Οσα είπε στην «κυριακάτικη δημοκρατία» για τη νύχτα του Πολυτεχνείου γκρέμισαν πολλούς «μύθους» της Μεταπολίτευσης
Από τον
Παναγιώτη Λιάκο
Ο Μιχάλης Γουνελάς πέθανε την Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου το απόγευμα, στα 71 χρόνια του, έπειτα από ολιγοήμερη νοσηλεία στο Νοσοκομείο «Αγία Ολγα». Το επίσημο αίτιο του θανάτου του είναι οι επιπλοκές που προέκυψαν από την αιμορραγία ενός ανευρύσματος. Ο Μιχάλης Γουνελάς ήταν ο επικεφαλής των αρμάτων μάχης που περικύκλωσαν το κτίριο του Πολυτεχνείου τη νύχτα του Νοεμβρίου 1973.
Πριν από λίγες εβδομάδες ο εκδημήσας, μαζί με τον Κυριάκο Σταμέλο, μέλος της συντονιστικής επιτροπής των φοιτητών του Πολυτεχνείου, είχε παραχωρήσει συνέντευξη στην «κυριακάτικη δημοκρατία». Εκεί καταρρίπτονταν πολλοί μύθοι πάνω στους οποίους είχε στηθεί ένας (κερδοφόρος για λίγους, καταστρεπτικός για πολλούς) χάρτινος πύργος της μεταπολιτευτικής περιόδου. Ο Μιχάλης Γουνελάς τη βραδιά του Πολυτεχνείου ήταν υπίλαρχος. Δικάστηκε για τα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου σε κλίμα με εντονότατη πολιτική και ιδεολογική φόρτιση. Πέρασε 14 μήνες στη φυλακή επειδή κρίθηκε ένοχος για... φθορά ξένης περιουσίας. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες όσων αποπειράθηκαν να τον διαλύσουν ηθικά και υλικά, το δικαστήριο δεν βρήκε άλλο αδίκημα για να τον καταδικάσει.
Ο Μιχάλης Γουνελάς εξήλθε από τη δικαστική περιπέτεια αλλά και τη φυλακή... στρατιώτης. Αποτάχθηκε από το Στράτευμα. Για λίγες ημέρες που του έλειπαν από την υπηρεσία έχανε όλα τα συνταξιοδοτικά δικαιώματά του. Επειτα από κάποια έτη η ζωή τού έδωσε μια ευκαιρία να αποκαταστήσει τον βαθμό του αλλά και τα οικονομικά του. Θα μπορούσε να επανέλθει για περίπου ένα εικοσαήμερο και να αποστρατευθεί (για να παίρνει τη σύνταξη), αλλά εκείνος απέρριψε την πρόταση. Θεωρούσε ότι έπειτα από αυτό δεν θα μπορούσε να κοιτάζει κατάματα τους συναδέλφους του. Αιδώς: μια αξία λησμονημένη στις ημέρες μας.
«Διαλλακτικοί»
Στην ιστορική πλέον συνέντευξή του στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο Μιχάλης Γουνελάς, μεταξύ άλλων, είπε: «Οι δικοί μου άνδρες που ήταν εκεί (σ.σ.: στο Πολυτεχνείο) και οι υπόλοιποι -των ειδικών δυνάμεων οι περισσότεροι- ήμασταν διαλλακτικοί. Δεν πήγαμε κάτω για να σκοτώσουμε ούτε για να μαλώσουμε με τους φοιτητές ούτε να βιαιοπραγήσουμε, ούτε να δείρουμε. Πήγαμε για να δώσουμε λύση σε μία κατάσταση. Και αυτό πιστεύω ότι κάναμε. Και νομίζω ότι αυτό ωφέλησε. [...] Αυτό που έχει αναφερθεί σε κάποια συνέντευξη, ότι την ώρα που βγαίναν οι φοιτητές ελεύθεροι σκοπευτές πυροβολούσαν, είναι εντελώς ανακριβές. Καταρχάς, δεν ήταν δυνατόν να γίνει αυτό γιατί Στρατός, Αστυνομία και φοιτητές είχαν γίνει ένα πράμα. Ποιον να χτυπήσεις εκεί πέρα; [...] Ξέρετε τι μου ’κανε εντύπωση απ’ την πρώτη στιγμή; Ενώ υπήρχανε στα κάγκελα πανό με αντιαμερικανικά συνθήματα, απ’ τον ραδιοφωνικό σταθμό (σ.σ.: του Πολυτεχνείου) δεν άκουσα αντιαμερικανικό σύνθημα. Γιατί περίμενα ότι ο σταθμός μόνο αντιαμερικανικά συνθήματα θα εκπέμπει, ας πούμε».
Το άριστα της Νομικής και το «όχι» του ΔΣΑ
Γεννήθηκε στις 25 Ιουνίου 1946 στο Νέο Ηράκλειο, επί της σημερινής οδού Φιλοθέης. Ο πατέρας του Κυριάκος ήταν υπάλληλος του υπουργείου Πρόνοιας και η μητέρα του Ελένη οικοκυρά. Μανιάτης στην καταγωγή, από το Λιοντάκι, που βρίσκεται κοντά στον Γερολιμένα. Το 1965 πέρασε την πύλη της Σχολής Ευελπίδων ως πρωτοετής. Αποφοίτησε το 1969. Οταν, έπειτα από τη δίκη και την καταδίκη του, από υπίλαρχος έγινε στρατιώτης, γράφτηκε στη Νομική, από την οποία αποφοίτησε με άριστα. Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών (ΔΣΑ) δεν δέχτηκε την εγγραφή του Γουνελά στα μητρώα των μελών του. Εκείνος εργάστηκε ως νομικός σύμβουλος σε αρκετές ιδιωτικές εταιρίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είχε δύο γιους και δύο εγγονές. ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ
Από τον
Παναγιώτη Λιάκο
Ο Μιχάλης Γουνελάς πέθανε την Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου το απόγευμα, στα 71 χρόνια του, έπειτα από ολιγοήμερη νοσηλεία στο Νοσοκομείο «Αγία Ολγα». Το επίσημο αίτιο του θανάτου του είναι οι επιπλοκές που προέκυψαν από την αιμορραγία ενός ανευρύσματος. Ο Μιχάλης Γουνελάς ήταν ο επικεφαλής των αρμάτων μάχης που περικύκλωσαν το κτίριο του Πολυτεχνείου τη νύχτα του Νοεμβρίου 1973.
Πριν από λίγες εβδομάδες ο εκδημήσας, μαζί με τον Κυριάκο Σταμέλο, μέλος της συντονιστικής επιτροπής των φοιτητών του Πολυτεχνείου, είχε παραχωρήσει συνέντευξη στην «κυριακάτικη δημοκρατία». Εκεί καταρρίπτονταν πολλοί μύθοι πάνω στους οποίους είχε στηθεί ένας (κερδοφόρος για λίγους, καταστρεπτικός για πολλούς) χάρτινος πύργος της μεταπολιτευτικής περιόδου. Ο Μιχάλης Γουνελάς τη βραδιά του Πολυτεχνείου ήταν υπίλαρχος. Δικάστηκε για τα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου σε κλίμα με εντονότατη πολιτική και ιδεολογική φόρτιση. Πέρασε 14 μήνες στη φυλακή επειδή κρίθηκε ένοχος για... φθορά ξένης περιουσίας. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες όσων αποπειράθηκαν να τον διαλύσουν ηθικά και υλικά, το δικαστήριο δεν βρήκε άλλο αδίκημα για να τον καταδικάσει.
Ο Μιχάλης Γουνελάς εξήλθε από τη δικαστική περιπέτεια αλλά και τη φυλακή... στρατιώτης. Αποτάχθηκε από το Στράτευμα. Για λίγες ημέρες που του έλειπαν από την υπηρεσία έχανε όλα τα συνταξιοδοτικά δικαιώματά του. Επειτα από κάποια έτη η ζωή τού έδωσε μια ευκαιρία να αποκαταστήσει τον βαθμό του αλλά και τα οικονομικά του. Θα μπορούσε να επανέλθει για περίπου ένα εικοσαήμερο και να αποστρατευθεί (για να παίρνει τη σύνταξη), αλλά εκείνος απέρριψε την πρόταση. Θεωρούσε ότι έπειτα από αυτό δεν θα μπορούσε να κοιτάζει κατάματα τους συναδέλφους του. Αιδώς: μια αξία λησμονημένη στις ημέρες μας.
«Διαλλακτικοί»
Στην ιστορική πλέον συνέντευξή του στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο Μιχάλης Γουνελάς, μεταξύ άλλων, είπε: «Οι δικοί μου άνδρες που ήταν εκεί (σ.σ.: στο Πολυτεχνείο) και οι υπόλοιποι -των ειδικών δυνάμεων οι περισσότεροι- ήμασταν διαλλακτικοί. Δεν πήγαμε κάτω για να σκοτώσουμε ούτε για να μαλώσουμε με τους φοιτητές ούτε να βιαιοπραγήσουμε, ούτε να δείρουμε. Πήγαμε για να δώσουμε λύση σε μία κατάσταση. Και αυτό πιστεύω ότι κάναμε. Και νομίζω ότι αυτό ωφέλησε. [...] Αυτό που έχει αναφερθεί σε κάποια συνέντευξη, ότι την ώρα που βγαίναν οι φοιτητές ελεύθεροι σκοπευτές πυροβολούσαν, είναι εντελώς ανακριβές. Καταρχάς, δεν ήταν δυνατόν να γίνει αυτό γιατί Στρατός, Αστυνομία και φοιτητές είχαν γίνει ένα πράμα. Ποιον να χτυπήσεις εκεί πέρα; [...] Ξέρετε τι μου ’κανε εντύπωση απ’ την πρώτη στιγμή; Ενώ υπήρχανε στα κάγκελα πανό με αντιαμερικανικά συνθήματα, απ’ τον ραδιοφωνικό σταθμό (σ.σ.: του Πολυτεχνείου) δεν άκουσα αντιαμερικανικό σύνθημα. Γιατί περίμενα ότι ο σταθμός μόνο αντιαμερικανικά συνθήματα θα εκπέμπει, ας πούμε».
Το άριστα της Νομικής και το «όχι» του ΔΣΑ
Γεννήθηκε στις 25 Ιουνίου 1946 στο Νέο Ηράκλειο, επί της σημερινής οδού Φιλοθέης. Ο πατέρας του Κυριάκος ήταν υπάλληλος του υπουργείου Πρόνοιας και η μητέρα του Ελένη οικοκυρά. Μανιάτης στην καταγωγή, από το Λιοντάκι, που βρίσκεται κοντά στον Γερολιμένα. Το 1965 πέρασε την πύλη της Σχολής Ευελπίδων ως πρωτοετής. Αποφοίτησε το 1969. Οταν, έπειτα από τη δίκη και την καταδίκη του, από υπίλαρχος έγινε στρατιώτης, γράφτηκε στη Νομική, από την οποία αποφοίτησε με άριστα. Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών (ΔΣΑ) δεν δέχτηκε την εγγραφή του Γουνελά στα μητρώα των μελών του. Εκείνος εργάστηκε ως νομικός σύμβουλος σε αρκετές ιδιωτικές εταιρίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είχε δύο γιους και δύο εγγονές. ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου