Αυτά ή περίπου αυτά είναι όσα είπε η Καγκελάριός μας με πατριωτικό πάθος, ότι δηλαδή με την απόφαση της συνόδου κορυφής που σχεδιάζεται την Κυριακή μία από τις δύο προς πλήρωση κορυφαίες θέσεις πρέπει να πάει σε Γερμανό. Κάτι που, με βάση τα προαναφερθέντα γεγονότα φυσικά, μοιάζει και επιβεβλημένο.
Θέλουμε τώρα να ευχηθούμε στην Καγκελάριό μας ό,τι καλύτερο για τις διαπραγματεύσεις στη Σύνοδο Κορυφής. Ωστόσο, μπορεί στην Ευρώπη του 2019 να μην είναι κανείς και τόσο πρόθυμος να μας λυπηθεί. Για να το διατυπώσω κομψά: Και όχι άδικα.
Στο βρυξελλιώτικο παζάρι πιθανό να θυμούνται μερικοί γιατί μέχρι τώρα οι Γερμανοί δεν όρισαν τον επικεφαλής του Ευρώ. Άλλωστε αυτή ήταν η συμφωνία, γιατί βέβαια η κεντρική τράπεζα του ευρώ βασιζόταν στους κανόνες της Bundesbank (σ.σ. της γερμανικής ομοσπονδιακής τράπεζας), η έδρα της ορίστηκε στη Φρανκφούρτη στον Μάιν και ο πρώτος Πρόεδρος της ΕΚΤ δεν ήταν μεν Γερμανός, αλλά ο Ολλανδός αντ’ αυτού δεν διέφερε σχεδόν καθόλου, από την άποψη της νομισματικής πολιτικής, από έναν Γερμανό. Αν είχε γερμανικό διαβατήριο, θα μπορούσε να την ονομάσει κανείς ομοσπονδιακή τράπεζα για όλους.
Παρ’ όλα αυτά, ο τότε Καγκελάριος Χέλμουτ Κολ φρόντισε να γίνει επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ ένας Γερμανός, ο Otmar Issing, που με τη σειρά του καθόριζε για οκτώ χρόνια την στρατηγική της τράπεζας. Και μαντέψτε ποιος τον διαδέχτηκε: ένας Γερμανός. Είπαμε ότι σε ‘κείνα τα πρώτα ευρω-χρόνια τη Γενική Δ/νση της Ευρωπ. Επιτροπής για την Οικονομία, που επιτηρούσε την πολιτική των κυβερνήσεων, τη διηύθυνε ένας Γερμανός;
Όταν έφυγε ο Ολλανδός Βιμ Ντούιζενμπεργκ από την ΕΚΤ, τον διαδέχτηκε ένας Γάλλος, δηλαδή ο Ζαν Κλοντ Τρισέ, ο οποίος αντιμετωπίστηκε όμως μάλλον ως ένα είδος γερμανότατου Γάλλου, όταν επρόκειτο για τη νομισματική πολιτική. Όπως κορόιδευαν στην Ιταλία τον μεταβατικό Επίτροπο Ανταγωνισμού Μάριο Μόντι ως Γερμανό Ιταλό.
Πρωτοφανής πολλαπλασιασμός των Γερμανών σε κορυφαίες θέσεις
Θα μπορούσε τώρα να πει κανείς ότι όλα αυτά ανήκουν πλέον στο παρελθόν – ώστε τώρα να πρέπει να γίνει ένας Γερμανός πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ή πρόεδρος της ΕΚΤ. Πιθανόν μάλιστα να τα κατάφερναν άνετα οι Γερμανοί – αν εν τω μεταξύ δεν υπήρχε ένας πρωτοφανής πολλαπλασιασμός Γερμανών σε διάφορες κορυφαίες θέσεις – και μάλιστα από τότε που ξεκίνησε η ευρω-κρίση. Επειδή οι Γερμανοί δίνουν τα λεφτά. Ή έτσι περίπου.
• Χρόνια τώρα, διαχειριστής του μηχανισμού διάσωσης του ευρώ ΕΜΣ είναι ένας Γερμανός: ο Κλάους Ρέγκλινγκ, ο οποίος λόγω αξιώματος θα είναι πιθανόν ο σημαντικότερος άνδρας στην επόμενη κρίση. Είναι αυτός που επί χρόνια ήταν επικεφαλής της Οικονομικής Διεύθυνση της ΕΕ
• Στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΙΒ) με τον Βέρνερ Χόιερ είναι επίσης επικεφαλής κάποιος από τη Γερμανία.
• Η πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Ταμείου εκκαθάρισης τραπεζών είναι Γερμανίδα, η Ελκε Κένιγκ.
• Και ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου ονομάζεται Κλάους Χαϊνερ Λένε – από τη χώρα στην οποία παραπέμπει το όνομά του. Εν τω μεταξύ, αλλού οι Γερμανοί έχουν καταλάβει τις ακόμα σημαντικότερες θέσεις δεύτερης σειράς, φοβάται ο για πολλά χρόνια γάλλος ανταποκριτής στις Βρυξέλλες Ζαν Κατρμέρ :
• Ανώτατος αξιωματούχος της ΕΕ θεωρείται ο Γενικός Γραμματέας της Κομισιόν, ο Μάρτιν Σελμάγιερ – ξέρετε από πού.
• Στο ευρωκοινοβούλιο ο Γ.Γ. ονομάζεται Κλάους Βέλε.
• Και η Γ.Γ. Ευρωπαϊκών Εξωτερικών Υποθέσεων ονομάζεται Χέλγκε Σμίντ.
• Η σημαντικότερη Κ.Ο. του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εδώ και χρόνια, έχει επικεφαλής ένα συμπατριώτη μας και της Ευρωβουλής ηγείται για πολύ καιρό κάποιος Μάρτιν Σουλτς
• Ακόμα και ο προεδρεύων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζ.Κ. Γιούνκερ, από το χαριτωμένο Λουξεμβούργο, δεν θα είχε γίνει πρόεδρος –λέει ο Κατρμερ– αν δεν είχε σταλεί εκεί από τη γερμανίδα Καγκελάριο.
• Υπάρχει μια έκδηλη κατανόηση για το αυτονόητο να είναι επικεφαλής Γερμανός στα κορυφαία πόστα, ώστε να ζητά κανείς τώρα κι έναν πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από τη Γερμανία. Ή έναν Γερμανό επικεφαλής για μια κεντρική τράπεζα που έχει την έδρα της στη Γερμανία με σχεδόν γερμανικούς θεσμούς. Γιατί τότε να μη μετονομαστεί άμεσα η ΕΕ σε Γερμανική Ευρώπη; Ή Γερμανικές Βρυξέλλες;
Και βέβαια δεν συνηγορούν όλα υπέρ του ότι οι Γερμανοί κατά μέσον όρο είναι πιο καταρτισμένοι και κατάλληλοι από άλλους ανθρώπους που προέρχονται από τις υπόλοιπες 27 χώρες, ώστε να τεθούν επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, του Ευρωπαϊκού Ταμείου εκκαθάρισης τραπεζών, του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου, του ΕΛΚ, διαφόρων Γενικών Γραμματειών και Ταμείων διάσωσης, καθώς και της ΕΚΤ και των σημαντικότερων Διευθύνσεών της.
Αντιθέτως. Τουλάχιστον η πρώτη γερμανική πλήρωση θέσεων ασφαλείας των πρώτων ευρωχρόνων δεν απέτρεψε το να εμπλακεί η Ευρωζώνη τόσο δραματικά στην κρίση. Αντιστρόφως, θεωρείται στο μεταξύ σχεδόν σίγουρο ότι (μόλις) ο Ιταλός Μάριο Ντράγκι φρόντισε να σταματήσει τον φαύλο κύκλο της κρίσης. Σαφώς κανένας Γερμανός. Μοιραίο: Ο παρών Γερμανός επιθυμητός υποψήφιος για τη διαδοχή, ο Γενς Βάιντμαν, ήταν τότε αντίθετος με ό,τι σήμερα θεωρείται πράξη σωτηρίας.
Ακόμα και για τους Γερμανούς, ένας Γερμανός δεν είναι πάντα το καλύτερο
Καμιά χώρα δεν καθόρισε τόσο πολύ ποια διδάγματα θα πρέπει να εξαχθούν από την ευρωκρίση και πώς – ας πούμε – θα πρέπει να μεταρρυθμιστεί το θλιβερό Σύμφωνο Σταθερότητας. Καμιά άλλη χώρα, παρά τις προφανείς ελλείψεις στην ανάλυση, δεν έδωσε στον εαυτό της το δικαίωμα να συναποφασίζει και να αποφασίζει ποιος θα πάρει στην επόμενη κρίση χρήματα να σωθεί – και υπό ποιες προϋποθέσεις. Ευτυχώς που δεν το ζήτησαν όλα τα κοινοβούλια. Τότε θα μπορούσαμε αμέσως να αφήσουμε την κρίση να περάσει.
Όλα αυτά συνηγορούν υπέρ όλων – μόνον όχι για να ασκείται αυτήν τη στιγμή μεγάλη πίεση να γίνει επιτέλους τώρα ένας Γερμανός Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Και μ’ αυτό ερχόμαστε στο πραγματικό πρόβλημα. Αυτό δεν θα μπορούν για πολύ ακόμα να το εξηγούν οι άλλοι στον λαό τους. Προς χάρη των λαϊκιστών αυτών των χωρών. Και: Ακόμα και για τους Γερμανούς ένας Γερμανός δεν είναι πάντα ό,τι καλύτερο, αν δεν έχει τις σωστές απαντήσεις στις κρίσεις. Αν γινόταν ο Γενς Βάιντμαν το 2012 πρόεδρος της ΕΚΤ, πιθανότατα η κρίση θα είχε κλιμακωθεί. Και θα κόστιζε πολύ ακριβότερα στους Γερμανούς.
Τι διδασκόμαστε από αυτό; Ίσως θα μπορούσε, εκτός από το κριτήριο «Είμαι Γερμανός» να ληφθεί υπόψη και το ένα ή το άλλο επιχείρημα των ειδικών, όταν τη νύχτα της Κυριακής προς τη Δευτέρα δίνεται η μάχη για την πλήρωση τόσο σημαντικών θέσεων στην ΕΕ για τα επόμενα χρόνια. Έτσι, μόνο ως παρότρυνση. Και για το καλό όλων. ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου