Ωρες αλήθειας. Πικρής αλήθειας. Τόσον δια τα γενόμενα, όσον και δια τα επικείμενα. Και όλα περιβεβλημένα με το πέπλο της υποκρισίας, του ψεύδους και της αναισθησίας, θα λέγαμε, για το καλώς εννοούμενο συμφέρον του λαού και κατ’ επέκτασιν για το καλό του Εθνους. Βεβαίως και ευθύνονται οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας για πολλά και διάφορα. Από το 2004 έως το 2009. Την μεγίστη, όμως, ευθύνη για το οικονομικό, τουλάχιστον, κατάντημά μας την φέρουν οι κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη.Ο Ανδρέας Παπανδρέου διότι ξετίναξε τα αποθεματικά των Ταμείων (ΙΚΑ, ΝΑΤ, κλπ.) προκειμένου να κάνει τον «γαλαντόμο» στους εργαζόμενους και συνταξιούχους για το περίφημο «κλείσιμο της ψαλλίδας» - δηλαδή με ξένα κόλλυβα – και ούτω πως έστειλε τον λογαριασμό στο μέλλον για να μην είναι δυνατόν, σήμερα, να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, ο δε Κώστας Σημίτης συνετήρησε το συγκεκριμένο καθεστώς με ψευδή στοιχεία στην Ευρωπαϊκή Ενωσι – προκειμένου να εισέλθουμε στην Ευρωζώνη – και κυρίως με τα επιγενόμενα στο Χρηματιστήριο.
Το γελοίο όσο και τραγικό της υποθέσεως είναι ότι ο νυν Πρωθυπουργός, παριστάνοντας την Νέμεσι για ΟΣΑ, ΚΥΡΙΩΣ, Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΕΠΡΑΞΕ, απεφάσισε να «τιμωρήσει» όχι την μνήμη του αλλά τον Κώστα Καραμανλή. Και εν πάση περιπτώσει κάθε άλλον παρά την δική του (του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή…) «αμαρτία».
Όχι πως τα πεπραγμένα του περιβάλλοντος Καραμανλή – κατ’ επέκτασιν και του ιδίου ως υπευθύνου για τις πράξεις των Υπουργών του – δεν χρήζουν πλήρους εξετάσεως και ηθικής (τουλάχιστον!..) καταδίκης, αλλά πώς να το κάνουμε; Το κακό, η αμαρτία πρέπει να αναζητηθεί στην ρίζα της!
Την ώρα, λοιπόν, που ο πλέον άσχετος και αμέτοχος στα όσα επισυνέβησαν, (ήτοι ο πολίτης αυτού του δύσμοιρου τόπου), παράγων καλείται να πληρώσει τα σπασμένα, κάθε σώφρων και νουνεχής Ελληνας ας ανολογισθεί ποιος και τι, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, έφταιξε για τα χάλια μας.
Ναι μεν οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας από το 2004 έως το 2009 αλλά το κύριο βάρος του ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΟΣ το φέρουν οι προηγούμενες Κυβερνήσεις. Με τον Γιώργο Παπανδρέου να… μας εκδικείται σήμερα, οδηγώντας μας στην κόλασι του ΔΝΤ.
Σωτήρης Ζαφειρακόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου