Επειδή μπορεί κάποιος, διαβάζοντας σήμερα, δυστυχώς, στην Ελληνική εγκυκλοπαίδεια «ΠΑΠΥΡΟΣ ΛΑΡΟΥΣ» Τομ. 5 σελ. 603 στο Κεφ. «Αλφάβητον» τα παρακάτω: «…Κατά την αρχαιότητα εις το στάδιο τούτο της Γραφής έφθασαν μόνο οι Σιμήται διά του φοινικικού Αλφάβητου το οποίο αποτέλεσε, την βάση του Ελληνικού αλφαβήτου των Ιστορικών χρόνων… τούτο τροποποιηθέν καταλλήλως και προσαρμοσθέν εις τας ανάγκας της Ελληνικής χρησιμοποιείται μέχρι σήμερον. Διαδοθέν δε εις τας Ευρωπαϊκάς χώρας αποτέλεσε την βάσιν των πλείστων εκ των εν χρήσει αλφαβήτων…» ή κάποιους νεοφώτιστους Έλληνες επιστήμονες της αντίδρασης σε κάθε Ελληνικό. Δικαίως! Κάθε εχέφρων Έλληνας εξανίσταται, αγανακτεί και θυμώνει με τις Ιστορικές αυτές ανακρίβειες και δεν ξέρει που να διαμαρτυρηθεί.
Διότι γι’ αυτήν την άποψη, σήμερα πλέον μπορούμε κατηγορηματικά να πούμε ότι πρόκειται για μια χοντροειδή ιστορική απάτη και ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Προτού καταλήξουμε στο ως άνω συμπέρασμα κρίνεται σκόπιμο ν’ αναφερθούμε (πολύ περιληπτικά), στα μέχρι σήμερα γνωστά είδη γραφής. Οι γνωστές κατηγορίες γραφής είναι: η ιερογλυφική, η συλλαβική και η αλφαβητική.
- Ιερογλυφική Γραφή: Είναι η γραφή στην οποία κάθε λέξη είναι και ένα ιδεόγραμμα. Αυτή η γραφή είναι η απλούστερη μορφή γραφής, απλά χρειάζεται να επινοηθεί ένα σύμβολο για κάθε έννοια. Γι’ αυτό τον λόγο η Ιερογλυφική, είναι η πρώτη γραφή που επινόησε ο άνθρωπος. Τέτοια γραφή είναι π.χ. η Παραδοσιακή Κινεζική γραφή, η Βαβυλωνιακή γραφή, η Παλαιά Αιγυπτιακή γραφή κ.ά.
Υπ’ όψιν! Η Ιερογλυφική Γραφή αποκρυπτογραφήθηκε, μόλις το 1799, όταν ανακαλύφθηκε τυχαία, από τους Γάλλους Στρατιώτες του Ναπολέοντα η στήλη της Ροζέτας (Αιγυπτιακή πόλη). Aυτή αναφέρονταν στην εποχή των Πτολεμαίων (196 π.Χ.) και ήταν γραμμένη σε τρεις γραφές:
- Στην Αιγυπτιακή Ιερογλυφική Γραφή
- Στην Δημοτική Αιγυπτιακή, και
- Στην Ελληνική Αλφαβητική γλώσσα.
Η Ιερογλυφική γραφή υπήρξε στον Ελλαδικό χώρο, περίπου μέχρι το 2.200 π.Χ. σε διάφορες μορφές, όπως π.χ. η Ιερογλυφική Κρητική (Δίσκος της Φαιστού). Σύντομα το σύστημα της γραφής άρχισε ν’ αντικαθίσταται στον Ελλαδικό χώρο, από ένα νέο σύστημα γραφής, συνδυασμού Ιερογλυφικής και συλλαβικής, η γνωστή της ιστορία ως Γραμμική «Α» γραφή.
- Συλλαβική Γραφή: Στην γραφή αυτή υπάρχει ένα σύνολο με συλλαβές, οι οποίες και αποτελούν τις λέξεις. Παράδειγμα τέτοιας γραφής είναι η περίφημη ελληνική Γραμμική «Β» γραφή, όπου κάθε συλλαβή αποτυπώνεται με ένα σύμβολο-σημείο. Η Γραφή αυτή διατηρείται στον Ελλαδικό χώρο πιθανότατα και με πολλές παραλλαγές μέχρι το 1500 π.Χ. Ευρέθησαν δείγματα της γραφής αυτής, στην Μυκηναϊκή Ελλάδα (Μυκήνες, Τίρυνθα, Πύλος, Θήβα κ.α. όπως επίσης στην Κνωσό και στην Κυδωνία της Κρήτης.
- Αλφαβητική - φθογγική γραφή: Η Γραμμική «Β» Ελληνική γραφή, υπήρξε ο πρόδρομος της Αλφαβητικής γραφής. Η Αλφαβητική γραφή σχεδόν στην σημερινή της μορφή, χρησιμοποιείται στον Ελλαδικό χώρο από το 1300 π.Χ. Αυτό αποδεικνύουν οι αρχαιολογικές ανασκαφές και τα ευρήματα του τελευταίου αιώνα.
Έτσι λοιπόν μέχρι τας αρχάς του περασμένου αιώνα, επικρατούσε η θεωρία και σύμφωνα με τα γραφόμενα στις εγκυκλοπαίδειες, ότι οι αρχαίοι Έλληνες παρέλαβαν το αλφάβητο από τους Φοίνικες, οι οποίοι κατοικούσαν στις ακτές της Παλαιστίνης. Ενώ συνέβη ακριβώς το αντίθετο, οι Φοίνικες παρέλαβαν την Γραμμική Γραφή Β από τους Κρήτες αποίκους, οι οποίοι κατά τον 13ον π.Χ. αιώνα αποίκησαν τις ακτές της Παλαιστίνης ως Φιλισταίοι, όπως μας είναι γνωστοί, από την Παλαιά Διαθήκη.
Ο Άρθουρ Έβανς, Άγγλος αρχαιολόγος, έχοντας υπ’ όψιν την προέλευση των Φιλισταίων της Παλαιάς Διαθήκης και μετά τις ανασκαφές που έκαμε στην Κρήτη, και μετά την αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής γραφής Β, είναι ο πρώτος που διατύπωσε την άποψη, τεκμηριωμένη, ότι η Κρητικομυκηναϊκή γραμμική γραφή Β, στην οποία βρίσκονται γραμμένες πολλές πινακίδες στην Κρήτη, τις Μυκήνες, την Πύλο κ.ά. είναι η μήτηρ της Φοινικικής γραφής. Και! το σπουδαιότερο ότι η γλώσσα των πινακίδων που ευρέθησαν είναι αμιγώς Ελληνική!
Ο Έβανς ευθύς εξαρχής υποστήριζε ότι τα συλλαβογράμματα της Γραμμικής γραφής Β, δεν εκφράζουν γλώσσα ανατολικής προελεύσεως (όπως επιστεύετο πριν από την αποκρυπτογράφηση), αλλά μόνο Ελληνικά.
Ο Μάικλ Βέντρις, Άγγλος αρχιτέκτονας, είναι αυτός που ανακοίνωσε δημόσια ότι μπόρεσε να αποκρυπτογραφήσει την κρητικομυκηναϊκή γραμμική γραφή τύπου Β΄, στην οποίαν ως γνωστόν πλέον, βρίσκονται πολλές πινακίδες που η αρχαιολογική σκαπάνη ανακάλυψε διάσπαρτα στην Κρήτη και στον Ελλαδικό χώρο.
Η σπουδαιότητα της ανακοίνωσης του κ. Βέντρις, έχει μεγάλη σημασία, για την επιστήμη που έλυε επιτέλους το μυστήριο των πινακίδων της γραμμικής Γραφής Β, αλλά κυρίως για τον Ελληνικό πολιτισμό, διότι η γραπτή του παράδοση μεταφερόταν πλέον, επτά περίπου αιώνες νωρίτερα (από τον 8ο αιώνα π.Χ. στον 15ο αιώνα π.Χ.).
Αυτή η τεκμηριωμένη ανακοίνωση, ήταν ανυπολόγιστης αξίας, διότι άλλαξε άρδην τα δεδομένα της Ιστορίας, η οποία εξαρτάται και προσδιορίζεται από τις γραπτές μαρτυρίες.
- Ο Ρενέ Ντυσσώ, περίπου την ίδια εποχή διατύπωνε ανάλογη άποψη, ότι: «Οι Φοίνικες είχαν παραλάβει το αλφάβητόν των, παρά των Ελλήνων οίτινες είχον διαμορφώσει τούτο εκ της Κρητικομυκηναϊκής γραφής».
Εδώ η διαφορά είναι ότι, το φοινικικό σύστημα γραφής παρέμεινε συλλαβικό, όπως ακριβώς το παρέλαβαν από τους Έλληνες, ενώ η Ελληνική φυσιολογική εξέλιξη κατέληξε στο σημερινό γνωστό αλφαβητικό σύστημα γραφής. Δηλαδή το πρώτο αλφαβητάριο στον κόσμο.
- Τσάντγουικ, μεγάλος Ελληνιστής, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Μ. Βέντρις στην αποκρυπτογράφηση των ανακαλυφθέντων πινακίδων της Γραμμικής γραφής Β΄, γράφει σχετικά: «Όλοι οι Έλληνες πρέπει να σέβονται το κομμάτι αυτό του μαυρισμένου πηλού, γιατί αυτό κατ’ εξοχήν έπεισε τον κόσμο ότι οι δημιουργήσαντες τον μυκηναϊκό πολιτισμό ήσαν Έλληνες. Η γλώσσα που μιλούσαν 1.700 χρόνια πριν να γεννηθεί ο Χρηστός, είναι με μερικές διαφορές, η ίδια γλώσσα με την ελληνική που μιλιέται σήμερα. Και! ακόμη υπάρχουν πολλά που ίσως δεν ξέρουμε για την ιστορία της Ελληνικής γλώσσας.
- Φραγκίσκος Λιγκόρα, πρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας προς διάδοση του Πολιτισμού, έκαμε την παρακάτω διδακτικότατη προτροπή, σε ομιλία του τον Μάρτιο του 1997 στο Πάντειο Πανεπιστήμιο: «… Έλληνες, να είστε υπερήφανοι που μιλάτε την Ελληνική γλώσσα ζωντανή και μητέρα όλων των άλλων γλωσσών. Μη την παραμελείτε, αφού αυτή είναι ένα έργο από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριό σας για τον Παγκόσμιο Πολιτισμό. Ζωντανέψτε τους αρχαίους σας συγγραφείς, κάνετε γνωστό τον συλλογισμό τους…».
Εδώ! δυστυχώς, ακόμη και Δήμαρχος μεγαλουπόλεως, σκέφτηκε να βάλει στην πόλη του τούρκικες πινακίδες, γιατί λέτε, για να φέρει στην αγορά μερικά γρόσια από Τούρκους τουρίστες. Ας βρει ο κύριος αυτός μια πινακίδα στην από αιώνων ελληνική Πόλη την Κωνσταντινούπολη, με Ελληνικά γράμματα. Ο ραγιαδισμός δυστυχώς δεν εξαλείφεται εύκολα.
Αυτή λοιπόν η γλώσσα μας, η μήτηρ όλων των γλωσσών, όπως δηλώνουν κορυφαίοι ξένοι Επιστήμονες, η γλώσσα της αρχαίας σοφίας του Θείου και της αγάπης, επικίνδυνα αλλοιώνεται με την εισαγωγή και παρείσφρηση ξένων λέξεων και συρρικνώνεται λόγω του φτωχού λεξιλογίου των σημερινών Ελλήνων.
Η γλώσσα αλλοτριώνεται και πεθαίνει, όταν δεν έχει πια νόημα, όταν σ’ αυτήν πληθαίνουν οι κενοί ήχοι και όταν ο θόρυβος της κακοποιημένης πλέον γλώσσας, είναι ξύλινος.
Πρέπει κάποτε να καταλάβουμε ότι η γλώσσα δεν υπερασπίζεται μόνο με ιδεολογήματα της παραδόσεως των τριών χιλιάδων χρόνων, αλλά με τον σεβασμό και την κανονική χρήση της και όχι με την συρρίκνωσή της από τους εδώ καταχραστές της.
Δυστυχώς, μετά την αριστερόστροφη κουλτούρα που επεκράτησε στην χώρα μας, μετά την μεταπολίτευση, σχετικά με την Ελληνική γλώσσα, το Υπουργείο Παιδείας της Ελλάδος θυμίζει τους στίχους του Αλεξανδρινού: «…βαθεία κοιμάται ο Νέρων – ασυνείδητος, ήσυχος και ευτυχής».
Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντγος ε.α.
Επίτιμος Δκτής της Σ.Σ.Ε. ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου