Ρήτρα θανάτου περιλαμβάνει ο πρόσφατος εφαρμοστικός νόμος για τις επικουρικές συντάξεις, μια διάταξη που θα βάλει χιλιάδες αντρόγυνα να τσακώνονται μεταξύ τους. Στην ουσία το νέο μοντέλο που εισήχθη συναρτά τη λήψη μιας επικουρικής σύνταξης με την οικογενειακή ρήξη!
Αν ο άντρας ή η γυναίκα πει ότι δεν θέλει ο άλλος σύζυγος να πάρει τη σύνταξή του (μετά θάνατον), τότε αυτός θα παίρνει περισσότερα χρήματα και το σπίτι θα μεταβληθεί σε ρινγκ...
Οσο και αν ακούγεται μακάβριο, είναι πέρα για πέρα αληθινό. Στο εξής, όταν ένας ασφαλισμένος πλησιάζει να πάρει την επικουρική σύνταξη, θα υποβάλλει δήλωση, στην οποία θα αναφέρει πού επιθυμεί να μεταβιβαστεί μετά τον θάνατό του η σύνταξή του. Θα επιλέγει ανάμεσα στη σύζυγο ή στα παιδιά του. Αυτό σημαίνει ότι στα ζευγάρια εμφιλοχωρεί ένας ακόμα σοβαρός λόγος τριβών, με απροσμέτρητες προς το παρόν κοινωνικές επιπτώσεις.
Πρόκειται για μια ακραία, κυνική παρέμβαση στα εργασιακά, που πέρασαν η τρόικα και το ΔΝΤ και αποδέχτηκε πλήρως ο φιλεργατικός «πρώην συνδικαλιστής» Γιώργος Κουτρουμάνης και η κυβέρνηση.
Οπως αναφέρεται ξεκάθαρα στο άρθρο 42 του εφαρμοστικού, για τον καθορισμό του ποσού της επικουρικής σύνταξης στο εξής, ανάμεσα σε άλλα, παίζει ρόλο και η «μεταβιβασιμότητα ή μη της σύνταξης». Τούτο εστί μεθερμηνευόμενο τα εξής: Αν ο δικαιούχος μιας σύνταξης υπογράψει ότι δεν θέλει μετά τον θάνατό του η επικουρική να μεταβιβαστεί στη γυναίκα ή στα παιδιά του, τότε θα πάρει υψηλότερη σύνταξη. Σε αντίθετη περίπτωση, που θα θέλει να μεταβιβαστεί, επειδή η διάρκεια της σύνταξης μεγαλώνει και επεκτείνεται και μετά το θάνατο του δικαιούχου, τότε το χορηγούμενο ποσό θα είναι μικρότερο.
Ο εργατολόγος Αλέξης Μητρόπουλος δηλώνει, μεταξύ άλλων, για το συγκεκριμένο θέμα στη «δημοκρατία» τα ακόλουθα: «Οι εξωσυνταξιοδοτικές αρχές σύνθεσης της σύνταξης, με κριτήρια δηλαδή που δεν λαμβάνουν υπόψη τα χρόνια ασφάλισης και το ύψος των εισφορών, αλλά κριτήρια όπως είναι η βιωσιμότητα ενός Ταμείου και η θνησιμότητα του δικαιούχου, στο βάθος κρύβουν ευθεία αμφισβήτηση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος».
Το ζήτημα με την υπογραφή της συγκεκριμένης «ρήτρας» αφορά σε πρώτη φάση μόνο τις επικουρικές συντάξεις και έχει ως στόχο αρχικά να τις περιορίσει και τελικά να τις εξαφανίσει εντελώς. Ανομολόγητος στόχος είναι να υπάρξει επέκταση της μακάβριας ρήτρας και στις κύριες συντάξεις.
Η «πατρότητα» της ιδέας αυτής ανήκει στον πρόεδρο του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), ττον Μεξικανό Ανχελ Γκουρία. Ηταν ο πρώτος που πριν από μία δεκαετία πέρασε σχετικές διατάξεις στο ασφαλιστικό σύστημα της πατρίδας του και πρότεινε στο ΔΝΤ να εφαρμοστεί κάτι ανάλογο και στην περίπτωση του ασφαλιστικού συστήματος της Ελλάδας, ξεκινώντας από τις επικουρικές συντάξεις.ΠΗΓΗ
Αν ο άντρας ή η γυναίκα πει ότι δεν θέλει ο άλλος σύζυγος να πάρει τη σύνταξή του (μετά θάνατον), τότε αυτός θα παίρνει περισσότερα χρήματα και το σπίτι θα μεταβληθεί σε ρινγκ...
Οσο και αν ακούγεται μακάβριο, είναι πέρα για πέρα αληθινό. Στο εξής, όταν ένας ασφαλισμένος πλησιάζει να πάρει την επικουρική σύνταξη, θα υποβάλλει δήλωση, στην οποία θα αναφέρει πού επιθυμεί να μεταβιβαστεί μετά τον θάνατό του η σύνταξή του. Θα επιλέγει ανάμεσα στη σύζυγο ή στα παιδιά του. Αυτό σημαίνει ότι στα ζευγάρια εμφιλοχωρεί ένας ακόμα σοβαρός λόγος τριβών, με απροσμέτρητες προς το παρόν κοινωνικές επιπτώσεις.
Πρόκειται για μια ακραία, κυνική παρέμβαση στα εργασιακά, που πέρασαν η τρόικα και το ΔΝΤ και αποδέχτηκε πλήρως ο φιλεργατικός «πρώην συνδικαλιστής» Γιώργος Κουτρουμάνης και η κυβέρνηση.
Οπως αναφέρεται ξεκάθαρα στο άρθρο 42 του εφαρμοστικού, για τον καθορισμό του ποσού της επικουρικής σύνταξης στο εξής, ανάμεσα σε άλλα, παίζει ρόλο και η «μεταβιβασιμότητα ή μη της σύνταξης». Τούτο εστί μεθερμηνευόμενο τα εξής: Αν ο δικαιούχος μιας σύνταξης υπογράψει ότι δεν θέλει μετά τον θάνατό του η επικουρική να μεταβιβαστεί στη γυναίκα ή στα παιδιά του, τότε θα πάρει υψηλότερη σύνταξη. Σε αντίθετη περίπτωση, που θα θέλει να μεταβιβαστεί, επειδή η διάρκεια της σύνταξης μεγαλώνει και επεκτείνεται και μετά το θάνατο του δικαιούχου, τότε το χορηγούμενο ποσό θα είναι μικρότερο.
Ο εργατολόγος Αλέξης Μητρόπουλος δηλώνει, μεταξύ άλλων, για το συγκεκριμένο θέμα στη «δημοκρατία» τα ακόλουθα: «Οι εξωσυνταξιοδοτικές αρχές σύνθεσης της σύνταξης, με κριτήρια δηλαδή που δεν λαμβάνουν υπόψη τα χρόνια ασφάλισης και το ύψος των εισφορών, αλλά κριτήρια όπως είναι η βιωσιμότητα ενός Ταμείου και η θνησιμότητα του δικαιούχου, στο βάθος κρύβουν ευθεία αμφισβήτηση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος».
Το ζήτημα με την υπογραφή της συγκεκριμένης «ρήτρας» αφορά σε πρώτη φάση μόνο τις επικουρικές συντάξεις και έχει ως στόχο αρχικά να τις περιορίσει και τελικά να τις εξαφανίσει εντελώς. Ανομολόγητος στόχος είναι να υπάρξει επέκταση της μακάβριας ρήτρας και στις κύριες συντάξεις.
Η «πατρότητα» της ιδέας αυτής ανήκει στον πρόεδρο του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), ττον Μεξικανό Ανχελ Γκουρία. Ηταν ο πρώτος που πριν από μία δεκαετία πέρασε σχετικές διατάξεις στο ασφαλιστικό σύστημα της πατρίδας του και πρότεινε στο ΔΝΤ να εφαρμοστεί κάτι ανάλογο και στην περίπτωση του ασφαλιστικού συστήματος της Ελλάδας, ξεκινώντας από τις επικουρικές συντάξεις.ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου