ΟΙ ΗΠΑ ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ ΜΕΣΩ ΑΟΖ

| Print | PDF 

του Ανδρέας Σταλίδη*
Διαβάζουμε στους Βρετανικούς Financial Times στις 10 Ιανουαρίου 2013: ''The emergence of Gazprom and Sintez, a private natural gas company, as strongly placed to acquire Greece’s state-owned natural gas group has prompted warnings by the EU and US against opening the Greek market to Russian interests. “It begs the question – what if the Russians make us an offer we can’t refuse?” a senior Greek official said. “We are under pressure from the troika [the European Commission, European Central Bank and International Monetary Fund] to raise as much money as we can from privatisation.” The board of Taiped, the privatisation agency, has twice postponed a decision on shortlisting final bidders for DEPA, the gas trading company, and its subsidiary DESFA, the grid operator, while at the same time insisting a deal can be wrapped up by the end of March''.

Το απόσπασμα είναι σαφές: Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι προειδοποιούν την ελληνική κυβέρνηση να μην προχωρήσει στην πώληση της ΔΕΠΑ ή/και της ΔΕΣΦΑ σε ρωσικά συμφέροντα. Δύο φορές έχει αναβληθεί η σχετική απόφαση, η οποία πρέπει τελικώς να παρθεί μέχρι τέλη Μαρτίου. Σκληρό πόκερ.
Στις 21 Ιανουαρίου, η ίδια εφημερίδα (Financial Times) επανήλθε με νέο της άρθρο, όπου αφού ενημερώνει το κοινό της για την απόφαση του Έλληνα πρωθυπουργού να προχωρήσει πάραυτα το σχέδιο αποκρατικοποιήσεων, συνεχίζει με το εξής: ''Taiped was due to select a buyer this month for both gas companies, but the process was held up by “political problems” after European Commission and US officials expressed concern that Greece’s energy security would be undermined if a Russian gas supplier acquired its gas utility, the government official said. Gazprom, which supplied about half Greece’s gas imports last year, bid €900m for Depa alone. Sintez, a private Russian oil and gas group, offered €1.9bn for both companies – more than double the bid made by Socar of Azerbaijan and two Greek companies''.
Δηλαδή, το ΤΑΙΠΕΔ εμποδίστηκε να αποφασίσει τον αγοραστή της ΔΕΠΑ λόγω «πολιτικών προβλημάτων»(sic) από την Ευρωπαϊκή επιτροπή και Αμερικανούς αξιωματούχους(!), οι οποίοι εξέφρασαν την ανησυχία τους(;) για την υπονόμευση της ενεργειακής ασφάλειας εάν ρωσικά συμφέροντα αγοράσουν την ΔΕΠΑ! Αν αυτά τα έγραφε κάποιο ελληνικό ιστολόγιο, θα περνούσαν απαρατήρητα. Τώρα, γράφονται κάτω από το κύρος των Βρετανικών Financial Times. Η Βρετανία είναι μία χώρα, η οποία πριν από λίγα χρόνια εμπόδισε την πώληση της μοναδικής εταιρείας ενέργειας αμιγώς αγγλικών συμφερόντων, η οποία έμεινε στη χώρα, της Centrica, στη ρωσική Gazprom. Η ίδια ρωσική εταιρεία είναι μία από τις δύο ρωσικών συμφερόντων εταιρεία, η οποία ενδιαφέρεται για τη ΔΕΠΑ.
Με τα παραπάνω δεδομένα, μπορεί να εκτιμηθεί με σχετική αξιοπιστία η παράθεση της ακόλουθης παραγράφου της πένας του Γιώργου Δελαστίκ στο Έθνος στις 28.1.2013: ''Τα πράγματα είναι πολύ σκληρότερα στο παρασκήνιο. Οι Αμερικανοί εκβιάζουν ωμά την κυβέρνηση ότι, αν δώσει στους Ρώσους τη ΔΕΠΑ ή τον ΔΕΣΦΑ, τότε η Ουάσιγκτον θα υπονομεύσει κάθε σχέδιο ανακήρυξης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) εκ μέρους της Ελλάδας''.
Στο άρθρο του Δελαστίκ, μπορούν οι αναγνώστες να βρουν και τα ποσά που διαθέτει ο κάθε υποψήφιος αγοραστής. Εκεί θα διαπιστώσουν ότι οι δύο Ρώσοι υποψήφιοι προσφέρουν με διαφορά τα περισσότερα χρήματα: 900 εκατομύρια η Gazprom για τη ΔΕΠΑ και 1.9 δις ευρώ η Σιντέζ για τη ΔΕΠΑ και τη ΔΕΣΦΑ μαζί. Αυτή η εκκίνηση δίνει τον αέρα στο ρωσικών συμφερόντων ιστοτόπο «Η Ρωσία Τώρα» να ζητάει απλώς «ίση μεταχείριση» και όχι καμία προνομιακή μεταχείριση. Εφόσον δεν υπάρχει καλύτερη προσφορά, και η διαδικασία είχε λήξει, θα πρέπει τα πολιτικά προσκόμματα να πάψουν, και να προχωρήσει η διαδικασία. Μήπως ήρθε η ώρα για «πολυγαμικές διεθνείς σχέσεις», όπως διατυμπάνιζε παντού προ ετών ο Βασίλειος Μαρκεζίνης;
                                                                                                                             ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ      ΕΔΩ
* ΠΗΓΗ: ΑΝΤΙΒΑΡΟ

Μόσχα αντί του ΔΝΤ

| Εκτύπωση  ΤΗΣ ΝΑΝΣΙΑΣ ΠΑΛΑΛΑ

Σωστικό το χέρι που μας προσφέρει η Ρωσία, λέει ο Πρόεδρος
Το μη βιώσιμο του χρέους μας υποχρέωσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να υπαναχωρήσει από το πρόγραμμα βοήθειας προς την Κύπρο
Η Ρωσία φαίνεται ότι τελικά θα συμμετάσχει, υπό όρους, σε μεγάλο ποσοστό στη δανειοδότηση της Κύπρου μέσω του Μηχανισμού Στήριξης, εφόσον η ΕΕ αποφασίσει ότι θα προχωρήσει σε δανεισμό της χώρας μας. Την είδηση έδωσε ο ίδιος ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν στον Πρόεδρο Χριστόφια, κατά τη διάρκεια της τηλεφωνικής συνομιλίας που είχαν προχθές. Η συμμετοχή της Ρωσίας στη δανειοδότηση φαίνεται πως θα γίνει σε αντικατάσταση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο, όπως είναι γνωστό, είχε ξεκαθαρίσει εξαρχής ότι δεν θα συμμετάσχει στο πρόγραμμα βοηθείας στην Κύπρο, αν το δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο.

Δεδομένου ότι αυτή είναι η κατάσταση, το χρέος δηλαδή δεν φαίνεται να είναι βιώσιμο, η Κυβέρνηση αναζητούσε εναγωνίως κάποιον ο οποίος θα αντικαθιστούσε το ΔΝΤ. Οι προσπάθειές της επικεντρώθηκαν στη Μόσχα, προσπάθειες που άρχισαν από το περασμένο καλοκαίρι και κορυφώθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες, όταν διαπιστώθηκε και από τον διαγνωστικό έλεγχο της Pimco ότι το ποσόν που χρειάζονται οι τράπεζες και ο συνεργατισμός καθιστά το δημόσιο χρέος μη βιώσιμο και άρα τον δανεισμό μας από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης αδύνατο.
Τα τελικά ποσά για την ανακεφαλαιοποίηση, ένα βασικό κι ένα ακραίο, θα ανακοινώσει σήμερα στον Υπουργό Οικονομικών η Pimco.
Σωτήρια η παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου
Στις προσπάθειες για εξασφάλιση συμμετοχής της Μόσχας στο πρόγραμμα διάσωσης της Κύπρου η Κυβέρνηση ενέπλεξε και τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο, ο οποίος αποκάλυψε πριν από μερικές μέρες ότι ζήτησε από τον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο να μεσολαβήσει, ώστε η ρωσική κυβέρνηση να αντιμετωπίσει θετικά το αίτημά μας για οικονομική βοήθεια.
Ο Αρχιεπίσκοπος είχε δηλώσει πως επικοινώνησε με τον Ρώσο Πατριάρχη και τον παρακάλεσε να επισκεφθεί τον Ρώσο Πρόεδρο και να μεταφέρει το αίτημα.
Αποφεύγει τα σχόλια ο Πρόεδρος
Τη δεινή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας, μετά την υπαναχώρηση του ΔΝΤ, περιέγραψε χωρίς να το θέλει ο ίδιος ο Πρόεδρος Χριστόφιας, ο οποίος είπε ότι «το χέρι βοήθειας που προσφέρει στην Κύπρο η Ρωσία μπορεί να αποβεί σωστικό». Σε παρατήρηση δημοσιογράφου, ότι η ρωσική συμμετοχή καθιστά το δάνειο βιώσιμο σε κάθε περίπτωση, ο Πρόεδρος Χριστόφιας είπε:
«Δεν θέλω να μπούμε σε τέτοιες λεπτομέρειες αυτήν τη στιγμή. Ήθελα να δώσω αυτό το μήνυμα στον κυπριακό λαό, είναι σημαντικό μήνυμα, το οποίο έρχεται από τη Μόσχα και οι λεπτομέρειες ας αφεθούν να αναλυθούν από ειδικούς. Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτό το χέρι βοήθειας μπορεί να είναι σωστικό. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι θα απεκδυθούμε εμείς υποχρεώσεων σε ό,τι αφορά και διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία μας, αλλά και σε ό,τι αφορά την αποπληρωμή των πιθανών δανείων είτε από την ΕΕ, είτε από κοινού ΕΕ και Ρωσίας», κατέληξε.
Δεν μειώνεται το χρέος, ούτε το δάνειο
Η αποφυγή του Προέδρου να εμπλακεί στις λεπτομέρειες του ζητήματος δεν είναι άσχετη με το γεγονός ότι η βοήθεια από τη Μόσχα βγάζει μεν την Κύπρο από τη δύσκολη θέση, δεν μειώνει ωστόσο το δημόσιο χρέος ούτε ασφαλώς και το συνολικό ποσόν που χρειάζεται το κράτος για να καλύψει τις ανάγκες του.
Σύμφωνα με πληροφορίες που διαρρέουν από κυβερνητικές πηγές, το μέγεθος της συμμετοχής της Ρωσίας ίσως φτάσει και στα 15 δις.
Οικονομικοί αναλυτές, πάντως, δεν παραλείπουν να τονίσουν ότι οι όροι της Τρόικας, όπως έχουν ήδη τεθεί στο μνημόνιο που συμφωνήθηκε με την Κυβέρνηση, δεν πρόκειται να αλλάξουν έστω και αν ένας από τους δανειστές δεν θα προέρχεται από την ΕΕ, θα είναι δηλαδή η Ρωσία.
Το πρόβλημά μας παραμένει, σημείωναν. Απλώς αντί ένας, οι δανειστές μας θα γίνουν δύο. Μηχανισμός και Μόσχα. Το δάνειο παραμένει το ίδιο όπως ίδιες παραμένουν οι ανάγκες της Κύπρου, που φθάνουν τα 25 δις. Αν τελικά εξασφαλίσουμε δάνειο που θα φτάνει τα 21 δισεκατομμύρια, οι ανάγκες μας δεν καλύπτονται, αφού χρειαζόμαστε 25 δις και είναι επιτακτική η ανάγκη να βρούμε τα χρήματα που χρειαζόμαστε από ίδιους πόρους.
Μας λείπουν 3,0 δις
Όπως είχε γράψει προ μηνός η εφημερίδα μας, τα ποσά που και επίσημα δίνονται έχουν ως εξής:
Δημόσιο χρέος (χωρίς τη στήριξη της Λαϊκής) 13,5 δις
Ανάγκες τραπεζών (με τη στήριξη της Λαϊκής) 10 δις
Δημοσιονομικό Έλλειμμα 2013 και 2014 1,5 δις
-----------
ΣΥΝΟΛΟ 25,0 δις
Mέγιστος δυνατός δανεισμός από Τρόικα (120% του ΑΕΠ) 20 δις
Από τα πιο πάνω φαίνεται καθαρά ότι η Κύπρος χρειάζεται 5 δις για να καλύψει το κενό που προκύπτει μεταξύ του συνολικού δανεισμού του κράτους και του μέγιστου επιτρεπόμενου δημόσιου χρέους. Με απλά λόγια, η Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει να μειώσει το δημόσιο χρέος από 25 σε 21 από δικούς της πόρους. Μισό περίπου δις θα μπορεί να εξασφαλιστεί από τη μετατροπή των ΜΑΕΚ σε μετοχές. Το υπόλοιπο ποσό των 4,5 δις θα πρέπει πλέον να βρεθεί από ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες όμως, υπό τις καλύτερες περιστάσεις θα μπορούσε, νοουμένου ότι θα ιδιωτικοποιηθούν εξ ολοκλήρου οι δύο μεγάλοι ημικρατικοί, ΣΥΤΑ και ΑΗΚ, στην καλύτερη περίπτωση να αποφέρει ποσόν 1,5 δις και να μειώσει έτσι το ποσόν στα 3 δις.
Το μέγα ερώτημα που παραμένει σε τέτοια περίπτωση είναι από ποιους πόρους θα βρεθουν τα υπολοιπα 3 δις.
Οικονομολόγοι και αναλυτές έχουν την άποψη ότι μόνο με απομείωση του δημοσίου χρέους, δηλαδή κούρεμα, θα μπορούσε να αντληθούν τα 3 δις, εκτός αν φυσικά ενόψει της αποχώρησης του ΔΝΤ και της δεδομένης πρόθεσης της Ρωσίας να συμμετάσχει στον δανεισμό μας, η ΕΕ είναι διατεθειμένη να χαλαρώσει την απαίτηση για το μέγιστο δημόσιο χρέος του 120%, αποδεχόμενη υψηλότερο ποσοστό, ίσως μέχρι 150%. Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, μόνον έτσι θα μπορούσε να αποφευχθεί το κούρεμα.
Δυο τα ποσά που θα μας δώσει η Pimco, βασικό και ακραίο
Στα χέρια του Υπουργού Οικονομικών θα βρίσκεται σήμερα το αποτέλεσμα του διαγνωστικού ελέγχου, τον οποίο διενήργησε σε τράπεζες και συνεργατισμό για την ανακεφαλαιοποίησή τους. Ο οίκος Pimco θα παραδώσει σήμερα την έκθεση με τα αποτελέσματά του που, όπως πληροφορούμαστε, θα περιλαμβάνει δυο ποσά. Το ένα θα στηρίζεται στο ακραίο και το δεύτερο στο βασικό σενάριο. Αυτό όμως, σύμφωνα με πηγές από την Κεντρική Τράπεζα, δεν είναι το τέλος του δρόμου. Τα αποτελέσματα θα δοθούν και στη Συντονιστική Επιτροπή, η οποία θα προχωρήσει σε ενημέρωση των αριθμών της Pimco, μια και ο διεθνής οίκος διενήργησε τον έλεγχο με βάση τα στοιχεία των τραπεζών μέχρι την 30ή Ιουνίου 2012. Η Συντονιστική θα προσθέσει όσα στοιχεία προέκυψαν ή και θα προκύψουν μέχρι και την υπογραφή του μνημονίου, ώστε το ποσόν της ανακεφαλαιοποιησης να είναι όσον το δυνατόν πιο επικαιροποιημένο.
Η έκθεση της Pimco δεν θα δοθεί στη δημοσιότητα, αφού το Γιούρογκρουπ αποφάσισε ότι το ποσό δεν θα ανακοινωθεί.
Άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι τα αποτελέσματα στα οποία κατέληξε η Pimco δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες της Τράπεζας Κύπρου τουλάχιστον, η οποία ανακοίνωσε ότι το ποσόν που χρειάζεται για ανακεφαλαιοποίηση είναι μικρότερο από 800 εκ. Ο έλεγχος του διεθνούς οίκου έδειξε άλλο ποσόν το οποίο απέχει από τους δικούς της υπολογισμούς, γι' αυτό και καταβάλλεται προσπάθεια μέσω της μεθοδολογίας που χρησιμοποιήθηκε να επαληθευθούν οι αριθμοί.
Το αίτημα της Κύπρου για δανεισμό από τον Μηχανισμό Στήριξης θα συζητήσει σήμερα ο Βάσος Σιαρλή με τον επόμενο Πρόεδρο του Γιούρογκρουπ, τον Γερούν Ντέισελμπλουμ, με τον οποίο θα συναντηθεί στη Χάγη όπου βρίσκεται από χθες. Ο κ. Σιαρλή θα μιλήσει, επίσης, ενώπιον του ολλανδικού κοινοβουλίου για το δάνειο που ζητήσαμε και για θέματα που αφορούν το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος και της ανταλλαγής πληροφοριών με άλλα κράτη για σκοπούς φορολογιών.
Όπως μεταδίδει το ΚΥΠΕ, στα θέματα που αφορούν το αίτημα της Κύπρου, που συζητείται σε επίπεδο Γιούρογκρουπ, περιλαμβάνεται και η συμμετοχή της Ρωσίας στην οικονομική βοήθεια που θα δοθεί από τον Μηχανισμό, αλλά και η επιμήκυνση μέχρι το 2021 της αποπληρωμής του ρωσικού δανείου των 2,5 δις που λήγει κανονικά το 2016.
Στην ομιλία του ο κ. Σιαρλή στο ολλανδικό κοινοβούλιο θα τονίσει ότι η Κύπρος έχει υλοποιήσει όλες τις υποχρεώσεις που ανέλαβε έναντι της Τρόικας, ενώ θα εξηγήσει τα μέτρα που εφαρμόζονται για το ξέπλυμα χρήματος και την ανταλλαγή πληροφοριών.
Ο Υπουργός Οικονομικών έχει ήδη εκφράσει την ετοιμότητά του να αποδεχθεί ανά πάσα στιγμή έρευνα από οποιονδήποτε οργανισμό αρμόδιο για θέματα ξεπλύματος βρόμικου χρήματος και ανταλλαγής πληροφοριών για σκοπούς φόρου.                                                             ΠΗΓΗ

Το υπόλοιπο πρόγραμμα της Τρόικας για τον πλήρη έλεγχο της Ελλάδας

Γράφει ο Περικλής Αθανασόπουλος 

Είναι αφελής κάποιος να θεωρεί ότι όλα αυτά που γίνονται στη χώρα μας τα τελευταια τρία χρόνια, είναι χωρίς πρόγραμμα και να ακούμε από κάποιους δήθεν αντιμνημονιακούς ότι δεν τους βγαίνει το πρόγραμμα και ότι πρέπει να… προχωρήσουμε στην ανάπτυξη της χώρας. 

Όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, από τους κυβερνώντες , τους γνωστούς δημοσιογράφους των γνωστών ΜΜΕ , μέχρι και μερικούς bloggers γνωστών site, αν δεν είναι γνώστες δεν είναι αφελείς να μην καταλαβαίνουν. 

Το άσχημο είναι ότι για την επίτευξη του προγράμματος αξιοποιούνται , εκτός των γνωστών παπαγαλακίων στα ΜΜΕ, και άλλοι «αμερικανογερμανοτραφείς επιστήμονες», ο οποίοι προσπαθούν να κοιμίζουν τον Ελληνικό λαό και να τον εγκλωβίζουν…. 

Ποια όμως είναι η αλήθεια για το πρόγραμμα «ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΜΙΑΣ ΧΩΡΑΣ» που έχει σχεδιαστεί στους οικονομικούς οίκους που εδράζουν στην Αγγλία και οι οποίοι συνέταξαν την δανειακή μας σύμβαση, η οποία θα εφαρμοστεί πιλοτικά στην Ελλάδα; 

Καθόλου τυχαίες δεν είναι οι «κορώνες» κάποιων ηλιθίων πολιτικών που διατυμπανίζουν ότι δεν θέλουν «καθόλου μα καθόλου κράτος». 

Στόχος είναι σε πρώτη φάση, να νομοθετήσουν την εκτέλεση της δανειακής σύμβασης, η οποία θα διέπεται από έναν διαρκή εκβιασμό του Ελληνικού λαού έως ότου δεσμευτεί ολόκληρη η δημόσια και ιδιωτική περιουσία του, δηλαδή ο πλούτος του, καθώς και οι εργατικοί και ασφαλιστικοί κανόνες, έτσι ώστε το να απονομιμοποιηθεί στο μέλλον θα είναι σχεδόν αδύνατο. 

Όλα τα παραπάνω τελειώνουν το Μάιο του 2013 με το 4ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ. 

Μέσα στο καλοκαίρι που μας έρχεται, του 2013, και ενώ θα έχουν ρουφήξει αρκετό από το λίπος του Ελληνικού λαού, και αφού θα έχουν εξαφανίσει τον πλουτοπαραγωγικό ιστό της Ελλάδας, που είναι η μεσαία τάξη, θα νομοθετήσουν νόμο με τον οποίο θα κλείσουν όλους τους οργανισμούς: τα Ασφαλιστικά Ταμεία, τις Εφορείες και διάφορες άλλες Κρατικές Υπηρεσίες, όλες τις εταιρείες του Ελληνικού Δημοσίου, και γενικά όλες τις υπηρεσίες που έχουν εισπρακτικό χαρακτήρα και το αντικείμενο θα μεταφερθεί στις τράπεζες. 

Το έργο αυτό το έχει αναλάβει η υπηρεσία ηλεκτρονικών συστημάτων καταγραφής του πολίτη, το οποίο βρίσκεται σε τελικό στάδιο, και από φέτος θα εφαρμοστεί πιλοτικά για την διασταύρωση στοιχείων με τις αποδείξεις, τα ασφάλιστρα των ΙΧ, των Ασφαλιστικών Ταμείων , λογαριασμούς της ΔΕΗ κλπ. 

Από το 2014, που σχεδόν θα έχει δοκιμαστεί, θα αρχίσει να εφαρμόζεται για τα επόμενα δυο χρόνια, καιτο 2016 τα πάντα θα παρακολουθούνται από το σύστημα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. 

Με απλά λόγια, δείτε τι είναι αυτά που μας περιμένουν και γίνονται με προγραμματισμό μεγάλης ακρίβειας και μεθοδικότητας. 

1. Οι ασφαλιστικές εισφορές θα εισπράττονται από τις τράπεζες οι οποίες θα μας δίνουν και τις συντάξεις, άρα καταργούνται τα Ασφαλιστικά ταμεία. Στις τράπεζες θα καταρτιστεί «ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΡΤΕΛΑ» στην οποία θα εμφανίζονται ανά πάσα στιγμή τα ποσά που έχει προσφέρει ο εργαζόμενος για σύνταξη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Δηλαδή με απλά λόγια θα γίνεται αυτό που γίνεται και σήμερα αλλά όλα τα δικαιολογητικά θα τα υποβάλλουμε στις τράπεζες. 

2. Στην τράπεζα επίσης θα καταρτιστεί ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΡΤΕΛΑ, στην οποία θα εμφανίζονται όλα τα εισοδήματα μας, και άμεσα θα προκύπτει ο φόρος ο οποίος θα παρακρατείται από τον μισθό μας, τον οποίο θα υποχρεώνεται ο εργοδότης να τον καταβάλλει στην τράπεζα. 

3. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη θα ιδιωτικοποιηθεί πλήρως και από το ποσό που θα έχει συγκεντρωθεί στην αντίστοιχη ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΡΤΕΛΑ, θα δίνεται στον ασφαλισμένο αυτό που απαιτείται για να πληρώνει τις δαπάνες στους γιατρούς και στα νοσοκομεία, το ποσό αυτό θα είναι ορισμένο και πάντα ανάλογο των εισφορών του. 

4. Όλες οι εισροές χρημάτων του κράτους από φόρους αξιοποιήσεις της Δημόσιας περιουσίας, ορυκτό πλούτο, κλπ, θα πηγαίνουν στο ΤΑΜΕΙΟ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ για την αποπληρωμή του χρέους της ΕΛΛΑΔΑΣ, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια Ανώνυμη Εταιρεία με έδρα στο ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ, που στην ουσία θα αποτελεί τον νόμιμο εκπρόσωπο των Δανειστών. 

5. Μέσω δορυφόρου επίσης έχει γίνει η πλήρης καταγραφή και με ακρίβεια χιλιοστού η περιουσία των Ελλήνων για την οποία απομένει η κτηματολόγηση, δηλαδή τι ανήκει στον καθένα, η οποία θα γίνει με την κατάρτιση ΚΑΡΤΕΛΑΣ ΜΕΤΑΒΟΛΗΣ ΑΚΙΝΗΤΟΥ, στην οποία θα καταγράφεται κάθε μεταβολή και αυτόματα θα παρακρατείται ο φόρος με αποτέλεσμα την κατάργηση των Υποθηκοφυλακείων, Συμβολαιογραφείων κλπ. 

6. Για να ολοκληρωθούν όλα αυτά θα πρέπει να μην λειτουργεί η Ελληνική δικαιοσύνη στα σημερινά πρότυπα και να υπάρχει πρόβλημα στην εφαρμογή της Ελληνικής σε σχέση με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία ( Αγγλικό δίκαιο κλπ), για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να τροποποιηθεί η λειτουργία της Ελληνικής δικαιοσύνης της Ελληνικής νομοθεσίας και του Ελληνικού Συνταγματος. 

7. Για να επιβληθούν όλα αυτά, θα καταργήσουν τις υπάρχουσες ένοπλες δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας της χώρας, γι αυτό θα επικαλεστούν την «Προστασία των Ευρωπαϊκών συνόρων», εγκαθιδρύοντας ιδιωτικό μισθοφορικό Ευρωστρατό, μέρος του οποίου θα προκύψει από τους ήδη υπάρχοντες λαθρομετανάστες. 

8. Σε ότι αφορά την ανάπτυξη που επικαλούνται, θα έρθει! …αλλά θα είναι από γερμανικές κυρίως εταιρείες που θα εγκατασταθούν στην Ελλάδα στις Οικονομικές Ζώνες που θα ιδρυθούν στη ΘΡΑΚΗ και από τις Ισραηλινό- Αμερικανικών συμφερόντων εταιρείες που θα εγκατασταθούν στη Κρήτη. 

Πρέπει όλοι να καταλαβαίνουμε ότι στην φάση που είμαστε σαν λαός, ενώ από την μία είναι πολύ δύσκολο να αντιδράσουμε, από την άλλη αν υποθέσουμε ότι βρίσκεται ένας ηγέτης που θα μπορούσε να ενώσει τον Ελληνικό λαό και να τον οδηγήσει στην απελευθέρωση, με την σημερινή τεχνολογία μέσω δορυφόρων τον έχουν εξουδετερώσει εν μία νυκτί. 

Όλοι εμείς που αρθρογραφούμε στα διάφορα blogs, και είμαστε ανένταχτοι, κάποια στιγμή με το πάτημα ενός κουμπιού από τις μηχανές που μας έχουν δώσει πεδίο δράσης, όπως είναι η Google κλπ, θα μας αφοπλίσουν και δεν θα μπορούμε να γράφουμε για να ενημερώνεται ο Ελληνικός λαός, τότεό,τι ΜΜΕ βρίσκεται σε λειτουργία σε πανελλαδική εμβέλεια, θα μιλάει με παραμύθια για λουλούδια και πεταλουδίτσες σε μία χώρα που τα πάντα είναι ιδανικά και ο καλός Θεός μας έχει δώσει την ζωή και να τον δοξάζουμε γι αυτό, όπως δηλαδή είχα την «τύχη» να ακούω το 1983 από τους τότε ραδιοφωνικούς σταθμούς και τον ημερήσιο τύπο της Αλβανίας του Εμέρ Χότζα…                                                              ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ         ΕΔΩ

ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: To colpo grosso των τραπεζών

Το "Εκ-κεντρικό" δελτίο αποκαλύπτει πώς στήνεται το κόλπο με τους πλειστηριασμούς από δάνεια που έχουν τιτλοποιήσει οι τράπεζες.
Το μόνο πράγμα που σταματάει τις τράπεζες είναι η αναστολή που ισχύει μέχρι τέλη του 2013!
Αντί λοιπόν να πηγαίνει η τράπεζα και να κάνει την αίτηση του πλειστηριασμού βάζει την εταιρία που έχει ιδρύσει στο εξωτερικό.
Το μεγάλο κόλπο των τραπεζών για να κάνουν πλειστηριασμούς που απαγορεύει ο νόμος. Όλο το τέχνασμα των τραπεζιτών με έγγραφα και δικόγραφα.




Δείτε το αναλυτικό ρεπορτάζ στο "Εκ-κεντρικό" δελτίο στο ΑΡΤ ΤV με τον Σπύρο Καρατζαφέρη
ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ                                                                                        ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ      ΕΔΩ

Άναψε φωτιές η κρατικοδίαιτη "πηδηχτρούλα" Ραχήλ!

Τετάρτη, 30 Ιανουαρίου 20130 σχόλια

Aπoλαύσαμε τους διαλόγους-ξεκατίνιασμα της καυτής Ραχήλ Μακρή των ΑΝΕΛ με την Σοφία Βούλτεψη και τους άλλους βουλευτές-τους παροτρύνουμε μάλιστα να συνεχίσουν με το ίδιο πάθος-δεν μπορούμε να μην αναδείξουμε το ταλέντο της "πδηχτούλας" Ραχήλ η οποία "πήδηξε" την μία μετά τις άλλες θέσεις του Δημοσίου-πρώην δημόσιος υπάλληλος

  Απολαυστε και  τα παρακάτω έγγραφα που δείχνουν ότι η επαναστάτρια του Καμμένου, που σήκωσε το σημαιάκι και φώναξε δυνατότερα από άλλους το ΟΧΙ στην αλλαγή του κράτους, έχει περάσει από 4 θέσεις του δημοσίου μέχρι να δέσει τη γαϊδούρα της σαν βουλευτής. Εκτός από λόγια φυσικά στεγνώνει και το σάλιο στο στόμα και δεν μπορείς ούτε να τους φτύσεις όλους αυτούς τους βολεμένους σαν την κυρία που γύρισε 4 κρατικές θέσεις τα τελευταία 9 χρόνια!!! Δείτε από που...

...πέρασε η κρατικοδίαιτη επαναστάτρια:

Το 2003 διορίστηκε στο ΠΕΣΥ (Υγειονομική Περιφέρεια Αττικής):

Εκεί δεν της άρεσε, γιατί μπορεί να είχε πολύ δουλειά και αποφάσισε να πάρει μετάταξη στο ΤΕΑΔΥ (Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Δημοσίων Υπαλλήλων)... όμως και εκεί δεν είχε γκλαμουριά και τον Ιανουάριο του 2010 με το ΠΑΣΟΚ στα φόρτε του μετακόμισε στην Μπιρμπίλη

Έτσι οι εκλογές την βρήκαν στο ΥΠΕΚΑ απ' όπου παραιτήθηκε για να γίνει βουλευτής και να σώσει την Ελλάδα όπως λέει σε ένα πρόσφατο βιογραφικό της

...σαν κερασάκι στην τούρτα πάρτε και ένα άλλο βιογραφικό της κυρίας που λέει ότι εργάζεται στον ΟΣΕ!!!

Αυτή είναι λοιπόν η Ραχήλ που αγωνίζεται να σώσει την Ελλάδα από τα νύχια της Μέρκελ... γιατί ξέρει ότι με την "Μέρκελ" δεν θα μπορεί να αλλάζει τις δουλειές σαν τα σώβρακα μέχρι να δει ποια έχει την μεγαλύτερη ρέκλα... ούτε φυσικά θα μπορεί να παίρνει τον άνδρα της, από την ΕΡΓΟΣΕ, με απόσπαση σαν μετακλητό υπάλληλο στο γραφείο της, όπως έκανε πρόσφατα.
ΙΧΝΟΣ
                                                                                                              ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ      ΕΔΩ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ

Νέο γιγαντιαίο κοίτασμα στην Κύπρο! Έτσι εξηγείται το «Ντε Γκολ»…

0
inShare

Όταν σε δηλώσεις της η γαλλική πλευρά αναφέρεται στο ενδεχόμενο «αρμένικης βίζιτας» στην Κύπρο του αεροπλανοφόρου «Ντε Γκολ», όλοι το ερμηνεύσαμε ως επιθυμία των Γάλλων να εμπλακούν στην αξιοποίηση των υδρογονανθράκων και προς τούτο, ότι έδιναν διαβεβαιώσεις για την αποφασιστικότητά τους να εμπλέξουν τη στρατιωτική δύναμη που θα απαιτηθεί για να λύσουν την… εξίσωση ασφαλείας.
Ωστόσο, οι πληροφορίες που έρχονται από τη Κύπρο είναι το λιγότερο εντυπωσιακές, με αποτέλεσμα έως το τέλος τους χρόνου όπως μας ενημέρωσαν αρμοδίως «θα δούμε πράγματα και θάματα», ενώ καθίστανται απολύτως κατανοητές και οι γαλλικές δηλώσεις. Σύμφωνα με όλα τα έως τώρα δεδομένα στα θαλάσσια οικόπεδα 10 και 11 τα οποία άμεση εμπλοκή έχει η γαλλική ΤΟΤΑL φαίνεται να έχει βρεθεί ένα «θηριώδες» (αυτή είναι η ακριβής λέξη που χρησιμοποιήθηκε) κοίτασμα πετρελαίου, το οποίο βρίσκεται σε μεγάλο βάθος περί τα 7.400 μέτρα.
Σύμφωνα με όλους τους υπολογισμούς η πιθανότητα ανακάλυψης του συγκεκριμένου κοιτάσματος είναι τρεις φορές μεγαλύτερη από τη «μέση πιθανότητα». Οι δε πληροφορίες που έρχονται από τη Γαλλία αλλά και τη Νέα Ορλεάνη στις ΗΠΑ, όπου γίνονται οι μελέτες των στοιχείων δεν επιδέχονται αμφισβητήσεως, ενώ η πιθανή θέση του κοιτάσματος και η χρονολογία δημιουργίας του, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, μας παραπέμπει… στην εποχή των δεινοσαύρων (Παλαιόκαινο και Μεσοζωϊκό). Η ποσότητα αναμένεται να κυμανθεί από το 1-4 δισεκατομμύρια βαρέλια, με συνολική αξία να αγγίζει τα 400 δισεκατομμύρια, με τιμή εκκίνησης τα 100 δισεκατομμύρια (όπως γίνεται αντιληπτό λαμβάνουμε ως μέση τιμή του βαρελιού τα 100 δολάρια).
Και ερχόμαστε στο πλέον εντυπωσιακό της είδησης: Οι Γάλλοι είναι τόσοι σίγουροι πως στη συγκεκριμένη περιοχή υπάρχει κοίτασμα ώστε ζητάνε να «τρυπήσουν» αμέσως μόλις λάβουν την άδεια από την Κύπρο για τη συγκεκριμένη περιοχή, χωρίς πρώτα να προχωρήσουν σε σεισμικές τρισδιάστατες έρευνες (τα γνωστά πλέον σε όλους μας σεισμικά 3D).

Θα πρέπει να αντιληφθούμε πως εάν οι εκτιμήσεις αυτές επαληθευτούν, στην ουσία θα μιλάμε για το μεγαλύτερο κοίτασμα πετρελαίου στη Μεσόγειο, το οποίο θα είναι άμεσα αξιοποιήσιμο (δεν χρειάζεται η επεξεργασία που γίνεται στη περίπτωση του φυσικού αερίου), ενώ θα μπορεί να χαρακτηριστεί και ως μία από τις ποιο βαθιές γεωτρήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Με αυτή την αναφορά δεν χρειάζεται να προβούμε σε εικασίες αναφορικά με τη στρατηγική της κυπριακής κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα…

Στο επίπεδο της αξιοποίησής του από τον ελληνισμό, είναι προφανές πως η εξαγωγή μία τέτοιας ποσότητας χρειάζεται την κατασκευή αγωγού, αφού τα δεξαμενόπλοια δεν φτάνουν. Ο αγωγός αυτός θα περάσει από ελληνικά ύδατα (άρα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) εννοώντας πως ο βυθός αλλά και η διαδρομή θα πρέπει να «ελέγχεται άμεσα» από εκείνους οι οποίοι θα είναι υπεύθυνοι για την ασφάλειά του, δηλαδή την ΕΕ (μέσω Ελλάδας και Κύπρου) και τις ΗΠΑ, εκτός κι αν το άμεσο μέλλον κρύβει εκπλήξεις με την εμπλοκή και της Ρωσίας στην αξιοποίηση των κοιτασμάτων της περιοχής, εάν δεχτούμε πως ο διαμοιρασμός των οικοπέδων της Κύπρου αλλά εκείνων της Ελλάδας (από το 2014 και μετά) θα γίνει με οικονομικά αλλά και γεωπολιτικά κριτήρια.

Είναι προφανές πως αυτή την εποχή η μοίρα του ελληνισμού σταδιακά αλλάζει. Το κατά πόσο αυτή η αλλαγή θα είναι προς το συμφέρον του ή σε βάρος του, θα εξαρτηθεί από τις πράξεις αλλά κυρίως από τις παραλήψεις μας. Και προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης, ας δούμε τι λέει ο «πατέρας» των κυπριακών πετρελαίων, Σόλων Κασίνης, για το θέμα.

defence-point.gr                                                                                           ΤΟ   ΕΙΔΑΜΕ           ΕΔΩ

Γ.Παπανδρέου: Κυνηγημένος από τους Έλληνες σε όλη τη Γη

ΕΧΕΙΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΡΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ . ΝΑ ΝΥΣΤΑΖΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΒΡΕΘΕΙ ΚΡΕΒΑΤΙ ΝΑ ΞΑΠΛΩΣΕΙΣ !!!!!

Ο πρώην πρωθυπουργός δεν μπορεί πλέον να πάει πουθενά πέρα από το «άσυλο» των αμερικανικών πανεπιστημίων, υπό το φόβο των Ελλήνων που όποτε τον δουν το «στολίζουν», αναγκάζοντάς τον να αποχωρήσει κακήν κακώς.
Με αφορμή τις αποδοκιμασίες που δέχτηκε από Έλληνες τουρίστες στην Κωνσταντινούπολη ο Α.Παπανδρέου, θυμηθήκαμε ένα περιστατικό που είχε σημειωθεί πριν από περίπου 6 μήνες σε εστιατόριο της Κηφισιάς. Στην Κωνσταντινούπολη όπου τον έβρισκαν Έλληνες τον αποδοκίμαζαν, ενώ χαρακτηριστικά ένας από αυτούς του φώναξε "Ρε συ!  Εδώ κρύβεσαι; Δεν ντρέπεσαι;"
Ο πρώην πρωθυπουργός αποφάσισε να δειπνήσει στο γνωστό εστιατόριο των βορείων προαστίων που βρίσκεται μόλις 10 λεπτά από το σπίτι του στο Καστρί. Στη θέα του κ. Παπανδρέου οι θαμώνες του καταστήματος δυσανασχέτησαν, ενώ άρχισε και η μουρμούρα.
Απτόητος ο κ. Παπανδρέου κάθισε στο τραπέζι και παρήγγειλε. Οι υπόλοιποι θαμώνες τον κοιτούσαν χωρίς ωστόσο να υπάρχει καμία αντίδραση.
Κάποια στιγμή όμως μία κυρία, μη αντέχοντας στο θέαμα του αμέριμνου πρώην πρωθυπουργού, σηκώθηκε εκνευρισμένη και κατευθύνθηκε προς το μέρος του.
«Κύριε πρόεδρε, θερμή παράκληση ολοκληρώστε γρήγορα το δείπνο σας και αποχωρήστε πριν χαλάσετε και τη δική μας βραδιά», είπε η κυρία με θάρρος στον κ. Παπανδρέου.
Λίγο αργότερα ο πρώην πρωθυπουργός αποχώρησε «μουδιασμένος» από το εστιατόριο. Και όλα αυτά στην Κηφισιά… Που να κατέβει και πιο κάτω.
Να θυμηθούμε επίσης πως έφυγε κακήν κακώς από εστιατόριο της Γερμανίας, όπου επίσης Έλληνες τον καταδίωξαν.
Κυνηγημένος όπως οι αρχαίοι τύρρανοι που έβρισκαν καταφύγιο μόνο στην περσική αυλή...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
πηγη
ΜΗΝΑΣ

Αλ. Κορυζής: O Έλληνας τραπεζίτης που είπε ΟΧΙ στους Γερμανούς!

23

 

Αλέξανδρος Κορυζής: Τραπεζίτης και πολιτικός, διορισμένος πρωθυπουργός, που είπε το δεύτερο ΟΧΙ και αυτοκτόνησε ενώ οι Γερμανοί βρίσκονταν προ των πυλών των Αθηνών.

Γεννήθηκε το 1885 στον Πόρο και καταγόταν από αρβανίτικη οικογένεια πολιτικών. Τα εγκύκλια μαθήματα τα διδάχθηκε στον Πόρο και την Αθήνα. Το 1903 διορίσθηκε στην Εθνική Τράπεζα, ενώ παράλληλα σπούδαζε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πήρε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους ως έφεδρος ανθυπολοχαγός και τιμήθηκε για τη δράση του.
Μετά την αφυπηρέτησή του ανήλθε ταχέως τα κλιμάκια της Εθνικής Τράπεζας και το 1921 έφθασε στο βαθμό του οργανωτικού διευθυντή. Με την ιδιότητά του αυτή διατέλεσε οικονομικός σύμβουλος του Ύπατου Αρμοστή στη Σμύρνη Αριστείδη Στεργιάδη και οργάνωσε το υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στη μικρασιατική πόλη.
Υπήρξε από τους πρωτοπόρους της αγροτικής πίστης στην Ελλάδα και συνέβαλε στην ίδρυση του Αυτόνομου Σταφιδικού Οργανισμού (ΑΣΟ) το 1925 και της Αγροτικής Τράπεζας (1929), της οποίας διατέλεσε και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου. Εκτός από άνθρωπος της δράσης ήταν και συγγραφέας μελετών οικονομικού περιεχομένου.
Στην πολιτική εισήλθε το 1933, όταν διατέλεσε για τρεις μέρες Υπουργός Οικονομικών (7-10 Μαρτίου) στη βραχύβια κυβέρνηση του βενιζελικού Αλέξανδρου Οθωναίου, ενώ στη συνέχεια συντάχθηκε με το καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Στις 5 Αυγούστου 1936 διορίστηκε από τον Ιωάννη Μεταξά Υπουργός Κρατικής Υγιεινής και Αντιλήψεως και παρέμεινε στη θέση αυτή έως τις 12 Ιουλίου 1939, όταν παραιτήθηκε για να αναλάβει τη διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας.
Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Ιωάννη Μεταξά (29 Ιανουαρίου 1941) κι ενώ η χώρα βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με την Ιταλία, διορίστηκε πρωθυπουργός από τον βασιλιά Γεώργιο Β', με εισήγηση του ισχυρού άνδρα του καθεστώτος Κωνσταντίνου Μανιαδάκη. Παράλληλα, ανέλαβε τα Υπουργεία Εξωτερικών, Παιδείας, Στρατιωτικών, Ναυτικών και Αεροπορίας, όπως και ο προκάτοχός του.
Κατά τη διάρκεια της σύντομης θητείας του στην πρωθυπουργία αντιμετώπισε με επιτυχία την εαρινή επίθεση των Ιταλών (9 Μαρτίου 1941) και είπε το δεύτερο ΟΧΙ, αυτή τη φορά στους Γερμανούς (6 Απριλίου 1941), όταν ο πρεσβευτής του Γ' Ράιχ στην Ελλάδα Βίκτωρ Έρμπαχ - Σένμπεροχ του επέδωσε τελεσίγραφο για την είσοδο των γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα. Από την ημέρα αυτή, η Ελλάδα άρχισε ένα διμέτωπο αγώνα με τους Ιταλούς και τους Γερμανούς, κερδίζοντας τον θαυμασμό των Συμμάχων.
Όλη αυτή η δύσκολη κατάσταση είχε δημιουργήσει βαρύ φορτίο στους ώμους του Κορυζή, που δεν είχε μεγάλη πείρα στην πολιτική. Σε αυτό το σημείο εστιαζόταν και η κριτική που ασκήθηκε στον βασιλιά για την επιλογή του στην πρωθυπουργία ενός άπειρου άνδρα σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο, όπου έπρεπε να παρθούν αποφάσεις ζωής και θανάτου.
Στις 18 Απριλίου 1941 συγκλήθηκε σύσκεψη στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία» (όπου η έδρα τότε της κυβερνήσεως) για να εκτιμηθεί η πολεμική κατάσταση κι ενώ φαινόταν θέμα ωρών, αν όχι ολίγων ημερών, η διάσπαση του μετώπου από τους Γερμανούς. Ο Κορυζής προσφέρθηκε να παραιτηθεί και είχε μια έντονη συζήτηση με τον βασιλιά. Ξαφνικά σηκώθηκε και αποχώρησε από τη σύσκεψη, αφού πρώτα φίλησε το χέρι του ανώτατου άρχοντα. Κατευθύνθηκε στην οικία του, που βρισκόταν στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας και κλείστηκε στο γραφείο του.
Λίγα λεπτά αργότερα κατέφθασε στο σπίτι του ο διάδοχος Παύλος με εντολή του πατέρα του, ο οποίος είχε αντιληφθεί την παράξενη συμπεριφορά του. Δεν πρόλαβε να χαιρετίσει τη σύζυγό του στο κατώφλι του σπιτιού του και ακούστηκε ο πυροβολισμός του τέλους. Ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Κορυζής είχε αυτοκτονήσει με σφαίρα στην καρδιά, σε ηλικία 56 ετών.
[Πηγή sansimera.gr]
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
                                                                                                      ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ            ΕΔΩ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΕΣΒΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

| Print | PDF 

Στο συνέδριο ''Ενεργειακή Ασφάλεια και Άμυνα'' της 24ης Ιανουαρίου στο Ζάππειο των Αθηνών, είχαμε μια σημαντική αποκάλυψη του Κύπριου πρέσβη στην Αθήνα Ιωσήφ Ιωσήφ: Μέχρι σήμερα έχουν πιστοποιηθεί αποθέματα 1,68 δισ. βαρέλια πετρελαίου και 122 τρισ. κυβικά πόδια φυσικού αερίου στα κυπριακά βυθοτεμάχια. Οι ενδείξεις οδηγούν στο ότι ένα δεύτερο κοίτασμα στα θαλάσσια οικόπεδα 10 και 11 (εμπλοκής της γαλλικής ΤΟΤΑL) πιθανότατα κρύβει μία ποσότητα 1- 4 δισ. βαρελιών. Οι Γάλλοι είναι σίγουροι πως στη συγκεκριμένη περιοχή υπάρχει κοίτασμα, για αυτό ζητάνε να ''τρυπήσουν'' αμέσως μόλις λάβουν την άδεια από την Κύπρο για τη συγκεκριμένη περιοχή, χωρίς πρώτα να προχωρήσουν σε σεισμικές τρισδιάστατες έρευνες (τα γνωστά σεισμικά 3D). Όπως τόνισε στο συνέδριο ο Κύπριος πρέσβης στην Αθήνα, ''...τεράστιας σημασίας θα είναι η δημιουργία υποθαλάσσιου αγωγού ηλεκτρικής ενέργειας ο οποίος θα συνδέει ενεργειακά το τρίγωνο Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ".
Όσο πλησιάζουμε στο σημείο σύνδεσης της κυπριακής με την δυνητική ελλαδική ΑΟΖ, τόσο "πυκνώνουν" τα κοιτάσματα, αλλά μεγενθύνεται και το πρόβλημα ασφάλειας λόγω των τουρκικών διεκδικήσεων. Ο πρεσβευτής της Κύπρου, Ιωσήφ Ιωσήφ,αναλύοντας τις προτεραιότητες που δίνει η Λευκωσία για το αμέσως προσεχές διάστημα, ανέφερε ότι είναι οι εξής:
Α) Ενεργειακή αυτονομία της κυπριακής Δημοκρατίας σε όλα τα στάδια
Β) Ανάδειξη σε περιφερειακό ενεργειακό κέντρο που θα τροφοδοτεί την Ευρώπη
Γ) Διασφάλιση οδών ανεφοδιασμού
Δ) Ενίσχυση φιλίας, οικοδόμησης εμπιστοσύνης για εδραίωση της ασφάλειας ,με άλλες χώρες τις περιοχής

Για να επιτευχθούν τα παραπάνω "οι τρεις ΑΟΖ που συνορεύουν", όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά στο συνέδριο "Ενεργειακή Ασφάλεια και Άμυνα" Ελλάδος-Κύπρου-Ισραήλ, ουσιαστικά θα αποτελέσουν μία ενιαία περιοχή ασφάλειας. Οι θέσεις τόσο του υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Παναγιωτόπουλου, όσο και των πρεσβευτών του Ισραήλ Άριε Μέκελ όσο και της Κύπρου Ιωσήφ Ιωσήφ, δείχνουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Θυμίζουμε πως στο ίδιο συνέδριο κατατέθηκε η πολύ σημαντική κατά την άποψή μας πρόταση του προέδρου του ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α. Σταύρου Καρκαλέτση περί σύστασης ενιαίου ενεργειακού δόγματος Ελλάδος - Κύπρου, πρόταση που ήδη συζητείται ευρέως στο διαδίκτυο και ευρύτερα, έχοντας προσλάβει  ιδιαίτερη προβολή και δημοσιότητα.
ΠΗΓΗ

29 Ιανουαρίου 1941: Πώς και γιατί οι Άγγλοι “έφαγαν” τον Ι. Μεταξά

Αγαπητοί φίλοι και συναγωνισταί
Σαν σήμερα, πριν από 72 χρόνια, έφυγε από την ζωή ο εθνικός κυβερνήτης και πατέρας του «ΟΧΙ», Ι. Μεταξάς. «Πέθανε», γράφει η επίσημη ιστορία. Ωστόσο, εμείς έχουμε βάσιμους λόγους να πιστεύουμε ότι ο Ι. Μεταξάς δολοφονήθηκε και θα στηρίξουμε την πεποίθησή μας αυτή σε αδιάσειστα ιστορικά ντοκουμέντα.
Κατ’ αρχάς, κυκλοφορεί ευρέως ένας μύθος: ότι η καθεστωτική μεταβολή της 4^ης Αυγούστου έγινε με τις ευλογίες των Άγγλων και ότι ο Ι. Μεταξάς, διδαχθείς από την τύχη του Βασιλέως Κωνσταντίνου του Στρατηλάτη κατά τον Α΄ Π.Π., είχε δεσμευθεί ότι θα ταχθεί οπωσδήποτε στο πλευρό της Αγγλίας, στον επικείμενο πόλεμο. Άλλο ένα ψεύδος, μετά από εκείνο που έλεγε ότι ο Μεταξάς ήτο γερμανόφιλος. Ο εθνικός κυβερνήτης δεν ήτο ούτε αγγλόφιλος ούτε γερμανόφιλος! Ήτο Έλλην και το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν η εξυπηρέτησις των εθνικών συμφερόντων. Προς τούτο, λοιπόν, επεδίωξε την αυστηρά ουδετερότητα μόλις ξέσπασε ο Β΄ Π.Π. Όμως, οι πανούργοι Άγγλοι, που επιθυμούσαν διακαώς το άνοιγμα του βαλκανικού μετώπου, δια του πράκτορός των Τσιάνο, και του άφρονος Μουσσολίνι, κατόρθωσαν να βάλουν την Ελλάδα στο σφαγείο. Κατά πόσον οι Άγγλοι ευνοούσαν την 4^η Αυγούστου; Ας μας απαντήσουν τα ιστορικά ντοκουμέντα.
Σε έκθεση του Γενικού Προξένου της Αγγλίας στην Θεσσαλονίκη, Χόουλ, προς το Λονδίνο, με ημερομηνία αποστολής 21 Δεκεμβρίου 1939, το καθεστώς της 4^ης Αυγούστου περιγράφεται με τα μελανότερα χρώματα: «Έχω επανειλημμένως εφέτος αναφερθεί στην αντιδημοτικότητα του παρόντος καθεστώτος: τον Φεβρουάριο, σε έκθεσίν μου για την επίσκεψιν του Βασιλέως και του κ. Μεταξά, ανέφερα τις ελπίδες ότι η Αυτού Μεγαλειότης είτε θα απέλυε τον πρωθυπουργόν του, είτε θα τον υποχρέωνε τουλάχιστον να εμπιστευθεί υπουργεία σε άλλες προσωπικότητες … Δύναται να υποστηριχθεί ότι η σταθερότης του καθεστώτος είναι ίσως περισσότερο φαινομενική παρά πραγματική και ότι, εν πάση περιπτώσει το καθεστώς δεν είναι φιλικό προς την Μεγάλη Βρετανία… Ενδείξεις των αισθημάτων του καθεστώτος έχουν πολλαπλασιασθή εφέτος παρά τις επαναλαμβανόμενες επίσημες διαβεβαιώσεις φιλίας: Η απόλυσις του κ. Τσουδερού λόγω των σχέσεών του με Βρετανούς, η διάλυσις των Προσκόπων με τις βρετανικές παραδόσεις των, η φίμωσις του κοινού στους κινηματογράφους για να αποτραπεί η εκδήλωσις αντιγερμανικών αισθημάτων, η επιβολή μιας δήθεν ουδετερότητος επί του τύπου, η οποία ερμηνεύεται με επανειλημμένα τηλεφωνήματα προς την κατεύθυνσιν της προβολής γερμανικού υλικού, η επιμονή να μην διανέμωμεν εμείς μετεγγραφές των ραδιοφωνικών ειδήσεων εν συνδυασμώ προς την συγκατάνευσιν προς τας χονδροειδεστέρας μορφάς γερμανικής προπαγάνδας, ο διορισμός ή η διατήρησις γερμανοφίλων υπαλλήλων σε κάθε υπηρεσίαν της διοικήσεως και, τουλάχιστον στην Θεσσαλονίκη, μια αποφασιστική προσπάθεια της Υπηρεσίας Αλλοδαπών να παρεμποδίσει Άγγλους εμπόρους σε ανταλλαγές» (πηγή: «Τα μυστικά αρχεία του Φόρεϊν Όφφις», σελ. 10-11). Ωστόσο, οι Άγγλοι δεν κινήθηκαν για να πετύχουν την ανατροπή του Ι. Μεταξά, είτε γιατί δεν μπορούσαν να την επιτύχουν, είτε γιατί δεν υπήρχαν πολιτικοί της προκοπής για να στηριχτούν πάνω τους και φοβόντουσαν ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Αλλά, από την αρχή ακόμη του πολέμου, φοβούμενοι ότι ο Ι. Μεταξάς δεν θα τους έκανε το χατίρι να μετατρέψει την Ελλάδα σε συμμαχική βάση («Η Ελλάς είναι προορισμένη να γίνει συμμαχική βάσις» πηγή: ό. π., σελ. 11) αποφάσισαν να τελειώσουν τον Ι. Μεταξά με κάθε τρόπο. Μάλιστα, είχαν ουσιαστικά προαναγγείλει έναν ολόκληρο χρόνο πριν την κυβερνητική μεταβολή στην Ελλάδα, την οποία θεωρούσαν επικείμενη, προφανώς όμως δεν είχαν καταλήξει στον τρόπο που θα γινόταν αυτή: «Την 20^η Ιανουαρίου 1940 ο πρεσβευτής Πάλαιρετ γράφει στον Λόρδο Χάλιφαξ για τις φήμες περί πτώσεως του Μεταξά και αναφέρει τους πιθανούς του διαδόχους: Λαμβάνω την τιμήν να αναφέρω ότι επίμονες φήμες έχουν προσφάτως κυκλοφορήσει ως προς την επικείμενη κυβερνητική μεταβολή στην Ελλάδα…» (πηγή: «Τα μυστικά αρχεία του Φόρεϊν Όφφις», σελ. 29). Οι φήμες, στις οποίες αναφέρεται με διπλωματική γλώσσα ο Βρετανός πρέσβης, είναι πιθανόν να προήλθαν από τυχαία διαρροή του σχεδίου ή από σκόπιμη διαρροή των ίδιων των Βρετανών, ώστε να προκαλέσουν φυγόκεντρες τάσεις μεταξύ των φιλοδοξούντων να διαδεχθούν τον εθνικό κυβερνήτη («Διαίρει και βασίλευε»)! Συνεχίζει, ένα μήνα αργότερα, ο Άγγλος στρατιωτικός ακόλουθος στην Αθήνα, αντισυνταγματάρχης Μπλαντ: «Μια μεταβολή του καθεστώτος θα ηδύνατο να λάβη χώραν κατά δύο τρόπους: Θα ημπορούσε να διευρυνθεί το παρόν καθεστώς, ώστε να καταστεί δυνατή μια περισσότερο αντιπροσωπευτική κυβέρνησις. Εγώ ο ίδιος δεν νομίζω τούτο δυνατόν, εφ’ όσον ο στρατηγός Μεταξάς θα ήταν απρόθυμος να εγκαταλείψει την εξουσίαν του ή να χαλαρώσει το εθνικοσοσιαλιστικόν πρόγραμμά του. Ίσως η Αυτού Μεγαλειότης θα ημπορούσε να χειριστεί τα πράγματα  με μίαν προσωπική και πατριωτικήν έκκλησιν σε στιγμήν κρίσεως …» (πηγή: ό.π., σελ. 37).
Ο μόνος Άγγλος ο οποίος ήταν φιλικά διακείμενος προς τον Ι. Μεταξά, ήτο ο πρέσβης Πάλαιρετ, ο οποίος διαδέχθηκε τον σφόδρα αντιμεταξικό Ουάτερλόου, τον Ιούνιο του 1939. Προφανώς, οι προϊστάμενοί του τον έστειλαν στην Ελλάδα με εντολή να υποστηρίζει φανερά τον Ι. Μεταξά, ώστε να τον καθησυχάσει για τις βρετανικές προθέσεις. Ο Πάλαιρετ δεν κατάλαβε το παιχνίδι που παιζόταν εις βάρος της Ελλάδος και προωθούσε ειλικρινώς τις ελληνικές θέσεις στο Λονδίνο, δια συνεχών αναφορών του. Μέχρι που οι παράγοντες του Φόρεϊν Όφις εκνευρίστηκαν και του έστειλαν το μήνυμα να μην ανακατεύεται διότι: «δεν αντιλαμβάνεται ποια ήταν πραγματικά η πολιτική της κυβέρνησης έναντι της Ελλάδος» (πηγή: «Βρετανική πολιτική και προπαγάνδα στον ελληνοϊταλικό πόλεμο», Μαρίνας Πετράκη, εκδόσεις Πατάκη). 
Στις 19 Νοεμβρίου, έλαβε χώρα συνάντηση Χίτλερ-Τσιάνο, με θέμα τις εξελίξεις στα Βαλκάνια. Ιδού πως την περιγράφει ο ίδιος ο Τσιάνο, στο Ημερολόγιό του: «Η ατμόσφαιρα είναι πολύ βαριά. Ο Χίτλερ δεν με αφήνει ούτε να μιλήσω». Οι συνεχείς ήττες προβληματίζουν τον Μουσσολίνι, ο οποίος στις 4 Δεκεμβρίου πληροφορεί τον Τσιάνο ότι «δεν απομένει τίποτα άλλο παρά να ζητήσουμε ανακωχή μέσω του Χίτλερ». Ο Τσιάνο του απαντά: «Προτιμώ να αυτοπυροβοληθώ παρά να τηλεφωνήσω στον Ρίμπεντροπ» και τον πείθει ότι υπάρχουν περιθώρια αλλαγής της καταστάσεως στο μέτωπο. Ο Μουσσολίνι πείθεται και συνεχίζει την πορεία προς τον όλεθρο.
Όμως, οι Γερμανοί δεν μπορούν να περιμένουν και χωρίς να μπουν στον κόπο να ενημερώσουν τους Ιταλούς αρχίζουν επαφές με την κυβέρνηση Μεταξά, μέσω τρίτων, φιλικώς διακειμένων προς αυτούς διπλωματών. Η γερμανική πρόταση ήταν σαφής και χωρίς πονηριές και υστεροβουλίες: η Ελλάς μπορούσε να κρατήσει τα εδάφη της Βορείου Ηπείρου, τα οποία είχε απελευθερώσει ο στρατός μας και να παραμείνει αυστηρώς ουδετέρα μέχρι το τέλος του πολέμου. Επρόκειτο για μια μοναδική ευκαιρία για την Ελλάδα, να βγει εγκαίρως απ’ τον πόλεμο αλώβητη, νικήτρια και εδαφικώς μεγαλυτέρα, αλλά και να αποφύγει τα δεινά που ακολούθησαν (γερμανική εισβολή, κατοχή, κομμουνιστική ανταρσία, συμμοριτοπόλεμο). Ο Ι. Μεταξάς, όμως, δεν βιαζόταν. Κωλυσιεργούσε την επίτευξη της οριστικής συμφωνίας, γιατί ο ελληνικός στρατός προήλαυνε συνεχώς και καταλάμβανε νέα εδάφη, γεγονός που στην τελική συμφωνία θα εξησφάλιζε περισσότερα εδαφικά οφέλη για την Ελλάδα. Μόλις θα επικρατούσε στασιμότητα στο μέτωπο, τότε θα υπέγραφε την συμφωνία!
Οι Άγγλοι, όμως, πληροφορούνται τα καθέκαστα και σπεύδουν να προλάβουν το κακό. Έτσι, στις 13 Ιανουαρίου καταφθάνει στην Αθήνα ο Άγγλος απεσταλμένος Ουέιβελ, ο οποίος προσπαθεί να δώσει κίνητρα στην Ελλάδα για να συνεχίσει να πολεμά, αλλά και να την παγιδεύσει, ώστε να προκληθούν οι Γερμανοί και να επέμβουν: υπόσχεται την αποστολή βρετανικού εκστρατευτικού σώματος στην Ελλάδα, γενικώς και αορίστως, χωρίς να δεσμεύεται για τον ακριβή αριθμό των δυνάμεων, ούτε και για τα εφόδιά τους. Ο Ι. Μεταξάς, αντιλαμβάνεται την παγίδα και στις 18 Ιανουαρίου αποστέλλει στην βρετανική κυβέρνηση διακοίνωση, με την οποία αρνείται ουσιαστικώς την προσφερομένη «βοήθεια»:

Διακοίνωσις του Έλληνος Πρωθυπουργού Ι. Μεταξά προς την Βρετανικήν Κυβέρνησιν 18 Ιανουαρίου 1941:

“Είμεθα αποφασισμένοι να αντιμετωπίσωμεν καθ’ οιονδήποτε τρόπον και με οιασδήποτε θυσίας ενδεχομένην γερμανικήν επίθεσιν, αλλ’ ουδόλως επιθυμούμεν να την παροκαλέσωμεν, εκτός εάν η Μεγάλη Βρετανία θα ηδύνατο να μας παράσχη εις Μακεδονίαν την απαιτουμένην βοήθειαν. Εξεθέσαμεν δια μακρών εις τον στρατηγόν Ουέιβελ ποια θα έπρεπε να είναι η έκτασις της βοηθείας αυτής. Η προσφερομένη βοήθεια (24 πυροβόλα εκστρατείας, 12 βαρέα πυροβόλα, περί τα 40 αντιαεροπορικά πυροβόλα, 24 αντιαρματικά πυροβόλα και 65 άρματα μεσαία και ελαφρά) είναι απολύτως ανεπαρκής, ασχέτως και της πλήρους απουσίας δυνάμεων πεζικού. Συνεπώς, ενώ η μεταφορά της δυνάμεως ταύτης εις Μακεδονίαν θα απετέλει πρόκλησιν, η οποία θα επέφερε την άμεσον επίθεσιν εναντίον μας των Γερμανών και πιθανώς και των Βουλγάρων, η ανεπάρκεια της δυνάμεως αυτής θα καθίστα ασφαλή την αποτυχίαν της αντιστάσεώς μας. Επί πλέον, μας εδηλώθη κατηγορηματικώς ότι η Γιουγκοσλαυϊα, διατεθειμένη σήμερον να αμυνθή κατά ενδεχομένης διαβάσεως του γερμανικού στρατού δια του εδάφους της, θα απέσυρε την διαβεβαίωσιν ταύτην εις περίπτωσιν γερμανικής επιθέσεως προκαλουμένης υπό της αποστολής βρετανικών στρατευμάτων εις Μακεδονίαν…».

Την επομένη κιόλας ημέρα ασθενεί αιφνιδίως (από αμυγδαλίτιδα!!!) και μετά από 10 ημέρες πεθαίνει, μετά από ένεση που του έκανε Άγγλος γιατρός, όπως λέγεται. Είναι πλέον σίγουρο, ότι οι Άγγλοι «έφαγαν» τον Ι. Μεταξά: «Αν είχαμε τον Μεταξά σε νοσοκομείο, τρίτη θέση, θα ζούσε», έλεγε ο στενός του συνεργάτης Κων/νος Μανιαδάκης.

Την ίδια άποψη εκφράζουν και σημαντικοί ιστορικοί, όπως ο έγκριτος Ντέϊβιντ Ίρβινγκ, στο βιβλίο του «Ο Πόλεμος του Χίτλερ»:
«Δυο εβδομάδες αργότερα, ο βασιλιάς Βόρις έπεσε άρρωστος από μια ξαφνική, μυστηριώδη ασθένεια. Ο Γερμανός αεροπορικός ακόλουθος στην Σόφια διέθεσε αμέσως αεροπορικό μεταφορικό μέσο, στις 24 Αυγούστου, για να έρθει να δει τον βασιλιά ο Γερμανός γιατρός του, dr. Seitz. Ο γιατρός, ωστόσο, ανέφερε ότι ο βασιλιάς πέθαινε. Στην αρχή είχε διαγνώσει πάθηση της χοληδόχου κύστης, και τότε ο Χίτλερ έστειλε τον πιο σπουδαίο γιατρό του Ράιχ, τον καθηγητή Hans Eppinger, από την Βιέννη για να βοηθήσει. Παρουσιάστηκαν όμως κάποιες επιπλοκές και τότε, ο διάσημος νευρολόγος καθηγητής Maximilian de Crinis έφτασε αεροπορικώς από το Βερολίνο στις 28 του μηνός. Αλλά στις 4.20’ μ.μ. ο βασιλιάς πέθανε. Η Ιταλίδα σύζυγος του βασιλιά, Giovanna, δεν επέτρεψε να γίνει αυτοψία, αλλά ο Eppinger παρατήρησε ότι τα κάτω άκρα του βασιλιά είχαν μαυρίσει, κάτι που το είχε δει μόνον μια φορά πριν, όταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Ιωάννης Μεταξάς είχε δηλητηριαστεί, τον Ιανουάριο του 1941. Με την επιστροφή των Γερμανών γιατρών, ο Χίτλερ έδωσε εντολή στον Υπουργό του της Δικαιοσύνης να τους απαλλάξει από τον όρκο του απόρρητου και να τους ανακρίνει. Και οι δύο αποφάνθηκαν ομόφωνα ότι αιτία του θανάτου ήταν ένα δηλητήριο εξωτικού φιδιού. Ήταν ένας χαρακτηριστικός «βαλκανικός θάνατος», όπως είπε ο Eppinger».
Επίσης, στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγει εμμέσως πλην σαφώς και ο επίσης έγκριτος, Ρεμόν Καρτιέ, στην «Ιστορία του Β΄ Π.Π.), βασιζόμενος στο κλασσικό αστυνομικό ερώτημα «Τις ωφελείται;»: «Στις 29 Ιανουαρίου ο «Έλλην Μόλτκε», ο γερμανόφιλος που δεν είχε πάψει ποτέ να ελπίζει σε μια γερμανική μεσολάβηση, ο δραστήριος δικτάτορας Μεταξάς πεθαίνει. Ο Τσώρτσιλ βλέπει σ’ αυτόν τον θάνατο την άρση του κυριοτέρου εμποδίου, που εμπόδιζε την πραγματοποίηση του βαλκανικού σχεδίου του».
Ολοκληρώνοντας, αξίζει να τονίσουμε, ότι η απώλεια του Ι. Μεταξά προκάλεσε μεγάλη θλίψη στον ελληνικό λαό. Αναφέρει σχετικώς ο Μίκης Θεοδωράκης (ο γνωστός) στην «Καθημερινή» της 29/10/2006: «Ο θάνατος του Μεταξά ήταν ένα μεγάλο σοκ. Στην Τρίπολη, πρέπει να σου πω ότι έγιναν μνημόσυνα σε διάφορες εκκλησίες. Κι εμείς πήγαμε σε μια εκκλησία, όχι στη μητρόπολη, σε μια άλλη, πιο μικρή. Την ώρα λοιπόν του μνημοσύνου, ο κόσμος έκλαιγε τόσο γοερά, ώστε από τη μία εκκλησία στην άλλη άκουγες τα κλάματα. Έκλαιγε όλη η πόλη για τον Μεταξά». Ο δε Β. Ραφαηλίδης, γνωστός αριστερός συγγραφέας, σημειώνει στο βιβλίο του «Ιστορία του νεοελληνικού κράτους 1830-1974): «Ας μάθουμε επιτέλους να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους και να μην παραποιούμε την ιστορία μας. Ο ελληνικός λαός, στην πλειοψηφία του, αγάπησε τον Μεταξά».
Γ. Δημητρακόπουλος
Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός
Π. Φάληρο - Αθήναι
ΠΗΓΗ

ΠΕΘΑΝΕ Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΤΕΡΤΙΛΗΣ > Ένας πραγματικός Έλληνας, ο άνθρωπος που οργάνωσε τις ειδικές μονάδες της ΕΛΔΥΚ - ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΚΟΦΑΓΟΣ...!

Ο στρατηγός Ν. Ντερτιλής πολέμησε ως ταγματάρχης στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις των τουρκικών θυλάκων το 1963-64 στην Κύπρο και κατέλαβε με ελάχιστους άνδρες, σε επίθεση εφ’όπλου λόγχης, το τουρκοκυπριακό προγεφύρωμα της Μασούρας αφήνοντας πίσω του δεκάδες Τούρκους πράκτορες και τουρκοκύπριους εξτρεμιστές, νεκρούς..

Στην κατοχή, αξιωματικός του Στρατού, γιος αντιστρατήγου, σε ηλικία 21 ετών, ο Ν.Ντερτιλής, μετέχει ενεργά στην εθνική αντίσταση, συλλαμβάνεται και κρατείται από τους Γερμανούς στο Χαϊδάρι.

Δραπετεύει και εντάσσεται στις εθνικές αντιστασιακές οργανώσεις. Από το 1946, παίρνει μέρος σε πολλές μάχες του ανταρτοπολέμου, υπηρετώντας στις ειδικές δυνάμεις του Στρατού.
Το 1950 γίνεται εκπαιδευτής στη Σχολή Ευελπίδων, λίγο αργότερα, δηλώνει ότι επιθυμεί εθελοντικά να μεταβεί με το Εκστρατευτικό Σώμα στην Κορέα, όπου παρασημοφορείται για την ανδρεία του. Το 1964, ενώ οι Τούρκοι έχουν αρχίσει να δημιουργούν προβλήματα στην Κύπρο μεταβαίνει εθελοντικά, πάλι με ψεύτικο διαβατήριο ως ταχματάρχης, πλέον στο νησί και οργανώνει τις ειδικές μονάδες της ΕΛΔΥΚ.Στην κρίσιμη μάχη της Μασούρας (φωτό της μονάδας του Ντερτιλή μετά την μάχη) και ενώ οι Τούρκοι απειλούν να βομβαρδίσουν το νησί, υπό τις διαταγές του στρατηγού Γρίβα ο ταγματάρχης Ντερτιλής, επιτίθεται “εφ’όπλου λόγχης¨και την ιαχή “Αέρα” σε ένα οχυρωμένο από Τουρκοκύπριους και Τούρκους, χωριό καταπάνω στα τουρκικά πολυβόλα σκορπίζοντας τον θάνατο. Λόγω της ανατίναξης ολόκληρων τουρκικών σπιτιών, υπήρξαν και σημαντικές απώλειες θεωρούμενων ως “αμάχων”.
Ο Γρίβας φοβούμενος τουρκικά αντίποινα του ζητά από τον ασύρματο να παύσει την επίθεση. Ο Ντερτιλής εκνευρισμένος πυροβολεί τον ασύρματο! Η επίθεση συνεχίζεται, στην περιοχή δεν μένει ούτε “τουρκικό ρουθούνι”, ο Αντικειμενικός Σκοπός επιτυγχάνει και οι Τούρκοι κατατροπώνονται.
Το 1966, ενώ υπηρετεί στο 16ο Σύνταγμα στη Νιγρίτα Σερρών, μυείται από τους μελλοντικούς κινηματίες στο επερχόμενο κίνημα-πραξικόπημα.
Συμμετέχει ενεργά στην κατάληψη της εξουσίας από τους αξιωματικούς το βράδυ της 21ης Απριλίου.
Ουσιαστικά με μια χούφτα άνδρες εφαρμόζοντας ένα σχέδιο που από τότε διδάσκεται σε διάφορες στρατιωτικές σχολές του κόσμου (για την ακρίβεια διδάσκεται η αντιμετώπισή του από τις κυβερνήσεις αφού θεωρήθηκε ιδιαίτερα ευφυές και αποτελεσματικό για την ανατροπή δημοκρατικών κυβερνήσεων) ελέγχει με ένα (!) Μηχανοκίνητο Τάγμα το σύνολο του κεντρικού κρατικού μηχανισμού.
Ο τρόπος με τον οποίο «κατέλαβε» μία σειρά από δημόσια κτίρια της Αθήνας, τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου, ήταν από τα επιτεύγματα για τα οποία επαιρόταν και εκ του λόγου αυτού δεν συγχωρήθηκε ποτέ από την Δημοκρατία. «Τους έπιασα στον ύπνο με πολύ λίγους αλλά αποφασισμένους άνδρες και ένα σχέδιο που εφαρμόστηκε με αποφασιστικότητα», έλεγε.
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, ο Ντερτιλής θα βγει με το μηχανοκίνητο τάγμα που διοικούσε στην Αγία Παρασκευή για να «ελέγξει 28 στόχους… Τέσσερις παρά δέκα το πρωί είχε τελειώσει η επιχείρηση… ο αιφνιδιασμός είχε πετύχει».
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ο Ντερτιλής παρέμεινε στρατιώτης, ουδέποτε ασχολήθηκε με την διοίκηση της χώρας, ελάμβανε τον μισθό του και μόνο αυτόν και το 1973 που τα στελέχη του Στρατού ελάμβαναν ομόλογα πενταετούς λήξης (πληρώθηκαν το 1978) αντί για μισθό, κάθε τρίτο μήνα, λόγω έλελιψης ρευστότητας που είχε προκαλέσει η οικονομική κρίση απόρροια της διεθνούς πετρελαϊκής κρίση, έτρωγε στον στρατώνα για να μην στερείται το σπίτι του από το φαγητό που θα κατανάλωνε ο ίδιος.
Πήρε μέρος στα γεγονότα του Πολυτεχνείουκαι υπό αυτή την ιδιότητά του αν και εν συνεχεία δεν συμφώνησε με την κατάληψη της εξουσίας από τον “αόρατο δικτάτορα” Δ.Ιωαννίδη και αποστασιοποιήθηκε από το καθεστώς που προέκυψε από την ανατροπή του Γ.Παπαδόπουλου.
Στις 30 Δεκεμβρίου του 1975 και μετά από ακροαματική διαδικασία διόμισυ μηνών και διάσκεψη 6 ημερών ενώπιον του πενταμελούς εφετείου Αθηνών, εκδόθηκε η απόφαση του δικαστηρίου το οποίο κήρυξε ένοχους τους 20 από τους 32 κατηγορούμενους, ενώ αθώωσε άλλους 12.
Ο ίδιος, Νικόλαος Ντερτιλής (αποστρατεύθηκε ταξίαρχος, αλλά αυτοδίκαια λαμβάνει τον βαθμό του υποστρατήγου), καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη και διαρκή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για συμμετοχή στην ανθρωποκτονία από πρόθεση του φοιτητή Μυρογιάννη.
Βάση του «αυτόπτη μάρτυρα», το συμβάν έγινε τα ξημερώματα στης 17ης ή 18ης Νοέμβριου στην οδό Πατησίων με νεκρό τον Μιχάλη Μυρογιάννη.
Τα επίσημα μεταπολιτευτικά πορίσματα όμως δεν συμφωνούν με τον «οδηγό αυτόπτη μάρτυρα» σε τίποτα, ήτοι δεν συμφωνεί καμία αναφορά στην όλη υπόθεση και όλες αντιφάσκουν μεταξύ τους…
Στο πόρισμα Σαμπάνη - http://www.apoellas.com/epeteiaka/polytexnio.php - δεν υπάρχει πουθενά το όνομα Μυρογιάννης, αλλά το πλησιέστερο όνομα είναι ένας Μαυρογιάννης ο οποίος βάση πορίσματος σκοτώθηκε τη 18η Νοεμβρίου ενώ αλλού πάλι διαβάζουμε ότι ο οδηγός έκανε λόγο για την 17ην Νοέμβριου (http://amartolo.blogspot.com/2010/11/171173.html ). Άρα εδώ δεν συμφωνούν ούτε οι ίδιοι. Ο υποτιθέμενος φόνος έγινε λέει ο «αυτόπτης μάρτυρας» στην οδό Πατησίων ενώ τα δυο πορίσματα Σαμπάνη και Τσεβά λένε άλλα:1. Πόρισμα Τσεβά. 14) Μιχαήλ Μαυρογιάννης, ετών 19, εφονεύθη εις την οδόν Κορνεάδου.
2. Πόρισμα Σαμπάνη. 8 ) ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ Μιχαήλ, 19 ετών, Κατοικία: Ασημ. Φωτήλα 8 Ιλίσια. Χώρος ένθα εφονεύθη: Καρνεάδου
Η οδός βρίσκετε στο Κολωνάκι και ουδεμία σχέση με Πολυτεχνείο έχει!
Ο οδηγός δηλώνει ότι πήρε τον Ντερτιλή το μεσημέρι της 18ης Νοεμβρίου από την «ΑΣΔΕΝ» και τον μετέφερε στο Πολυτεχνείο! Ενώ έχει καταγραφεί από τα βιβλία πύλης εισόδου ότι ο Ν,Ντερτιλής στις 11:15 είχε επιστρέψει από το Πολυτεχνείο στην «ΑΣΔΕΝ».
Εν πάση περιπτώσει ο Ν.Ντερτιλής είναι ένας άνθρωπος μιας άλλης εποχής. Μιας εποχής που σκληροί αξιωματικοί (να πούμε ότι στην Κύπρο στην επιχείρηση της Μασούρας υπήρξαν σημαντικές απώλειες σε Τουρκοκύπριους αμάχους…), είχαν αναλάβει τις τύχες της χώρας,σκεπτόμενοι μεν εθνικά, αλλά και ενεργούντες με κώδικες μιας άλλης εποχής που είχε παρέλθει ανεπιστρεπτί και ήθελε η λόγχη να αντικατασταθεί από τα ΜΜΕ…

greeknation.blogspot.gr

ΠΗΓΗ
ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ

Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ & ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΑΘΗ

| Print | PDF 

του Σάββα Καλεντερίδη*
Έχουμε αναφερθεί στα ζητήματα που προκύπτουν από την παράνομη και αποσταθεροποιητική δράση του γενικού προξενείου της Τουρκίας στην Κομοτηνή, που συντονίζεται από την πρεσβεία της Τουρκίας στην Αθήνα, αλλά και απευθείας από το ΤΥΠΕΞ, την τουρκική κυβέρνηση, την τουρκική προεδρεία της δημοκρατίας και το τουρκικό γενικό επιτελείο. Αποτελεί μείζονα εθνικό στόχο για την Τουρκία η μετατροπή της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, και εσχάτως στη Ρόδο και την Κω, σε στρατηγικό όπλο πίεσης και αποσταθεροποίησης της Ελλάδας όποτε αυτό χρειαστεί ! Η εγκληματική αμέλεια και τα απίστευτα απανωτά και συνεχιζόμενα λάθη των ελληνικών κυβερνήσεων και των εκλεγμένων (βουλευτών, νομαρχών, δημάρχων, περιφερειαρχών κ.λπ.) στις εν λόγω περιοχές, όσον αφορά την αντιμετώπιση του θέματος, δημιούργησαν μια κατάσταση που, εκτός του ότι είναι δύσκολο να ανατραπεί και να αντιμετωπιστεί, έχει δημιουργήσει την εντύπωση του «κεκτημένου» στην Άγκυρα.
Η οποία Άγκυρα φαίνεται αποφασισμένη να παραβιάσει κάθε έννοια σεβασμού της λειτουργίας ενός ανεξάρτητου κράτους και να αναμειχθεί στα εσωτερικά της Ελλάδος.
Όταν παραμονές της ψήφισης της τροπολογίας για τον διορισμό ιεροδιδασκάλων στα δημόσια σχολεία της Ελλάδας κυκλοφόρησαν στον Τύπο και τα ΜΜΕ δημοσιογραφικές πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες ο γενικός πρόξενος της Τουρκίας στην Κομοτηνή, σε σύσκεψη που είχε με μέλη της «Συμβουλευτικής», βουλευτές και πολιτευτές της μειονότητας, τους επέπληξε γιατί δεν τον ενημέρωσαν εγκαίρως για την τροπολογία και τους ζήτησε να ασκήσουν πιέσεις στα κόμματά τους ώστε να αποσυρθεί, απειλώντας ακόμα και με ανεξαρτητοποίηση, εκτιμήσαμε ότι ίσως οι πληροφορίες αυτές είχαν μια δόση υπερβολής. Επίσης, θεωρήσαμε ότι είναι αδύνατον να έχει δόση αλήθειας η δήλωση που του αποδόθηκε, σύμφωνα με την οποία είπε στην εν λόγω σύσκεψη ότι «όσο ζω εγώ δεν πρόκειται να περάσει αυτή η τροπολογία».
Και είχαμε αυτή την προσέγγιση γιατί θεωρήσαμε ότι είναι αδύνατον ένας διπλωμάτης να αναμειγνύεται με αυτόν τον απροκάλυπτο τρόπο στα εσωτερικά της χώρας που τον φιλοξενεί, και στην ουσία να διατάσσει βουλευτές μιας άλλης χώρας να δράσουν αποσταθεροποιητικά μέσα στο Κοινοβούλιο, επ’ ωφελεία μιας άλλης χώρας, πράξη που αποτελεί τον ορισμό της εσχάτης προδοσίας! Ένας επιπλέον λόγος ήταν το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος διπλωμάτης, μόλις πριν από μερικούς μήνες «έφαγε κίτρινη κάρτα», δηλαδή έγινε αιτία επίδοσης διπλωματικής νότας στην τουρκική πρεσβεία από το ελληνικό ΥΠΕΞ, «λόγω της απαράδεκτης ανάμειξής του σε διαμάχη ιδιωτών», όπως επέλεξαν να χαρακτηρίσουν οι Έλληνες διπλωμάτες καραμπινάτη παράνομη πράξη του, και εννοούμε την άσκηση τρομοκρατίας σε Έλληνα πολίτη που δεν δέχτηκε να συμπεριληφθεί στα κυκλώματα των παρακρατικών και παραστρατιωτικών μηχανισμών που εγκαθιστά στο τουρκικό κράτος στη Θράκη, υπό το κάλυμμα της ισλαμικής θρησκείας και της μειονοτικής εκπαίδευσης.
Τότε επικρίναμε δημόσια τον τρόπο με τον οποίο χαρακτηρίστηκε η αποκάλυψη της παρακρατικής δράσης του ίδιου του προξένου στο συγκεκριμένο διάβημα από το ελληνικό ΥΠΕΞ και δεχτήκαμε κριτική από φίλους διπλωμάτες, οι οποίοι θεώρησαν ικανοποιητική αντίδραση το συγκεκριμένο διάβημα. Οι εξελίξεις όμως διέψευσαν τους υποστηρικτές αυτής της άποψης, αλλά κι εμάς, που δεν πιστεύαμε ότι έπειτα από όλα αυτά θα μπορούσαν η τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα και το προξενείο στην Κομοτηνή να συνεχίζουν τον ίδιο «αμανέ», δηλαδή να αναμειγνύονται απροκάλυπτα και ανερυθρίαστα στα εσωτερικά της πατρίδας μας.
Και δυστυχώς η διάψευση ήταν πολλαπλή, αφού το τουρκικό κράτος ανερυθρίαστα επενέβη στα εσωτερικά της χώρας μας σε επίπεδο κομμάτων, Βουλής, του εδώ πρέσβη αλλά και του ίδιου του τουρκικού ΥΠΕΞ, που εξέδωσε απαράδεκτη ανακοίνωση για την ψήφιση της τροπολογίας. Και ενώ η Ελλάδα σπαράσσεται από σοβαρά εσωτερικά προβλήματα που απειλούν την πολιτική σταθερότητα και την πορεία της χώρας προς την έξοδο από την κρίση, ας προσπαθήσουμε να αναλύσουμε με απόλυτη ψυχραιμία τις παρεμβάσεις που έκανε η Τουρκία σε μια εσωτερική υπόθεση της πατρίδας μας, αποδεικνύοντας ότι δεν απέκτησε τη δυνατότητα να ασκεί επιρροή μόνο στους μουσουλμάνους Έλληνες πολίτες, αλλά και στα ίδια τα κόμματα που εκπροσωπούνται στο ελληνικό Κοινοβούλιο.
ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ                                                                                                         ΕΔΩ

Περί Ισλάμ, παράδοσης και Ιερού Πολέμου

Απανθίσματα από την σκέψη του Ιουλίου Έβολα

Περί τζιχάντ [*] και ιερού πολέμου 

Στην ισλαμική παράδοση γίνεται διάκριση μεταξύ δύο ιερών πολέμων, του «μεγαλύτερου ιερού πολέμου» (ελ τζιχάντουλ ακμπάρ) και του «μικρότερου ιερού πολέμου» (ελ τζιχάντουλ ασγκάρ). Η διάκριση αυτή προέρχεται από ένα ρητό (χαντίθ) του Προφήτη, ο οποίος στο δρόμο της επιστροφής από μια στρατιωτική εκστρατεία, δήλωσε: «Έχετε επιστρέψει από έναν μικρότερο ιερό πόλεμο σ’ έναν μεγάλο ιερό πόλεμο». [1]
Ο μεγαλύτερος ιερός πόλεμος είναι εσωτερικής και πνευματικής φύσης. Ο άλλος, είναι ο υλικός πόλεμος που διεξάγεται εξωτερικά, εναντίον ενός εχθρικού πληθυσμού, με την συγκεκριμένη πρόθεση να φέρει τους «άπιστους» πληθυσμούς υπό την εξουσία  του «Νόμου του Θεού» (αλ Ισλάμ). Ωστόσον η σχέση μεταξύ του «μεγαλύτερου» και του «μικρότερου ιερού πολέμου», αντανακλά την σχέση μεταξύ της ψυχής και του σώματος, Προκειμένου να γίνει κατανοητός ο ηρωικός ασκητισμός ή «μονοπάτι της δράσης», είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε την κατάσταση στην οποία συγχωνεύονται οι  δύο δρόμοι, του «μικρότερου ιερού πολέμου» που γίνεται το μέσον δια του οποίου διενεργείται ένας «μεγαλύτερος ιερός πόλεμος» και το αντίστροφο : τον «μικρό ιερό πόλεμο», τον εξωτερικό, που γίνεται καθίσταται σχεδόν μια τελετουργική πράξη η οποία εκφράζει και καταμαρτυρεί την πραγματικότητα του πρώτου.
Αρχικά, το ορθόδοξο Ισλάμ συνέλαβε μια μοναδική μορφή ασκητισμού : αυτήν που είναι συνδεδεμένη με τον τζιχάντ ή «ιερό πόλεμο».
Ο «μεγαλύτερος ιερός πόλεμος» είναι ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στους εχθρούς που φέρει μέσα του. Πιο συγκεκριμένα, είναι ο αγώνας της ανώτατης αρχής του ανθρώπου ενάντια σε οτιδήποτε είναι μέσα του απλά ανθρώπινο, ο αγώνας κατά της κατώτερης φύσης του, αλλά κι εναντίον των χαοτικών παρορμήσεων και όλων των ειδών των υλικών προσκολλήσεών του. Αυτό τονίζεται ρητά σ’ ένα κείμενο Άριας πολεμικής σοφίας : «Γνώρισε λοιπόν Αυτόν που βρίσκεται πάνω από την αιτία. Και η ειρήνη του ας σου δώσει ειρήνη. Να είσαι ένας πολεμιστής και να σκοτώσεις την επιθυμία, τον ισχυρό εχθρό της ψυχής.»  («Μπαγκαβάτ Γκίτα»  3,43) [2]
Ο «εχθρός» που μας αντιστέκεται μας κι ο «άπιστος» μέσα μας πρέπει να υποταχθούν και να προσδεθούν με αλυσίδες. Ο εχθρός είναι η ζωώδης επιθυμία και το ένστικτο, η αποδιοργανωμένη πολλαπλότητα των παρορμήσεων, οι περιορισμοί που επιβάλλονται σε μας από έναν φαντασιακό εαυτό, καθώς επίσης και  από τον φόβο, την κακία και την αβεβαιότητα. Αυτή η υποταγή του εχθρού μέσα μας είναι ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί η εσωτερική απελευθέρωση ή η αναγέννησή μας σε μια κατάσταση βαθύτερης εσωτερικής ενότητας και «ειρήνης» - με την εσωτερική και θριαμβική έννοια της λέξης.
Στον κόσμο τού παραδοσιακού πολεμικού ασκητισμού ο «μικρότερος ιερός πόλεμος», δηλαδή, ο εξωτερικός πόλεμος, ενδείκνυται ή ακόμη και ορίζεται ως το μέσον για να εξαπολύσουμε αυτόν τον «μεγαλύτερο ιερό πόλεμο». Έτσι στο Ισλάμ οι εκφράσεις «ιερός πόλεμος» (τζιχάντ) και «δρόμος του Αλλάχ» συχνά χρησιμοποιούνται εναλλακτικά. Σ’ αυτήν την σειρά ιδεών, η δράση εξασκεί την άκαμπτη λειτουργία κι αποστολή μιάς θυσιαστικής κι εξαγνιστικής τελετουργίας. Οι εξωτερικές αντιξοότητες που αντιμετωπίζονται κατά την διάρκεια μιας στρατιωτικής εκστρατείας προκαλούν τον εσωτερικό «εχθρό»  ν’ αναδυθεί και να προβάλλει μια σθεναρή αντίσταση κι’ έναν ικανόν αγώνα, με την μορφή των ζωωδών ενστίκτων της αυτοσυντήρησης, του φόβου, της αδράνειας, της συμπόνιας, ή άλλων παθών. Εκείνοι που εμπλέκονται σε μάχες πρέπει να ξεπεράσουν αυτά τα συναισθήματα από τη στιγμή που εισέρχονται στο πεδίο της μάχης, εάν θέλουν να νικήσουν και να καταβάλλουν τον εξωτερικό εχθρό ή «άπιστο».
Προφανώς ο πνευματικός προσανατολισμός και η «ορθή πρόθεση» (νιγιά), δηλαδή αυτή προς την υπέρβαση (τα σύμβολα που χρησιμοποιούνται για να αναφερθούμε στην υπέρβαση είναι «ουρανός», «παράδεισος», «κήπος του Αλλάχ» και ούτω καθεξής), υποτίθενται ως τα θεμέλια του τζιχάντ, αλλιώς ο πόλεμος χάνει τον ιερό χαρακτήρα του και εκφυλίζεται σε μιαν άγρια υπόθεση, στην οποία ο αληθινός ηρωισμός αντικαθίσταται με απερίσκεπτη εγκατάλειψη κι αυτό που μετράει είναι οι αχαλίνωτες παρορμήσεις της ζωώδους φύσης.
Είναι γραμμένο στο Κοράνιο: «Ας πολεμήσουν στον δρόμο του Αλλάχ εκείνοι που πωλούν την ζωή αυτού του κόσμου για το Εφεξής. Κι όποιος μάχεται στον δρόμο του Αλλάχ και στην συνέχεια σκοτωθεί ή υποτάξει (τον εχθρό), σύντομα θα του Δώσουμε μια μεγάλη ανταμοιβή» (Κοράνιο, 4:76) Η προϋπόθεση σύμφωνα με την οποία έχει θεσπιστεί : «Όταν συναντάτε τους άπιστους στην μάχη, χτυπήστε τον τράχηλό τους. Όταν τους έχετε αποδεκατίσει διεξοδικά, δεσμεύτε τους αιχμαλώτους σταθερά» (Κοράνιο 47:4) ή : «Έτσι μην χαλαρώνετε και μην ζητάτε ειρήνη όταν έχετε το πάνω χέρι κι ο Αλλάχ είναι μαζί σας, και Αυτός θα δεν θα βραδύνει την ανταμοιβή του  για τα έργα σας.» (Κοράνιο 47:37) και ότι : «H ζωή του κόσμου είναι απλά παιχνίδι και περίσπαση»(Κοράνιο 47:37), καθώς και ότι : «Καλείστε να ξοδέψετε στον δρόμο του Αλλάχ, όμως ανάμεσά σας υπάρχουν ακόμη εκείνοι που είναι φιλάργυροι κι όποιος είναι φιλάργυρος είναι φιλάργυρος μόνον για τον εαυτό του» (Κοράνιο 47:38).
Οι δηλώσεις αυτές θα πρέπει να ερμηνεύονται σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ευαγγελικής ρήσης : «ος γαρ αν θέλη την ψυχὴν αυτού σώσαι, απολέσει αυτήν· ος δ’ αν απολέση την ψυχὴν αυτού ένεκεν εμού, ευρήσει αυτήν». [Διότι εκείνος που θέλει να σώσει την ζωή του (αρνούμενος εμένα), θα την χάσει. Όποιος δε θυσιάσει την ζωή του εξ αιτίας εμού (της πίστης του σ’ εμένα), αυτός θα την βρει
(θα κληρονομήσει την μακάρια κι ατελεύτητη ζωή)]. - Κατά  Ματθαίον  (16:25).
Αυτό επιβεβαιώνεται από ένα ακόμη απόσπασμα του Κορανίου: «Γιατί έτσι είναι όταν λέγεται σ’ εσάς : “Πορευθείτε στον σκοπό του Αλλάχ”. Αργοπορείτε οκνηρά  στην γη ; Είστε ευχαριστημένοι με την ζωή αυτού του κόσμου, αντί του Εφεξής ;» (Κοράνιο, 9:38) «Πείτε: Μας περιμένει κάτι να μας συμβεί, εκτός από εκτός από το ένα από τα δύο αριστεία, δηλαδή την νίκη ή το μαρτύριο;»  (Κοράνι, 9: 52).
Ένα άλλο απόσπασμα είναι επίσης αποκαλυπτικό: «Ο πόλεμος  έχει θεσπιστεί για σας, αν κι αυτό σας είναι αποκρουστικό. Ωστόσο, μπορεί ν’ αντιπαθείτε κάτι, ενώ είναι για εσάς καλό και μπορεί ν’ αγαπάτε κάτι, ενώ είναι για εσάς κακό, κι ο Αλλάχ γνωρίζει ενώ εσείς δεν γνωρίζετε.» (Κοράνιο, 2:216). Αυτό το απόσπασμα θα πρέπει επίσης να συνδέεται με το ακόλουθο:
«Είναι ευχαριστημένοι να βρίσκονται μ’ αυτούς που μένουν πίσω, (δηλαδή, μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά, τους ανάπηρους και τους υπέργηρους) κι οι καρδιές τους έχουν σφραγιστεί, αφήνοντάς τους έτσι στερημένους από αντίληψη.
Αλλά ο Απόστολος κι οι πιστοί οι οποίοι είναι μαζί του διενεργούν τζιχάντ με τα υπάρχοντά και τα πρόσωπά τους, και σε τέτοιους  ανήκουν όλες οι ευλογίες, και είναι αυτοί που οι  ευτυχείς επίλεκτοι. Ο Αλλάχ έχει ετοιμάσει γι’ αυτούς κήπους με τρεχούμενα ρυάκια μέσα τους , ώστε να διαμείνουν  σ’ αυτούς [για πάντα]. Αυτή είναι η μεγάλη επιτυχία.» (Κοράνιο, 9:88 - 9:89)
Αυτός ο τόπος «ανάπαυσης» (παράδεισος) συμβολίζει τις υπερατομικές καταστάσεις της ύπαρξης, η υλοποίηση των οποίων δεν περιορίζεται μόνον στα μεταθανάτια, όπως στο ακόλουθο απόσπασμα που αναφέρει τα εξής: «Όσο για εκείνους που σφαγιάστηκαν στον δρόμο του Αλλάχ, Αυτός δεν θα αφήσει τα έργα τους να χαθούν. Αυτός θα τους καθοδηγήσει και θα τακτοποιήσει τις υποθέσεις τους και θα τους υποδεχτεί στον παράδεισο, με τον οποίο τους συνέστησε» Κοράνιο (47:5-7). Στην περίπτωση του πραγματικού θανάτου στην μάχη, διαπιστώνουμε το ισοδύναμο του «Θριαμβικού θανάτου» (Mors triumphalis) που βρίσκεται στις κλασικές παραδόσεις. Αυτοί που έχουν βιώσει τον «μεγαλύτερο ιερό πόλεμο» κατά την διάρκεια του «μικρότερου ιερού πολέμου», έχουν αφυπνίσει μια δύναμη η οποία πιθανότατα θα τους βοηθήσει να ξεπεράσουν την κρίση του θανάτου. Αυτή η δύναμη, αφού τους απελευθέρωσε ήδη από τον «εχθρό» και από τον «άπιστο», θα τους βοηθήσει ν’ αποφύγουν την μοίρα του Άδη. Γι’ αυτόν τον λόγο στην κλασική αρχαιότητα, η ελπίδα του αποθανόντος και η ευσέβεια των συγγενών του, προξενούσαν συχνά την εγχάραξη των εικόνων ηρώων και νικητών επάνω στις επιτύμβιες στήλες. Ωστόσον είναι δυνατόν, να διέλθει από τον θάνατο, καθώς και να κατακτήσει, και να επιτύχει την υπερζωή και ν’ ανέλθει στο «ουράνιο βασίλειο», ενώ ακόμα είναι ζωντανός. [3]

Περί του Ισλάμ και της Παράδοσης

Θ’ αναφερθώ εν συντομία σε μιαν άλλη παράδοση (αν και ξεκίνησε σχετικά πρόσφατα), στο Ισλάμ, το οποίο προέρχεται από τις σημιτικές φυλές και κατάφερε να ξεπεράσει εκείνες τις αρνητικές διακριτικές ιδέες τους. Όπως και στην περίπτωση του ιερατικού Ιουδαϊσμού, το κέντρο του Ισλάμ, επίσης, συνίστατο από τον Νόμο και την Παράδοση, θεωρούμενα ως μορφοποιητική δύναμη, προς την οποία τα αρχέγονα Αραβικά φύλα  παρείχαν ένα αγνότερο και ευγενέστερο ανθρώπινο υλικό, διαμορφωμένο από ένα πολεμικό πνεύμα. Ο ισλαμικός νόμος (σαρία) είναι ένα θεϊκός νόμος, το Κοράνιο, θεωρείται ως ο ίδιος ο λόγος του Θεού (καλάμ Αλλάχ), καθώς επίσης ως ένα μη ανθρώπινο έργο και ένα «άκτιστο βιβλίο» το οποίο υπήρχε στον ουρανό ab aeterno («από την αιωνιότητα», «από αμνημονεύτων ετών»).
Παρά το γεγονός ότι το Ισλάμ θεωρεί τον εαυτό του «θρησκεία του Αβραάμ», ακόμη έως και του σημείου να του αποδίδει την θεμελίωση της Καάμπα (στην οποία βρίσκουμε και πάλι το θέμα του κομβικού «λίθου», ή το σύμβολο του «κέντρου»)[4], είναι ωστόσο, αλήθεια ότι :
(α) Το Ισλάμ διακήρυξε την ανεξαρτησία του τόσον από τον Ιουδαϊσμό όσο και από τον Χριστιανισμό.
(β) Η Καάμπα, με το συμβολισμό της του «κέντρου», είναι μια προ-ισλαμική τοποθεσία κι έχει ακόμα πιο αρχαίες καταβολές, που δεν μπορούν να χρονολογηθούν με ακρίβεια.
(γ) Στην εσωτερική ισλαμική παράδοση, το κύριο σημείο αναφοράς είναι ο αλ-Χίντρ, ένα δημοφιλές πρόσωπο στον ισλαμικό κόσμο, που είναι αντιληπτό ως ανώτερος και πρότερος  των βιβλικών προφητών (Κοράνιο 18:59-81)  [Ο αγγελιαφόρος του Θεού, σύγχρονος του Αβραάμ ή του Μωυσή ή μια διαχρονική θεόσταλτη οντότητα, ο «Πράσινος άνδρας», φερόμενος και ως δάσκαλός των προφητών].
Επίσης το Ισλάμ απορρίπτει ένα θέμα που βρίσκεται στον Ιουδαϊσμό, ενώ στον Χριστιανισμό έγινε το κυρίαρχο δόγμα κι η βάση για το μυστήριο της ενσάρκωσης του Λόγου. Διατηρεί, λογικά εξασθενημένο, τον μύθο της πτώσης του Αδάμ, χωρίς να οικοδομεί πάνω του το θέμα του «προπατορικού αμαρτήματος». Σ’ αυτό το δόγμα, το Ισλάμ είδε μια «διαβολική ψευδαίσθηση» (ταλμπίς Ιμπλίς) ή το αντεστραμμένο θέμα της πτώσης του Διαβόλου (Ιμπλίς ή Σαϊτάν), την οποία το Κοράνι (18:48) [όταν είπαμε στους αγγέλους, «γονατίστε εμπρός στον Αδάμ», γονάτισαν, αλλά ο Ιμπλίς όχι. Αυτός ήταν ένα από τα πνεύματα, έτσι αμάρτησε ενάντια στην εντολή του Κυρίου του]. απέδωσε στην άρνησή του, μαζί με όλους τους αγγέλους του, να γονατίσει εμπρός στον Αδάμ. Επίσης το Ισλάμ, όχι μόνον απέρριψε την ιδέα ενός Εξιλεωτή ή Σωτήρα, που είναι τόσο κεντρική στον Χριστιανισμό, αλλά και την μεσολάβηση μιας ιερατικής κάστας.
Συλλαμβάνοντας το Θείο με όρους ενός απόλυτου και καθαρού μονοθεϊσμού, χωρίς έναν «Υιό», έναν «Πατέρα», ή μια «Μητέρα του Θεού», κάθε Μουσουλμάνος ως άτομο φαίνεται ότι απευθύνεται άμεσα στο Θεό και καθαγιάζεται μέσω του Νόμου, ο  οποίος διαποτίζει και οργανώνει την ζωή μ’ έναν ριζοσπαστικό ενιαίο τρόπο, σε όλες τις δικαστικές, θρησκευτικές και κοινωνικές προεκτάσεις του. Στο πρώιμο Ισλάμ η μόνη μορφή του ασκητισμού ήταν η δράση, δηλαδή, ο τζιχάντ, ή «ιερός πόλεμος». Αυτό το είδος πολέμου, τουλάχιστον θεωρητικά, δεν πρέπει να διακοπεί έως ότου επιτευχθεί η πλήρης εμπέδωση του θείου Νόμου. Ακριβώς μέσω του ιερού πολέμου και όχι με το κήρυγμα ή την ιεραποστολική προσπάθεια, κατόρθωσε το Ισλάμ να απολαύσει μιαν αιφνίδια, τεράστια επέκταση, δημιουργώντας την αυτοκρατορία των Χαλιφών, καθώς και διαμορφώνοντας μια τυπική ενότητα, χαρκτηριστική μιας «πνευματικής φυλής», συγκεκριμένα την «ουμμά» («ισλαμική κοινότητα»  ή «ισλαμικό έθνος»).
Τέλος, το Ισλάμ παρουσιάζει μια παραδοσιακή πληρότητα, δεδομένου ότι η Σαρία και η Σούνα, δηλαδή, ο εξωτερικός νόμος και η εξωτερική παράδοση, έχουν το συμπλήρωμά τους όχι σ’ έναν  ασαφή μυστικισμό, αλλά σε πλήρως απαρτιωμένες μυητικές οργανώσεις (Τουρούκ) που χαρακτηρίζονται από μιαν εσωτερική διδασκαλία (Ταβίλ) και από το μεταφυσικό δόγμα της «Ανώτατης Ταυτότητας» (Ταουχίντ). Σ΄ αυτές τις οργανώσεις, και σε γενικές γραμμές στον Σιιτισμό, οι επαναλαμβανόμενες έννοιες της αθωότητας (Μασούμ), του διπλού προνομίου : του Ισμά (δογματικού αλάθητου) και της «ανέφικτης σπίλωσης» από οποιαδήποτε αμαρτία (το οποίο είναι το προνόμιο των ηγετών, των ορατών και αοράτων ιμάμηδων και των θεόπνευστων νομοερμηνευτών - μουτζνταχίντ), οδηγούν πίσω στην γραμμή μιας ακατάβλητης φυλής, διαμορφωμένης από μια παράδοση σ’ ένα  επίπεδο υψηλότερο απ’ όσο  στον Ιουδαϊσμό, αλλά  και στις θρησκευτικές πεποιθήσεις που κατέκτησαν τη Δύση.

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[*] Ο διεθνοποιημένος σήμερα όρος «τζιχάντ» είναι λέξη αραβική, η οποία σημαίνει γενικά : αγώνας, μόχθος με όλες τις δυνάμεις κάποιου, μάχη ενάντια σε  οποιοδήποτε αντικείμενο αποδοκιμασίας. Όταν συνοδεύεται από την φράση «φι σαμπίλ ιλ (Αλ)λάχ», -η οποία αποδίδεται «στον δρόμο του Θεού»-, αποκτά και επιπλέον ιδιαίτερο θρησκευτικό νόημα, σημαίνοντας ευρύτερα τον κάθε μορφής αγώνα για το Θεό, προς χάρη του Θεού. Αποτελεί ένα από τα κεντρικά δόγματα του Ισλάμ, ενώ από πολλούς ερευνητές θεωρείται ως ο άδηλος έκτος πυλώνας του, πέραν των 5 επισήμων «πυλώνων της πίστης», δηλαδή υποχρεώσεων που κάθε μουσουλμάνος έχει στην ζωή του [«Πέντε Στύλοι της Τήρησης»: Ομολογία της πίστης (σαχάντα) - Προσευχή (σαλάτ)- Φόρος ελεημοσύνης (ζακάτ, «εξαγνισμός») - Νηστεία (σάουμ) - «Ιερή αποδημία», δηλαδή προσκύνημα στη Μέκκα (χατζ)], χωρίς όμως να κατέχει -διακηρυγμένα κι επίσημα από θρησκευτική ισλαμική αρχή- πραγματικά μία τέτοια θέση. Ως θρησκευτικό καθήκον των πιστών, ο τζιχάντ θεωρείται πως ενισχύει την πίστη κι αποτελεί το ανάλογο της ασκητικής αναχωρητικής αφοσίωσης του μοναχού στην υπηρεσία του Θεού, όπως ισχύει στον χριστιανισμό. Σε ορισμένα χαντίθ (παραδόσεις που αποδίδουν τις πράξεις και τα λόγια του Προφήτη)  αναφέρεται ως «η πράξη της αγνής αφοσίωσης», ενώ περιγράφεται και ως μία από τις «πύλες του παραδείσου». Ένα πρόσωπο  που εμπλέκεται σε τζιχάντ καλείται μουτζάχιντ (όρος που συνήθως παρατονίζεται στην καθημερινή χρήση ως «μουτζαχίντ»), με τον πληθυντικό να είναι η γνωστή από τις διεθνείς ειδήσεις λέξη «μουτζαχεντίν».
Τζιχάντ είναι επίσης ο συνεχής μόχθος που πρέπει να καταβάλλει ο πιστός προς όφελος της Κοινότητάς του αλλά και για την προστασία της πίστης του απέναντι σε οποιονδήποτε εχθρό, υλικό ή άϋλο, εξωτερικό ή εσωτερικό. Ο τζιχάντ, ο οποίος υπό συγκεκριμένες συνθήκες μπορεί να εκδηλωθεί ως πραγματικός πόλεμος (όπως στην περίπτωση άμυνας των πιστών απέναντι σε κάποιον εισβολέα), επιτρέπει και την χρήση βίας αλλά με πολύ συγκεκριμένους και αυστηρούς περιορισμούς : απαγορεύεται στον πιστό να βλάψει αθώους. Στο πλαίσιο αυτό της δίκαιης αντίδρασης χαρακτηρίστηκε ως τζιχάντ η άμυνα των μουσουλμάνων κατά των Ευρωπαίων την εποχή των Σταυροφοριών, εξ ου και η έκτοτε ταύτιση του όρου με την πολεμική του εκδοχή.
Στην περίπτωση ένοπλου αγώνα μουσουλμάνων εναντίον οποιουδήποτε εχθρού, οι μόνοι οι οποιοι μπορούν να τον χαρακτηρίσουν τζιχάντ είναι οι μουσουλμάνοι θρησκευτικοί ηγέτες. Αυτοί κρίνουν αν βρίσκονται σε πραγματικό κίνδυνο η θρησκεία και η ισλαμική κοινότητα, καθώς και αν είναι απαραίτητη η χρήση έμπρακτης βίας για την προστασία τους. Συχνά  ωστόσο στην μεταψυχροπολεμική περίοδο έχει γίνει κατάχρηση του όρου από αραβικές ή ευρύτερα μουσουλμανικές ομάδες, που τον χρησιμοποιούν για να προσδώσουν και θρησκευτικό, μεταφυσικό ή συμβολικό περιεχόμενο στον σκοπό τους, ο οποίος ενίοτε μπορεί να μην έχει καμία σχέση με θέματα της ισλαμικής πίστης ή με την προστασία της.
Στο Κοράνιο αναφέρονται κι αναγνωρίζονται τέσσερις θεμέλιοι τρόποι τζιχάντ με την έννοια του αγώνα : με την καρδιά («τζιχάντ αλ-ναφς» επί της ηθικής ζωής του ίδιου του εαυτού), με την γλώσσα («τζιχάντ αλ-λισάν» - επί της θεολογίας), με το χέρι («τζιχάντ αλ-γιαντ» - των θεάρεστων πράξεων) και με το σπαθί («τζιχάντ μπιλ-σαΐφ»-δια του ξίφους και του πολέμου επιβολή της πίστης). Από αυτούς ο τέταρτος είναι ο σπανιότερος και ο πρώτος ο δυσκολότερος για τον πιστό.
[1]. Στο βιβλίο του «Ταρίχ Μπαγκντάντ» - «Η ιστορία της Βαγδάτης», ο ισλαμιστής λόγιος του 11ου  αιώνα Αλ Χατίμπ αλ Μπαγκντάντι αναφέρεται σε μια δήλωση από τον πρώιμο Σύντροφο – Ακόλουθο του Προφήτη, Τζαμπίρ ιμπν Αμπντ Αλλάχ. Στην αναφορά καταγράφεται πως ο Τζαμπίρ είπε : « Ο Προφήτης …επέστρεψε από μιαν από τις μάχες του κι αμέσως μετά μας είπε : “Φθάσατε με μιαν έξοχη άφιξη, ήρθατε από τον Μικρότερο Τζιχάντ στον Μεγαλύτερο Τζιχάντ – τον μόχθο ενός υπηρέτη του Αλλάχ ενάντια στις επιθυμίες του». Η αναφορά αυτή μνημονεύεται και στον 4ο τόμο του σπουδαίου επεξηγητικού κειμένου των κορανικών σχολίων «Φαΐντ αλ Καντίρ» του μεγάλου Αιγύπτιου θεολόγου και νομομαθή λόγιου του 16ου αιώνα, Μουχάμαντ αλ Μανάουι. 
[2]. Η Μπαγκαβάτ Γκίτα, (ή Γκίτοπανισαντ) -που σημαίνει κυριολεκτικά «Ας γίνει το θέλημά Του», ενώ εκ της ποιητικής εκφοράς και γραφής της οι Ινδουιστές την αποκαλούν μεταφορικά και «Θείο Τραγούδι» ή «Άσμα του Ευλογημένου»- αποτελεί  ένα από τα σημαντικότερα ιερά κείμενα του Ινδουϊσμού. Είναι  μέρος του ιερού επικού ποιήματος Μαχαμπαράτα, μέρος όμως που πολύ συχνά αποδίδεται ως ανεξάρτητο έργο, συμπεριλαμβανόμενο στις Ουπανισάδες, οι οποίες αποτελούν το τελευταίο τμήμα των Βεδών. Φέρεται να γράφτηκε περί τον 5ο π.Χ. στην σανσκριτική γλώσσα, από τον Βυάσα, τον αποκαλούμενο «Όμηρο της Ινδίας». Είναι γραμμένη με ποιητικό μέτρο και αποτελείται από 700 στίχους που συγκροτούν 18 κεφάλαια. Περιέχει τον διάλογο του επικού πρίγκιπα - ήρωα Αρτζούνα (όνομα που σημαίνει Κατακτητής) με τον ένθερμο φίλο και αμαξηλάτη του, ενσαρκωμένο θεό  Κρίσνα,  λίγο πριν ξεκινήσει η μοιραία τεράστια μάχη του Κουρουξέτρα. Ο περιβόητος Μαχάτμα Γκάντι απέδιδε στο κείμενο ιδιαίτερη σημασία και εγκυρότητα, σε ότι αφορά στις έννοιες της εγκράτειας, της δικαιοσύνης, αλλά και του καθήκοντος.
3.Αξίζει με βάση αυτό το σημείο της αφήγησης να θυμηθούμε και να  εστιάσουμε την προσοχή μας στην καταγεγραμμένη τηλεοπτικά σκηνή του θανάτου του νεότερου Εθνικού Ήρωα Σολωμού Σολωμού στην Μεγαλόνησο Κύπρο, καθώς  κατεβάζει το λάβαρο των Μογγόλων βαρβάρων ανεβασμένος στο κοντάρι και χαμογελάει με Ολύμπιο, φωτοβόλο κι υπερκόσμια αθώο χαμόγελο, ενώ είναι ακόμη ζωντανός και πριν τον θάνατό του περνάει στα Ηλύσια Πεδία και στην αθανασία.
4. Όπως και άλλοι ανάλογοι Ιεροί τόποι διαφόρων θρησκειών : Δελφοί – κέντρο της απολλώνιας λατρείας μα τον Ομφαλό, κέντρο του Κόσμου / Κούζκο του Περού – πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Ίνκας /Λόφος Ουίσναχ στην Ιρλανδία με τον ομφάλιο «λίθο των διαιρέσων» (Άϊλ να Μίρεαν) και ιερό τόπο δρυιδικών τελετών /Τένρι στην Νάρα της Ιαπωνίας, θεωρούμενο ως ένα ενεργειακό κέντρο του πλανήτη / Βατ Φρα Τσομ Ντογκ της Ταϊλάνδης, όπου η χρυσή βουδική στούπα  με τα λείψανα του Βούδα Σιντάρτα.    
Θεόφραστος Παραδέλης
ΠΗΓΗ