Ο τελευταίος εταίρος μας στην Ευρωπαϊκή Ένωσι και ειδικώς στην Ευρωζώνη που έπρεπε να αντιδρά στην στήριξι της λαβωμένης ελληνικής οικονομίας είναι η Γερμανία. Και ειδικώς η (χημικός στο επάγγελμα πριν ασχοληθεί με την πολιτική) καγκελάριος Α. Μέρκελ, στη συμπεριφορά της οποίας οφείλεται ο δισταγμός των εταίρων μας, ή τουλάχιστον ωρισμένων εξ αυτών, να χαράξουν μία ολοκληρωμένη στρατηγική εξόδου από την κρίσι που, σήμερα, αντιμετωπίζει η Ελλάδα και αύριο άλλα σημαντικά μέλη της Ε.Ε. Με κίνδυνο, φυσικά, να καταρρεύσει ολόκληρο το οικοδόμημα της Ένωσης με πρώτη συνέπεια τον πλήρη κλονισμό του Ευρώ. Τα πράγματα δείχνουν ότι η κα Μέρκελ είναι, εν τοις πράγμασιν, μία «καλή νοικοκυρά», εικόνα στην οποία στήριξε την πολιτική άνοδό της, αλλά στερείται των ηγετικών γνωρισμάτων, της πολιτικής φυσιογνωμίας δηλαδή, που επέδειξαν παλαιότεροι καγκελάριοι της Γερμανίας.
Ούτε καν τα εσωτερικά προβλήματα της Χώρας της, η κα Μέρκελ θεωρείται, σήμερα, επαρκής σε ικανότητες πολιτικός να αντιμετωπίσει: Η Γερμανία αντιμετωπίζει προβλήματα σε ό,τι αφορά την ανάκαμψι της οικονομίας της, οι κοινωνικές αντιθέσεις διογκώνονται, ενώ και ο συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών – Φιλελευθέρων, ως κυβέρνησις, δείχνει αρκετά εύθραυστος.
Και να σκεφθεί κανείς ότι προκειμένου να στηριχθεί η Ελληνική Οικονομία υπάρχουν πλείστοι όσοι τρόποι χωρίς να επιβαρυνθεί ο Γερμανός φορολογούμενος. Κυρίως μέσω Ευρωζώνης, αλλά και ευρύτερα με την βοήθεια των 26 άλλων μελών της Ε.Ε.
Η «καλή νοικοκυρά», όμως, δεν έχει το πολιτικό ανάστημα να διακρίνει τόσον την λύσι του προβλήματος, όσο και τις συνέπειες της ατολμίας της. Ίσως και της ανικανότητός της. Ναι, καθώς εάν υποθέσουμε ότι εμείς καταλήξουμε μέχρι και σε πλήρη οικονομική κατάρρευσι και το ελληνικό αυτό φαινόμενο παρουσιασθεί π.χ. στην Ισπανία και την Πορτογαλία, ασφαλώς θα επηρεασθεί (και) η γερμανική πλευρά. Με πρώτες – πρώτες τις γερμανικές τράπεζες και τις πολυεθνικές εταιρείες της.
Στο πλαίσιο του συγκεκριμένου θέματος αντιλαμβανόμεθα το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου. Από την στιγμή, όμως, που διαπιστώσει, πλήρως, την ακαμψία της Γερμανίας στην αντιμετώπισι του προβλήματός μας – και αυτό θα διαφανεί πλήρως στην Σύνοδο Κορυφής στις 25 και 26 Μαρτίου – δεν έχει κανένα λόγο να συνεχίσει με μία «βελούδινη» πολιτική προς τη συγκεκριμένη χώρα.
Επί παντός του επιστητού. Ακόμη και με εκείνη την ιλαροτραγική όσο και δαπανηρή ιστορία στην παραγγελία και κατασκευή στους Γερμανούς των τεσσάρων υποβρυχίων, εκ των οποίων, ως απεδείχθη, το ένα… γέρνει και, άκουσον – άκουσον, η λύσις που κατέληξε η Ελληνική Κυβέρνησις είναι να το… μεταπωλήσουμε στο πολεμικό ναυτικό τρίτης χώρας. Τέλος στα διπλωματικά «χειροφιλήματα» προς τη Γερμανία.
Κι αν ο κ. Παπανδρέου, λόγω της θέσεώς του δεν μπορεί και δεν πρέπει να κινήσει διαδικασίες εμπάργκο προς τους υπονομευτές του σχεδίου σωτηρίας της οικονομίας μας, μπορούν κάποιοι άλλοι!!!
Εμείς οι απλοί πολίτες, εμείς που πληρώνουμε τον λογαριασμό των εγκληματικών, για το Έθνος, πράξεων των προηγουμένων κυβερνήσεων (ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας) μπορούμε και πρέπει να ταράξουμε την κα Μέρκελ και τον λαό της που σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις είπε «νάιν» στην στήριξη της ΙΕΡΑΣ Ελλάδος. Μπορούμε να επιβάλλουμε ένα ιδιότυπο εμπάργκο στις εμπορικές σχέσεις της χώρας μας με την Γερμανία.
Βεβαίως και υπάρχει αυτή η δυνατότης. Αυτό που δεν μπορούν για τον Α’ ή Β’ λόγο να πράξουν οι πολιτικοί, μπορούν να το πράξουν ο πολίτες της ΙΕΡΑΣ Ελλάδος.
Τέρμα τα γερμανικά αυτοκίνητα. Τέρμα οι γερμανικές συσκευές οικιακής (και όχι μόνον) χρήσεως, τέρμα τα γερμανικής προελεύσεως τρόφιμα και ούτω καθ’ εξής. Και δεν βλάπτουν μία – δύο διαδηλώσεις εναντίον της Γερμανίας που, ειρήσθω εν παρόδω, μας κατάκλεψε στην Κατοχή και ούτε απέδωσε τις αποζημιώσεις. Να δείτε για πότε οι Γερμανοί θα το ματαβρούν.
Αλλά, μπορούν τα συνδικάτα μας (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ κ.λπ.) να ξεκινήσουν μία τέτοια αντίδρασι; Ιδού το ερώτημα!
Σωτήρης Ζαφειρακόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου