του Αθανασίου Δρούγου*Ο υπογράφων επί χρόνια υποστήριζε, και ήταν εκ των πρώτων στην πατρίδα μας που περί το 1996-1997, με σειρά άρθρων και μελετών, ότι η Ελλάδα πρέπει να είναι παρούσα στις διεθνείς ειρηνευτικές/ανθρωπιστικές και άλλες αποστολές, Αυτό είναι γνωστό. Έρχομαι στο σήμερα: Αναφορικά με την κυοφορούμενη αποστολή μικρής ομάδας αξιωματικών στο Μαλί είμαι αρνητικός. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Οι πιό σημαντικοί είναι: Οι αποστολές της ΕΕ σε σχέση με εκείνες του ΝΑΤΟ είναι χαμηλότερου επιπέδου και όχι ιδιαίτερα επαγγελματικοποιημένες. Δεν επιθυμώ εδώ να αναφερθώ σε λεπτομέρεις. Αλλά αν δει κανείς τις μέχρι τώρα αποστολές της ΕΕ σε Βαλκάνια και Αφρική, δεν θα είναι και ένθερμος υποστηρικής μιας τέτοιας αποστολής.
Σημειώνω ότο στο Αφγανιστάν την ΕΕ την ''άδειασαν'' οι Αμερικανοί, ενώ στην εκπαίδευση των Σομαλών, Κενυατών και λοιπών αφρικανικών δυνάμεων για την εκδίωξη της Αλ Σαμπάμπ από τη Σομαλία, τον κύριο ρόλο έπαιξαν ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες.
Εδώ στην Ελλάδα εκτιμούμε ότι πηγαίνοντας, πετυχαίνουμε κάτι. Λάθος. Σε αυτή τη φάση οι Γάλλοι το ζήτησαν από διάφορες χώρες. Πολλές είπαν όχι. Δεν είμαστε στο επίπεδο στρατιωτικής συμμαχίας, εδώ στο Μαλί η περίπτωση είναι της μορφής κρατών που συμβαδίζουν με την ''κίνηση των Παρισίων''. Το ΝΑΤΟ, που είναι ο κορυφαίος πολιτικοστρατιωτικός οργανισμός στον πλανήτη, δεν έχει εμπλοκή στο Μαλί.
Εδώ, επί υπουργίας Μπεγλίτη αποσύραμε Έλληνες στρατιωτικούς από το Κόσοβο, που έπρεπε να είναι εκεί για να λαμβάνουμε πληροφορίες σχετικά με τις κινήσεις των Αλβανών. Οι έξυπνοι του υπουργείου άμυνας, έφεραν τότε τη συμμετοχή μας στη δύναμη του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο κοντά στο μηδέν. Και αποχωρήσαμε από τις εν αποχωρήσει αποστολές σε Αφγανιστάν και Σομαλία. Δεν μπορείς να λείπεις από τη γειτονιά σου, όπου πολύ σύντομα μπορεί να έχουμε άσχημες εξελίξεις, για να πηγαίνεις στον καυτό ήλιο της υποσαχάριας Αφρικής, για μια χώρα υπό διάλυση και δίχως εθνική κυριαρχία. Αυτό είναι πολυτέλεια.
Στην πατρίδα μας υπάρχει η εικόνα ότι γίνεται μια διεθνής αποστολή και άντε πήγαμε. Δεν είναι παιδική χαρά, ούτε ο κήπος της Ρδέμ. Είναι πολεμική επιχείρηση και οι εχθροί είναι τζιχαντιστές προετοιμασμένοι για πολέμους τέταρτης γενιάς, ασύμμετρους, μη γραμμικούς και νέας φύσης. Στην Ελλάδα δεν έχουμε πάρει είδηση τι σημαίνει τζιχαντιστές και τι πόλεμοι είναι αυτοί. Καλό είναι να στέλνουμε αξιωματικούς εκεί που έχουμε συμφέροντα και επιρροή. Εδώ έχουνε διαλύσει τον ιστό των αξιωματικών με συντριπτικές οικονομικές και άλλες περικοπές, που οδηγούν τα στελέχη στην εξαθλίωση. Κι από την άλλη, θα μας ζητήσουν οι Γάλλοι να πληρώσουμε και για την επιχείρηση ''Serval'' στο Μαλί.
Σε μια τέτοια αποστολή θα σταλούν στελέχη από χώρες όπως ο Καναδάς, το Βέλιο και άλλες, που έχουν πολιτιστικές σχέσεις με τους λαούς της περιοχής. Εμείς τι έχουμε να κερδίσουμε;
* Στρατιωτικός αναλυτής, διεθνολόγος, συνεργάτης ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.
Ολόκληρη η ανάλυση στο ''drougos.gr'' ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου