| Εκτύπωση Με τον Σάββα Ιακωβίδη
Αυτός ο τόπος καταστράφηκε πρώτα από τους ανθρώπους του. Χαιρόμαστε μα και θλιβόμαστε απέραντα επειδή και η Γενική Ελέγκτρια επιβεβαιώνει όσα επίμονα αναλύουμε εδώ και χρόνια εις ώτα μη ακουόντων. Την περ. Παρασκευή, η Χρυστάλλα Γεωρκάτζη παρουσιάστηκε στην Ερευνητική Επιτροπή για την καταστροφή της οικονομίας και της Κύπρου. Κληθείσα από τον Πρόεδρο της Επιτροπής αν έχει να κάμει άλλα γενικά σχόλια για την πορεία της κυπριακής οικονομίας, είπε: «Μια χώρα όπου η ανοχή, η αναξιοκρατία, η ευθυνοφοβία, η απόσειση ευθύνης, μερικές φορές η απαξίωση των νόμων και σίγουρα η απαξίωση των θεσμών, θεωρώ πως μια ανθρώπινη τραγωδία, όπως ήταν το Μαρί και μια οικονομική τραγωδία, όπως είναι η σημερινή κατάσταση, ήταν περίπου προδιαγεγραμμένη». Τα είπε πριν από λίγες ημέρες και το παραιτηθέν μέλος της Ερευνητικής, Π. Καλλής: «Η Κύπρος είναι διαβρωμένη από τη δεκαετία του ’60». Όλοι ήξεραν ή τουλάχιστον διέβλεπαν ή, το λιγότερο, διαισθάνονταν πως η κατάσταση δεν πήγαινε άλλο. Όλοι έβλεπαν την εν τριπλαίς αμαξητοίς δραματική επέλαση προς το χάος. Ήταν ζήτημα χρόνου. Η οικονομική κρίση απλώς επέσπευσε την καταστροφή που, ούτως ή άλλως, αναμενόταν.
Τα σημάδια ήταν ευδιάκριτα ακόμα και στους αόμματους. Εκτός από τους πρωτεργάτες αυτής της τραγωδίας: Το πολιτικό σύστημα, τα κόμματα, τους πολιτικούς και κομματικούς ηγέτες, τους πολιτειακούς, κρατικούς και κυβερνητικούς αξιωματούχους, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Η οικονομική κρίση έσπασε το απόστημα και βρόμισε ο τόπος. Η Τρόικα απλώς αξιοποίησε την κατάσταση για να μας εξουθενώσει. Ιδού ο απερίγραπτος εξευτελισμός μας: Η Τρόικα μάς επιβάλλει να κάνουμε αυτά που εμείς μπορούσαμε να κάνουμε, αλλ’ οι ηγεσίες δεν τα έκαναν, επειδή ισχύει για όλες το άθλιο: «Πρώτα το κόμμα» ή το άλλο: «Το κόμμαν τζιαι τα μμάθκια σας». Πρώτα το κόμμα και οι δικτατορίσκοι του και ύστερα ο τόπος και η σωτηρία του. Το πολιτικό και οικονομικό μοντέλο σάπισε από δεκαετίες. Γιατί; Πρώτον, εξαιτίας των κομμάτων που αναδείχθηκαν σε ανίατη γάγγραινα του τόπου. Η διαπλοκή, η πελατειακή συναλλαγή, η εξάρτηση από οικονομικά και επιχειρηματικά κέντρα και η συνάρτησή τους με το τραπεζικό κατεστημένο υποδούλωσαν τον τόπο και τους ανθρώπους.
Αν δεν έχεις κομματικό μέσο, δεν μπορείς να προσληφθείς, να ανελιχθείς, να προαχθείς, να κάνεις δουλειές, κτλ. Δεύτερον, η αναξιοκρατία. Παρά τις φλύαρες και στομφώδεις διακηρύξεις τους, τα κόμματα εδραίωσαν την αδίστακτη κομματοκρατία. Αυτά τα δήθεν… κύτταρα (!!!) της δημοκρατίας είναι τα κέντρα πάσης φύσεως διαβολής, υπονόμευσης, αντιδημοκρατικών και συχνά δικτατορικών εσωκομματικών πρακτικών εξουθένωσης αντιπάλων, αχρήστευσης των αξίων, επιβολής των μετρίων και των ανικάνων επειδή απλώς θύουν στον αρχηγό και δοξολογούν το κόμμα. Τρίτον, η άθλια πελατειακή συναλλαγή, που απαξιώνει τους πολίτες, προσβάλλει τους άξιους και εκβορβορώνει τα πολιτικά ήθη. Τέταρτον, η ευθυνοφοβία, που εκκινεί από την ανεπάρκεια, την ανικανότητα, την εμπάθεια και την κακεντρέχεια, που πηγάζουν από το σύνδρομο κατωτερότητας και προσωπικής μειονεξίας ή και πνευματικής καχεξίας. Ένας ευθυνόφοβος είναι ένας δυστυχισμένος, μειονεκτικός, άχρηστος άνθρωπος που αντιλαμβάνεται ότι δεν αξίζει στη θέση που έχει διοριστεί ή επιβληθεί ελέω κόμματος. Γι’ αυτό δεν αποφασίζει, δεν αναλαμβάνει ευθύνες και κόστος και τα μετακυλίει σε άλλους.
Είναι, όμως, πέμπτον, και η ανοχή, που επιδεικνύεται από τους περισσότερους πολίτες σε τέτοια φθοροποιά και ζημιογόνα φαινόμενα της δημοκρατίας και της κοινωνίας. Για να επικρατήσουν οι ανίκανοι και οι ανάξιοι, οι ευθυνόφοβοι και οι ανεπαρκείς, φταίει η απάθεια και η ανοχή των πολιτών. Γιατί εμφανίζονται και διαρκούν αυτές οι ανεπίτρεπτες καταστάσεις; Επειδή οι πολίτες έπαυσαν να είναι ενεργοί με την έννοια της άμεσης αντίδρασης και της δραστικής αντίστασης σε όσα τους προκαλούν, τους ενοχλούν, τους μειώνουν ή τους προσβάλλουν. Σε άλλες χώρες, οι πολίτες κατά δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες κατεβαίνουν στους δρόμους και διαμαρτύρονται. Οι Κύπριοι είναι ήσυχοι μέχρι τρίτου βαθμού ραγιαδισμού και υποταγής. Σκεφτείτε: Την ημέρα που στη Λεμεσό δεκάδες χιλιάδες παρακολουθούσαν τα καρναβάλια, στην Ισπανία δεκάδες χιλιάδες διαδήλωναν σε ένδειξη συμπαράστασης υπέρ της Κύπρου.
Γιατί, λοιπόν, απορούν μερικοί για το σημερινό κατάντημά μας; Εμείς κυοφορήσαμε την καταστροφή, την γεννήσαμε, της επιτρέψαμε να εκφαυλίσει τον δημόσιο βίο και να εξαχρειώσει τους πολίτες. Στο τέλος, ως τέρας ασύμμετρο και αδάμαστο κατασπαράζει κι εμάς και τον τόπο αφού διέφθειρε, αχρήστευσε, καταρράκωσε και σάπισε τα πάντα. Σήμερα εισπράττουμε όλοι τα επίχειρα της διαχρονικής μωρίας, της οικονομικής απληστίας, της πολιτικής κραιπάλης και του εκχυδαΪσμού και αποσάθρωσης θεσμών και αξιών. Τώρα έχουμε μια τελευταία ευκαιρία να ανακαλύψουμε και να κτίσουμε ένα νέο κράτος και να απεκδυθούμε τους παλιούς, τρισάθλιους, διαβρωμένους και διεφθαρμένους εαυτούς μας, τις πρακτικές και τις νοοτροπίες μας.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου