Τι έπρεπε να ξέρει ο Αναστασιάδης και η σωτηρία της Κύπρου

| Εκτύπωση Με τον Σάββα Ιακωβίδη

Σε ανύποπτο χρόνο, πολλούς μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές, ο γράφων είχε υποβάλει στον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας πως όφειλε έγκαιρα να γνωρίζει ποιοι θα απαρτίζουν την νέα κυβέρνηση, πού θα στηριχτεί για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της οικονομίας και με ποια πολιτική θα κυβερνούσε τον τόπο. Ο Ν. Αναστασιάδης ήταν φαβορί για την προεδρία. Με καθημερινές, απανωτές δεσμεύσεις του παραμυθίαζε όσους αφελείς πολίτες τον πίστευαν ότι περιστοιχιζόταν από επιτελεία ειδικών και ότι μόνον αυτός ήξερε και είχε έτοιμες λύσεις για κάθε πρόβλημα.
Απάτη και παραπλάνηση! Παραμονές του δεύτερου γύρου, ο Ν. Αναστασιάδης δεσμεύτηκε ότι δεν θα σχημάτιζε κομματική κυβέρνηση επειδή, είπε («Φιλελεύθερος», 23/2/2013), δεν ήθελε να σχηματίσει μιαν ανάπηρη κυβέρνηση. Και τι είδους κυβέρνηση σχημάτισε, τελικά; Τη χείριστη! Πλήρης κομματοκρατία, δηλ. εδραιωμένη κυβερνητική αναπηρία. Ακόμα και συναγερμικοί εξεμάνησαν με το νέο σχήμα, που ικανοποίησε πρώτα εσωκομματικές ισορροπίες αντί να είναι η αιχμή της σωτηρίας του τόπου.

Κύπριος ιατρός, άριστα εγκαταστημένος στο Λονδίνο, μου γράφει: «Μετά τις πρώτες, καταστροφικές για τη νέα κυβέρνηση, εβδομάδες, σιγά-σιγά η πραγματικότητα γίνεται αντιληπτή από τον λαό. Ο εκνευρισμός, ο θυμός, η απογοήτευση, το αίσθημα αδικίας μετατρέπεται σε σοβαρότητα και κινητήριο μοχλό για επιβίωση. Πολλοί φίλοι και γνωστοί, άλλοι νεαροί και άλλοι οικογενειάρχες, επικοινωνούν μαζί μου όπως και με άλλους για να έρθουν εδώ στο Λονδίνο και να κυνηγήσουν την τύχη τους. Οφείλω να ομολογήσω ότι η αρχή του Αναστασιάδη, τον οποίο ψήφισα και υποστήριξα, υπήρξε καταστροφική, άνευ συζητήσεως απογοητευτική.
Φταίει δεν φταίει, ήξερε δεν ήξερε, προσωπικά για εμένα δεν έχει αξία. Δεκαοκτώ μήνες Πρόεδρος σε αναμονή ήταν, έπρεπε να είχε προετοιμαστεί καλύτερα, να ξέρει τι του γίνεται και τι σκέφτονται οι φίλοι του στο ΕΛΚ και να μαζέψει την οικογένειά του. Ό,τι είναι νόμιμο, δεν είναι απαραίτητα και ηθικό. Δεν γίνεται όλα δικά τους, και προεδρία και εκατομμυριούχοι και κάθε μέρα στα έντυπα, καλό είναι να συναχτούν γιατί αν την γλίτωσε από τον κόσμο ο ακατονόμαστος, θα βγάλει το άχτι του πάνω σε αυτούς.
»Επίσης, ακόμη και οι πέτρες στη νήσο των αγίων, γνωρίζουν ποιος φταίει. Περιμένω από τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης να σταματήσει να ασχολείται με τους ΑΚΕΛικούς και να βρουν κανέναν τρόπο να πάρει μπρος η οικονομία, το παζάρι να κινηθεί που, εν τοις πράγμασι, πέθανε. Και αν ο Διοικητής της ΚΤ είναι Δούρειος Ίππος, μπορεί να τον φωνάξει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και να του ζητήσει να παραιτηθεί με το καλό και φρόνιμα, χωρίς πολύ "καρκασιαλίκκι" και, αν θέλει, ας μην παραιτηθεί. Προς τι οι λεονταρισμοί των βουλευτών; Ή νομίζουν ότι δεν πέρασε απαρατήρητο το φοβερό ότι, αυτά που έπρεπε να διαβάσουν για τη Λαϊκή ήταν στη σελίδα 63 και νύσταξαν από τη σελίδα 2... Αυτό δεν είναι Βουλή, είναι παναΰρι...
»Αγαπητέ κύριε Ιακωβίδη, με τον τρόπο σας προσπαθήστε να δώσετε ώθηση στους κυβερνώντες, οι οποίοι φαίνεται να πελαγοδρομούν. Τους ήρθε κατακέφαλα το κούρεμα, πιο πολύ από τον καημένο τον κόσμο ζορίζονται. Όσον αφορά το ΑΚΕΛ και τους πλεονέκτες τραπεζίτες, η Ερευνητική Επιτροπή ας ερευνήσει, και αν τον παίρνει τον Αναστασιάδη, ας κάνει ό,τι και ο εξαποδώ με τον Πολυβίου... Δεν είναι τώρα η ώρα για γκιλοτίνες αλλά για δουλειά, να εξακτινιστούν όλοι, δεξιοί, αριστεροί, πράσινοι, σε συμμάχους, φίλους, παντού στον κόσμο, στην ομογένεια να βρουν χρήματα, στήριξη, λύσεις και βοήθεια... Θα 'ρθει και η ώρα της πληρωμής αλλά πρώτα να σωθεί η πατρίδα, με ό,τι κόστος».                                                                                           ΠΗΓΗ