Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

Αυτοί είναι οι ΕΝΟΧΟΙ για το Πραξικόπημα και την Εισβολή (19)


www.papaphotis.org 

Γνωρίστε την Αλήθεια, ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΑ ΜΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ.



Αυτοί είναι οι ΕΝΟΧΟΙ για το Πραξικόπημα και την Εισβολή (19)



ΥΠΟ ΔΙΑΛΥΣΗ Η ΕΟΚΑ Β’ – ΑΠΟ ΤΙΣ 11 ΙΟΥΛΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΚΕΦΑΛΗ  
(20-8-2012).


ΤΟΥ ΦΩΤΗ ΠΑΠΑΦΩΤΗ


α) Μετά το θάνατον του Αρχηγού της στις 27 Ιανουαρίου 1974 η ΕΟΚΑ Β’ εισέρχεται σε διαδικασία παραλυσίας – διάλυσης.  Και η Χούντα βρίσκει την ευκαιρία και βάλλει χέρι πάνω της.

β) Τον Αρχηγό διαδέχτηκε στην Ηγεσία της ΕΟΚΑ Β’ ο Καρούσος μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου.

γ) Πριν εκδιωχθεί ο Καρούσος από την Χούντα, οι αντάρτες της ΕΟΚΑ Β’ διχάστηκαν.  Οι μισοί τάκτηκαν υπέρ της πολιτικοποίησης του Αγώνα.  Έγιναν πολλές και έντονες συζητήσεις για το θέμα.

δ) Μετά την απομάκρυνση του Καρούσου από την Κύπρο, η Χούντα διόρισε δύο Αρχηγούς της ΕΟΚΑ Β’ για να μπορεί να την ελέγχει.

ε) Για καλύτερο έλεγχο της ΕΟΚΑ Β’ η Χούντα διόρισε πραγματικό Αρχηγό της τον ταγματάρχη Σκλαβεήτην ο οποίος θα έμενε στην Αθήνα και θα ήλεγχε από εκεί την κατάσταση.

στ) Στις 25 Απριλίου η Κυβέρνηση κήρυξε την ΕΟΚΑ Β’ παράνομη και εξήγγειλε αμνηστία για την κάθοδο των ανταρτών με διήμερη προθεσμία.

ζ) Το βράδυ της 26ης Απριλίου συναντήθηκαν ΚΕΧΩΡΙΣΜΕΝΩΣ (σε χωριστό χώρο) στη Λευκωσία οι αντάρτες εκάστης πλευράς.  Με πρωτοβουλία του Τομεάρχη Λευκωσίας έγινε κοινή συνάντηση όλων η οποία διήρκεσε μέχρι τις 7 το πρωί του Σαββάτου, 27 Απριλίου.  Στην κοινή σύσκεψη λύθηκαν δύο προβλήματα:-  Το της Ηγεσίας της ΕΟΚΑ Β’ και το της απάντησης στην προσφερόμενη Αμνηστία.  Τα προβλήματα λύθηκαν με γραπτό μήνυμα της Χούντας που έφτασε εκείνο το βράδυ:-  Πρώτον, διορίστηκε Διοικητής της ΕΟΚΑ Β’ ο ένας από τους δύο Συναρχηγούς.  Δεύτερον.  Δόθηκε εντολή να αγνοηθεί η προσφορά Αμνηστίας.

η) Δεκαέξι αντάρτες από τους 70 αγνόησαν την εντολή της Χούντας και εισήλθαν στη νομιμότητα.

θ) Ο διορισμός ως Διοικητού του ενός εκ των συναρχηγών – του Κίκη Κωνσταντίνου – δεν εγένετο στην πράξη αποδεκτός από τον άλλον συναρχηγό – τον Λευτέρην Παπαδόπουλο.  Οι προστριβές συνεχίσθησαν.  Ζητήθηκε επέμβαση από τον εν Αθήναις διαμένοντα Αρχηγόν τον Σκλαβεήτην.  Και το σήμα ήλθε και ανεγνώσθη σε σύσκεψη των Τομεαρχών στις 18 Μαίου.  Το σήμα δεν έλυσε το Πρόβλημα.  Ήταν απλά μια έκκληση να λύσουν μόνοι τις διαφορές τους!... Ύστερα από το σήμα αυτό ο Διοικητής, την επόμενη ημέρα απεχώρησεν από το Αρχηγείο του στην Λευκωσία και πήγε στην Αμμόχωστο ως απλός καταζητούμενος.

ι) Η σύλληψη των στελεχών που έγινε στις 18 Μαίου έστειλεν ούτως είπεν «τελεσίγραφον» στην Χούντα και της ζητούσε να ορίσει Αρχηγόν και να εκπληρώσει τις υποσχέσεις που τους έδωσε μόλις έφυγεν ο Καρούσος να τους παράσχει οπλισμόν και χρήματα που εχρειάζοντο για τον Αγώνα.  Για το θέμα αυτό γράφει στη σελ. 363 του 14ου τόμου ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ των Π.Παπαδημήτρη και Π.Πετρίδη:-

ια) Περί τα τέλη Μαίου διορίζεται από τον Αρχηγό νέος Διοικητής της ΕΟΚΑ Β’ ο λοχαγός Κροίσος Χριστοδουλίδης.

Ιβ) Περί τα μέσα Ιουνίου δόθηκε από την Αθήνα η εντολή:  «Κτυπάτε στο ψαχνό!  Εάν αντιδράσουν δεν θα είστε μόνοι!»  Η διαταγή προκάλεσε διχασμό στα ηγετικά στελέχη της ΕΟΚΑ Β’.  Ο Γ. Γραμματέας της ΕΣΕΑ Στέλιος Χρηστίδης παραιτείται και φεύγει από την Κύπρο.

ιγ) Στις 9 Ιουλίου ο Διοικητής της ΕΟΚΑ Β’ Κροίσος Χριστοδουλίδης παραιτήθη από τη θέση του Διοικητή της ΕΟΚΑ Β’.  Έτσι από τις 9 Ιουλίου η ΕΟΚΑ Β’ βρισκόταν στα χέρια του εναπομείναντος συναρχηγού Λευτέρη Παπαδόπουλου.

ιδ) Στις 11 Ιουλίου συνελήφθησαν σε σπίτι στην Λευκωσία όπου συνεδρίαζαν ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο λοχαγός Ανδρέας Παπαπέτρου, ο Άρης Χ’’Γεωργίου, ο Μήτσιγγας και ο Σαβεριάδης.  Το ίδιο βράδυ συνελήφθη στο σπίτι του στο Τρίκωμο ο Τομεάρχης Αμμοχώστου Σταύρος Ζάκος.

Υπήρχε τότε η υπόνοια μεταξύ στελεχών της ΕΟΚΑ Β’ ότι η πληροφορία για τη συνεδρίαση στο σπίτι του Μήτσιγγα διοχετεύτηκε στην Αστυνομία μερίμνη της Χούντας.

ιε) Από τις 11 Ιουλίου μέχρι την ημέραν του Πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου η ΕΟΚΑ Β’ ήτο ΑΚΕΦΑΛΗ.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:- Λαμβανομένου υπ’ όψιν του γεγονότος ότι η ΕΟΚΑ Β’ ήτο δημιούργημα αποκλειστικό του Αρχηγού της, Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα Διγενή, ο οποίος δεν εθεώρησε αναγκαίον, ή χρήσιμο ή, έστω, καλόν, να ορίσει Υπαρχηγόν.
Και, από σεβασμόν προς το ανάστημα και το κύρος του Αρχηγού της η ΕΟΚΑ Β’ θα ‘ πρεπε να κυρυκτεί τερματίσασα την ύπαρξή της άμα το θανάτο του Αρχηγού της.  Ατυχώς η ανωτέρω εισήγησή μου που έγινεν το βράδυ της ημέρας της κηδείας του Αρχηγού προς Αντάρτες της ΕΟΚΑ Β’ Αμμοχώστου δεν έγινεν αποδεχτή                                                   .ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: