Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
ΠΗΓΗ: SLpress
Επιχειρεί ταυτόχρονα να αποκτήσει ισχυρό ναυτικό, ισχυρή αεροπορία και να διατηρήσει ένα βαρύτατο στρατό ξηράς. Να σημειώσουμε ότι ελάχιστα κράτη στην ιστορία μπόρεσαν να έχουν ισχυρές δυνάμεις ταυτόχρονα σε ξηρά και σε θάλασσα –πόσο μάλλον και στον αέρα. Επρόκειτο δε για πολύ πλούσια κράτη.
Το ΑΕΠ της είναι λιγότερο από το μισό του αντίστοιχου της Ρωσίας και κάτι περισσότερο από το μισό εκείνου της Ισπανίας. Βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, η Ελβετία, ενώ υπολείπεται του αντίστοιχου μεγέθους της Ολλανδίας.
Πάνω σε αυτήν την οικονομική επιφάνεια στηρίζεται η φιλόδοξη στρατιωτική της ισχύς. Από τα 740 δισεκατομμύρια δολάρια του ΑΕΠ της, “επενδύει” τα 19 σε στρατιωτικές δαπάνες (SIPRI 2018). Δεν πρόκειται για κάτι το υπερβολικό και σίγουρα απέχει πολύ από το να χαρακτηρίσει την τουρκική οικονομία ως “οικονομία πολέμου”.
Αντιπροσωπεύει το 2,6% (το μέγιστο) του ΑΕΠ. Σε αναλογία να θυμίσουμε ότι το προπολεμικό έτος 1938 η Γερμανία κατέθετε στις στρατιωτικές δαπάνες το 17% του ΑΕΠ της και η Μεγάλη Βρετανία το 8%. Ας δούμε όμως που πάνε αυτά τα χρήματα. Οι στρατιωτικές δαπάνες της Τουρκίας είναι παραπλήσιες με τις αντίστοιχες της Ισπανίας.
Με αυτό το ύψος δαπανών η Ισπανία διατηρεί 120.000 επαγγελματικό στρατό, χωρίς εφεδρείες, ένα σκάφος του μεγέθους του Anadolu, δύο πλοία αμφιβίου πολέμου, 11 φρεγάτες και μόλις 3 υποβρύχια. Στον αέρα η Ισπανία συντηρεί μια μάχιμη δύναμη 142 αεροπλάνων (μισά F-18 και μισά Typhoon). Αντίστοιχα η Τουρκία… ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου