http://www.elkeda.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=783:03042011------&catid=42:2010-01-11-15-12-16&Itemid=92
του Χριστόδουλου Χριστοδούλου *
Η παγκόσμια πολιτική σκηνή δονείται και αναταράσσεται από τις εστίες των δυναμικών λαϊκών στάσεων και εξεγέρσεων εναντίον των παραδοσιακών μοναρχικών και απολυταρχικών καθεστώτων της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Έτσι, στα ανοιχτά μέτωπα του Αφγανιστάν και του Ιράκ έχουν προστεθεί εκείνα των εξεγέρσεων στην Αίγυπτο και την Τυνησία, τη Λιβύη και την Υεμένη, ενώ τα Εμιράτα και η Συρία, και αυτή ακόμη η Περσία και η Σαουδική Αραβία φαίνεται ότι δεν θα αποφύγουν τις δυναμικές εναντιώσεις και τις εκρήξεις οργής των λαϊκών μαζών.
Είναι πέρα από βέβαιο ότι ο πάντοτε πολύ ευαίσθητος χώρος της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής οδηγείται, πλέον, σε δραματικές αλλαγές και ανακατατάξεις με αβέβαιη τη χρονική έκβαση και την τελική πολιτική και πολιτειακή τους κατάληξη. Ένας σφοδρός άνεμος αλλαγής πνέει στις χώρες αυτές της ισορροπίας του τρόμου, που επέβαλλαν μέσα από τις αμέτρητες δεκαετίες οι απόλυτοι μονάρχες και οι δικτάτορες της στρατιωτικής ισχύος και της κληρονομικής διαδοχής.
Βέβαιο είναι, επίσης, ότι οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι, ίσως και οι Ρώσοι και οι Κινέζοι, έχουν καταληφθεί εξ απίνης. Εξ ου και αδυνατούν να ελέγξουν ή να ποδηγετήσουν τις αλλαγές και να τροχοδρομήσουν τις εξελίξεις. Και, κυριολεκτικά, παραπαίουν. Χωρίς να γνωρίζουν ποιες θα είναι οι διάδοχες καταστάσεις. Και αγωνιούν για τις σφαίρες επιρροής που παραδοσιακά τους διασφάλιζαν ύψιστα οικονομικά συμφέροντα, τα οποία συμφύονται και συναρτώνται με τον μαύρο χρυσό της παγκόσμιας οικονομίας.
Ουσιαστικά, κανένας δεν γνωρίζει ή δεν μπορεί να βεβαιώσει τι τέξεται η επιούσα. Με τον σαλευόμενο αιμοσταγή Καντάφι να καταγγέλλει ότι την εξέγερση στη χώρα του υποκινεί η Αλ Κάιντα και τις μουσουλμανικές ενώσεις και κινήσεις να κερδίζουν έδαφος και να εμφανίζονται με σοβαρά δυνητικά μελλοντικά ερείσματα. Και με τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς να δίνουν την εντύπωση ότι εγκαταλείπουν παραδοσιακούς πιστούς τους συμμάχους, όπως ο Αιγύπτιος Μουμπάρακ ή να ρυμουλκούν και να ενθαρρύνουν την ανατροπή του κακού τους δαίμονα Καντάφι, αλλά χωρίς να έχουν προετοιμάσει τη διάδοχο κατάσταση. Με τον ισλαμικό εθνικισμό να βρίσκεται πάντοτε στο προσκήνιο και να επαπειλεί την καθίδρυση νέων σκοταδικών καθεστώτων αγιατολάδων και μουλάδων τύπου ιρανικής τυραννίας.
Μέσα σ’ αυτήν τη δίνη των πολιτικών αναταραχών και ανακατατάξεων, η παγκόσμια οικονομία υφίσταται ήδη τα αναπόφευκτα πλήγματα. Η αρξάμενη ανάκαμψη και η σταδιακή έξοδος από την κρίση φαίνεται να ανακόπτεται προτού σταθεροποιηθεί. Με τις τιμές του πετρελαίου να αυξάνονται, τελώντας σε πλήρη συνάρτηση με την πολιτική αβεβαιότητα και αστάθεια στις πετρελαιοπαραγωγές χώρες της Μέσης Ανατολής και της ευρύτερης περιοχής. Και να αυξάνουν τον πληθωρισμό, να ανατρέπουν την υφιστάμενη εύθραυστη ισορροπία της ανταγωνιστικότητας και να ανακόπτουν τις αισιόδοξες εκτιμήσεις για θετικές εξελίξεις όσον αφορά την ανάπτυξη της οικονομίας και την αύξηση των θέσεων εργασίας.
Είναι ενδιαφέρον να αναφερθεί ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις των επαϊόντων, κάθε αύξηση της τιμής του πετρελαίου κατά 20 δολάρια το βαρέλι, μειώνεται η ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας κατά 1% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Πέραν των πιο πάνω, η πυρηνική τραγωδία της μεγαλοοικονομίας της Ιαπωνίας, που προκάλεσαν ο σεισμός των 9 Ρίχτερ και το τσουνάμι των είκοσι τριών μέτρων ύψους, επιτείνει ακόμη πιο πολύ τις δυσχέρειες και τις αρνητικές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομική τάξη.
* Πρώην υπουργός Οικονομικών & Εσωτερικών της Κύπρου και τέως Διοικητής
της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου
ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Η παγκόσμια πολιτική σκηνή δονείται και αναταράσσεται από τις εστίες των δυναμικών λαϊκών στάσεων και εξεγέρσεων εναντίον των παραδοσιακών μοναρχικών και απολυταρχικών καθεστώτων της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Έτσι, στα ανοιχτά μέτωπα του Αφγανιστάν και του Ιράκ έχουν προστεθεί εκείνα των εξεγέρσεων στην Αίγυπτο και την Τυνησία, τη Λιβύη και την Υεμένη, ενώ τα Εμιράτα και η Συρία, και αυτή ακόμη η Περσία και η Σαουδική Αραβία φαίνεται ότι δεν θα αποφύγουν τις δυναμικές εναντιώσεις και τις εκρήξεις οργής των λαϊκών μαζών.
Είναι πέρα από βέβαιο ότι ο πάντοτε πολύ ευαίσθητος χώρος της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής οδηγείται, πλέον, σε δραματικές αλλαγές και ανακατατάξεις με αβέβαιη τη χρονική έκβαση και την τελική πολιτική και πολιτειακή τους κατάληξη. Ένας σφοδρός άνεμος αλλαγής πνέει στις χώρες αυτές της ισορροπίας του τρόμου, που επέβαλλαν μέσα από τις αμέτρητες δεκαετίες οι απόλυτοι μονάρχες και οι δικτάτορες της στρατιωτικής ισχύος και της κληρονομικής διαδοχής.
Βέβαιο είναι, επίσης, ότι οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι, ίσως και οι Ρώσοι και οι Κινέζοι, έχουν καταληφθεί εξ απίνης. Εξ ου και αδυνατούν να ελέγξουν ή να ποδηγετήσουν τις αλλαγές και να τροχοδρομήσουν τις εξελίξεις. Και, κυριολεκτικά, παραπαίουν. Χωρίς να γνωρίζουν ποιες θα είναι οι διάδοχες καταστάσεις. Και αγωνιούν για τις σφαίρες επιρροής που παραδοσιακά τους διασφάλιζαν ύψιστα οικονομικά συμφέροντα, τα οποία συμφύονται και συναρτώνται με τον μαύρο χρυσό της παγκόσμιας οικονομίας.
Ουσιαστικά, κανένας δεν γνωρίζει ή δεν μπορεί να βεβαιώσει τι τέξεται η επιούσα. Με τον σαλευόμενο αιμοσταγή Καντάφι να καταγγέλλει ότι την εξέγερση στη χώρα του υποκινεί η Αλ Κάιντα και τις μουσουλμανικές ενώσεις και κινήσεις να κερδίζουν έδαφος και να εμφανίζονται με σοβαρά δυνητικά μελλοντικά ερείσματα. Και με τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς να δίνουν την εντύπωση ότι εγκαταλείπουν παραδοσιακούς πιστούς τους συμμάχους, όπως ο Αιγύπτιος Μουμπάρακ ή να ρυμουλκούν και να ενθαρρύνουν την ανατροπή του κακού τους δαίμονα Καντάφι, αλλά χωρίς να έχουν προετοιμάσει τη διάδοχο κατάσταση. Με τον ισλαμικό εθνικισμό να βρίσκεται πάντοτε στο προσκήνιο και να επαπειλεί την καθίδρυση νέων σκοταδικών καθεστώτων αγιατολάδων και μουλάδων τύπου ιρανικής τυραννίας.
Μέσα σ’ αυτήν τη δίνη των πολιτικών αναταραχών και ανακατατάξεων, η παγκόσμια οικονομία υφίσταται ήδη τα αναπόφευκτα πλήγματα. Η αρξάμενη ανάκαμψη και η σταδιακή έξοδος από την κρίση φαίνεται να ανακόπτεται προτού σταθεροποιηθεί. Με τις τιμές του πετρελαίου να αυξάνονται, τελώντας σε πλήρη συνάρτηση με την πολιτική αβεβαιότητα και αστάθεια στις πετρελαιοπαραγωγές χώρες της Μέσης Ανατολής και της ευρύτερης περιοχής. Και να αυξάνουν τον πληθωρισμό, να ανατρέπουν την υφιστάμενη εύθραυστη ισορροπία της ανταγωνιστικότητας και να ανακόπτουν τις αισιόδοξες εκτιμήσεις για θετικές εξελίξεις όσον αφορά την ανάπτυξη της οικονομίας και την αύξηση των θέσεων εργασίας.
Είναι ενδιαφέρον να αναφερθεί ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις των επαϊόντων, κάθε αύξηση της τιμής του πετρελαίου κατά 20 δολάρια το βαρέλι, μειώνεται η ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας κατά 1% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Πέραν των πιο πάνω, η πυρηνική τραγωδία της μεγαλοοικονομίας της Ιαπωνίας, που προκάλεσαν ο σεισμός των 9 Ρίχτερ και το τσουνάμι των είκοσι τριών μέτρων ύψους, επιτείνει ακόμη πιο πολύ τις δυσχέρειες και τις αρνητικές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομική τάξη.
* Πρώην υπουργός Οικονομικών & Εσωτερικών της Κύπρου και τέως Διοικητής
της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου
ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου