έγινε αφορμή για χοληφόρα αρθρογραφία στα όρια της υπερβολής και της έλλειψης αντικειμενικότητας.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου