Η οικονομία χρειάζεται επειγόντως πολιτική θέληση

http://www.sigmalive.com/simerini/columns/antistaseis/371866

| Εκτύπωση | 09/04/2011 | Με τον Σάββα Ιακωβίδη

ΠΩΣ είναι δυνατόν, ο πάλαι ποτέ «καλύτερος μαθητής» της Ευρώπης, κατά τον Γ. Βασιλείου, να καταντήσει σήμερα ένας από τους τελευταίους και, μάλιστα, η οικονομία του να συγκαταλέγεται ανάμεσα στις τέσσερις χειρότερες της ευρωζώνης; Απάντηση: Διότι με την οικονομία ασχολούνται ερασιτέχνες, ιδεολογικά προσανατολισμένοι και κομματικά αγκυλωμένοι. Την περ. Δευτέρα οργανώθηκε στη δημοσιογραφική εστία ημερίδα με τίτλο: «Κυπριακή Οικονομία: Ώρα Μηδέν... πού πάμε τελικά;», στην οποία μίλησαν ο τέως Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, Χρ. Χριστοδούλου, ο τέως Υπουργός Οικονομικών, Μιχ. Σαρρής, και ο αντιπρόεδρος του ΔΗΚΟ και πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών, Ν. Παπαδόπουλος. Και οι τρεις έκρουσαν ηχηρούς κώδωνες συναγερμού και αγωνίας για την κατά κρημνών πορεία της οικονομίας.
Πρόσφατα ο Υπουργός Οικονομικών διερωτήθηκε: «…Μα, πώς είναι δυνατόν, μία χώρα που παρουσιάζει θετικό ρυθμό ανάπτυξης, να υποβαθμίζεται;». Ο Ν. Παπαδόπουλος έδωσε την απάντηση: Επειδή η Κυβέρνηση ξοδεύει περισσότερα χρήματα απ’ όσα παράγει η οικονομία της. Επειδή τα τελευταία τρία χρόνια, ενώ η οικονομία αυξήθηκε κατά 10%, οι δημόσιες δαπάνες αυξήθηκαν κατά 20%. Επειδή, αντί να έχουμε πλεονάσματα, έχουμε δημοσιονομικά ελλείμματα. Επειδή η Κύπρος έχει καταταγεί στις 6 χώρες υψηλού κινδύνου σε ό,τι αφορά το συνταξιοδοτικό. Επειδή η Κυβέρνηση μέσα σε τρία χρόνια, από το 2009 μέχρι το 2011, δανείστηκε 3 δισ. ευρώ για να καλύψει τις δαπάνες της. Έχουμε τα πιο καταχρεωμένα νοικοκυριά της Ευρώπης, τις πιο καταχρεωμένες επιχειρήσεις, γι’ αυτό, υπογράμμισε, «δεν είναι καιρός για Jet, Jacuzzi, εμφυτεύματα, λιμουζίνες, δεν είναι καιρός να είμαστε ο παράδεισος των λαθρομεταναστών…».
Σε δική του παρέμβαση, ο πρώην Υπουργός Οικονομικών και Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, Χριστ. Χριστοδούλου, υπογράμμισε ότι τον ανησυχεί η αρνητική τάση του δημόσιου χρέους, της ανεργίας και του πληθωρισμού και πρόσθεσε: «Όλοι όσοι προειδοποιούσαμε ότι θα έπρεπε να ληφθούν μέτρα για να εξουδετερωθούν ή τουλάχιστον να αμβλυνθούν οι δυσμενείς επιπτώσεις από τη διεθνή ή την παγκόσμια οικονομική κρίση κρινόμασταν και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατία και από τον Υπουργό Οικονομικών ως κινδυνολόγοι και μας έλεγαν ότι η κυπριακή οικονομία είναι άτρωτη, δεν κινδυνεύει και θα βγούμε αλώβητοι». Ο Χρ. Χριστοδούλου εισηγήθηκε την κατάρτιση ενός στρατηγικού σχεδίου αντιμετώπισης της κατάστασης, μέσω διαλόγου, συναίνεσης, ανταλλαγής απόψεων και κοινής προσέγγισης.
Ο πρώην Υπουργός Οικονομικών Μ. Σαρρής αναφέρθηκε στην αντιπαράθεση μεταξύ των δύο οικονομικών Αρχών (Υπουργείου Οικονομικών-Κεντρικής Τράπεζας) και διερωτήθηκε «πώς είναι δυνατό για τρία χρόνια να έχουμε αυτήν την έντονη διαφορά». Ο Μ. Σαρρής τάχθηκε υπέρ ενός τριετούς στρατηγικού σχεδίου για την οικονομία και υπογράμμισε: «Δεν χρειαζόμαστε ούτε Νομπελίστες ούτε επιφανείς αναλυτές ούτε οικονομολόγους να μας πουν ποιο είναι το πρόβλημά μας αλλά χρειαζόμαστε πολιτική θέληση». Ας μην έχει κανείς ψευδαισθήσεις: Τέτοια πολιτική θέληση δεν πρόκειται να υπάρξει, πρώτον, επειδή η Κυβέρνηση Χριστόφια δεν κάνει λάθη! Δεύτερον, ομολογία λαθών θα καταρρίψει το παπικό τους αλάθητο. Τρίτον, αν ομολογήσουν ότι κατέστρεψαν την οικονομία και τον τόπο, πρέπει να πάνε σπίτι τους. Τέταρτον, επειδή οδεύουμε προς τις κάλπες, δεν επιθυμούν να χάσουν ψήφους. Και, πέμπτον, δεν φταίει η Κυβέρνηση αλλ’ η διεθνής οικονομική κρίση, τα κόμματα, τα ΜΜΕ και η ευλογημένη η Ευρώπη. Ίσως και ο Χατζηπετρής!..