Θεωρίες συνωμοσίας, οι βολικοί εχθροί και η Σύνοδος του ΕΛΚ

| Εκτύπωση| Με τον Σάββα Ιακωβίδη

Η πολιτική δεν ασκείται με θεωρίες συνωμοσίας. Μια τέτοια πρακτική υποδηλώνει υπανάπτυκτη πολιτική σκέψη και συμπεριφορά. Μια πολιτική δεν μπορεί, ακόμα, να εκδηλώνεται με κατασκευή βολικών εχθρών, απλώς για να χαϊδεύονται τα αφτιά αφελών, που δεν σκέφτονται αλλά εναβρύνονται με τέτοιες συμπεριφορές και, αντί να βλέπουν το δάσος, παρατηρούν χάσκοντας ένα κλαράκι. Η πραγματοποίηση της έκτακτης Συνόδου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στην Κύπρο, ύστερα από πρόσκληση του ΔΗΣΥ, όπως και να την αντιμετωπίσει ή να την κρίνει κανείς, είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός. Πολιτικό, διπλωματικό, επικοινωνιακό, ακόμα και εντυπωσιακό. Δεν θέλουμε να υπεισέλθουμε στην ορθή υποβολή ότι η Σύνοδος του ΕΛΚ βοηθά, πολιτικά και προεκλογικά, την υποψηφιότητα Αναστασιάδη. Αν μπούμε σε αυτήν τη λογική, τότε και άλλα συνέδρια που πραγματοποιούνται στην Κύπρο στηρίζουν, αναδεικνύουν ή και συνδράμουν και άλλα κόμματα.
Βεβαίως, δεν μπορεί κανείς να αποτραπεί να σκεφτεί ότι, όντως, η Σύνοδος, με την παρουσία τόσων σημαντικών ξένων ηγετών μεγάλων χωρών και της ΕΕ, πιστώνεται στον ΔΗΣΥ και στον Ν. Αναστασιάδη. Παραβλέπουμε αυτήν την πτυχή που, ούτως ή άλλως, ευθέως ή εμμέσως προσπορίζει πολιτικά οφέλη στον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ. Κατ’ εμάς, δεν είναι αυτή η ουσία. Βρίσκεται στην εδώ παρουσία σημαντικών ηγετών, την οποία όχι μόνον ο ΔΗΣΥ αλλά, πρώτιστα, η Κυβέρνηση, αν ήταν σοβαρή και υπεύθυνη και νοιαζόταν για τον τόπο, όφειλε να αξιοποιήσει πολλαπλώς. Πήραν μέρος ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μπαρόζο, η καγκελάριος της Γερμανίας Μέρκελ, τέσσερις πρωθυπουργοί, αρκετοί αντιπρόεδροι και υπουργοί, εκπρόσωποι κομμάτων και αξιωματούχοι του ΕΛΚ. Η Κύπρος περνά τις πιο κρίσιμες ώρες της 50ετούς κρατικής ύπαρξής της. Λογικά, η εκλεγμένη και υπεύθυνη Κυβέρνηση δεν έπρεπε να κοιμάται και, σε στενή και αγαστή συνεργασία με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, όπως της το εισηγήθηκαν πάρα πολλές φορές, όφειλε να κάνει το παν ώστε να ταράξει και την τελευταία πέτρα, για να δει τι μπορεί να επιτύχει για την οικονομία και τον τόπο.

Αυτά κάνουν οι σοβαρές κυβερνήσεις. Εδώ δεν έχουμε σοβαρή και υπεύθυνη Κυβέρνηση, παρά ένα κομματικό κατασκεύασμα, που παίρνει εντολές από την Ε. Παπαϊωάννου. Αν είχαμε μια σοβαρή και υπεύθυνη Κυβέρνηση, δεν θα φτάναμε στο σημερινό κατάντημα, ακόμα και με τη διεθνή κρίση, ακόμα και με τα εγκλήματα τραπεζών, ακόμα και με άλλα λάθη. Γιατί; Διότι, έγκαιρα και αποφασιστικά θα έπαιρνε μέτρα, θα συνεργαζόταν με όλες τις πολιτικές δυνάμεις και όλοι μαζί θα αντιμετώπιζαν τις επιπτώσεις της κρίσης. Οι πολίτες, παρά τις οδυνηρές επιπτώσεις, θα ακολουθούσαν, επειδή θα έβλεπαν στην κορυφή σύμπνοια, συνεργασία και προσπάθεια να σωθεί ο τόπος. Αντ΄ αυτών, οι πολίτες παρατηρούν με αποκαρδίωση και οργή έναν Πρόεδρο που ενσυνείδητα ανέβαλε, καθυστέρησε, αδιαφόρησε και με ιδεολογικά κίνητρα ενήργησε για να μην αντιμετωπίσει μια καπιταλιστική κρίση. Αντί να εκμεταλλευθεί την εδώ παρουσία τόσων σημαντικών προσωπικοτήτων, πήγε στον Λίβανο.
Γιατί δεν έστειλε τον ικανότατο Υπουργό Άμυνας; Γιατί δεν ζήτησε αναβολή της επίσκεψης, ώστε να αξιοποιήσει την παρουσία Ευρωπαίων ηγετών στην Κύπρο, για να ζητήσει αλληλεγγύη στις προσπάθειές μας για δανεισμό και αντιμετώπιση της κρίσης; Αλλά τι λέγομεν… Ο Πρόεδρος και το κόμμα του ΕΠΙ ΣΚΟΠΩ οδήγησαν την οικονομία και τον τόπο σε αυτό το κατάντημα, για να μην υπογράψουν το μνημόνιο, αλλ’ εκ των υστέρων να κάνουν… μάγκικη αντιπολίτευση στον επόμενο, δυστυχέστατο Πρόεδρο. Και ο τόπος που κατέστρεψαν και βρίσκεται στα πρόθυρα πτώχευσης; Το κόμμα και η ιδεολογία τους να ’ναι καλά…                                                                           ΠΗΓΗ