Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΚΤΗΝΩΔΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΕΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΥ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ.ΘΗΡΙΩΔΙΑ, ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΘΕΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΜΥΡΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΜΕΝΙΑ.
Το ραντεβού μέσω Skype με το Δημήτρη Μόγνιε που ειδικεύεται στην ιατρική εν καιρώ πολέμου ήταν για μετά τις 7 το βράδυ. Τις ώρες, δηλαδή, που κρατάει για κείνον. Εκτός απροόπτου, βεβαίως.
Διότι στη Συρία που χειρουργεί κι εκπαιδεύει γιατρούς πάνω από ένα χρόνο τώρα, το απρόοπτο είναι ο κανόνας.
Στην περίπτωσή μας, ευτυχώς, ίσχυσε η εξαίρεση. Μικροπροβλήματα ήχου και εικόνας μόνο, που ελάχιστα επηρέασαν την επικοινωνία μας. Έτσι, για 50 ολόκληρα λεπτά είχα την ευκαιρία να μιλήσω μ’ έναν παλιό, καλό φίλο από τους πολέμους, να “δω” με τα μάτια του και ν’ ακούσω τις πάντα εύστοχες επισημάνσεις του.
Υπάρχει μεγάλος πανικός αυτή την ώρα. Όλοι φοβούνται το χτύπημα των Αμερικανών. Λένε πως θα γίνει κόλαση ολόκληρη η περιοχή. Είναι κρίσιμο το επόμενο 48ωρο. Σήμερα μοιράσαμε και μάσκες. Στον κόσμο, στους πολεμιστές, σε όλους. Εφοδιάσαμε και το πρόχειρο νοσοκομείο μας με Ατροπίνη, Υδροκορτιζόνη, Πραλιδοξίμη, αντίδοτα, δηλαδή, σε περίπτωση που υπάρξει μαζικό χτύπημα με χημικά. Από κάθε είδος έχουμε 20.000 φιαλίδια.
Αυτή τη στιγμή ο Δημήτρης Μόγνιε
βρίσκεται στη νότια Συρία κοντά στα σύνορα με την Ιορδανία. Σ΄ένα μικρό
χωριό της επαρχίας Ντεράα, πολύ κοντά στην πόλη Μπόσρα αλ Χαρίρ που
ελέγχεται από τους αντάρτες. Ασκεί την ειδικότητά του, δηλαδή
χειρουργική πολέμου, σ’ ένα πρόχειρο νοσοκομείο εκστρατείας μιας
ευρωπαϊκής ανθρωπιστικής οργάνωσης ενώ ταυτοχρόνως εκπαιδεύει και
συντονίζει την ομάδα των γιατρών και των νοσοκόμων που δουλεύουν μαζί
του. Βλέπεις, οι καλοί γιατροί, οι γιατροί με ειδικότητα, έχουν εδώ και
καιρό φύγει από τη Συρία. Αφενός διότι είχαν την οικονομική ευχέρεια να
το κάνουν αφετέρου διότι δεν πιστεύουν σ’ αυτήν την επανάσταση. Εξαρχής
δεν την πίστεψαν. Εκείνοι που έμειναν πίσω είναι οι γενικοί γιατροί, οι
άπειροι και οι φοιτητές. Το αντίθετο, δηλαδή,
απ’ ότι συνέβαινε στη Λιβύη. Εκεί, οι καλοί γιατροί του εξωτερικού
γύριζαν μαζικά για να βοηθήσουν. Και μάλιστα δίχως αμοιβή. Σκέψου ότι
εδώ οι άνθρωποι πεθαίνουν άδικα από μια αιμορραγία γιατί δεν υπάρχουν
γνώστες να τη σταματήσουν. Στο νοσοκομείο μας, εκτός από εμένα,
ειδικευμένοι είναι άλλοι δύο. Κι αυτοί ξένοι. Ένας ισπανός χειρούργος,
κι ένας ινδονήσιος εντατικολόγος. Οι υπόλοιποι της ομάδας είναι σύροι.
Δύο τελειόφοιτοι ιατρικής, δύο κτηνίατροι (!!) ένας φαρμακοποιός, ένας
οδοντίατρος, ένας φοιτητής οδοντιατρικής και 20 τελείως άσχετοι με την
ιατρική που τους έχουμε εκπαιδεύσει για να παρέχουν επί τόπου πρώτες
βοήθειες. Για μένα είναι προδοσία η φυγή. Είσαι γιατρός. Πρέπει να
κάτσεις να βοηθήσεις.
Η εκτίμησή του για το
αμερικανικό χτύπημα που έρχεται είναι πως μόνο βλαξ θα επιχειρούσε
σοβαρή εμπλοκή τύπου Ιράκ στη Συρία. Μην ξεχνάς ότι εδώ στη μάχη είναι η
Χεζμπολά. Και Χεζμπολά σημαίνει 100.000 πύραυλοι έτοιμοι να φύγουν από
το το νότιο Λίβανο προς το Ισραήλ. Και τότε το Ισραήλ θα χτυπήσει το
Λίβανο. Και μετά θα γίνει το σώσε…
Και για το σώσε που γίνεται περίπου τρία χρόνια στη Συρία -τι λες;
Ο πιο βρώμικος πόλεμος που έχω
ζήσει σ’ όλη μου τη ζωή είναι αυτός εδώ. Αντάρτικες συμμορίες που δεν
ακούν κανέναν. Από 50 μέχρι 150 μέλη. Αυτοαποκαλούνται κατίμπα που
σημαίνει διμοιρία. Ανεξέλεγκτες. Σκοτώνουν κι αλληλοσκοτώνονται, συνήθως
γιατί δεν τα βρίσκουν στη μοιρασιά της λείας από τα σπίτια που έχουν
κλέψει. Πάρα πολλοί πρώην κατάδικοι. Αλ Κάιντα οι περισσότεροι. Η
Νούσρα, η Νταουλάτ αλ Ισλάμ φι Μπιλάντ αλ Σαμ και κάποιες ομάδες του
Ελεύθερου Συριακού Στρατού είναι αυτές που πρωτοστατούν. Η Νούσρα έχει
ήδη επιβάλλει ισλαμικό νόμο στις περιοχές που ελέγχει και απαγορεύει
στις γυναίκες να κυκλοφορούν χωρίς μαντήλα. Κυρίως στη Ράκα και το
Χαλέπι.’Επειτα, είναι οι βιασμοί. Πολλοί βιασμοί. Παιδιά, Γυναίκες. Στις
αρχές του χρόνου εκπαίδευα γιατρούς στη Ράκα. Βόρεια Συρία. Γνωρίζω
έναν καταπληκτικό άνθρωπο που προσπαθούσε να φυγαδεύσει τη γυναίκα και
τις τρεις του κόρες στην Τουρκία. Κλαίγοντας και ουρλιάζοντας μου
περιέγραφε πώς δεν τα κατάφερε, διότι ένας αντάρτης σ’ ένα μπλόκο
απαιτούσε για να τους αφήσει να προχωρήσουν να περάσει μία ώρα με μία
από τις μικρές. Άκου κι αυτή την ιστορία. Μια κοπέλα μου φέρνει την
τραυματισμένη αδελφή της στο νοσοκομείο. Και την επομένη μπαίνει
κλαίγοντας στο γραφείο και μου λέει ότι ένας αντάρτης απέξω την απειλεί
πως αν δεν πάει μαζί του θα κάνει κακό και στην τραυματία και σ’ όποιον
πετύχει από την οικογένειά τους. Έχουν θησαυρίσει αντάρτες. Με βαλίτσες
περνάνε τα δολάρια στην Τουρκία για ν’ αγοράσουν τάχα μου πετρέλαιο και
είδη πρώτης ανάγκης. Κάθε καρυδιάς καρύδι είναι εδώ. Ιορδανοί,
Υεμενίτες, Τσετσένοι, Τυνήσιοι, Λίβυοι. Μόνο οι Λίβυοι είναι 7000.
Μαχητές που είχα γνωρίσει εκεί τους είδα κι εδώ. Ντοκτόρ Ντιμίτρις,
ντοκτόρ Ντιμίτρις – μου φώναζε από μακριά ένας τις προάλλες.
Βρε Ιμάντ εσύ είσαι;
Εγώ, ντοκτόρ. Τι κάνεις εδώ;
Τη δουλειά μου.
Κι εγώ τη δικιά μου ντοκτόρ…
Ένας άλλος, σύρος αυτός, μου έλεγε -ήταν ωραία χώρα η Συρία. Την καταστρέψαμε.
Και γιατί πολεμάς τότε;
Ε, αφού παίρνω 1200 δολάρια το μήνα…
Και δεν είναι μόνο τα 1200,
δηλαδή ο μισθός που τους κόβουν σαουδάραβες και καταριανοί που δεν
θέλουν τον ‘Ασαντ, είναι κι η λεία απ’ το πλιάτσικο. Υπάρχουν άνθρωποι
εδώ που παρακαλάνε να μην τελειώσει ο πόλεμος. Όχι ότι το καθεστώς είναι
καλύτερο… Γι αυτό σου λέω -ο πιο βρώμικος πόλεμος που έχω ζήσει μέχρι
σήμερα.
Να φύγεις πάντως δεν λες…
Όχι. Δηλαδή, ναι. Πρέπει να φύγω
τώρα. Είμαι στο δεύτερο υπόγειο που έχω τον υπολογιστή. Το νοσοκομείο
είναι από πάνω. Πρέπει να γυρίσω. Έχουν έρθει κάποιοι τραυματίες. Ο
συριακός στρατός έχει ξεκινήσει μεγάλη επιχείρηση από το μεσημέρι .
Συνέχεια έρχονται τραυματίες. Με φωνάζουν. Πάω πάνω να δω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου