Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

Επέτειος – ορόσημο για τη 13η ΔΕΕ (ΒΙΝΤΕΟ και ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)


Με μία λιτή τελετή, προσαρμοσμένη όχι μόνο στους σημερινούς (οικονομικά χαλεπούς) καιρούς αλλά πρωτίστως στο πνεύμα και τη φιλοσοφία των Ειδικών Δυνάμεων, που έλαβε χώρα στην έδρα της 13ης Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων (13 ΔΕΕ) «ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ», στο στρατόπεδο Φακίνου στου Παπάγου, ο σχηματισμός, ένας από τους πιο επίλεκτους του Ελληνικού Στρατού, εόρτασε στις 9 Απριλίου 2013, τα γενέθλια των 25 ετών από τη συγκρότηση του.
Στην τελετή, η οποία περιελάμβανε και επίδειξη των ικανοτήτων του προσωπικού αλλά και παρουσίαση μερικών από τα μέσα που διαθέτει, παρέστησαν ως τιμώμενο πρόσωπο ο Α’ Υπαρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ), αντιστράτηγος Ιωάννης Ηλιόπουλος, ο διευθυντής της Διεύθυνσης Ειδικών Δυνάμεων του ΓΕΣ (ΓΕΣ/ΔΕΔ), υποστράτηγος Ευάγγελος Σπανός (ας σημειωθεί ότι και οι δύο διετέλεσαν διοικητές της 13ης ΔΕΕ), εκπρόσωποι τοπικών αρχών και πολλοί απόστρατοι αξιωματικοί των Ειδικών Δυνάμεων συμπεριλαμβανομένων και αυτών που διετέλεσαν διοικητές της 13ης ΔΕΕ και του προγενέστερου 13ου Συντάγματος Αμφιβίων Καταδρομών (13ο ΣΑΚ).
Υπενθυμίζεται ότι η 13η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων (13η ΔΕΕ), είναι ένας μοναδικός σχηματισμός του Στρατού Ξηράς, επιπέδου ταξιαρχίας, με ειδική οργανωτική δομή και μονάδες Ειδικών Επιχειρήσεων, οι οποίες αποτελούν την αιχμή του δόρατος των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, εξαιτίας του είδους και της φύσης των αποστολών τους. Αποτελεί δε μετεξέλιξη του 13ου Συντάγματος Αμφιβίων Καταδρομών (13ο ΣΑΚ) και φέρει την επωνυμία «ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ», ως συνέχεια του Ιερού Λόχου, ο οποίος συγκροτήθηκε το 1942 στην Εγγύς Ανατολή.
Μία ημερήσια διαταγή με σημασία
«Χρέος! Επαχθής λέξη! Συνειρμικά δυσάρεστη! Στις μέρες που ζούμε οδηγεί ανθρώπους στο βάραθρο θεωρητικά, αλλά και κυριολεκτικά. Πολλοί υποστηρίζουν ότι αποτελεί το απόλυτο σύγχρονο όπλο, επικυριαρχίας των ισχυρών, επί των εθνών-κρατών. Ο ιστορικός του μέλλοντος εξετάζοντας, εμβαθύνοντας και επιδαψιλεύοντας τα γεγονότα που ζούμε στις μέρες μας, θα κρίνει…», σημείωσε στην εισαγωγή της ημερήσιας διαταγής της 9ης Απριλίου ο διοικητής της 13ης ΔΕΕ ταξίαρχος Κωνσταντίνος Φλώρος.
«Όμως, η ελληνική γλώσσα, η γλώσσα των γλωσσών, καθ’ ομολογίαν, πολλών μεγάλων και διακεκριμένων Ελλήνων και ξένων, ανθρώπων του πνεύματος, η μητέρα όλων των γλωσσών του δυτικού κόσμου, επιφυλάσσει γι’ αυτήν την τρομερή λέξη, ακόμα μια νοηματοδότηση, όταν τη συνδέει με την Πατρίδα, το Έθνος, την Ελλάδα», συμπλήρωσε.
Και συνέχισε:
«Αυτό το χρέος, το χρέος προς το Έθνος κι ότι αυτό αντιπροσωπεύει, ήταν ο οδηγός και η φλόγα που πύρωνε το νου και έκαιγε τις καρδιές εκείνων των μεγάλων, ηρωικών και υπέροχων Ελλήνων, επωνύμων και ανωνύμων, που συγκροτούσαν διαχρονικά τους Ιερούς Λόχους των Θηβών και του Πελοπίδα, του Δραγατσανίου και του Νικολάου Υψηλάντη και του πλέον προσφάτου, του ΙΕΡΟΥ ΛΟΧΟΥ της Εγγύς Ανατολής και του Χριστόδουλου Τσιγάντε, πέφτοντας με αυταπάρνηση και απαράμιλλο ηρωισμό, στα πεδία των μαχών.
Είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι, όταν η ιεραρχία, απεφάσιζε το 2001 να δώσει στη 13η ΔΕΕ την επωνυμία ‘ΙΕΡΟΣ ΛΟΧΟΣ’, όλα αυτά είχε στο νου της, για τον επίλεκτο αυτό σχηματισμό, τον μοναδικό, από πλευράς οργάνωσης και αποστολών, με το επιλεγμένο και υπέροχο προσωπικό του, που μόνο διακρίσεις έχει να δείξει στα 12 χρόνια της μέχρι τώρα πορείας του, εν ειρήνη».
Στην ημερήσια διαταγή του ο διοικητής της 13ης ΔΕΕ αναφέρθηκε επίσης και σε ένα καυτό ερώτημα που πλέον απασχολεί έντονα και τον δημόσιο διάλογο. Μέσα στον κυκεώνα της παρούσας οικονομικής κρίσης, έχει και πόσο επηρεαστεί η μαχητική ικανότητα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, έχει και πόσο επηρεαστεί το φρόνημα και το ηθικό;
«Φουντώνει το μυαλό, αναταράζεται η καρδιά, βαραίνει η ευθύνη… Αν χρειασθεί, θα φανούμε αντάξιοι; Την απάντηση εγώ, ως διοικητής της 13ης ΔΕΕ, την εισπράττω κάθε μια ξεχωριστή ημέρα, βιώνοντας και βλέποντας, καθημερινά την προσπάθεια και την αγωνία των διοικητών μου, την εργώδη, φιλότιμη, συνεχή και αταλάντευτη επιμονή των μικρών ηγητόρων και όλου του προσωπικού των μονάδων και υπομονάδων της 13ης ΔΕΕ, να φέρουν εις πέρας το έργο τους, την αγωνία τους και την εφευρετικότητα τους να διατηρήσουν αξιόπιστο το υλικό τους, χωρίς σημαντική βοήθεια, χωρίς την οικονομική υποστήριξη του προσφάτου παρελθόντος, ξεχωρίζοντας αξιοζήλευτα και με πολύ μεγάλη αξιοπρέπεια προς το παρόν, το καθήκον από την προσωπική τους οικονομική Οδύσσεια, Οδύσσεια όλων μας άλλωστε, διδάσκοντας καρτερία, ήθος και αξιοπρέπεια, όπως προείπα.
»Η απάντηση λοιπόν, στο ερώτημα είναι: Ναι, μπορώ να σας διαβεβαιώσω, ότι εάν και όποτε απαιτηθεί θα τα καταφέρουμε. Το υλικό κι ο σπόρος που έπλαθε τους Έλληνες που τα κατάφερναν και νικούσαν στο παρελθόν, δεν έχει χαθεί, δεν έχει αλλάξει, παραμένει ίδιος και αναλλοίωτος.
»Κατά καιρούς, στη μακραίωνη ιστορία μας, η οποία αποτελεί τη βάση και αφετηρία της εξελικτικής πορείας κάθε δυτικού έθνους για χειραφέτηση και μετεξέλιξη, από βάρβαρο μπουλούκι, σε κανονικό έθνος, οι ίδιοι, απαράλλακτοι, επιλήσμονες και ξεδιάντροποι αμφισβητίες, διαπιστώνουν στη πράξη ότι η αγάπη του Έλληνα για την πατρίδα είναι υπεράνω όλων. Πολλώ δε μάλλον του Έλληνα Καταδρομέα… Να είμαστε όλοι βέβαιοι, το ίδιο θα συμβεί κι αυτή τη φορά… Άλλωστε είμαστε σ’ αυτό το βράχο 4.000 χρόνια, μας γνωρίζουν τα κύματα και μας σέβονται οι καιροί… Δεν θέλω να είμαι άδικος και υπερβολικός. Ίσως, ή μάλλον σίγουρα, τα ίδια πιθανόν να αφορούν και στις άλλες Μονάδες και Σχηματισμούς των Ειδικών Δυνάμεων.»                                                                               ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: