Εβραϊκές ανθρωποθυσίες

http://greeknation.blogspot.com/2011/06/blog-post_4228.html

Ο Εβραίος Εμμανουήλ, που μετεστράφει στον Χρι­στιανισμό, κατήγγειλε την φρικώδη ανθρωποθυσία που διεπράχθει από τους Εβραίους της Σαβώννης (Savone) στην οποία υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας, γευθείς μάλιστα και ο ίδιος από το αίμα σφαγιασθέντος βρέφους Χριστι­ανών γονεών. Να πώς τα περιγράφει ο ιστορικός Αλφόνσο Σπίνας (Alphonse Spina).
Ό νεόφυτος Εμμανουήλ μου ανακοί­νωσε - γράφει ο παραπάνω ιστορικός - ότι κάποια ημέρα του 1452 ο πατέρας του τον οδήγησε σε κάποιο υπόγειο ενός Ε­βραϊκού σπιτιού της Σαβώννης, στην ο­ποία βρήκαν συγκεντρωμένους άλλους 7 ομοθρήσκους τους.



Όλοι υποσχέθηκαν με όρκο να μην αποκαλύψουν ποτέ σε κανέ­ναν ό,τι δα έκαναν εκείνη την ώρα μέχρι θανάτου. Μετά τον όρκο αυτό, ένας από αυτούς έφερε από παρακείμενο διαχώρι­σμα διετές Χριστιανικό βρέφος, το οποίο εγύμνωσαν και το τοποδέτησαν σε δοχεί­ο ούτως ώστε να συλλέγουν το αίμα του. Έπειτα, 4 από τους παρευρισκόμενους, άρχισαν πρώτοι το απαίσιο έργο της ανθρωποθυσίας. Ο ένας κρατούσε τεντωμέ­νο το δεξί χέρι του αθώου βρέφους και ο άλλος το αριστερό, ο τρίτος εκράτη υψω­μένο το κεφάλι του βρέφους, ώστε να σχηματίζεται έτσι σταυρός, ο δε τέταρτος έβαλε στουπιά στο στόμα του δυστυχισμέ­νου πλάσματος, για να εμποδίζει τις κραυγές του. Κατόπιν, όλοι πήραν μακριά και αιχμηρά σιδερένια όργανα και άρχι­σαν να κατατρυπούν το σώμα του βρέ­φους σε όλες τις κατευθύνσεις, ιδίως ό­μως γύρω από την καρδιακή χώρα. Το αί­μα έτρεχε από παντού μέσα στο σκεύος. Το φρικώδες αυτό θέαμα με κατατρόμαξε τόσο - λέει ο Εμμανουήλ - που με εγκα­τέλειπαν οι δυνάμεις μου και μόλις που μπόρεσα να αποσυρθώ και να πέσω στο πιο σκοτεινό μέρος του υπογείου, καλύ­πτοντας τα μάτια μου ώστε να μη βλέπω πια. Μετά από λίγο, ήρθε ο πατέρας μου και με σήκωσε και με ανάγκασε να ορκι­στώ και πάλι ότι δεν θα αποκαλύψω σε κανέναν τα όσα είδα. Έπειτα με κολάκευσε και με χάϊδεψε και με έφερε κοντά στους άλλους, όπου δεν είδα παρά το πτώμα του βρέφους διαμελισμένο, τα δε τεμάχια αυτά τα έριξαν μετά από λίγο στον απόπατο του σπιτιού.


Μετά την εξαφάνιση του πτώματος, α­φού καθάρισαν και έκοψαν σε μικρά κομ­μάτια διάφορα φρούτα, μήλα, καρύδια, α­μύγδαλα, σύκα κ.λπ., τα εβύθισαν μέσα στο σκεύος με το αίμα. Από το βδελυρό και φρικώδες αυτό γεύμα, όλοι έφαγαν χωρίς να εξαιρεθώ κι εγώ, πιεσθείς γι' αυτό. Τόσο πολύ αηδίασα, ώστε για δύο μέρες είχα εμετούς και επί πολύ χρόνο αποστρεφόμουν κάθε ζωϊκή τροφή". (Πη­γή: Alphonse Spina - De bello judoerum lib III consid 7).


ΕΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ 250 ΕΤΩΝ!
Εν Ζακύνθω, περί τον μήνα Απρίλιον του έ­τους 1712, την Κυριακήν των Βαΐων, εχάθη πενταε­τές άρρεν παιδίον, το οποίον, με όλας τας των τε­θλιμμένων γονέων του και της Κυβερνήσεως ερεύ­νας, δεν ηδυνήθη να ευρεθή. Το Μέγα Σάββατον μετά την μεσημβρίαν, επιστρέφων ο Κ. Βουρδέρης εκ των παρά το ακρωτήριον Ταβία κειμένων κτημάτων του, είδε επί της παραλίας ερριμένον υ­πό των Θαλασσίων κυμάτων σώμα τί ελκύσαν την προσοχήν του. Προσεγγίσας δε, μετά Θαυμασμού είδεν ότι ήτο πνιγμένον άρρεν παιδίον ως έγγιστα πέντε ετών, έχον εις την κεφαλήν, εις τας χείρας και εις τους πόδας τραύματα. Το λυπηρόν τούτο Θέαμα επί τοσούτον συνεκίνησε τον Κ.Βουρδέκην, ώστε λαβών ούτος το νεκρόν παιδίον μετέφερεν αυτό παραχρήμα εις την πόλιν, και το εξέθεσεν εις τον πρώτον ον απήντησεν Ναόν, όπως αναγνωρισ-θή εις ποίους ανήκε γονείς. Διαδοθείσης της φή­μης συνέρρευσε εν ακαρεί πλήθος πολιτών παντός φύλου και πάσης τάξεως, εν οίς και οι τεθλιμμένοι γονείς του απολεσθέντος παιδός, οίτινες ανεγνώρι­σαν ότι το νεκρόν ευρεθέν παιδίον ήτο το προσφι­λές αυτών τέκνον. Τα τραύματα, άτινα εφαίνοντο, ως ειρήθη, επί των άκρων του πτώματος, εγέννησαν εις τους παρεστώτας υπονοίας μήπως αυτά ε-προξένησαν τον θάνατον του παιδός, ως εκ τούτου δε προσεκλήθη ιατρός, ίνα εξακρίβωση την αλήθειαν, αλλ' ούτος απεφάνθη ότι το παιδίον είχε πνίγη πεσόν τυχαίως εις την θάλασσαν.
Επεκράτει τότε εις Ζάκυνθον η ιδέα ότι οι Ε­βραίοι κατά τας εορτάς του Πάσχα επροσπάθουν να προμηθεύωνται με αίμα Χριστιανών, όπως το μεταχειρίζονται εις την κατασκευήν των αζύμων. Ως εκ τούτου ηγέρθη υπόνοια μήπως το απολεσθέν παιδίον συνελήφθη υπό των Εβραίων και υπεβλήθη εις τον μαρτυρικόν θάνατον, ίνα το αίμα του χρη-σιμεύση εις αυτούς, ως είρηται.
Εν τούτοις, καθ' ήν ημέραν ευρέθη το ρηθέν πτώ­μα εις την παραλίαν, παίς τίς του λαού λιθοβολή-σας ένα Εβραίον, εγρονθοκοπήθη υπ' αυτού ανη­λεώς. Η θρασύτης αύτη του Εβραίου ηρέθισε τους εκεί συρρεύσαντας ως εκ κλαυθμών του παιδός φωνάζοντος "ότι τώρα πλέον οι Εβραίοι ασυστόλως θα μας δέρωσιν, αφ' ού προχθές εσταύρωσαν το απολεσθέν παιδίον". Οι λόγοι ούτοι του παιδός η-ρέθισαν τον λαόν, όστις, βλέπων εκ της Ιουδαϊκής ταύτης τόλμης ενισχυμένος τας υπόνοιας περί της του παιδός σταυρώσεως άμα μετά την εύρεσιν του παιδός τρέχει ομοθυμαδόν εις το φρούριον και ζη­τεί διά κραυγών παρά του τότε Προβλεπτού Πέ­τρου Βρεγαδίνου να τιμωρηθώσιν αυστηρώς οι τα τοιαύτα τολμήσαντες Ιουδαίοι. Ο Προβλεπτής βλέ­πων τον θόρυβον και την από στιγμής εις στιγμήν αύξουσαν αγανάκτησιν και οργήν του λαού διέταξε να ανοίξωσι παραχρήμα τον μόλις κλεισθέντα τά-φον του ως είρηται εις την παραλίαν Ταβία ευρεθέ­ντος παιδός, και έστειλε τεσσάρας Ιατρούς, τους Κυρίους Βίντερ, Χιόνην, Σιγούρον και Παλλα-δάν, ίνα εξετάσωσι το σώμα και εξακριβώσωσιν αν αληθώς το παιδίον υπέστη σταυρικόν θάνατον. Πραγματικώς εξηκριβώθη ότι αι χείρες, οι πόδες του παιδός ήσαν τετρυπημένοι. Ο λαός αυτόπτης μάρτυς της νεκροψίας, χωρίς να περιμένη το εξα-γόμενον της ανακρίσεως, την οποίαν διέταξε ο Προβλεπτής προς ανεύρεσιν των κακούργων και τιμωρίαν αυτών, την Τρίτην της Διακαινησίμου, ώρ-μησε κατά των Εβραίων, εισβαλών εις τας οικίας αυτών, κατοικούντων τότε εις διάφορα μέρη της πόλεως και εχόντων τρεις διαφόρους Συναγωγάς, και εις χωριστήν θέσιν τα μακελλεία των εν τη ο-δώ τότε καλούμενη STRADA PIETA, και ήτις εισέ­τι διατηρεί το όνομα, Εβραϊκά μακελλεία. Οι Ε­βραίοι τότε εδοκίμασαν τα αποτελέσματα της ορ­γής του λαού.
Ο Προβλεπτής έπεμπε στρατιώτας, ίνα αναχαίτιση την ορμήν του πλήθους, αλλά συ-νεπλάκη τούτο μετά των στρατιωτών, και το προφυλακτικόν μέτρον απέβη μάταιον, ερεθίσαν μάλιστα περισσότερον τον λαόν. Οι Άρχοντες του τόπου και οι τότε λεγόμενοι Σύνδικοι της Κοινότητος έ­τρεξαν όπως διά της παρουσίας των και του λό­γου δυνηθώσι να προλάβωσιν απαισιώτερα αποτε­λέσματα, αναθέσαντες εις ανθρώπους της υπηρεσί­ας των την φύλαξιν των Εβραϊκών οικιών και υπο-σχεθέντες την αυστηρήν τιμωρίαν, ήτοι εξορίαν και θάνατον των κακοποιών Εβραίων. Κοπάσαντος ού­τω του ερεθισμού του λαού, ήρξατο τότε η τακτική ανάκρισις, ταφέντος του παιδός κατά την ημέραν του Πάσχα εις τον Ναόν της Μητροπόλεως. Τότε τρεις πολυάριθμοι Εβραϊκαί οικογένειαι, Τσεκούλη, Ζαμπάτη και Μπούλη, ησπάσθησαν τον Χριστιανισμόν. Προς ελάττωσιν δε της προς τους Ε­βραίους δυσμένειας των Χριστιανών εξεδόθη ψήφι­σμα της Κοινότητος Ζακύνθου επικυρωθέν υπό του Βενετού Προβλεπτού, δι' ής υπεχρεώθησαν οι Ε­βραίοι να συνοικήσωσιν εντός δύο οδών σχηματι-ζουσών σταυρόν, διετάχθη δε να τειχισθώσι τα ά­κρα των δύο οδών θυρών εις τας τέσσαρα μέρη, εφ' ών να χαραχθή η εξής επιγραφή:


IN CRUCE QUIA CRUCIFIXERUNT(Οι εν σταυρώ σταυρώσαντες σταυρωθήτωσαν). Η επι­γραφή αύτη αφηρέθη μετά του Βενετικού στέμμα­τος καθ' ήν εποχήν έπεσεν η Βενετική Δημοκρατία
Διά του αυτού ψηφίσματος απηγορεύθη η εκ της συνοικίας των έξοδος των Εβραίων από της Μεγά­λης Πέμπτης μέχρι της Τρίτης της Διακαινησίμου, και διετάχθη κατά το διάστημα τούτο να μένωσι κεκλεισμένοι αι θύραι της Εβραϊκής συνοικίας, ε-πονομασθείσης Γκέτο.
Το άνω εκτεθέν γεγονός του σταυρικού θανάτου του παιδός αποδεικνύεται εξ επισήμων εγγράφων, καίτοι η της εποχής εκείνης ποινική δικογραφία ε-ξηφανίσθη εκ του Δημοσίου Χαρτοφυλακίου εις ό υπήρχε παρακατατεθειμένη ενεργεία ίσως των ενδι­αφερομένων Εβραίων. Δυστυχώς επί της διεφθαρ­μένης κυβερνήσεως, των τότε Προβλεπτών τοιαύ-ται υπεξαιρέσεις ήσαν ευκατόρθωτοι, απόδειξιν δε τούτου παρέχει η έλλειψις πολλών βι...".
Αν και το χειρόγραφο δεν είναι ολόκληρο, παρ'όλα αυτά είναι αποκαλυπτικότατο.


Πηγή YERMAC «Το Τέρμα»
Όλα τα παραπάνω αναφέρονται στο βιβλίο το Ξεσκέπασμα του Ταλμούδ.