ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ...!! O Ελληνικός Στρατός πετάει προς την Ελευθερία και λυτρώνει σαν σήμερα την Κατερίνη και τη Βέροια... 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΤΟΥ ΕΥΟΓΗΜΕΝΟΥ 1912...!!!

ΣΤΟΧΟΣ 

Η απελευθέρωση της Κατερίνης

Στις 13 Οκτωβρίου η VIIη Μεραρχία του Στρατού Θεσσαλίας στάθμευε στη Φουσκίνα (σημ. Αγία Τριάδα ή Ζωοδόχο Πηγή). O λοχαγός Κ. Μαζαράκης αρχηγός των Σωμάτων των Προσκόπων κατέλαβε τα Στενά της Πέτρας, γιατί είχε την πληροφορία ότι δυνάμεις του τουρκικού στρατού θα κινούνταν προς την ίδια κατεύθυνση.





Με διαταγή του Κ. Μαζαράκη, ο Αλέξανδρος Δ. Ζάννα (καταγόμενος - από το Βλαχολείβαδο- Λιβάδι του Ολύμπου), συνάντησε το μέραρχο Κλεομένη Κλεομένους στο...
χωριό Άγιο Δημήτριο του παρουσίασε την κατάσταση των επιχειρήσεων και την ανάγκη της άμεσης κίνησης της μεραρχίας.




Ο Μέραρχος, έδωσε αμέσως διαταγή για την αναχώρηση των μονάδων. Πράγματι τα Συντάγματα της 7ης Μεραρχίας άρχισαν την πορεία τους προς τα Στενά της Πέτρας, όπου έφθασαν το απόγευμα της 14ης Οκτωβρίου και στάθμευσαν στην θέση Καρακόλι. Το πρόγραμμά σας περιήγησης μπορεί να μην υποστηρίζει την προβολή αυτής της εικόνας.

Το πρωί της 15ης ο Μέραρχος έδωσε γραφτή « διαταγή Επιχειρήσεων » :

· Η Μεραρχία πηγαίνει προς Αικατερίνη και Κίτρος (Πύδνα) προς εκδίωξη του εκεί εχθρού.

· Μία φάλαγγα θα βαδίσει προς Κίτρος (Πύδνα) περνώντας από το Χάνι της Μηλιάς, και από εκεί Κεραμίδι - Κίτρος.




· Η άλλη φάλαγγα αποτελούμενη από το υπόλοιπο της Μεραρχίας θα βαδίσει από τον αυτοκινητόδρομο προς την Κατερίνη .





Το πρωινό της 15ης Οκτωβρίου η Μεραρχία ..αναχώρησε για την απελευθέρωση της Κατερίνης και προχωρούσε κανονικά και χωρίς προβλήματα από την πλευρά του εχθρού. Γύρω στις 2 το μεσημέρι κι ενώ μονάδα του 20ου Συντάγματος, πλησίαζε προς το Κολοκούρι (σημ. Σβορώνο) ο ελληνικός στρατός δέχθηκε σφοδρά πυρά από τα βορειοδυτικά του χωριού, εντελώς αιφνιδιαστικά.

Τούρκοι στρατιώτες είχαν κρυφτεί στο πυκνό από παλούρια δάσος της περιοχής και έβαλαν κατά του ελληνικού στρατού, με αποτέλεσμα να πανικοβληθούν οι στρατιώτες και μάλιστα ένας λόχος άρχισε να υποχωρεί. Την κατάσταση έσωσε ο διοικητής του 20ου Συντάγματος, αντισυνταγματάρχης Δημήτριος Σβορώνος, που έτρεξε μπροστά έφιππος και εμψύχωσε τους στρατιώτες του.




Όμως οι Τούρκοι διέκριναν τα γαλόνια και το βαθμό του και έστρεψαν τα πυρά τους εναντίον του. Ο γενναίος Σβορώνος τραυματίστηκε βαριά. Συνέχισε, όμως, έφιππος να επιτίθεται, μέχρις ότου βαλλόμενος διαρκώς, ξεψύχησε. Το γεγονός προκάλεσε απερίγραπτη συγκίνηση και τόνωσε το ηθικό των Ελλήνων στρατιωτών (Κερκυραίων και Ζακυνθινών το πλείστον), οι οποίοι με αλαλαγμούς και γενναιότητα επιτέθηκαν ακάθεκτοι πλέον κατά των Τούρκων.

Η μάχη κράτησε 3,5 ώρες συνολικά. Ο τουρκικός στρατός κατά τις 5,30 το απόγευμα αναγκάσθηκε να υποχωρήσει πέρα από τον ποταμό Πέλεκα προς την Κατερίνη.

Στις 3 τα ξημερώματα της 16ης Οκτωβρίου έφτασε διαταγή του Γεν. Στρατηγείου να επιταχυνθεί η προσπέλαση.

Το 20ο Σύνταγμα προχώρησε Β.Α. της Κατερίνης , ενώ το 19ο παρέμεινε πίσω στη διάθεση του Μεράρχου. Το πυροβολικό πήρε κατάλληλη θέση στα υψώματα στο Κολοκούρι για να υποστηρίζει τις κινήσεις του Πεζικού. Η 7η Μεραρχία πορεύτηκε χωρίς επεισόδια- αφού ο τουρκικός στρατός και πολλοί από τους Τούρκους της Κατερίνης είχαν εγκαταλείψει τη νύχτα την πόλη.
Στις 7,30 το πρωί της 16ης Οκτωβρίου 1912, ημέρα Τρίτη, τα ελληνικά στρατεύματα μπαίνουν στην πανηγυρίζουσα Κατερίνη. Οι κάτοικοι από τα μπαλκόνι των σπιτιών και στις άκρες των δρόμων ζητωκραύγαζαν τον στρατό που περνούσε από τις κεντρικές οδούς 7ης Μεραρχίας και Μ. Αλεξάνδρου. O ελληνικός στρατός πορεύτηκε μέχρι τον Κισλά, τουρκικός στρατώνας (πάρκο), όπου τον υποδέχτηκε αντιπροσωπεία κατοίκων της πόλης με επικεφαλής τον Επίσκοπο Παρθένιο Βαρδάκα. Ξεχύθηκαν δάκρυα χαράς και υποδέχτηκαν τους ελευθερωτές με ελληνικές σημαίες, λέγοντας « Χριστός Ανέστη». Ένας λόχος με τη σημαία και τις σάλπιγγες διέτρεξε την πόλη παιανίζοντας εμβατήρια και προκαλώντας ακράτητο ενθουσιασμό στους κατοίκους.

Λαός και στρατός, ανάμεσά τους και ο Δήμαρχος της Κατερίνης Μουχαρέμ Ρουστέμ, πήγαν στην εκκλησία της Θείας Ανάληψης, όπου τελέστηκε Δοξολογία για την απελευθέρωση της πόλης από τον Επίσκοπο.

Με ανάμεικτα συναισθήματα χαράς και λύπης , κηδεύτηκαν οι ήρωες νεκροί της μάχης της Κατερίνης: Δημήτριος Σβορώνος Αντισυνταγματάρχης, Δημήτριος Νίκας Υπολοχαγός, Λοχίας Βίγκος Θωμάς,

Στρατιώτες: ο ανήλικος Κρητικός Κονταξάκης, Βασίλλας Γεώργιος, Σαράντης Αντώνιος, Ανευλαβής Β και 6 άνδρες ( Τρύφων Γιαννουλάκης) και 3 γυναίκες που σκότωσαν φεύγοντας οι Τούρκοι.

Ο στρατός αφού παρέδωσε τη διοίκηση της πόλης στον Λιβαδιώτη Γεώργιο Λαναρίδη συνέχισε την καταδίωξη του εχθρού προς το Κίτρος.

Στο σημείο της μάχης στήθηκε μνημείο πεσόντων, όπου εδώ και 91 χρόνια κοιμούνται τον αιώνιο ύπνο οι γενναίοι, οι ήρωες της Κατερίνης              ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ   ΕΔΩ

ΒΟΥΛΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΤΑ ΣΤΟΜΑΤΑ...!!! ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ...!!! ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΛΕΜΟΥΣΕ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ... ΤΟ ΚΚΕ ΖΗΤΟΥΣΕ ΝΑ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕΙ Η «ΜΑΜΑ ΡΩΣΙΑ» ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ...!!! ΔΙΑΔΩΣΤΕ...!!!

ΣΤΟΧΟΣ

ΔΙΑΔΩΣΤΕ... ΔΙΑΔΩΣΤΕ... ΔΙΑΔΩΣΤΕ... ΚΑΙ ΔΙΩΧΤΕ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ. ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΕΤΕΙΟ!

ΣΤΑ Π@Π@ΡΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΑΘΗΚΙΑ ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΑΝ ΠΟΛΕΜΑΓΑΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΙΤΑΛΙΑ... ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΗΜΑΣΙΑ ΗΤΑΝ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ Η ΜΑΜΑ Ε.Σ.Σ.Δ. ΜΕ ΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ. (γερμανο-σοβιετικόν σύμφωνον Ρίμπεντροπ-Μολότωφ της 23 Αύγουστου 1939)

ΔΕΙΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΣΗΚΩΘΕΙ Η ΤΡΙΧΑ ΚΑΙ ΔΙΑΔΩΣΤΕ... ΤΙ ΖΗΤΑΓΕ ΤΟ ΚΚΕ ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΕΤΑΞΑ ΣΤΙΣ 26 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 1940:

26 Νοεμβρίου 1940, αναδημοσιευθείσα εις «Ριζοσπάστην» (9 Μαρτίου 1947):

«Μεταξάν Πρωθυπουργόν

Ανοιχτό Γράμμα

Ολόκληρος ο λαός της Ελλάδας ξεσηκώθηκε σαν ένας άνθρωπος και χάλασε τα σχέδια του φασισμού. Με το αίμα του ο λαός εξασφάλισε τη λευτεριά και την ανεξαρτησία του. Έξω απ' αυτά η Ελλάδα δεν έχει καμμιά θέση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ανάμεσα στην Αγγλία και Ιταλία-Γερμανία. Αφού ο λαός μας υπερασπίσει αποτελεσματικά την ανεξαρτησία και την εθνική λευτεριά του, σήμερα ένα μοναχά πράμα θέλει: Ειρήνη και ουδετερότητα με τούτους τους όρους:

1) Να ξανάρθουν τα πράγματα όπως ήταν στις 28 του Οχτώβρη 1940 δίχως καμιά εδαφική-οικονομική-πολιτική ζημία σε βάρος της Ελλάδας.

2) Οι πολεμικές δυνάμεις της Αγγλίας να φύγουν όλες απ' τα χώματα και τα νερά της Ελλάδας.

Με βάση τους δύο αυτούς όρους να ζητήσουμε αμέσως από την κυβέρνηση της Ε.Σ.Σ.Δ. να μεσολαβήσει για να γίνει ελληνοϊταλική ειρήνη. Αυτό σήμερα είναι το μοναδικό εθνικολαϊκό συμφέρον. Και η πράξη έχει αποδείξει ότι μόνον η Ε.Σ.Σ.Δ. σήμερα έσωσε την ειρήνη και ουδετερότητα της Γιουγκοσλαβίας - Βουλγαρίας - Τουρκίας.

26 του Νοέμβρη 1940

Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ

Υ.Γ. Είμαστε υποχρεωμένοι να ζητήσουμε ειρήνη έντιμη και δίχως κυρώσεις και για να ξεκαθαρίσουμε άλλη μια φορά τόσο τον εθνικό-αμυντικό-απελευθερωτικό χαρακτήρα του πολέμου που κάνουμε, όσο και ότι είμαστε ξένοι προς τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που κάνουν οι πλουτοκρατικές μεγάλες δυνάμεις. Αν σήμερα δεν δουλέψουμε για μια έντιμη ειρήνη, ο πόλεμος θα χάσει για μας τον εθνικό αμυντικό χαρακτήρα του, θα γίνει κατακτητικός και τότε θα έχει αντίθετο το λαό.»

ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΜΕΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΚΙ ΑΦΟΥ ΒΕΒΑΙΑ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙΤΑΛΟΙ ΕΙΧΑΝ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΤΗΝ "ΜΑΜΑ ΡΩΣΙΑ" (ΕΣΣΔ ΤΟΤΕ) ΙΔΡΥΣΑΝ ΤΟ ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΜΕ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΣΦΑΛΩΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ... ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ!              ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ    ΕΔΩ

Αποχριστιανοποίηση και μουσουλμανοποίηση αλλοιώνουν την εθνολογική σύνθεση της Ελλάδας

Home /Ασφάλεια/Εσωτερική Ασφάλεια/Αποχριστιανοποίηση και μουσουλμανοποίηση αλλοιώνουν την εθνολογική σύνθεση της Ελλάδας

DefenceReview Newsroom

 

ΤΙ ΑΡΑΓΕ μπορεῖ νά συνδέει τήν ἀπόφαση τοῦ Συμβουλίου Ἐπικρατείας γιά τά Θρησκευτικά στά σχολεῖα, τήν ἐπικείμενη ἀπόφαση τοῦ Συμβουλίου Ἐπικρατείας γιά τίς εἰκόνες καί τήν προσευχή στά σχολεῖα, τήν δέσμευση τῆς Κυβέρνησης στόν Πρόεδρο Ἐρντογάν, ὅτι θά λειτουργήσει τό Γενί Τζαμί τῆς Θεσσαλονίκης στό μπαϊράμ, καί τήν ἔγερση ζητήματος τουρκικῆς μειονότητας σέ Κῶ καί Ρόδο, μέ τό σχέδιο Χρυσοχοΐδη γιά μετακίνηση 20.000 μεταναστῶν στήν ἑλληνική ἐπικράτεια; Ἡ ἀπάντηση εἶναι «πολλά καί ἐπικίνδυνα».
Γράφει ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΟΤΤΑΚΗΣ για την ΕΣΤΙΑ
Ἄς ἀρχίσουμε ἀπό τούς ἀριθμούς! Ἐνοικίαση 40.000 δωματίων σέ ξενοδοχεῖα καί πολυκατοικίες γιά τήν φιλοξενία μεταναστῶν (ὅπως προβλέπει τό πρόγραμμα μέ τό ἄκρως συμβολικό ὄνομα … «ΕΣΤΙΑ») σημαίνει ὅτι ἡ πολιτεία ἑτοιμάζεται γιά τήν ὑποδοχή καί ἐγκατάσταση τουλάχιστον 120.000 μουσουλμάνων στήν –κατά τόν Πρωθυπουργό– «πολυπολιτισμική» πατρίδα μας. Ἄν σέ αὐτές τίς 120.000 προσθέσει τίς 500.000 μουσουλμάνων πού ζοῦν ἤδη μόνιμα στό Λεκανοπέδιο Ἀττικῆς καί τίς 120.000 πού ζοῦν στήν Θράκη, τότε ὁ συνολικός ἀριθμός τῶν πιστῶν τοῦ Ἰσλάμ στήν πατρίδα μας θά φθάσει ὁσονούπω τίς 740.000, ἐνῶ μέ τούς ρυθμούς πού πᾶμε τόν βλέπω τό 2021 νά ἀγγίζει τό ἑκατομμύριο.
1.000.000 μουσουλμάνοι στήν Ἑλλάδα! Πῶς «κουμπώνουν» τώρα σέ αὐτή τήν νέα πραγματικότητα οἱ ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου Ἐπικρατείας γιά τά Θρησκευτικά, τίς εἰκόνες, τήν προσευχή, καί ἡ ἀπαίτηση Ἐρντογάν γιά τήν ἐπαναλειτουργία τοῦ τεμένους στήν Θεσσαλονίκη; Λυποῦμαι ἄν θά εἶμαι αὐστηρός, ἀλλά οἱ δικαστές τοῦ ΣτΕ (τούς ὁποίους σέβομαι ἀπεριορίστως), μέ τήν πρόσφατη ἀπόφασή τους, ἄνοιξαν μία τεράστια κερκόπορτα: ζητοῦν ἀπό τήν Πολιτεία νά ἱδρύσει στά σχολεῖα «ἰσότιμα τμήματα» γιά ὅσους μαθητές θελήσουν νά ἀπαλλαγοῦν ἀπό τά θρησκευτικά τῆς Ὀρθοδοξίας γιά λόγους «θρησκευτικῆς συνείδησης». Οἱ μουσουλμάνοι τῆς Ἀθήνας, οἱ μουσουλμάνοι πρόσφυγες καί μετανάστες τοῦ «ΕΣΤΙΑ», τῶν ὁποίων τά παιδιά θά πᾶνε σχολεῖο στίς πόλεις τῆς περιφέρειας πού τούς στέλνει ὁ Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, οἱ μουσουλμάνοι τῆς Ρόδου μέ βάση αὐτήν τήν ἀπόφαση τί θά κάνουν, λέτε, ἄραγε; Ἀπέφευγα νά τό γράψω μέχρι σήμερα, γιατί θά βάλω ἰδέες σέ κάποιους, ἀλλά ἔτσι ὅπως τρέχουν οἱ ἐξελίξεις, μήν τούς περνᾶμε καί γιά χαζούς! Τό ἔχουν ἤδη πάρει «εἴδηση». Θά ζητήσουν ἐπικαλούμενοι τήν ἀπόφαση τοῦ ΣτΕ καί τήν ἀπόφαση πού θά ἐκδώσει τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων (οἱ δικαστές τοῦ ὁποίου ἀγνοοῦν τί σημαίνει σύνορα μέ τήν Ἀνατολή) νά ἱδρυθοῦν ἰσότιμα τμήματα διδασκαλίας τοῦ Κορανίου σέ ὅλα τά σχολεῖα μας! Ὅπως σέ λίγο καιρό κάποιοι ἄλλοι ἐπικαλούμενοι τίς Πρέσπες καί τήν ΕΣΔΑ, ἐπίσης θά ζητήσουν τήν διδασκαλία τῆς «μακεδονικῆς γλώσσας» στά σχολεῖα τῆς Βορείου Ἑλλάδος.
Παρέλκει νά πῶ τί σημαίνει αὐτό βεβαίως: Ἄν τά Θρησκευτικά εἶναι προαιρετικά, οἱ εἰκόνες κατέβουν ἀπό τίς σχολικές αἴθουσες, ἡ προσευχή καταργηθεῖ, τό θρήσκευμα δέν ἀναγράφεται σέ ταυτότητες καί ἀπολυτήρια καί, ταυτοχρόνως, ἱδρυθοῦν τμήματα Ἰσλάμ στά σχολεῖα, τότε ἡ Ἑλλάς τοῦ ἑνός ἑκατομμυρίου μουσουλμάνων τό 2021 καί μετά θά εἶναι πλέον μία χώρα ἡμιχριστιανική-ἡμιμουσουλμανική. Δέν θά εἶναι Ἑλλάς βασικά! Θά εἶναι μία χώρα πού θά δηλώνεις ὑπερηφάνως μουσουλμάνος, ἀλλά θά νοιώθεις ντροπή νά δηλώσεις χριστιανός. (Αὐτό τό γράφω γιά τούς liberal πατριῶτες καί γιά τίς liberal πατριώτισσες πού «πέταξαν» ἔξω τήν Ἐκκλησία ἀπό τούς ἑορτασμούς τοῦ 2021.) Καί τό ὡραιότερο ξέρετε ποιό εἶναι; Αὐτό, Ἰσλάμ ἀλλά διασπασμένο, εἶναι τό μικρότερο «κακό». Διότι ὑπάρχει καί μεγαλύτερο: Νά μετατραπεῖ σιωπηρά ἕως τό 2030 αὐτή ἡ χώρα σέ ἰσλαμική ἐπαρχία τῆς Τουρκίας. Ἐάν ἡ πρόβα μέ τήν λειτουργία τοῦ Γενί Τζαμί τῆς Θεσσαλονίκης γενικευτεῖ (ὁ Ἐρντογάν ζήτησε ἀπό τόν Πρωθυπουργό νά ἐπισκεφθεῖ τά Χανιά ὅπου ὑπάρχουν παλαιά τεμένη), τότε δέν θά ἀργήσει ὁ καιρός πού σέ κάθε 10 ἐκκλησίες θά ἀντιστοιχεῖ ἕνα ἐλεγχόμενο ἀπό τούς γείτονες τέμενος. Καί ἄν ἔχεις πατήσει πόδι στήν Ἀθήνα μέ τό Κοράνι, γιατί νά εἰσβάλεις στά νησιά μέ τά ὅπλα; Θά «πέσουν» κάποια στιγμή καί αὐτά, ὡς ὥριμο φροῦτο. Εἶμαι βέβαιος ὅτι κάποιοι κοσμοπολῖτες μέ αὐτοπεποίθηση μέ βρίσκετε ὑπερβολικό, ἴσως καί φοβικό. Ἡ ἀπάντησή μου εἶναι «ναί, φοβᾶμαι». Εἰδικῶς τώρα πού ἡ Ρωσσική Ἐκκλησία μέ τήν ἀπειλή τοῦ Σχίσματος ἐπιχειρεῖ νά διασπάσει τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας τάζοντας στούς Ἕλληνες Μητροπολῖτες πού θά ἀψηφήσουν τήν ἀπόφαση Ἱερωνύμου γιά τήν Οὐκρανία τήν συνέχιση τῶν σχέσεων καί τά ρούβλια τῶν προσκυνητῶν. Φοβᾶμαι, ναί! Φοβᾶμαι, γιατί ἀναλογίζομαι τί σημαίνει ἡ ἐπέλαση τοῦ Ἰσλάμ στήν ἐκπαίδευση καί στίς θρησκευτικές μας ὑποθέσεις μέ τήν Ἐκκλησία διασπασμένη. Δέ μισῶ κανέναν. Οὔτε φοβᾶμαι κανέναν. Φοβᾶμαι ὅμως ἐμᾶς. Οἱ Εὐρωπαῖοι, ἄς ποῦμε, δικαιολογοῦνται. Δέν ἔχουν συναίσθηση ὅτι ὁ φιλελευθερισμός καί τά δικαιώματα «τσακώνονται» μέ τόν πατριωτισμό ὅταν θίγονται ὑπέρτερες ἀρχές, ὅπως ἡ κοινωνική συνοχή, ἡ δημόσια τάξη, ἡ ἐθνική ἀσφάλεια, ἡ ἄμυνα καί ἡ ἐδαφική ἀκεραιότητα μιᾶς χώρας. Ἀγνοοῦν ὅτι αὐτός ὁ φιλελευθερισμός εἶναι ὡραῖος γιά τά θερμοκήπια μέ τίς τουλίπες τῆς Εὐρώπης ὄχι γιά τό ποτισμένο μέ αἷμα ἔδαφος τῆς πατρίδας μας. Ἐμεῖς ὅμως, οἱ ταγοί μας, δικαιολογοῦνται νά μήν καταλαβαίνουν; Οἱ Ἕλληνες ἀποδεδειγμένα συνυπάρχουμε μέ ὅλους τούς λαούς ἀρκεῖ νά μοιραζόμαστε τίς ἴδιες ἀξίες. Ἐδῶ ὄχι αὐτό δέν συμβαίνει, ἀλλά αὐτοί πού ἔχουν διαφορετικές ἀξίες ἀπό ἐμᾶς –τό Ἰσλάμ ἀμφισβητεῖ τόν δυτικό τρόπο ζωῆς– ἔχουν καί νταβατζή τήν Τουρκία πού μᾶς ἐπιβουλεύεται. Ὄχι καί νά τῆς δώσουμε γήπεδο, λοιπόν, γιά νά ἐμφανίζεται ὡς ὁ προστάτης τῶν ἁπανταχοῦ μουσουλμάνων!
Καταλήγω: οἱ γείτονες δέν μᾶς στέλνουν πρόσφυγες. Μᾶς στέλνουν στρατό μεταμφιεσμένο σέ πρόσφυγες. Ἐάν νομίζουμε ὅτι τά μικρότερα πρωτογενῆ πλεονάσματα ἔχουν μεγαλύτερη σημασία ἀπό αὐτόν τόν στρατό στό ἔδαφός μας, ἄς τά ἀνταλλάξουμε. Μά νά θυμόμαστε ὅτι ὁ χρόνος περνᾶ καί ὅσοι λαμβάνουν τίς ἀποφάσεις θά εἶναι ἐν ζωῆ τόν καιρό πού θά ὑποστοῦμε τίς συνέπειές τους. Ἄν δίπλα στό ὄνομα παλαιῶν πολιτικῶν ἡ ἱστορία ἔγραψε ἤδη «χρεωκοπία», ἄς φροντίσουν οἱ νεώτεροι νά μήν γράψει δίπλα στό ἐπώνυμό τους «ἀκρωτηριασμός καί νέα σύνορα».
ΠΗΓΗ: ΕΣΤΙΑ          ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ      ΕΔΩ

«Τούτος ο λαός δεν γονατίζει παρά μόνο μπροστά στους νεκρούς του»... Συγκίνησε ο πιλότος του F-16 της ομάδας Ζευς

ΣΤΟΧΟΣ -

«Χρόνια πολλά Ελλάδα, χρόνια πολλά Μακεδονία, χρόνια πολλά Θεσσαλονίκη» είπε ο επισμηναγός Δημήτρης Βολακάκης της Ομάδας Αεροπορικών Επιδείξεων της Πολεμικής Αεροπορίας

Με το συγκινητικό μήνυμα, για άλλη μια φορά, του πιλότου της Πολεμικής Αεροπορίας που πέταξε πάνω από τη Θεσσαλονίκη με το F-16 της ομάδας Ζευς κορυφώθηκε το μεσημέρι της Κυριακής η στρατιωτική παρέλαση για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.

«Τούτος δω ο λαός δεν γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του» ακούστηκε να λέει από το κοκπιτ ο επισμηναγός Δημήτρης Βολακάκης που είχε απογειωθεί νωρίτερα από το αεροδρόμιο της Λάρισας.

«Χρόνια πολλά Ελλάδα, χρόνια πολλά Μακεδονία, χρόνια πολλά Θεσσαλονίκη» είπε ο ιπτάμενος προκαλώντας τα χειροκροτήματα των παριστάμενων.

Νωρίτερα το αεροπλάνο της Ομάδας Αεροπορικών Επιδείξεων Ζευς της Πολεμικής Αεροπορίας είχε παρουσιάσει τις δυνατότητες του αλλά και του πιλότου με κατακόρυφους ελιγμούς αλλά και χαμηλές πτήσεις με ταχύτητα πανω από 650 μίλια την ώρα.

Ο υποσμηναγός Μανώλης Χριστάκης ο οποίος παρουσίασε τους ελιγμούς του F-16 της ομάδας «Ζευς» είπε «αφιερώνουμε εκ μέρους του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας την πτήση αυτή στους άνδρες και τις γυναίκες όλων των κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων που δίνουν καθημερινή μάχη για την προάσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων».

Στον επισμηναγό Βολακάκη μίλησε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος λέγοντας «ο λαός είναι υπερήφανος για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Αποδεικνύετε καθημερινά ότι τα φτερά των αεροσκαφών σας είναι προέκταση της ψυχής σας, του λαού και του έθνου μας. Η Υπέρμαχος Στρατηγός να σας προστατεύει και να σας εμψυχώνει».

Ποιος είναι ο επισμηναγός Βολακάκης

O Επισμηναγός (Ι) Δημήτρης Βολακάκης εισήχθη στη Σχολή Ικάρων το 2000. Το 2006 τοποθετήθηκε στην 116ΠΜ/335 Μοίρα σε αεροσκάφη Α-7Ε Corsair ΙΙ, ενώ το 2008 τοποθετήθηκε στην 115ΠΜ/ΣΜΕΤ σε αεροσκάφη F-16 Block52+.

Από το 2009, υπηρετεί στην 343 Μοίρα. Έχει περισσότερες από 1700 ώρες πτήσης, από τις οποίες οι 1200 είναι σε αεροσκάφη F-16.

Η ομάδα Ζευς

H Ομάδα Αεροπορικών Επιδείξεων Μεμονωμένου Αεροσκάφους F-16 «Ζευς» (F-16 Demo Team) αποτελεί ένα φιλόδοξο πρόγραμμα εκτέλεσης αεροπορικών επιδείξεων, που σκοπό έχει να διαδώσει την καλλιέργεια της αεροπορικής ιδέας και την τόνωση του ηθικού τόσο των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων όσο και της Ελληνικής κοινωνίας ενώ παράλληλα προβάλλει την μαχητική ικανότητα και το γενικότερο έργο της Πολεμικής Αεροπορίας.

Το αεροσκάφος που χρησιμοποιείται για την εκτέλεση των αεροπορικών επιδείξεων είναι τύπου F-16C Block 52+.

Το αεροσκάφος F-16 της Ομάδας Αεροπορικών Επιδείξεων έχει τη δυνατότητα, ανάλογα με τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες και το ύψος βάσης των νεφών που υπάρχουν στην περιοχή επίδειξης, να εκτελέσει τρία προγράμματα ακροβατικών ελιγμών: Ένα Υψηλό (High), ένα Μεσαίο (Low) και ένα Χαμηλό (Flat). Πιο συγκεκριμένα έχουμε :

Υψηλή Επίδειξη (High Show)

Ελάχιστο ύψος βάσης νεφών 7000 πόδια πάνω από το έδαφος (AGL), οριζόντια ορατότητα 5 χιλιόμετρα.
Χαμηλή Επίδειξη (Flat Show)

Ελάχιστο ύψος βάσης νεφών 1500 πόδια πάνω από το έδαφος (AGL) και οριζόντια ορατότητα 5 χιλιόμετρα.

Για την εκτέλεση του προγράμματος επίδειξης το αεροσκάφος πετά χωρίς εξωτερικά φορτία (καθαρή διαμόρφωση) ή μπορεί να φέρει τις Σύμμορφες Δεξαμενές Καυσίμου (Conformal Fuel Tanks-CFT’s). Το Ελληνικό F-16 είναι το μοναδικό αεροσκάφος επιδείξεων στον κόσμο που εκτελεί το πρόγραμμα επίδειξης με διαμόρφωση CFT. Η μέγιστη ταχύτητα κατά τη διάρκεια της επίδειξης είναι 0.94 Mach, ενώ τα G κυμαίνονται από +9,5 έως -3. Κάθε πτήση επίδειξης πληρεί όλα τα διεθνή Πρότυπα Ασφάλειας Πτήσεων που ορίζονται από το ΝΑΤΟ, τον ICAO, τον JAA και την FAA.                                        ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ     ΕΔΩ

Η παρέλαση της ΛΕΦΕΔ: Οι έφεδροι κεντρίζουν το ενδιαφέρον (Video)

Η παρέλαση του ουλαμού της ΛΕΦΕΔ ήταν εντυπωσιακή. Με άριστη ζύγιση και στοίχιση τα μέλη της ΛΕΦΕΔ παρέλασαν στέλνοντας το μήνυμα πως η εφεδρεία παραμένει ενεργή και ζωντανή. Σημαιοφόρος και παραστάτες, τα μέλη της ΛΕΦΕΔ που θριάμβευσαν στη διάσημη άσκηση του Αγγλικού Στρατού στην Ουαλία.
Δείτε τους σε άριστο σχηματισμό και με υψηλό φρόνημα:              ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ  ΕΔΩ

Μεταφορά Ασθενούς με Ελικόπτερο του ΠΝ Επιχειρησιακή Εκπαίδευση Μονάδων ΠΝ

ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ

Λαέ θυμίσου το χώμα που πατάς το πρόδωσαν πολλάκις οι συμμορίτες του εαμ-ελλας!!!

ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ

Επίσκεψη Προέδρου της Δημοκρατίας και Αρχηγού ΓΕΣ στο 424 ΓΣΝΕ

Την Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2019, η Αυτού Εξοχότητα Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κ. Προκόπιος Παυλόπουλος, συνοδευόμενος από τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Αντιστράτηγο Γεώργιο Καμπά, επισκέφτηκε το 424 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Εκπαιδεύσεως (ΓΣΝΕ) στη Θεσσαλονίκη.

Αρχικά επισκέφτηκε ασθενή που πάσχει από χρόνιο σπάνιο νόσημα ο οποίος αποτελεί παράδειγμα θάρρους και υπομονής. Ενημερώθηκε από τον Διευθυντή του 424 ΓΣΝΕ Ταξίαρχο κ. Μιχαήλ Ιωσηφίδη για την ιστορία του Υγειονομικού Σώματος καθώς και του νοσοκομείου, τις δυνατότητες και τις προοπτικές ανάπτυξής του. Στον ημιώροφο του νοσοκομείου, έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις μεγάλες παραστάσεις στις οποίες αποτυπώνεται η ιστορία του Υγειονομικού Σώματος.

Κατά την αποχώρηση της Α.Ε του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο Διευθυντής του 424 ΓΣΝΕ του επέδωσε πλακέτα με το έμβλημα του νοσοκομείου και δύο βιβλία με την ιστορία της Στρατιωτικής Ιατρικής και της Ιστορίας του 424 ΓΣΝΕ.

               
ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ

Ο ταγματάρχης Δημήτριος Κασλάς που έγραψε το λαμπρό πολεμικό έπος του 1940 στο Ύψωμα 731 (φωτό)

ΙΣΤΟΡΙΑ

• 
  

Ο Ταγματάρχης Δημήτριος Κασλάς, από το Πουρί Ζαγοράς Πηλίου, κατά την εαρινή επίθεση των Ιταλών στις 9 Μαρτίου του 1941 ήταν ο Διοικητής του ΙΙ Τάγματος του 5ου Συντάγματος Τρικάλων.
Ο Κασλάς είναι μια τιτάνια και ταυτόχρονα τραγική μορφή, που συμβολίζει την περιπέτεια μιας ολόκληρης γενιάς.
Γεννημένος το 1901, γιος του Γεωργίου και της Μαρίας Καζήλα, το άλλαξε σε Κασλάς όταν κατατάχτηκε στο Στρατό το 1920.
Υπηρέτησε ως Δεκανέας στην Σμύρνη και τον Ιανουάριο του 1922 κατόπιν επιτυχών εξετάσεων πήγε για εκπαίδευση στον Ουλαμό Εφέδρων Αξιωματικών του Αφιόν Καραχισάρ και με την αποφοίτηση του ονομάστηκε Έφεδρος Ανθυπασπιστής.

Έζησε όλες τις τραγικές στιγμές της Καταστροφής και το 1925 κατατάχθηκε πλέον ως μόνιμος στον Στρατό και προήχθη σε Ανθυπολοχαγό.
Κατά την ιταλική εισβολή υπηρετούσε στο ΙΙ Τάγμα με τον βαθμό του Λοχαγού.
Προήχθη στο βαθμό του Ταγματάρχη επ’ ανδραγαθία κατά την διάρκεια των μαχών και μετά τον τραυματισμό του Διοικητή του, ανέλαβε την διοίκηση όλου του Τάγματος.
Η εαρινή επίθεση των Ιταλών, με την παρουσία στο μέτωπο του ίδιου του Μουσολίνι, ξεκίνησε στις 9 Μαρτίου 1941.
Ο μπουφόνος Ιταλός ηγέτης και κάποτε, κατά τον Λένιν, η μεγαλύτερη ελπίδα της Ιταλικής Αριστεράς (!) έπαιζε τα ρέστα του για να αναστρέψει την ορμή του Στρατού μας, που απελευθέρωνε τις βορειοηπειρωτικές πόλεις και χωριά μία – μία, ένα – ένα, και είχε ήδη καρφώσει την Ελληνική Σημαία 50 χιλιόμετρα εντός της Βορείου Ηπείρου, απειλώντας να πετάξει στην θάλασσα τους τσαλακωμένους Ιταλούς, που από κυνηγοί είχαν γίνει θήραμα.
Ανάμεσα στις μεραρχίες που είχε συγκεντρώσει ο Ιταλός δικτάτορας, η μία λεγόταν …Πουστερία κι όχι δεν είναι πλάκα του γράφοντος.
Ο Κασλάς με το Τάγμα του είχαν τοποθετηθεί στο ύψωμα 731, που έμελε να αποτελέσει το κέντρο της κύριας προσπάθειας των Ιταλών και ο τάφος της τελευταίας απέλπιδας προσπάθειας τους να ξεπλύνουν την ντροπή από τις συνεχόμενε ήττες.
Ο Κασλάς και οι άνδρες του είχαν κάνει αμυντική εγκατάσταση με χαρακώματα, ορύγματα και συρματοπλέγματα.
Από τις 9 έως τις 19 Μαρτίου το ύψωμα βομβαρδιζόταν ανελέητα από πυροβολικό, όλμους και την ιταλική αεροπορία.
Ανάμεσα στους βομβαρδισμούς το ιταλικό πεζικό 18 φορές αποπειράθηκε να καταλάβει το ύψωμα, το οποίο από την ισοπεδωτική σφοδρότητα του ιταλικού μπαράζ πυροβολικού και τις βόμβες των ιταλικών βομβαρδιστικών, από δασωμένο με καστανιές έγινε ένα ερημώδες τοπίο γεμάτο κρατήρες και κόντυνε 5 μέτρα, ώστε πλέον ονομάζεται ύψωμα 726!
Oι άνδρες του Κασλά, όσοι απέμεναν μετά από κάθε βομβαρδισμό, υπακούοντας στις αυστηρές διαταγές του άφηναν του Ιταλούς να πλησιάζουν κι ύστερα τους περιλάμβαναν με χειροβομβίδες, τα θρυλικά κι ευθύβολα Μάνλιχερ, τα πολυβόλα κι ύστερα με «αέρα» δια της λόγχης, ενώ το προοδευτικό πυρ ακριβείας των ελληνικών πυροβόλων διέλυε κι αυτό τους επιτιθέμενους και το ηθικό τους.
Ο πολυήμερος αγώνας όμως, τον οποίο παρακολουθούσε από παρατηρητήριο στην Λέχοβα ο ίδιος ο προγναθικός Ιταλός ηγέτης, κρίθηκε κυρίως από τα λιοντάρια του Κασλά, τον ανθό των Τρικάλων, που πάλεψαν σώμα με σώμα με τους Ιταλούς και μονάχα όταν πλέον είχαν αποδεκατιστεί, αντικαταστάθηκαν από το 19ο Σύνταγμα Πεζικού.
Επί μερόνυχτα ο γενναίος Ταγματάρχης και οι άντρες του ήταν ένας ακλόνητος βράχος στον οποίο συντρίβονταν τα αλλεπάλληλα ιταλικά κύματα.
Όμως το 731 δεν έπεσε σε εχθρικά χέρια.Ο Κασλάς νίκησε.

Η εαρινή επίθεση του Μουσολίνι συνετρίβη. 12.000 νεκρούς και 3.000 τραυματίες είχαν οι Ιταλοί κι εμείς 1.200 νεκρούς και 4.000 τραυματίες.
Από αυτούς οι 440 νεκροί μας ήταν Τρικαλινοί, που έπεσαν στο 731.
Ο Μουσολίνι εξευτελίστηκε οριστικά και σε λίγες ημέρες, στις 6 Απριλίου οι Γερμανοί έσπευσαν να σώσουν το γόητρο του Άξονα.
Ένας Ιταλός Έφεδρος Ανθυπολοχαγός που συμμετείχε στις αποτυχημένες εφόδους κατά του 731 έγραψε:
«Μετά την τρίτη μέρα των επιθέσεων μας έπαψα πια να ελπίζω ότι δεν θα συναντούσαμε ζωντανούς τους υπερασπιστές του 731.
Και οι στρατιώτες μας έπαψαν κι αυτοί να ελπίζουν πως η αεροπορία και το πυροβολικό μας θα έκαναν την δουλειά μας αντί για μας.
Αυτό είχε πολύ άσχημο αντίκτυπο στο ηθικό τους, το έβλεπα.
Συχνά οι Έλληνες μας περίμεναν όρθιοι μπροστά στα κατεστραμμένα χαρακώματα τους με τις λόγχες περασμένες στα όπλα τους!
Συχνά γελούσαν δυνατά και φώναζαν.
Είχαν υπερβεί τον άνθρωπο.
Δεν ήταν άνθρωποι πλέον, το πιστεύω αυτό, ήταν θηρία».
Διοικητής, δια του παραδείγματος, αυτών των θηρίων ήταν ο Κασλάς, ο οποίος μετά την εισβολή των Γερμανών υποχώρησε με την μονάδα του συντεταγμένα, δίνοντας και σε αυτές τις συνθήκες νικηφόρες μάχες με τους Ιταλούς.
Η περαιτέρω πορεία του είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής τραγωδίας που ακολούθησε.Ο νικητής του 731, δεν ανεχόταν την ταπείνωση της τριπλής κατοχής.
Τον Αύγουστο του 1943 πήγε στην Καρδίτσα και κατατάχτηκε στις τάξεις του ΕΔΕΣ, υπό τον Συνταγματάρχη Χατζηαναγνώστου, έχοντας αποστολή μαζί με άλλους συναδέλφους του να οργανώσει αντάρτικο σώμα στην περιοχή των Φαρσάλων.

Είχαν δε ήδη στρατολογηθεί σχεδόν 500 άνδρες, που ανέμεναν οπλισμό.
Ο ΕΛΑΣ, που δεν ανεχόταν την δημιουργία ανταρτικών σωμάτων με καθαρά εθνικό αντιστασιακό προσανατολισμό και που ξόδεψε περισσότερες σφαίρες κατά Ελλήνων, τους συνέλαβε και με τον γνωστό τρόπο έθεσε το δίλημμα: ή μαζί μας ή θάνατος.
Ο Κασλάς, όπως και τόσοι άλλοι Αξιωματικοί – ακόμη κι ο ίδιος ο Σαράφης χρίστηκε ηγήτορας του ΕΛΑΣ αφού συνελήφθη, και δέχτηκε εμπτυσμό και απειλές – θέλοντας με πάθος να πολεμήσει τον κατακτητή και κάτω από την ψυχολογική πίεση της απειλής να έχει την τύχη του Ψαρρού, εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ, αναλαμβάνοντας Διοικητής του 52ου Συντάγματος και συμμετείχε σε μάχες και σαμποτάζ στην Θεσσαλία, στην Σπερχειάδα και στον Δομοκό. Στην κομμουνιστική ανταρσία του Δεκεμβρίου 1944 έφτασε ως την Χασιά αντιμετωπίζοντας καλά εξοπλισμένες αγγλικές δυνάμεις.
Η εμπλοκή του στον ΕΛΑΣ τιμωρήθηκε με εξορία από το 1945 ως το 1948 κι ύστερα αποστρατεύθηκε με τον βαθμό του Αντισυνταγματάρχη.
Πέθανε το 1966 από καρδιά αφού έκανε διάφορες δουλειές για να επιβιώσει.

Η ιστορία του νικητή του 731 αποτελεί την επιτομή του έπους αλλά και της τραγωδίας μιας ρωμαλέας γενιάς.Η τυχοδιωκτική ηγεσία της αριστεράς, με την κρυφή ατζέντα της, παγίδευσε χιλιάδες πατριωτών, οι οποίοι συχνά βάφτηκαν με αδερφικό αίμα, που δεν άφηνε οδό επιστροφής και οι μετέπειτα διώξεις και κακουχίες σφυρηλάτησαν δεσμούς με τους ομοιοπαθείς, χαρίζοντας έτσι στην αριστερά πατριώτες, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα είχαν καμία σχέση μαζί της.
Έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια ώστε ο Κασλάς να αποκατασταθεί και να λάβει την θέση που του άξιζε.
Κι εσφαλμένα πολλοί χαρακτηρίζουν το 731 Θερμοπύλες και τον Κασλά ως Λεωνίδα.
Στο 731 ο Ξέρξης δεν κατάφερε να περάσει.
 Ο Κασλάς έζησε και τον νίκησε.                             ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ   ΕΔΩ

ΛΕΦΕΔ ΠΑΡΕΛΑΣΗ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2019

• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
• Click to open image!
•  

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « ΛΕΦΕΔ Παρέλαση 25η Μαρτίου 2019                                                     ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ   ΕΔΩ

Links to Best Bookmaker Bet365 it The UK

Ο «Γκρι καρδινάλιος», ο «Παπάρας» και ο «Μπουνταλάς»

• Λεωνίδας Κουμάκης Νομικός, Συγγραφέας. Μέλος του International Hellenic Association (IHA)

ASSOCIATED PRESS

Είναι τραγικό, αλλά απόλυτα αληθινό: Η διεθνής πολιτική σκηνή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου μοιάζει με ένα αυθεντικό θέατρο του παραλόγου, στο οποίο οι πρωταγωνιστές δεν υπολογίζουν καθόλου ούτε τις ανθρώπινες ζωές, ούτε την ανθρώπινη δυστυχία, ούτε τις διεθνείς συνθήκες και συμφωνίες ούτε καν τον στοιχειώδη σεβασμό αρχών και αξιών για την καθιέρωση των οποίων θυσιάστηκαν δεκάδες εκατομμυρίων αθώων συνανθρώπων μας.
Οι βασικοί πρωταγωνιστές του έργου που παρακολουθούμε άφωνοι στην σκηνή της Μ. Ανατολής και της Α. Μεσογείου είναι τρείς, ενώ υπάρχουν πολλοί «συμπρωταγωνιστές» και αναρίθμητος αριθμός «κομπάρσων».
Ένας εκ των βασικών πρωταγωνιστών είναι ο Βλαδιμίρ Πούτιν, ο επονομαζόμενος «Γκρι καρδινάλιος» - ένας χαρακτηρισμός που τον συνοδεύει από τα πρώτα χρόνια της καριέρας του, πριν ακόμα ανέλθει στην εξουσία το έτος 2000.
Ο χαρακτηρισμός διακωμώδησης «παπάρας» απονεμήθηκε, έμμεσα μεν πλην σαφώς, στον Ντόναλτ Τράμπ από την αντίπαλο του στις τελευταίες προεδρικές εκλογές Χίλαρυ Κλίντον, όταν δόθηκε στην δημοσιότητα η επιστολή Τράμπ προς τον Ερντογάν, η οποία είχε σταλεί την ημέρα της τρίτης Τουρκικής εισβολής στην Συρία (9 Οκτωβρίου 2019).
Ο (έγγραφος) χαρακτηρισμός «μπουνταλάς» προς τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν οφείλεται στον Ντόναλντ Τράπ και περιλαμβάνεται στην προειδοποιητική επιστολή που του απέστειλε πριν ακόμα γνωστοποιηθεί η Τουρκική εισβολή στην Συρία, με την οποία τον καλεί να μην εισβάλει στην Συρία, για «να μην γίνει μπουνταλάς».
Το διαχρονικό, απόλυτο θέατρο του παραλόγου που παρακολουθούμε άναυδοι στην γειτονιά μας από τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα κρατών και ηγετών, δημιούργησε μια νέα πράξη στον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο της Συρίας που άρχισε τον Μάρτιο του 2011. Επί τόπου, έσπευσε αμέσως σύσσωμος ο θίασος των πρωταγωνιστών, συμπρωταγωνιστών και κομπάρσων, προκειμένου να αρπάξει ένα, μικρό έστω, κομμάτι από το σώμα της σπαρασσόμενης χώρας. Αφορμή του Συριακού εμφύλιου, η «Αραβική άνοιξη» που αιματοκύλησε πολλές ακόμα χώρες της Δυτικής Αφρικής με συντονιστή και καθοδηγητή την Ερντογανική Τουρκία.
Οκτώ χρόνια και κάτι μήνες μετά την ξενοκίνητη έναρξη του Συριακού εμφύλιου πολέμου και τον επίσημο τερματισμό της τελευταίας Τουρκικής απόπειρας να κάνει πράξη τις νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις της μέσα σε εδάφη της Συρίας, μπορούμε να καταλήξουμε σε ορισμένα συμπεράσματα τα οποία διαγραφόταν εδώ και καιρό ευδιάκριτα στον ορίζοντα και απλά επιβεβαιώνονται:
Το πρώτο συμπέρασμα είναι η επ΄ αόριστο αναβολή, για πολλοστή φορά τους τελευταίους αιώνες, της δημιουργίας Κουρδικού κράτους. Για την δημιουργία Κουρδικού κράτους αγωνίζονται 40 εκατομμύρια Κούρδοι που βρίσκονται σκορπισμένοι στην Τουρκία, στην Περσία, στο Ιράκ, στην Συρία και στην διασπορά όπου κατέφυγαν για να σώσουν την ζωή τους από την κρατική τρομοκρατία που αντιμετωπίζουν ακόμα και σήμερα μέσα σε Τουρκία και Περσία.
Οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, καθώς και οι μεγαλύτερες, ισχυρότερες δυτικές χώρες βλέπουν με μεγάλη συμπάθεια το διαχρονικό αίτημα του αρχαίου αυτού λαού (αναφέρονται στην «Κύρου Ανάβασις» του Ξενοφώντος σαν Καρδούχοι, 400 περίπου χρόνια π.Χ.) να δημιουργήσει το δικό του κράτος. Χωρίς όμως να κουνήσουν ούτε το μικρό τους δακτυλάκι την ώρα της μεγάλης κρίσης. Αντίθετα, όλοι τους «χρησιμοποιούν» τις εξαιρετικές επιδόσεις των Κούρδων στα πεδία της μάχης, με πλούσιες υποσχέσεις που πάντοτε ξεχνιούνται. Το τελευταίο, πιο χαρακτηριστικό «επεισόδιο» στο σήριαλ εκατοντάδων χρόνων, αποτελεί η εν ψυχρώ, κυνική εγκατάλειψή τους από τις ΗΠΑ, αφού πρώτα τους αιματοκύλισαν για τα συμφέροντα τους, στα πεδία των μαχών.
Αυτοί που αντιτίθενται σε οποιαδήποτε σκέψη δημιουργίας Κουρδικού κράτους είναι η Τουρκία, η Περσία, το Ιράκ και φυσικά η Συρία. Ο Σύρος Πρόεδρος Μπάσερ Αλ Άσαντ, αμέσως μόλις ενημερώθηκε από τον Βλαδιμίρ Πούτιν για την συμφωνία με την Τουρκία, έσπευσε να δηλώσει (μεταξύ άλλων): «Αυτοί που είχαν αυτονομιστικά σχέδια ευθύνονται για τις εξελίξεις που υπήρξαν!» αναφερόμενος ευθέως, με μια δόση χαιρέκακης διάθεσης, στους Κούρδους. Η Τουρκία, εδώ και ολόκληρες δεκαετίες πραγματοποιεί μια «χειρουργική» γενοκτονία των Κουρδικών πληθυσμών στην νοτιοανατολική Τουρκία -και όχι μόνο, ενώ κάτι ανάλογο ισχύει και στην Περσία των μουλάδων. O Vahit Melih Halefoğlu (διετέλεσε ΥΠΕΞ της Τουρκίας από το 1983 έως το 1987), σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Μιλλιέτ» (1η Σεπτεμβρίου 1990) επανέλαβε το διαχρονικό «μυστικό» του Κουρδικού προβλήματος: «Το Ιράν, το Ιράκ και η Τουρκία δεν θα επιτρέψουν ποτέ την ίδρυση Κουρδικού κράτους!»
Η σημερινή ετερόκλητη συμμαχία Ρωσίας, Περσίας, Συρίας και Τουρκίας συμφωνεί απόλυτα και χωρίς καμιά επιφύλαξη σε ένα σημείο: τον αποκλεισμό της δημιουργίας ενός Κουρδικού κράτους! Συνεπώς η ανακοινωθείσα συμφωνία Ρωσίας – Τουρκίας και οι όροι της («ζώνη ασφαλείας», σεβασμός της εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας, επιστροφή των Σύριων Κούρδων στο μαντρί του Άσσαντ, κοινές περιπολίες Ρώσων – Τούρκων κ.λ.π.) ήταν απόλυτα, μα απόλυτα φυσιολογική!
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι η ανάδειξη του Βλ. Πούτιν σε κυρίαρχο του παιχνιδιού στον Συριακό εμφύλιο – και όχι μόνο, καθώς και η ταπεινωτική αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από την Συρία με την ρετσινιά του κυνικού προδότη των συμμάχων της. Τα αποτελέσματα της τρέχουσας Αμερικανικής πολιτικής θα είναι μακροπρόθεσμα και θα κριθούν με ασφάλεια μόνο με την πάροδο ικανού χρόνου. Πάντως όλοι οι σύμμαχοι της Αμερικής, ιδιαίτερα της γειτονιάς μας, νοιώθουν έντονα την ψυχρή εγκατάλειψη των Κούρδων με μια πικρή γεύση και δικαιολογημένες ανησυχίες για την ασφάλεια τους.
Το τρίτο συμπέρασμα είναι ότι η, έστω και σχετική, Τουρκική «επιτυχία» έγινε με Ρωσικές πλάτες, όπως άλλωστε με γερές πλάτες (όχι όμως Ρωσικές) έγιναν όλες ανεξαιρέτως οι Τουρκικές «επιτυχίες» του τελευταίου αιώνα. Σίγουρα βέβαια δεν υλοποιήθηκε ο χάρτης που διαφήμιζε ο Ρ. Τ. Ερντογάν στο τέλος Σεπτεμβρίου 2019 στην Γ. Συνέλευση του ΟΗΕ, ούτε πρόκειται να στηθεί η Τουρκική σημαία μέσα σε 440 χιλιόμετρα εδάφους της Συρίας καθώς και σε πολλές Συριακές πόλεις όπως ονειρευόταν ο Ρ.Τ. Ερντογάν. Αντίθετα, υπάρχει ρητή δήλωση του ότι θα σεβαστεί την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας. Όλοι γνωρίζουμε πως το λέει, χωρίς να το εννοεί. Θα ανακαλύψει βέβαια όταν έρθει η ώρα, πως αυτά που έκανε η Τουρκία στην Κύπρο και στρογγυλοκάθεται για 45 ολόκληρα χρόνια σε ξένα χωράφια, δεν μπορεί να επαναληφθεί στην Συρία για τον απλούστατο λόγο πως οι ίδιοι ακριβώς που δεν θέλουν το Κουρδικό κράτος (Ρωσία, Περσία, Συρία) δεν αντέχουν ούτε σκέψη μακροπρόθεσμης παραμονής των Τούρκων σε Συριακό έδαφος! Όσο για το σχέδιο εγκατάστασης εκατομμυρίων Σύριων προσφύγων στις Κουρδικές περιοχές, διατρέχει άμεσο κίνδυνο να μετατραπεί σε όνειρο «θερινής νυκτός»!
Το τέταρτο συμπέρασματης τρίτης Τουρκικής «επιχείρησης» στην Συρία είναι η απροθυμία χρησιμοποίησης τακτικού Τουρκικού στρατού. Η «επιχείρηση» στηρίχτηκε στις δολοφονικές και ανενόχλητες αεροπορικές επιδρομές σε Κουρδικές περιοχές, στην χρησιμοποίηση των βασιβουζούκων μισθοφόρων με τον φερετζέ των «Σύριων αντικαθεστωτικών ανταρτών» οι οποίοι εκτελούσαν το μακάβριο έργο τους σε ισοπεδωμένες πόλεις και χωριά, για να ακολουθήσουν εκ του ασφαλούς οι «θριαμβευτές» Τούρκοι στρατιώτες. Είναι χαρακτηριστικό ότι τρείς μόλις ημέρες μετά την έναρξη της Τουρκικής, δολοφονικής επιχείρησης στην Συρία ο Ρ. Τ. Ερντογάν ανακοίνωσε γεμάτος έπαρση και νέο – οθωμανική μεγαλομανία πως «ελέγχεται η πόλη Ρας Αλ Αιν» που βρίσκεται μέσα στην Συρία κοντά στα σύνορα με την Τουρκία. Βέβαια αργότερα αποδείχτηκε πως ο «έλεγχος» της πόλης εγκαταλείφτηκε από τους Κούρδους μαχητές μόνον όταν ανακοινώθηκε η εκεχειρία Τουρκίας – Αμερικής! Δηλαδή ούτε οι τυφλές αεροπορικές επιδρομές, ούτε οι εξοπλισμένοι σαν αστακοί βασιβουζούκοι, ούτε και η υποστήριξη του δεύτερου, μεγαλύτερου στρατού του ΝΑΤΟ μπόρεσαν να εξουδετερώσουν μια χούφτα Κούρδων μαχητών της πόλης Ρας Αλ Αιν, σε ελάχιστη απόσταση από τα Τουρκικά σύνορα!
Το πέμπτο συμπέρασμα είναι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πέτυχε ένα ανεπανάληπτο κατόρθωμα: Δημιούργησε παντού εχθρούς! Από την Αμερική μέχρι την Αφρική και από την Ευρώπη μέχρι την Αυστραλία, με εξαίρεση τον Πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Βίκτορ Ουρμπάν και την … Χαμάς! Η διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας από την Δύση (χαρακτηριστική η δήλωση Ρ. Τ. Ερντογάν (20/10/2019) σε φόρουμ τηλεοπτικού δικτύου «Μπορείτε να το πιστέψετε; Όλη η Δύση τάσσεται στο πλευρό των τρομοκρατών και μας επιτίθενται όλοι μαζί. Ανάμεσά τους οι χώρες του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Όλοι τους») επεκτείνεται και στους σημερινούς άσπονδους «συμμάχους» της Τουρκίας!
Το αναμφισβήτητο αυτό γεγονός αποτελεί ένα πολύ ισχυρό διπλωματικό όπλο που μπορεί να αξιοποιηθεί πολύ αποτελεσματικά απέναντι στους Τουρκικούς παραλογισμούς τόσο στην Κυπριακή ΑΟΖ και στην πολύχρονη κατοχή εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και στο Αιγαίο, στην Ελληνική Θράκη και σε όλα τα «μέτωπα» που ανοίγει συνεχώς η Τουρκική επιθετικότητα. Εκεί δηλαδή ακριβώς που θα μεταφερθεί σύντομα η έντονη Τουρκική δραστηριότητα, μετά την αναγκαστική ηρεμία που επιβάλλεται στο μέτωπο της Συρίας!
Τέλος, υπάρχουν και κάποιοι που αποδίδουν «μεγάλες επιτυχίες» στον Ρ. Τ. Ερντογάν ή τον θεωρούν «μεγάλο ηγέτη που θα μείνει στην ιστορία» και διάφορα άλλα. Ας αναλογιστούν πως παρόμοιες «επιτυχίες» και ανάλογοι χαρακτηρισμοί αποδιδόταν πληθωρικά στον Αδόλφο Χίτλερ και σε πολλούς άλλους σαν κι΄ αυτόν. Όλοι όμως αυτοί «σημαδεύτηκαν» από ένα μοναδικό, κοινό χαρακτηριστικό: Τον πολύ βίαιο θάνατό τους…

ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ

28 Οκτωβρίου: Πως κέρδισε η Ελλάδα την Ιταλία το 1940-Τι όπλα είχε ο Ελληνικός Στρατός

Από

Militaire News

-

Η νίκη των Ελλήνων εναντίον των Ιταλών το 1940 χαρακτηρίζεται από πολλούς ως ένα θαύμα. Τα θαύματα βέβαια έχουν συνήθως την εξήγησή τους. Στη προκειμένη περίπτωση το ηθικό των Ελλήνων μαχητών ,ο πραγματικός πατριωτισμός και η αίσθηση ότι εκείνος ο πόλεμος ήταν ένας ακόμη πόλεμος εθνικής επιβίωσης αποτελούν μερικες από τις ερμηνείες του “θαύματος”. Ο άνθρωπος παίζει πάντα τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Δεν θα παραγνωρίσουμε όμως ότι πριν από τον πόλεμο είχε γίνει μια αρκετά σοβαρή προσπάθεια συμμαζέματος των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και εξοπλισμού τους τουλάχιστον με τα απαραίτητα όπλα που απαιτούσε μια πολεμική σύγκρουση.

Ποια ήταν λοιπόν τα όπλα που είχε τότε ο Ελληνικό Στρατός;
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΓΕΣ:
Από το τέλος της Μικρασιατικής Εκστρατείας και για μια τριετία η μόνη σημαντική αλλαγή που έγινε στην οργάνωση του Ελληνικού Στρατού ήταν η σύσταση για πρώτη φορά του Γενικού Επιτελείου Στρατού (Γ.Ε.Σ.) τον Ιούλιο του 1923. Τρία χρόνια αργότερα, το 1926, κυρώθηκε ο πρώτος μεταπολεμικός Οργανισμός του Στρατού, ο οποίος εφαρμόστηκε μέχρι το 1929 οπότε ψηφίστηκε νέος Οργανισμός του Στρατού.
Η διοίκηση του στρατού ενασκούνταν από τον υπουργό των Στρατιωτικών, με τη βοήθεια του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου και των διοικήσεων των σχηματισμών, οι οποίοι, σε ειρηνική περίοδο, ήταν τέσσερα σώματα στρατού, έντεκα μεραρχίες Πεζικού, δύο ταξιαρχίες Ιππικού και μία διοίκηση Αεροπορίας. Η σύνθεση αυτή του στρατού ίσχυε μέχρι το 1935, με ελάχιστες μεταβολές. Τότε πάρθηκαν όλα τα απαιτούμενα μέτρα, για να καλυφθούν οι αυξημένες εθνικές ανάγκες και να βελτιωθεί η οργάνωση και η μαχητική ισχύς του στρατού.
Δεν θα παραγνωρίσουμε όμως ότι πριν από τον πόλεμο είχε γίνει μια αρκετά σοβαρή προσπάθεια συμμαζέματος των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και εξοπλισμού τους τουλάχιστον με τα απαραίτητα όπλα που απαιτούσε μια πολεμική σύγκρουση
Το ίδιο έτος συγκροτήθηκε το Ανώτατο Πολεμικό Συμβούλιο, το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο, το Ανώτατο Συμβούλιο Εθνικής Άμυνας (Α.Σ.Ε.Α.) και το Ανώτατο Στρατιωτικό Υγειονομικό Συμβούλιο, ενώ αναδιοργανώθηκε και το Γενικό Επιτελείο Στρατού. Ορίστηκαν τρεις υπαρχηγοί, οι οποίοι ήταν βοηθοί του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου και συντόνιζαν τις εργασίες των γραφείων μεταξύ τους ή με τα άλλα επιτελεία. Επίσης, τα γραφεία αυξήθηκαν σε οκτώ και έγινε ανακατανομή των αρμοδιοτήτων τους.
Το 1937 καθορίστηκε ο υπουργός των Στρατιωτικών να διοικεί το στρατό με τη βοήθεια του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού και των Διευθυντών των Διευθύνσεων Προσωπικού, Όπλων και Υπηρεσιών. Δύο χρόνια αργότερα, το 1939, εκδόθηκε νέος Νόμος «Περί Οργανισμού του Στρατού». Μετά τις προαναφερόμενες μεταβολές, τον Ελληνικό Στρατό, το 1939, αποτελούσαν πέντε σώματα στρατού, δεκατέσσερις μεραρχίες Πεζικού και μία μεραρχία Ιππικού, ενώ, με βάση το αντίστοιχο Σχέδιο Επιστρατεύσεως, προβλεπόταν η αύξηση του αριθμού των σχηματισμών σε περίπτωση πολέμου. Έτσι, στον Ελληνοϊταλικό και Ελληνογερμανικό Πόλεμο το 1940-41 συμμετείχαν συνολικά είκοσι μεραρχίες και πέντε ταξιαρχίες Πεζικού, καθώς επίσης μία μεραρχία και μία ταξιαρχία Ιππικού, η οποία από τις αρχές του Ιανουαρίου 1941 συγχωνεύθηκε με τη μεραρχία Ιππικού.
Οπλισμός – Εφόδια – Οχύρωση
Ο Ελληνικός Στρατός, την επομένη της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922, βρέθηκε χωρίς το απαραίτητο πολεμικό υλικό, ενώ ο οπλισμός που είχε απομείνει ήταν παλιός, φθαρμένος, ανομοιογενής και ανεπαρκής. Παντελής επίσης ήταν η έλλειψη σε σύγχρονα μέσα, όπως αντιαεροπορικά και αντιαρματικά πυροβόλα, όλμους, άρματα μάχης κ.τ.λ.
Τα περισσότερα χρήματα, απ’ όσα διατέθηκαν για την ανασυγκρότηση του στρατού στην περίοδο 1923-1935, χρησιμοποιήθηκαν για την προμήθεια οπλισμού, ενώ από το 1936 διατέθηκαν επιπρόσθετα σημαντικά ποσά για το σκοπό αυτόν και παραγγέλθηκαν και παραλήφθηκαν μεγάλες ποσότητες κάθε είδους ανταλλακτικών, καθώς και μεγάλες ποσότητες πυρομαχικών. Αποτέλεσμα όλων των προσπαθειών ήταν ο Ελληνικός Στρατός, με την έναρξη του πολέμου τον Οκτώβριο του 1940, να διαθέτει 459.650 τυφέκια (Μάνλιχερ, Μάουζερ, Λεμπέλ και Γκρα), 4.832 πολυβόλα (Χότσκις, Σεντ Ετιέν, Σβαρτσελόζε και Μαξίμ), 12.200 οπλοπολυβόλα (Χότσκις), 315 όλμους (Μπραντ 81 χιλιοστών), 905 πυροβόλα μάχης (Σκόντα, Σνάιντερ και Κρουπ), 190 αντιαεροπορικά πυροβόλα (Κρουπ, Μπόφορς και Ραϊμένταλ) και 24 αντιαρματικά πυροβόλα (Ραϊμένταλ).
Με τις προμήθειες πολεμικού υλικού που έγιναν από το εξωτερικό και την επιτυχή εκμετάλλευση των πόρων του εσωτερικού επιτεύχθηκε ο εξοπλισμός των προβλεπόμενων από το Σχέδιο Επιστρατεύσεως σχηματισμών, ενώ ελλείψεις εξακολουθούσαν να υπάρχουν σε όλμους, αντιαεροπορικό και κυρίως αντιαρματικό πυροβολικό.
Από άποψη αποθεμάτων στα λοιπά εφόδια, τον Οκτώβριο 1940 ο στρατός διέθετε τρόφιμα για 50 ημέρες, καύσιμα για 45 ημέρες και νομή για 30 ημέρες. Σε μεταφορικά μέσα οι ανάγκες ήταν πολλές. Αντί για τα απαραίτητα 7.000 αυτοκίνητα υπήρχαν 600 στρατιωτικά. Το πρόβλημα με τα μεταφορικά λύθηκε με την επίταξη ιδιωτικών  αυτοκινήτων διάφορων τύπων, ενώ ανάλογα αντιμετωπίστηκε και το πρόβλημα των κτηνών, που ο αριθμός τους, με διαδοχικές επιτάξεις, έφτασε περίπου τις 150.000.
Ελλείψεις εξακολουθούσαν να υπάρχουν σε όλμους, αντιαεροπορικό και κυρίως αντιαρματικό πυροβολικό.
Την περίοδο 1923-1940, κυρίως μετά το 1935, παράλληλα με τις προμήθειες και επισκευές πολεμικού υλικού, έγινε και οχύρωση της παραμεθόριας ζώνης απέναντι από τη Βουλγαρία, γνωστή ως «Γραμμή Μεταξά», καθώς και σε άλλες περιοχές. Επίσης, συμπληρώθηκε το δίκτυο συγκοινωνιών και βελτιώθηκαν σε μεγάλη έκταση οι στρατωνισμοί.                                                                                                                                         ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ     ΕΔΩ

Επετειακή Εκδήλωση για τα 130 Χρόνια Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού

                    

Την Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2019, πραγματοποιήθηκε στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών επετειακή εκδήλωση για τα 130 Χρόνια προσφοράς της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού. Στην εκδήλωση παραβρέθηκε ο Επιτελάρχης του Γενικού Επιτελείου Στρατού Αντιστράτηγος Κωνσταντίνος Μασούρας, ο Διευθυντής της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού (ΓΥΣ) του ΓΕΣ Ταξίαρχος Χρήστος Νινιός, ο Πρύτανης τους ΑΠΘ Νικόλαος Παπαϊωάννου, ο ομότιμος καθηγητής ανωτέρας Γαιωδεσίας και Χαρτογραφίας του ΑΠΘ Ευάγγελος Λιβιεράτος, στελέχη της ΓΥΣ, απόστρατοι, πολιτικό προσωπικό και πλήθος κόσμου.
                                                                                                                                                                                                                           Την έναρξη της εκδήλωσης πραγματοποίησε ο Διοικητής της ΓΥΣ Σχης (Γ) Βαρδής Καγιαδάκης τονίζοντας την διαχρονική πορεία της υπηρεσίας. Κύριος ομιλητής ήταν ο Σχης (Γ) Δημήτριος Λοΐσιος, ο οποίος αναφέρθηκε τόσο στο αξιοθαύμαστο έργο που έχει επιτελέσει η υπηρεσία σε στρατιωτικό επίπεδο, όσο και στην συνεισφορά της στην ανάπτυξη των στρατηγικών υποδομών της χώρας.

Αξίζει να αναφερθεί ότι η ΓΥΣ είναι η αρχαιότερη χαρτογραφική υπηρεσία και το μοναδικό θεσμικό όργανο παραγωγής χαρτών, προμηθεύοντας το κοινωνικό σύνολο με χάρτες και αεροφωτογραφίες. Συμβάλλει με αυτό τον τρόπο στην οργάνωση και στον ορθολογικό σχεδιασμό των δραστηριοτήτων της κοινωνίας. Με αξιοζήλευτη επιμέλεια έχει δημιουργήσει από το 1889 ένα πολυσχιδές έργο όπως παρακάτω:
• 30.000 τριγωνομετρικά στοιχεία
• 17.000 χωροσταθμικές αφετηρίες
• 4.000 χάρτες διαφόρων κλιμάκων
• 153.000 αεροφωτογραφίες από το 1938
• 13.000 τοπογραφικά διαγράμματα κλίμακας 1:5.000

Έχοντας περάσει πλέον στην σύγχρονη εποχή, μεταβαίνει από τα βουνά και τις πεδιάδες μέχρι τις νησίδες και τις βραχονησίδες στη σύγχρονη γεωγραφική υποστήριξη, σύγχρονα γεωγραφικά προϊόντα – δικτυακές και αυτόνομες εφαρμογές γεωχωρικής υποστήριξης, τρισδιάστατες απεικονίσεις και εκτυπώσεις, εφαρμογές εικονικής και επαυξημένης πραγματικότητας καθώς και παρακολούθηση οχημάτων σε πραγματικό χρόνο.
                                                                                                                                                                                                                           Από όλα τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι οι υπηρεσίες που προσέφερε και συνεχίζει να προσφέρει η ΓΥΣ σε συνδυασμό με την αποστολή της είναι βαρύνουσας σημασίας τόσο στον τομέα των στρατιωτικών επιχειρήσεων όσο και στον τομέα της ανάπτυξης των υποδομών της πατρίδας.

#ΕλληνικοςΣτρατος, #HellenicArmy

            
ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ